فهرست نفرات اعزامی تیم ملی فوتبال برزیل برای حضور در رقابتهای جام جهانی قطر اعلام شد.
به گزارش مجاهدت از مشرق، در حالی که ۱۳ روز تا جام جهانی ۲۰۲۲ قطر باقی مانده است، برزیلیها لیست نفرات اعزامی خود برای حضور در این رقابتها را اعلام کردند.
در این فهرست نام نفراتی همچون فیلیپه کوتینیو و روبرتو فیرمینو وجود ندارد که پیش از این جزو مهره های تیته در تیم ملی برزیل محسوب می شدند.
لیست تیم ملی برزیل برای جامجهانی قطر به شرح زیر است:
جام جهانی این بار وارد سرزمینی شد که مردمش تنها یک ماه قبل از آغاز آن در یک نظر سنجی فوتبال را یک اتفاق بی محتوا دانسته بودند و در پایان برزیل بازهم مانع قهرمانی یک کشور اروپایی در خارج از اروپا شد!
سرویس ورزش مشرق – این جام در کشوری برگزار میشد که فوتبال در مقابل ورزشهای دیگری چون بیسبال، بسکتبال و فوتبال آمریکایی محبوبیت بسیار کمتری داشت. هنوز خبری از ورود بزرگان فوتبال دنیا به لیگ حرفه ای فوتبال آمریکا نبود و مردم نگاه خوبی به این رشته ورزشی نداشتند.
در این دوره ۱۴۷ کشور در رقابت های مقدماتی جام جهانی شرکت کردند که رکورد تازه ای محسوب می شد.
در میان این تیم ها، آفریقای جنوبی دیده می شد که پس از غیبتی طولانی دوباره حضور یافته بود. در این دوره نیز تیم های بزرگی غایب بودند. انگلیس، دانمارک (قهرمان جام ملت های ۱۹۹۲ اروپا)، پرتغال، لهستان و بار دیگر فرانسه که با گل دیر هنگام بلغارستان در آخرین دیدار مقدماتی از صعود به جام جهانی باز ماند. همچنین یوگسلاوی نیز به دلیل بروز جنگ داخلی با بوسنی از این رقابت ها کنار گذاشته شد. ۲۴ کشور در این دوره جام جهانی با یکدیگر به رقابت پرداختند.
در طول یک ماه رقابت های جام جهانی، با وجود گرمای طاقت فرسا، میزان تماشاگران به رکورد بیش از ۳ میلیون ۵۸۹ هزار نفر رسید.
فیفا با توجه به درخشش کامرون در دوره قبل، سهمیه آفریقا را که ۲ تیم بود به ۳ تیم افزایش داد. نیجریه، عربستانسعودی و یونان تازهواردان جامجهانی بودند. تیمی ملی روسیه نیز برای نخستینبار مستقل از دیگر جمهوریهای سابق اتحاد شوروی به جام جهانی آمد و آلمانشرقی و آلمانغربی پس از اتحادشان برای نخستینبار در قالب تیم ملی آلمان به میدان آمدند.
* تغییرات جدید
برای مهیج تر شدن بازیها، فیفا تغییری در قوانین فوتبال ایجاد کرد؛ جلوگیری از تکل از پشت، ساده تر کردن قانون آفساید و ۳ امتیاز برای هر برد بجای ۲ امتیاز. همچنین در این جام سهمیه آفریقا از دو تیم به سه تیم افزایش یافت.
* عربستان شگفتی آفرید
صعود آمریکا و عربستان به دور دوم از شگفتی های این جام بود. عربستان با گلزنی «سعید العویران» در برابر بلژیک که می توان آن را بهترین گل جام جهانی نام برد به این مهم دست یافت. (این گل زیبا را اینجا ببینید)
روسیه با وجود کسب رکورد پنج گل زده به وسیله یک نفر (اولگ سالنکو) در دیدار با کامرون نتوانست به دور بعد صعود کند. همچنین روژه میلای کامرونی ۴۲ ساله با زدن یک گل به روسیه عنوان مسن ترین گلزن جام جهانی را بار دیگر از آن خود کرد (وی در جام جهانی گذشته نیز با زدن گل در ۳۸ سالگی این عنوان را به خود اختصاص داده بود).
در مرحله یک چهارم نهایی برزیل خود را در مصاف با هفت تیم اروپایی دید که یکی از آنها ایتالیای سرسخت بود.
آرژانتین با مارادونا، در ۲ بازی اول پیروز شد، اما پس از اینکه جواب آزمایش مارادونا در خصوص استفاده از داروهای نیروزا مثبت اعلام و این بازیکن از ادامه بازیها محروم شد، آرژانتین تا مرز نابودی پیش رفت.
در مرحله یک چهارم نهایی به جز برزیل، تیمهای آلمان، ایتالیا، بلغارستان، رومانی، هلند، اسپانیا و سوئد اروپایی بودند و چون آنها هیچگاه خارج از اروپا به جام دست نیافته بودند، شانسشان برای شکستن این طلسم قدیمی به صورت یک به ۷ بود.
