ترامپ

به گزارش مجاهدت از مشرق، حومه دیرالزور واقع در خط تماس ارتش سوریه و نیروهای دموکراتیک سوریه (قسد؛ وابسته به آمریکا) پس از تشدید یک ماهه حملات گروه‌های مقاومت علیه حضور آمریکایی‌ها، شاهد آرامش محتاطانه‌ای است.

روزنامه لبنانی الاخبار امروز با انتشار این خبر نوشت که به نظر می‌رسد این گروه‌ها، مواضع دولت جدید آمریکا در خصوص خروج از سوریه را زیر نظر دارند به ویژه که افشاگری‌های نمایندگان آمریکایی حاکی از پایان اشغالگری سوریه پس از روی کار آمدن رسمی دونالد ترامپ است.

بر اساس این گزارش، با وجود آرامش برقرار شده از یک هفته پیش تاکنون و توقف حملات به پایگاه‌های آمریکایی در سوریه، واشنگتن همچنان در حال تقویت پایگاه‌هایش در الحسکه و دیرالزور با آوردن نیروهای کمکی نظامی زمینی و هوایی است.

در همین چارچوب نیز، دو روز پیش ۲۰ خودرو حامل انواع تسلیحات و تجهیزات نظامی و لجستیکی از گذرگاه غیرقانونی الولید عراق برای توزیع در پایگاه‌های آمریکا در شمال شرق سوریه وارد این کشور شدند.

علاوه بر این، ۶ فروند هواپیمای باری نظامی نیز طی دو روز اخیر در پایگاه‌های خراب الجیر در حومه شمال شرقی حسکه و «قسرک» در حومه شمال غربی حسکه، به زمین نشستند که حامل تسلیحات و مهمات مختلف از جمله تجهیزات دفاع هوایی بودند.

الاخبار به نقل از منابع میدانی خود اعلام کرد که انگیزه اصلی واشنگتن از این اقدام احتمال تشدید حملات مقاومت علیه پایگاه‌هایی آمریکایی و نیز پاسخ احتمالی ایران به تجاوز نظامی رژیم صهیونیستی است.

بر اساس این گزارش، این نخستین بار است که واشنگتن تجهیزات نظامی پیشرفته از جمله موشک‌های ضد هوایی و باتری‌های پدافند هوایی را به پایگاه خراب الجیر و از آنجا به پایگاه‌های مهمتری چون العمر و کونیکو در حومه دیرالزور منتقل می‌کند.

الاخبار بعید ندانست که این تدابیر واشنگتن با هدف تقویت پدافند آن و جلوگیری از رسیدن پهپادها و موشک‌های مقاومت به پایگاه‌هایش صورت می‌گیرد.

به گفته منابع میدانی، واشنگتن در قبال توانمندی‌های مقاومت و هدف‌گیری‌های آن، هنوز نتوانسته، پدافندی را در داخل پایگاه‌هایش نصب کند که حملات موشکی و پهپادی مقاومت را بی‌اثر کند.

پیشتر برخی این تقویت حضور نظامی آمریکا در سوریه و انتقال چندین نفربر به پایگاه‌های اشغالگران را به احتمال حمله زمینی برای اشغال منطقه معروف به هفت روستا* در کرانه شرقی رود فرات مرتبط کرده بودند.

منطقه‌ای که تحت کنترل ارتش سوریه است و شاهد حضور نیروهای روسی نیز هست و یک مرکز هماهنگی آشتی در آن وجود دارد. اما روزنامه الاخبار، هرگونه ارتباط میان این دو مسئله را رد کرد.

*هفت روستای مذکور عبارتند از: الطابیة، خشام، مرّاط، مظلوم، حطلة، الصالحیة والحسینیة

به گزارش مجاهدت از مشرق، در حالی که کی‌یف نگران کاهش کمک‌های تسلیحاتی ایالات متحده به اوکراین پس از تحلیف دونالد ترامپ، رئیس‌جمهور آینده آمریکا است، وزارت دفاع آمریکا درخواست اخیر ولودیمیر زلنسکی، رئیس‌جمهور اوکراین را برای اولویت دادن به کی‌یف در تحویل موشک‌های ATACMS به جای دیگر کشورها را رد کرده است.

