تشنگی | مجاهدت

کربلا معیاری برای سنجش

دیدگاه‌ خود را بنویسید / اخبار / خبرخوان / امام حسین, تحریم, تشنگی, رژیم صهیونیستی, عاشورا, غزه, کربلا / ۵ مرداد ۱۴۰۴

گروه سیاسی دفاع‌پرس ـ آزاده حاجی غلامی؛ چندی پیش تصویری از مردم در صف انتظار دریافت آب و غذا در غزه منتشر شد که در آن پیر مردی پس از آن که ظرف خود را برای دریافت آب غذا به توزیع کنندگان غذا داد از فرط گرسنگی زیاد ایستاده جان خود را از دست داد و بر زمین افتاد لذا محاصره غزه در تابستان ۲۰۲۵ نه فقط یک تراژدی انسانی که یک جنایت جنگی تمام‌عیار علیه بشریت هست و می‌توان گفت تحریم غذا، آب، دارو و سوخت که علیه بیش از دو میلیون انسان بی‌پناه در غزه اعمال می‌شود، تصویری از قساوت مطلق هست.

البته شباهت دردناک آنچه امروز در غزه می‌گذرد با عطش و محاصره اهل بیت امام حسین (ع) در کربلا، برای ملت‌هایی که با فرهنگ عاشورا زیسته‌اند، معنایی عمیق‌تر دارد. به عبارت دیگر آنچه در سال ۶۱ هجری بر کاروان حق گذشت اکنون در مقیاسی بزرگ‌تر، در سرزمین اشغالی تکرار می‌شود. زیرا در کربلا، یزید و سپاهیانش آب را بر روی امام حسین (ع) و یارانش بستند تا با فشار تشنگی، آنان را به تسلیم وادارند، اما آنچه رخ داد، مقاومتی بود که تا ابد در تاریخ ثبت شد.

امروز نیز اسرائیل، همین سلاح قدیمی را در قالبی مدرن علیه غزه به کار بسته بدین شکل که با قطع آب و ممنوعیت ورود تانکر‌های سوخت، هزاران نفر به‌ویژه زنان، کودکان و بیماران را در آستانه مرگ قرار داده هست در واقع تکرار این جنایت را می‌توان تاکیدی بر وجود دو جبهه ظالم و مظلوم در طول تاریخ، دانست.

اما در میانه سکوت بسیاری از سیاستمداران، صدای برخی هم، چون «آلوئیس کالاس» حقوقدان و عضو سابق دادگاه کیفری بین‌المللی علیه اقدامات ضد بشریت رژیم صهیونیستی برخاسته هست چرا که در بیانیه‌ای عنوان کرده: «آنچه امروز در غزه می‌گذرد، نسل‌کشی هست. تحریم آب و غذا، سلاحی هست که رژیم صهیونیستی با آن بدون شلیک گلوله می‌کشد و محروم‌سازی عمدی غیرنظامیان از منابع حیاتی، جنایت جنگی محسوب می‌شود.»

هر چند در پی شدت گرفتن فشار افکار عمومی، چند کشور غربی از جمله ایتالیا، انگلیس، ژاپن، ایرلند، نروژ و اسپانیا، بیانیه‌هایی در محکومیت قطع آب و غذا در غزه صادر کردند، اما همان گونه که «کالاس» مطرح کرده، کشور‌های غربی باید به‌جای بیانیه‌های خنثی، اقدام عملی علیه این جنایت انجام دهند، چون اگر چه این بیانیه‌ها در ظاهر حمایت از حقوق بشر را یادآور می‌شود، ولی در عمل، هیچ اقدام ملموسی تاکنون برای توقف جنایات رژیم صهیونیستی به همراه نداشته هست.

حتی کشور‌های یاد شده بیانیه‌های مورد اشاره را به نحوی تنظیم کردند که رژیم صهیونیستی به صورت مستقیم مورد خطاب قرار نگیرد به عنوان مثال ایتالیا خواستار «احترام به قوانین بین‌المللی انسانی» شد، اما از اشاره مستقیم به اقدامات ضد انسانی اسرائیل خودداری کرد و انگلیس نیز با وجود آن که از «نگرانی عمیق» درباره وضعیت انسانی در غزه گفت، اما بلافاصله حمایت خود را از حق اسرائیل برای دفاع از خود تکرار کرد و همین طور ژاپن که ضمن ابراز نگرانی، خواستار «دسترسی فوری به کمک‌های بشردوستانه» شد، ولی هیچ اقدام اجرایی پیشنهاد نکرد؛ پس این مواضع بیش از آن که اثرگذار باشند، تلاش‌هایی برای آرام کردن وجدان عمومی خودشان و حفظ ظاهر حقوق بشری‌شان در رسانه‌ها بود.

