تلوبیون

احیای تلویزیون با سریال خانوادگی «نون خ»

احیای تلویزیون با سریال خانوادگی «نون خ»



دوری از فضاها و لوکیشن‌های مرسوم سریال‌ها،استفاده از چشم‌اندازهای زیبای طبیعت،موسیقی جذاب، شخصیت پردازی‌ها دقیق و درست، طراحی صحنه و لباس و… از شاخص هایی است که باعث استقبال مخاطبین تلوبیون شده است.

به گزارش مجاهدت از مشرق، بررسی آمار بازدید فصل چهارم سریال تلویزیونی «نون خ» نشان می‌دهد درحالیکه تنها قسمت‌های ابتدایی این سریال پخش شده، تا به اینجا نزدیک به ۲میلیون چهارصد مخاطب در بستر اینترنتی تلوبیون داشته است. این آمار به غیر از مخاطبینی است که هرشب از شبکه یک سیما و شبکه تماشا فصل چهارم «نون خ» را دنبال می‌کنند. آمار مشخصی از تماشاگران تلویزیون نمی‌توان استخراج کرد اما کنداکتور پر از آگهی قبل از پخش و در میانه پخش این سریال نشان می‌دهد مخاطبان به قدری بالا بوده که صاحبان آگهی این چنین سفارش تبلیغات داده‌اند.

در این گزارش به بهانه بازدید میلیونی مخاطبان از سریال «نون خ۴» تلاش خواهیم کرد دلایلی را دنبال کنیم که باعث جذب مخاطب به این سریال می‌شود.

احیای تلویزیون با سریال خانوادگی «نون خ»

*اتحاد اقوام و جاذبه‌های گردشگری

کشور ما رنگارنگی از قومیت‌ها و آداب و رسوم مختلف است که به دلیل تمرکز تولیدات نمایشی در تهران بسیاری از این جاذبه‌ها برای عموم به تصویر کشیده نشده‌اند. سریال تلویزیونی «نون خ» که پخش چهارمین فصل خود را می‌گذراند و در مناطق کردنشین جلوی دوربین رفته الگوی موفقی برای به تصویر کشیدن این تفاوت‌هاست.

تصویرسازی در سینما و تلویزیون از این تفاوت‌ها می‌تواند گام موثری در جهت وحدت اقوام نیز باشد. یک پارامتر موفقیت این سریال را می‌توان همین تمرکززدایی از هنر قلمداد کرد. هنری که با نمایش جاذبه‌های مناطق مختلف کشور می‌تواند به توسعه گردشگری نیز کمک شایانی کند.

بدون شک «نون خ» یک الگو برای تولید فیلم‌ها و سریال‌ها در آینده نیز خواهد بود تا با رفتن دوربین فیلمسازان به مناطق مختلف کشور، جلوه‌های مختلفی از ایران پیش چشم مخاطب آید. نکته‌ای که می‌تواند با همذات پنداری مخاطبان استان‌ها و دیگر شهرها به نقطه قوتی برای جذب مخاطب نیز تبدیل شود.

احیای تلویزیون با سریال خانوادگی «نون خ»

دوری از فضاها و لوکیشن‌های مرسوم سریال‌های آپارتمانی، استفاده از چشم‌اندازهای زیبای طبیعت، موسیقی جذاب، شخصیت پردازی‌ها دقیق و درست، طراحی صحنه و لباس و… بی‌خود نیست که نظریه پردازان هنر به این نکته اشاره می‌کنند که برای جهانی شدن باید بومی بود.

بیشتر بخوانید:

پروژه ضحاک فیلیمو و فرخ نژاد، با نماوا و اشکان خطیبی ادامه پیدا می‌کند +عکس و فیلم

این سریال به معنای واقعی کلمه بومی است. از پوشش و زبان گرفته تا آداب و فرهنگ حاکم بر آن. سعید آقاخانی در حکم کارگردان و شخصیت اصلی سریال نون خ، پیونددهنده‌ تمام اعضای سازنده چه در جلوی دوربین و چه در پشت آن درست و به قاعده حرکت کرده است.

احیای تلویزیون با سریال خانوادگی «نون خ»

جهان جذاب «نون خ» مخاطب را به دل مردمانی می‌برد طناز، زیبا و دلنشین، مردمانی که هنوز آنچنان گرفتار از خود بیگانگی شهر نشده‌اند و همین شهری نشدن معنای خاص به زندگیشان بخشیده است. هرچند بازی بین عناصر و نمادهای زندگی روستایی و عناصری از زندگی مدرن شهری گاه منجر به جذابیت‌های خاصی در سریال می‌شود. مثلا در قسمت ششم همین فصل تضاد شدیدی که بین الاغ سواری و ماشین فوق مدرن «بی ام و» ایجاد شد باعث لبخند مخاطب می‌شد.