در این مرحله ایتالیا، برزیل و سوئد تیمهای اسپانیا، هلند و رومانی را شکست دادند و بلغارستان، از پس آلمان برآمد و به نیمه نهایی رفتند.
در نیمه نهایی ایتالیا مقابل بلغارستان پیروز شد و برزیل، سوئد را شکست داد. بازی فینال پس از ۱۲۰ دقیقه بدون گل پایان یافت و برزیل موفق شد در ضربات پنالتی با نتیجه ۳ بر ۲ ایتالیا را شکست دهد و برای چهارمینبار قهرمان جهان شود.
مرگ مدافع پس از گل به خودی!
در یکی از نادرترین اتفاقات تاریخ فوتبال، آندرس اسکوبار مدافع تیم ملی کلمبیا در بازی مقابل آمریکا گلی را به اشتباه وارد دروازه خودی کرد که منجر به شکست و حذف کلمبیا از بازیها شد. این بازیکن پس از بازگشت به کلمبیا هدف گلوله هواداران افراطی فوتبال قرار گرفت و کشته شد.
اولین جام در آمریکای شمالی
بسیاری از این نگران بودند که آمریکا در اولین تجربه میزبانی جام جهانی خود تورنمنت خوبی برگزار نکند اما آمریکاییها با ورزشگاههای خوب خود توانستند رکورد بیشترین حضور تماشاگران در جام جهانی را از آن خود کنند، رکوردی که هنوز هم پابرجاست. بلغارستان پدیده این مسابقات بود و ایتالیا و برزیل، دو غول فوتبال دنیا در فینالی که به ضربات پنالتی انجامید رودرروی هم قرار گرفتند.
مشکلات از همان ابتدای مسابقات آغاز شد، زمانی که دیگو مارادونا ستاره آرژانتینی به دلیل تست مثبت مصرف افدرین از حضور در این رقابتها محروم شد.
دور حذفی
در دور حذفی به نظر میرسید بلژیک نتواند مقابل کشور همسایه خود آلمان کاری از پیش ببرد، اما گل زودهنگام آلمانی ها با گل ژرژس گرون پاسخ داده شد. سه دقیقه بعد، یورگن کلینزمن ستاره آلمان برتری را به تیمش برگرداند و رودی فولر گل سوم را هم در همان نیمه اول زد. گل دقیقه ۹۰ بلژیکیها باعث شد آنها با غرور جام را ترک کنند.
اسپانیا کار بسیار آسانتری مقابل سوییس داشت و سه بر صفر پیروز شد. در دیگر بازی دور یکهشتم نهایی آمریکا با همه توان خود به مصاف برزیل رفت اما در نهایت تلاش آنها راه به جایی نبرد. نکته برجسته این بازی ضربه آرنجی بود که لئوناردو، مدافع برزیل به تاب راموس آمریکایی زد. راموس دچار شکستگی از ناحیه استخوانهای صورت شد و لئوناردو با کارت قرمز روبرو و چهار جلسه هم محروم شد. با این حال، برزیلیها یک بر صفر پیروز شدند.
سوئد هم مقابل عربستان سعودی کار دشواری نداشت و سه بر یک پیروز شد. رومانی شجاع به رهبری گئورگی هاجی بیرقیب، آرژانتین را حذف کرد، تیمی که بدون مارادونای رسوا شده، چندان باشکوه به نظر نمی رسید.
هلندیها با گل زودهنگام دنیس برکمپ، مهاجم بینقصشان توانستند ایرلند را دو بر صفر ببرند. ایتالیا هم نیاز به درخشش روبرتو باجو داشت تا با دو گل دیرهنگام نیجریه را ببرد.
یکچهارم نهایی و صورت خون آلود انریکه
در این مرحله یک ضربه دیگر با آرنج زده شد که به بدنامی ضربه لئوناردو بود. البته این بار این ضربه با جریمه داور روبرو نشد. مائورو تاسوتی، بازیکن ایتالیا در جریان پیروزی دو بر یک تیمش مقابل اسپانیا با آرنج به لوییس انریکه ضربه زد تا بینی او دچار خونریزی شدید شود. مقامات فیفا جریمه بیسابقه هشت جلسه محرومیت را برای تاسوتی در نظر گرفتند، هر چند که به هر حال ایتالیا برد و به مرحله بعد رسید. صورت خون آلود انریکه بعدها به عکس سال اسپانیا مشهور شد.
* بزریل – هلند، بهترین بازی جام
دیدار برزیل در برابر هلند در مرحله یک چهارم نهایی را به حق باید بهترین بازی جام دانست.
