جانبازان

به گزارش مجاهدت از گروه سایر رسانه‌های دفاع‌پرس، اساس فعالیت بنیاد شهید و امور ایثارگران، خدمت‌رسانی به جامعه ایثارگری اعم از جانبازان و خانواده شهدا در زمینه‌های مختلف فرهنگی، اقتصادی، درمانی و … است. این بنیاد مجری قوانینی است که توسط قانون‌گذار وضع می‌شود و یا بعضاً حامی حقوق ایثارگران است؛ در شرایطی که سازمان یا فردی به حق آن‌ها تعدی کند.

اما در سال‌های اخیر موضوعاتی مثل درست اجرا نشدن قانون تبدیل وضعیت استخدامی، تخصیص خودرو به جانبازان و تأمین دارو موجب بلاتکلیفی و نارضایتی‌هایی میان مشمولان این قوانین شده که گاهی تنها مقصر خلل در انجام آن، بنیاد شهید نیست و کوتاهی دستگاه‌های دیگری نیز دخیل است.

فعالیت ۵۰ مشاور وزیر و رئیس دستگاه در امور ایثارگران

رضا رحیمی‌نسب، مدیرکل و دبیر شورای مشاوران وزرا در امور ایثارگران اواسط خردادماه اعلام کرد: بیش از ۵۰ مشاور وزیر و رئیس دستگاه در امور ایثارگران در حال فعالیت هستند و هر ماه یک نشست با حضور یکی از وزرا و رئیس بنیاد شهید و امور ایثارگران برگزار می‌شود که تا امروز بیش از ۳۰۰ نشست هماهنگی برگزار شده است.

وی همچنین گفت: پنج کارگروه شامل حقوقی و امور مجلس، مددکاری و مشارکت مردمی، فرهنگی، بهداشت و درمان و سیاست‌گذاری در مجموعه مشاورین وزرا در امور ایثارگران در حال فعالیت هستند و جلسات این کارگروه‌ها هر ماه برگزار می‌شود و تبادل نظر و هماهنگی در این نشست‌ها صورت می‌گیرد.

چرا وضعیت مشکلات ایثارگران بهبود محسوسی نداشته است؟

برخی از جانبازان به سخنان رحیمی‌نسب، واکنش نشان دادند. ابوطالبی جانباز ۷۰ درصد و عضو هیأت مدیره شبکه ملی ایثارگران می‌گوید: اعلام می‌کنند ۵۰ معاون وزیر و رئیس دستگاه در امور بنیاد کمک‌رسانی می‌کنند. این در حالی است که مشکلات مهم جامعه ایثارگری مثل تأمین دارو، تخصیص خودرو به جانبازان و تبدیل وضعیت استخدامی فرزندان ایثارگران، با اینکه قانون هستند، اما اجرایشان با، اما و اگر‌هایی مواجه شده که مشمولانش را بلاتکلیف گذاشته است.

وی ادامه می‌دهد: اگر این تعداد از مسئولان که آقای رحیمی‌نسب می‌گوید، با بنیاد شهید همکاری دارند، پس چرا حل مشکلات ایثارگران بهبود محسوسی نداشته است؟ آیا فکر نمی‌کنید مشکل، جای دیگری است؟

ابوطالبی می‌افزاید: به نظر می‌رسد مشکل خود بنیاد شهید و مدیران بدون علم نسبت به مسائل ایثارگران هستند. در واقع برخی از این مدیران نه تنها کمک‌حالی برای رفع مشکلات ما نیستند، بلکه سنگ هم سر راه ما می‌گذارند.

وی می‌گوید: مثلاً در اصلاح برخی مواد برنامه هفتم توسعه قرار بود این موضوع در مجلس مطرح شود که برای چندمین بار به تأخیر افتاد. برنامه‌ای که ایرادات زیادی داشت و شبکه ملی ایثارگران هم به آن ورود کرد. در واقع حدود ۴۷ ماده مربوط به این جامعه، مختصر شده به ۱۴ مورد که بسیاری از موارد پایمال شده است. (متن کامل لایحه برنامه هفتم را می‌توانید از اینجا دریافت کنید.)

