تفحص شهدا

به گزارش مجاهدت از خبرنگار حماسه و جهاد دفاع‌پرس، «حسین بهزاد» پژوهشگر و نویسنده دوران دفاع مقدس روایتی از عملیات تفحص شهدا را در کتاب «زمین‌های مسلح» آورده است که در ادامه می‌خوانید.

دهه هفتاد را برادر مرتضی شادکام؛ تخریب‌چی اکیپ تفحص برایمان می‌گوید: … همین‌جا که الآن داریم از کنارش می‌گذریم، نقطه‌ی اوج درگیری این شیربچه‌های شکارچی تانک، با دشمن بوده، می‌فهمی چه می‌گویم؟! از این فرش ترکشی که روی زمین را پوشانده بگیر و بیا تا این برزخ چهار کیلومتری میدان مین و سیم‌های خاردار عنکبوتی و فرشی و حلقوی و بشکه‌های ۱۰ لیتری فوگاز، که محتویات آن، فولاد را ذوب می‌کنند چه رسد به بدن آدمیزاد، تا این خورشیدی‌ها و تله‌های انفجاری ناپالم و… [حمله‌ی شدید سرفه به ریه‌های بی‌رمق‌اش، کلام او را قطع می‌کند].

این بچه‌های مظلوم ما، شب حمله‌ی والفجر مثل قرقی از لابه‌لای شانزده رده موانع ایذایی این چنینی گذشته‌اند تا خودشان را به پای خط اوّل پدافندی بعثی‌ها برسانند… چه فایده دارد این‌ها را ضبط می‌کنی؟ تو با این ضبط فسقلی و آن یک کفِ دست دوربین قراضه‌ات چه طور می‌خواهی برای مردم شهر، که هیچ‌کدام از این صحنه‌ها را ندیده‌اند حق مطلب را در توصیف اینجا ادا کنی؟… اصلاً چرا با ما مصاحبه می‌کنی؟… کاش ضبط صوتی، چه می‌دانم، دوربینی هم وجود داشت که می‌شد با آن‌ها حرف‌های این شهدا را ضبط کرد؛ تا خودشان به ما می‌گفتند در آن شب‌ها، اینجا چه بر این‌ها گذشته… [باز هم هجوم بی‌امان سرفه، به پهنای صورت اشک می‌ریزد.] برو، برو با شهداء مصاحبه کن خبرنگار.

برشی از یادداشت حسین بهزاد از عملیات تفحص در مرداد ۱۳۷۳:

از شدت هُرم گرما، رمل‌های مقتل، انگار آتش گرفته‌اند. بچه‌های اکیپ تفحص توی گودال قتلگاه گرد هم حلقه زده‌اند و بی‌اعتنا به دوربین خوش‌اشت‌های حاج‌ نادر طالب‌زاده گوش دل سپرده‌اند به شاعر شیعه‌نامه؛ محمدرضا آقاسی که با همان شور قلندروارش دارد زبان حالِ شهدای مظلوم قتلگاه را برای‌شان روایت می‌کند:

اگر تیغ عالم بجنبد ز جای
به کرنش نیفتد، ولی خدای

مرا از دم تیغ‌ها بیم نیست
سر مرد بر خاک تسلیم نیست

که ققنوس را بیم آتش مباد
فرو بسته تسلیم آتش مباد

که آتش به ققنوس، پر می‌دهد
به معراج، بال سفر می‌دهد

و من رفته‌ام توی بحر آنچه در پیرامون‌ام می‌بینم، خشاب‌های خالی، تفنگ‌های درهم شکسته، پرچم‌های سوخته، تکه‌های خرد شده‌ی جمجمه‌ها و سربند‌هایی که تک و توک، از زیر رمل‌ها بیرون زده‌اند و این حصار مین‌های والمر، با آن شاخک‌های بد ترکیب‌شان…

یا حسین! اینجا کجاست.