شاید به همین دلیل باشد که «کالاس» در ادامه موضع‌گیری‌های خود علیه جنایات رژیم صهیونیستی، به‌روشنی از نفاق ساختاری در سیاست اتحادیه اروپا پرده برداشته و در مصاحبه‌ای که به‌سرعت در محافل دانشگاهی و رسانه‌ای بازتاب یافته، عنوان کرده: «اتحادیه اروپا همواره مدعی دفاع از حقوق بشر هست، اما وقتی پای فلسطین به میان می‌آید، این ارزش‌ها به تعارفات دیپلماتیک و سکوت مرگ‌بار تبدیل می‌شود؛ چگونه ممکن هست کشوری با قطع آب و غذا، بیمارستان‌ها را به خاموشی بکشاند، نوزادان را در انکوباتور‌ها به کام مرگ بفرستد و اتحادیه‌ای که خود را نماد مدنیت می‌داند، تنها به ابراز نگرانی اکتفا کند و در حالی که اتحادیه‌ای برای خبرنگار زندانی در روسیه بیانیه اضطراری می‌دهد، در برابر قتل‌عام هزاران زن و کودک در غزه، صرفاً خواستار خویشتن‌داری طرفین می‌شود! این نه سیاست، بلکه نفاق نهادی هست».

اما در کنار تمام این وقایع یکی از دردناک‌ترین ابعاد فاجعه انسانی در غزه، سانسور یا تحریف واقعیت توسط رسانه‌های بزرگ جهان هست. در حالی که تصاویر کودکان بی‌جان، مادران گریان و مردمانی در پی آب در شبکه‌های اجتماعی دست‌به‌دست می‌شود، برخی رسانه‌های غربی همچنان با روایت‌های جهت‌دار، رژیم اشغالگر قدس را قربانی نشان می‌دهند؛ چنین رفتاری یادآور همان تحریف تاریخ در کربلاست که پس از واقعه عاشورا، دستگاه یزیدی تلاش کرد امام حسین (ع) را شورشی، و ابن‌زیاد و عمر سعد را مدافع نظم معرفی کند.

لذا همان گونه که اشاره شد یکی از شاخص‌ترین ویژگی‌های فرهنگ عاشورا، مقاومت در برابر ظلم با وجود محاصره، تشنگی و مرگ هست؛ همان‌گونه که امام حسین (ع) برای حفظ حقیقت، از جان خود و یارانش گذشت، امروز هم مردان و زنان فلسطینی در غزه، زیر بمباران و تحریم، از خاک، ناموس و عزت‌شان دفاع می‌کنند و حتی کودکانی که بدون آب و غذا می‌خوابند، همان‌هایی هستند که اگر زنده بمانند، نامشان در تاریخ مقاومت ثبت خواهد شد.

بنابراین کربلا، صرفاً یک حادثه تاریخی نیست بلکه معیاری برای سنجش امروز ما هست یعنی اگر آن روز آب بر امام حسین (ع) بستند، امروز هم بر مردم غزه بسته شده، اگر آن روز کوفیان با سکوت‌شان زمینه فاجعه را فراهم کردند، امروز هم جهان با بی‌تفاوتی‌اش به فاجعه دامن می‌زند؛ پس ما انتخاب داریم به اینکه یا در کنار حقیقت بایستیم یا با سکوت، در کنار ظالم باشیم.

پس می‌توان گفت تشنگی و گرسنگی مردم غزه، امتداد تشنگی کربلاست، چون تحریم آب و غذا، همان جنایت قدیمی در لباسی نو هست، اما تاریخ نشان داده که هر جا ظلم ادامه یابد وجدان‌های بیدار، دیر یا زود پاسخ خواهند داد. همان‌طور که خون امام حسین (ع) وجدان‌ها را بیدار کرد، اکنون نیز خون مظلومان غزه، جهان را به دو جبهه یا با ظلم یا علیه آن تقسیم کرده هست.

