تلویزیون

کاش اغتشاشگران و حامیان آنها در فرانسه بودند!

اگر با آشوبگران طبق قوانین فرانسه برخورد می‌شد!


گروه حماسه و جهاد دفاع‌پرس ـ سیده فاطمه سادات کیایی؛ سال ۲۰۱۶ گروهی شبه نظامی به رهبر فتح الله گولن از رهبران فکری سیاسی ترکیه کودتای شکل گرفت که در عرض کمتر از ۴۲ ساعت مهار و سرکوب شد.

بعد از آن دولت ترکیه در اقدامی بی سابقه بیش از ۱۸ هزار تن از فعالان و مرتبطین با این کودتا اعم از نظامیان، خبرنگاران، قاضیان دادگستری، افسران پلیس، کارمندان بخش عمومی و… را شامل می‌شد.

اقدامی که به پاکسازی مشهور است و در آن بیش از ۱۲ هزار قاضی، معلم، افسر پلیس و کارمند بخش عمومی تعلیق یا منفصل از خدمت و حدود چهار هزار نفر رسماً بازداشت شدند. به عنوان مثال در ۱۶ ژوئیه ۲۰۱۶ درست یک روز پس از کودتا دو هزار و ۷۴۵ قاضی را از کار اخراج و بازداشت کردند.

ام اعتراضاتی که یک ماه قبل در فرانسه و در جریان شلیک پلیس به یک نوجوان الجزایری تبار و مرگ او شکل گرفت باعث شد تا خیابان‌های پاریس روز‌ها صحنه درگیری بین مردم و پلیس این کشور باشد. در جریان این ناآرامی‌ها سه هزار و ۲۰۰ نفر بازداشت شدند. بسیاری از دستگیر شده‌ها به سرعت راهی دادگاه شده و قضات فرانسوی برای صدور حکم مجازات آن‌ها به تحقیقات بسیار سریع پلیس درباره آن‌ها متکی هستند. در همین راستا اریک دوپوند مورتی وزیر دادگستری فرانسه گفت والدینی که اجازه می‌دهند فرزندانشان شب بیرون بیایند، ممکن است با دو سال زندان و ۳۰ هزار یورو جریمه مواجه شوند.

این‌ها تنها دو نمونه از رفتار حکومت‌ها در واکنش به جریانات اجتماعی و نه براندازی علیه کشورهایشان است که باعث جلوگیری از آشوب‌های بیشتر و برقراری آرامش نسبی بود. موضوعی که در نگاه بلند مدت اقتدار حاکمیت این کشور‌ها در برخورد با عوامل آشوب و برهم زدن نظم امنیت را به رخ می‌کشد و اگر نگوییم قدرت نمایی است بی شک بخشی از نمایش قدرت و عمل به قانون و جلوگیری از تکرار دوباره اینگونه اتفاقات است.

پس از گذشت ۱۰ ماه از اغتشاشات خیابانی آشوبگران در تهران و دیگر شهر‌های کشور و باعث ناامن شدن چندین ماهه و توقف چرخه‌های اقتصادی و سیاسی کشور شد، حال در اقدامی بی سابقه اعلام شده است که رضا رشیدپور و محمدرضا گلزار قصد بازگشت به تلویزیون و از سرگیری اجرای برنامه‌های تلویزیونی در شبکه‌های صدا و سیما را دارند.

هنوز بنزین به آتش ریختن‌های برخی چهره‌های تلویزیونی و رسانه‌ای از یاد‌ها نرفته که حالا این خبر دهان به دهان نقل می‌شود. نه ان زمان که شهیدان عجمیان و علی‌وردی به آن وضع فجیع در خیابان‌های ایران به دست اغتشاشگران به شهادت رسیدند صدایی از این افراد درآمد و نه در بمباران رسانه‌ای شبکه‌های اینترنشال وابسته به سعودی و بی بی سی انگلیسی و تشویق مردم به ریختن در خیابان‌ها، آتش زدن و قتل و غارت واکنشی از آنان دیده شد. در مقابل هرچه داشتند، بر پیکره نظام جمهوری اسلامی زدند و گفتند و موضع گرفتند و حالا با خوشحالی دوباره سر از آنتن تلویزیون درآورده‌اند تا با دستمزد‌های میلیاردی با مردم صحبت کنند.