ابوطالبی می‌افزاید: متأسفانه به نظر می‌رسد معاون حقوقی بنیاد انگیزه و توان کار کافی را ندارد. او برای حمایت از حقوق ایثارگران و این درخواست که نمایندگان تصویب کنند هزینه درمان ایثارگران تا ۱۰۰ درصد بر عهده دولت باشد، به کمیسیون‌های مجلس رفته بود. در حالی که قبلاً ۱۰۰ درصد بود، اما اضافه شدن این (تا) یعنی دست بنیاد را باز می‌گذارد تا هر چقدر دوست دارد هزینه بیمه را پرداخت کند که البته این خواسته او رأی نیاورد. حرفم این است که معاونت حقوقی در جریان مسائل ما نیست.

این جانباز ۷۰ درصد همچنین به صندوق شاهد نیز به عنوان یک مشکل دیگر اشاره کرده و می‌گوید: سال‌های قبل این طور بود که مسئولان این صندوق هر چند سال یک بار به ایثارگران وام می‌دادند که تا سال گذشته ۳۰ تا ۵۰ میلیون تومان بود. امسال به بهانه بالا بردن سقف وام، از ۷ تا ۹ میلیون معوقات ایثارگران را برداشتند که برای برخی این مبلغ خیلی بالا بود.

وی به مواردی در خصوص مسائل پزشکی نیز پرداخت و گفت: چطور ۵۰ مشاور وزیر به باز شدن گره‌های بنیاد شهید کمک می‌کنند، اما الان ۱۱ سال است یک ویلچر مناسب و باکیفیت به جانبازان قطع نخاع داده نشده؟ یا تأمین موارد دیگری مثل کیسه ادرار و برخی دارو‌های جانبازان با مشکل جدی مواجه است.

ابوطالبی به یکی دیگر از مشکلات ایثارگران اشاره کرد و گفت: ماده ۴۵ قانون جامع ایثارگری از سال ۸۵ بنیاد شهید و دولت را مکلف کرده که خودروی مناسب به جانبازان بدهند. در بودجه سال ۱۴۰۱ نیز مصوب شد سالی ۱۰ هزار خودرو به جانبازان داده شود. آخر سال یک دفعه اعلام کردند که بیایید ماشین پژو ۲۰۷ درخواست دهید و به جای خودرو وارداتی ۲۰۷ بگیرید که استقبال نشد؛ چون هم قیمتش بالا بود و هم تسهیلات نداشت. مواردی که هیچ کدام طبق قانون نبود. آن‌ها این کار را کردند؛ از ترس اینکه سازمان بازرسی نگوید چرا ترک فعل کردید. مگر چند جانباز ۳۰۰ میلیون تومان در حساب بانکی خود داشتند؟

وقتی در بنیاد درست کار نشود، وجود ۵۰ مسئول دیگر چه کاربردی دارد؟

حسین اسرافیلی، مدیرعامل انجمن نخاعی و عضو شبکه ملی ایثارگران نیز در واکنش به سخنان مدیرکل و دبیر شورای مشاوران وزرا در امور ایثارگران می‌گوید: مدیران و معاونینی که اخیراً به بنیاد شهید آمدند از نظر جامعه ایثارگری آشنا به امور این جامعه نیستند و کار را درست انجام نمی‌دهند. وقتی در بنیاد درست کار نشود دیگر وجود ۵۰ معاون وزیر و رئیس دستگاه چه کاربردی می‌تواند داشته باشد؟ چرا ما خروجی این همکاری گسترده مسئولین را نمی‌بینیم؟ آیا فقط اسم هستند و اینکه یک گزارش کار توسط بنیاد شهید قرار است مطرح شود؟

پیگیری مطالبات ایثارگران به زور مسئولان بستگی دارد!

رضا رحیمی‌نسب، مدیرکل و دبیر شورای مشاوران وزرا در امور ایثارگران در پاسخ به این سوال فارس که خروجی همکاری بنیاد شهید با این تعداد از دستگاه‌ها چه بوده، می‌گوید: ما باید جنس مأموریت‌ها را بشناسیم و طبق انتظارات از آن‌ها کار بخواهیم.

