ترویج فرهنگ ایثار و شهادت

به گزارش مجاهدت از خبرنگار دفاع‌پرس، از لرستان، باد‌های گاه و بی‌گاه پاییزی سر و کله‌شان پیدا شده هست و بر گرمای بی‌سابقه تابستان خرم آباد، غلبه کرده اند. کنار در ورودی خانه‌مان گوشی به دست، منتظر اِسنپ ایستاده ام. با هیکلی با شانه‌های افتاده که در پس یک چادر پنهان هست از کوچه می‌گذرد. صدای قدم‌های خسته‌اش در کوچه می‌پیچد. سلام می‌کنم. با آرامی جواب سلامم را می‌دهد و می‌گذرد. از در و همسایه شنیده‌ام که خیلی برای انقلاب کار کرده هست و همچنان در میدان هست. با خودم می‌گویم: سوژه خوبی هست؛ من که خبرنگارم؛ بهتر هست بروم با او سر صحبت را باز کنم. اما چگونه؟ چطور می‌توانم با او همکلام شوم؟ زمانِ زیادی نیست که به این محله آمده ایم و آشنایی با ما ندارد.

خدا خواست و جلسه‌ی قرآن در خانه‌شان برگزار می‌شود. من هم میروم. جلسه تفسیر آیاتی از سوره نور با موضوع حجاب هست که از روی تفسیر نمونه حاج آقا قرائتی به خانم‌ها آموزش می‌دهد.

بعد از پایان جلسه نزدش می‌روم و با او همکلام می‌شوم. از شغلم می‌گویم و از اینکه قصد دارم گزارشی از فعالیت‌هایش تهیه کنم. لبخند روی صورتش نقش می‌بند و می‌گوید: در خدمتم. من هم فرصت را غنیمت می‌شمارم برنامه ضبط صدای گوشی‌ام را آماده‌ی ضبط کردن می‌کنم، شروع می‌کند:

روح انگیز قاضی زاده هستم. سال ۱۳۳۰ در محله «درب دلاکان» خرم‌آباد متولد شدم. من دومین فرزند خانواده‌ای ۹ نفره بودم. آن زمان که برنامه‌های مذهبی خیلی کمتر بود، هر صبح جمعه در خانه‌ی ما مجلس روضه خوانی و دعای ندبه برگزار بود. وضع مالی‌مان متوسط بود. همیشه به یک نوعی حس ریاست داشتم و فکر می‌کردم حرف فقط باید حرف من باشد!

دوران ابتدایی را در دبستان محله درب دلاکان گذراندم. اولین معلمم خانمی بود بنام شوکت و دوران متوسطه را در دبیرستان «آذر» گذراندم و قبل از پیروزی انقلاب دیپلمم را گرفتم.

وی در خصوص نحوه آشنایی‌اش با انقلاب اسلامی، گفت: تازه کلاس دوم ابتدایی را تمام کرده بودم که یکی از اقوام ما در خرم‌آباد فوت کرد. او را در قم خاکسپاری کردند. در آنجا اقوام ما گفتند می‌خواهیم برویم به دیدن آقایی به نام خمینی که سیّد هست. من هم همراهشان رفتم، اما چیزی از مبارزات انقلابی نمی‌دانستم و یا در بین راه همراهان خیلی بحث نمی‌کردند.

 بانوی فعال انقلابی افزود: سال ۱۳۴۸ ازدواج کردم، دوست همسرم- آقای حاج کریم عسلیان- یک قاب عکسی از ۱۲ امام به عنوان هدیه ازدواج، به ما داد. بازش کردیم و عکس امام خمینی در پشتش بود. شوهرم با اینکه خودش در ژاندارمری شاغل بود، آن را درآورد و جداگانه قاب گرفتیم و روی دیوار خانه‌مان زدیم. هرکس به خانه‌ی ما می‌آمد می‌گفت: این را دربیاورید اگر ساواکی‌ها شست‌شان خبر دار شود، دمار از روزگارتان در می‌آورند! گوشمان به این حرف‌ها بدهکار نبود تا به امروز آن عکس را داریم.

