جمهوری اسلامی ایران

انتهای پیام/ 118

گروه بین‌الملل دفاع‌پرس: حزب‌الله لبنان گروهی سیاسی و نظامیِ شیعه در «لبنان» است که در سال ۱۹۸۲میلادی با هدف مقابله و ایستادگی در برابر تجاوزات رژیم صهیونیستی، با حمایت جمهوری اسلامی ایران تأسیس شده است. حزب‌الله لبنان فعالیت‌های خود علیه این رژیم اشغالگر و نامشروع را در ابتدا با عملیات‌های استشهادی آغاز کرد و سپس توان نظامی خود را افزایش داد و با موشک کاتیوشا و با استفاده از جنگ‌های چریکی، به مقابله با نیرو‌های نظامی رژیم صهیونیستی پرداخت.

رهبران

این گروه سیاسی و نظامیِ شیعه «لبنان» تا امروز سه رهبر بزرگ و مقتدر داشته که هدایت و راهبری آن‌ها این گروه مقاومت را به جایگاهی که امروز در منطقه «خاورمیانه» دارد، رسانده است. اولین رهبر آن «صبحی فصیحی» بود و «سید عباس موسوی» دومین رهبر آن‌ها بود، اما بعد از شهادت شهید موسوی، این «سید حسن نصرالله» بود که هدایت و رهبری این گروه مقاومت را برعهده گرفت و تا امروز با شایستگی و توانایی قابل توجهی این گروه را در برابر تجاوزات و زیاده خواهی‌های «رژیم صهیونیستی» هدایت و رهبری کرده است.

تاریخچه

تاریخچه و زمینه‌های شکل‌گیری «حزب‌الله لبنان» بسیار جالب و در نوع خود کم‌نظیر و قابل تامل است. این گروه مقاومت لبنانی در چند سال ابتدایی شکل‌گیری خود فعالیت‌های سیاسی و نظامی مخفیانه‌ای داشت، اما بعد از ۱۱ نوامبر سال ۱۹۸۴ برابر با ۲۰ آبان ماه سال ۱۳۶۱ که «احمد جعفر قصیر» عملیاتی استشهادی علیه نظامیان اسرائیل در جنوب لبنان انجام داد و موجب کشته شدن تعدادی از آنان شد، فعالیت‌ها و عملیات‌های خود را به صورت علنی آغاز کرد.

حال در این میان عاملی که موجب شده تا حزب‌الله لبنان از اهمیت و جایگاه ویژه و بالایی در لبنان و در میان مردم این کشور برخوردار باشد اعتقاد این حزب به اسلام شیعی و محوریت قرار دادن آموزه‌های انقلاب اسلامی و امام خمینی (ره) بود. این موضوع موجب شد تا حزب الله لبنان به بسیج مردم و نیرو‌های مبارز لبنانی برای مبارزه با رژیم نامشروع و اشغالگر اسرائیل بپردازد.

مبانی اعتقادی

مبانی اعتقادی و روش عملی گروه مقاومت حزب‌الله لبنان از اصول اسلام سرچشمه می‌گیرد. بنابر این در مبانی اعتقادی حزب‌الله لبنان، ضرورت تحرک سیاسی همه طبقات مردم برای به دست گرفتن کنترل امور کشور و عدم سلطه بیگانگان به عنوان اصلی ضروری مطرح است. ضمن اینکه مبانی اعتقادی حزب‌الله لبنان جهاد علیه اشغالگران را واجب شرعی می‌داند، از این رو مبارزه با رژیم صهیونیستی سرلوحه فعالیت این گروه مقاومت اسلامی لبنانی است.

نخستین شلیک موشک کاتیوشا

حزب‌الله لبنان از سال ۱۹۸۵ که در واکنش به ترور «سید عباس موسوی» دبیرکل وقت خود، برای نخستین‌بار موشک‌های کاتیوشا به سوی شهرک‌های صهیونیست‌نشین شمال فلسطین شلیک کرد تا امروز چندین درگیری نظامی بزرگ و کوچک با «رژیم صهیونیستی» داشته که در تمامی آن‌ها پیروز از میدان نبرد خارج شده است.

نخستین درگیری

نخستین درگیری «حزب‌الله لبنان» با رژیم صهیونیستی به سال ۱۹۹۲ میلادی برمی‌گردد که در این سال حزب‌الله عملیات «انصاریه» را برای مقابله با تجاوز دریایی کماندو‌های اسرائیلی سامان داد که در نهایت موجب کشته و زخمی شدن ۱۷ نظامی صهیونیست شد.

