توافق برجام

سناتور امریکایی: امیدواریم به کمک قطر بتوان همه طرف‌ها را به برجام بازگرداند

سناتور امریکایی: امیدواریم به کمک قطر بتوان همه طرف‌ها را به برجام بازگرداند



کریس مورفی سناتور دموکرات آمریکایی دوشنبه شب و بدون اشاره به خروج یک جانبه کشورش از توافق برجام گفت: امیدوارم که به کمک قطر بتوانیم همه طرف‌ها را به توافق هسته‌ای برگردانیم.

به گزارش مجاهدت از مشرق، مورفی در گفت وگو با بخش عربی شبکه الجزیره قطر و بدون اشاره به شکست آمریکا در فشار حداکثری گفت: بسیار قدردان نقش قطر در رایزنی با ایران هستیم.

وی در عین حال بدون جزییات بیشتر اظهار کرد:  امیدواریم که یک گفت وگوی امنیتی منطقه‌ای برگزار شود و دولت دوحه آماده است، چرا که یک بازیگر مهم در این خصوص است.

ترامپ در ۱۸ اردیبهشت ۱۳۹۷ به طور یکجانبه از توافق هسته‌ای ایران که مورد تایید قطعنامه ۲۲۳۱ شورای امنیت سازمان ملل متحد بود، خارج شد.

او تمام تحریم‌هایی را که به موجب برجام لغو یا تعلیق شده بود، بازگرداند و سخت‌ترین تروریسم اقتصادی را بر مردم ایران به کار گرفت تا آنها به زانو در آورد که در این امر راه به جایی نبرد.

دور هشتم مذاکرات رفع تحریم‌ها از ۶ دی ماه ۱۴۰۰ آغاز شد و پس از نزدیک به ۳۰ روز رایزنی‌های فشرده دیپلماتیک وارد یک دوره تنفس کوتاه تصمیم‌گیری سیاسی شده است که بعد از چند روز ادامه خواهد یافت. اکنون گفت‌وگوها وارد مرحله ای شده است که آمریکا باید درخصوص پذیرش خواسته‌های برحق ایران تصمیم گیری کند.

جمهوری اسلامی ایران تاکید دارد؛ هرچقدر طرف مقابل آمادگی جدی‌تری برای لغو تحریم‌ها داشته باشد و اراده جدی تری برای پذیرش ساز وکارهای مد نظر ایران در لغو تحریم‌ها داشته باشد، زمان دست یابی به توافق نهایی کوتاه‌تر خواهد شد.

یک مقام وزارت خارجه آمریکا در پی وقفه چند روزه در مذاکرات وین میان ایران و گروه ۱+۴ اعلام کرد همه می‌دانند به مرحله نهایی مذاکرات نزدیک می‌شویم که به تصمیمات سیاسی نیاز داریم.

 یک سخنگوی وزارت خارجه آمریکا روز جمعه به وقت محلی در گفت وگو با برخی خبرنگاران رسانه های بین المللی، مذاکرات وین در ماه ژانویه را فشرده ترین دور مذاکرات برای بازگشت مشترک متقابل به اجرای کامل برجام توصیف و تصریح کرد همه می دانند به مرحله نهایی نزدیک می شویم که به تصمیمات سیاسی نیاز داریم. مذاکره کنندگان از جمله رابرت مالی نماینده ویژه آمریکا در امور ایران آخر هفته میلادی(شنبه و یکشنبه) برای مشورت به پایتخت های خود باز می گردند.

منبع: ایرنا

این مطلب به صورت خودکار از این صفحه بارنشر گردیده است

سناتور امریکایی: امیدواریم به کمک قطر بتوان همه طرف‌ها را به برجام بازگرداند بیشتر بخوانید »

تحریم‌های آمریکا، ایران را در تهیه واکسن کرونا با مشکلاتی مواجه کرد

تحریم‌های آمریکا، ایران را در تهیه واکسن کرونا با مشکلاتی مواجه کرد

رئیس کمیسیون امنیت ملی مجلس گفت: تحریم‌های آمریکایی‌ها با رویکردی ضد انسانی و حقوق بشری باعث شد تا ایران در ابتدای مسیر مقابله با کرونا در تهیه واکسن با مشکلاتی مواجه شود.

به گزارش مجاهدت از مشرق، وحید جلال زاده رئیس کمیسیون امنیت ملی و سیاست خارجی مجلس شورای اسلامی با ایو گروشتن رئیس کمیته روابط خارجی پارلمان لوکزامبورگ به صورت مجازی(وبینار) گفتگو و تبادل نظر کرد.

جلال‌زاده در این نشست مجازی با اشاره به نقش پارلمان‌ها در توسعه روابط بین کشورها، گفت: پارلمان‌های جمهوری اسلامی ایران و لوکزامبورگ با تعامل و همکاری می‌توانند نقش مهمی در توسعه روابط بین دو کشور ایفا کنند.

وی با اشاره به زمینه‌های همکاری بین جمهوری اسلامی ایران و لوکزامبورگ، گفت: شرکت‌های دانش‌بنیان جمهوری اسلامی ایران در عرصه‌های مختلف به دستاوردهای چشمگیری دست پیدا کرده‌اند و ایجاد و تقویت همکاری‌های میان شرکت‌های دانش‌بنیان دو کشور می‌تواند یکی از زمینه‌های روابط فی‌مابین باشد.

نماینده مردم ارومیه در مجلس در ادامه بیماری کرونا را بحرانی جهانی دانست و افزود: جمهوری اسلامی ایران با وجود تحریم‌های ناعادلانه توانسته است با واکسیناسیون گسترده‌ای بر مشکلات این حوزه فائق بیاید.

جلال زاده در همین بخش تصریح کرد: تحریم‌های آمریکایی‌ها با رویکردی ضد انسانی و حقوق بشری باعث شد تا جمهوری اسلامی در ابتدای مسیر مقابله با کرونا در تهیه واکسن با مشکلاتی مواجه شود که انتظار داریم لوکزامبورگ و اتحادیه اروپا در این زمینه با این کشور همراهی نکنند.

رئیس کمیسیون امنیت ملی و سیاست خارجی مجلس شورای اسلامی با اشاره به ظرفیت‌های موجود در دو کشور، تاکید کرد: همکاری اتاق‌های بازرگانی و مجموعه‌های تجاری جمهوری اسلامی ایران و لوکزامبورگ زمینه‌ساز توسعه تعاملات دو کشور خواهد شد.

ابوالفضل عموئی نیز در این نشست مجازی با اشاره به توافق برجام و روند آن، گفت: جمهوری اسلامی ایران با وجود خروج یک‌جانبه آمریکا از برجام و اعمال تحریم‌های ناعادلانه، فداکارانه در این توافق بین المللی باقی ماند.

نماینده تهران در مجلس با اشاره به مذاکرات وین، سیاست جمهوری اسلامی ایران در این زمینه را روشن دانست و تصریح کرد: خواسته دقیق جمهوری اسلامی ایران از مذاکرات لغو کامل تحریم‌ها بوده و دولت جدید آمریکا نیز اذعان دارد که سیاست تحریم و فشار حداکثری علیه جمهوری اسلامی ایران با شکست مواجه شده است اما همچنان به دنبال ادامه تحریم‌ها است و همین موضوع روند مذاکرات را طولانی کرده است.