نه تنها هیچ خبری از محاکمه و حتی تذکر و توجیه چهره‌های مشهور دامن زده به اغتشاشات سال گذشته نیست بلکه گویا فرش قرمز هم برای حضور دوباره آنان در صدا و سیما پهن شده و این شائبه را مطرح می‌کند که هرچه بیشتر مقابل جمهوری اسلامی بایستی جایگاه رفیع‌تری داری و هرکه در خیابان‌ها آمد و هرچه خواست کرد بی هیچ محاکمه و قصاصی می‌تواند زندگی کند. اقدامی که تضعیف جایگاه قانون و مجریان قانون و تولید جرم و مجرم می‌شود.

بد نیست مرور کنیم و ببینیم اگر سلبریتی‌ها و چهره‌های مشهور ایرانی که در اغتشاشات سال گذشته آب به آسیاب دشمن ریختند در دیگر کشور‌ها بودند چه رفتار و برخوردی با آنان می‌شد، آیا اینطور بود که جای مجازات، تریبون مهمترین رسانه کشور را به آن‌ها می‌دادند؟

انتهای پیام/ ۱۴۱

این مطلب به صورت خودکار از این صفحه بارنشر گردیده است

اگر با آشوبگران طبق قوانین فرانسه برخورد می‌شد! بیشتر بخوانید »

بررسی ناقص موضوع قاچاق کالا در مجموعه نیکان

بررسی ناقص موضوع قاچاق کالا در مجموعه نیکان


گروه فرهنگ و هنر دفاع‌پرس ـ اکبر صفرزاده؛ مجموعه نیکان به کارگردانی علی سراهنگ و تهیه‌کنندگی کامران مجیدی از ۱۲ خرداد ۱۴۰۲ روی آنتن شبکه سوم سیما رفت. این مجموعه به داستان غم‌انگیز و بسیار تلخ قاچاق کالا در ایران می‌پردازد و مسائل اقتصادی، فرهنگی اجتماعی و مشکلات و پیامد‌های آن را از زوایای مختلف مورد ارزیابی قرار می‌دهد.

موضوع قاچاق کالا زوایای روشن و پنهان بسیار زیادی دارد، اما آنچه در این مجموعه بیشتر از همه مورد توجه قرار گرفته عوارض مصرف کالا‌های قاچاق تقلبی مخصوصا در حوزه دارو و مواد غذایی است.

برخی از افراد جامعه به دلیل مصرف دارو‌ها یا مواد غذایی تقلبی و قاچاق می‌میرند و برخی به بیماری‌های صعب الاعلاج دچار می‌شوند که در هر دو مورد مصیبت بزرگ و غیر قابل جبران است.

نیکان با انگیزه کسب درآمد و بر طرف کردن مشکلات اقتصادی اش وارد فضا‌های مختلف کسب و کار شده و در این فضا‌ها از یک سو با خانواده‌هایی که از دارو‌های قاچاق آسیب دیده اند آشنا می‌شود و از سوی دیگر با تاثیرات شوم قاچاق کالا روی تولیدات داخلی.

در نیکان تلاش‌های ارزنده پلیس برای به دام انداختن قاچاقچیان کالا به خوبی دیده می‌شود و همین طور تلاش‌های ارزنده شخصیت‌های خوب داستان برای حل مساله، اما آنچه در سریال مورد توجه کافی قرار نگرفته بررسی ریشه‌ای کمبود‌های قانونی مبارزه با قاچاق کالا و عدم توجه به تجربیات کشور‌های دیگر برای مبارزه با این پدیده شوم است.

بسیاری از کشور‌های دنیا با تکیه بر عقل و دانش و تدبیر توانسته‌اند پدیده زشت و شوم قاچاق کالا را در کشور خود ریشه کن کنند؛ این تجربیات ارزنده در سریال نیکان دیده نمی‌شود. ما زمانی می‌توانیم به کمبود‌های قانونی و کمبود‌های راهبردی در این زمینه پی ببریم که تجربیات کشور‌های موفق دنیا را پیش روداشته باشیم و بتوانیم به راحتی این تجربیات را با تجربیات خودمان مقایسه کنیم.

به نظر می‌رسد مجموعه قوانینی که برای مبارزه با قاچاق کالا در مجلس شورای اسلامی به تصویب رسیده ناقص و پر از اشتباه است که اگر این طور نبود و ما با مجموعه قوانینی کامل در این حوزه مواجه بودیم امروز مساله قاچاق کالا در ایران وجود نداشت و تاکنون بیش از صد بار ریشه کن شده بود.