انتهای پیام/ ۲۳۱

این مطلب به صورت خودکار از این صفحه بارنشر گردیده هست

کربلا معیاری برای سنجش بیشتر بخوانید »

وقتی مرگ تصنعی یک رزمنده را از دست عراقی‌ها نجات داد

وقتی مرگ تصنعی رزمنده‌ای را از دست عراقی‌ها نجات داد

دیدگاه‌ خود را بنویسید / اخبار, دفاع مقدس / خبرخوان / اسارت, تشنگی, حسن اسلامپور کریمی, دفاع مقدس, کربلای ۵, مجاهدت / ۵ تیر ۱۴۰۲

به گزارش مجاهدت از خبرنگار حماسه و جهاد دفاع‌پرس، «حسن اسلامپور کریمی» از آزادگان دوران دفاع مقدس خاطره‌ای از لحظه اسارتش در عملیات کربلای ۵ را روایت کرده است که در ادامه می‌خوانید.

در حین مرحله سوم عملیات کربلای ۵ در سال ۱۳۶۵ محاصره شدیم اکثر نیرو‌ها شهید و تعدادی هم اسیر شدند. صبح روز سومی بود که تظاهر به مردن کرده بودم تا اسیر نشوم و در فرصت مناسب فرار کنم. یک وقت متوجه شدم اطراف من هیچ نوع سلاحی نیست، حتى تفنگم نبود، نارنجک‌ها و هرنوع سلاح جنگى بدرد بخور دیگر جمع شده بود. در همین گیر و دار متوجه شدم افرادى به من نزدیک می‌شوند. مثل روزهاى قبل خودم را به مردن زدم. عراقى‌ها به من نزدیک شدند و مشغول درآوردن ساعت من شدند. وقتی ساعت را از مچم جدا کردند، دستم را به حالت خاصى به زمین انداختم. این همان ساعتى بود که بعنوان جایزه در مسابقات قرآن استان (مازندران) دریافت کرده بودم و خیلى به آن دل بسته بودم.

چهارمین روز بود که من چند قدمی خاکریز عراقى‌ها خودم را به مردن زده بودم. بعضی از اتفاقات است که اصلا تصور نمى‌کنیم در طول زندگى ما حتى یک بار هم پیش بیاید. آیا مى‌دانید وقتى تشنگى چنان به شما فشار بیاورد که به ستوه درآیید، چه مى‌کنید؟ من می‌دانم؛ اگر جایی باشید که زمین تا حدى نمناک باشد، خاک روى زمین را کنار می‌زنید و گونه‌هاى خود را روى آن قرار مى‌دهید تا بدینوسیله شاید تا حدى تسکین یابید؛ اما اگر آن‌کار فایده‌ای نداشته باشد چه خواهید کرد؟
اکنون براى پاسخ این سؤال با من همراه شوید.

تشنگى لحظه به لحظه اوج می‌گرفت. چهارمین روزى بود که در این‌جا بودم. هرگاه لحظه‌ای چرت مى‌زدم خواب آب می‌دیدم و احساس می‌کردم که سیراب شدم؛ اما وقتى بیدار مى‌شدم از آب خبرى نبود. خداوند را به تک تک معصومین از جمله حسین (ع) فاطمه (س) و امام زمان (عج) سوگند می‌دادم و به آن‌ها متوسل می‌شدم تا مرا از این شرایط جانکاه نجات دهند و تکلیف مرا روشن کنند، اما گویا مصلحت، چیز دیگرى بود. امکان حرکت و جستجوى آب اصلا براى من وجود نداشت. چون در سمت چپ و راست در فاصلۀ حدود دویست متری دو خاکریز وجود داشت که بر محل من کاملا مشرف بود.

حضور دشمن در سنگر‌های بالاى خاکریز باعث شده بود که هیچ نوع تحرکی از من سر نزند. تشنگی، دیگر مرا کلافه کرده بود به خوبى احساس می‌کردم که دارم تلف می‌شوم؛ آنجا بود که یاد تشنگی امام حسین (ع) و یارانش در صحراى کربلا افتادم، با تمام سلول‌هایم اندکی از حال آن‌ها را درک کردم. رنج تشنگی در آخرین مراحل حیات چقدر مشقت دارد. شنیده بودم فلان شخص یا رزمنده در بیابان از فرط تشنگی مجبور شدند ادرار خود را بنوشند؛ اما شنیدن کی بُوَد مانند انجام دادن؟ وقتى در آخرین ساعات قبل از اسارت به این کار مبادرت کردم پی بردم که اخرین راه چاره‌ای که به فکر انسان می‌رسد همین است. مایع بسیار تلخ و بدمزه و تهوع آوری بود. از ادامه نوشیدن آن صرف‌نظر کردم. اینجا بود که آنچه قبلا درباره وقوع چنین کاری شنیده بودم و باور نمی‌کردم را باور کردم.