عضو کمیسیون امنیت ملی و سیاست خارجی، احیا و پایداری توافق برجام را هدف اصلی جمهوری اسلامی ایران در مذاکرات وین دانست و تاکید کرد: اگر اراده‌ای جدی و عملی از سوی آمریکا و اروپا در لغو تحریم‌ها و بازگشت به برجام باشد، توافق نهایی به سرعت حاصل می‌شود.

گلرو: حقوق بشر و مبارزه با تروریسم دو محور مهم تعامل میان ایران و لوکزامبورگ

عباس گلرو نیز در این نشست مجازی با اشاره به اهمیت مجالس در تقویت روابط بین جمهوری اسلامی ایران و لوکزامبورگ، گفت: گروه‌های دوستی پارلمانی نقش مهمی در تقویت روابط بین مجالس و توسعه همکاری‌های بین دو کشور برعهده دارند.

نماینده مردم سمنان در مجلس با اشاره به ظرفیت‌های اقتصادی موجود بین دو کشور، تصریح کرد: با توسعه تعاملات و برگزاری‌ نشست‌های مشترک بین اتاق‌های بازرگانی دو کشور می‌توان زمینه ارتقای همکاری‌های اقتصادی و تجاری بین جمهوری اسلامی ایران و لوکزامبورگ را فراهم آورد.

رئیس کمیته روابط خارجی کمیسیون امنیت ملی و سیاست خارجی مجلس شورای اسلامی، با اشاره به جایگاه منطقه‌ای لوکزامبورگ و جمهوری اسلامی ایران در دو قاره آسیا و اروپا، خاطرنشان کرد: موضوع حقوق بشر و مبارزه با تروریسم از مباحث‌ حائز اهمیتی هستند که می‌تواند محور تعاملات فیمابین در زمینه مسائل منطقه‌ای باشد.

رئیس کمیته روابط خارجی پارلمان لوکزامبورگ: آمریکا باعث شد اعتماد به توافقات بین‌المللی به سخره گرفته شود

ایو گروشتن رئیس کمیته روابط خارجی پارلمان لوکزامبورگ، نیز در این نشست مجازی تحریم‌های آمریکا علیه جمهوری اسلامی ایران به ویژه در بحث واکسن را غیرانسانی دانست و تاکید کرد: مسائل انسانی چون واکسیناسیون در شرایط همه‌گیری کرونا را نباید سیاسی کنیم و امیدواریم با لغو تحریم‌ها و همکاری کشورها، بر این ویروس فائق آییم.

وی اقدام ترامپ در خروج از برجام را غیرقابل درک دانست و تصریح کرد: این اقدام آمریکا باعث شد تا اعتماد به توافق‌های بین‌المللی به سخره گرفته شود چراکه معاهدات برمبنای اعتماد و عمل طرفین به تعهدات است.

رئیس کمیته روابط خارجی پارلمان لوکزامبورگ با بیان اینکه امیدواریم مذاکرات وین به توافق نهایی برسد، عنوان کرد: اعضای اروپایی حاضر در مذاکرات وین به دنبال دستیابی به توافق و رفع تحریم‌ها هستند.

گروشتن با استقبال از پیشنهاد برگزاری نشست‌ اتاق‌های بازرگانی و تیم‌های اقتصادی دو کشور ابراز امیدواری کرد تا این تعاملات به گسترش همکاری‌های جمهوری اسلامی ایران و لوکزامبورگ در عرصه‌های تجاری منجر شود.

منبع: تسنیم

این مطلب به صورت خودکار از این صفحه بارنشر گردیده است

تحریم‌های آمریکا، ایران را در تهیه واکسن کرونا با مشکلاتی مواجه کرد بیشتر بخوانید »

۳۱ دلیل برای رد توافق موقت هسته‌ای

۳۱ دلیل برای رد توافق موقت هسته‌ای



در وین پایتخت اتریش همزمان با در جریان بودن هشتمین دور از مذاکرات احیای توافق هسته‌ای، طرف‌های غربی با فضاسازی به‌دنبال فشار بر ایران برای پذیرش توافق موقت هستند.

به گزارش مجاهدت از مشرق، در وین پایتخت اتریش همزمان با در جریان بودن هشتمین دور از مذاکرات احیای توافق هسته‌ای، طرف‌های غربی با فضاسازی به‌دنبال فشار بر ایران برای پذیرش توافق موقت هستند.

بر این اساس، شبکه آمریکایی ان‌بی‌سی نیوز، روز شنبه به نقل از منابع آگاه اعلام کرد کشورهای حاضر در مذاکرات هسته‌ای پیشنهادی بر مبنای «توافق اتمی موقت» را به ایران ارائه داده‌اند که شامل لغو بخشی از تحریم‌ها در ازای بازگشتن مجدد برخی از محدودیت‌های هسته‌ای می‌شود.

با وجود این منابع نزدیک به تیم مذاکره‌کننده ایران می‌گویند تهران چنین پیشنهادی را رد کرده‌ است. پایگاه خبری نور نیوز که نزدیک به دبیرخانه شورای عالی امنیت ملی شناخته می‌شود، در این باره به صراحت اعلام کرده است «ایران حتی حاضر به پذیرش بررسی پیشنهادی با این مشخصات نیز نمی‌باشد، چه رسد به آنکه وارد مذاکراتی با این دستورکار شود.»

بر اساس آنچه منابع غربی از اندیشکده‌ها و رسانه‌های این جبهه عنوان کرده‌اند پیشنهاد توافق موقت شامل توقف غنی‌سازی با درصد بالا و تعهد به اجرای تمام اقدامات شفاف‌ساز (بازرسی‌ها و نظارت‌ها) توسط ایران می‌شود. در مقابل نیز آمریکا اجازه فروش محدود نفت را به ایران خواهد داد. با توجه به اهمیت این موضوع در ادامه به بررسی اهداف، پیامدها و خطرات پیش‌روی ایران درصورت حصول توافق موقت هسته‌ای پرداخته‌ایم.

۱ تلاش برای هزینه‌زایی برای ایران درصورت رد پیشنهاد

توافق موقت به‌صورت عمومی یک پیشنهاد عملگرایانه در زمانی است که حصول به یک توافق بزرگ‌تر و طولانی‌تر دور از دسترس است. همچنین طول کشیدن مذاکرات می‌تواند باعث افزایش اختلافات و از بین رفتن بخشی از پیشرفت‌های مذاکراتی شود؛ در اینجا توافق موقت می‌تواند ضمن در دسترس کردن نتیجه پیشرفت‌های صورت گرفته در چند دور گفت‌وگو را تثبیت کند و همچنین از گره خوردن مسائل متعدد به یکدیگر جلوگیری کند. با این وجود مطلب بیان‌شده تنها از لحاظ عمومی صادق است و تحت شرایطی خاص می‌تواند نتایجی متفاوت به‌بار آورد. آمریکا قصد دارد با تاکید و تبلیغ مزایای عمومی توافق موقت، ایران را که نگاهش به شرایط حالتی خاص و نه عمومی دارد تحت فشار قرار داده و درصورت رد پیشنهادش دست به هزینه‌زایی روانی و سیاسی علیه تهران بزند.

۲ سرعت‌دهنده به فشارهای ضرب‌الاجلی

آمریکا تاکید دارد طی چند هفته آتی ایران به توانایی‌های برگشت‌ناپذیر هسته‌ای می‌رسد. ادعایی که از لحاظ فنی تا حدودی نامعتبر است، زیرا باید مشخص کرد که این توانایی‌ها از چه نوعی هستند که آنقدر با اهمیت تلقی می‌شوند و اساسا کدام برنامه هسته‌ای و حتی علمی‌ای در جهان این‌گونه طی چند هفته به دستاوردهایی شگفت‌آور نائل آمده که ایران بخواهد بار دیگر آن را تکرار کند.

