جبهه

به گزارش خبرنگار مجاهدت به نقل از خبرنگار حماسه و جهاد دفاع‌پرس، جبهه‌های هشت سال دفاع مقدس، سرشار از بوی «شهادت» بود که در اخلاق و رفتار بسیاری از رزمندگان موج می‌زد و همان‌گونه که سردار سپهبد شهید حاج قاسم سلیمانی گفته است: «شرط شهید شدن، شهید بودن است»؛ آری! همه رزمندگانی که شهادت نصیب آن‌ها شد، قبل از آن، شهید شده بودند.

غرور، کِبر و منیّت، آفت‌هایی هستند که اخلاص را از انسان دور می‌کند؛ بنابراین آن‌هایی که پیش از شهادت خود شهید شدند، همواره از این آفت‌ها دوری می‌کردند. بدون شک فرماندهان دوران دفاع مقدس که در میان آن‌ها شهدای شاخص نیز وجود دارند، به‌دلیل محبوبیتی که داشتند، بیشتر این احتمال را می‌دادند که پای آن‌ها بلغزد و دچار این آفت‌ها شوند؛ لذا بر اساس خاطراتی که از رزمندگان دوران دفاع مقدس نقل شده است، همین فرماندهان که گاهی در سمت فرمانده لشکر نیز بودند، برای شکستن غرور، کِبر و منیّت خود، اقداماتی نظیر شستن سرویس‌های بهداشتی در نیمه‌های شب، آن هم به‌صورت ناشناس و به دور از «ریا» انجام می‌دادند تا با «نفس عماره» خود مبارزه کنند؛ البته که این اقدامات تنها مختص به فرماندهان نبود؛ بلکه بسیاری از رزمندگان نیز در جهت مبارزه با «نفس عماره» و شکستن غرور، کِبر و منیّت خود، دست به چنین اقداماتی می‌زدند.

«حمید داودآبادی» یکی از جانبازان و نویسندگان دوران دفاع مقدس، مطلبی را در این رابطه از یک نوجوان شهید نقل کرده و نوشته است: «جثه ریزی داشت، مثل همه بسیجی‌ها خوش‌سیما بود و خوش مَشرَب. فقط یک‌کمی بیشتر از بقیه شوخی می‌کرد. نه اینکه مایه تمسخر دیگران شود، که اصلاً این حرف‌ها توی جبهه معنا نداشت. سعی می‌کرد دل مؤمنان خدا را شاد کند، آن‌هم در جبهه و جنگ.

از روزی که آمد، اتفاقات عجیبی در اردوگاه تخریب افتاد. لباس‌های نیرو‌ها که خاکی بود و در کنار ساک‌هایشان قرار داشت، شبانه شسته می‌شد و صبح روی طناب وسط اردوگاه خشک شده بود. ظرف غذای بچه‌ها هر دو سه تا دسته، نیمه‌های شب خود به خود شسته می‌شد. هر پوتینی که شب بیرون از چادر می‌ماند، صبح واکس خورده و برّاق جلوی چادر قرار داشت و…

او که از همه کوچک‌تر و شوخ‌تر بود، وقتی این اتفاقات جالب را می‌دید، می‌خندید و می‌گفت: «بابا این کیه که شب‌ها زورو بازی در می‌آره و لباس بچه‌ها و ظرف غذا را می‌شوره؟» و گاهی هم می‌گفت: «آقای زورو، لطف کنه و امشب لباس‌های منم بشوره و پوتین‌هام را هم واکس بزنه».

بعد از عملیات، وقتی «علی قزلباش» شهید شد، یکی از بچه‌ها با گریه گفت: «بچه‌ها یادتونه چقدر قزلباش زوروی گردان رو مسخره می‌کرد… زورو خودش بود و به من قسم داده بود که به کسی نگم».

شهید «محمدعلی قزلباش» متولد سال ۱۳۵۱ در اول بهمن سال ۱۳۶۶ به شهادت رسید و پیکر مطهرش در بهشت زهرا (س) تهران، قطعه ۴۰، ردیف ۴۷، شماره ۱۳ به خاک سپرده شد.»

