جنایات منافقین

بازخوانی خیانت منافقین در زمان جنگ با نگاهی به ابعاد حقوقی و مصادیق تاریخی

بازخوانی خیانت منافقین در زمان جنگ با نگاهی به ابعاد حقوقی و مصادیق تاریخی


گروه استان‌های دفاع‌پرس- گروه نویسندگان بنیاد هابیلیان؛ در اواخر جنگ تحمیلی عراق علیه ایران، گروهک تروریستی منافقین با حمایت و پشتیبانی ارتش بعث عراق، اقدام به عملیات نظامی گسترده‌ای علیه ایران با نام «فروغ جاویدان» کرد که با واکنش متقابل ایران در قالب عملیات مرصاد مواجه شد. این اقدام، که بخشی از چارچوب یک جنگ تمام‌عیار بود، پرسش‌هایی جدی درباره جایگاه حقوقی چنین کنش‌هایی از سوی اتباع یک کشور علیه حاکمیت ملی مطرح می‌کند. 

این یادداشت با تمرکز بر ابعاد حقوق کیفری داخلی، حقوق بین‌الملل بشردوستانه، و رویه تطبیقی کشور‌های دیگر در برخورد با پدیده‌های مشابه، تلاش می‌کند تا ابعاد اقدام خیانت‌آمیز منافقین را روشن‌تر سازد.

در میانه جنگ هشت‌ساله میان ایران و عراق، که یکی از طولانی‌ترین مخاصمات متعارف قرن بیستم محسوب می‌شود، گروهک منافقین با عبور از مرز‌های سیاسی و جغرافیایی، رسماً به یکی از طرف‌های درگیر علیه حاکمیت ایران تبدیل شد. این گروه، که پیش از آن در چارچوب مخالفت سیاسی با جمهوری اسلامی ایران فعالیت می‌کرد، با انتقال به خاک عراق و ادغام عملیاتی با ارتش صدام، جایگاهی تازه در منازعه پیدا کرد.

نقطه اوج این وضعیت، عملیات نظامی گسترده‌ای بود که در مرداد ۱۳۶۷ تحت عنوان فروغ جاویدان و با هدف تصرف کشور و براندازی نظام سیاسی ایران آغاز شد. این عملیات نه تنها از حیث نظامی شکست خورد، بلکه با تبعات حقوقی و اخلاقی بلندمدتی برای سازمان مزبور همراه بود. 

عملیات فروغ جاویدان؛ یک طراحی از پیش شکست خورده

در تاریخ ۳ مرداد ۱۳۶۷، تنها چند روز پس از پذیرش قطعنامه ۵۹۸ شورای امنیت توسط ایران، سازمان مجاهدین خلق با هماهنگی کامل ارتش عراق، اقدام به پیشروی از مرز‌های غربی به سمت کرمانشاه کرد. این عملیات که با نام «فروغ جاویدان» شناخته می‌شود، مبتنی بر تحلیلی کاملا اشتباه و متهورانه از وضعیت داخلی ایران بود.
در پاسخ، نیرو‌های مسلح ایران در منطقه چهارزبر کرمانشاه، عملیاتی تحت عنوان مرصاد را اجرا کردند. در طی چند روز، مسیر پیشروی مسدود و تلفات گسترده‌ای به نیرو‌های مهاجم وارد شد. برآورد‌ها از کشته‌شدن بیش از ۱۵۰۰ نفر از اعضای گروهک حکایت دارد.

همکاری با دشمن در زمان جنگ

از منظر حقوق کیفری ایران، اقدامات گروهک منافقین در عملیات فروغ جاویدان، مصداق روشنی از همکاری با دولت متخاصم علیه امنیت کشور تلقی می‌شود.
براساس ماده ۵۰۸ قانون مجازات اسلامی «هرکس با دول متخاصم به هر نحو علیه جمهوری اسلامی ایران همکاری نماید، چنانچه مشمول حکم محارب نباشد، به حبس از یک تا ده سال محکوم می‌شود».

