جزیره سهیل

به گزارش مجاهدت از خبرنگار دفاع‌پرس از بوشهر، سردار «محمد جعفر سعیدی» شهید شاخص سال 1402 استان بوشهر از شهدای مخلص، انقلابی و خودساخته استان است که همگان او را با نام «مروارید سهیل» می‌شناسند. پیکر مطهرش در محور عملیاتی کربلای ۴ و در جزیره سهیل، پس از ۱۰ سال به کشور بازگشت‌ و در گلستان شهدای گناوه آرام گرفت.

وصیت نامه شهید «محمد جعفر سعیدی»

بنام خدا

آنان که در راه خدا علیه دشمنان خدا مبارزه می‌کنند و کشته می‌شوند مپندارید که مرده‌اند بلکه زنده‌اند و پیش خدای خود روزی می‌خورند. (قرآن کریم)

سلام بر حسین (ع) پرچمدار نهضت عاشورا و سلام بر مهدی (عج) منجی عالم بشریت و سلام بر رهبر کبیر انقلاب و بنیانگذار جمهوری اسلامی امام خمینی و سلام بر شهدای گلگون کفنان اسلام. خداوندا تو را شکر میگویم که دستم را گرفتی و از ظلمت به سوی نور هدایت کردی.

خداوندا مرا ببخش از گناهانی که در طول عمر کم بر اثر پیروی از هواهای نفسانیم انجام داده ام اگر چه میدانم بخشش و کرم تو بیش از گناهانم است. خداوندا در قرآن و روایات خوانده بودم که تو مشتری جان و خون کسانی هستی که از مال و فرزند و لذتهای دنیوی می‌گذرند و بسوی تو می آیند و من امروز خود را در صف آنها قرار داده ام تا اگر قابل باشم خریدارم باشی. (آمین یارب العالمین)

برادران و خواهران و امت شهیدپرور ایران، امروز روز یاری اسلام است و روز لبیک گفتن به هل من ناصر ینصرنی امام حسین (ع) است. امیدوارم که این راهی که در پیش گرفته اید به رهبری امام امت تا انقلاب حضرت مهدی(عج) ادامه دهید. ان شالله.

و اما سخنی هم با پدرو مادرم، پدر و مادر عزیزم زحمات شما را تا قیامت فراموش نمی‌کنم و از اینکه هنگام اعزام نتوانستم بیایم و با شما خداحافظی کنم از شما پوزش می‌خواهم و امیدوارم که مرا ببخشید و اگر خداوند شهادت نصیبم کرد ناراحتی نکنید و خدا را شکر کنید که فرزندی را تقدیم اسلام کرده اید.

و اما همسرم می‌دانم که با خبر شهادتم نگران و ناراحت می‌شوی، اما یاد بیاور روز‌هایی که در مورد واقعه کربلا صحبت می‌کردیم و از اهل بیت امام حسین می‌گفتیم بخصوص از صبر حضرت زینب (س) و از شما می‌خواهم صبور باشید و خدا را شکر بگویید و اگر توانستی خودت از فرزندانم نگهداری کن و آن‌ها را خوب تربیت کن و بگو تا راهم را ادامه دهند و از اسلام و ولایت فقیه پیروی نمایند و از برادرانم می‌خواهم که مرا ببخشند و از خداوند برایم طلب آمرزش کنند و هیچ ناراحت و نگران نباشید و خدا را شکر کنید و اگر برادرم نوشاد آمد ایران از او برایم طلب بخشش نمایید. والسلام.

از دوستان و آشنایان طلب بخشش دارم.

در ضمن مرا در گلستان شهدای گناوه دفن کنید.

انتهای پیام/

به گزارش مجاهدت از خبرنگار دفاع‌پرس از اهواز، شهید «ماشاالله ابراهيمی»، بيستم آذر 1340، در شهرستان دزفول به دنيا آمد. پدرش ابراهيم، خواربارفروش بود و مادرش جانی نام داشت. وی تا پايان دوره متوسطه در رشته اقتصاد درس خواند و ديپلم گرفت و سپس به عنوان پاسدار در جبهه حضور يافت.

ماشالله چهارم دی ماه 1365، در جزيره سهيل بر اثر اصابت تركش به شهادت رسيد. مزار او در شهيدآباد زادگاهش واقع شده است.

در فرازی از وصیت نامه شهید آمده است:

حمد و سپاس بيكران خداوندی را سزاست كه بر ما ملت شريف ايران منت نهاد و ما را از ظلمات و تاريكي ها به نور و روشنايی آورد و توفيق داد تا خود را بشناسيم و بفهميم كه خود به تنهايی هيچ نيستيم و هرچه هست اوست و غير او هيچ نيست و آخر الامر به سوی او رجوع خواهيم كرد.

اين را بايد بدانيم كه همه ما دير يا زود و بالاخره روزی از اين دنيا خواهيم رفت و چه خوب است كه انسان با افتخار اين راه طولانی را طی نمايد و چه نيكوست انسان با قلبی پاك و مطمئن و سرشار از محبت به نزد صاحب اصلی خود بازگردد.

امروز روزی است كه اسلام احتياج به انسانهای فداكار و از جان گذشته دارد و بايد كه از پدر و مادر و فرزند و مال و منال دنيا خود را رهانيد و اگر به طور درست از آن استفاده شود همه اينها وسيله ای هستند برای رسيدن به لقاء خدا.

ای انسانها اگر می خواهيد خدا را بشناسيد و يا عيناً او را مشاهده نماييد بايد كه رو به سوی جبهه بياوريد و اگر پا به جبهه گذاشتيد آن وقت خود شاهد خواهيد بود چيزی را كه سالها در شهر دنبال آن بوديد در جبهه خواهيد يافت و احساس خواهيد كرد كه ائمه اطهار (ع) پا به پای رزمندگان اسلام آنها را همراهی می كنند.

خواهران و برادرن عزيز اگر می خواهيد سعادت ابدی نصيب شما شود بايد كه پيرو ولايت فقيه باشيد و سخنان امام امت را سرمشق زندگی خود قرار دهيد و از افراد منافق و موذی كه هر لحظه با حرفهای كاذب خود به سخن چينی می پردازند دوری كرده و چرا كه اينها دامهاي شيطان هستند و با وسوسه كردن مردم آنها را از راه خدا منحرف می كنند و ايمان انسان را سست و ضعيف می كنند.

در آخر از اعضای خانواده، پدر و مادر و دوستانم كه مدت زيادی را با آنها سپری كرده ام می خواهم كه مرا ببخشند و از خداوند بزرگ برایم طلب آمرزش کنند.

انتهای پیام/