*چرا «نون خ۴» در جذب مخاطب موفق بوده است؟

این پرسش چند جواب اساسی دارد: اولی بازنمایی نوعی از سبک زندگی است که اثری چون «نون خ»، به خصوص در فصل چهارمش، مشوق آن است. جلوه‌ای از صداقت و سادگی که آینه‌ تمام نمای تمام مردمان سخت‌کوش این کشور است.

فضای متفاوت سریال «نون خ» و رنگ‌ها، لباس‌ها و صحنه‌های بکر آن از جمله عواملی است که باعث آرام گرفتن چشم مخاطبان هنگام پخش این مجموعه می‌شود. فضای بومی و شناخته‌ شده‌ هر کشور همواره جزو عوامل موفقیت فیلم‌ها و سریال بوده و در ماندگار و معتبر شدن آن‌ها نقشی اساسی داشته. منطقه‌ کردستان و زبان کردی جزو مناطقی از ایران هستند که کم‌تر به آن‌ها پرداخته شده. البته غیر از تهران در مورد تمام شهرهای دیگر می‌توان چنین نظری داد اما کردها و کردستان و داستان‌هایشان با وجود پتانسیل بالا برای بهره‌برداری سینمایی کمتر دیده شده‌اند و حالا با پخش سریال «نون خ» در آن حوالی و حس و حالش، می‌توان قدر این فضا و قصه‌های فولکلورش را بیشتر دانست.

احیای تلویزیون با سریال خانوادگی «نون خ»

یکی از مهم‌ترین جواب‌ها برای پیدا کردن چرایی سوال اولیه در خرده پیرنگ‌ها و موقعیت‌های کمدی سریال است که به خوبی در چهارچوب مردم کردستان و متناسب با شرایط و شخصیت‌های قصه رخ می‌دهند. لحظات طنز سریال «نون خ۴» آنقدر به زندگی حقیقی ما نزدیک هستند و به قدری با لودگی و مضحک بودن فاصله دارند که می‌تواند از خنده و شور و شعف خود پس از برخی سکانس‌های آن لذت برد.

سریال «نون خ۴» نیز مثل دیگر دوره‌های پخش سریال، توانسته با خلق قصه‌ای محلی و مربوط به قومیتی خاص به یکی از پربیننده‌ترین سریال‌های تلویزیون ملی تبدیل شود. شناخت درست عموم مردم، واکنش نسبت به مسائل اجتماعی، تلاش برای نشان دادن مردمی معمولی بدون تنزل مقام آن‌ها یا کاریکاتور کردنشان، استفاده از چهره‌های جدید و خوش‌آتیه، روایتی در دل طبیعت و فضای باز و پر از رنگ و المان‌های ایرانی،‌ استفاده از خرده پیرنگ‌ها و روابط صمیمانه بینشان، لهجه‌ شیرین و شخصیت‌های جذاب و حضور تعیین کننده‌ سعیدآقاخانی و…از مواردی هستند که پرده‌ای روی ضعف‌ها و چندپاره بودن داستان سریال «نون خ ۴» می‌اندازند.

هرچند برای ارائه یک تحلیل محتوایی و زیبایی شناسی از سریال «نون خ۴» لازم است که تمام ۳۰ قسمت‌ این فصل پخش شود تا بعد بتوان به داوری دقیقی از کیفیت سریال رسید؛ اما تا اینجای کار «نون خ۴» نشان داده که مجموعه‌ قابل قبولی است و به خاطر ویژگی‌های بصری و محتوای همدلانه‌اش،‌ اگر چشم‌هایمان را روی ایرادات ریز و درشتش ببندیم، می‌توان زمانی را صرف تماشای شوخی‌های شیرینش کرد.

منبع: فارس

این مطلب به صورت خودکار از این صفحه بارنشر گردیده است

احیای تلویزیون با سریال خانوادگی «نون خ» بیشتر بخوانید »

صداوسیما؛ عقب‌گرد محتوایی با تولیدات ضعیف‌تر از گذشته

صداوسیما؛ عقب‌گرد محتوایی با تولیدات ضعیف‌تر از گذشته


گروه فرهنگ و هنر دفاع‌پرس ـ اکبر صفرزاده؛ اگر بگوییم صدا و سیمای جمهوری اسلامی ایران از نظر کیفیت و محتوی در بدترین وضعیت چهل سال گذشته به سر می‌برد شاید سخن به گزاف نگفته باشیم. صدا و سیمای ایران حتی در زمان هشت سال جنگ تحمیلی و با وجود تنها دو شبکه، همیشه و در همه حال برنامه‌هایی جذاب برای دیدن داشت، اما در حال حاضر و با وجود بیست شبکه در بسیاری از اوقات متاسفانه هیچ برنامه جذابی برای دیدن ندارد.