برای ورود به بحث اصلاح مجموعه قوانین قاچاق کالا طرح سوال‌های زیر بسیار لازم و ضروری است: نقش مردم در کشف کالای قاچاق چیست و چگونه می‌توان نقش مردم را در این امر پر رنگ‌تر کرد؟ چگونه می‌توان کشف کالای قاچاق را به مردم سپرد و به گونه‌ای پیش رفت که دولت در این موضوع فقط حمایت گر، هدایت گر و نظارت گر باشد؟
آیا این روش که کالای قاچاق پس از کشف توسط دولت به مزایده گذاشته شود درست است یا بهتر است کالای قاچاق را به طورکل معدوم کرد؟ آیا بهتر نیست کالای قاچاق به موسسات خیریه سپرده شود؟ اگر کالای قاچاق به موسسات خیریه سپرده شود آیا از درون آن فساد به وجود نمی‌آید؟ کشور‌های دیگر با کالای قاچاق کشف شده چه کرده اند؟

انتهای پیام/ 121

این مطلب به صورت خودکار از این صفحه بارنشر گردیده است

بررسی ناقص موضوع قاچاق کالا در مجموعه نیکان بیشتر بخوانید »

فیلم/ نخستین مجری هوش مصنوعی در تلویزیون ایران!

فیلم/ نخستین مجری هوش مصنوعی در تلویزیون ایران!



یک مجری هوش مصنوعی به نام شهریار در بخش آذری شبکه سحر تازه‌های فناوری ایران را به ترک زبان‌های خارج از کشور معرفی می‌کند.


دریافت
6 MB

این مطلب به صورت خودکار از این صفحه بارنشر گردیده است

فیلم/ نخستین مجری هوش مصنوعی در تلویزیون ایران! بیشتر بخوانید »

زن و خانواده ایرانی؛ الگو‌هایی که قابلیت جهانی دارند

زن و خانواده ایرانی؛ الگو‌هایی که قابلیت جهانی دارند


«محمد مجیدپور» کارگردان مستند زنان جبهه شمالی، برگزیده جشنواره فیلم و فیلمنامه ایثار در گفت‌وگو با خبرنگار فرهنگ و هنر دفاع‌پرس، بیان اینکه زن و خانواده ایرانی در مقابل زن غربی حرف‌های زیادی برای گفتن دارد، اظهار داشت: زن ایرانی طی ۴۳ ساله‌ی پس از انقلاب اسلامی با حفظ حیا و عفاف توانسته وارد عرصه اجتماعی شود و بسیاری از کار‌هایی که در ۱۰۰ سال گذشته تابو بود را به نام خودش ثبت و محقق کرد.

وی به ذکر مثال‌هایی از موفقیت زنان ایرانی پرداخت و گفت: موارد موفقیت‌های خانم‌هایی که امروز در عرصه‌های پزشکی، علم و ورزش فعالیت دارند و مایه افتخار شده‌اند به‌هیچ وجهه با گذشته قابل مقایسه نیست؛ موفقیت زنان ایرانی بخاطر زیرساخت‌هایی که کشور در اختیار آن‌ها قرار داده است به‌شرایط فوق‌العاده‌ی رسیده است که بی‌نظیر و باعث امیدواری است.

کارگردان مستند زنان جبهه شمالی، به جشنواره حوا که به‌طور تخصصی به مسئله زن و خانواده می‌پردازد، اشاره و عنوان کرد: جای جشنواره‌ای که به‌صورت تخصصی و ویژه به موضوع زن و خانواده بپردازد خالی بود؛ این جشنواره اگر بتواند جوایز ویژه‌ای را در بخش تحقیق و مطالعات درباره زن قرار دهد تا خروجی آن منجر به تولید فیلم داستانی، سریال و مستند شود می‌تواند بهانه و شروع خوبی برای پرداختن به موضوع زن و خانواده در کشورمان باشد.

وی نگاه سطحی به زن و خانواده را مورد نقد قرار داد و تاکید کرد: برخی از فیلم‌های تولید شده سینمای جهان درخصوص زن و خانواده از آثار سینمایی ما پرمضمون‌تر به‌نظر می‌آیند چراکه به لایه‌های مهم‌تری از این موضوع پرداخته است لذا سینما هرچه عمیق‌تر به سوژه زن و خانواده بپردازد، موثر است.

مجیدپور تصریح کرد: یکی از کارکرد‌های جشنواره فیلم حوا در گام اول باید شناسایی تولیدات و دغدغه‌مندانی باشد که درخصوص زن و خانواده دست به تولید زده‌اند و از کار‌های تولید شده کنونی حمایت کند تا ضریب بیشتری برای دیده شدن و جریان‌سازی پیدا کنند و همچنین انگیره و حمایت مورد نیاز ایجاد شود تا آثار جدیدی در این زمین تولید شود.