وی گفت: بر اساس ماده ۱۴ قانون اداری استخدامی همه دستگاه‌ها یک نفر را به عنوان مشاور در امور ایثارگران باید بگذارند که مسئولیتشان در ۲ حوزه تعریف شده. اول خدمات دهی به ایثارگران و دوم ترویج فرهنگ ایثار و شهادت در حیطه همان دستگاه.

رحیمی می‌افزاید: گاهی در یک دستگاه ما حدود ۲۰ هزار ایثارگر داریم که این مشاور در امور ایثارگران مسئول پیگیری موارد مربوط به آن‌ها از جمله استخدام‌شان است. ما سال گذشته پاسخگویی به ایثارگران خارج از دستگاه را هم بر عهده این مشاوران گذاشتیم. مسئولیت اصلی آن‌ها پیگیری مطالبات است. یعنی مشاور وزیر صمت نمی‌تواند خودرویی به ایثارگران بدهد، بلکه می‌تواند پیگیری کند که این کار را هم کرده. منتهی اینکه چقدر زورش برسد مشخص نیست!

منبع: فارس

انتهای پیام/ ۱۳۴

«سعید کهن‌سال» مدیرکل بنیاد شهید و امور ایثارگران مازندران در گفت‌وگو با خبرنگار دفاع‌پرس در ساری، با بیان اینکه جانبازان عزیز مسیر استقامت، ایستادگی و مقاومت را برگزیدند و آسایش و آرامش مردم جامعه را فراهم کردند، اظهار داشت: رشادت و ایثارگری جانبازان عزیز در دوران هشت ساله دفاع مقدس، موجب حفظ و بقای انقلاب اسلامی شده است.

این مسئول افزود: جانبازان سرافراز آموزگاران شجاعت، مردانگی و شرافت هستند و با تقدیم جسم پاک خویش، قهرمانانه از کیان اسلامی دفاع کردند.

مدیرکل بنیاد شهید و امور ایثارگران استان مازندران با اشاره به اینکه جانبازان سرافراز هفتاد درصد اسطوره‌های صبر و پایمردی هستند، اذعان داشت: این عزیزان اجر و پاداش همانند شهدا دارند، انسان‌هایی مسئولیت پذیر، دلسوز و دغدغه‌مند هستند.

کهنسال تصریح کرد: امروز ما وظیفه داریم نسبت به پیگیری مشکلات جامعه معزز ایثارگری در چارچوب قوانین مطالبه‌گری داشته باشیم، همچنین شاهد حفظ شأنیت این عزیزان در دستگاه‌ها و جامعه باشیم، ما نیازمند فرهنگ ایثارگری هستیم.

انتهای پیام/

به گزارش مجاهدت از خبرنگار حماسه و جهاد دفاع‌پرس، النالاویان دین پژوه و از اعضای ادبی انجمن کلیمیان که همواره عشق و اراد خود را نسبت به مسلمانان و کشورش ایران در نوشته‌ها و اشعارش نشان داده است در یادداشی به مناسبت سالروز فتح خرمشهر به ستایش این روز و جانفشانی زنان و مردای پرداخته است که در این واقعه نقش داشته‌اند.
به نام خدا و درود به روان پیام آوران آسمانی، انسان‌های نیک، ایران پژوهان، فرهنگ دوستان.

در ایران عزیز خرداد که می‌آید خیلی چیز‌ها را یاد آدم می‌اندازد. از امتحانات آخر ترم، تا دهه کرامت و میلاد حضرات معصومه (ع)، احمدبن شاهچراغ و امام رضا‌ی عزیزم (ع)، روز جهانی تکریم والدین، روز تجلیل از امامزادگان و بقاع متبرک، روز قانون، روز جهانی محیط زیست، ۱۵ خرداد، پرواز ملکوتی و عارفانه حضرت امام خمینی (ره) و…
آنچه بنده به نام یک ایرانی کلیمی فعال حقوق بشر، دین پژوه، اسلام شناس و عضو افتخاری خانواده شاهد و ایثارگران به آن می‌پردازم، سوم خرداد روز آزادی و رهایی خرمشهر است.