برزیل در حالی که ۲ بر ۰ از حریف پیش بود بازی را در نهایت با نتیجه ۳ بر ۲ به پایان رساند. «به به تو»، «مازینیو» و «روماریوم زننده ۳ گل برزیل بودند، ضمن اینکه این پیروزی شادی تولد پسر به به تو را برای او مضاعف کرد.
بازیهای جادویی بلغارها ادامه یافت و آنها این بار آلمان را بردند. استویچکوف در نیمه دوم گل تساوی را برای بلغارستان زد و یوردان لچکوف هم گل برتری را به ثمر رساند.
سوئد و رومانی در ۹۰ دقیقه به تساوی یک بر یک و در وقت اضافی به تساوی دو بر دو رسیدند. در ضربات پنالتی با آن که هاکان میلد پنالتی را از دست داد، اما توماس راولی دروازه بان سوئد دو پنالتی رومانیایی ها را مهار کرد تا سوئد به مرحله بعد برسد.
نیمه نهایی
ایتالیا سرانجام پایان درخشش بلغارها را رقم زد و دو بر یک مقابل آنها پیروز شد. این دیدار را میتوان بهترین بازی روبرتو باجو در جام جهانی دانست. او هر دو گل را زد و ستاره بی چون و چرای آتزوری در این بازی بود.
دیگر دیدار نیمه نهایی بین تیمهایی برگزار شد که پیش از این همگروه بودند. برزیل و سوئد در مرحله مقدماتی با هم به تساوی رسیدند، اما این بازی تنها میتوانست یک پیروز داشته باشد و برزیل با گل روماریو به این هدف دست یافت. البته سوئدی ها پس از اخراج یوناس ترن، کاپیتان و هافبک خود در دقیقه ۶۰ به این نتیجه رسیده بودند که باختشان قطعی است.
فینال
فینال برابر دیدگان ۹۴ هزار تماشاگر در ورزشگاه رز بال در پاسادنا برگزار شد. این دیداری کلاسیک بین دو سبک کاملا متفاوت فوتبال بود. خلاقیت برزیلیها با مانع بزرگ دفاع ایتالیا روبرو شده بود. بنبست دو تیم در وقت های قانونی و اضافی شکسته نشد و هیچ کدام نتوانستند به گل برسند. بازی به ضربات پنالتی کشید و شاید تمام دنیا، هنگامی که روبرتو باجو پنالتی خود را از دست داد حیرت زده تنها سکوت کرد. به این ترتیب برزیلی ها توانستند برای چهارمین بار به قهرمانی برسند، رکوردی که هیچ تیمی به آن نرسیده بود.
بازی های به یادماندنی
جام ۱۹۹۴ بر خلاف بسیاری دیگر از جامهای جهانی در اروپا برگزار نشد و شاید به همین دلیل بود که کشورهایی که سابقه کمتری داشتند اما شور و اشتیاق بیشتری داشتند در آن درخشیدند.
برخی گل سعید العویران مقابل بلژیک را بهترین گل تاریخ جامهای جهانی میدانند و به همین یک دلیل این مسابقه فراموشنشدنی است.
برخی دیگر نوستالژی آخرین بازی مارادونا در جام جهانی را در نظر میگیرند. در آخرین دیدار مارادونا، آرژانتین و نیجریه دیداری جذاب را مقابل هم برگزار کردند.
اما شگفتی بزرگ جام پیروزی بلغارستان مقابل آلمان بود. آلمانی ها که پس از برداشتن دیوار برلین برای اولین بار به عنوان تیمی واحد در جام شرکت میکردند قدرتمندتر از همیشه به نظر می رسیدند.
مهاجمی که با فرصت طلبی و خونسردی منحصر به فرد خود در مقابل دروازه حریف بسیار خطرناک ظاهر می شد.
روماریو پیش از پیوستن به بارسلونا در سال ۱۹۹۳، در تیم المپیک ۱۹۸۸ برزیل و آیندهوون هلند خوش درخشید.
وی گل پیروزی کشورش برابر سوئد در نیمه نهایی جام جهانی ۱۹۹۴ را به ثمر رساند و در مرحله گروهی نیز با گلزنی برابر این تیم و همچنین تیم های کامرون، روسیه و هلند مجموع گل های خود را به عدد پنج رساند.
این بازیکن حضور در جام جهانی ۱۹۹۸ را به دلیل مصدومیت از دست داد و در جام جهانی ۲۰۰۲ نیز با وجود اینکه برای دو فصل پیاپی برترین گلزن لیگ دسته اول برزیل شناخته شده بود، توسط «لوییس فیلیپه اسکولاری» به تیم ملی دعوت نشد.
وی اخیرا موفق شده است رکورد یکهزار گل را در طول دوران بازیگری اش ثبت کند.
– «هریستو استوچکوف»(بلغارستان)
او مهمترین عامل مطرح شدن بلغارستان به عنوان یکی از قدرت های فوتبال جهان است.