انتهای پیام/ 113

به گزارش خبرنگار مجاهدت به نقل از گروه حماسه و جهاد دفاع‌پرس، هشت سال دفاع مقدس با همه سختی‌ها و دشواری‌های متأثر از آن، یک موقعیت خاص دیگر هم داشت. فضای مطایبه، شوخی و طنز، نتیجه دورهمی‌ها در فضای جبهه بود که بعضی رزمنده‌ها برای دادن روحیه و القای شادی از آن بهره ‌‌بردند. پس لبخند بزن رزمنده! 

 الهی با والمری محشور بشوی

از بچه‌های گردان تخریب بود که مأمور شده بود به گردان ما. خیلی ریزه میزه و تر و فرز بود. مثل بچه‌ها یک لحظه آرام نداشت. مورچه می‌گرفت دعوا می‌انداخت. بند پوتین بچه‌ها را یواشکی به هم گره می‌زد.

شب می‌ر‌فت بیرون سنگر صدای حیوانات درنده را از خودش در می‌آورد. وقتی با کسی غذا می‌خورد که می‌دانست غذای کم نمک می‌خورد گاهی به شوخی آنقدر نمک به غذا می‌زد که او می‌رفت کنار و خودش همه غذا را می‌خورد. صبح زود که زودتر از همه از خواب بیدار می‌شد داخل چادر می‌ایستاد با صدای بلند به اذان گفتن و همه را هراسان بیدار می‌کرد و از این کارها.

جالب بود که کم‌تر کاری را هم دوبار انجام می‌داد تا مبادا برای بچه‌ها تجربه شود و ترفندهای او را بی‌اثر کند. تنها کسی که گاهی وقت‌ها اذیت می‌شد. نفرینش می‌کرد پیرمرد دسته بود که خیلی جدی می‌گفت: الهی با والمری (مین ضد نفرات) محشور بشی، نکن و او می‌خندید و از ته دل می‌گفت: الهی آمین، خدا از دهنت بشنود. 

مرغ می‌بینمت

یکی او می‌گفت یکی این. من هم همین‌طور که سرم پایین بود و داشتم غذایم را می‌خوردم، آن‌ها را می‌پاییدم. اتفاقاً غذا هم مرغ بود؛ از همان مرغ‌هایی که عملیات را لو می‌دهد! یعنی مرغ آخر و پذیرایی قبل از عملیات، او از آن سر سفره بلند می‌گفت: فلانی مرغ می‌بینمت (کنایه از اینکه بزودی شهید می‌شوی و چلو مرغ مراسم عزایت را می‌خوریم) و این جواب می‌داد که: این خبرا هم نیست. اشتباه به عرضتون رسوندن. او می‌گفت: می‌خورمت بی‌خود چونه نزن. این می‌گفت: من مرغ نپزم. از زودپز هم کاری ساخته نیست. او می‌گفت: جوجه رو سیخ می‌کشند و کباب می‌کنند، زودپز نمی‌خواهد. این می‌گفت: پس جوجه کباب می‌خوری نه مرغ. او می‌گفت: هر چه از دوست رسد نیکوست. ما بنده ناشکر نیستیم و این می‌گفت: بارک الله بارک الله، حالا شد یک چیزی.

شلمچه جایی است که ۸۱ آمده پایین

برای اولین بار بود که نام شلمچه را می‌شنیدیم. از بچه‌های گروهان ما تنها یکی دو نفر بودند که می‌دانستند شلمچه کجاست و چه جور جایی است. یکی از برادرا که مثل خیلی‌ها در قنوت نمازش فقط عبارت «اللهم ارزقنا توفیق الشهادة فی سبیلک» را به عنوان دعا می‌خواند و همراه ما بود.