در این چارچوب، همکاری مستقیم نظامی با عراق، ارائه اطلاعات جاسوسی، و ورود مسلحانه به کشور، همگی در قلمرو این ماده قرار می‌گیرند.
همچنین براساس مطابق ماده ۲۷۹ قانون مجازات اسلامی هرکس برای ایجاد رعب و وحشت در جامعه یا مقابله با نظام اسلامی دست به سلاح ببرد، محارب محسوب می‌شود. عملیات مسلحانه منافقین، در صورت انطباق با عنصر ذهنی جرم، قابلیت انطباق با این عنوان را نیز دارد.

ماده ۵۰۱ قانون مذکور هم تصریح دارد که هر کس نقشه‌ها یا اسرار یا اسناد و تصمیمات راجع به سیاست داخلی یا خارجی کشور را عالما و عامدا در اختیار افرادی که صلاحیت دسترسی به آنها را ندارند قرار دهد یا از مفاد آن مطلع کند به نحوی که متضمن نوعی جاسوسی باشد، نظر به کیفیات و مراتب جرم به یک تا ده سال‌حبس محکوم می‌شود.

بررسی حقوق بین‌الملل بشر دوستانه نیز، نشان می‌دهد در کنوانسیون‌های بین‌المللی اقدامات گروهک منافقین قابل دفاع نبوده و محل پیگیری هست و مشمول حمایت کنوانسیون‌هایی مانند ژنو نیز نمی‌باشد. 

مطابق ماده ۴ کنوانسیون سوم ژنو (۱۹۴۹)، افراد زیر در صورت اسارت باید تحت حمایت قرار گیرند:
اعضای نیرو‌های مسلح منظم یک طرف مخاصمه و نیرو‌های مقاومت سازمان‌یافته، مشروط به دارا بودن ویژگی‌های ذیل: فرمانده مسئول؛ علامت مشخصه ثابت؛ حمل علنی سلاح؛ رعایت قواعد جنگ.

اکنون پرسشی که مطرح می‌شود این هست که چرا اعضای گروهک منافقین مشمول این حمایت نیستند.

با توجه به شرایط عملیات فروغ جاویدان، گروهک منافقین فاقد تابعیت نظامی روشن در درگیری بود؛ اگرچه در خاک عراق مستقر بود، اما عضوی از ارتش آن کشور محسوب نمی‌شد. در بسیاری از گزارش‌ها، نیرو‌های این سازمان فاقد یونیفرم مشخص یا علامت مشخصه ثابت بودند. مهم‌تر از همه، تخطی از قواعد جنگ – از جمله گزارش‌هایی درباره خشونت علیه غیرنظامیان – نشان می‌دهد که شرط پایبندی به عرف جنگی توسط این گروهک رعایت نشده هست. در نتیجه، استناد به کنوانسیون سوم ژنو برای برخورداری از وضعیت «اسیر جنگی»، در مورد اعضای این گروهک، از منظر حقوق بشردوستانه بین‌المللی محل تردید جدی هست.

صلاحیت دادگاه‌های داخلی در رسیدگی به جرایم جنگی و امنیتی

در نظام حقوق بین‌الملل کیفری، صلاحیت دولت‌ها در رسیدگی به جرائم صورت‌گرفته در قلمروشان یا توسط اتباعشان، به رسمیت شناخته شده هست. مطابق اصول حقوق بین‌الملل عرفی، دولت‌ها می‌توانند در خصوص جرایمی که در قلمرو سرزمینی آنها رخ داده، یا توسط اتباع‌شان (در داخل یا خارج کشور) ارتکاب یافته، صلاحیت قضایی خود را اعمال کنند.

در مورد عملیات فروغ جاویدان، هر دو مبنا برای کشورمان فراهم هست: عملیات در خاک ایران انجام شده و عاملان آن اغلب دارای تابعیت ایرانی بوده‌اند.
نکته قابل توجه، تطبیق این قوانین و شرایط با کنوانسیون‌های ژنو هست. ماده ۵ کنوانسیون سوم ژنو اجازه می‌دهد چنانچه تردیدی درباره شمول ماده ۴ وجود داشته باشد، وضعیت فرد باید توسط یک دادگاه صلاحیت‌دار بررسی شود. چنانچه دادگاه داخلی پس از بررسی، وضعیت را مشمول ماده ۴ نداند، رسیدگی کیفری طبق قوانین داخلی کاملاً مشروع هست.