استوچکوف یک مهاجم چپ پای فعال که مستقیم به سوی دفاع حریف می دوید و در عین حال مهارت بالایی در استفاده از توپ های مرده داشت به همین دلیل هنگام عضویت در بارسلونا به «ال پیستولرو» شهرت یافت.
بلغارستان در شش دوره جام جهانی حتی موفق به یک پیروزی هم نشده بود اما استوچکوف در مسابقات ۱۹۹۴ خیلی زود با دو پنالتی، شکست ۴ بر ۰ یونان را رقم زد.
در جریان پیروزی ۲ بر ۰ بلغارستان برابر آرژانتین نیز دوباره گلزنی کرد و درخشش خود را در دیدار برابر مکزیک در دور دوم هم تکرار نمود، با وجود این بهترین لحظات استوچکوف و تیم ملی بلغارستان در یک چهارم نهایی و پیروزی برابر آلمان مدعی قهرمانی رقم خورد.
این بازیکن یک گل در جریان پیروزی ۲ بر ۱ برابر آلمان به ثمر رساند و با گلزنی در نیمه نهایی برابر ایتالیا با شش گل در صدر گلزنان این جام قرار گرفت.
– «روبرتو باجو» (ایتالیا)
بازیکن ماهر و خلاقی که همیشه مورد تقدیر کشورش نبوده است. به عنوان گرانترین بازیکن جهان در جام جهانی ۱۹۹۰ ایتالیا، یک گل دیدنی برابر چکسلواکی به ثمر رساند اما در مرحله حذفی نتوانست کاری از پیش ببرد.
وی سه سال بعد عنوان بهترین بازیکن اروپا و جهان را به خود اختصاص داد و در جام جهانی ۱۹۹۴ آمریکا، تقریبا یک تنه کشورش را به فینال رساند.
با دو گل، ایتالیا را در برابر نیجریه نجات داد. در یک چهارم نهایی پیروزی را از چنگ اسپانیا درآورد و سپس با دو گل در نیمه نهایی از سد بلغارستان گذشت.
اما با از دست دادن یک پنالتی در فینال این جام، قهرمانی را نصیب برزیل کرد.
در جام جهانی ۱۹۹۸ عملکرد خوبی از خود به نمایش گذاشت اما این امر مانع از حذف ایتالیا از دور مسابقات نشد.
او به جام جهانی ۲۰۰۲ دعوت نشد و سپس در سال ۲۰۰۴ از فوتبال خداحافظی کرد.
* آمار و خواندنی های جالب جام:
– آمریکا با وجود نداشتن سابقه طولانی در ورزش فوتبال، شاهد بالاترین حضور تماشاگران در تاریخ مسابقات جام جهانی بود. نزدیک به ۵/۳ میلیون نفر با متوسط ۶۹ هزار نفر برای هر مسابقه، دیدارها را تماشا کردند.
این میزبان در جام جهانی ۱۹۹۰ ایتالیا ۵/۲ میلیون نفر با متوسط ۴۸ هزار نفر در هر مسابقه بود.
– برخی بازیکنان سرشناس روسیه برای اعتراض به انتخاب «پاول سادیرین» به عنوان سرمربی در خانه ماندند.
– پیروزی ۴ بر ۰ بلغارستان برابر یونان، اولین پیروزی این تیم پس از شش بار حضور در جام جهانی بود. این تیم تا نیمه نهایی نیز بالا رفت.
– روژه میلا با ۴۲ سال سن، مسن ترین بازیکن حاضر در این جام بود که با به ثمر رساندن گل در جریان شکست ۶ بر ۱ برابر روسیه، عنوان مسن ترین گلزن را نیز به خود اختصاص داد.
– «ریگوبرت سانگ» بازیکن ۱۷ ساله کامرون، جوانترین بازیکنی بود که در دیدار برابر برزیل اخراج شد.
– «اشتفان افنبرگم آلمانی پس از انجام حرکت زشتی مقابل تماشاگران هنگام تعویض در دیدار با کره جنوبی، به کشورش فرستاده شد. این هافبک بایرن مونیخ دیگر هرگز برای تیم ملی آلمان بازی نکرد.
– مسابقه مکزیک و بلغارستان در دور دوم به دلیل شکستن میله دروازه و تعویض آن، ۱۵ دقیقه متوقف شد.
– برزیل قهرمانی خود را به «آیرتون سنا» راننده فرمول یک این کشور اهدا کرد که اوایل سال ۱۹۹۴ در ایمولا ایتالیا کشته شده بود.
در پایان فیلمی از وقایع مهم جام جهانی 1994 را ببینید:
دانلود
این مطلب به صورت خودکار از این صفحه بارنشر گردیده است
ستاره تکنیکی و ریزنقش برزیل در جام جهانی ۱۹۶۲ که با غلبه بر نقص مادرزادش دوران فوتبالی پرافتخار و درخشانی در تیم ملی داشت، اما در زندگی شخصی خود جز تباهی و عیاشی و سیاهی چیزی به جا نگذاشت.