وی بیان کرد: برای من که سر پر شور و ماجرا جویی داشتم، زندگی با یک نظامی نه تنها سخت نبود، بلکه جذابیت‌های خودش را داشت و خودم را برای زندگی در هر شرایطی آماده کرده بودم. معتقد بودم بایستی در فعالیت‌های فرهنگی، سیاسی، اجتماعی و… حضور داشته باشم. شوهرم نیز مشکلی با فعالیت‌های من نداشت.

 قاضی زاده ادامه داد: بعد از آشنایی با حجت الاسلام سید فخرالدین رحیمی از روحانیون مبارز انقلابی لرستان، که دوست همسرم بود، فصل جدیدی از زندگی ام شروع شد. اولین نمازجمعه‌ای هم که حاج آقا رحیمی در خرم آباد، برگزار کرد. حضور داشتم.

بانوی فعال انقلابی با بیان اینکه وقتی در شهر نهاوند مجسمه محمد رضا شاه پهلوی را پایین کشیدند و به گوش مردم خرم آباد رسید، حال و هوای مبارزات انقلابی در این شهر هم بیشتر شد، گفت: روز به روز افراد زیادی به خصوص جوانان به گِرد حجت الاسلام رحیمی جمع می‌شدند و البته حضور زنان هم پر رنگ‌تر می‌شد و من هم با وجودی که دو بچه کوچک داشتم، آنها را نزد مادرم می‌گذاشتم و در تظاهرات‌ها شرکت می‌کردم.

وی خاطرنشان کرد: با پیروزی انقلاب اسلامی، سپاه پاسداران تشکیل شد و من جز اولین خانم‌هایی بودم که  وارد سپاه شدم و اولین مسئول  پایگاه مقاومت به نام فاطمیه  که در لرستان تشکیل شد، بودم.

وی با بیان اینکه در مؤسسه مذهبی فاطمیه، به دستور سپاه آن زمان کار و فعالیت‌های فرهنگی داشتیم، تصریح کرد: روحانیت می‌آمدند و سخنرانی می‌کردند. خانم‌ها را جمع می‌کردیم آنجا و کلاس‌های هنری مانند خیاطی برگزار می‌کردیم.  خیلی‌ها می‌آمدند. گاهی حتی به دلیل استقبال زیاد از این دوره‌های آموزشی برخی، سر پله‌های فاطمیه می‌نشستند.

قاضی زاده با اشاره به فعالیت‌های ستاد‌های پشتیبانی جنگ از همان اوایل دفاع مقدس، عنوان کرد: آن زمان نفت و گاز کم بود. از طریق سپاه با ماشین لندکروز به مناطق محرومی مانند ماسور می‌رفتیم از خانواده‌های رزمندگانی که در جبهه بودند سرکشی می‌کردیم و اگر نفت و گاز کم داشتند، برایشان فراهم می‌کردیم.
حتی در برداشت محصولات کشاورزی مانند نخود و عدس به روستاییان کمک می‌کردیم.
 
این بانوی فعال انقلابی ادامه داد: در لرستان علاوه بر فاطمیه در مکان‌های دیگری مانند: مسجد قائم، در ستاد‌های پشتیبانی فعالیت داشتیم. مثلا حلوا می‌پختیم و بسته بندی می‌کردیم و به مناطق عملیاتی ارسال می‌کردیم. 
 
 وی با اشاره به موقعیت استان لرستان که محل عبور خیلی از رزمندگان استان‌های دیگر به جبهه بود، گفت: ما برای رزمندگانی که یا از شهر‌های دیگر می‌آمدند استراحتی می‌کردند و قصد رفتن به جبهه را داشتند یا اینکه از جبهه برمی‌گشتند، غذا می‌پختیم. معمولاً ناهار اینجا بودند و بعد از دو سه ساعت می‌رفتند. 
 
این بانوی فعال قرآنی با بیان اینکه آن موقع همه‌ی بچه‌ها از جمله بنده فی‌سبیل‌الله فعالیت می‌کردیم، افزود: تا پایان جنگ در ستاد پشتیبانی جنگ فعال بودم. بعد از آن که در استانداری قسمت امور بانوان تشکیل شد، به عنوان اولین مدیرکل امور بانوان استاندای لرستان انتخاب شدم و تا زمان بازنشستگی در استانداری خدمت کردم.