این مستندساز در پاسخ به اینکه مسائل زن و خانواده ایرانی چقدر قابلیت تولید فیلم و مستند دارند، عنوان کرد: موارد زیادی از شخصیت زنان ایرانی وجود دارند که قابلیت تولید مستند و حتی فیلم داستانی دارند. آداب و رسوم، سبک زندگی و نوع فرهنگ و ده‌ها موضوع دیگر درباره زنان ایران وجود دارد که قابلیت انعکاس جهانی دارد و تاکنون از آن‌ها غفلت شده است.

کارگردان مستند «زنان جبهه شمالی» به ذکر تجارب خود پرداخت و گفت: سال‌ها قبل کتاب «جنگ چهره زنانه دارد» را مطالعه کردم؛ این کتاب درباره زنانی بود که در جنگ جهانی فعالیت داشتند. من این کتاب را از کتابخانه شهرستان رودسر استان گیلان تهیه و مطالعه کردم؛ خیلی برای من دردناک بود که چطور امکان مطالعه این کتاب از تجربه زنان جنگ جهانی وجود دارد، اما کمترین اطلاعات از مشارکت زنان این سرزمین در دوران دفاع مقدس وجود دارد چراکه روایت‌های ما درباره زنان جنگ کم بوده است.

زن و خانواده ایرانی؛ الگو‌هایی که قابلیت جهانی دارند

وی افزود: کم‌کاری‌های در زمینه روایت زنان ایرانی در دفاع از کشورمان باعث شد تا پیگیر تولید مستندی با موضوع مشارکت زنان استان گیلان در دفاع مقدس شدم؛ بعد از گفت‌وگو‌هایی که درباره فعالیت و مشارکت‌های این زنان صورت گرفت، متوجه شدم ۲۲۰ تن از این زنان به مسوولیت خانم جنیدی که خودشان یک شیرزن و همسر امام جمعه وقت رودسر بودند، و همراهی گردان ۱۴ صاحب‌الزمان (عج) جهاد سازندگی گیلان راهی هویزه می‌شوند و همانجا آشپزخانه جهاد را که مسوولیت پخت غذا برای رزمندگان را داشت را سامان می‌دهند. این آشپزخانه کمتر از ۴۰ کیلومتر تا خط مقدم فاصله داشت و این سوژه برای من خیلی جذاب بود و در مباحث تربیتی می‌توانند الگو‌های خوبی از دفاع مقدس باشند که برای دختران و زنان معرفی شوند.

مجیدپور با تاکید براینکه هم‌اکنون ده‌ها سوژه جذاب درباره زنان در استان گیلان وجود دارد که می‌تواند دستمایه ساخت آثار پرتره و یا داستانی باشند، گفت: به نظرم بخش اعظمی از جنگ ما بردوش زنان بوده است که روایت نشده است؛ امیدوارم جشنواره فیلم حوا در سال‌های آینده زمینه‌ساز حمایت از فیلم‌سازان در سطوح مختلف شود تا روایت زنان این سرزمین در سینما و تلویزیون بیشتر شود و به جایگاه اصلی آن برسد.

گفتنی است؛ نخستین جشنواره بین‌المللی فیلم حوا به دبیری مهدیه سادات محور و با همت بنیاد بین‌المللی گوهرشاد ۱۶ تا ۲۳ تیر ۱۴۰۲ برگزار خواهد شد.

انتهای پیام/ 121

این مطلب به صورت خودکار از این صفحه بارنشر گردیده است

زن و خانواده ایرانی؛ الگو‌هایی که قابلیت جهانی دارند بیشتر بخوانید »

خاطره بهروز افخمی از دیدار و عکاسی از امام خمینی (ره)+ فیلم

خاطره بهروز افخمی از دیدار و عکاسی از امام خمینی (ره)+ فیلم



بهروز افخمی کارگردان، نویسنده و تهیه‌کننده سینما و تلویزیون در برنامه ایران امروز به بیان یکی از خاطراتش در دیدار با امام خمینی (ره) پراخته است.

به گزارش مجاهدت از مشرق، «ایران امروز» ویژه برنامه شبکه یک سیما برای ایام رحلت بنیان‌گذار جمهوری اسلامی ایران است.