سرویس ورزش مشرق –در ۲۸ اکتبر سال ۱۹۳۳ در پائو گرانده ریودوژانیرو کودکی به دنیا آمد که شاید تکنیکی ترین فوتبالیست تاریخ فوتبال باشد اما به خاطر زندگی بد و فاسدش و البته هم عصری با ستاره ای به نام پله باعث شد نامش کمتر در تاریخ فوتبال شنیده و به نسلهای بعد منتقل شود؛ این کودک کسی نبود جز مانه گارینشا (Garrincha)
مانوئل فرانچسکو دوس سانتوس از همان بدو تولد دارای مشکلات جسمی متعدد بود. ستون فقرات او شکل گیری مناسبی نداشت، به علاوه پاهایش نیز میلنگید. گفته اند که پای چپ او ۶ سانتیمتر کوتاهتر از پای راستش بود. پس از چندین عمل جراحی، حرکتش تا حدی بهبود پیدا کرد که میتوانست بدود. از همین جا هم بود که نام گارینشا را که نام یک پرنده جنگلی برزیلی است بر روی او گذاشتند. نام کوچک او را هم مانه انتخاب کردند ( شکل کوتاه شده مانوئل، که البته در برزیل به کسانی که کمی عقبماندگی ذهنی دارند هم گفته میشود) اما هواداران او را Alegria do Povo (شادی مردم) نیز صدا میزدند. عده ای او را چارلی چاپلین دنیای فوتبال می دانند.
گارینشا برای این که بتواند پاهایش را تقویت کند به بازی فوتبال روی آورد و در همان سالهای کودکی به پیشرفتهای چشمگیری رسید. اندام کوچک او باعث شده بود تا چرخشها و حرکات سریعی داشته باشد. وی از این تواناییها به شکل بینقصی برای دریبلهای سریع در جناح راست استفاده میکرد و اغلب از آنجا با باز کردن راه، برای ارسال توپ به همتیمی که موقعیت بهتری داشت استفاده میکرد.
او فوتبال را در تیم پاو گرانده (۱۹۵۳-۱۹۴۷) شروع کرد. وی که با هردو پا قادر به دریبلزدن بود، در سال ۱۹۵۳ پس از اولین تمرین آزمایشی با تیم بوتافوگو قرارداد حرفهای امضاء کرد. مانه در مجموع ۵۸۱ بازی برای بوتافوگو انجام داد و ۲۳۲ گل نیز به ثمر رساند.
گارینشا برای تیم ملی برزیل هم بین سالهای ۱۹۵۵ و ۱۹۶۶، ۵۶ بازی انجام داد و ۱۵ گل نیز وارد دروازه حریفان کرد. او تنها یک بازی را از دست داد، دیدار آخر برزیل در جام جهانی ۱۹۶۶ در مقابل مجارستان. او در مجموع در سه جام جهانی (۱۹۵۸، ۱۹۶۲ و ۱۹۶۶) حضور پیدا کرد و ۱۵ بازی در این سه جام انجام داد.
در سال های ۱۹۵۸ و ۱۹۶۲ با تیم ملی برزیل قهرمان جهان شد. در سال ۱۹۶۲ در شیلی به همراه پنج بازیکن دیگر به نامهای آلبرت از مجارستان، ایوانوف از شوروی، یرکوویچ از یوگسلاوی، سانچز از شیلی و واوا از برزیل، با ۴ گل زده، آقای گل جام شد.
گارینشا اولین بازیکن تاریخ فوتبال بود که موفق شد در سال ۱۹۶۲ علاوه بر جام جهانی صاحب توپ طلا و کفش طلای این تورنمت شود پس از او ماریو کمپس و پائولو روسی موفق شدند همزمان با قهرمانی جهان صاحب توپ و کفش طلای جام جهانی شوند.
او را به عنوان یکی از تکنیکیترین، بهترین و محبوبترین بازیکنان تاریخ فوتبال میشناسند. مهارت بینظیر او در دریبلزدن و تکروی مشهور است و یکی از بهترین گوش راست های تاریخ فوتبال دنیا به شمار می رود.
اگر سوار بر اتومبیل به اندازه یک ساعت از ریودوژانیرو دور شوید، به پائوگرانده و قبر گارینشا می رسید. یک قبر بسیار معمولی و پیش پا افتاده و رنگ و رو رفته در میان قبور پاک و شیک تر اما روی سنگ قبر نوشته شده است: اینجا کسی آرمیده است که مایه شادمانی مردم بود؛ مانه گارینشا.
این یک آرامگاه محقر برای یکی از بهترین و فنی ترین فوتبالیست های تاریخ است. اما گارینشا هیچ گاه از اصل و ریشه های خود دور نشد و فقیرانه زیست.