 قاضی زاده ادامه داد: در امور بانوان استانداری فعالیت‌هایی مانند سرکشی به شهرستان‌ها، تشکیل کانون‌های بانوان در شهرستان‌های استان، برنامه‌های مناسبتی ویژه بانوان و… داشتم.

وی با بیان اینکه از دیگر فعالیت‌هایم، عضو فعال ستاد نماز جمعه بودم، عنوان کرد:، چون مُدرس آموزش نظامی سپاه نیز بودم اولین نیرویی که هیئت تیراندازی بانوان استان را تشکیل داده من بودم. تا به امروز در خدمت خانواده‌های ایثارگران هستم چه بحث ورزش بدنسازی، چه در بحث تیراندازی، مسئول هیئت تیر و کمان لرستان نیزهستم.

قاضی زاده با بیان اینکه اولین زن در لرستان بودم که توانایی شرکت در این مسابقات تیر اندازی سپاه را داشتم، گفت: اولین بار کلت‌های «بِرتا» را به سپاه تهران آورده بودند. برای آموزش دوره روابط عمومی به تهران رفته بودیم. گفتند مسابقه‌ای هست که خانم‌ها می‌خواهند با کلت تیراندازی کنند. ما هم اطاعت امر کردیم و رفتیم. یک کلت‌های برتا کوتاهی که در جلد قرمزی بودند، به ما دادند و گفتند تیر بیندازید. خوشبختانه تیرم به هدف می‌خورد. چندین دوره در مسابقات ورزشی سپاه موفق به کسب مقام و عناوینی شدم وکماکان این رشته ورزشی را ادامه می‌دهم. از اولین نیرو‌های تحت تربیت ما که در خارج از کشور (در کشور کره) در رشته تیراندازی مقام آورد، برادرجانباز، «اکبر عالی پور» بود.

وی خاطرنشان کرد: به من پیشنهاد شد که برای مربیگری به تهران بروم ولی به خاطر بچه‌هایم نرفتم. در دوران دفاع مقدس به خاطر کثرت فعالیت‌ها، گاهی تا سه چهار شبانه روز به خانه نمی‌رفتم. همزمان با آن دوران پسر کوچکی داشتم به نام «یاسر» همه صدایم می‌زدند: «مامانِ یاسر» خیالم از بابت مادرم و همسرم راحت بود که هوای «یاسر» را دارند.

بانوی فعال ستاد پشتیبانی جنگ با اشاره به دیگر فعالیت‌هایش در دوران دفاع مقدس گفت: آن زمان پتو‌های رزمندگان جبهه‌ها ر ا برای شست‌وشو می‌آوردند ما می‌رفتیم آنها را در چشمه گلستان واقع در محوطه مکان سابق دانشگاه لرستان جنب قلعه فلک الافلاک و پادگان امام حسین (ع) که پر آب بود، می‌شستیم و برادر‌ها آنها را از ما می‌گرفتند و می‌انداختند روی سنگ‌ها که خشک شوند. بعد از خشک شدن پتو‌ها را جمع می‌کردیم و تا می‌زدیم و آماده می‌کردیم که مجدد آنها را به جبهه ببرند.
 
 قاضی زاده گریزی به فعالیت‌هایش بعد از دفاع مقدس زد و اظهار داشت: خدامیاری حرم رضوی، فعالیت‌های خیریه در موسسه هئیت رزمندگان و حوزه علمیه خواهران لرستان، ایجاد شغل برای خانم‌های بی‌سرپرست و بد سر پرست، برگزاری جلسات قرآن و احکام و… تا به امروز از افتخارات بنده هست. 

آری! چه بسیارند بانوان فاضله‌ی مجاهده و متدینی که در کنار همسر داری و تربیت فرزندان، با فعالیت‌های فرهنگی، سیاسی، اجتماعی و… همواره دوشا دوش مردان در راه اعتلای فرهنگ ناب ایرانی اسلامی و به خصوص ترویج فرهنگ ایثار و شهادت از هیچ کوششی دریغ نکرده اند و وقتی پای صحبت‌هایشان می‌نشینیم هر خاطره‌ای از آنها برگ زرینی از کتاب قطور انقلاب اسلامی ایران هست. روح انگیز قاضی زاده نمونه ای هست از هزاران بانوی مبارز انقلابی و فعال جهادی.