در آیین حضرت موسی (ع) که بنده پیرو آن هستم، تشکر از خدمتگزاران و همه نیکی‌ها واجب و فریضه است، چنانکه در فرهنگ اسلامی داریم «لم یشکر مخلوق لم یشکر خالق» و این در همه ادیان توحیدی – ابراهیمی و حتی فرهنگ‌های اخلاق مدار وجود دارد.

بیش از چهل سال از آزادی و رهایی خرمشهر عزیز ایرانم زدست پلید دشمن می‌گذرد. آنروز‌ها دانش آموز بودم و به خاطر دارم که در املا و انشا همیشه دوست داشتم واژه «خرمشهر» را جدا و «خرم شهر» بنویسم تا حس خرمی بیشتری از این شهر به جانم بنشیند.

پدر و مادرم مرا در کودکی به آنجا برده بودند و بیش‌تر، خطه جنوب. بعد‌ها هم گفتار، سخنرانی و مقالات بسیار علمی، ادبی، فرهنگی و اجتماعی درباره این شهر و به ویژه رهایی اش می‌نوشتم. مردم باصفا، مهربان و بزرگوارش تا حضور معنوی حضرت دانیال نبی (ع) و امام زاده‌های اسلامی و نه تنها این شهر که همه ایرانم.

حمله دشمن، سختی، فشار، آوارگی و نبرد مبارزه با همین دشمن یعنی پیکار همه ایران با ناپاکی. خرمشهر عزیز، دزفول، سوسنگرد و…، اگرچه زادگاه من نیست، اما جگرپاره‌ای از سرزمین من است، پس او را پاس می‌دارم. حضرت رسول اکرم (ص) هم در فرمایش خود، بسیار به وطن پرداخته اند و عشق به وطن را ایمان دانسته اند. چنانکه در آیین موسی (ع) هم، برای وطن و رهبران سرزمین باید دعا کرد و تندرستی ایشان را از درگاه خدا می‌طلبیم و پاس میداریم. پاس می‌داریم هوایش را، زلالش را، نفس هایش را، مردان و زنانش را و بیش از همه خدایش را.

پاس می‌دارم مردمانی را که در خرم شهر و خرم شهرها، دزفول و دزفول ها، وجود مقدسشان را دیوار گلوله خوری کردند تا دشمن اندکی دیرتر برسد. مردمانی که سخت و بسیار آماج ستم دشمن شده اند و عارفانه، پابرجا مانده اند در کسوت نبرد، پیکار، دفاع تا خاک و خانه خود را که خانه من و شما هم هست، پس بگیرند. نگذارند آن پلیدی به سمت ما بیاید. این پیکار، تنها گرفتن خاک و خانه نبود، گرفتن ناموس، عزت، آبرو و جانشینی خدا بر فرعون و ناحق.

شهادت در فرهنگ ادیان توحیدی و ابراهیمی، ناب است. این را می‌دانم. خود بنده افتخار طولانی خدمت به خانواده شهدا و ایثارگران را دارم، اما هرچه باشد هرگز غم از دست رفتن و از دست دادن مردم این سرزمین را و جهادشان را تمام نخواهم کرد. من نمی‌گویم همیشه سوگوار و غمگین باشیم، اما یاد سرافرازی، دلاوری، عشق، ادب، شعور، فرهنگ، حماسه، خرد، توحید، عرفان و بزرگواری ملت، جان فزای من است.

روز سوم خرداد، روز رهایی خرم شهر یا سرزمینم از اهریمن است. روز رنگ خدا، هوای خدا، حال خوب خدا، روزی که امام خمینی فرمود: «خرم شهر را خدا آزاد کرد.» روزی که همواره به یاد همه شما سربازان می‌افتم، چه در قید حیات باشید یا در افتخار شهادت، جانبازی، اسارت، فقدان و…

به یاد فرماندگانی که شش ماه با کمترین امکانات، خدا برایشان بیش‌ترین‌ها را آفرید. متوسلیان، باقری، موسوی، همت، وزوایی، کریمی، رستگار مقدم و چراغی ها. این‌ها که فرمانده بودند و بیش از همه سربازان گمنام، ساده، زلال و شفافی که به میدان آمده اند.