در یکی از قسمت‌های این برنامه بهروز افخمی کارگردان، نویسنده و تهیه‌کننده سینما و تلویزیون به بیان یکی از خاطرات خود در دیدار با امام خمینی (ره) می‌پردازد، وی که دو فیلم «فرزند صبح» و «یازده دقیقه و سی ثانیه» در رابطه با امام راحل ساخته است در «یازده دقیقه و سی ثانیه» روایت گروهی از تصویربرداران تلویزیون که برای ضبط پیام امام خمینی(ره) بعد از نخستین حمله عراق به ایران و بمباران فرودگاه مهرآباد به جماران می‌روند تا با ضبط پیام امام آن را به اخبار رادیو و تلویزیون برسانند را ساخته است. البته در این حین اتفاقاتی می‌افتد که اکنون دستمایه داستان این فیلم شده است.

خاطره بهروز افخمی از دیدار و عکاسی از امام خمینی (ره)+ فیلم

ایده این داستان براساس خاطره‌ای از خود افخمی تهیه شده که در همان زمان عضو گروه تصویربرداری از حضرت امام بوده و علت نامگذاری «یازده دقیقه و سی ثانیه» نیز اشاره به زمان شارژ باتری‌های دوربین در آن مقطع دارد که طی این مدت شارژ داشته‌اند.

افخمی در بیان این خاطره از دیدار با امام خمینی (ره) در ابتدا گفت:« من دوربین و اجازه‌ی عکاسی داشتم یعنی اجازه که نمی‌گرفتیم هنوز متداول نبود و حراست به این معنا وجود نداشت. به هر حال دوربین را برده بودم و شروع کردم عکس‌گرفتن و از زاویه‌های مختلف عکس گرفتم؛ امام(ره) نزدیک و پشت به پنجره نشسته بودند و رو به جمعیت ۳۰ الی ۴۰ نفره‌ای که وجود داشت و من فکر کردم که عکس نیمرخ امام(ره) را بگیرم.»

وی ادامه داد:« طوری که کسی متوجه نشود دو زانو رفتم تا کنار پنجره و در وضعیت نیمرخ قرار گرفتم؛ یعنی شدم تک و جدا افتاده از جمعیت درحالیکه فقط امام آنجا بود؛ یعنی امام رو به جمعیت بودند و من رفته بودم یک جایی قرارگرفته بودم که بتوانم نیمرخ ایشان را بگیرم و از جمعیت جداافتاده بودم. امام هم به‌طور معمول رفتار روحانیون در سخنرانی که به همه نگاه می‌کنند تا به اصطلاح ادب کنند و همه را تحویل بگیرند سعی می‌کردند که به همه جمعیت از نفر آخر گرفته تا افراد صف اول نگاه کنند.»

افخمی افزود:« خیلی جالب بود که آهسته‌آهسته ایشان متوجه شرایط من شدند که من از جمعیت جدا افتاده‌ام و دیگر در دید ایشان نیستم؛ امام (ره) همانطور که به همه نگاه می‌کردند و با جمعیت صحبت می‌کرند و سعی داشتند که کسی از نگاهشان دور نماند و همه احساس کنند که مثلاً مخاطب شخصی امام خودشان هستند، از وقتی‌که من رفتم بعد از دو سه دقیقه شروع کردند سرشان را چرخاندند و من را هم که گوشه‌ای نشسته بودم نگاه کردند.»

وی در اوامه گفت:« من دستپاچه شدم، برای‌اینکه من تنها فردی بودم که در آن محل حضور داشت؛ وقتی برمی‌گشتند و به من نگاه می‌کردند به جای اینکه خوشحال باشم که مثلاً حالا امام دارند من را تحویل می‌گیرند و یا ادب می‌کنند و رفتار معمول روحانیون را انجام می‌دهند؛ می‌ترسیدم، وقتی برمی‌گشتند نگاهم می‌کردند احساس می‌کردم که حالا همه جمعیت من را نگاه می‌کنند، در سن بیست و دو سه‌سالگی بوم و استرس می‌گرفتم.»

افخمی در پایان خاطرنشان کرد:« این دیدار خیلی از نزدیک بود، دیدارهای از نزدیک دو یا سه بار اتفاق افتاد و اوایل انقلاب که خیلی متداول بود، از تلویزیون افرادی که مثلاً در حوزه تهیه برنامه بودند یا مثلاً مدیریتی داشتند تقریباً هروقت می‌خواستند می‌توانستند زودبه‌زود ایشان را ببینند.

منبع: فارس

این مطلب به صورت خودکار از این صفحه بارنشر گردیده است

خاطره بهروز افخمی از دیدار و عکاسی از امام خمینی (ره)+ فیلم بیشتر بخوانید »