به گزارش مجاهدت از خبرنگار دفاعی امنیتی دفاع‌پرس، «کی‌یر استارمر» نخست‌وزیر انگلیس اخیراً از برنامه راهبردی این کشور برای نوسازی و گسترش زرادخانه سلاح‌های هسته‌ای رونمایی کرد؛ برنامه‌ای شوم و خطرناک که از یک سو به رقابت هسته‌ای با آمریکا، چین و روسیه دامن می‌زند و از سوی دیگر خطر استفاده از سلاح‌های هسته‌ای تاکتیکی را در آینده نزدیک افزایش می‌دهد. این مسیر خطرناک فقط به یک مقصد منتهی می‌شود: «عادی‌سازی جنگ هسته‌ای».
سیاست جدید دولت انگلیس از نظر بازدارندگی، کاملاً ناکارآمد و از نظر ارزش‌های اخلاقی، غیرانسانی ارزیابی می‌شود. در حالی که انگلیس از همیشه فقیرتر به نظر می‌رسد، کی‌یر استارمر به منظور تداوم بخشیدن به توهمات خود درباره جایگاه جهانی بریتانیا، مبلغ ۱۵ میلیارد پوند برای تقویت زرادخانه‌ی سلاح‌های هسته‌ای اختصاص داده است.
توجیه نخست‌وزیر انگلیس برای این تصمیم، افزایش تهدید‌ها و تغییر شرایط امنیتی جهان است؛ اما واقعیت این است که شرایط جهان از نظر تهدید هسته‌ای هیچ تغییری نکرده و از جنگ سرد تا امروز فهرست صاحبان سلاح‌های هسته‌ای ثابت است؛ آمریکا، روسیه، چین، فرانسه، هند، پاکستان، کره شمالی و رژیم صهیونیستی. با این حال، دولت‌هایی که ماده شش پیمان منع گسترش سلاح‌های هسته‌ای (ان‌پی‌تی) مبنی بر تعهد به خلع سلاح هسته‌ای را زیر پا گذاشته بودند، در پی وخامت مجدد فضای امنیتی جهان، بهانه جدیدی برای ادامه قانون‌شکنی خود پیدا کرده‌اند.
بریتانیا چندین دهه به روح پیمان عدم اشاعه سلاح‌های هسته‌ای بی‌احترامی کرده است و امروز نیز میلیارد‌ها دلار را صرف تولید سلاح‌های کشتار جمعی می‌کند و همزمان ریاکارانه مشغول اعمال فشار به برنامه صلح‌آمیز هسته‌ای ایران است. از آنجا که معاهده کاهش تسلیحات هسته‌ای راهبردی میان آمریکا و روسیه در سال ۲۰۲۶ منقضی می‌شود، کنترل تسلیحات استراتژیک حداقل در میان‌مدت چشم‌انداز امیدوارکننده‌ای ندارد و باید گفت جهان در حفظ ثبات استراتژیک و کاهش خطر سلاح‌های هسته‌ای با شکست مواجه شده است.
گسترش سلاح‌های هسته‌ای بزرگ‌ترین مشکل امنیتی جهان است. «دونالد ترامپ» اخیراً مدعی شد که خواهان خلع سلاح هسته‌ای است، اما در عمل، ۲ تریلیون دلار برای توسعه قدرت نظامی آمریکا اختصاص و بودجه سالانه اداره امنیت هسته‌ای این کشور را ۳۰ درصد افزایش داد. کاخ سفید همزمان در حال کاهش بودجه‌های فرهنگی، علمی و محیط زیستی است. از سوی دیگر، قدرت هسته‌ای چین از سال ۲۰۲۰ تاکنون بیش از دو برابر شده است. روسیه نیز با شلیک یک موشک هایپرسونیک که دارای قابلیت حمل کلاهک هسته‌ای بود، نگرانی‌ها درباره استفاده از سلاح‌های هسته‌ای تاکتیکی را تشدید کرد.