آمریکا با ادعاهایی مانند نزدیکی زمان گریز هسته‌ای و بهانه دستیابی ایران به دانش فنی طی چند هفته آتی، می‌کوشد با تعیین ضرب‌الاجلی ساختگی مذاکرات را تحت تاثیر قرار دهد. توافق موقت با تایید این ادعاها زمینه‌ساز سرعت‌گیری و فراگیری ادعاهای ضرب‌الاجل‌ساز در آینده می‌شود؛ به‌عنوان نمونه آمریکا پس از توافق موقت اعلام خواهد کرد این توافق نقطه گریز ایران را از دو هفته به ۳ ماه افزایش داد و باید به‌سرعت دیگر توانایی‌های ایران را نیز در ضرب‌الاجلی سه ماهه محدود کرد.

۳ مشروعیت‌زدایی از توافق هسته‌ای ۲۰۱۵

توافق موقتی که از درون گفت‌وگوهای احیای توافق هسته‌ای ۲۰۱۵ حاصل شود می‌تواند به‌نوعی مشروعیت‌زدایی از این توافق تلقی شده و حتی موارد مثبت موجود در آن را نیز از دست تهران خارج سازد.

توافق هسته‌ای ۲۰۱۵ دارای بازه‌های زمانی مخصوصی برای محدودیت‌های ایران است که پس از مدتی منقضی می‌شوند، اما توافق موقتی که مستلزم برهم زدن وضعیت پیشین است، می‌تواند به رویه‌ای برای ادامه‌دار کردن محدودیت‌ها تبدیل شود. درحال‌حاضر گرچه ایران محدودیت‌های برجامی را دیگر رعایت نمی‌کند، اما اقداماتش را در چهارچوب توافق انجام داده است و بر همین اساس از مواهب زمانی توافق برخوردار شده و می‌شود. توافق موقت اما توافق پیشین را متزلزل و حتی از بین خواهد برد و به بهانه‌ای برای زیر پا گذاشتن حقوق ایران مبدل خواهد شد.

۴ عدم‌انتفاع اقتصادی توافق موقت

بازگشت به توافق اصلی به دو دلیل اجرا نکردن کامل آن در زمان عدم‌خروج آمریکا از توافق هسته‌ای و دوم اثبات بازگشت‌پذیری سریع آنها پس از خروج این کشور، شامل منافع اقتصادی زیاد نخواهد بود. در این شرایط تکلیف توافق موقت که دارای اعتبار کمتری است، مشخص است.

توافق موقت به‌دلیل ریسک بالای ذاتی خود به‌جهت «موقت» بودن، هرگونه معامله کلان را برای ایران با دشواری روبه‌رو می‌کند.

۵ مانع لغو تحریم‌های مجددا برچسب‌گذاری شده

آمریکا در دوره ترامپ برخی از تحریم‌های هسته‌ای پیشین را به بهانه‌های تروریسم و حقوق بشر مجددا علیه ایران اعمال کرد. رضایت به توافق موقت حتی درصورتی که یک بازه تا احیای کامل باشد، با محدود کردن فضای مذاکراتی می‌تواند مانع از لغو تحریم‌های مجددا برچسب‌گذاری شده شود.

یک توافق موقت که خود معامله‌ای به معنای فروش دستاوردهای حداکثری مابه‌ازای کسب دستاوردهای حداقلی است، با ایجاد فضای جدیدی که در آن افق پیش روی ایران محدود شده است، اساس برداشته شدن تحریم‌های مجددا برچسب‌گذاری شده را از روی میز مذاکرات خارج می‌کند.

۶ سایه سنگین‌تر خروج از توافق در توافق موقت

در توافق موقت سایه خروج مجدد آمریکا از توافق هسته‌ای سنگین‌تر از زمانی است که توافق به‌طور کامل احیا شده باشد، زیرا امکان بهانه‌گیری در حین اجرای توافق موقت بیشتر از زمانی است که توافق به‌صورت کامل احیا شده باشد. در این صورت با هربار بهانه‌گیری آمریکا ترس شرکت‌های بین‌المللی افزایش یافته و انتفاع اقتصادی به حداقل ممکن می‌رسد.

تفاوت این مورد با مورد ۴ یعنی «عدم انتفاع اقتصادی توافق موقت» در کلان و خرد بودن آن است. در مورد ۴ به‌طور کلی دستاوردهای کلان توافق موقت ناچیز شمرده شده است، ولی مورد ۶ نشان می‌دهد حتی در معاملات خرد نیز به‌دلیل بهانه‌گیری‌های هسته‌ای آمریکا در حین اجرای توافق موقت ناچیز خواهد بود.

۷ آسیب کم‌خروج از توافق موقت بر مشروعیت آمریکا

در توافق موقت این امکان برای آمریکا وجود دارد تا با آسیبی کم از لحاظ مشروعیتی از توافق خارج شود. یکی از وجوه تفاوت این مورد با مورد قبلی (۶) ماهیت اقتصادی مورد ۶ در برابر ماهیت سیاسی مورد ۷ است.

به‌طور کلی سایه خروج آمریکا از توافق موقت سنگین‌تر از زمان احیای توافق است، زیرا از سوی افکار عمومی قابل پذیرش‌تر خواهد بود.

۸ سود اقتصادی یکجانبه آمریکا از توافق موقت

 در توافق موقت آمریکا با اثر مثبت افزایش صادرات نفت ایران و افزایش عرضه سوخت می‌تواند باعث کاهش مقطعی قیمت انرژی در زمستان شود آن هم بدون آنکه تهران بهره‌ای خاص از این اتفاق ببرد. بلافاصله پس از رفع خطر از بازار انرژی که با گرم‌تر شدن هوا صورت می‌پذیرد، درحالی که پول‌های ایران به‌دلیل فرانرسیدن موعد پرداخت‌ها حتی هنوز به حساب ایران واریز نشده‌اند، مجددا تحریم‌ها به بهانه‌های مختلف باز می‌گردند. یکی از این بهانه‌ها حتی می‌تواند عدم‌رضایت ایران به بازگشت کاملش به تعهدات توافق هسته‌ای ۲۰۱۵ باشد.

۹ ایجاد فشار داخلی در ایران برای «احیای کامل توافق با هرقیمتی»

توافق موقت در ابعاد داخلی نیز مشکلاتی را برای ایران ایجاد می‌کند، زیرا این توافق منجر به جو مثبت کاذب در داخل کشور شده و درحالی‌ که هیچ تحریمی در عمل برداشته نشده است، موجی برای اجبار ایران به بازگشت به تعهداتش بدون اخذ تضمین‌های لازم ایجاد کند.

۱۰ ایجاد اخلال در شبکه دور زدن تحریم‌های ایران

توافق موقت می‌تواند باعث کاهش توانایی‌های شبکه دور زدن تحریمی ایران شود. این شبکه که شامل مجموعه گسترده‌ای از افراد و شرکت‌ها می‌شود با اثرپذیری روانی از توافق موقت، بازگشت کامل به توافق را در آینده نزدیک در دسترس دیده و ظرفیت فکری خود را برای برنامه‌ریزی‌های آتی مشغول اموری به‌جز دور زدن تحریم‌ها خواهد کرد. این اتفاق در شرایطی که تحریم‌ها به‌صورت واقعی رفع نشده‌اند با آسیب به فرآیند دور زدن تحریم‌ها توسط ایران می‌تواند به کاراتر شدن اثر تحریم‌ها بینجامد.