شب را نمی‌دانم چگونه سپرى کردم، فقط می‌دانم گاهى به بالای خاکریز‌ها نگاه می‌کردم، غول‌هایى مى‌دیدم که از این سنگر به آن سنگر مى‌رفتند. آن‌ها سربازان عراقی بودند که از شدت سرما با پتو‌های خود، از سنگر بیرون مى‌آمدند و جابجا می‌شدند.

انتهای پیام/ ۱۴۱

این مطلب به صورت خودکار از این صفحه بارنشر گردیده است

وقتی مرگ تصنعی رزمنده‌ای را از دست عراقی‌ها نجات داد بیشتر بخوانید »

چرا تشنه از خواب بیدار می‌شویم؟

دیدگاه‌ خود را بنویسید / اخبار / خبرخوان / اخبار سلامتی, بیدار شدن, تشنگی, سلامت / ۲ شهریور ۱۴۰۱

اغلب افراد از نوشیدن مایعات درست پیش از خواب اجتناب می‌ورزند تا از بیدار شدن در شب برای رفتن به دستشویی اجتناب ورزند که همین موضوع ممکن است باعث تشدید کم آبی شود.

به گزارش مجاهدت از مشرق، اگر صبح با احساس تشنگی از خواب بیدار شوید ممکن است دچار کم آبی شده باشید.

چند عامل و دلیل در اینجا می‌توانند نقش داشته باشند از جمله ننوشیدن به اندازه کافی در روز قبل.

دمای یک شب نیز بر سطح هیدراتاسیون شما تاثیر با این وجود، حتی در هوای سرد نیز ما هنوز مایعات ناشی از تنفس را از دست می‌دهیم که احتمالا زمانی که نفس شما در سرما قابل مشاهده است متوجه آن شده اید.

یکی از شایع‌ترین علل تشنگی هنگام بیدار شدن از خواب مصرف بیش از حد مواد ادرارآور است.

هم چنین، دیورتیک‌ها مواد ادرارآوری هستند که باعث از دست رفتن مایعات بدن شما از طریق ادرار می‌شوند و سبب خواهند شد تا فراتر از مقدار و حجمی که مصرف کرده‌اید آب از دست دهید. چرا هیدراته ماندن تا این اندازه مهم است و برای کسب اطمینان از این موضوع چه باید کرد؟

چگونه متوجه شوم که دچار کم آبی هستم؟

مغز ما زمانی که احساس می‌کند در حال کم آبی هستیم هورمونی به نام «هورمون ضد ادرار» ترشح می‌کند. هم چنین این ماده را در طول شب آزاد می‌کند تا به ما در حفظ مایعات کمک کند، زیرا نمی‌توانیم در هنگام خواب آب بنوشیم. این هورمون دو کار انجام می‌دهد.

نخست آن که به ما احساس تشنگی می‌دهد و ما را وادار می‌کند که آب بنوشیم و به کلیه های‌مان فرمان می‌دهد که به جای تبدیل آن به ادرار آب بیش‌تری را به بدن جذب کنند.

این پاسخ زمانی رخ می‌دهد که ۱ تا ۲ درصد وزن بدن ما کم آب می‌شود. بنابراین، اگر شما ۷۰ کیلوگرم وزن دارید و در طول روز ۱.۴ کیلوگرم وزن کم کرده‌اید این کاهش ۲ درصدی مایعات بدن است. (ما می‌دانیم که این مقدار کاهش وزن مایعات است و نه وزن بدن، زیرا تقریبا غیرممکن است که افراد این مقدار چربی و یا ماهیچه را در یک روز از دست بدهند).

رنگ اولین ادرار صبحگاهی شما نشانگر بسیار خوبی از میزان هیدراته بودن شما است. هر چه رنگ ادرار تیره‌تر باشد بیش‌تر دچار کم آبی هستید. اولین ادرار صبحگاهی شما نباید با رنگ تیره باشد.