واکنش کشور‌های دیگر به همکاری با دشمن در دوران معاصر

در دوران معاصر نمونه‌های مشخصی از همکاری افراد با دشمنان خارجی و مجازات آنان توسط کشور‌های خود بوده هست که می‌توان برخی از آنها را مورد توجه قرار داد.
پس از آزادی فرانسه از اشغال نازی‌ها، دولت فرانسه بیش از ۱۰ هزار نفر را به اتهام همکاری با دشمن تحت پیگرد قرار داد. در این میان، مارشال پتن، رهبر دولت ویشی، به جرم خیانت ملی محاکمه و محکوم شد.

در نروژ، ویدکون کیسلینگ، رئیس دولت دست‌نشانده نازی‌ها، به اتهام همکاری با دشمن و خیانت به کشور اعدام شد. این پرونده یکی از بارزترین نمونه‌های برخورد حقوقی با هم‌پیمانان دشمن در دوران جنگ هست.

در کشور‌های بلوک شرق، به‌ویژه لهستان و جمهوری چک، مأموران امنیتی و نیرو‌های شبه‌نظامی که با ارتش شوروی همکاری کرده بودند، پس از پایان جنگ سرد با استفاده از قوانین داخلی محاکمه شدند.

در کرواسی گروهی به نام اوستاشه با حمایت آلمان نازی در دوران جنگ جهانی دوم حکومتی دست‌نشانده تأسیس کرد و علیه دولت مرکزی یوگسلاوی جنگید. آنها به همراه نیرو‌های اشغالگر در سرکوب مخالفان و ارتکاب جنایات جنگی مشارکت داشتند. پس از پایان جنگ، بسیاری از اعضا در دادگاه‌های داخلی به جرم خیانت و جنایت جنگی محاکمه و مجازات شدند. همکاری با دشمن متخاصم و تشکیل دولت موازی، مشروعیت برخورد قضایی داخلی را از منظر حقوق بین‌الملل تثبیت کرد.

در هند و در جنگ جهانی دوم، گروهی از ملی‌گرایان هندی با حمایت ژاپن نیرویی نظامی تشکیل دادند تا علیه بریتانیا بجنگند. این نیرو متشکل از اسرای هندی ارتش بریتانیا بود و در جبهه برمه علیه نیرو‌های بریتانیایی جنگید. پس از شکست ژاپن، رهبران گروه توسط دادگاه‌های نظامی بریتانیا به اتهام خیانت و همکاری با دشمن محاکمه شدند. همکاری مسلحانه با نیروی متخاصم خارجی و هدف‌گیری ساختار قانونی، موجب شد تا از منظر حقوق بین‌الملل، آنها از حمایت‌های کامل کنوانسیون‌های ژنو محروم باشند.

با توجه به اسناد حقوقی داخلی و بین‌المللی، عملیات فروغ جاویدان گروهک منافقین را می‌توان مصداق روشن همکاری نظامی و اطلاعاتی با دشمن متخاصم در زمان جنگ دانست. از منظر حقوق داخلی ایران، این اقدام واجد عنوان‌های مجرمانه متعددی از جمله محاربه، جاسوسی و اقدام علیه امنیت ملی هست.

همچنین از منظر حقوق بشردوستانه بین‌المللی، این گروهک واجد شرایط شمول به حمایت کامل کنوانسیون سوم ژنو نبوده و از این حیث نیز، صلاحیت دادگاه‌های داخلی برای رسیدگی و محاکمه اعضای آن، مشروع و قابل توجیه هست.

بررسی تطبیقی نیز نشان می‌دهد که بسیاری از دولت‌ها، در شرایط مشابه، رفتار‌های مشابهی را در قالب دادگاه‌های داخلی و نظامی با رعایت استاندارد‌های دادرسی انجام داده‌اند. به‌این‌ترتیب، بررسی حقوقی عملیات فروغ جاویدان، می‌تواند به‌عنوان یک مطالعه موردی جدی در حوزه برخورد حقوقی با پدیده‌ی خیانت در زمان جنگ تلقی شود.