برخی سریال‌هایی که در حال حاضر از شبکه‌های مختلف پخش می‌شوند از نظر فیلمنامه، کارگردانی و بازیگری در پایین‌ترین سطح خود قرار دارند. تعداد بیننده‌های برخی سریال‌ها در تلوبیون به صد هزار نفرهم نمی‌رسد.

از رفتار و کردار تلویزیون می‌توان این طور استنباط کرد که در جنگ رسانه‌ای با شبکه‌های ماهواره‌ای قافیه را به طور کامل باخته و از چند شبکه ماهواره‌ای که هر کدام از آن‌ها با بیست نفر اداره می‌شوند و بودجه آن‌ها یک هزارم بودجه صدا و سیمای ایران نیست شکست خورده است. بدتر اینکه ظاهرا این شکست را پذیرفته و هیچ انگیزه‌ای برای از جا بلند شدن مجدد و پیروز شدن مجدد بر حریف را ندارد.

رسانه ملی در غایت آرمانی خود می‌تواند دو یا سه شبکه رسمی برای انتشار اخبار رسمی کشور داشته باشد و دیگر شبکه‌ها را در چهارچوبی مشخص و معین و تحت نظارت قوانین درست به بخش خصوصی واگذار کند و از محل کسب درامد این واگذاری‌ها زیر ساخت‌های جدید برای ایجاد شبکه‌های جدید فراهم کند.

صدا و سیما به جای اینکه مصرف کننده بودجه عمومی کشور باشد می‌تواند ثروت آفرین باشد و کاملا متکی بر منابع مالی خود؛ اما در حال حاضر اینگونه نیست و ظاهرا پسند مدیران این رسانه این است که تا آخرین روز حیات خود وابسته به بودجه دولت و پول عمومی کشور باشند.

کشور ایران با دارا بودن هشتاد میلیون جمعیت نیازمند حداقل صد کانال تلویزیونی فعال و پویا است. مهمترین اتفاقی که پس از ایجاد صد کانال تلویزیونی خصوصی در ایران رخ می‌دهد به وجود آمدن یک بازار بزرگ و دائمی و پویا برای محصولات نمایشی است. این صد کانال تلویزیونی هر روز و هرساعت برنامه می‌خواهند و اهالی صنعت سینما و تلویزیون و هنرمندان فعال در این عرصه مجبور خواهند شد برای تامین نیاز‌های این شبکه‌ها شبانه روز کار کنند.

در حال حاضر و با وجود بیست شبکه تلویزیونی دولتی بعضا منفعل، بسیاری از اهالی صنعت سینما و تلویزیون بیکار هستند. بسیاری از برنامه‌هایی که از این شبکه‌ها پخش می‌شود تکراری است و برخی دیگر از برنامه‌ها در پایین‌ترین سطح کیفی قرار دارند.

شبکه تلویزیونی خصوصی برای کشور تهدید نیست؛ حدودا ده سال است که شبکه‌های ماهواره‌ای معاند در کمال آزادی و بدون هیچ گونه قید و شرطی به صورت شبانه‌روزی به نظام جمهوری اسلامی حمله می‌کنند و تا الان هیچ اتفاقی برای نظام جمهوری اسلامی نیفتاده است؛ با این استدلال می‌توان به جرات گفت که ایجاد شبکه‌های تلویزیون خصوصی که در چهارچوب قوانین جمهوری اسلامی و تحت نظارت مسئولین فعالیت کنند، هیچ خطری برای کشور ندارند.

ما می‌توانیم به جای یک شبکه انیمیشن منفعل دولتی ده شبکه انیمیشن پویا و فعال خصوصی داشته باشیم و همین طور ده شبکه نمایش پویا و فعال. چرا نداشته باشیم؟ آیا بخش خصوصی ایران نمی‌تواند یک شبکه نمایش یا یک شبکه انیمیشن را هزار بار بهتر از صدا و سیمای دولتی ایران اداره کند؟

انتهای پیام/ 121

این مطلب به صورت خودکار از این صفحه بارنشر گردیده است

صداوسیما؛ عقب‌گرد محتوایی با تولیدات ضعیف‌تر از گذشته بیشتر بخوانید »