تشییع شهدا

تصاویر تشییع پیکر پاسدار شهید «علی جوادنیا»

به گزارش مجاهدت از خبرنگار دفاع‌پرس از زنجان، همیشه ایام فاطمیه برایش حال و هوای دیگری داشت، حس و حالی شبیه دهم محرم، ولی فاطمیه را بیشتر دوست داشت و تکاپویش بیشتر بود، می‌گفت حضرت فاطمه (س) غریبانه دفن شده و قبرش ناشناس هست، از درد علی (ع) و اهل بیتش می‌گفت و فرزندانش که دیگر مادر نداشتند و حالا زینب (س) حسن و حسین (ع) را در آغوش گرفته تا گریه کنند ولی صدای گریه آنها به بیرون نرود، می‌گفت و اشک می‌ریخت.

جنگ که شد خیلی مادر سعی کرد جلویش را بگیرد، اما گفت «مامان یه عمر برای امامامون گریه کردیم حالا که اماممون دستور داده حرفشو زمین بندازیم؟» این حرف را که زد دیگر مادرش چیزی نگفت ساکش را آماده کرد و تنها پسرش را راهی خط مقدم کرد، روز‌ها و ماه‌ها گذشت ولی خبری از پسرش نشد آخرین حرف پسر که یادش می‌افتاد تن و بدن مادر می‌لرزید «مامان دعا کن مثل بی بی فاطمه یی‌نام و نشون برم»
به آرزویش رسیده بود رفقایش یا رفته بودند یا پیکرشان برگشته بود و یا اسیر بودند ولی هیچ خبری از او نبود مادر خیلی چشم انتظار ماند اسرا که می‌آمدند سراغش را می‌گرفت ولی کسی از او خبر نداشت، پیکر شهید که تفحص می‌شد خدا خدا می‌کرد نام پسرش بین شهدا باشد، اما نبود. مادر چشم به راه از این دنیا رفت سال‌های آخر دیگر دنبال پسرش نمی‌گشت می‌گفت «خودش طلبیده خدا هم مزد جهادش را با برآورده کردن آرزویش داده من چه کارم؟»
سال‌ها بعد پسر برگشت ولی بی‌نام و نشان اسمش را شهید گمنام گذاشته بودند برگشته بود که راه را نشان دهد، انگار فهمیده بود جهادش کامل نشده هست انگار باید می‌آمد تا راه درست گم نشود شهر خیلی عوض شده بود، ماشین‌های رنگارنگ، خانه‌های سر به فلک کشیده آدم‌هایی که کلی با روزگاری بود فرق کرده بودند، اما یک چیزشان همانی بود که به یاد داشت، هنوز عشق علی و اهل بیتش در این شهر در جریان بود هنوز مردمش ایام فاطمیه را عزا می‌گرفتند و برایش سیاه می‌پوشیدند.

 چه به موقع آمده بود درست همان ایامی را که دوست داشت مادر نبود، ولی دیگر تنها نبود صد‌ها مادر، خواهر، برادر و پدر دور تابوتش حلقه می‌زدند برایش دعا می‌خواندند و فاتحه می‌فرستادند، روی تابوت با خط سرخ نوشته شده بود شهید گمنام ولی گویا هم نام و نشان داشت  هم راه میدانست، همه دورش جمع شده بودند و کمک می‌خواستند او بازگشته بود در اوج خوشنامی برای اینکه همه بدانند امثال او چرا رفت و راه شهادتی که هنوز باز هست….

انتهای پیام/

به گزارش مجاهدت از خبرنگار دفاع‌پرس از کرمان، هم زمان با شهادت حضرت زهرا(س)، یک شهید گمنام با حضور مردم روستای ده زیار از سقاخانه ابوالفضل تا بوستان شهدای گمنام تشییع شد. 

این شهید ۲۳ ساله در عملیات والفجر ۳ مهران به شهادت رسید و بعد از تفحص در بوستان شهدای گمنام روستای ده زیار به خاک سپرده شد.

در این مراسم حجت الاسلام حسینی امام جمعه بخش چترود، سرهنگ مهدوی فرد مدیر کل حفظ آثار و نشر ارزش دفاع مقدس، سرهنگ پاداش فرمانده ناحیه حضرت رسول(ص)، دوستعلی نماینده مردم کرمان و راور و بخشدار و دیگر مسئولان استانی و محلی حضور داشتند.‌

انتهای پیام/