جنگ نفتکش ها

گروه دفاعی امنیتی دفاع‌پرس‌ـ رحیم محمدی؛ سپاه پاسداران انقلاب اسلامی که در سال ۱۳۵۸ شکل گرفت و به‌عنوان نهادی انقلابی متولد شد، در زمان شکل‌گیری، هیچ امکانات و نیرویی نداشت؛ به همین جهت به تدریج تلاش کرد تا به‌عنوان بخشی از جریان انقلاب، جایگاه خود را در نظام جمهوری اسلامی ایران مستحکم کند.

براین اساس، ابتدا تلاش کرد که با عضوگیری سازمان رزمی منسجم و مشخص برای ادامه فعالیت‌های خود ایجاد کند که به واسطه این تلاش‌ها در همان ماه‌های نخستین پس از پیروزی انقلاب اسلامی توانست ضربات مؤثر و کاری را بر پیکره سازمان منافقین وارد کند؛ به نحوی که اعضای اصلی آن‌ها مجبور به فرار از ایران و پناه بردن به آغوش دشمنان مردم کشورمان شدند.

البته همزمان به واسطه شکل‌گیری غائله تجزیه‌طلبان در مناطق مرزی کشورمان از جمله در خوزستان و کردستان با این تجزیه‌طلبان هم در نبرد بود و با شروع جنگ تحمیلی عراق علیه ایران بیشترین تلاش خود را معطوف به جنگ با ارتش عراق کرد؛ زیرا ارتش این کشور توانسته بود با سوء استفاده از وضعیت موجود در کشورمان، بخش‌هایی از خاک کشور را اشغال کند.

به همین دلیل نیاز بود تا با کمک سایر قوای مسلح کشورمان همچون ارتش جمهوری اسلامی ایران علاوه بر ایستادگی مقابل پیشروی دشمن، در وقت مقتضی با انجام حملاتی شهر‌ها و مناطق اشغالی را از تصرف دشمن خارج کند؛ لذا با تأسیس تیپ و سازماندهی نیرو‌ها در این یگان‌ها توانست نیرو‌های خود را در جنگ با ارتش عراق بهتر هدایت کند؛ این موضوع باعث شد تا با همکاری ارتش قهرمان بخش‌های زیادی از مناطق اشغالی کشورمان همچون خرمشهر مقاوم آزاد و متجاوزان عراقی به پشت مرز‌های بین‌المللی عقب رانده شوند.

اما روند جنگ برای سپاه پاسداران انقلاب اسلامی به شکلی بود که برای وارد آوردن ضربات بیشتر بر پیکره دشمن، باید همانند ارتش از سه نیروی هوایی، دریایی و زمینی برخوردار می‌بود؛ در واقع سپاه پاسداران تا سال ۱۳۶۴ فقط دارای نیروی زمینی بود؛ از این روی، فرمانده وقت کل سپاه ۱۵ شهریور ۱۳۶۴ در نامه‌ای خطاب به امام خمینی (ره) از ایشان در خواست می‌کند که اجازه تأسیس سه نیروی مورد اشاره را به سپاه پاسداران اعطا کنند.

براین اساس، امام خمینی (ره) پس از مشورت‌هایی که انجام می‌دهند، ۲۶ شهریور ۱۳۶۴ در نامه‌ای به فرمانده وقت کل سپاه اینگونه پاسخ می‌دهند:
‏

«بسم الله الرحمن الرحیم ‏
‏‏جناب آقای محسن رضایی، فرمانده سپاه پاسداران انقلاب اسلامی ایران ‏
‏

با توجه به اینکه در اصل ۱۵۰ قانون اساسی ادامۀ نقش سپاه در نگهبانی از انقلاب و‏‎ ‎‏دستاورد‌های آن تصریح شده است، و نظر به آنکه انجام این نقش بدون آمادگی کامل‏‎ ‎‏سپاه از جهت تجهیزات و آرایش جنگی و فنون دریایی، زمینی، هوایی امکان‌پذیر نیست، ‏‎ ‎‏شما مأموریت دارید هرچه سریع‌تر سپاه پاسداران را مجهز به نیرو‌های زمینی، هوایی، ‏‎ ‎‏دریایی قوی نمایید، تا در موارد لازم با همکاری و هماهنگی با ارتش جمهوری اسلامی‏‎ ‎‏ایران از مرز‌های زمینی، دریایی، هوایی کشور حفاظت نمایند. ‏
‏

