به گزارش مجاهدت از خبرنگار حماسه و جهاد دفاع‌پرس، برای دفاع از وطن و تأمین امنیت ما، افراد زیادی به جبهه‌های حق علیه باطل رفتند و جان و سلامت خود را کف دست گرفتند تا ما امروز امنیت داشته باشیم.
یکی از این افراد، «ملک‌حسین احمدی» است که از شهرستان الیگودرز در استان لرستان اعزام شد و در بخش مهندسی رزمی لشکر ۴۲ قدر فعالیت کرد. وی روز ۱۳۶۴/۱۱/۲۴ در عملیات والفجر ۸ در اروندرود قطع نخاع شد.
این جانباز در گفت‌وگو با خبرنگار حماسه و جهاد دفاع‌پرس، در رابطه با نحوه مجروحیت خود اظهار داشت: ما پل شناور روی اروندرود نصب می‌کردیم. زمانی که پل نصب شد، هواپیما‌های عراقی شروع به بمباران مناطق کردند و ما روی همان پل مجروح شدیم.
وی افزود: سال ۶۴ که من قطع نخاع شدم، بعد از شش ماه که در آسایشگاه بودم، دوباره به اهواز بازگشتم و تا پایان جنگ در ستاد لشکر ۴۲ قدر، کار اداری انجام می‌دادم.
احمدی در مورد سختی‌های جانبازی گفت: دوران جانبازی، دوران آغاز زندگی جدیدی برای من بود. در اوایل مجروحیتم از دکتر پرسیدم که «چه مدت طول می‌کشد تا بتوانم راه بروم؟» دکتر به من پاسخ داد که این فرایند ممکن است شش ماه طول بکشد. آن شش ماه برایم خیلی سخت گذشت، اما به‌مرور به این زندگی جدید عادت کردم و از سال ۶۴ تا الآن دارم زندگی می‌کنم. زندگی ما جانبازان نخاعی، روی ویلچیر است و سختی‌های خودش را دارد.
وی در مورد برخورد اطرافیان با شرایط جدید جسمانی خود گفت: مردم در مورد شرایط جدیدم با من برخورد‌های مختلفی دارند. کسانی که شناخت بیشتری دارند، احترام می‌گذارند، اما برخی هم کم‌لطفی می‌کنند، اما ما خیلی انتظاری از آنها نداریم. ما برای رضای خدا به جبهه رفتیم و توقع زیادی از کسی نداریم. ما انجام وظیفه کردیم. ان‌شاءالله خداوند اجر اخروی به ما بدهد.
این جانباز در پاسخ به این سؤال که «چه حرفی به مردم دارید؟» گفت: حرف من به مردم این است که قدر انقلاب را بدانند. خون‌های زیادی ریخته شد و جوانان زیادی پرپر شدند تا این انقلاب به ثمر نشست. از مردم می‌خواهم پیرو اوامر رهبر معظم انقلاب اسلامی و گوش به فرمان ایشان باشند تا انقلاب به دست صاحب اصلی آن، امام مهدی (عج) برسد.
انتهای پیام/ 118