انتهای پیام/

این مطلب به صورت خودکار از این صفحه بارنشر گردیده هست

بازخوانی خیانت منافقین در زمان جنگ با نگاهی به ابعاد حقوقی و مصادیق تاریخی

بازخوانی خیانت منافقین در زمان جنگ با نگاهی به ابعاد حقوقی و مصادیق تاریخی بیشتر بخوانید »

امیر پوردستان: شهید صیاد شیرازی نماد وحدت نیروهای مسلح بود

امیر پوردستان: شهید صیاد شیرازی نماد وحدت نیروهای مسلح بود


به گزارش مجاهدت از خبرنگار دفاعی امنیتی دفاع‌پرس، امیر سرتیپ «احمدرضا پوردستان» رئیس مرکز مطالعات راهبردی ارتش جمهوری اسلامی ایران در حاشیه مراسم بیست و ششمین سالگرد شهادت امیر سپهبد «علی صیاد شیرازی» که صبح امروز (چهارشنبه) در قطعه ۲۹ گلزار شهدای بهشت زهرا (س) برگزار شد، در جمع خبرنگاران، با تأکید ولایتمداری و اخلاص شهید صیاد شیرازی  اظهار داشت: شهید صیاد همیشه تلاش می‌کرد تا  مسئولیت خود را به شایستگی انجام دهد.

امیر سرتیپ پوردستان افزود: شهید صیاد شیرازی با اخلاص، ولایتمداری و تدیّن همیشه سرباز ولایت بود و تلاش می‌کرد تا خودش و مجموعه‌های تحت امرش در مسیر  تدابیر و فرامین ولایت حرکت کنند؛ خداوند هم به سبب اخلاص شهید صیاد شیرازی به کار‌های او برکت می‌داد تا توفیقات بزرگ را داشته باشد.

رئیس مرکز مطالعات راهبردی ارتش عنوان کرد: شهید صیاد شیرازی نماد وحدت بود و با حضور این شخصیت، وحدت بین  ارتش و سپاه شکل گرفت و به یک لشکر الهی تبدیل شد.

وی وحدت ارتش و سپاه را عامل توفیقات گسترده در دفاع مقدس دانست و گفت: امروز نهال وحدت شهید صیاد شیرازی با هدایت رهبر معظم انقلاب اسلامی به درخت تناوری تبدیل شده هست.

امیر پوردستان خاطرنشان کرد:  امروز نیرو‌های مسلح در برابر تهدیدات استکبار جهانی محکم ایستاده‌اند و با قدرت، عظمت و اقتدار از امنیت، تمامیت ارضی و نظام مقدس جمهوری اسلامی ایران در همه عرصه‌ها دفاع می‌کنند.

انتهای پیام/ 271

این مطلب به صورت خودکار از این صفحه بارنشر گردیده هست

امیر پوردستان: شهید صیاد شیرازی نماد وحدت نیروهای مسلح بود

امیر پوردستان: شهید صیاد شیرازی نماد وحدت نیروهای مسلح بود بیشتر بخوانید »

فیلم/ نگاهی به زندگی و مبارزات شهید آیت‌الله عطاءالله اشرفی اصفهانی

فیلم/ نگاهی به زندگی و مبارزات شهید آیت‌الله عطاءالله اشرفی اصفهانی

کد ویدیو

این مطلب به صورت خودکار از این صفحه بارنشر گردیده هست

فیلم/ نگاهی به زندگی و مبارزات شهید آیت‌الله عطاءالله اشرفی اصفهانی

فیلم/ نگاهی به زندگی و مبارزات شهید آیت‌الله عطاءالله اشرفی اصفهانی بیشتر بخوانید »

شکست منافقین در مراحل سه‌گانه مبارزه در فاز نظامی

شکست منافقین در مراحل سه‌گانه مبارزه در فاز نظامی


گروه حماسه و جهاد دفاع‌پرس: نگاهی به عملکرد سیاه منافقین در دهه پرفراز و نشیب ۶۰، نشان می‌دهد که تار و پود کارنامه ننگین و سیاه آن‌ها با جنایت، آدمکشی، بمب‌گذاری، ترور و فساد بافته شده هست؛ به‌طوری که آن‌ها از همان دوران دهه ۶۰ تا به امروز، جزو منفورترین افراد نزد ملت ایران به‌شمار می‌روند.