۲۶ شهریور ۱۳۶۴ ‏
‏روح الله الموسوی الخمینی»

پس از ابلاغ این دستور به فرمانده وقت کل سپاه، سپاه پاسداران انقلاب اسلامی به سرعت سه نیروی هوایی، زمینی و دریایی را شکل می‌دهد و فرماندهانی را نیز برای هرکدام از این نیرو‌ها انتخاب می‌کند؛ نتیجه این کار منجر به ساخت اولین موشک بالستیک ایران توسط نیروی هوایی وقت سپاه و شلیک و اصابت آن به بانک «رافدین» بغداد می‌شود و در دریا نیز نیروی دریایی که به قایق‌های تندرو موسوم به قایق‌های عاشورا مجهز شده بود، در جنگ نفتکش‌ها به جنگ با ناوشکن‌ها و بالگرد‌های آمریکا می‌رود و در این جنگ دو فروند بالگرد گران‌قیمت و به‌روز آمریکا را ساقط می‌کنند و به واسطه مین‌ریزی در خلیج فارس یک فروند شناور رزمی آمریکا و نفتکش کویتی تحت پرچم آمریکا با مین دریایی، آسیب جدی می‌بینند.

پس فرمان امام (ره) مبنی بر تشکیل سه نیرو در سپاه پاسداران، باعث شد تا این نهاد متولدشده در انقلاب اسلامی، علاوه بر حوزه رزم زمینی، به‌عنوان نیرویی قدرتمند و تأثیرگذار در نبرد‌های هوایی و دریایی شناخته شود.

انتهای پیام/ 231

گروه دفاعی امنیتی دفاع‌پرس‌ـ رحیم محمدی؛ سپاه پاسداران انقلاب اسلامی که در سال ۱۳۵۸ شکل گرفت و به‌عنوان نهادی انقلابی متولد شد، در زمان شکل‌گیری، هیچ امکانات و نیرویی نداشت؛ به همین جهت به تدریج تلاش کرد تا به‌عنوان بخشی از جریان انقلاب، جایگاه خود را در نظام جمهوری اسلامی ایران مستحکم کند.

براین اساس، ابتدا تلاش کرد که با عضوگیری سازمان رزمی منسجم و مشخص برای ادامه فعالیت‌های خود ایجاد کند که به واسطه این تلاش‌ها در همان ماه‌های نخستین پس از پیروزی انقلاب اسلامی توانست ضربات مؤثر و کاری را بر پیکره سازمان منافقین وارد کند؛ به نحوی که اعضای اصلی آن‌ها مجبور به فرار از ایران و پناه بردن به آغوش دشمنان مردم کشورمان شدند.

البته همزمان به واسطه شکل‌گیری غائله تجزیه‌طلبان در مناطق مرزی کشورمان از جمله در خوزستان و کردستان با این تجزیه‌طلبان هم در نبرد بود و با شروع جنگ تحمیلی عراق علیه ایران بیشترین تلاش خود را معطوف به جنگ با ارتش عراق کرد؛ زیرا ارتش این کشور توانسته بود با سوء استفاده از وضعیت موجود در کشورمان، بخش‌هایی از خاک کشور را اشغال کند.

به همین دلیل نیاز بود تا با کمک سایر قوای مسلح کشورمان همچون ارتش جمهوری اسلامی ایران علاوه بر ایستادگی مقابل پیشروی دشمن، در وقت مقتضی با انجام حملاتی شهر‌ها و مناطق اشغالی را از تصرف دشمن خارج کند؛ لذا با تأسیس تیپ و سازماندهی نیرو‌ها در این یگان‌ها توانست نیرو‌های خود را در جنگ با ارتش عراق بهتر هدایت کند؛ این موضوع باعث شد تا با همکاری ارتش قهرمان بخش‌های زیادی از مناطق اشغالی کشورمان همچون خرمشهر مقاوم آزاد و متجاوزان عراقی به پشت مرز‌های بین‌المللی عقب رانده شوند.

