جهاد سازندگیی

گروه حماسه و جهاد دفاع‌پرس ـ سیده فاطمه کیایی؛ کافی است حرفی از خودروی ملی به میان آید و آه از نهاد مرد و زن بلند شود، فارغ از نحوه عرضه و توزیع خودرو در سالیان اخیر، کیفیت پایین و نبود میدان رقابتی برای ساخت و تولید خودر‌هایی با استاندارد‌های حداقلی نارضایتی مردم را به دنبال داشته تا جایی که رهبر معظم انقلاب اسلامی اخیرا در یکی از سخنرانی‌های خود از کیفیت پایین خودرو‌های داخلی گلایه کرده و نارضایتی مردم را به حق دانست.

وضعیت خودروسازی و برخی صنایع در کشور حکم اژد‌های چند سری را دارد که با یک نسخه و فرمول قابل حل نیست، متخصصان و مسوولان زیادی طی سال‌های گذشته درباره راه‌های برون رفت مشکلات این حوزه صحبت کردند و راهکار‌هایی ارائه شده، اما هیچ کدام از این راه حل‌ها به عمل نرسیده و مشکلی را حل نکرده است، برخی نبود اراده کافی و برخی دست‌های پشت پرده را عامل اصلی عدم پیشرفت در این صنایع می‌دانند. این وضعیت در حالیست که مردم یک سوال بزرگ در ذهنشان نقش بسته و بار‌ها بازگو کرده‌اند، اینکه چطور می‌توانیم موشک بسازیم، اما خودرو نه؟ سوالی ساده، اما مهم که لازم است صاحبنظران عرصه علم و فناری و صنعت کشور به آن پاسخ دهند و مهمتر، برای حل آن آستین همت بالا بزنند.

در دوران دفاع مقدس واحد مهندسی جنگ بخش قابل توجهی از نیاز نیروی دفاعی کشور را در مقابله با دشمن برعهده داشت. از نحوه تشکیل و تاریخچه آن که بگذریم این واحد توانسته بود اقدامات بزرگی را در صحنه جنگ پدید آورد که ریشه حرکت آن از پس از انقلاب و با فعالیت‌های سازندگی و جهادی و حاکم شدن روحیه بسیجی آغازو ثمره آن در دفاع مقدس با طراحی و ساخت ادوات مهندسی و رزمی در عرصه نوآوری و ابتکار و کمک به یگان‌های نظامی در ایجاد خطوط پدافندی دیده شد.

شرایط سخت جنگ فشار زیادی به اقشار مختلف کشور وارد آورد، از سویی بحث دفاع از خاک کشور مطرح بود و از طرفی نیاز‌های اساسی مردم باید برطرف می‌شد. در این شرایط بسیاری از صنایع تعطیل و یا از کار افتادند، تحریم‌ها بیش از هر زمان دیگری فشار مضاعف بر مردم وارد می‌آورد و مهمتر از همه جنگ ناباورانه زخم عمیقی بر تن و جان ملت می‌زد. نیرو‌های جهادسازندگی هم مامور بی اثر ساختن محاصره‌های اقتصادی و جبران کمبود‌ها و تامین نیازمندی‌ها مردم بودند و هم مهندسی جنگ که شامل مجموعه‌ای از اقدامات تجهیز، تعمیر و ساخت ادوات و تجهیزات بود را برعهده داشتند.

مهندسی رزم در این زمان توانست با به کارگیری متخصصان و مهندسان و استفاده از توان داخلی به موفقیت‌های بزرگی دست پیدا کند و در پیوند با دانشگاه افتخارات خوبی را رقم بزند که از جمله آن ساخت و طراحی پل شناور خضر نبی (ع)، طراحی پل خیبر، اولین موشک‌های دوربرد زمین به زمین با نام موشک مجتمع، ساخت خودرو‌های ش. م. ر و صد‌ها طرح نام برد.

علاوه بر این وجود روحیه جهادی و بسیجی که انجام کار را به بهترین شکل پیش می‌برد یکی از مهمترین مولفه‌ها در قوت بخشیدن و پیشرفت کار نیرو‌های مهندسی جنگ جهاد محسوب می‌شد. موضوعی که شاید امروز یکی از حلقه‌های مفقوده در نیروی کار صنایع کشور و حتی بخش‌های دیگر باشد. همین اعتقاد و نیروی درونی بود که دفاع جانانه هشت ساله را رقم زد و اجازه تسلط دشمن بر خاک کشور را نداد. اتفاقی که به واقع آسانتر از شرایط حال حاضر کشور نیست و بی شک هشت سال دفاع مقدس شرایط سخت تری را بر کشور تحمیل می‌کرد.

یکی از اعضای انجمن وارد کنندگان خودرو در مصاحبه‌ای وقتی از او پرسیدند چرا موشک ساز شدیم، اما خودروساز نه پاسخ جالبی داده و گفته بود نکته قابل تامل است که در خودروسازی کدام یک از افراد حاضر هستند جانشان را برای خودروسازی بدهند؟ در صورتی که در موشک سازی حاضر بودند جان خود را بدهند؟!