از بلدچی گروهان پرسید: شلمچه کجاست، کی می‌رسیم؟ بقیه هم کنجکاو شده بودند از قضیه سر در بیاورند و بدانند اوضاع از چه قرار است؛ بنابراین به او خیره شدند که ببینند در جواب دوستشان چه می‌گوید که او چانه‌اش را خاراند و لبخندزنان گفت: شلمچه؛ شلمچه جایی است که در قنوت نمازت تا بگویی اللهم ارزقنا توفیق الش…. ۸۱  آمده پایین. مواظب باش یه وقت اونجا از این صحبت‌ها نکنی.

رفتی تو هال

آدم عجیبی بود. انگار خدا او را آفریده بود برای همین کارها. وقت دعا که صدای ناله و ندبه همه بلند بود و هرکس مشغول راز و نیاز و استغاثه با خدای خودش بود و سعی می‌کرد بیش‌ترین استفاده را از وقت و حال خوشی که پیدا کرده، کند، او باز هم راه خودش را در پیش می‌گرفت و بساط خودش را داشت. باز هم سعی می‌کرد کاری کند که هیچ کس نمی‌کند.

برای همین، بچه‌هایی که می‌شناختنش، سعی می‌کردند لااقل شب‌ها و مراسم دعا، از او فاصله بگیرند. دست بر قضا آن شب کنار من نشسته بود، منی که در شرایط عادیش هم نمی‌توانستم از دعا استفاده کنم. صدای الهی العفو الهی العفو همه بلند بود و او که می‌دید من هم مثل خودش حالی پیدا نکرده‌ام، مرتب با آرنج به پهلوی من می‌زد که توجه من را به خودش جلب کند تا بعد چیزی بگوید. من سعی کردم اعتنا نکنم.

اما ول‌کن نبود، با تندی گفتم: چیه بابا، چیه چی می‌گی؟ سرش را آورد نزدیک گوشم و طوری که فقط خودم بفهمم، گفت: تو رو خدای رفتی تو حال (هال)، بعد مکثی کرد و گفت: لنگه دمپایی منم بیار! اصلاً ‌نفهمیدم چی شد. دست خودم نبود، یک مرتبه پقی زدم زیر خنده، هر چه سعی کردم خودم را کنترل کنم، نتوانستم و ناچار بلند شدم به سرعت از چادر زدم بیرون. خیلی ناراحت بودم، اما بعد به نظرم رسید که ظاهراً زیاد هم بیراه نمی‌گفت. می‌خواست بگوید تو اهل حال نیستی، اهل هالی! 

مواظب باش دود نزنه

گفتم برادر فلانی را می‌شناسی؟ گفت: آره، ارادت خاص دارم خدمتشون. گفتم: یعنی باهاش رفیقی؟ گفت: نه بابا اون با ما نمی‌پره. گفتم: با ما هم نمی‌شینه، این به اون در. گفت: بی‌شوخی، مگه باهاش، آبتون تو یه جوب نمی‌ره؟ گفتم: نه بابا! اون کلاسش خیلی بالاست. گفت: یعنی فیتیله معنویتش بالاست؟ گفتم: قربون دهنت. گفت: خیلی بالاست؟ گفتم: خیلی. گفت: پس مواظب باش دود نزنه!

منبع: «فرهنگ جبهه» نوشته «سیدمهدی فهیمی»

انتهای پیام/ 113

رویداد‌های مهم این روز در تقویم خورشیدی (۱۱ اسفند)