گزارش: عصمت دهقانی

انتهای پیام/

«محمد طیب صحرایی» استاندار کرمانشاه امروز در دومین جلسه ستاد ایثار و شهادت استان کرمانشاه که همزمان مقارن با هفته دفاع مقدس و برگزاری کنگره ملی شهدای کرمانشاه در سالن شهید سلیمانی برگزار شد، اظهار داشت: یاد و خاطره شهدا یک نیاز و الزام جامعه امروز هست که نیازمند برنامه و برنامه‌ریزی مسنجم هست که در همین راستا برنامه‌ها و همایش‌های حوزه فرهنگ شهادت باید به گونه‌ای برنامه ریزی شود که نیازها و سلایق گوناگون جامعه ایثارگران و خانواده‌های شهدا را برآورده کند.

وی با تاکید بر نیاز استان بر گرامیداشت یاد شهدا و درخواست خانواده معظم شهدا بر نصب پلاک و نصب تصاویر شهدا، افزود: در همین راستا شهرداری باید با همکاری بنیاد شهید و امور ایثارگران نسبت به این اقدام وارد عمل شوند و نصب تصاویر شهدا در مناطق مختلف شهر کرمانشاه را آغاز کنند و با مجموع این اقدامات و حتی ارتباط حضوری و چهره به چهره به ترویج فرهنگ ایثار و شهادت بپردازند.

استاندار کرمانشاه تصریح کرد: انجام کارهای عمیق فرهنگی در حوزه محلات، مدارس و دانشگاه و حوزه‌های علمیه در کنار انجام کارهای خلاقانه باید مورد توجه باشد و مجموعه اقدامات می‌تواند فضای شهر کرمانشاه را به سمت تعالی و معنویت ببرد.

صحرایی تاکید داشت: فضاسازی فرهنگی در زمینه ایثار و شهادت در استان کرمانشاه نیازمند جذاب سازی و واقعی سازی مجدد دارد که بر همین اساس به عنوان یکی مصوبات این جلسه می‌توان به فعالیت دبیرخانه به صورت‌های مختلف در فضای دانشجویی و فرهنگیان برای جمع آوری ایده مجدد در خصوص نحوه برگزاری مراسم با این عنوان که اگر بخواهیم در شهر کرمانشاه گرامیداشت جذاب‌تری برگزار کنیم باید چه کار کنیم؟ که با طرح این سوال جمع آوری ایده‌های جذاب و جدید فضای مطلوبی در شهر کرمانشاه می‌توان ایجاد کرد.

وی همچنین به برگزاری کنگره ملی شهدای استان کرمانشاه به عنوان یکی از برنامه‌های مهم فرهنگی استان کرمانشاه اشاره کرد و گفت: این کنگره را نباید برنامه‌ای ۲ روزه دید بلکه برای استان باید اثرات ماندگاری داشته باشد و بعد از اتمام این مراسم باید باید از این موقعیت برای فضای فکری و فرهنگی استفاده شود و اگر نیازمند تغییر داشت رویکردها را برای یاد و خاطره شهدا بازبینی کنیم.

انتهای پیام/

گروه استان‌های دفاع‌پرس – عصمت دهقانی؛ زن که مظهر عطوفت و مهربانی هست، از زمانی که قدم بر عرصه گیتی می‌نهد، برای انجام مسئولیتی سنگین تربیت می‌شود که ایفای درست آن همواره نیازمند مقاومت و ایثار هست. 

زن با مادر شدن از همان آغازین لحظات تولد فرزندش «ایثارگری» را در معنای حقیقی کلمه به تصویر می‌کشد. با در آغوش‌گرفتن نوزادش و نوشاندن شیرۀ جانش به او، روز‌ها و شب‌های پرورش و تربیت فرزند را از نوزادی به کودکی و از کودکی به نوجوانی و جوانی صبورانه گره می‌زند و در طی همه این مراحل خواه‌ناخواه مفاهیم بزرگی از واژه مقاومت و ایثار را در خانه و خانواده به نمایش می‌گذارد.