۱۱ از بین رفتن امکان اخذ تضمین

توافق موقت هرگونه تضمین‌دهی را از سوی واشنگتن از بین می‌برد. این موضوع هم در خود توافق موقت و هم درصورت بازگشت کامل به توافق هسته‌ای صادق است.

در توافق موقت اساسا اخذ تضمین چندان موضوعیتی ندارد، زیرا این نوع توافق به این دلیل صورت می‌گیرد که دوطرف بر سر موضوعات بسیاری از جمله مساله تضمین به نتیجه‌ای نرسیده‌اند. از سوی دیگر توافق موقت زیر سایه توافق اصلی ناچیز دیده شده و انعقاد آن فاقد تشریفات لازم خواهد بود.

با از سکه افتادن اخذ تضمین در توافق موقت، زیر فشار مشکلات گسترده قضیه هسته‌ای که توافق موقت بر شدت آنها خواهد افزود، اخذ تضمین نیز به‌طور کلی فراموش شده و تحقق آن امکان‌ناپذیر می‌شود.

۱۲ توافق موقت گامی درجهت شرطی‌سازی جزئی‌تر اقتصاد ایران

توافق موقت با نگاه داشتن تهدید سنگین تحریم‌ها و گشایش‌ها و انسدادهای مداوم در کانال‌های تحریمی بسته به سیاست‌های آمریکا که در قالب بهانه‌گیری‌ها و همچنین ابراز خوشبینی‌ها صورت خواهد گرفت، همانند یک اسب تروا اثرگذاری خارجی را به درون اقتصاد ایران کشانده و تاثیرگذاری تحریم‌ها را در اقتصاد کشور جزئی‌تر خواهد کرد.

۱۳ توافق موقت و زمینه‌سازی شورش مردمی

توافق موقت با کاهش بار روانی در اقتصاد ایران که باعث حرکت با طمانینه اقتصادی شهروندان شده است، موجب ایجاد موجی کاذب از خوش‌بینی شده و با تحریک تقاضا باعث حرکات بی‌مهابای اقتصادی بخشی از جامعه می‌شود.

هنگامی که مردم با خوش‌بینی نسبت به وضعیت اقتصادی بدون آنکه واقعا چنین اتفاقی رخ داده باشد، بی‌مهاباتر دست به هزینه بزنند با افزایش تقاضا مجددا تورم افزایش‌یافته و زمینه‌های بروز شورش در ایران گسترش خواهد یافت. اگر افزایش تورم در حالت بدبینی مردم افزایش یابد احتمال شورش کمتر از زمانی است که آنها با خوش‌بینی شاهد تورم و ناکامی برنامه‌های اقتصادی خود باشند. این موضوع با ایجاد حس ناکامی و قربانی شدن آرزوها گسل‌های اجتماعی را تحریک خواهد کرد. این مساله یکی از عوامل موثر در اعتراضات دی‌ماه ۹۶ و حین اجرای توافق برجام بود. این نکته از سوی محققان آمریکا اخذ شده و درحال استفاده برای طراحی مجدد است.

۱۴ ایجاد شکاف سیاسی در ایران و شکل‌گیری «جدال بازنده‌ها»

توافق موقت درحالی که می‌تواند در وضعیت داخلی آمریکا یک امتیاز برای دموکرات‌ها در آستانه انتخابات کنگره تلقی شود، برای دولتمردان ایران و تیم مذاکره‌کننده به‌دلیل عدم‌موفقیت در احیای کامل توافق ۲۰۱۵ یک شکست به حساب می‌آید. این مساله با تحریک نزدیکان تیم مذاکره‌کننده قبلی برای شماتت تیم فعلی به درگیری‌ها و شکاف سیاسی منجر خواهد شد.

در این شرایط اعضای تیم مذاکره‌کننده دولت قبل که حالا به‌دلیل جو سیاسی ناشی از تغییر دولت‌ها در انزوا به‌سر می‌بردند، فرصت را برای ابراز نظرات خود و کوبیدن تیم فعلی مهیا خواهند دید؛ البته در اینجا امکان دارد طرفداران دولت قبل فارغ از اعضای تیم مذاکره‌کننده آن میدان‌دار باشند.

این اتفاق اما تمام ماجرا نیست، تیم مذاکره‌کننده قبلی ایران به‌دلیل خروج ترامپ از برجام مشروعیت خود را تا حد زیادی از دست داده است و تیم فعلی نیز با توافق موقت مشروعیت خود را از دست خواهد داد؛ در اینجا تیم قبلی بدون آنکه حرکتش باعث بازیابی مشروعیتش شود با فعال شدن در فضای داخلی تنها به تشدید مشروعیت‌زدایی از تیم فعلی کمک می‌کند؛ درنتیجه آنکه فضای سیاسی ایران دوباره هسته‌ای شده و صحنه جدال دو گروه بی‌مشروعیت یا به عبارت دیگر بازنده‌ها خواهد شد.

۱۵ پیروزی سیاسی غرب

«توافق موقت» به‌طور واضح طرح غرب و «بازگشت کامل به توافق هسته‌ای» به‌طور شفاف درخواست ایران است. به کرسی نشستن درخواست نقض‌کنندگان توافق می‌تواند شکست سیاسی برای ایران به‌شمار برود. این شکست درحالی رقم خواهد خورد که به‌دلیل خروج آمریکا از برجام این کشور باید از لحاظ سیاسی و وجهه عمومی دست پایین را داشته باشد.

۱۶ دست‌خوانی ایران

پیشنهاد توافق موقت به‌جهت یکی از کارکردهایش به‌عنوان «دست‌خوان» ایران عمل می‌کند به‌طوری که با پذیرش آن یا حتی قبول مذاکره اولیه برسر آن می‌تواند نشانگر نیاز ایران به هرگونه توافق و راه خروجی از وضعیت فعلی تلقی‌شده و به‌طور عمومی و خاص باعث افزایش فشارها بر تهران شود.

۱۷ فرصت تنفس به آمریکا بدون حل دغدغه ایران

توافق موقت بدون آنکه بتواند پرونده‌ای را از روی میز ایران بردارد در شرایطی که آمریکا درگیر پرونده روسیه در اوکراین و چین در تایوان است، می‌تواند یک فرصت تنفس به واشنگتن باشد. آمریکا در فرصت تنفسی که توافق موقت دراختیارش می‌گذارد می‌تواند به پرونده فوری‌تر روسیه در شرق اروپا رسیدگی کرده و سپس با وارد آوردن چند ضربه به چین و تضعیف کلی قدرت‌های شرقی با خیالی آسوده‌تر در زمانی مناسب روی پرونده هسته‌ای ایران متمرکز شود.

۱۸ بیرون کردن فرصت از دست ایران

 توافق موقت می‌تواند فرصت استفاده از فضای تنش‌آلود میان آمریکا با روسیه و چین را حداقل تا چندماه از ایران سلب کند.

درطول مدت اجرای توافق موقت بخش بزرگی از اختلافات روسیه و چین قابل مدیریت خواهد شد به‌گونه‌ای که از خطرات این اختلافات کاسته می‌شود. اگر در جریان این مدیریت روسیه و چین با آمریکا به تفاهم برسند یا درمقابل آن عقب‌نشینی کنند فرصتی که وضعیت فعلی دراختیار ایران می‌گذارد به‌طور کامل از دست می‌رود.