وال استریت ژورنال به نقل از دو مقام آمریکایی و یک مشاور دولت اوکراین مدعی شد که کی‌یف به منظور تأمین سامانه موشک‌های تاکتیکی ارتش (ATACMS) که بالغ بر ۳۲۰ کیلومتر برد دارند به ایالات متحده فشار آورده است، اما پنتاگون از پذیرش این درخواست سر باز زده است.

طبق این گزارش، پنتاگون معتقد است که مسکو تسلیحات و اهداف مهم خود را از تیررس اوکراینی‌ها خارج کرده است و ارسال بیشتر این موشک‌ها نمی‌تواند به کی‌یف کمکی کند. پیش از این نیز آمریکا با استفاده از موشک‌های خود در حمله به عمق خاک روسیه مخالفت کرده بود.

لوید آستین،‌ وزیر خارجه آمریکا نیز درخواست اخیر زلنسکی برای اولویت دادن به اوکراین به جای دیگر کشورها را رد کرده است.

این در حالی است که به گفته وال استریت ژورنال، دولت جو بایدن، رئیس‌جمهور آمریکا در تلاش است که پیش از اتمام دوره ریاست‌جمهوری میلیاردها دلار تسلیحات نظامی به اوکراین ارسال کند و برای این کار با موانع لجستیکی مواجه است. این نگرانی وجود دارد که چنین انتقالی منجر به خالی شدن ذخایر آمریکا شود، ذخایری که به خاطر حمایت‌های ایالات متحده از اوکراین و همچنین رژیم صهیونیستی، هم‌اکنون نیز تحت فشار قرار دارد.

با وجود حمایت‌های همه‌جانبه ایالات متحده و کشورهای غربی از اوکراین، کی‌یف نتوانسته است مانع از پیشروی روسیه در خاک خود شود و تاکنون بالغ بر ۲۰ درصد از سرزمین‌های خود را از دست داده است.

به گزارش مجاهدت از مشرق، باکاری سلرز، تحلیلگر حقوقی سی‌ان‌ان پیشنهاد نامزدی کامالا هریس، معاون رئیس‌جمهور آمریکا برای ریاست دیوان عالی این کشور را مطرح کرد.

به گزارش مجاهدت از نیوزویک، باکاری سلرز، نماینده سابق دموکرات‌ها در ایالت کارولینای شمالی عنوان کرد در صورت اعلام بازنشستگی سونیا سوتومایور، قاضی لیبرال ۷۰ ساله آمریکایی دیوان عالی، جو بایدن، رئیس‌جمهور آمریکا می‌تواند هریس را به عنوان گزینه نامزدی ریاست‌ دیوان عالی کشور معرفی کند.

هریس پیش از انتخاب شدن به عنوان سناتور، دادستان منطقه سانفرانسیسکو و دادستان کل کالیفرنیا و سپس معاون رئیس‌جمهور آمریکا بود. در حالی که انتخاب دادستان کل در آمریکا که تجربه حقوقی نداشته باشد، امری غیرمعمول است، با این حال بی‌سابقه هم نیست.

سلرز در گفتگو با سی‌ان‌ان عنوان کرد: قرار دادن کامالا هریس در سمت‌های ارشد دیوان عالی آمریکا به معاون رئیس‌جمهور کنونی آمکرا یک نقش جدید پس از شکست اخیر وی از دونالد ترامپ در قالب انتخابات آمریکا خواهد داد و در عین حال ارزش‌های لیبرال را در نهاد مذکور تضمین می کند.