در همین حال، انگلیس نیز سناریویی ترسناک را دنبال می‌کند؛ احتمال بازگشت کلاهک‌های هسته‌ای هواپرتاب از همیشه جدی‌تر است. لندن خواهان خرید جنگنده‌های اف-۳۵ و مسلح کردن آنها به بمب‌های هسته‌ای است؛ بمب‌هایی که بازدهی متغییری دارند و می‌توانند به‌صورت تاکتیکی، علیه یک هدف در میدان نبرد مثل ستاد فرماندهی دشمن یا مردم یک شهر استفاده شوند. سلاح‌های هسته‌ای هواپرتاب که از قابلیت نصب روی پهپاد برخوردار است، چشم‌انداز هولناک جنگ هسته‌ای را به میزان قابل توجهی نزدیک‌تر می‌کند.
نخست‌وزیر انگلیس برای تشدید رقابت شیطانی بر سر توسعه سلاح‌های هسته‌ای به‌شدت بر ادعای تهدید روسیه علیه امنیت ملی این کشور تکیه می‌کند.
اگر هم این ادعا درست باشد، هیچ مقداری از موشک و بمب هسته‌ای برای دفاع کافی نخواهد بود. مسکو به خوبی می‌داند که اگر دکمه سلاح هسته‌ای را فشار دهد، بمب در برابر صورتش خودش منفجر می‌شود. بمباران اتمی یک دشمن مسلح به سلاح هسته‌ای، فرقی با خودکشی ندارد و همه می‌دانند که رئیس‌جمهور روسیه اهل خودکشی نیست. هند و پاکستان هم دقیقاً به همین دلیل ماه گذشته از فشردن دکمه سلاح هسته‌ای خودداری کردند.
واقعیت این است که بازدارندگی هسته‌ای اهمیت سابق را ندارد و تهدید کشورهای فاقد سلاح هسته‌ای به استفاده از سلاح هسته‌ای، نتیجه معکوس به همراه دارد؛ همچنان که تهدید هسته‌ای اوکراین توسط روسیه، به تشجیع ارتش اوکراین منجر شد. در سال ۱۹۸۲ ترس از سلاح‌های هسته‌ای بریتانیا، هرگز مانع از حمله آرژانتین به جزایر فالکلند نشد. سلاح‌های هسته‌ای آمریکا در سال ۲۰۰۱ نتوانست از حمله القاعده به برج‌های دوقلو جلوگیری کند. سرانجام جنبش حماس نیز در سال ۲۰۲۳ بدون ترس از سلاح‌های هسته‌ای رژیم صهیونیستی عملیات «طوفان‌الاقصی» را اجرا کرد. در این‌صورت بازدارندگی هسته‌ای چه معنایی دارد؟!
گسترش زرادخانه هسته‌ای بریتانیا را امن‌تر نمی‌کند؛ بلکه این کشور را بیشتر از قبل در معرض ارتکاب یک خطای فاجعه‌بار قرار می‌دهد. تابوی استفاده از سلاح هسته‌ای در آستانه شکسته شدن است و پس از آغاز یک جنگ هسته‌ای، هیچ چشم‌اندازی برای مهار آن وجود ندارد. در این وضعیت هولناک، تنها راه فرار از کابوس جنگ هسته‌ای، حرکت به سوی خلع سلاح تدریجی است.
حیات در سیاره زمین با تهدید وجودی مواجه است و مردم جهان نگران تغییرات سریع آب و هوایی و افزایش سرسام‌آور هزینه‌های زندگی هستند. در این میان، جنگ هسته‌ای فوری‌ترین تهدید امنیتی و میان‌بری مستقیم به مقصد آخرالزمان است. در شرایطی که دولت انگلیس با کسری شدید بودجه مواجه است، تصمیم صحیح عبارت است از صرف منابع محدود دولتی برای خدمت‌رسانی به شهروندان، ساخت بیمارستان‌ها، تجهیز مدارس و در صورت لزوم تقویت نیرو‌های مسلح به‌صورت متعارف.
انتهای پیام/ ۹۴۴
