جاسوسی

حسین شریعتمداری، مدیر مسئول کیهان در پاسخ به خبرنگار سیاسی فارس که با اشاره  به موضوع سریال گاندو ۲، نظر او را درباره ماجرای دو تابعیتی ها پرسیده بود، گفت: آنچه از جاسوسی برخی دوتابعیتی ها اهمیت بیشتری دارد و متاسفانه تاکنون از آن غفلت شده است، چگونگی ورود آنان به مراکز حساس و تصمیم ساز نظام است. این وظیفه قطعی و تعریف شده مراکز اطلاعاتی و امنیتی نظام است که چگونگی ورود آنها به مراکز حساس و افرادی که واسطه این ورود بوده اند را به دقت بررسی کنند و جرم بزرگ  افرادی را که زمینه نفوذ آنان را فراهم آورده اند، نادیده نگیرند.

شریعتمداری در ادامه گفت: اگر به متن سوگندنامه دوتابعیتی مراجعه کنید، خواهید دید که آنها اولاٌ برای دشمنی با کشورشان قسم یاد کرده اند و ثانیاً سوگند خورده‌اند که دیگر ایرانی نیستند.

مدیر مسئول کیهان به سوگندنامه تابعیتی آمریکا اشاره کرده و گفت: در این سوگندنامه آمده است “بدینوسیله سوگند می‌خورم کلا و تمامی وفاداری خود به هر پادشاه یا دولتمرد و دولت و حکومت و مملکتی که تاکنون شهروند آن بوده ام را طرد کرده (سوگند که دیگر ایرانی نیستند) و در برابر کلیه دشمنان داخلی و خارجی به دفاع و حمایت از قانون اساسی و قوانین ایالات متحده آمریکا پرداخته و به آن ایمان و وفاداری واقعی بورزم و هنگامی که قانوناً لازم باشد برای دفاع از ایالات متحده تفنگ به دست خواهم گرفت (سوگند که دشمنی او با ایران تا آنجاست که حاضر است برای مقابله با کشورش دست به اسلحه شود) …. “ ! 

مدیر مسئول کیهان گفت: مسئولانی که دو تابعیتی‌ها را به مراکز حساس به کار می‌گیرند، اگر از هویت واقعی آنها و سوگندی که خورده اند، بی اطلاعند،  شایسته مسئولیت نیستند و اگر آنان را با اطلاع از هویتشان به کار می‌گیرند، خیانت و یا حرکتی شبیه خیانت مرتکب شده‌اند و البته بی اطلاع بودن از دوتابعیتی آنها نیز عذر قابل قبولی نیست و باید برای ورود به مراکز حساس تحقیق و بررسی لازم و اطمینان بخش صورت می گرفت  و در هر سه حالت، پیگرد قضائی و مجازات قانونی ضرورتی اجتناب ناپذیر است.

شریعتمداری در ادامه به یک واقعه تاریخی که پیش از این در یکی از یادداشت‌هایش آمده بود اشاره کرد و گفت: در تاریخ باستان آمده است که وقتی چینی‌ها از حملات پی‌درپی دشمنان به تنگ آمده بودند، دیوار عظیم چین را ساختند و بر این باور بودند که هیچ دشمنی توان بالا رفتن از آن دیوار بلند و ورود به شهر را ندارد و اشتباه نمی‌کردند. اما چین طی صد سال بعد از ساخت آن دیوار بلند و مستحکم، سه بار از سوی دشمنان مورد حمله قرار گرفت و در هر سه بار سپاهیان دشمن توانسته بودند به شهر وارد شوند! نه اینکه از دیوار چین بالا رفته باشند! دیوار، بلندتر و مستحکم‌تر از آن بود که قابل عبور باشد. دشمن با استفاده از خیانت نگهبانان و پرداخت رشوه به آنان توانسته بود از دروازه‌ها وارد شود.

انتهای پیام/