۱۹ وجوه جغرافیایی لغو تحریم

 در وضعیت فعلی، تحریم‌ها برخلاف سال‌های ۲۰۱۰ و ۲۰۱۱ درحال اعمال بر تمام محور مقاومت هستند. درحالی که احیای توافق هسته‌ای می‌تواند در عمل به‌معنای شکستن تحریم علیه دیگر اضلاع محور مقاومت نیز باشد، توافق موقت حتی درصورت داشتن مواهب جزئی، تنها شامل ایران خواهد شد و همچنان قفل منطقه‌ای علیه تهران را سرپا نگاه می‌دارد.

شکسته‌شدن تحریم‌ها علیه ایران درصورتی که گستره جغرافیایی محور مقاومت را نیز دربرگیرد مزایایی دوچندان برای ایران خواهد داشت؛ چیزی که توافق موقت فاقد آن است.

۲۰ شباهت به «برنامه نفت در برابر غذا»

 توافق موقت به‌جای توافق لغو تحریم‌ها، به برنامه نفت در برابر غذا شبیه خواهد بود. درصورت بازگشت به توافق و برداشته‌شدن تحریم‌ها؛ ایران با وجود برخی محدودیت‌ها و کوچک شدن دایره انتخاب تهران در حوزه اقتصادی، گزینه‌های انتخاب ایران در اقتصاد به‌اندازه توافق موقت کاهش نخواهند یافت. در توافق موقت احتمالا کوچک‌ترین و ریزترین تراکنش‌ها و مبادلات مالی ایران مورد بررسی قرار گرفته و تهران از کانال‌های مخصوصی قادر به تهیه مقدار معینی از اجناس مشخص‌شده توسط واشنگتن خواهد بود.

این مساله تا حد زیادی به برنامه نفت در برابر غذا شباهت دارد که در دهه۹۰ میلادی علیه عراق اجرا شد و در آن بغداد در ازای صادرات نفت می‌توانست مقداری مواد غذایی و دیگر کالاهای ساده را از طریق شرکت‌های مشخصی وارد کند.

۲۱ توافق موقت استدلالی برای بازگرداندن تحریم‌های شورای امنیت

توافق موقت احتمالا به‌دلیل عدم اتکا به قطعنامه شورای امنیت، همانند توافق۲۰۱۵، درصورت از بین رفتن می‌تواند به استدلالی حقوقی برای بازگشت تحریم‌های شورای امنیت بدل شود. در اینجا لازم خواهد بود در زمانی که مشروعیت توافق۲۰۱۵ از بین رفته است، توافق موقت نیز نابود شود تا تحریم‌های شورای امنیت مجددا برقرار شوند. البته این تنها مسیر احیای تحریم‌های شورای امنیت در توافق موقت نیست.

۲۲ اسنپ‌بک در توافق موقت

با توافق موقت می‌توان گفت آمریکا عملا به برجام بازگشته و برای خود حق استفاده از اسنپ‌بک را قائل خواهد بود. حتی درصورت تاکید طرفین بر عدم حق استفاده از اسنپ‌بک توسط آمریکا در سند توافق موقت، احتمالا واشنگتن می‌تواند با استفاده از تغییری که این توافق در وضعیتش می‌دهد، استدلال‌هایی حقوقی برای استفاده از اسنپ‌بک ساخته و پرداخته کند. استفاده آمریکا از اسنپ‌بک عملا به‌معنای احیای تحریم‌های شورای امنیت علیه ایران است.

۲۳ احیای کامل نظارت‌ها بر برنامه هسته‌ای ایران

هرگونه توافق موقت اگرچه باعث بازگشتن تمامی محدودیت‌های هسته‌ای علیه ایران نمی‌شود اما مستلزم بازگرداندن تمام نظارت‌های هسته‌ای خواهد بود.

توافق موقت این‌گونه کارت فشار کاهش نظارت‌های هسته‌ای را از دست تهران خارج می‌کند؛ به عبارت دیگر، توافق موقت شاید تمامی تعهدات ایران را به‌طور کامل احیا نکند اما تمامی نظارت‌ها بر برنامه هسته‌ای تهران را به‌طور کامل احیا می‌کند.

۲۴ معکوس‌سازی جریان فشارهای بین‌المللی

درحالی که در مذاکرات احیای کامل برجام، فشارها بر آمریکا برای بازگشت به توافق می‌تواند بیشتر از ایران باشد، درصورت حصول توافق موقت جریان فشارها به‌سمت تهران می‌چرخد. در این وضعیت حتی درصورت بدعهدی آمریکا در توافق موقت، این اقدام می‌تواند ازسوی برخی کشورها به بهانه‌هایی مشروع تلقی شود زیرا آنها اقدام واشنگتن را برای اجبار ایران به اجرای تمامی تعهدات هسته‌ای خود لازم تلقی خواهند کرد.

۲۵ برجامی‌شدن مجدد سیاست خارجی ایران

توافق موقت مجددا به برجامی‌شدن سیاست خارجی ایران منجر می‌شود. توافق موقت با دورنمای مذاکرات متعدد دیگر برای احیای کامل توافق یا به دست آمدن توافقی جدید، باعث می‌شود پرونده هسته‌ای بر مناسبات دستگاه دیپلماسی ایران با کشورهای دیگر سایه بیندازد.

حین اجرای توافق هسته‌ای۲۰۱۵ یا درصورت احیای آن دیدارهای خارجی مقامات ایرانی می‌تواند شامل ابراز خوشحالی مسئولان کشورهای دیگر از حصول توافق شود اما در توافق موقت بخشی از جلسات به درخواست میانجی‌گری یا توصیه به انعطاف در برابر خواست‌های آمریکا خواهد گذشت.

۲۶ فضایی برای خرابکاری و تهدید تاسیسات هسته‌ای ایران

توافق موقت درون خود دارای ریشه‌های تنش‌زایانه‌ای است که می‌تواند منجر به تشدید مخاصمات بین ایران و غرب شود. همان‌گونه که در موارد پیشین نیز گفته شد با معکوس‌شدن جریان فشارها علیه ایران و همچنین مهیا شدن زمینه بهانه‌جویی توسط آمریکا احتمالا در توافق موقت تهدیدات نظامی علیه تاسیسات هسته‌ای و همچنین خرابکاری در آنها افزایش می‌یابد.

۲۷ افزایش فشار به دیگر پرونده‌ها

 توافق موقت با مسدودسازی مسیرهای پیشرفت برنامه هسته‌ای ایران باعث سرایت فشارهای مذاکراتی به دیگر پرونده‌های مورد منازعه می‌شود. احیای کامل توافق به‌دلیل سابقه خدشه‌دار آن توجهات را به‌سمت مراقبت از آن متمایل می‌ساخت اما توافق موقت با زخمی گذاشتن موضوع هسته‌ای می‌تواند به مهملی برای فشارهای موشکی و منطقه‌ای بدل شود.

۲۸ افزایش قابلیت امنیتی‌سازی ایران از طریق پرونده هسته‌ای

توافق موقت با ماهیت شکننده آن و پررنگ‌شدن متناقض احتمال حرکت ایران به‌سمت ساخت سلاح هسته‌ای درصورت از بین رفتنش، باعث ظرفیت‌سازی ذهنی برای سیاست امنیتی‌سازی ایران برمبنای قضیه هسته‌ای می‌شود.