او پیشنهاد داد که این اقدام لازم است تا پیش از آنکه ترامپ به طور رسمی رئیس‌جمهور آمریکا شود، محقق گردد.

او همچنین عنوان کرد که این ایده بسیار خوبی است و باید اتفاق بیفتد. به گفته سلرز اگر سوتومایور، در برهه زمانی کنونی پیش از آمدن ترامپ، از سمت خود استعفا دهد، اطمیان حاصل خواهد شد که یک فرد لیبرال جایگزین او می‌شود.

نیوزویک همچنین عنوان کرده است که هریس می‌تواند مجددا نامزد ریاست‌جمهوری آمریکا شود و یا اینکه برای فرمانداری ایالت کالیفرنیا نامزد شود و یا به کلی با دنیای سیاست خداحافظی کند.

پیشنهاد سلرز برای نامزدی هریس در دیوان عالی آمریکا در حالی مطرح می‌شود که سوتومایور ۷۰ ساله از بیماری دیابت نوع یک رنج می‌برد و وضعیت سلامتی وی موجب شده است بسیاری از قانونگذاران حزب دموکرات خواستار برکناری وی از قدرت شده‌اند.

به گزارش مجاهدت از مشرق، در طول تاریخ عمر کره شمالی هیچ یک از روسای جمهور ایالات متحده به اندازه دونالد ترامپ روابط واشنگتن با پیونگ‌یانگ را مدیریت نکرده است. او در چهار سال اول ریاست جمهوری خود از تهدید کیم جونگ اون، رهبر کره شمالی به «آتش و انتقام»، به دوست او در مکاتبات تبدیل شد، با او در یک سلسله نشست‌های بی‌سابقه ملاقات کرد و به خود می‌بالید که این دو «عاشق هم شده‌اند!»

اکنون، آن دوستی دور از تصور در معرض آزمایش قرار خواهد گرفت. رئیس جمهور سابق قرار است در اثنای هشدار شدید درخصوص کیم در میان آمریکا و متحدانش و تهدیدات او، به کاخ سفید بازگردد.

ادعا می‌شود که پیونگ‌یانگ هزاران نیرو و مهمات را به روسیه برای استفاده علیه اوکراین فرستاده است، چیزی که رهبران غربی آن را تشدید شدید تنش می‌دانند. چند روز قبل از پیروزی ترامپ در انتخابات ریاست جمهوری آمریکا، کره شمالی تهدید دیگری را رونمایی کرد و آن، آزمایش یک موشک بالستیک قاره‌پیما با بردی برای حمله به هر نقطه از ایالات متحده بود.

ترامپ در جریان مبارزات انتخاباتی گفت که کیم «دلتنگ» او است و تلویحاً گفت که کره شمالی پس از بازگشت او به قدرت، «اقدامی نمی‌کند».

اما دولت دوم ترامپ با رهبر جسورتر و احتمالاً تهدید کننده‌تر کره شمالی روبرو خواهد شد.

کیم و احتمالاً زرادخانه او، اکنون با روابط رو به رشد پیونگ‌یانگ با مسکو تقویت شده است. او پس از دیپلماسی شکست خورده در دوره ترامپ، موضع خود را در قبال ایالات متحده و متحد آن، کره جنوبی تندتر کرده است.

به گزارش مجاهدت از سی‌ان‌ان، کارشناسان می‌گویند که این امر دستیابی به توافق بین این دو را برای مهار برنامه تسلیحاتی کره شمالی چالش برانگیزتر و این سؤال را ایجاد می‌کند که آیا ترامپ که به سیاست خارجی غیر قابل پیش‌بینی خود معروف است، ممکن است به دنبال تغییر اهدافی باشد که ایالات متحده از کره شمالی می‌خواهد.

مجموعه‌ای از دیدارهای بین ترامپ و کیم در سال‌های ۱۹-۲۰۱۸ در سنگاپور، هانوی و منطقه غیرنظامی بین ۲ کره، چشم‌انداز بی‌سابقه‌ای را برای هر ۲ رهبر ایجاد کرد.

