گروه دفاعی امنیتی دفاع‌پرس‌ـ رحیم محمدی؛ جنگ تحمیلی عراق علیه ایران زمانی که با دستور صدام رئیس جمهور وقت عراق در سال ۱۳۵۹ شروع شد، کمتر کسی فکر می‌کرد که این جنگ به مدت هشت سال ادامه یابد و طی آن هزاران نفر جان خود را بر اثر ادامه جنگ از دست بدهند.
جنگ تحمیلی در شرایطی به جمهوری اسلامی ایران تحمیل شد که کشورمان به لحاظ نظامی و حتی سیاسی آمادگی لازم را برای درگیر شدن در جنگی همه‌جانبه را نداشت، اما با وجود این، در پایان این هشت سال، جنگ را با پیروزی خاتمه داد.
جنگ تحمیلی اگرچه خسارت‌های مادی و جانی بسیاری را به کشورمان تحمیل کرد، اما همین جنگ در بخش نظامی منجر به شکوفایی صنعت دفاعی کشورمان شد؛ عاملی که امروز از آن به‌عنوان عامل بازدارنده در محافل سیاسی و نظامی یاد می‌شود.
دستاورد‌های بخش صنعت دفاعی کشورمان طی سال‌های بعد از جنگ تحمیلی تاکنون موجب شده در بخش‌هایی از این صنعت مهم مانند موشکی نه‌تنها به خودکفایی برسیم، بلکه امروز صحبت از انتقال دانش و تکنولوژی موشکی به جبهه مقاومت است.
حال چنانچه به دهه ۶۰ برگردیم، متوجه می‌شویم در آن زمان به واسطه نداشتن تنها همین یک مولفه دفاعی، یعنی قدرت موشکی، حداقل برای پاسخگویی به حملات هوایی و موشکی ارتش صدام به شهر‌های کشورمان مجبور بودیم دست نیاز به سوی دیگر کشور‌ها دراز کنیم و با هزینه‌های بسیاری تعداد معدودی موشک آن هم نه موشک‌های دقیق و نقطه‌زن را خریداری کرده و آن‌ها را با وسواس بسیار به سوی اهدافی در عراق شلیک کنیم.
در حالی که در سال‌های اخیر به واسطه داشتن انواع موشک‌های مختلف نقطه‌زن توانستیم در چندین مرحله پایگاه‌های تروریست‌ها که در عراق و سوریه قرار داشتند و از آنجا اقدامات تروریستی علیه کشورمان هدایت و رهبری می‌شد را مورد اصابت قرار دهیم و حتی بعد از ترور سردار حاج قاسم سلیمانی، پایگاه ارتش تروریستی آمریکا واقع در پایگاه عین‌الاسد عراق را موشک‌باران کنیم.
در این حملات که ایران از موشک‌های مختلف استفاده کرد، نشان داده در حوزه موشکی امروز دست برتر را در منطقه دارد و همین عاملی شده تا کمتر کشوری به خود اجازه دهد که درباره حمله نظامی به کشورمان حتی بیاندیشد؛ زیرا می‌داند چنانچه این موضوع اتفاق بیفتد، نیروهای مسلح کشورمان می‌توانند بارانی از موشک با سر جنگی و برد‌های مختلف را علیه نیروهای حمله کننده شلیک کنند و شاید برای شلیک‌های خود هم به دلیل داشتن دانش ساخت موشک، محدودیتی لحاظ نکنند.
به عبارت دیگر، وقتی دانش ساخت موشک‌های ماهواره‌بر را داریم و این ابزار را در داخل کشورمان تولید می‌کنیم، یعنی قادر هستیم که هر نوع موشکی را حتی با برد‌های بالاتر از نیازمان هم بسازیم؛ پس اگر می‌شنویم هر از گاهی برخی از دشمنان ما سخن از تمرین نظامی برای ضربه زدن به مناطقی از کشورمان می‌کنند یا از وجود گزینه‌های نظامی بر روی میز می‌گویند، بیان این‌گونه مطالب، بیشتر جنبه عملیات روانی دارد.
در حقیقت ایران با این توانمندی که آخرین مورد آن آزمایش موفقیت‌آمیز موتور‌های قدرتمند سوخت جامد به‌منظور دستیابی به مدار‌های بالای جو است، به سطحی رسیده که هیچ دشمنی توان مقابله با ایران را ندارد؛ شاید در اینجا بتوان این نکته را هم اضافه کرد که اگر توانمندی موشکی که امروز از آن برخوردار هستیم را در سال‌های جنگ تحمیلی عراق علیه ایران داشتیم، ممکن بود جنگ در زمانی بسیار کمتر از هشت سال به اتمام برسد.
انتهای پیام/ 231