به فرموده امام خامنه‌ای (مدظله العالی) زن اسلامی زنی هست که راه راست می‌رود، هدف را درست تشخیص می‌دهد و در این راه حاضر به فداکاری هست و چنین زنی عظمت می‌آفریند.

زن مسلمان، زمانی که برای موفقیت در رسالت خطیر مادر بودن، بانوان تاریخ سازی که در قرآن کریم و روایات اسلامی از آنها به نیکی یاد شده هست؛ مانند حضرت مریم (س)، حضرت هاجر (س)، حضرت آسیه (س) و همچنین حضرت فاطمه (س) و حضرت زینب (س) را به عنوان الگو انتخاب می‌کند، فرزندش را با مکتبی آشنا می‌سازد که مهم‌ترین شاخصه آن خدامحوری، ولایتمداری، دشمن‌شناسی و دشمن‌ستیزی، عدالتخواهی و دفاع از مظلوم هست؛ بنابراین از زمان رسالت خطیر پیامبران در آگاه نمودن بشر در راستای پرستش خداوند بی‌همتا تا بزرگ‌ترین و حماسی‌ترین واقعه تاریخ یعنی عاشورا، از انقلاب اسلامی مردم ایران و هشت سال دفاع مقدس گرفته تا مقاومت کم نظیر مردم مظلوم یمن در برابر عربستان سعودی و ایستادگی جانانه مردم فلسطین به خصوص اهالی باریکه غزه در برابر ددمنشی رژیم فاسد و غاصب صهیونیستی، به همت مادران، خون ایثار و شهادت در کالبد مقاومت جاری هست البته شرایط زمانی و مکانی می‌تواند میزان و چگونگی ایثار را تحت الشعاع قرار دهد ولی در نهایت به پیروزی جبهه حق منجر می‌شود.

به عبارتی زنان با عقیده قلبی به لزوم ایستادگی در برابر ظالم و متجاوز، با مقدم داشتن دیگران بر خود و حتی در مواردی با جان باختن در راه خدا، هم خودشان از بهترین دانش آموختگان عمل کننده به این عقیده هستند و هم در ترویج فرهنگ ایثار و شهادت و تشویق دیگران نقش موثری دارند.

مهم‌تر اینکه زنان هم مجاهد هستند و هم مجاهد پرور، هم بصیرند و هم بصیرت افزا، هم در تمام لحظات زندگی مربی درس عاشقی هستند و هم عاشق. هم مرتبی منظم با هوش و فعالی هستند و هم مربی مبتکر و با اراده. اینگونه بانوان، با تربیت فرزندانی که شهادت چنان در عمق جانشان ریشه دوانده که برای به دست آوردنش، مرز‌های جغرافیایی را مانعی سد راه خود نمی‌بینند و برایشان فرقی ندارد شلمچه باشد یا خانطومان و یا هر جای دیگر، شهید پرور می‌شوند. شاهد این مدعا شهدای مدافع حرم علی الخصوص سردارحاج قاسم سلیمانی، فرمانده شهید جبهه مقاومت هست که در وصیت‌نامه خود آورده هست: «امروز قرارگاه حسین‌بن علی، ایران هست. بدانید جمهوری اسلامی حرم هست و این حرم اگر ماند، دیگر حرم‌ها می‌ماند. ا گر دشمن، این حرم را از بین برد، حرمی باقی نمی‌ماند، نه حرم ابراهیمی و نه حرم محمّدی (ص).» و در چند سطر بعد می‌خوانیم:

«بدانید به‌دور از هرگونه اختلاف، برای نجات اسلام خیمه ولایت را رها نکنید. خیمه، خیمه رسول‌الله هست. اساس دشمنی جهان با جمهوری اسلامی، آتش زدن و ویران کردن این خیمه هست، دور آن بچرخید. والله والله والله این خیمه اگر آسیب دید، بیت الله الحرام و مدینه حرم رسول الله و نجف، کربلا، کاظمین، سامرا و مشهد باقی نمی‌ماند؛ قرآن آسیب می‌بیند.»