متاسفانه اتفاق نامبارکی در اواخر دهه ۷۰ رقم خورد و باعث انحلال جهاد و ادغام آن با وزارتخانه جهاد سازندگی و کشاورزی شد. مهره کلیدی در شکل گیری مهندسی رزم به وزارتخانه‌ها رفتند و عملا دیگر از آن روحیه جهادی خبری نبود، نیرو‌های مهندسی رزم در پیچ و خم روز‌ها گم شدند و توان و فکر آنان به جای به کارگیری در عرصه تولید و طراحی وارد چرخه کارمندی و پشت میز نشینی شد.

نهادی انقلابی که می‌توانست با به کارگیری متخصصان و مهندسان کشور گام مهمی در جهت رشد و توسعه صنایع کشور بردارد و با بهره گیری از استعداد‌های جوان صنایع کشور را همگام با صنایع بزرگ دنیا جلو ببرد با انحلال آن عملا بخش کارآمدی از ظرفیت‌های مهندسی کشور را از بین برد که آثار آن در سال‌های بعد با عدم پیشرفت در صنایع پدید آمد. مهندسی جهادی که در بحبوبه جنگ اقدامات کم نظیر و حتی بی نظیری را انجام دهد نتوانست در سال‌های پس از دفاع مقدس به صنایع بزرگی، چون خودروسازی ورود کند.

بخشی از گنجینه‌ای که رهبر معظم انقلاب اسلامی درباره دفاع مقدس از آن یاد می‌کند همان حلقه مفقوده امروز ما در حل بسیاری از مشکلات کشور است. گنجی که باید استخراج و از استفاده شود. بی شک امروز و آینده نیازمند بازآفرینی روحیه و بسیاری از آموزه‌های دفاع مقدس است. می‌توان با وجود شرایط تحریم از راه سخت پیش رو عبور کند و با کنار زدن عوامل بازدارنده پیشرفت و با عزم ملی صنایعی، چون خودرو سازی و دیگر صنایع کشور را نجات داد، شاید در آینده نزدیک نیز بتوان بنا به همان سخن پیشین اگر توانستیم موشک بسازیم پس می‌توانیم استاندار‌های خودروی داخلی را به میزان مطلوب بالا برد.

انتهای پیام/ ۱۴۱

گروه حماسه و جهاد دفاع‌پرس-سیده فاطمه کیایی؛ کافیست حرفی از خودروی ملی به میان آید و آه ز نهاد مرد و زن بلند شود، فارغ از نحوه عرضه و توزیع خودرو در سالیان اخیر، کیفیت پایین و نبود میدان رقابتی برای ساخت و تولید خودر‌هایی با استاندارد‌های حداقلی نارضایتی مردم را به دنبال داشته تا جایی که رهبر انقلاب اخیرا در یکی از سخنرانی‌های خود از کیفیت پایین خودرو‌های داخلی گلایه کرده و نارضایتی مردم را به حق دانست.

وضعیت خودروسازی و برخی صنایع در کشور حکم اژد‌های چند سری را دارد که با یک نسخه و فرمول قابل حل نیست، متخصصان و مسوولان زیادی طی سال‌های گذشته درباره راه‌های برون رفت مشکلات این حوزه صحبت کردند و راهکار‌هایی ارائه شده، اما هیچ کدام از این راه حل‌ها به عمل نرسیده و مشکلی را حل نکرده است، برخی نبود اراده کافی و برخی دست‌های پشت پرده را عامل اصلی عدم پیشرفت در این صنایع می‌دانند. این وضعیت در حالیست که مردم یک سوال بزرگ در ذهنشان نقش بسته و بار‌ها بازگو کرده‌اند، اینکه چطور می‌توانیم موشک بسازیم، اما خودرو نه؟ سوالی ساده، اما مهم که لازم است صاحبنظران عرصه علم و فناری و صنعت کشور به آن پاسخ دهند و مهمتر، برای حل آن آستین همت بالا بزنند.

در دوران دفاع مقدس واحد مهندسی جنگ بخش قابل توجهی از نیاز نیروی دفاعی کشور را در مقابله با دشمن برعهده داشت. از نحوه تشکیل و تاریخچه آن که بگذریم این واحد توانسته بود اقدامات بزرگی را در صحنه جنگ پدید آورد که ریشه حرکت آن از پس از انقلاب و با فعالیت‌های سازندگی و جهادی و حاکم شدن روحیه بسیجی آغازو ثمره آن در دفاع مقدس با طراحی و ساخت ادوات مهندسی و رزمی در عرصه نوآوری و ابتکار و کمک به یگان‌های نظامی در ایجاد خطوط پدافندی دیده شد.

