ترکش بربری

گروه ساجد دفاع‌پرس: رزمندگان اسلام در جبهه‌ها علی‌رغم همه مشقت‌ها و سختی‌هایی که متحمل می‌شدند؛ اما هرطور که بود، علاوه بر توجه به معنویات، از هر فرصتی نیز برای خوش‌گذرانی و شوخ‌طبعی آن‌هم در حیطه رعایت ارزش‌ها استفاده می‌کردند و از این راه، سعی می‌کردند تا روحیه حاکم در میان یکدیگر را سرزنده و شاداب نگه دارند که نمونه این شوخ‌طبعی‌ها، استفاده از اصطلاحات و تعبیر‌های خاص بود.

ترکش بربری

ترکش خمپاره ۱۲۰ میلی‌متری؛ هر ترکش درشت و به اصطلاح سخت و نخراشیده‌ای که اصابت آن، آه از نهاد هر کسی بلند می‌کرد، مثل «ترکش ساطوری» در مقایسه با ترکش‌هایی نظیر «نخودی» و «رهایی‌بخش» و غیره؛ کلمه‌ «بربری» در برابر «لواشی» به کار می‌رفت که هر دو نان بربری و نان لواش بودند، یکی در نهایت خشونت و سختی خصوصاً سرد و بیات آن، و دیگری انگار برگ کاغذ از سبکی و نازکی و خوش‌خوراکی! ترکش بربری را ترکش استعلاج دائمی هم می‌گفتند؛ ترکشی که هر کس می‌خورد، هم نانش می‌شد و هم آبش.

بوسه‌گاه حوری

تاول ناشی از گاز شیمیایی.

انتهای پیام/ 113