آری! «مقاومت» زمانی رنگ و بوی «ایثار» به خود می‌گیرد که امت اسلام با وحدت کلمه برای به دست آوردن یا از دست ندادن حقی مشروع با تمام وجود و با از خود گذشتگی، علیه ظالم متجاوز مبارزه کند و برای محقق شدن این امر نقش زنان بسیار مهم و قابل تأمل هست.

علاوه بر نقش مادران شهدا، نقش همسران، خواهران و دختران شهدا و همسران آزادگان و جانبازان در رفتار‌های صبورانه شان ستودنی هست ولی وظیفه این عزیزان در میدان ترویج فرهنگ ایثار، مقاومت و شهادت فقط به خانواده شهید، آزاده و ایثار گر بودن ختم نمی‌شود، بلکه خودشان نیز چادر زهرایی را بر سر کرده خطبه‌های زینبی می‌خوانند! چون زینب کبری (س) مصائب وارده را «ما رأیت الا جمیلا» توصیف می‌کنند! مادران شهدا از شهیدشان می‌گویند و راه و رسم شهید پرورش‌دادن را به مادران جوان می‌آموزند! همسران جانبازان از شوهر و سبک و سیاق همسرداری و فرزندپروری‌شان می‌گویند و قصه عاشقی را به دختران سرزمینشان می‌گویند.

بسیاری از بانوان با قلم خود، با قدم خود و با هنر خود مروج فرهنگ ناب ایثار و شهادت هستند که پرداختن به تمامی ابعاد نقش آفرینی آنها در این مجال نمی‌گنجد، اما به قول شاعر: آب دریا را اگر نتوان کشید                     هم به قدر تشنگی باید چشید

 بانوان نویسنده ادبیات مقاومت و پایدار
در کشور ما و کشور‌های جبهه مقاومت، کم نیستندبانوان شاعر و نویسنده که مجاهدانه با قلمی توانمند نه تنها کلمه به کلمه و جمله به جمله ایثار و مقاومت را معنی و تفسیر می‌کنند و سبک زندگی خلق کنندگان آن را به رشته تحریر در می‌آورند، بلکه مهم‌ترین گام در فرهنگ‌سازی این مفاهیم مقدس را برداشته و تاریخ مقاومت و ایثار را چنان هوشمندانه، آگاهانه و هنرمندانه ضبط و ثبت می‌کنند که دیگر هیچ قدرت و تفکری را توان خدشه‌دار کردن و از بین بردن آن نیست.

در دهه‌های اخیر آثار مکتوب ارزشمندی در حوزه ادبیات پایداری به خصوص خاطره نگاری و داستان نویسی دفاع مقدس، با قلم بانوان چاپ و منتشر شده هست که هر کدام روایتی مؤمنانه، عاشقانه و هنرمندانه از شهدا، رزمندگان و آزادگان هشت سال دفاع مقدس، مدافعین حرم، مدافعین سلامت و مدافعین امنیت و خانواده‌های آنها هست که اجازه نخواهند داد غبارفراموشی بر روحیه مجاهدت و مقاومت، آنان بنشیند.

بانوان خبرنگار و فعال مجازی

بخش قابل توجهی از خبرنگاران و فعالان حوزه ایثار و شهادت و مقاومت بانوان هستند که در سخت‌ترین شرایط عرصه را خالی نکرده و برای اینکه اولین راویان واقعیات مبارزه جبهه حق با باطل باشند، بدون هیچ ترس و واهمه‌ای در صحنه حاضر می‌شوند به طوریکه در اغتشاشات سال ۱۴۰۱ ایران (فتنه مهسا امینی) و حوادث سال‌جاری غزه بار‌ها و بار‌ها صحنه‌هایی از حضور آگاهانه و مقتدرانه خبرنگاران زن که پیام بران آزادگی هستند، منتشر شد که هر بیننده آزاده‌ای را به تحسین وا می‌داشت.

خبرنگاران، عکاسان زن همواره برای به تهییه خبر و به تصویر کشیدن برنامه‌های حوزه ایثار و شهادت در مناسبت‌های مختلف در محافل و مجالس حاضر شده اند و با رعایت موازین شرعی در خط مقدم خبررسانی بوده اند. از طرفی با نوشتن گزارشات، یادداشت و مصاحبه‌هایی با قلم توانمند خود سعی در معرفی بانوان موفق تراز انقلاب اسلامی به هدف معرفی به جامعه داشته اند.