برای ترامپ، این دیدارها تلاشی برای انجام کاری بود که روسای جمهور آمریکا بارها و بارها به دنبال انجام آن از طریق راه‌های دیگر بوده‌اند – مهار برنامه هسته‌ای رو به گسترش پیونگ یانگ. برای کیم، دیدارها هم فرصتی برای رهایی از تحریم‌های سنگین بین‌المللی بودند و هم فرصتی نادر برای کسب چنین اعتباری در صحنه جهانی.

اما گفت‌وگوهای آنها بدون هیچ پیشرفتی در نشست سال ۲۰۱۹ در هانوی به پایان رسید.

کارشناسان می‌گویند که اگرچه ۲ طرف یک بار دیگر در آن سال ملاقات کردند، پیونگ‌یانگ از آن زمان از تعامل مجدد با ایالات متحده خودداری کرده و آزمایش‌های تسلیحاتی را از سر گرفته است که به نظر می‌رسید همزمان با این گفت‌وگو متوقف شده بود. کیم از سال ۲۰۱۷ هنوز آزمایش هسته‌ای دیگری انجام نداده اما اخیراً قول داده است که تعداد تسلیحات هسته‌ای کشور را به صورت تصاعدی افزایش دهد.

راشل مینیانگ لی، کارشناس ارشد اندیشکده «مرکز استیمسون» در واشنگتن گفت: شرایطی که در آن باید با کره شمالی برخورد کنیم، نسبت به پنج سال پیش اساساً تغییر کرده است. او به «هزینه بالاتر» برنامه‌های هسته‌ای و موشکی کره شمالی به دلیل پیشرفت‌های بیشتر از زمان نشست هانوی و همچنین «تغییر جهت‌گیری سیاست خارجی» کره شمالی پس از فروپاشی آن نشست اشاره کرد که به گفته او «به ایجاد شک و تردید اساسی در حلقه رهبری کره شمالی در مورد ارزش استراتژیک ایالات متحده منجر شد.»

شبکه سی‌ان‌ان در ادامه گزارش خود به تقویت روابط کره شمالی با روسیه، به‌ویژه در یک سال اخیر اشاره کرد که مانعی دیگر در مسیر دونالد ترامپ است. رهبر کره شمالی از سپتامبر گذشته ۲ بار با ولادیمیر پوتین، رئیس جمهور روسیه دیدار کرده است و آنها در ماه ژوئن یک پیمان دفاعی بزرگ امضا کردند.

مقامات غربی همچنین نسبت به آنچه که به‌عنوان «محور» ضدغربی در حال ظهور چین، کره شمالی و ایران با روسیه می‌دانند، هشدار می‌دهند. موضوعی که خواه محقق شود یا نه، احتمالاً مورد استقبال کیم قرار خواهد گرفت، زیرا او به دنبال کاهش انزوا و کسب نفوذ بین‌المللی است.

مینیانگ لی همچنین گفت: از دیدگاه کیم، او با همسویی (کره شمالی) با چین و روسیه به جای تعامل مجدد با ایالات متحده در شرایطی که بازگشت نیز بسیار نامشخص است، از لحاظ اقتصادی، نظامی و دیپلماتیک چیزهای بیشتری برای به دست آوردن دارد.

تمامی اینها موانعی را که ترامپ برای مواجهه با کیم با آنها روبرو خواهد بود، افزایش می‌دهد و این سوال را ایجاد می‌کند که آیا اساسا رهبر کره شمالی حتی حاضر است دوباره پای میز مذاکره بنشیند و آیا ترامپ به دنبال احیای مجدد این مذاکرات است یا خیر.

رسانه آمریکایی همچنین گزارش داد: تشدید گسل‌های ژئوپلیتیکی نیز از زمان دوره پیشین ریاست جمهوری ترامپ اساساً زمینه‌ای را که هر گونه تعامل ایالات متحده و کره شمالی می‌تواند بر آن بنا شود، تغییر داده است.