** مناسبت‌های مهم اسفند ۱۳۹۹ **

۴- ولادت امام محمد تقی جوادالائمه (ع) | ۵- روز بزرگداشت خواجه نصیرالدین طوسی و روز مهندس | ۷- ولادت امام علی (ع) و روز پدر (تعطیل) – آغاز ایام البیض (اعتکاف) | ۹- ارتحال حضرت زینب (س) – تغییر قبل مسلمین از بیت‌المقدس به مکه معظمه | ۱۴- روز احسان و نیکوکاری | ۱۵- روز درختکاری | ۱۸- روز بزرگداشت سیدجمال‌الدین اسدآبادی – سالروز تأسیس کانون‌های فرهنگی و هنری مساجد کشور | ۱۹- شهادت امام موسی‌ کاظم (ع) | ۲۰- روز راهیان نور | ۲۱- مبعث رسول اکرم (ص) (تعطیل) – روز بزرگداشت نظامی | ۲۲- روز بزرگداشت شهدا (تأسیس بنیاد شهید انقلاب اسلامی) | ۲۵- روز بزرگداشت پروین اعتصامی | ۲۷- ولادت سالار شهیدان، امام حسین (ع) و روز پاسدار | ۲۸- ولادت ابوالفضل‌العباس (ع) و روز جانباز | ۲۹- ولادت امام سجاد (ع) | ۲۹- روز ملی شدن صنعت نفت ایران (تعطیل)

** اسامی برخی شهدای اسفند ماه **

• ولادت شهید جاوید ایمانی (استان تهران، شهرستان تهران) (۱۳۴۳ ه.ش)

• شهادت شهید حسن میرآلی (کرج،  محمدآباد) (۱۳۵۷ه.ش)

• عزیمت اولین گروه از نیرو‌های اردنی به جبهه جنگ عراق علیه ایران (۱۳۶۰ ه.ش)

• شهادت شهید سیداسدالله افضلی (استان سمنان، شهرستان دامغان، روستای تویه) (۱۳۶۰ ه.ش)

• شهادت ۱۳ تن و مجروح شدن ۱۶ نفر در بمباران شهر‌های دهلران، آبادان و خرمشهر (۱۳۶۱ ه.ش)

• شهادت شهید الله‌وردی شجاع (استان خراسان شمالی، شهرستان شیروان) (۱۳۶۱ ه.ش)

• شهادت شهید حسین عشقی (مهاباد) (۱۳۶۱ ه.ش)

• شهادت شهید ذبیح‌الله عابدی (استان مرکزی، شهرستان اراک) (۱۳۶۲ ه.ش)

• شهادت شهید حمید شکوهی (استان فارس، شهرستان کوار، روستای ارباب سفلی) (۱۳۶۲ ه.ش)

• شهادت شهید سیدمحمد اینانلو فرمانده گردان سلمان (استان تهران، شهرستان ملارد، روستای یوسف‌آباد قوام) (۱۳۶۲ ه.ش)

• شهادت شهید احمد حاجی‌خانی (استان تهران، شهرستان تهران) (۱۳۶۲ ه.ش)

• شهادت شهید علی صبوری قمی (استان تهران، شهرستان تهران) (۱۳۶۲ ه.ش)

• شهادت شهید اکبر صفا (استان تهران، شهرستان تهران) (۱۳۶۲ ه.ش)

• شهادت شهید محمدرضا فیض آبادی فراهانی (استان تهران، شهرستان تهران) (۱۳۶۲ ه.ش)

• شهادت شهید مجتبی محمدی دارانی (استان تهران، شهرستان تهران) (۱۳۶۲ ه.ش)

• شهادت شهید مجید افغان (استان تهران، شهرستان ری) (۱۳۶۲ ه.ش)

• شهادت شهید حسن غازی (استان اصفهان، شهرستان اصفهان) (۱۳۶۲ ه.ش)

• شهادت شهید صمد یزدانی (استان اصفهان، شهرستان آران و بیدگل) (۱۳۶۲ ه.ش)

• شهادت شهید سیدهانی موسوی (استان اصفهان، شهرستان آران و بیدگل) (۱۳۶۲ ه.ش)

• شهادت شهید حسین قاسم پور آرانی (استان اصفهان، شهرستان آران و بیدگل) (۱۳۶۲ ه.ش)

• شهادت شهید احمد شیرینی آرانی (استان اصفهان، شهرستان آران و بیدگل) (۱۳۶۲ ه.ش)

• شهادت شهید رضا غلامعلی پور آرانی (استان اصفهان، شهرستان آران و بیدگل) (۱۳۶۲ ه.ش)