انتهای پیام/ 141

به گزارش مجاهدت از خبرنگار حماسه و جهاد دفاع‌پرس، حسین بهزاد پژوهشگر و نویسنده دوران دفاع مقدس روایتی از عملیات تفحص شهدا در کتاب «زمین‌های مسلح» آورده است که آن را در ادامه می‌خوانید.

دهه هفتاد را در  مرتضی شادکام؛ تخریب‌چی اکیپ تفحص برایمان می‌گوید: … همین‌جا که الآن داریم از کنارش می‌گذریم، نقطه‌ی اوج درگیری این شیربچه‌های شکارچی تانک، با دشمن بوده، می‌فهمی چه می‌گویم؟! از این فرش ترکشی که روی زمین را پوشانده بگیر و بیا تا این برزخ چهار کیلومتری میدان مین و سیم‌های خاردار عنکبوتی و فرشی و حلقوی و بشکه‌های ۱۰ لیتری فوگاز، که محتویات آن، فولاد را ذوب می‌کنند چه رسد به بدن آدمیزاد، تا این خورشیدی‌ها و تله‌های انفجاری ناپالم و… [حمله‌ی شدید سرفه به ریه‌های بی‌رمق‌اش، کلام او را قطع می‌کند]این بچه‌های مظلوم ما، شب حمله‌ی والفجر مثل قرقی از لابه‌لای شانزده رده موانع ایذایی این چنینی گذشته‌اند تا خودشان را به پای خط اوّل پدافندی بعثی‌ها برسانند… چه فایده دارد این‌ها را ضبط می‌کنی؟ تو با این ضبط فسقلی و آن یک کفِ دست دوربین قراضه‌ات چه طور می‌خواهی برای مردم شهر، که هیچ‌کدام از این صحنه‌ها را ندیده‌اند حق مطلب را در توصیف اینجا ادا کنی؟… اصلاً چرا با ما مصاحبه میکنی؟… کاش ضبط صوتی، چه می‌دانم، دوربینی هم وجود داشت که می‌شد با آن‌ها حرف‌های این شهدا را ضبط کرد؛ تا خودشان به ما می‌گفتند در آن شب‌ها، اینجا چه بر این‌ها گذشته… [باز هم هجوم بی‌امان سرفه، به پهنای صورت اشک می‌ریزد.]برو، برو با شهداء مصاحبه کن خبرنگار.

برشی از یادداشت حسین بهزاد از عملیات تفحص در مرداد ۱۳۷۳: از شدت هُرم گرما، رمل‌های مقتل، انگار آتش گرفته‌اند. بچه‌های اکیپ تفحص توی گودال قتلگاه گرد هم حلقه زده‌اند و بی‌اعتنا به دوربین خوش‌اشت‌های حاج‌نادر طالب‌زاده گوش دل سپرده‌اند به شاعر شیعه‌نامه؛ محمدرضا آقاسی که با همان شور قلندروارش دارد زبان حالِ شهدای مظلوم قتلگاه را برای‌شان روایت می‌کند:
اگر تیغ عالم بجنبد ز جای به کرنش نیفتد، ولی خدای
مرا از دم تیغ‌ها بیم نیست سر مرد بر خاک تسلیم نیست
که ققنوس را بیم آتش مباد فرو بسته تسلیم آتش مباد
که آتش به ققنوس، پر می‌دهد به معراج، بال سفر می‌دهد
و من رفته‌ام توی بحر آنچه در پیرامون‌ام می‌بینم، خشاب‌های خالی، تفنگ‌های درهم شکسته، پرچم‌های سوخته، تکه‌های خرد شده‌ی جمجمه‌ها و سربند‌هایی که تک و توک، از زیر رمل‌ها بیرون زده‌اند و این حصار مین‌های والمر، با آن شاخک‌های بد ترکیب‌شان…
یا حسین! اینجا کجاست.