جنگ پوتین در اوکراین، روسیه را نه تنها به کره شمالی، بلکه به چین، رقیب اصلی ژئوپلیتیک آمریکا نزدیک‌تر کرده است.

حتی با وجود تحسین پوتین از سوی ترامپ و دیدگاه بدبینانه او نسبت به ائتلاف‌های ایالات متحده مانند ناتو و اتحاد با ژاپن و کره جنوبی احتمالاً محدودیت‌هایی برای تغییر شکل این روابط در صورت تلاش برای مقابله با پکن وجود دارد.

ترامپ حتی با کره جنوبی بسیار متفاوتی برخورد خواهد کرد، جایی که دولت محافظه‌کار یون سوک یئول به‌عنوان یک شریک قوی ایالات متحده در افزایش بازدارندگی علیه کره شمالی ظاهر شده و بعید است ترامپ را تشویق به دیدار با کیم جونگ اون بدون داشتن مسیر مشخصی برای خلع سلاح هسته‌ای پیونگ یانگ کند.

ادوارد هاول، استاد سیاست در دانشگاه آکسفورد در ایالات متحده که بر شبه جزیره کره تمرکز دارد، معتقد است که احتمال ترک کره جنوبی توسط آمریکا، دست کم باتوجه به شدت تهدید کره شمالی، روسیه، و البته چین کم است.

او خاطرنشان کرد: حتی اگر گفت‌وگوی ۲ رهبر با یکدیگر باعث کاهش بسیار کوتاه‌مدت تنش‌ها شود، دشوار است باور کنیم که پیونگ‌یانگ امتیاز قابل توجهی در رابطه با «شمشیر ارزشمند» برنامه هسته‌ای خود بدهد.

به گزارش مجاهدت از مشرق، روزنامه آمریکایی وال استریت ژورنال در گزارشی ادعا کرده است که دونالد ترامپ، رئیس جمهور منتخب آمریکا، قصد دارد کارزار موسوم به «فشار حداکثری» علیه ایران را با هدف محدود کردن صادرات نفت و نفوذ آن در خاورمیانه تشدید کند.

سیاست‌های دور اول دولت ترامپ علیه ایران شامل خروج از برنامه جامع اقدام مشترک (برجام) بود.

یکی از مقامات سابق کاخ سفید در گفتگو با وال استریت ژورنال به رغم عدم موفقیت واشنگتن در پیشبرد سیاست فشار حداکثری مدعی شد: «من فکر می‌کنم که ما شاهد بازگشت تحریم‌ها خواهیم بود و دولت ترامپ سعی خواهد کرد که خیلی بیشتر چه از نظر دیپلماتیک و چه از لحاظ مالی، ایران را منزوی کند. ایران قطعاً در حال حاضر در موضع ضعف قرار دارد و اکنون فرصتی برای بهره برداری از این ضعف است.»

این گزارش ادعا کرده است که رویکرد جدید ترامپ تحت تاثیر تلاش‌های ادعایی اخیر برای ترور او و دیگر مقامات سابق آمریکایی توسط عوامل ایرانی است که بنا به گزارش مجاهدت از‌ها در تلافی حمله پهپادی آمریکا در سال ۲۰۲۰ و شهادت سردار قاسم سلیمانی، انجام شده اند.

این در حالی است که نمایندگی جمهوری اسلامی ایران در سازمان ملل ۲۶ تیر ماه امسال در پاسخ به گزارش مجاهدت از های ادعایی پیرامون نقش ایران در ترور ترامپ تصریح کرد: «این اتهامات بی‌اساس و مغرضانه است. از نگاه جمهوری اسلامی ایران، ترامپ یک مجرم جنایتکار است که بخاطر صدور دستور ترور سردار (قاسم) سلیمانی باید در دادگاه محاکمه و مجازات شود؛ ایران مسیر حقوقی را برای پاسخگو کردن او انتخاب کرده است.»