گارینشا به صورت مطلق یک اسطوره پاک و دوست داشتنی نبود و بخشهایی از زندگی او اتفاقا سیاه شد، گارینشا صاحب روابطی مذموم در زندگی خصوصی اش بود، و مصرف بیش از حد الکل باعث تباهی و سیاهی زندگی اش شد. مادر زن خود را در یک تصادف رانندگی به کشتن داد، پول و ثروتش را دود کرد و در سال ۱۹۸۳ در ۴۹ سالگی درگذشت و به واقع قبر خود را با دست خود کند.
در نقطه مقابل، گارینشا در دوران اوج بازیگری خود یک فوتبالیست استثنایی و دست نیافتنی بود و همگان از دیدن استعداد ها و مهارت های فوق العاده او در پست گوش راست به وجد می آمدند و این چنین و بر پایه کارآیی او بود که برزیل در جام های جهانی ۱۹۵۸ و ۱۹۶۲ به رتبه نخست رسید و اولین قهرمانی هایش را در این مسابقات تجربه کرد.
برزیل هیچ گاه وقتی او و پله کنار هم بازی می کردند، شکست نخورد.تماشاگران از آغاز او را دوست داشتند زیرا با دریبل های ریز و زیبایش در سمت راست از هر خط دفاعی ای عبور می کرد و واقعاً یک جادوگر بود و شاید هنوز هم هیچ بازیکنی فراتر از او در پست گوش راست ظهور نکرده باشد.
درباره گارینشا گفتهاند: او هیچ گاه فراموش نکرد که از کجا برخاسته است. مردم به پله احترام می گذارند اما او را از خود نمی دانند، در حالی که گارینشا یکی از خود آنها بود. امروز بر خلاف گذشته مردم پائو گرانده از دست او ناراحت نیستند و دوباره به نیکی از او یاد می کنند. یک مجسمه از او در میدان مرکزی شهر نصب شده است و استادیوم شهر به نام او نام گذاری شده است و عکس های او بر در و دیوار بسیاری از نقاط شهر دیده می شود.
او بازیهای زیادی انجام میداد و پاهایش دیگر تحمل این فشار دائمی را نداشتند. مصدومیتهای او به قدری بود که در سال ۱۹۶۵ دوباره تحت عمل جراحی قرار گرفت. با وجود این، در سال بعد از آن، در جام جهانی حضور پیدا کرد، اما نتوانست توانایی قبلیاش را به نمایش بگذارد. او که برای هواداران مانند یک بت بود، تا سال ۱۹۷۲ نیز در فوتبال حرفهای فعالیت داشت که پایان آن در کشور کلمبیا بود.
او فقط یک فوتبالیست با استعداد نبود، بلکه خود شگردهایی را در بازی فوتبال ابداع میکرد که به نام خودش خوانده میشدند، مثل قیچی دوبل گارینشا.
او پس از دوران پرفروغش در فوتبال، از دولت برزیل ماهیانه مبلغی به عنوان حقوق بازنشستگی دریافت میکرد، اما این مبلغ تمام هزینههای زندگی او را پوشش نمیداد. گارینشا فقط با ۴۹ سال سن در فقر و تنهایی در گذشت. در مراسم خاکسپاریاش، هزاران هوادار برای آخرین بار نسبت به او ادای احترام کردند.
در پایان فیلمی کوتاه و جالب از زندگی و مهارت فوتبالی او را ببینید:
دانلود
این مطلب به صورت خودکار از این صفحه بارنشر گردیده است
برزیل در حالی در جام جهانی ۱۹۶۲ برای دومین بار قهرمان شد که نتوانست به جز چند دقیقه از حضور پله جوان و ستاره آنر وزهای فوتبال دنیا بهره ببرد و گارینشا با مهارت خود طلایی پوشان را به قله قهرمانی رساند.
سرویس ورزش مشرق – ۲۲ می سال ۱۹۶۰ و دقیقا ۲ سال و یک هفته قبل از آغاز رسمی جام جهانی ۱۹۶۲، زمین لزره و سونامی بزرگ والدیویا به قدرت ۹.۴ تا ۹.۶ ریشتر به مدت ۱۰ دقیقه شیلی را لرزاند و چیزی جز ویرانی در بسیاری از شهرهای شیلی باقی نگذاشت. هیچ کس فکر نمی کرد جام جهانی از شیلی پس گرفته نشود، اما مردم این کشور در اقدامی انصافا بی سابقه و بسیار ارزشمند این ویرانی را تا حدی بازسازی کردند که اشک بازرسان فیفا را در بازرسی بعد از زلزله و برگزاری جام سرازیر کرد. البته انتخاب شیلی به عنوان میزبان این رقابتها مخالفتهای زیادی در پی داشت چون مخالفان معتقد بودند، شیلی از هیچ نظر (ورزشگاه، شبکه حمل و نقل و اقامت) توانایی برگزاری پیکارهای مهمی چون جام جهانی را نداشت.