اما روند جنگ برای سپاه پاسداران انقلاب اسلامی به شکلی بود که برای وارد آوردن ضربات بیشتر بر پیکره دشمن، باید همانند ارتش از سه نیروی هوایی، دریایی و زمینی برخوردار می‌بود؛ در واقع سپاه پاسداران تا سال ۱۳۶۴ فقط دارای نیروی زمینی بود؛ از این روی، فرمانده وقت کل سپاه ۱۵ شهریور ۱۳۶۴ در نامه‌ای خطاب به امام خمینی (ره) از ایشان در خواست می‌کند که اجازه تأسیس سه نیروی مورد اشاره را به سپاه پاسداران اعطا کنند.

براین اساس، امام خمینی (ره) پس از مشورت‌هایی که انجام می‌دهند، ۲۶ شهریور ۱۳۶۴ در نامه‌ای به فرمانده وقت کل سپاه اینگونه پاسخ می‌دهند:
‏

«بسم الله الرحمن الرحیم ‏
‏‏جناب آقای محسن رضایی، فرمانده سپاه پاسداران انقلاب اسلامی ایران ‏
‏

با توجه به اینکه در اصل ۱۵۰ قانون اساسی ادامۀ نقش سپاه در نگهبانی از انقلاب و‏‎ ‎‏دستاورد‌های آن تصریح شده است، و نظر به آنکه انجام این نقش بدون آمادگی کامل‏‎ ‎‏سپاه از جهت تجهیزات و آرایش جنگی و فنون دریایی، زمینی، هوایی امکان‌پذیر نیست، ‏‎ ‎‏شما مأموریت دارید هرچه سریع‌تر سپاه پاسداران را مجهز به نیرو‌های زمینی، هوایی، ‏‎ ‎‏دریایی قوی نمایید، تا در موارد لازم با همکاری و هماهنگی با ارتش جمهوری اسلامی‏‎ ‎‏ایران از مرز‌های زمینی، دریایی، هوایی کشور حفاظت نمایند. ‏
‏

۲۶ شهریور ۱۳۶۴ ‏
‏روح الله الموسوی الخمینی»

پس از ابلاغ این دستور به فرمانده وقت کل سپاه، سپاه پاسداران انقلاب اسلامی به سرعت سه نیروی هوایی، زمینی و دریایی را شکل می‌دهد و فرماندهانی را نیز برای هرکدام از این نیرو‌ها انتخاب می‌کند؛ نتیجه این کار منجر به ساخت اولین موشک بالستیک ایران توسط نیروی هوایی وقت سپاه و شلیک و اصابت آن به بانک «رافدین» بغداد می‌شود و در دریا نیز نیروی دریایی که به قایق‌های تندرو موسوم به قایق‌های عاشورا مجهز شده بود، در جنگ نفتکش‌ها به جنگ با ناوشکن‌ها و بالگرد‌های آمریکا می‌رود و در این جنگ دو فروند بالگرد گران‌قیمت و به‌روز آمریکا را ساقط می‌کنند و به واسطه مین‌ریزی در خلیج فارس یک فروند شناور رزمی آمریکا و نفتکش کویتی تحت پرچم آمریکا با مین دریایی، آسیب جدی می‌بینند.

پس فرمان امام (ره) مبنی بر تشکیل سه نیرو در سپاه پاسداران، باعث شد تا این نهاد متولدشده در انقلاب اسلامی، علاوه بر حوزه رزم زمینی، به‌عنوان نیرویی قدرتمند و تأثیرگذار در نبرد‌های هوایی و دریایی شناخته شود.