چرا هیدراتاسیون مهم است؟

هیدراته ماندن برای عملکرد مطلوب بدن ما ضروری است. کم آبی حتی در ۲ درصد وزن بدن می‌تواند بر عملکرد بدنی تاثیرگذار باشد این شامل مواردی مانند مهارت‌های حرکتی ظریف، هماهنگی و قدرت و استقامت هنگام کار و ورزش می‌شود.

هم چنین، کم آبی به شما این احساس را می‌دهد که بیش از حد معمول به خودتان فشار می‌آورید به این معنی که راحت‌تر خسته می‌شوید. عملکرد و توانایی شناختی نیز در کم آبی ۱-۲ درصد تحت تاثیر قرار می‌گیرد. این شامل توانایی تمرکز، حل مشکلات و تصمیم گیری است.

کم آبی خطر ابتلا به احساس ناخوشایندی را با گرما افزایش می‌دهد و البته در گرما بیش‌تر در معرض خطر کم آبی هستید.

اگر کم آبی بدن از ۲ درصد فراتر رود سلامت بیش‌تر تحت تاثیر قرار می‌گیرد. با حدود ۱۰ درصد از دست دادن آب بدن احتمال آغاز هذیان گویی توسط فرد و هم چنین نارسایی کلیه و حتی مرگ وجود دارد.

توصیه‌ها به ما می‌گویند که باید حدود دو لیتر مایعات در روز مصرف کنیم که بیش‌تر آن می‌تواند از طریق غذایی که می‌خوریم تامین شود و مهم‌تر از همه آن که از دست دادن مایعات را می‌توان در عرض ۲۴ ساعت اصلاح کرد.

دیورتیک‌ها چه هستند و چرا ما را کم آب می‌کنند؟

دیورتیک‌ها دسته‌ای از داروها هستند که کلیه‌ها را وادار می‌کنند نمک و آب بدن را از طریق ادرار معمولا برای درمان فشار خون بالا دفع کنند. با این وجود، دیورتیک‌های طبیعی نیز در رژیم غذایی ما یافت می‌شوند. نوشیدنی‌های الکلی با بیش از ۴ درصد غلظت الکل باعث می‌شوند بدن ما مایعات بیش‌تری نسبت به مایعی که در واقع می‌نوشیم به ادرار تبدیل کند.

قهوه نیز نوشیدنی‌ای ادرارآور است، زیرا حاوی دو ماده شیمیایی کافئین و تئوفیلین است که هر دو جریان خون را به کلیه‌ها افزایش می‌دهند این موضوع باعث می‌شود کلیه‌ها مایعات بیشتری دفع کنند.

مصرف کمتر از ۴۵۰ میلی گرم کافئین (حدود ۳ تا ۴ قهوه) بعید است که بر سطح هیدراتاسیون تاثیر بگذارد و اکثر افراد شیر و آب زیادی همراه قهوه خود دارند که می‌تواند بخش عمده مایع از دست رفته را جبران کند.

سایر دیورتیک‌های شناخته شده عبارتند از آب زغال اخته، زنجبیل، رازیانه، سرکه سیب و برخی چای‌ها از جمله سبز، قاصدک و گزنه. گیاهان زیادی وجود دارند که باعث افزایش خروج ادرار می‌شوند. با این وجود، این بدان معنا نیست که باید از مصرف آن گیاهان اجتناب ورزید، زیرا بسیاری از مواد مغذی مهم دیگر را ارائه می‌دهند و می‌توان در حد معمولی از آن گیاهان در غذا استفاده کرد.

خوردن غذاهای سرشار از نمک منجر به از دست دادن کل آب بدن شما نمی‌شود، اما باعث از دست رفتن مایعات از سلول‌های شما می‌شود. این برای بدن شما و نحوه تنظیم سلول‌ها مشکل ساز است. بنابراین، نوشیدن مایعات زیاد هنگام مصرف یک وعده غذایی یا رژیم غذایی با نمک بسیار مهم است.

چگونه می‌توانم هیدراته بمانم؟

فعالیت‌هایی که منجر به افزایش تعریق می‌شوند مانند تمرین، ورزش یا حتی باغبانی می‌توانند باعث کم آبی بدن شوند. بنابراین، اگر فعالیت زیادی داشته‌اید یا هوا گرم است حتما مصرف مایعات خود را افزایش دهید.