شرایط سخت جنگ فشار زیادی به اقشار مختلف کشور وارد آورد، از سویی بحث دفاع از خاک کشور مطرح بود و از طرفی نیاز‌های اساسی مردم باید برطرف می‌شد. در این شرایط بسیاری از صنایع تعطیل و یا از کار افتادند، تحریم‌ها بیش از هر زمان دیگری فشار مضاعف بر مردم وارد می‌آورد و مهمتر از همه جنگ ناباورانه زخم عمیقی بر تن و جان ملت می‌زد. نیرو‌های جهادسازندگی هم مامور بی اثر ساختن محاصره‌های اقتصادی و جبران کمبود‌ها و تامین نیازمندی‌ها مردم بودند و هم مهندسی جنگ که شامل مجموعه‌ای از اقدامات تجهیز، تعمیر و ساخت ادوات و تجهیزات بود را برعهده داشتند.

مهندسی رزم در این زمان توانست با به کارگیری متخصصان و مهندسان و استفاده از توان داخلی به موفقیت‌های بزرگی دست پیدا کند و در پیوند با دانشگاه افتخارات خوبی را رقم بزند که از جمله آن ساخت و طراحی پل شناور خضر نبی (ع)، طراحی پل خیبر، اولین موشک‌های دوربرد زمین به زمین با نام موشک مجتمع، ساخت خودرو‌های ش. م. ر و صد‌ها طرح نام برد.

علاوه بر این وجود روحیه جهادی و بسیجی که انجام کار را به بهترین شکل پیش می‌برد یکی از مهمترین مولفه‌ها در قوت بخشیدن و پیشرفت کار نیرو‌های مهندسی جنگ جهاد محسوب می‌شد. موضوعی که شاید امروز یکی از حلقه‌های مفقوده در نیروی کار صنایع کشور و حتی بخش‌های دیگر باشد. همین اعتقاد و نیروی درونی بود که دفاع جانانه هشت ساله را رقم زد و اجازه تسلط دشمن بر خاک کشور را نداد. اتفاقی که به واقع آسانتر از شرایط حال حاضر کشور نیست و بی شک هشت سال دفاع مقدس شرایط سخت تری را بر کشور تحمیل می‌کرد.

یکی از اعضای انجمن وارد کنندگان خودرو در مصاحبه‌ای وقتی از او پرسیدند چرا موشک ساز شدیم، اما خودروساز نه پاسخ جالبی داده و گفته بود نکته قابل تامل است که در خودروسازی کدام یک از افراد حاضر هستند جانشان را برای خودروسازی بدهند؟ در صورتی که در موشک سازی حاضر بودند جان خود را بدهند؟!

متاسفانه اتفاق نامبارکی در اواخر دهه ۷۰ رقم خورد و باعث انحلال جهاد و ادغام آن با وزارتخانه جهاد سازندگی و کشاورزی شد. مهره کلیدی در شکل گیری مهندسی رزم به وزارتخانه‌ها رفتند و عملا دیگر از آن روحیه جهادی خبری نبود، نیرو‌های مهندسی رزم در پیچ و خم روز‌ها گم شدند و توان و فکر آنان به جای به کارگیری در عرصه تولید و طراحی وارد چرخه کارمندی و پشت میز نشینی شد.

نهادی انقلابی که می‌توانست با به کارگیری متخصصان و مهندسان کشور گام مهمی در جهت رشد و توسعه صنایع کشور بردارد و با بهره گیری از استعداد‌های جوان صنایع کشور را همگام با صنایع بزرگ دنیا جلو ببرد با انحلال آن عملا بخش کارآمدی از ظرفیت‌های مهندسی کشور را از بین برد که آثار آن در سال‌های بعد با عدم پیشرفت در صنایع پدید آمد. مهندسی جهادی که در بحبوبه جنگ اقدامات کم نظیر و حتی بی نظیری را انجام دهد نتوانست در سال‌های پس از دفاع مقدس به صنایع بزرگی، چون خودروسازی ورود کند.

بخشی از گنجینه‌ای که رهبر انقلاب درباره دفاع مقدس از آن یاد می‌کند همان حلقه مفقوده امروز ما در حل بسیاری از مشکلات کشور است. گنجی که باید استخراج و از استفاده شود. بی شک امروز و آینده نیازمند بازآفرینی روحیه و بسیاری از آموزه‌های دفاع مقدس است. می‌توان با وجود شرایط تحریم از راه سخت پیش رو عبور کند و با کنار زدن عوامل بازدارنده پیشرفت و با عزم ملی صنایعی، چون خودرو سازی و دیگر صنایع کشور را نجات داد، شاید در آینده نزدیک نیز بتوان بنا به همان سخن پیشین اگر توانستیم موشک بسازیم پس می‌توانیم استاندار‌های خودروی داخلی را به میزان مطلوب بالا برد.

انتهای پیام/ ۱۴۱