انتهای پیام/ 231

گروه دفاعی امنیتی دفاع‌پرس ـ رحیم محمدی؛ دهم اردیبهشت هر سال در تقویم کشورمان روز ملی خلیج فارس نام‌گذاری شده است به همین جهت اگر نگاهی گذرا به آنچه طی سال‌های پس از پیروزی انقلاب اسلامی در خلیج فارس روی داده، داشته باشیم به خوبی متوجه می‌شویم که طی این مدت آبراه بین المللی خلیج فارس گذشته از مناقشات بیهوده سیاسی که بعضاً بر سر جزایر ایرانی مطرح می‌شود، این آبراه به دلیل اینکه محل صادرات ۳۰ درصد نفت جهان است و بیش از ۷۰ تریلیون مترمکعب گاز طبیعی را در خود جای داده، در طول تاریخ مورد طمع کشور‌های استعماری بوده که نمونه بارز آن وقوع جنگ نفتکش‌ها از سال ۱۳۶۲ تا ۱۳۶۶ است؛ البته پیش از آن نیز به واسطه اهمیتی که این منطقه داشته مورد تاخت و تاز ارتش استعماری کشورهای پرتغال و انگلستان هم بوده است.

اهمیت این آبراه بین المللی در جنگ تحمیلی عراق علیه کشورمان، موجب شد تا سپاه پاسداران انقلاب اسلامی در کنار ارتش جمهوری اسلامی ایران نیرویی جدید برای مقابله با اقدامات ارتش عراق در خلیج فارس، تشکیل دهد؛ بدین ترتیب نیروی دریایی سپاه در سال ۱۳۶۱ گردان دریایی در ناحیه ۶ بوشهر را با یک فروند یدک‌کش متعلق به نیروگاه اتمی بوشهر و دو فروند قایق با بدنه چوبی راه‌اندازی کرد.

این اقدام سپاه باعث شد تا به تدریج این نیروی تازه‌تأسیس سپاه عرصه را در دریا بر دشمنان این سرزمین تنگ کند که نمونه آن مین‌ریزی و شلیک موشک‌های موسوم به «کرم ابریشم» است؛ مین‌ریزی در خلیج فارس موجب شد تا نفتکش «بریجتون» علی‌رغم اینکه توسط پنج شناور نیروی دریایی ارتش آمریکا اسکورت می‌شد، از ادامه حرکت خود باز ایستد و ماشین تبلیغاتی آمریکا را هم با شکست مفتصحانه‌ای روبه‌رو سازد.

سپاه پاسداران انقلاب اسلامی در دوران دفاع مقدس برای آن که آب‌های خلیج فارس را در جهت کُند و یا متوقف کردن ماشین جنگی ارتش عراق ناامن کند، ۱۸ اردیبهشت ۱۳۶۶ با قایق‌های تندروی خود موسوم به قایق‌های «عاشورا» به کشتی «ایوان کوروتیف» شوروی حمله می‌کند و در همین راستا به واسطه مین ریزی که سپاه در خلیج فارس انجام داده بود، کشتی روسی «مارشال چوخوف» نیز با مین برخورد می‌کند.

این اقدامات سپاه ادامه یافت تا اینکه در ۱۶ مهر ۱۳۶۶ سه بالگرد نیرو‌های ویژه ارتش آمریکا با پنج شناور تندروی سپاه به فرماندهی «نادر مهدوی» درگیر می‌شوند و طی آن یک بالگرد آمریکایی و سه قایق نیروی دریایی سپاه مورد اصابت قرار می‌گیرند و طی آن نادر مهدوی هم به شهادت می‌رسد.

اما سپاه دست از مقابله با نیرو‌های ارتش متجاوز آمریکا برنمی‌دارد؛ زیرا در بیست و سوم و بیست و چهارم مهر ۱۳۶۶ با دو فروند موشک، سوپرتانکر‌های آمریکایی به نام‌های «سونگاری» و «سی اُیل سیتی» را در اسکله الاحمدی کویت مورد اصابت قرار می‌دهد؛ هرچند آمریکایی‌ها در اقدامی تلافی‌جویانه به سکوی نفتی رشادت ایران حمله کردند، ولی باز هم سپاه دست از رویارویی با آمریکا برنداشت؛ چرا که در ۲۰ فروردین ۱۳۶۷ شناور آمریکایی «تنی ساموئل بی رابرتز» با مین دریایی برخورد کرد.