اما وحدت ملی در شیلی به خاطر این فاجعه اوج گرفت و مردم در خیابانهای ویران بسیاری از شهرها با کمک گردشگران خارجی خانه های خود را دوباره ساختند. این معجزه فوتبال بود که جوانانی از آلمان غربی را در کنار جوانان شیلیایی برای ساخت یک مدرسه دور هم جمع کرده بود و صحنه های بدیع و زیبایی از وحدت می ساخت.
* ۱۶ تیم حاضر در جام جهانی از ۳ قاره!
سرانجام مسابقات در ۳۰ می ۱۹۶۲ با دیدار شیلی و سوئیس در پای کوه های آند آغاز شد و ۱۶ تیم حاضر در این مسابقات در ۴ گروه به رقابت پرداختند. ۱۰ تیم اروپایی(بلغارستان، چکسلواکی، انگلیس، مجارستان، ایتالیا، شوری، سوئیس، آلمان غربی، اسپانیا و یوگوسلاوی)، ۵ تیم از آمریکای جنوبی(آرژانتین، اروگوئه، کلمبیا، برزیل(قهرمان دور قبل) و شیلی (میزبان)) و ۱ تیم از آمریکای مرکزی و شمالی (مکزیک) تیمهای حاضر در مسابقات بودند. کره جنوبی و مراکش به عنوان نمایندگان آسیا و آفریقا در پلی اف به اسپانیا و یوگوسلاوی باختند و شانس حضور در جام جهانی را از دست دادند.
* مرحله یک چهارم نهایی
در پایان مرحله گروهی ۸ تیم شوروی و یوگوسلاوی، آلمان غربی و شیلی، برزیل و چکسلواکی، مجارستان و انگلیس به مرحله حذفی صعود کردند. در این مرحله شیلی، برزیل، یوگوسلاوی و چکسلواکی با شکست حریفان خود به نیمه نهایی صعود کردند.
شیلی پس از غلبه بر لو یاشین دروازهبان معروف ملقب به عنکبوت سیاه، اتحاد جماهیر شوروی را کنار زد. همچنین یوگسلاوی با شکست به موقع آلمانیها به نیمه نهایی راه یافت. چکسلواکی با برتری ۲ بر یک برابر مجارستان قدرت و فرصت طلبی خود را نشان داد. در دیگر دیدار این مرحله گارینشا بار برزیل را روی دوش خود گذاشت تا با دو گل عالی خود و یک پاس گل برای واوا، انگلیس را نابود کند.
* نبرد سانتیاگو
این دوره از مسابقات بخاطر خشونت زیاد بازیکنانش و بازیهای تدافعی بسیاری از تیمها به جام خشونت مشهور شد. شاید جنجالی ترین و البته زشت ترین مسابقه مرحله گروهی دیدار ایتالیا با شیلی باشد که با برد دو بر صفر شیلی همراه بود و به نبرد سانتیاگو معروف شد. دو روزنامه نگار ایتالیایی، مقالهای تند درباره کشور میزبان نوشتند و در مسابقه نیز بازیکنان دو تیم به قصد مصدوم کردن بازیکنان حریف بازی میکردند و در نهایت دو بازیکن از تیم ایتالیا نیز از بازی اخراج شدند.
داور این دیدار قضاوت جانبدارانهای از تیم میزبان کرد. این بازی با اخراج دو ایتالیایی و شکستن بینی دیگر بازیکن این تیم همراه بود. جورجی فرینی که از سوی داور انگلیسی مسابقه کارت قرمز گرفته بود به زور توسط پلیس به بیرون از زمین برده شد. در جریان این بازی پلیس مجبور شد سه بار مداخله کند و یک بار هم هر دو تیم را از زمین بیرون کشید.
* صعود مجدد برزیل به فینال این بار بدون پله!
در نیمه نهایی چکسلواکی با شکست ۳ بر یک یوگوسلاوی برای دومین بار به فینال جهان رسید. مردم شیلی وقتی فهمیدند که قرار است در نیمه نهایی با برزیل بازی کنند شوکه شدند. هیچ راهی برای متوقف کردن گارینشا و واوا وجود نداشت. این بازی با دبل این دو بازیکن با نتیجه ۴ بر ۲ به سود برزیل به پایان رسید، برزیل فینالیست شد اما این بار بدون پله. پله در دیدار اول برابر مکزیک به میدان رفت و مصدوم شد و نتوانست در ادامه مسابقات به میدان برود.
* دیدار رده بندی
شیلی جام جهانی خوبی را پشت سر گذاشت و در نهایت با شکست دادن یوگوسلاوی با گل دقیقه ۹۰ روخاس مقام سوم را کسب کرد.
* فینال؛ ثبت دبل قهرمانی به نام برزیل با ۹ بازیکن تکراری!