به‌عنوان مثال درحالی که جهان حساسیت‌های خود را بر کره‌شمالی دارای سلاح هسته‌ای از دست داده است، اگر بر اثر توافقی شاهد آغاز خلع‌سلاح باشد ولی این توافق پس از امحای نیمی از سلاح‌های هسته‌ای کره‌شمالی برهم بخورد آن زمان حساسیت افکارعمومی دربرابر تهدید هسته‌ای این کشور چگونه خواهد بود؟

این مثال نشان می‌دهد چگونه برخی اقدامات می‌تواند در حوزه شناختی ادراکات را تحت‌تاثیر قرار دهد.

آمریکا قصد دارد با استفاده از پرونده هسته‌ای ایران سیاست امنیتی‌سازی خود علیه تهران را پیش ببرد. توافق موقت بدون احیای منافع اقتصادی توافق پیشین، احیاگر و برجسته‌ساز حساسیت افکارعمومی جهان بر برنامه هسته‌ای ایران خواهد شد.

۲۹ احیای یک حوزه اشتراک‌ساز برای غرب به زیان منافع ملی ایران

 کشورهای غربی به‌ویژه اروپا پرونده ایران را مهملی برای همکاری حداکثری می‌بینند تا این همکاری شدت اختلافات‌شان در دیگر پرونده‌ها را درمجموع روابط رقیق‌تر سازد. این مساله در سطح کلان‌تر شامل آمریکا نیز می‌شود. با توافق موقت اختلافات اروپا با آمریکا کاهش یافته و روابط‌شان متمرکز بر افزایش فشارهای موثرتر بر ایران خواهد شد. این فشارهای هماهنگ هم‌اکنون نیز وجود دارد اما درصورت از بین رفتن دلایل اختلاف بر شدت آنها افزوده خواهد شد.

۳۰ امکان تشدید تحریم‌های غیرهسته‌ای یا غیرمشمول

در توافق موقت تحریم‌های خاصی برداشته خواهند شد، بنابراین آمریکا دیگر تحریم‌های برداشته‌نشده را شدت بخشیده و حتی در دولت بایدن نیز به برچسب‌گذاری غیرهسته‌ای آن مشغول می‌شود.

۳۱ امکان زیر ذره‌بین بردن اقتصاد ایران

در توافق موقت به‌دلیل برداشته شدن موردی تحریم‌ها و همچنین تعلیق و نه لغوشان، شدت کنترل‌ها شدید بوده و بخشی از مسیرهای تجاری ایران را زیر ذره‌بین می‌برد.

منبع: روزنامه فرهیختگان

این مطلب به صورت خودکار از این صفحه بارنشر گردیده است

۳۱ دلیل برای رد توافق موقت هسته‌ای بیشتر بخوانید »

برنامه بُرد- بُرد مقاومت

وین برای مذاکره یا نتیجه؟


بنای مذاکرات وین از استحکام چندانی برخوردار نبود؛ چرا که مذاکره برای بازگشت طرفی که از توافق امضا شده‌اش، خارج گردیده است، معنای درستی ندارد.

به گزارش مجاهدت به نقل ازمشرق، سعدالله زارعی طی یادداشتی در روزنامه کیهان نوشت: «مذاکرات وین» در دولت جدید جمهوری اسلامی چه وجهی پیدا می‌کند؟ آیا به نتیجه‌ای منجر خواهد شد؟ چشم‌انداز مذاکرات چیست؟ مذاکرات وین حدود شش ماه پیش یعنی ۱۷ فروردین‌ماه گذشته با این داعیه که آمریکا می‌خواهد به برجام برگردد و به تعهدات خود عمل کند شروع گردید و طرف‌های اروپایی به‌خصوص فرانسه اصرار داشتند که ایران به مذاکرات وین بپیوندد. بر اثر پافشاری ایران مذاکرات وین بدون حضور مستقیم آمریکا شکل گرفت و حدود دو ماه پس از روی کار آمدن «جو بایدن» شروع شد و شش دور به درازا کشید و در نهایت عمر دولتی که به این مذاکرات و قول و قرارهای طرف اروپایی دل بسته بود، به سرانجام رسید ولی مذاکرات نتیجه ملموسی دربر نداشت و حتی به عمق بی‌اعتمادی ملت ایران به طرف غربی هم افزود، تا جایی که نتایج دو نظرسنجی اخیر که یکی توسط «گالوپ» و دیگری توسط «پیو» (با همکاری ایران پل) در ایران صورت گرفت، نشان داد حداقل ۷۶ درصد ایرانیان به نتیجه مذاکرات هسته‌ای خوش‌بین نیستند. در خصوص این موضوع نکاتی وجود دارد:

۱ـ بنای مذاکرات وین از استحکام چندانی برخوردار نبود؛ چرا که مذاکره برای بازگشت طرفی که از توافق امضا شده‌اش، خارج گردیده است، معنای درستی ندارد. وقتی برای بازگشت طرف خارج‌شده از توافق، مذاکره صورت می‌گیرد، به این معناست که طرفی که در قرارداد باقی ‌مانده آمادگی دارد تا برای جلب نظر طرف مقابل امتیازاتی بدهد و به عبارت دیگر از بخشی از حقوق پذیرفته شده خود که از سوی طرف مقابل امضا شده، عقب بنشیند. به هر ترتیب شش دور مذاکرات موسوم به ۱+۴ سپری شده و بررسی روند مذاکرات طی حدود دو ماه بیانگر آن است که طرف آمریکایی هر بار خواسته‌ای بر خواسته‌های قبلی خود افزوده است. در آن زمان استدلال وزارت امور خارجه ایران برای شرکت در مذاکرات این بود که «نظر قطعی دولت بایدن این است که برجام را احیا و به تعهدات خود عمل کند. اما از آنجا که «ابرقدرت» است، نمی‌تواند به صورت علنی تغییر سیاست در قبال دشمن خود را بپذیرد و لذا ایران باید به بایدن کمک کند تا از این مشکل شکلی عبور نماید» اما کاملاً مشخص بود که این یک حیلت و برای به دام انداختن جمهوری اسلامی است. همان موقع بعضی از متخصصین و اهل فن به‌خصوص با نگاه به دو سال مذاکره بی‌نتیجه سال‌های ۱۳۹۷ و ۱۳۹۸ با اروپا، جمهوری اسلامی را از تن دادن به مذاکراتی که موضوع آن نه رفع تحریم‌ها بلکه صرفاً بازگرداندن آمریکا به برجام باشد، پرهیز دادند. در این بین با پافشاری دولت، رهبر معظم انقلاب اسلامی تحت شرایطی و با لحاظ کردن چند خط قرمز با مذاکره در قالب ۱+۴ (یعنی بدون آمریکا) موافقت فرمودند و در حین مذاکرات که آمریکایی‌ها نیت خود از مذاکرات را علنی و عملی کردند، نکته‌های جدیدی که حاکی از تشدید بی‌اعتمادی ایران به این روند بود، مطرح فرمودند.