• شهادت شهید سعید روحانی تبار (استان اصفهان، شهرستان آران و بیدگل) (۱۳۶۲ ه.ش)

• شهادت شهید حمیدرضا پاسبانیان نوش آبادی (استان اصفهان، شهرستان آران و بیدگل) (۱۳۶۲ ه.ش)

• شهادت شهید محمود میری (استان خراسان جنوبی، شهرستان بیرجند) (۱۳۶۲ ه.ش)

• شهادت شهید هادی نوایی (۱۳۶۲ ه.ش)

• شهادت شهید سیدحسین صادقی (۱۳۶۲ ه.ش)

• شهادت شهید اسدالله پازوکی فرمانده محور عملیات (استان تهران، روستای کمردشت) (۱۳۶۴ ه.ش)

• شهادت شهید نعمت‌الله هاشمی‌نیا (استان کرمان، شهرستان بافت، روستای گوغر) (۱۳۶۴ ه.ش)

• شهادت شهید محمودرضا (سعید) انوری (استان تهران، شهرستان تهران) (۱۳۶۴ ه.ش)

• شهادت شهید محمدمهدی مقیمی فر (استان مازندران، شهرستان بهشهر) (۱۳۶۴ ه.ش)

• شهادت شهید احمد فتح القریب بیدگلی (استان اصفهان، شهرستان آران و بیدگل) (۱۳۶۴ ه.ش)

• شهادت شهید علی اکبر عموزاده آرانی (استان اصفهان، شهرستان آران و بیدگل) (۱۳۶۴ ه.ش)

• شهادت شهید کریم قلی‌پور (استان آذربایجان شرقی، شهرستان تبریز) (۱۳۶۴ ه.ش)

• شهادت شهید محمد احمدعباسی (استان خراسان رضوی، شهرستان قوچان) (۱۳۶۵ ه.ش)

• شهادت شهید امیر جعفری‌پور (استان تهران، شهرستان تهران) (۱۳۶۵ ه.ش)

• شهادت شهید علی اکبر هاشمی (استان تهران، شهرستان تهران) (۱۳۶۵ ه.ش)

• شهادت شهید محمدباقر میرزاپور ارمکی (استان مازندران، شهرستان بابل) (۱۳۶۵ ه.ش)

• شهادت شهید سیدعلی درخوشی (استان سمنان، شهرستان دامغان، روستای حسن آباد) (۱۳۶۵ ه.ش)

• شهادت شهید محمدرضا ابوطالب زاده (قشم کیوسک انتظامات) (۱۳۶۵ ه.ش)

• شهادت شهید میرعبدالله اسکویی (۱۳۶۵ ه.ش)

• شهادت شهید احمد شبان سنگری (استان فارس، شهرستان سپیدان) (۱۳۶۶ ه.ش)

• شروع حملات موشکی عراق به تهران (۱۳۶۶ ه.ش)

• شهادت شهید محمدرضا ذوالفقاری (بیرجند) (۱۳۶۸ ه.ش)

• شهادت شهید رضا عنصری (ایرانشهر، چپاسگاه چاه‌هاشم) (۱۳۷۱ ه.ش)

• شهادت شهید حسن نصرالله زاده (یزد) (۱۳۷۳ ه.ش)

• شهادت شهید یوسف رضا ابوالفتحی (استان لرستان، شهرستان نهاوند) (۱۳۷۸ ه.ش)

• شهادت شهید علی هلاکوهی (استان گلستان، شهرستان مینودشت، روستای چمانی بالا) (۱۳۹۷ ه.ش)

• شهادت شهید مجتبی یزدان پناه (استان خراسان رضوی، شهرستان چناران، روستای سیدآباد) (۱۳۹۷ ه.ش)

• شهادت شهید محمد نوری (استان سیستان و بلوچستان، شهرستان هامون، روستای دهکول) (۱۳۹۷ ه.ش)

• شهادت شهید مهدی محمدی (کرمانشاه، مرز پاوه) (۱۳۹۸ ه.ش)