منافقین در مسیر اهداف استکبار جهانی و با خیال خام براندازی نظام مقدس جمهوری اسلامی ایران، به دنبال «فاز سیاسی» خود که با فتنه، آشوب و نیرنگ همراه بود، «فاز نظامی» خود را نیز در سه مرحله، در پیش گرفتند؛ چراکه آن‌ها با شکست بنی‌صدر با «بن بست» جدی سیاسی ـ تشکیلاتی مواجه شدند؛ بنابراین چنین می‌پنداشتند که اگر بتوانند جامعه را به آشوب بکشانند و جنگ داخلی راه بیاندازند و از سویی دیگر نیز مهره‌های کلیدی نظام و چهره‌های خدوم و انقلابی را حذف کنند، می‌توانند از این بن‌بست سیاسی ـ تشکیلاتی نجات پیدا کرده و قدرت را تصاحب کنند.

هدف از مرحله اول فاز نظامی منافقین را می‌توان نابودی مهره‌های کلیدی و کادر‌های عالی تصمیم‌گیرنده نظام جمهوری اسلامی دانست که آن‌ها در جزوه‌ای تحت عنوان «مراحل سه‌گانه مبارزه در فاز نظامی» به آن اشاره کرده و نوشته بودند: «برای از بین بردن ثبات‌یافتگی رژیم با انهدام نیرو‌های عالی تصمیم‌گیرنده‌اش، در این مرحله نابودی کادر‌های استراتژیک دارای تقدم مرحله‌ای بوده و انهدام بدنه نظامی (مرحله دوم) را تحت‌الشعاع قرار داده…» همچنین در این جزوه آمده هست: «در این مرحله حرکت از بالا به پایین هست».

شکست راهبرد منافقین در مراحل سه‌گانه مبارزه در فاز نظامی

هدف از مرحله دوم فاز نظامی منافقین نیز انهدام بدنه نظامی رژیم بود و در جزوه «مراحل سه‌گانه مبارزه در فاز نظامی» در پاسخ به این سوال که بدنه نظامی رژیم کیست و چه کسانی را در بر می‌گیرد؟ نوشته شده بود: بدنه نظامی رژیم در این شرایط (شرایط دهه ۶۰ خصوصاً جنگ تحمیلی) پاسداران، کمیته‌ها، انجمن‌های ضداسلامی، جهاد سازندگی، نهاد‌های اجتماعی رژیم و… که علاوه‌بر مسلح بودن، به گسترش اختناق پرداخته‌اند، به‌طور کلی همه عناصری که به سد کردن آزادن شدن نیرو‌های خلق پرداخته‌اند». همچنین درباره نوع حرکت در این مرحله نیز در جزوه مذکور آمده بود: «در این مرحله، لزوم حرکت همه‌جانبه و گسترده نیرو‌های انقلاب از پایین به بالاست؛ یعنی با نابود کردن پایه‌های حاکمیت ضدخلق و عینیت نفوذ آن».

«مسعود رجوی» سرکرده منافقین درباره مراحل اول و دوم فاز نظامی این گروه تروریستی گفته هست: «مرحله اول فاز نظامی از ۳۰ خرداد ۱۳۶۰ شروع شد و تا تابستان ۱۳۶۱ طول کشید. این مرحله نوبت سران سیاسی بود. قبل از هر چیز شاه مهره‌ها هدف بودند. در این مرحله قرار بود که رژیم بی‌آینده شود و ثباتش را از دست بدهد و در عوض سازمان تثبیت شده و به عنوان جانشین رژیم اسلامی معرفی شود. مرحله دوم از تابستان ۱۳۶۱ تا پایان سال ۱۳۶۲ ادامه یافت. در این مرحله نوبت به تنه سرکوب‌گر نظام رسید، یعنی زدن سر انگشتان رژیم [مقصود رجوی از سرانگشتان رژیم نیرو‌های سپاه، بسیج، حزب‌اللهی و کلیه افرادی که به نحوی با جمهوری اسلامی ارتباطی داشتند، بوده هست] و این‌جاست که قطع دست و پای اجرایی رژیم اسلامی اهمیت پیدا می‌کند».