داوطلب یا اعزامی اش برایم فرقی ندارد همه محترم بنده هستند. مسلمان، کلیمی، مسیحی، زرتشتی، مندایی، سنی، شافعی و… همه برای دفاع مقدس. حزب الهی، غیر حزبی، تندرو، کندرو، شل، سفت، با حجاب، کم حجاب، مومن، سنتی، شمال، جنوب، شرق و غرب.

من می‌خواهم ساده حرف بزنم اصلا می‌خواهم برای لحظاتی نه مدرس دانشگاه باشم، نه فعال حقوق بشر.
بار‌ها شده است در حال آشپزی، کنار مچ دستم به ماهیتابه خورده است و تاول زده است. کنج شقیقه ام به نوک تیزی در تاکسی می‌خورد، خورده شیشه به دست وپایم می‌رود از پله‌ها پایین می‌افتم این‌ها که خیلی پیش پا افتاده است، آه از نهادمان در می‌آید، پس وای به پا و دست از دست رفته تو جانباز.

ریز گرد می‌آید، نفس هامان سیاه می‌شود پس درود به شماره نفس‌های شیمیایی تو برادر یا خواهرم.
سلام بر چرخ ویلچر، سلام برعصاها، سلام به دست و پا و چشم مصنوعی، سلام به تکه استخوان و پلاکی که آن دور‌ها شاه نشین سماوات است.

این‌ها را نوشتم که بگویم همه شما را دوست دارم از فرمانده تا سرباز، از رهبر تا شماها.

آنروز به یاری خدا، رهبری و تلاش مردم، خرمشهر، هویزه و… آزاد شده پس امروز هم پس از چهل سال با خدایی شدن، یکتا پرستی، توحید، مهر، ادب، شکیبایی، فروتنی، انسانیت و شرف به هم بپیوندیم و با رهبری عشق حقیقی، سرزمین‌های راستین دلمان را محکم نگه داریم و خرم شهری استوار باشیم.

من اعتقاد دارم که حتی روح و روان همین شهدا پیام و سلام من را می‌فهمند. عصر سه شنبه در یک گوشه نشسته بودم و کتاب «هم پای صاعقه» تالیف حسین بهزاد و گل علی بابابیی را می‌خواندم. جدی جدی برای شهدای جنگ، فاتحه اسلامی دادم و گفتم که آی شهدا به پیامم پیام می‌دهید؟ تفال زدم و صفحه ۲۶۴ آمد که بالایش کلام حاج احمد متوسلیان بود، آری – آری بلی- بلی سخت شگفت زده شدم شهدا می‌فهمند.

هرجا که شهیدی در این سرزمین باشد، تمام قد، نصف قد، نشسته، خوابیده، بیدار یا هرجور دیگری، برایش درود میفرستم.

شهدا و سربازان و مردمان راستین این سرزمین، دروغ و ناراست نگفتند، باد و تکبر نکردند، دل هیچ کسی را نشکستند، تهمت نزدند، غیبت نکردند، پیش داوری نکردند، میان آدم‌ها را به هم نزدند، پول و مال دیگران را نخوردند و خیلی کار‌ها را نکردند، خیلی کار‌ها هم کردند. درخت زندگی من و شما را آب دادند و گذاشتند کلاس‌های ما برقرار باشد.

آب، بابا نان داد و مادر، مهربان است. شما باور ندارید که تجاوز و هجوم به خانه یعنی چه، کافیست پشت بند در خانه را شل کنید، ببینید چه آدم‌هایی راه می‌افتند و شما را از خانه یتان بیرون می‌کنند.‌ای سرباز ایرانی، سلام بر خدایت، حضورت، خونت، گرمای وجودت و چکان چکان عرق هایت.

النالاویان کلیمی، دهه کرامت را، روز خرم شهر، دزفول، مقاومت، ایثار و فداکاری را در شب عطای ده فرمان به ایران و جهان خجسته باد می‌گوید و دعا می‌کند که یاد و عطر آدم‌های دفاع مقدس، مقدس باشد.
از فرمانده تا سرباز، مردم تا رهبر، جاودان ایران، آباد باد.

انتهای پیام/ ۱۴۱