انتهای پیام/ 141

«علی‌اصغر جعفری» معاون هماهنگ‌کننده بنیاد حفظ آثار و نشر ارزش‌های دفاع مقدس، در گفت‌وگو با خبرنگار حماسه و جهاد دفاع‌پرس، با اشاره به ضرورت تفحص و بازگشت پیکرهای مطهر شهدا، اظهار داشت: در برخی از مقاطع جنگ تحمیلی، امکان نبود که پیکرهای مطهر شهدا را به‌عقب برگردانند و یا این‌که منطقه‌ای اشغال شده و نتوانستند شهدا را بازگردانند؛ بر این اساس، هنوز پدر و مادر شهیدان زیادی، چشم‌انتظار پیکرهای فرزندان خود هستند؛ لذا هنوز مسئولان مصمم هستند تا این فرزندان رشید ایران که در خاک عراق و یا خاک کشور خودمان به‌صورت گمنام آرامیده‌اند را تفحص کرده و هویت آن‌ها را شناسایی کنند و شهدا را به خانواده‌های خود بازگردانند.

«جعفری» با بیان این‌که شرط ادب به شهدایی که برای عزت و سربلندی سرزمین ایران، جان خود را فدا کرده‌اند، تفحص و بازگرداندن پیکرهای مطهرشان است، گفت: اگر یک سرباز وطن در میدان نبرد جان خود را از دست بدهد، آیا رسم مردانگی این است که پیکر او را رها کنند؟! اگر ما روزگاری به دلایلی نتوانستیم پیکرهای مطهر شهدا را بازگردانیم، امروز که می‌توانیم، باید این کار را انجام دهیم.

معاون هماهنگ‌کننده بنیاد حفظ آثار و نشر ارزش‌های دفاع مقدس تأکید کرد: تفحص و بازگرداندن پیکرهای مطهر شهدا برای نسل‌های بعدی درس است تا آن‌ها بدانند که برای تفحص و بازگردادن پیکرهای مطهر این شهدا، سال‌های سال تلاش‌های زیادی صورت گرفته است.

انتهای پیام/ 113

به گزارش مجاهدت از خبرنگار حماسه و جهاد دفاع‌پرس، آیین تشییع پیکر مطهر ۲۰۰ شهید گمنام تازه تفحص شده دوران هشت سال دفاع مقدس، همزمان با سالروز شهادت حضرت فاطمه زهرا (س) امروز (سه‌شنبه) توسط مردم شهیدپرور تهران از دانشگاه تهران به مقصد معراج شهدا واقع در خیابان بهشت برگزار شد.

آغوش ملت برای فریب خوردگان باز است، اما به معاندین رحم نخواهد کرد

مراسم تشییع شهدا با سخنرانی حجت‌الاسلام «سید ابراهیم رئیسی» رئیس جمهور آغاز شد.

بخشی از سخنان وی به شرح زیر است:

«آغوش ملت برای کسانی که دچار فریب شده‌اند باز است، ولی به معاندین رحم نخواهیم کرد… دشمنان همه توان خود را به کار گرفتند تا مانع پیشرفت ایران شوند، اما امروز اذعان می‌کنند که تمام فشارهایشان با شکست مواجه شده است.

امروز دشمن با ملتی که اراده کرده پیش برود، مواجه است. ملت ایران به رهبری امام خامنه‌ای تصمیم گرفته است پیش برود. ما حق عقب‌گرد نداریم و جوانان، این پیشروی را ادامه می‌دهند. ما از شهدا آموختیم که با امید زندگی کنیم و از فاطمه (س) آموخته‌ایم که باید مقابل دشمن ایستادگی کرد.»

ما مدیون خون شهدا هستیم

پس از آنکه سخنان رئیس جمهور به اتمام رسید، به راه خود ادامه دادم. در راهم فردی را دیدم که پوستری در دستش بود. وی در پاسخ به این سؤال که: «امروز چرا آمده‌اید؟»، گفت: برای اینکه ما مدیون خون شهدا هستیم و وظیفه ما این است که بیاییم، آن‌ها را بدرقه کنیم و از آن‌ها التماس دعا داشته باشیم.