شکست راهبرد منافقین در مراحل سه‌گانه مبارزه در فاز نظامی

اما مرحله سوم از فاز نظامی منافقین، «آزادسازی و تدارک قیام همه‌جانبه» عنوان شده بود؛ آن‌ها در انتهای مرحله‌بندی‌های خود، در همان جزوه یادشده نوشته بودند: «اگر دو فاز حرکت (سیاسی – نظامی) و دو مرحله استراتژیک فاز تکاملی نظامی نتواند این مرحله (مرحله سوم) را ایجاد کند و مطابق قانون‌مندی‌های اجتماعی حاکم بر شرایط حرکت آغاز نشود، آن‌وقت هست که بایستی در صلاحیت پیشتاز در تعیین استراتژی و تاکتیک شک کرد».

گام اول؛ ترور مسئولان بلند‌پایه کشور

منافقین در مرحله اول از مراحل سه‌گانه مبارزه در فاز نظامی، ابتدا در گام نخست، هفتم تیر سال ۱۳۶۰ با انفجار بمب در دفتر نخست‌وزیری شهید مظلوم آیت‌الله سید محمد بهشتی و ۷۲ نفر دیگر از یاران وی، از جمله ۲۷ نماینده مجلس شورای اسلامی و چهار وزیر کابینه دولت را به شهادت رساندند و تنها ۲ ماه بعد یعنی هشتم شهریور نیز با انفجار بمب در دفتر نخست‌وزیری، «محمدعلی رجایی» رئیس‌جمهور و حجت‌الاسلام والمسلمین «محمدجواد باهنر» نخست‌وزیر را به شهادت رساندند.

این جنایت‌کاران همچنین در ادامه جنایات ددمنشانه خود، دستان ناپاک خود را به خون تعدادی از نمایندگان مجلس، مسئولان کشور و ائمه جمعه آلوده کردند و آیت‌الله «سید اسدالله مدنی»، آیت‌الله «محمد صدوقی»، آیت‌الله «عطاءالله اشرفی اصفهانی» و آیت‌الله «سید عبدالحسین دستغیب» را به شهادت رساندند؛ در واقع لبه تیز حملات آن‌ها در این مرحله، مقامات مسئول جمهوری اسلامی ایران بود و آن‌ها می‌خواستند از بالا به پایین حرکت کنند؛ یعنی ابتدا مقامات درجه اول جمهوری اسلامی و سپس مراحل بعدی را اجرا کنند.

جمهوری اسلامی ایران علی‌رغم از دست دادن شخصیت‌های برجسته و سرمایه‌های بزرگی نظیر شهید آیت‌الله بهشتی، شهید رجایی و شهید حجت‌الاسلام باهنر و روحانیون معظمی که در محراب عبادت به فیض شهادت نائل آمدند، نه‌تنها ضعیف و ثبات سیاسی آن متزلزل نشد؛ بلکه همان‌طور که امام امت فرمودند «بکشید ما را ملت بیداتر خواهد شد»، ملت بزرگ ایران با الهام از خون این شهیدان والامقام و با عزمی راسخ‌تر، بر قدرت خویش افزوده و ثبات خود را مستحکم‌تر کردند.

شکست راهبرد منافقین در مراحل سه‌گانه مبارزه در فاز نظامی

گام دوم؛ انهدام بدنه نظامی کشور

منافقین در جزوه «مراحل سه‌گانه مبارزه در فاز نظامی» در واقع منظور از «بدنه نظامی» یا «سرانگشتان رژیم» را هرکسی دانسته‌اند که در مقابل آن‌ها بایستد و دل او با عشق به اسلام و انقلاب اسلامی روشن شده باشد؛ اگرچه که آن‌ها بدنه نظامی رژیم را در این جزوه پاسداران، کمیته‌ها، انجمن‌های اسلامی، جهاد سازندگی، نهاد‌های اجتماعی رژیم و… عنوان کرده‌اند؛ اما در ادامه نیز بدنه نظامی را این‌گونه نیز گسترده‌تر کرده‌اند: «به‌طور کلی همه عناصری که به سد کردن آزادن شدن نیرو‌های خلق پرداخته‌اند»؛ بنابراین منافقین در این جزوه ضمن برشمردن اعضای نهاد‌های انقلابی، این خصوصیت را به‌درستی به همه مردم مسلمان ایران انطباق داده و علناً قصد خود را در نابود کردن پایه‌های حاکمیت اسلامی برملا نمودند. 