نیروی دریایی سپاه، با استفاده از قایق‌های تندرو در مدت یک سال و نیم درگیری مستقیم با آمریکایی‌ها در دهه ۱۳۶۰ هرچند ۹ شهید تقدیم انقلاب کرد، ولی در مقابل موفق شد از آمریکا ۵۲ نفر تلفات بگیرد؛ همچنین در این مدت اگرچه نیروی دریایی سپاه چهار فروند قایق را از دست داد، اما آمریکایی‌ها هم سه فروند ناو شامل ناو‌های «ساموئل رابرت»، «سی اُیل سیتی» و «سانگاری» و نیز دو فروند بالگرد را از دست دادند.

بعد از دفاع مقدس نیز، چون مأموریت حفظ و حراست از آب‌های سرزمینی کشورمان در خلیج فارس به سپاه پاسداران انقلاب اسلامی واگذار شده بود، در اجرای این مأموریت به دفعات با نیروی دریایی ارتش آمریکا مواجه شده و اگرچه به رویارویی نظامی منتهی نشده، ولی مصمم بودن سپاه در حفظ و حراست از آب‌های سرزمین کشورمان در خلیج فارس موجب شده تا آمریکایی‌ها و کشور‌های فرامنطقه‌ای در صورت ورود به آب‌های کشورمان با اقدام قاطع سپاه مواجه شوند؛ لذا این موضوع باعث شده تا همواره آن‌ها از رویارویی مستقیم نظامی با نیروی دریایی سپاه پرهیز کنند؛ چون می‌دانند به محض بروز درگیری نظامی، شناور‌های آن‌ها به هدف‌های راحتی تبدیل می‌شوند و این آبراه به قبرستان شناورهای‌شان تبدیل خواهد شد.

انتهای پیام/ 231

گروه دفاعی امنیتی دفاع‌پرس ـ رحیم محمدی؛ دهم اردیبهشت هر سال در تقویم کشورمان روز ملی خلیج فارس نام‌گذاری شده است به همین جهت اگر نگاهی گذرا به آنچه طی سال‌های پس از پیروزی انقلاب اسلامی در خلیج فارس روی داده، داشته باشیم به خوبی متوجه می‌شویم که طی این مدت آبراه بین المللی خلیج فارس گذشته از مناقشات بیهوده سیاسی که بعضاً بر سر جزایر ایرانی مطرح می‌شود، این آبراه به دلیل اینکه محل صادرات ۳۰ درصد نفت جهان است و بیش از ۷۰ تریلیون مترمکعب گاز طبیعی را در خود جای داده، در طول تاریخ مورد طمع کشور‌های استعماری بوده که نمونه بارز آن وقوع جنگ نفتکش‌ها از سال ۱۳۶۲ تا ۱۳۶۶ است؛ البته پیش از آن نیز به واسطه اهمیتی که این منطقه داشته مورد تاخت و تاز ارتش استعماری کشورهای پرتغال و انگلستان هم بوده است.

اهمیت این آبراه بین المللی در جنگ تحمیلی عراق علیه کشورمان، موجب شد تا سپاه پاسداران انقلاب اسلامی در کنار ارتش جمهوری اسلامی ایران نیرویی جدید برای مقابله با اقدامات ارتش عراق در خلیج فارس، تشکیل دهد؛ بدین ترتیب نیروی دریایی سپاه در سال ۱۳۶۱ گردان دریایی در ناحیه ۶ بوشهر را با یک فروند یدک‌کش متعلق به نیروگاه اتمی بوشهر و دو فروند قایق با بدنه چوبی راه‌اندازی کرد.