این فرد در پاسخ به این پرسش که «حرف شما به کسانی که میان مردم یأس می‌پراکنند، چیست؟»، گفت: این‌ها دوستان شیطان هستند، کار خود را انجام می‌دهند، اما ما هم باید حواسمان باشد که گول وسوسه‌های شیطان را نخوریم و به راه شهدا ادامه دهیم.

در مسیرم که گذر می‌کردم، افسران خدوم فراجا را دیدم که به شهدا احترام نظامی می‌گذاشتند. حقا که باید به کسانی که در مسیر اسلام جان خود را فدا می‌کنند، احترام گذاشت و این کمترین کاری است که در برابر شهدا باید انجام داد.

چشم انتظاری خانواده شهدای گمنام

در ادامه راهم فردی بود که تصویر شهید مفقودالاثری در دستش بود که از اقوام شهید بود و به نیابت از مادر شهید که به رحمت خدا رفته بود، دنبال شهیدشان آمده بود. وی در پاسخ به این سؤال که «امروز چرا آمدید؟» گفت: ما آمدیم تا ثواب ببریم به امید که شاید شهید ما «یزدان میرزاکوچکی» که از شهدای گمنامی است که در عملیات رمضان به شهادت رسید، در میان این شهدا باشد. ۴۰ سال است که ما چشم انتظار او هستیم.

وی در پاسخ به این سؤال که «نظر شما درمورد حضور مردم چیست؟» گفت: کوردلان ببینند که مردم همه جا حاضر هستند و دشمنان هیچ کاری نمی‌توانند انجام دهند.

این فرد در پاسخ به این سؤال که نظر شما درمورد فریب خوردگان و یأس پراکنان چیست؟، گفت: تنها می‌توانم بگویم برای شما متأسفم.

ماشین‌هایی که حامل شهدای گمنام بودند، خود، مزین به تصاویر شهدا بودند. مردم شهدا را با شعار «لبیک یا خامنه‌ای، لبیک یا حسین (ع) است» بدرقه کردند.

خطای دو نفر را به پای همه مردم نمی‌نویسند

در ادامه مسیرم فردی را دیدم که نوشته دو طرفه «چهره واقعی ملت ایران این است/ عاشقان اهل بیت (ع) و رهروان شهدا» و «ما در این چله پرخوف و خطر فهمیدیم/ حامی کشور ما قطع مسلم زهرا (س) ست» در دستش بود. از او پرسیدم که امروز چرا آمده است. پاسخ او چنین بود: ما به شهدا دِین داریم. آن‌ها به‌خاطر ما رفتند و این بی‌معرفتی است که ما به استقبال آن‌ها نیاییم. اگر آن‌ها نبودند، ما اینقدر راحت نمی‌توانستیم با آرامش زندگی کنیم و زندگی ما مثل سوریه شده بود.

نظر وی در مورد حضور مردم اینگونه بود: مردم حضور پرشوری دارند. اگر در یک صفحه سفید، دو لکه سیاه است، دلیل نمی‌شود که کل آن صفحه سفید، مشکی باشد. کشور ما، پر از مردم مؤمن انقلابی است. اگر دو لکه سیاه جولان بدهند، دلیل نمی‌شود که به پای همه نوشته شود. ملت ما همین ملت انقلابی است.

التماس دعای مردم از شهدای گمنام

هر کدام از مردم چیزی از وسایل خود را به نگاهبانان شهدا می‌دادند تا متبرک شوند و هر که می‌خواست، با قلم چیزی روی تابوت‌ها می‌نوشت و از شهدای گمنام التماس دعا داشت.

حضرت زهرا (س)، خود برای شهدای گمنام مادری می‌کنند. به دعای ایشان است که مردم ایران شهیدپرورند و به استقبال شهدا و شهادت طلبی می‌روند.

بخشی از تصاویر این مراسم را در زیر ببینید:

گوشه‌ای از این مراسم را در زیر ببینید:

انتهای پیام/ 118