کم نیستند بانوان فعال در فضای مجازی که برای مقابله با جنگ نرم و شناختی و ترکیبی دشمنان با تولید محتوای ارزشمند مذهبی به میدان آمده و گام‌های موثری در راه جهاد تبیین برداشته اند و همچنان به فعالیت‌های مجازی خود ادامه می‌دهند.

بانوان فعال در گروه‌های جهادی و خادمین شهدا

در دوران دفاع مقدس بسیاری از زنان با حضور در ستاد‌های پشتیبانی جنگ با تهیه خوراک و لباس برای رزمندگان مشغول بودند و بقا شستن رخت و پتوی رزمندگان در حال خدمت کردن به برادران مجاهد خود بودند و پس از دوران دفاع مقدس گروه‌های بسیجی و جهادی همچنان به فعالیت‌های داوطلبانه خود در راستای کمک به حفظ نظام مقدس جمهوری اسلامی ایران ادامه دادند. سال‌های اخیر نیز گروه‌های بسیجی و جهادی با حضور در مناطق محروم از تجربه و تخصص خود در راستای بر طرف کردن غبار محرومیت از چهره آن مناطق فعالیت می‌کنند که این خود نمونه‌ای از ایثار و فداکاری هست که در واقع این گروه‌های جهادی هم عامل و هم مروج آن هستند. 

خادمین شهدا 

در شهر‌ها و استان‌های مختلف گروه‌هایی با عنوان خادمین شهدا هر ساله هنگام اردوی راهیان نور داوطلبانه در مناطق عملیاتی که محل تردد و استقرار کاروان‌های راهیان نور هستند حضر شده و به زوار خدمت می‌کنند.

فعالیت بانوان پزشک و پرستار در دوران شیوع ویروس کرونا

فعالیت‌های ایثارگرانه پزشکان و پرستاران در زمان شیوع ویروس کرونا نمودی از فعالیت‌های پزشکان و پرستاران و امدادگران زن در دوران دفاع مقدس بود. بسیاری از پزشکان و پرستاران زن در ایام کرونا چند ماه به دور از خانه و فرزندان خردسال خود در سخت‌ترین شرایط وقت خود را صرف کمک به درمان بیماران کرونایی کردند و در این راه نیز شهدای را تقدیم نمودند.

حضور آگاهانه در اجتماع

زنان ایرانی به واسطه داشتن فرهنگ اسلامی و با تاثیر پذیری از الگو‌هایی همچون حضرت زهرا (س) و حضرت زینب (س) در همه صحنه‌های سیاسی، فرهنگی و اجتماعی مانند راهپیمایی‌ها، تشیییع پیکر شهدای مدافع حرم و مدافع امنیت، انتخابات و… حضور دارند. در بسیار از راهپیمایی‌ها با در دست داشتن پرچم جمهوری اسلامی ایران و عکس شهدا در جلوی دوربین‌ها قرار می‌گیرند و می‌خواهند به جهانیان بگویند ما همان زنان دوران انقلاب و دفاع مقدس هستیم و ذره‌ای از آرمان‌هایمان عقب نشینی نمی‌کنیم.

بانوان مدرس درس آشنایی با دفاع مقدس

در دانشگاه‌ها و مراکز حوزه علمیه کشور درس عمومی «آشنایی با دفاع مقدس» با هدف آشنا نمودن دانشجویان با دوران هشت ساله دفاع مقدس تدریس می‌شود که بسیاری از مدرسان آن بانوان فرهیخته و علاقمند به فرهنگ ایثار و شهادت هستند که داوطلبانه تقاضای تدریس این درس را دارند؛ بنابراین زنان جامعه اسلامی همواره با الگو پذیری از مکتب عاشورا و دوران دفاع مقدس، با ایثار و فداکاری در کنار پدران، همسران و برادران خود در همه میادین به ایفای نقش می‌پردازند و زینب وار مروج فرهنگ ایثار و شهادت هستند.

انتهای پیام/