۲ـ از نظر آمریکایی‌ها ـ از اوباما تا بایدن ـ توافق برجام در کنار موهبت‌های فراوانی که برای واشنگتن به ارمغان آورده است، دو عیب بزرگ دارد؛ یکی اینکه کل برجام محدود به دوره‌ای خاص است و پس از آن ایران به روز قبل از برجام برمی‌گردد. در حالی که برای غرب تحریم دوباره برنامه هسته‌ای ایران به این آسانی‌ها نخواهد بود و دوم اینکه مسئله هسته‌ای مسئله اصلی غرب با ایران نیست و اگرچه در توافق برجام ردپایی از پیگیری مسائل اصلی ـ منطقه‌ای و نظامی ـ وجود دارد اما به اندازه بحث هسته‌ای عملیاتی نیست و این در حالی است که ایران به دلیل قرار دادن برنامه هسته‌ای بازگشت‌پذیر خود در یک توافق‌نامه بین‌المللی، می‌تواند درباره فهرستی از مشکلات اقتصادی و… خود با قدرت‌های مختلف ـ منهای آمریکا ـ وارد مذاکره شده و به حل و فصل آنها بپردازد. بر این اساس اوباما و جان‌کری در زمان پذیرش برجام در حالی که می‌دانستند به یک دستاورد طلایی علیه ایران دست یافته‌اند، اعلام کردند که این یک توافق حداقلی و ناتمام درباره مسائل فی‌مابین آمریکا و ایران است و دونالد ترامپ هم ضمن آنکه آن را «بدترین توافق» خواند، دو سال پس از روی کار آمدن از برجام خارج گردید. الان ذهنیت بایدن درباره توافق هسته‌ای با ایران همان ذهنیت اوباما و ترامپ است؛ یعنی آن را ناکافی و در موضوعی غیراصلی به حساب می‌آورد و لذا بر مبنای تغییر برجام تلاش می‌کند.

۳ـ در جریان مذاکرات دو ماهه ۱+۴ آمریکا عنصر غایب ولی در واقع اداره‌کننده طرف‌های مقابل ایران بود و باید گفت مذاکرات وین عملاً به مذاکرات آمریکا و ایران تبدیل گردید، تحریم‌هایی که برجام ظاهراً برای رفع آنها به تصویب رسیده بود و اساساً فلسفه مذاکرات مابین سال‌های ۱۳۹۲ تا ۱۳۹۵ بین ایران و ۱+۵ جز این نبود، برای اغوای ایران به سه دسته تقسیم شدند تحریم‌های سبز، زرد و قرمز. تحریم‌های سبز یعنی تحریم‌هایی که مربوط به دوره ترامپ و در خصوص موضوعات مرتبط با پرونده هسته‌ای بود، به تعلیق درمی‌آمدند. ـ البته در این میان هیچ تضمینی هم وجود نداشت که همین دسته از تحریم‌ها هم دوباره برنگردند و یا با نامی دیگر بازسازی نشوند! ـ تحریم‌های زرد؛ آن دسته از تحریم‌هایی بودند که با دادن امتیاز از سوی ایران قابلیت توقف (یعنی تعلیق و نه رفع) داشتند و تحریم‌های قرمز که علی‌رغم آنکه در برجام متوقف شده‌اند مثل تحریم‌های پتروشیمی، به هیچ وجه متوقف نخواهند شد. آمریکایی‌ها حتی در مورد تحریم‌های سبز هم خدعه مضاعف کرده و چندین مورد تحریمی سبز را به گونه و با عنوان دیگر در تحریم‌های زرد آورده‌اند. در یک جمع‌بندی می‌توانیم بگوییم در مذاکرات ۱۷ فروردین تا ۲۲ خرداد ماه گذشته، هیچ نشانه و خبری از اینکه آمریکا یا اروپا قصد دارند رویه خود در قبال ایران را اصلاح کرده و به حقوق ایران اعتراف نمایند، دیده نمی‌شود.

۴ـ برای جمهوری اسلامی مذاکره موضوعیت خود را دارد؛ چرا که می‌تواند یکی از ابزارهای تأمین منافع ملی ‌باشد. مذاکره در پاره‌ای از مواقع نمی‌تواند سبب بهبود شرایط شود اما می‌تواند از وخامت بیشتر شرایط کم کند و یا مذاکره در پاره‌ای از موارد نه به قصد بهبود شرایط و نه به قصد پیشگیری از وخامت بیشتر وضعیت بلکه برای آنکه حربه تبلیغاتی از دست دشمن گرفته شود، صورت می‌گیرد. این سه نوع مذاکره در همه جا از جمله در جمهوری اسلامی سابقه داشته است. یکی از این موارد مذاکره ایران با رژیم صدام در نیویورک، برای اجرایی کردن قطعنامه ۵۹۸ بود. ایران در آن شرایط نه به بهبود وضعیت بین ایران و عراق و نه به کاهش وخامت روابط با رژیم صدام حسین امید داشت. مذاکره صورت می‌گرفت برای آنکه حریف با به دست گرفتن حربه تبلیغاتی، اذهان را به انحراف نکشاند و ایران مسئول جنگ و بی‌اعتقاد به آتش‌بسی که پذیرفته است، دیده نشود. با روندی که مشاهده می‌شود و با نگاه به تجربه دو سال مذاکره با کشورهای عضو ۱+۴ که با هدف احیای برجام و نزدیک به دو ماه مذاکره با این گروه که برای اجرای تعهدات آمریکا صورت گرفت، ایران در این مذاکرات طبعاً نمی‌تواند امید چندانی به رفع تحریم‌ها و یا امید چندانی به کاستن از خصومت آمریکا، انگلیس و فرانسه علیه خود داشته باشد و به همین دلیل هم دولت آقای رئیسی رسماً اعلام کرده است که اقتصاد کشور را به برجام و مذاکرات آن گره نمی‌زند. با این حال، ایران قطعاً موضع مذاکراتی خود را حفظ می‌کند تا حربه تبلیغاتی را از دشمن بگیرد.

۵ـ در این میان باید بدانیم که گروه ۱+۴ یک گروه متوازن نیست. فرانسه، انگلیس، آلمان، روسیه و چین در مواجهه با جمهوری اسلامی چه از حیث توانمندی و چه از حیث سطح و نوع مواجهه با ایران در وضع برابری قرار ندارند. روسیه و چین به عنوان دو عضو قدرتمند و پیشرو شورای امنیت در موضع خصومت با ایران نیستند، در حالی که فرانسه و انگلیس در وضعیت دشمنی با ایران قرار داشته و آلمان هم ـ که عضو شورای امنیت نیست و مداخله دادن آن در مذاکرات با ایران، از ابتدا محل بحث بوده است ـ موضعی نزدیک‌تر به دو کشور اروپایی دارد.

همان‌طور که می‌دانیم نه شورای امنیت و نه گروه ۱+۴ یا ۱+۵، بدون همراه کردن چین و روسیه قادر به تصمیم‌گیری علیه ایران نیستند؛ بنابراین ما در بحث هسته‌ای باید دو سیاست جداگانه تبیینی و تحکیمی را در مواجهه با این دو دسته در پیش بگیریم. ما نباید بگذاریم چین و روسیه در شورای امنیت یا در گروه ۱+۴ منفعل شده و احیاناً مورد سوءاستفاده گروه غربی قرار گیرند. این موضوع علاوه بر اقدامات دیپلماتیک نیازمند یک سازوکار مستمر اجرایی هم می‌باشد.