«علی زرکش» یکی از سردمداران تبهکار منافقین، در پیامی خطاب به هواداران بازی‌خورده اهل‌نفاق گفته هست: «ضربات خود را هرچه بهتر و کاراتر بر پیکر دشمن فرود آورید. همه نهاد‌ها و موسسات و افرادی که سعی در تحکیم موقعیت خمینی دارند را هدف قرار دهید. به افراد و موسساتی که از نظر اقتصادی باعث تقویت رژیم می‌شوند، تهاجم کنید و در صورت امکان، اموال آن‌ها را مصادره کنید. کلیه افرادی که با بستن سلاح به کمر، به دفاع از رژیم می‌شتابند را هدف قرار دهید. همچنین نگذارید کسی مانع شما برای از هم دریدن رژیم شود».

کنارهم قرار دادن خطوط این پیام و رهنمود‌های آن و همچنین تبلور عملی جنایات منافقین و ترور‌های آن‌ها، تصویر روشنی از اهداف شوم منافقین را نشان می‌دهد که دیگر صحبت بر سر نیرو‌های سپاه، کمیته انقلاب اسلامی، دیگر نیرو‌های مسلح و نهاد‌های انقلابی همچون جهاد سازندگی نبود؛ بلکه همه افراد و موسساتی که به هر عنوان، چه مسلح و چه غیرمسلح و به هر ترتیب، چه سیاسی و چه اقتصادی از انقلاب اسلامی حمایت می‌کنند را شامل می‌شود.

شکست راهبرد منافقین در مراحل سه‌گانه مبارزه در فاز نظامی

منافقین از این رو، ضمن همکاری با دشمنی که جنگ را بر ما تحمیل کرده و هزاران نفر از مردم را به خاک و خون کشیده بود و خیانت‌های متعدد در جبهه‌های نبرد حق علیه باطل در قامت ستون پنجم دشمن، در کوچه‌ها و خیابان‌های کشور نیز با بی‌رحمی زایدالوصفی به مردم حزب‌اللهی حمله کرده و با عنوان «عملیات انقلابی»، آن‌ها را به شهادت می‌رساندند؛ از کسانی که در مغازه خود تصاویر امام خمینی (ره) و یا آیات عظام نصب کرده بودند تا کسانی تصویر امام امت را همراه خود داشته و یا حتی چهره‌ای مذهبی داشتند؛ چراکه در منطق آن‌ها، همه این افراد جزو «بدنه نظامی» جمهوری اسلامی ایران به حساب می‌آمدند.

همچنین بمب‌گذاری در اماکن و معابر عمومی، پرتاب بمب و مواد آتش‌زا به منازل مردم، سرقت مسلحانه بانک‌ها و آتش‌زدن و سرقت وسایل نقلیه مردم و حتی وسایل نقلیه عمومی، از دیگر اقدامات منافقین در راستای گام دوم فاز نظامی آن‌ها بود که آن‌ها را نیز عملیات انقلابی عنوان کرده در منطق باطل آن‌ها، سرقت سرمایه‌های ملت و وسایل نقلیه آن‌ها نیز «مصادره انقلابی» نامیده می‌شد.

گام سوم؛ آزادسازی و تدارک قیام همه‌جانبه

منافقین براساس جزوه «مراحل سه‌گانه مبارزه در فاز نظامی»، به‌زعم باطل خود پس از طی کردن مراحل اول و دوم، مرحله سومی را با عنوان «آزادسازی و تدارک قیام همه‌جانبه» برنامه‌ریزی کرده و در توضیح آن اعلام کرده بودند که اگر مراحل اول و دوم طی شده و شرایط برای اجرای مرحله سوم به‌وجود نیامد، «آن‌وقت هست که بایستی در صلاحیت پیشتاز در تعیین استراتژی و تاکتیک شک کرد»؛ این درحالی هست که پس از طی شدن مراحل اول و دوم مبارزه آن‌ها در فاز نظامی و ریخته شدن خون بزرگانی همچون شهیدان بهشتی، رجایی، باهنر و… و همچنین شهادت فجیع هزاران نفر از مردم بی‌گناه، منافقین در اقداماتی نظیر عملیات «فروغ جاویدان» سعی کردند تا به‌گونه‌ای مرحله سوم مبارزه خود در فاز نظامی را محقق سازند؛ اما سرانجامِ همه خیانت‌های آن‌ها، غیر از نابودی، رسوایی و شکست، دستاورد دیگری برای منافقین نداشت که این موضوع تحقق وعده‌ خداوند متعال درباره اهل نفاق هست.