دومین نبرد

درگیری بعدی حزب‌الله لبنان و رژیم صهیونیستی در ۲۵ ژوئیه ۱۹۹۳میلادی رخ داد که در آن اسرائیل با هدف خلع سلاح حزب‌الله و ایجاد شکاف در روابط حزب و مردم و نیز فشار بر دولت لبنان برای جلوگیری از مقاومت به لبنان حمله کرد. این حمله با واکنش حزب‌الله مواجه شد و طرفین در ۳۱ جولای ۱۹۹۳ تفاهم ژوئیه را پذیرفتند.

الوعده الصادق

اما در جولای سال ۲۰۰۶ بود که حزب‌الله لبنان عملیاتی را به نام «الوعده الصادق» برعلیه اسرائیل آنجام داد. حزب‌الله در این عملیات به دلیل عهدشکنی اسرائیل در توافق با آن‌ها مبنی بر آزاد کردن سه اسیر لبنانی، دو نظامی اسرائیلی را اسیر کرد. اما رژیم صهیونیستی برای آزادسازی اسرای خود و نیز خلع سلاح حزب‌الله به آن‌ها حمله کرد که به جنگ ۳۳ روزه معروف شد و اسرائیل هم بازنده از آن خارج شد.

عملیات «طوفان الاقصی»

آخرین و جدیدترین درگیری میان حزب‌الله لبنان و رژیم صهیونیستی با عملیات «طوفان الاقصی» آغاز شد. بعد از غافلگیری و شکست بزرگ و سنگین امنیتی و اطلاعاتی رژیم صهیونیستی از گروه حماس، ارتش «اسرائیل» جنگ غزه را به مردم غیرنظامی و بی‌دفاع این شهر تحمیل کرد، ولی حزب‌الله لبنان با هدف حمایت و پشتیبانی از مردم غزه و کاهش فشار ارتش «اسرائیل» بر مردم این باریکه با اعزام نیرو‌های خود به مرز لبنان با سرزمین‌های فلسطین اشغالی، درگیری‌های پراکنده و برنامه‌ریزی شده‌ای را با ارتش رژیم صهیونیستی آغاز کرده که تا امروز همچنان ادامه دارد.

انتهای پیام/ ۱۳۴

گروه بین‌الملل دفاع‌پرس: «حسین بدرالدین الحوثی» بنیان‌گذار و اولین رهبر جنبش انصارالله یمن، از شیعیان زیدی‌مذهب بود و تحت تأثیر اندیشه‌های امام خمینی (ره)، دشمنی با آمریکا و رژیم صهیونیستی را شعار خود قرار داد و مسئله فلسطین را جزو اولویت‌های خود و جنبش خودش بیان کرد.

وی فعالیت‌های سیاسی خود را با مبارزه با نفوذ افکار انحرافی مانند وهابیت آغاز کرده بود و ابداع‌کننده شعار معروف حوثی‌ها به نام صَرخه است.

زندگی‌نامه

سید حسین، در سال ۱۹۶۰میلادی برابر با شعبان سال ۱۳۷۹ قمری در منطقه «رویس» استان صعده یمن به دنیا آمد و در محیطی علمی پرورش یافت، زیرا وی فرزند بدرالدین امیر الدین الحوثی یکی از سرشناس‌ترین مراجع دینی زیدی‌ها در یمن بود و به همین دلیل خانواده آنان در کنار علم به مسائل سیاسی نیز توجه داشتند. به گفته «عبدالرحیم الحمران» که با یکی از خواهران حسین الحوثی ازدواج کرد، پدر بزرگ حسین، علامه امیر الدین بود که در برابر ظالمان قد علم کرده و موضعی قاطعانه داشت و در آن زمان اعلام کرد که نباید در نماز جمعه برای حاکمان ظالمان دعا خوانده شود؛ زیرا دعا برای ستمگران و ظالمان، آنان را روسفید می‌کند.

خصوصیات اخلاقی

حسین بدرالدین الحوثی، سیاستمدار، فرمانده نظامی، بنیان‌گذار جنبش انصارالله یمن و اولین رهبر این جنبش است. مذهب او و خانواده‌اش را شیعه زیدی جارودی عنوان کرده‌اند. دوستان و استادانش او را به داشتن ذکاوت، برتری علمی و مطالعات گسترده توصیف می‌کنند و او را با اوصافی همچون شجاعت، بصیرت و سعه صدر می‌شناسند. نسبت خانوادگی او به امام حسن (ع) می‌رسد. گفته می‌شود پدرش بدرالدین الحوثی، از بارزترین مراجع مذهب زیدی بوده است.