فینال در ۱۷ ژوئن با حضور ۷۵۰۰۰ نفر در ورزشگاه ملی شیلی برگزار شد. یوزف ماسوپوست گل اول را به ثمر رساند اما آماریلدو دو دقیقه بعد بازی را به تساوی کشاند. درست زمانی که ۲۵ دقیقه از نیمه دوم سپری شد، یک اشتباه محاسباتی توسط شرویف دروازه بان چک به زیتو اجازه داد تا گل دوم را به ثمر برساند و سپس واوا گل سوم را به ثمر رساند.
به این ترتیب برزیل در کنار تیمهای اروگوئه و ایتالیا، در لیست بزرگانی که دو بار جام ژول ریمه را بالای سر بردهاند، قرار گرفت. ۹ تن از بازیکنان تیم قهرمان دوره قبل در این بازی حضور داشتند. پله هم که مصدوم بود روی نیمکت حضور داشت.
آمار و ارقام خواندنی
جایگاه تیمها در پایان جام: ۱- برزیل، ۲- چکسلواکی، ۳- شیلی و ۴- یوگوسلاوی
۸۹ گل به ثمر رسید، ۳۷ گل زده کمتر از دوره قبل
۱۶ تیم در ۴ شهر میزبان ۳۲ بار بازی کردند
نزدیک به ۹۰۰ هزار تماشاگر از نزدیک این بازیها را دیدند
گارینشا، ستاره سرماخورده برزیل به همراه واوا (برزیل)، لیونل سانچس (شیلی) و والنتین ایوانف با ۴ گل زده جایزه آقای گلی دریافت کردند.
بهترین بازیکن جام نیز، گارینشا از برزیل لقب گرفت.
مارکوس کول کلمبیایی نیز تبدیل به نخستین و تنها بازیکن تاریخ شد که از روی نقطه کرنر، موفق به زدن گل در جام جهانی می شود. لئو یاشین این گل را دریافت کرد.
در این جام برای اولین بار قانون تفاضل گل مد نظر قرار داده شد و اگر همه چیز مساوی بود، این تفاضل گل تیمها در مرحله گروهی بود که وضعیت تیم برتر را تعیین می کرد.
در دیدار فینال، پله که در بازی قبلی مصدوم شده بود از روی نیمکت، بازی را تماشا کرد و به جای او آماریلدو (پله سفید) خوش درخشید و در دل مردم برزیل جایی برای خود پیدا کرد.
تیم چکسلواکی در این تورنمنت رفتار بسیار بدی با خبرنگاران داشت و به تیم منفور خبرنگاران شهرت یافت. آنها خود نیز از این لقب راضی بودند و مدام به خبرنگاران و عکاسان توهین می کردند.
این مطلب به صورت خودکار از این صفحه بارنشر گردیده است
ریچارلیسون ممکن است جام جهانی را به دلیل مصدومیت از دست بدهد.
به گزارش مجاهدت از مشرق و به نقل از بی ساکر، ریچارلیسون در پیروزی تاتنهام مقابل اورتون از ناحیه ساق پا دچار مصدومیت شد و در آستانه جام جهانی با احتمال از دست دادن این رقابتها روبهرو شد.
ریچارلیسون، مهاجم تاتنهام با گریه اعتراف کرد که میترسد آسیب دیدگی در جریان پیروزی برابر اورتون بتواند رویای او برای همراهی برزیل در جام جهانی را از بین ببرد. ریچارلیسون در اوایل نیمه دوم در جدال مقابل تیم سابقش اورتون در گودیسون پارک به دلیل مصدومیت ساق پا تعویض شد.
این بازیکن ۲۵ ساله با عصا ورزشگاه را ترک کرد و قرار است به زودی تحت اسکن MRI قرار گیرد. چیزی که قطعا مشخص است این است که او دیدار با منچستریونایتد را که چهارشنبه شب برگزار میشود از دست خواهد داد. ریچارلیسون که ماه پیش نیز مدتی از میادین دور بود شانس زیادی برای حضور در ترکیب ثابت برزیل برای جام جهانی دارد.
ریچارلیسون درباره مصدومیت خود گفت: من قبلاً دچار آسیب دیدگی مشابهی شدهام اما امیدوارم هر چه زودتر بهبود یابم. در حال حاضر صحبت کردن سخت است اما بگذارید ببینیم چه می شود. امیدوارم بهبود پیدا کنم. یک سری آزمایشاتی برای انجام دادن دارم. الان حتی راه رفتن هم برایم درد دارد. حدود یک ماه مانده است و ما هر روز برای این رقابتها آماده میشویم. متأسفانه من این آسیب دیدگی ساق پا را قبلا داشتم، اما اکنون فقط باید منتظر ماند. باید هر روز مداوا کنم تا بتوانم هر چه زودتر بهبودی پیدا کنم.
برزیل در اولین دیدار خود در جام جهانی به مصاف صربستان میرود.
منبع: ایسنا
این مطلب به صورت خودکار از این صفحه بارنشر گردیده است