انتهای پیام/ 113

این مطلب به صورت خودکار از این صفحه بارنشر گردیده هست
شکست منافقین در مراحل سه‌گانه مبارزه در فاز نظامی

شکست منافقین در مراحل سه‌گانه مبارزه در فاز نظامی بیشتر بخوانید »

سردار جلالی: استفاده گروهک منافقین از سلاح‌ شیمیایی علیه مخالفان صدام/ باید ساختارهای لازم برای پدافند شیمیایی در کشور ایجاد شود

سردار جلالی: استفاده گروهک منافقین از سلاح‌ شیمیایی علیه مخالفان صدام/ باید ساختارهای لازم برای پدافند شیمیایی در کشور ایجاد شود


به گزارش مجاهدت از خبرنگار دفاعی امنیتی دفاع‌پرس، سردار سرتیپ «غلامرضا جلالی» رئیس سازمان پدافند غیرعامل کشور در هشتمین همایش ملی پدافند شیمیایی که صبح امروز (چهارشنبه) در بیمارستان فرهیختگان برگزار شد، با تبریک اعیاد قربان و غدیر اظهار داشت: موضوع پدافند شیمیایی شامل سه مقوله اساسی است؛ اولین بخش مربوط به جنگ‌های شیمیایی، دومین بخش مربوط به صنعت شیمیایی کشور و لزوم حفاظت از آن‌ها در برابر خطرات، و سومین  بخش سوم مربوط به تهدیدات شیمیایی است.

سردار جلالی ادامه داد: درخصوص بخش اول، ما در دفاع مقدس شاهد حملات شیمیایی عراق علیه ملت ایران بودیم و از سوی رژیم بعثی عراق ۵۷۰ مرتبه حمله شیمیایی به کشور انجام شد.

رئیس سازمان پدافند غیرعامل کشور با بیان اینکه رژیم بعثی عراق بیش از ۱۵ حمله شیمیایی به مناطق مسکونی کشورمان انجام داد، گفت: بر اثر حملات شیمیایی متعدد عراق، نزدیک به ۱۰ هزار نفر از هم‌وطنان ما شهید و بیش از ۱۰۷ هزار نفر جانباز شدند.

وی افزود: تجربه استفاده از سلاح‌های شیمیایی، منحصر به جنگ تحمیلی عراق علیه ایران نماند و ما در نبرد‌های محور مقاومت (در سوریه) هم شاهد استفاده دشمنان از سلاح‌های شیمیایی بودیم.

سردار جلالی خاطرنشان کرد: کشور‌های اروپایی مدعی تمدن، سلاح‌های شیمیایی را در اختیار رژیم بعثی قرار دادند. غربی‌ها در این زمینه کارخانه و زیرساخت برای بعثی‌ها ایجاد کردند و به آن‌ها آموزش هم دادند.

رئیس سازمان پدافند غیرعامل کشور اضافه کرد: گروهک منافقین هم در عراق علیه مخالفان رژیم بعثی از سلاح‌های شیمیایی استفاده کردند.

وی متذکر شد: حملات شیمیایی در شرایط خاص تکرارپذیر است و معاهدات و کنوانسیون‌های بین‌المللی توان جلوگیری از این‌گونه حملات را ندارند؛ لذا ما باید آمادگی دفاعی شیمیایی داشته باشیم و در این زمینه نیازمند ایجاد ساختار هستیم.

ادامه دارد…

این مطلب به صورت خودکار از این صفحه بارنشر گردیده است

سردار جلالی: استفاده گروهک منافقین از سلاح‌ شیمیایی علیه مخالفان صدام/ باید ساختارهای لازم برای پدافند شیمیایی در کشور ایجاد شود

سردار جلالی: استفاده گروهک منافقین از سلاح‌ شیمیایی علیه مخالفان صدام/ باید ساختارهای لازم برای پدافند شیمیایی در کشور ایجاد شود بیشتر بخوانید »