میک مالروی، یکی از مقامات سابق وزارت دفاع آمریکا ( پنتاگون) در گفتگو با وال استریت ژورنال ادعا کرد: “اگر ترامپ بخواهد رویکرد خصمانه علیه هر کشوری که دشمن اصلی خود می داند، اتخاذ کند، آن کشور ایران است.”

بر اساس این گزارش، انتظار می رود برایان هوک، یکی از مقامات سابق وزارت خارجه آمریکا که مسئول سیاست ایران است، نقش رهبری در دولت ترامپ داشته باشد.

هوک قبلاً از سیاست «فشار حداکثری» دفاع و ادعا کرده بود که این استراتژی در «کاهش بودجه در دسترس سرویس های امنیتی تهران» موفق بوده است.

برایان هوک، نماینده آمریکا در امور ایران در دولت اول دونالد ترامپ که قرار است رهبری انتقال قدرت به وزارت خارجه جدید آمریکا را برعهده داشته باشد، روز پنجشنبه به وقت محلی با تکرار اتهام زنی های واشنگتن علیه تهران در گفتگو با شبکه خبری سی ان ان مدعی شد: «ترامپ هیچ علاقه ای به تغییر حکومت در ایران ندارد. آینده ایران توسط مردم آن کشور تعیین خواهد شد ما این امر را به صورت مکرر اعلام‌ کرده ایم. »

این سیاستمدار تندروی جمهوریخواه آمریکایی در راستای اتهام زنی های واشنگتن علیه نفوذ منطقه ای جمهوری اسلامی ایران در منطقه غرب آسیا (خاورمیانه) ادعا کرد: «ترامپ می داند که عامل اصلی بی ثباتی در خاورمیانه در حال حاضر ایران است. خلیج (فارس) امروزه یک منطقه پویا از نظر اقتصادی و فرهنگی است و این ایدئولوژی انقلابی ‌و افراطی که ایران صادر می کند، یکی از موانع در منطقه است و ایران به این مسیر ادامه می دهد.»

این مقام آمریکایی همچنین در سخنانی علیه گروههای مقاومت منطقه و ایستادگی آنان در برابر جنایات و حملات رژیم اشغالگر قدس، بار دیگر از اسرائیل حمایت و ادعا کرد: ترامپ در ریاض اعلام‌ کرد که ایران را به صورت اقتصادی تضعیف خواهد کرد که «این‌ حکومت نتواند از خشونت های حوثی ها (انصارالله یمن)، حماس، حزب الله و سایر گروه ها در عراق و سوریه حمایت کند. همه این گروه ها اسرائیل و کشورهای منطقه را بی ثبات می کنند.»

دونالد ترامپ که بعنوان چهل و هفتمین رئیس جمهور آمریکا بعد از جو بایدن در انتخابات ۵ نوامبر ۲۰۲۴ برگزیده شد، هنگام شرکت در این انتخابات با تکرار ادعاهای ضد ایرانی خود مدعی شد: « من نمی خواهم به ایران صدمه بزنم اما آنها نمی توانند سلاح هسته ای داشته باشند. شرایط من بسیار ساده است. من می خواهم آنها یک کشور بسیار موفق باشند اما نباید سلاح هسته ای داشته باشند.»

ترامپ در دور اول ریاست جمهوری خود سیاست خصمانه فشار حداکثری علیه جمهوری اسلامی ایران را پیش برد و از توافق بین المللی هسته ای ایران موسوم به برجام که میراث دولت قبلی دموکرات این کشور، باراک اوباما بود، خارج شد.

دولت بایدن نیز به رغم ادعای در پیش گرفتن مسیر دیپلماسی در قبال تهران، نه تنها نتوانست به برجام بازگردد بلکه همان سیاست های فشار حداکثری دولت ترامپ را اجرا کرد.