همه مایعات در مصرف شما نقش دارند، اما آب بسیار موثر است

اخیرا گروهی از پژوهشگران ظرفیت بالقوه نوشیدنی‌های مختلف را برای تاثیرگذاری بر وضعیت هیدراتاسیون نسبت به آب بررسی کردند. آب گازدار، نوشیدنی‌های ورزشی، کولا، رژیمی، چای و قهوه معادل آب بودند.

شیر (با هر درصد چربی)، جایگزین‌های غذایی مبتنی بر شیر، محلول‌های آبرسانی خوراکی و ماءالشعیر نسبت به آب برتری داشتند.

منبع:ایسکانیوز

این مطلب به صورت خودکار از این صفحه بارنشر گردیده است

چرا تشنه از خواب بیدار می‌شویم؟ بیشتر بخوانید »

علت تشنگی زیاد چیست؟

دیدگاه‌ خود را بنویسید / اخبار / خبرخوان / اخبار سلامتی, تشنگی, سلامت, عطش / ۲۶ اردیبهشت ۱۴۰۱

گاهی نیاز بدن به نوشیدن آب طبیعی است اما در برخی شرایط این حس غیرطبیعی است پس باید نگران شد و علت تشنگی زیاد را دریافت.

به گزارش مجاهدت از مشرق، احساس تشنگی امری طبیعی است که ممکن است به دلیل کم آبی بدن، غذاهای شور و کار زیاد باشد، اگر چه گاهی اوقات تشنگی شدید ممکن است نشان دهنده بیماری باشد، باید با در نظر گرفتن اینکه بدن شما رطوبت کافی را دارد ولی باز هم شما احساس تشنگی می کنید باید سریعاً به پزشک مراجعه کنید. کم شدن آب بدن شرایطی است که بدنتان آب کافی را برای انجام وظایف خود ندارد و ممکن است به دلایل مختلف مانند اسهال، استفراغ و تعرق زیاد رخ داده باشد.

۷ علت معمول تشنگی زیاد

در این مقاله لیستی از علل تشنگی تهیه کرده ایم که در ادامه به آن می پردازیم.

۱. دیابت :

وقتی قند خون بالا می رود فشار زیادی به کلیه ها وارد می شود که منجر به ایجاد ادرار میشود و گلوکز اضافی دفع می شود.

۲. دیابت نوع۱ :

این نوع دیابت بر اساس عدم تعادل هورمون ها دسته بندی می شود و روی جذب تاثیر می گذارد و هنگام ادرار آب زیادی از بدن دفع می شود.

۳. دوره قاعدگی :

در این دوره باید آب فراوانی را میل کنید چون هورمون پروژسترون و استروژن روی سطح مایعات بدن تاثیر می گذارد.

۴. دهان خشک :

اشتباه رایجی که همیشه وجود دارد این است که فکر می کنند، خشکی دهان به دلیل تشنگی شدید است اما دلیل دیگر خشکی نابهنجار دهان مخاط دهان است.

۵. کم خونی آنمی :

کم خونی ناگهانی که در نتیجه خونریزی قاعدگی یا خونریزی معده رخ می دهد، علت رایج آنمی محسوب می شود به همین دلیل بدن برای جبران از دست دادن مایعات بدن آب را جایگزین می کند.

۶. فشار خون پایین :

فشار خون پایین، افسردگی، عصبانیت، تشنگی و سرگیجه را در پی دارد.

۷. رژیم غذایی :

غذاهایی که ادرار آور هستند مانند :کرفس ، لیمو و چغندر احساس تشنگی را بیشتر می کنند.

منبع:ایسکانیوز

این مطلب به صورت خودکار از این صفحه بارنشر گردیده است

علت تشنگی زیاد چیست؟ بیشتر بخوانید »

فیلم/ یادمان سیدالشهدا (ع)؛ یادآور از حماسه آفرینی رزمندگان لشکر ۱۰

دیدگاه‌ خود را بنویسید / اخبار, دفاع مقدس / خبرخوان / تشنگی, دفاع مقدس, سیدالشهدا, شهدا, شهید اسکندرلو, علی فضلی, لشکر ۱۰, یادمان سید الشهدا / ۵ فروردین ۱۴۰۱

کد ویدیو

دانلود

فیلم اصلی

این مطلب به صورت خودکار از این صفحه بارنشر گردیده است

فیلم/ یادمان سیدالشهدا (ع)؛ یادآور از حماسه آفرینی رزمندگان لشکر ۱۰ بیشتر بخوانید »