این اقدام سپاه باعث شد تا به تدریج این نیروی تازه‌تأسیس سپاه عرصه را در دریا بر دشمنان این سرزمین تنگ کند که نمونه آن مین‌ریزی و شلیک موشک‌های موسوم به «کرم ابریشم» است؛ مین‌ریزی در خلیج فارس موجب شد تا نفتکش «بریجتون» علی‌رغم اینکه توسط پنج شناور نیروی دریایی ارتش آمریکا اسکورت می‌شد، از ادامه حرکت خود باز ایستد و ماشین تبلیغاتی آمریکا را هم با شکست مفتصحانه‌ای روبه‌رو سازد.

سپاه پاسداران انقلاب اسلامی در دوران دفاع مقدس برای آن که آب‌های خلیج فارس را در جهت کُند و یا متوقف کردن ماشین جنگی ارتش عراق ناامن کند، ۱۸ اردیبهشت ۱۳۶۶ با قایق‌های تندروی خود موسوم به قایق‌های «عاشورا» به کشتی «ایوان کوروتیف» شوروی حمله می‌کند و در همین راستا به واسطه مین ریزی که سپاه در خلیج فارس انجام داده بود، کشتی روسی «مارشال چوخوف» نیز با مین برخورد می‌کند.

این اقدامات سپاه ادامه یافت تا اینکه در ۱۶ مهر ۱۳۶۶ سه بالگرد نیرو‌های ویژه ارتش آمریکا با پنج شناور تندروی سپاه به فرماندهی «نادر مهدوی» درگیر می‌شوند و طی آن یک بالگرد آمریکایی و سه قایق نیروی دریایی سپاه مورد اصابت قرار می‌گیرند و طی آن نادر مهدوی هم به شهادت می‌رسد.

اما سپاه دست از مقابله با نیرو‌های ارتش متجاوز آمریکا برنمی‌دارد؛ زیرا در بیست و سوم و بیست و چهارم مهر ۱۳۶۶ با دو فروند موشک، سوپرتانکر‌های آمریکایی به نام‌های «سونگاری» و «سی اُیل سیتی» را در اسکله الاحمدی کویت مورد اصابت قرار می‌دهد؛ هرچند آمریکایی‌ها در اقدامی تلافی‌جویانه به سکوی نفتی رشادت ایران حمله کردند، ولی باز هم سپاه دست از رویارویی با آمریکا برنداشت؛ چرا که در ۲۰ فروردین ۱۳۶۷ شناور آمریکایی «تنی ساموئل بی رابرتز» با مین دریایی برخورد کرد.

نیروی دریایی سپاه، با استفاده از قایق‌های تندرو در مدت یک سال و نیم درگیری مستقیم با آمریکایی‌ها در دهه ۱۳۶۰ هرچند ۹ شهید تقدیم انقلاب کرد، ولی در مقابل موفق شد از آمریکا ۵۲ نفر تلفات بگیرد؛ همچنین در این مدت اگرچه نیروی دریایی سپاه چهار فروند قایق را از دست داد، اما آمریکایی‌ها هم سه فروند ناو شامل ناو‌های «ساموئل رابرت»، «سی اُیل سیتی» و «سانگاری» و نیز دو فروند بالگرد را از دست دادند.

بعد از دفاع مقدس نیز، چون مأموریت حفظ و حراست از آب‌های سرزمینی کشورمان در خلیج فارس به سپاه پاسداران انقلاب اسلامی واگذار شده بود، در اجرای این مأموریت به دفعات با نیروی دریایی ارتش آمریکا مواجه شده و اگرچه به رویارویی نظامی منتهی نشده، ولی مصمم بودن سپاه در حفظ و حراست از آب‌های سرزمین کشورمان در خلیج فارس موجب شده تا آمریکایی‌ها و کشور‌های فرامنطقه‌ای در صورت ورود به آب‌های کشورمان با اقدام قاطع سپاه مواجه شوند؛ لذا این موضوع باعث شده تا همواره آن‌ها از رویارویی مستقیم نظامی با نیروی دریایی سپاه پرهیز کنند؛ چون می‌دانند به محض بروز درگیری نظامی، شناور‌های آن‌ها به هدف‌های راحتی تبدیل می‌شوند و این آبراه به قبرستان شناورهای‌شان تبدیل خواهد شد.

انتهای پیام/ 231