۶ـ ما نباید در مذاکرات پیش رو سیاست تعجیلی را در پیش بگیریم. چرا که تعجیل اولین علامت ما در آمادگی برای دادن امتیازات تازه می‌باشد که با منافع ملی کشور سازگاری ندارد. از سوی دیگر تجربه دولت روحانی ثابت کرد سیاست تعجیلی ایران جواب نمی‌دهد؛ چرا که دلیل توقف در پرونده هسته‌ای، تأخیر ایران نیست؛ بلکه عدم تمایل واقعی طرف‌های دیگر به اجرای تعهدات خود می‌باشد. برجام اگرچه عملاً وجود خارجی ندارد ولی از آنجا که ما هنوز آن را رد نکرده درون برجام تلقی می‌شویم. تعجیل در ورود برای کسی که اصلاً خارج نشده معنای درستی ندارد. آمریکا از اول از برجام خارج شده و به عبارت دقیق‌تر اصلاً به آن وارد نشده است. در زمان اوباما خروج آمریکا از برجام غیررسمی بود. در دوره ترامپ و بایدن خروج آمریکا رسمی و اعلامی شد. بنابراین اگر جای نگرانی و در نتیجه، تعجیل باشد، این آمریکاست که باید نگران بوده و تعجیل نماید، نه ایران.



منبع

وین برای مذاکره یا نتیجه؟ بیشتر بخوانید »

فارین‌پالیسی: بایدن نمی‌خواهد تحریم‌های ‌ترامپ را لغو کند

فارین‌پالیسی: بایدن نمی‌خواهد تحریم‌های ‌ترامپ را لغو کند


به گزارش خبرنگار مجاهدت به نقل از مشرق، روزنامه کیهان در ستون اخبار ویژه خود نوشت: «فارین‌پالیسی» درباره مذاکرات فرسایشی شده وین می‌نویسد: برجام به مویی بند است. شاید یکی از عجیب‌ترین نکات در مورد «مذاکرات هسته‌ای وین» که با هدف «احیای توافق برجام» انجام می‌شود، این باشد که هم ایران و هم دیگر طرف‌ها خواهان توافق هستند، اما امکان دارد در نهایت، نتوانند به هیچ توافقی دست یابند.

شاید یکی از دلایل این مسئله، شدیدتر شدنِ بی‌اعتمادی‌ها در چارچوب معادله برجام باشد. طرف‌های غربی بر این باورند که ایران در جریان مذاکرات وین از آنها درخواست‌هایی دارد که آنها قادر به عملی کردن‌شان نیستند. در این زمینه به تازگی برخی منابع خبری گفته‌اند که ایران از دولت بایدن خواسته تا تعهد کتبی مبنی بر عدم خروج از برجام را ارائه کند. دولت ‌ترامپ در سال ۲۰۱۸ به‌طور یکجانبه، از توافق برجام که در زمان دولت اوباما به امضا رسیده بود خارج شد و تحریم‌های گسترده‌ای را علیه ایران وضع کرد.

دولت بایدن تمایلِ چندانی جهت لغو تمامی تحریم‌های دولت ‌ترامپ علیه ایران ندارد. در مقابل، ایران از نظر فنی در مباحث هسته‌ای پیشرفت‌های قابل توجهی داشته و علاوه بر افزایش سطح غنی‌سازی خود، توانسته سانتریفیوژهایی پیشرفته IR۹ را عملیاتی کند که تا حد زیادی توان هسته‌ای آن را افزایش داده‌اند. امری که نگرانی‌های گسترده‌ای را در غرب و مخصوصاًً در آمریکا ایجاد کرده است.

عده‌ای از تحلیلگران بر این باورند که هم آمریکا و هم ایران به این درک رسیده‌اند که احیای برجام، کار چندان ساده و شدنی نیست. این تحلیلگران معتقدند که بعید است ایران بتواند آن حد از لغو تحریم‌ها که در سال‌های ۲۰۱۵ و ۲۰۱۶ از آن برخوردار شد را در شرایط کنونی کسب کند(؟!) و از سویی، آمریکا نیز بعید است بتواند توانایی‌های هسته‌ای ایران را که به نحو قابل توجهی در مقایسه با دوران انعقاد توافق برجام رشد و پیشرفت داشته‌اند، مختل و تضعیف کند.

در این چارچوب، تحلیلگران آمریکایی معتقدند که اگر تا ماه آگوست که دولت ابراهیم رئیسی به‌طور رسمی ‌مستقر می‌شود، توافقی حاصل نشود، تا حد زیادی مذاکرات با چالش روبه‌رو می‌شود. زیرا روند مذاکرات (و به‌طور خاص آغاز شدنِ مذاکرات) در دولت وی احتمالا طولانی خواهد بود. از این منظر، این احتمال وجود دارد که ایران به پیشرفت‌های هسته‌ای زیادی دست پیدا کند و دیگر نشود در قالب یک توافق هسته‌ای، آن را کنترل کرد.

از سویی، ابراهیم رئیسی تأکید کرده که مسائل موشکی و قدرت منطقه‌ای ایران نیز قابل مذاکره نیستند. این مسئله نیز عمیقا موضع بایدن را که ادعا کرده می‌خواهد در مورد این دو حوزه نیز با ایران به توافقی دست یابد، تضعیف خواهد کرد. نباید فراموش کرد که توافق ایران و آژانس در مورد نظارت این نهاد بین‌المللی بر تاسیسات اتمی ‌ایران پایان یافته و عملاً ایران در حال رفع محدودیت‌ها در این زمینه از برنامه اتمی ‌خود است.

یکی دیگر از چالش‌ها در مسیر احیای توافق برجام، اصرار ایران بر لغو کلیه تحریم‌های دوره ‌ترامپ علیه تهران است که هدف اصلی آن‌ها، حصول اطمینان از این مسئله بوده که توافق برجام هیچ‌گاه و در هیچ دولتی در آمریکا احیا نشود. در این چارچوب، بیش از ۷۰۰ تحریم خارج از مسئله هسته‌ای، با هدف تضعیف اقتصاد ایران و همچنین علیه مقام‌های ارشد این کشور وضع شده است. تیم بایدن اعلام کرده که تمام این تحریم‌ها را لغو نمی‌کند.

یک دیپلمات اروپایی نیز که به شرط ناشناس ماندن با فارین‌پالیسی سخن گفته تأکید کرده که اساساً دولت آمریکا تمایلی جهت لغو کلیه تحریم‌های دوره ‌ترامپ علیه ایران ندارد.

اضافه بر این باید توجه کرد که ایران قویا اعتقاد دارد که دولت آمریکا باید خسارت تحریم‌های گسترده دولت ‌ترامپ علیه ایران را جبران کند. خسارت این تحریم‌ها بنا بر آنچه اخیرا «جواد ظریف» اعلام کرده، چیزی بالغ بر یک ‌تریلیون دلار ارزیابی شده است. «حسن روحانی» نیز میزان خسارت‌ها را تا ۱۵۰ میلیارد دلار ارزیابی کرده است.

ادعای فارین‌پالیسی مبنی بر اینکه «برجام به مویی بند است»، در حالی است که آمریکا سه سال قبل، برجام را باطل اعلام کرده و از آن زمان، به‌طور مطلق، توافق را زیر پا گذاشته است. به عبارت دیگر، برجام از همان زمان، هر چند به وضعیت آی‌سی‌یو رفته، اما حیات صرفا نباتی را تجربه می‌کند.

یک نشریه آمریکایی ادعا کرده که توافق هسته‌ای با ایران (برجام) به مویی بند است.



منبع خبر

فارین‌پالیسی: بایدن نمی‌خواهد تحریم‌های ‌ترامپ را لغو کند بیشتر بخوانید »