فعالیت سیاسی

در ۲۸ سالگی به رهبری گروه حوثی‌ها انتخاب شد. در این راه، از برادران بزرگتر خود پیشی گرفته و از تأیید پدرش برخوردار بود. این رویداد پس از کشته شدن برادرش حسین الحوثی بنیانگذار جنبش حوثی‌ها در سال ۲۰۰۴ اتفاق افتاد. پس از کشته شدن برادرش حسین و دستگیری پدرش بدرالدین، در صعده ماند و به مرتب کردن صفوف پیروان و مدیران گروهش پرداخت. او در تثبیت گام‌های فکری و سیاسی گروه در صعده و توسعه آن در مناطقی در عمران و صنعا، موفق شد.

فعالیت‌های سیاسی و اجتماعی

حسین حوثی، فعالیت‌های سیاسی خود را با مبارزه علیه نفوذ وهابیت در یمن آغاز کرد. او در سال ۱۹۹۳میلادی و با هدف محرومیت‌زدایی از استان صعده، به نمایندگی از حزب حق، وارد مجلس نمایندگان یمن شد. وی در منازعه بین حزب اشتراکی و دو حزب مؤتمر و اصلاح، بر ایجاد مصالحه تأکید داشت و از همراهی با دولت در برپایی جنگ خودداری کرد.

سید حسین از حضور در دوره بعد مجلس نمایندگان خودداری و انجمن شباب المؤمن را تأسیس کرد که بعد‌ها جنبش انصارالله یمن نامیده شد. هدف اولیه تشکیل این انجمن، انجام کار‌های فرهنگی بود. پس از وقوع حادثه یازده سپتامبر و حمله آمریکا به افغانستان و عراق و حضور نظامی آن در منطقه و خلیج عدن، حرکت ضداستکباری و ضدآمریکایی سید حسین شروع شد.

حسین حوثی فعالیت‌های اجتماعی متعددی برای مردم منطقه خود انجام داد که از جمله آن‌ها ایجاد جمعیت خیریه مَرّان، تأسیس مدارس دینی، تأسیس مراکز بهداشتی و فعالیت‌های عمرانی مختلف است.

دیدگاه درباره اسرائیل و آمریکا

استکبارستیزی از جمله ویژگی‌های حسین حوثی به شمار رفته است. او همواره به مردم یمن در خصوص نفوذ آمریکا در این کشور هشدار می‌داد. از نگاه او، آزادی فلسطین محور بیداری و پویایی مسلمانان به شمار می‌رفت. وی بر زنده‌نگه‌داشتن روز قدس و وجوب تحریم کالا‌های اسرائیلی و آمریکایی، تأکید داشت. سید حسین برای آزادی فلسطین، امیدی به حکام کشور‌های اسلامی نداشت. وی به دلیل بدعهدی اسرائیل، هرگونه سازش با آن را غیرممکن می‌دانست.

دیدگاه درباه جمهوری اسلامی ایران و امام خمینی (ره)

سید حسین حوثی مسیر انقلاب اسلامی ایران را تنهاراه آزادی ملت‌های مسلمان می‌دانست. او نظام جمهوری اسلامی ایران را الگوی مناسبی برای مسلمانان معرفی می‌کرد و بر این عقیده بود که هرکسی در مقابل انقلاب اسلامی ایران بایستد، خدا او را مجازات خواهد کرد. حوثی، معتقد بود امام خمینی (ره) با زنده‌کردن سنت برائت از مشرکین، مردم را با معنای صحیح و قرآنی حج آشنا کرد.

سید حسین از بنیان‌گذار نظام جمهوری اسلامی با عنوان «امام» یاد می‌کرد و افکار او را نجات‌دهنده می‌دانست. وی امام خمینی (ره) را رحمت الهی برای ملت‌های عرب می‌دانست و می‌گفت آن‌ها خود را از این نعمت محروم کرده‌اند. او امام خمینی (ره) را امامی عادل، باتقوا و مستجاب‌الدعوه می‌دانست.

شهادت

حسین حوثی در سال ۱۴۲۵ قمری مصادف با ۲۰۰۴ میلادی در منطقه مَرّان در محاصره ارتش دولت یمن به ریاست علی عبدالله صالح قرار گرفت. او پس از مقاومتی هشتاد روزه، طبق یک نقل، در درگیری تن‌به‌تن به شهادت رسید. به گزارش مجاهدت از دیگری، پس از این‌که از ناحیه سر و پا آسیب دید و بینایی‌اش از دست داد، به وی امان داده شد؛ اما پس از دستگیری، او را به شهادت رساندند.

انتهای پیام/ ۱۳۴