جورج فلوید

به گزارش مجاهدت از مشرق، تفنگدار آمریکایی گلوی مرد سیاه‌پوست را ۱۵ دقیقه فشرد و او را خفه کرد. ویدئویی که از واقعه در فضای مجازی منتشر شده و به‌شدت بازتاب داشته، نشان می‌دهد چندین مسافر تلاش می‌کنند «جردن نیلی» را روی زمین بی‌حرکت نگه دارند در حالی که یک مسافر [سفیدپوست] گردن او را گرفته و فشار می‌دهد تا زمانی‌که او دیگر حرکت نمی‌کند!

آزادی متهم حادثه

فردی که اقدام به خفه کردن این سیاه‌پوست می‌کند سرباز پیشین نیروی دریایی آمریکا معرفی شده است. پلیس در خصوص حادثه اعلام کرد جوان سفیدپوست که یک تفنگدار ۲۴ساله اهل «کوئینز» است، نیلی را کف واگن مترو خواباند و حدود ۱۵دقیقه گلوی او را فشار داد که سبب شد مقتول بیهوش شود و وقتی نیروهای امدادی رسیدند، نتوانستند او را احیا کنند. دفتر پزشکی قانونی نیویورک علت مرگ مرد سیاه‌پوست را «فشار وارده بر گردن» (خفگی) دانسته و آن را «قتل» اعلام کرد. موضوع عجیب‌تر آن است این تفنگدار پس از درگیری خونین بازداشت شد اما بدون هیچ‌گونه طرح اتهامی آزاد شده است. دفتر دادستانی منطقه منهتن اعلام کرد در حال تحقیق در مورد مرگ نیلی است، از جمله اینکه آیا باید علیه مردی که او را خفه کرده طرح اتهام صورت گیرد یا خیر؟ کتی هوچل، فرماندار نیویورک مرگ نیلی را نگران‌کننده دانست و تأکید کرد باید ابعاد حادثه مورد بررسی دقیق قرار گیرد. در همین حال گروهی از تظاهرات‌کنندگان روز پنجشنبه در همان ایستگاهی که نیلی به قتل رسید، تجمع کرده و خواستار دستگیری عاملان حادثه و تحقق عدالت شدند.

اتفاق هولناک دوشنبه عصر در قطار «اف‌لاین» منطقه منهتن نیویورک رخ داده است. خوان آلبرتو وازکز، روزنامه‌نگاری آزاد که فیلم حادثه را ضبط کرده، در تشریح اتفاق گفت: پیش از اقدام مسافران برای متوقف کردن نیلی، او فریاد گرسنگی و تشنگی سر داده بود و می‌گفت «من بدم نمی‌آید به زندان بروم و حبس ابد بگیرم»، «من آماده مُردنم». به گفته وازکز، رفتار مرد سیاه‌پوست مسافران را نگران کرده بود که شاید دست به اقدامی خشونت‌آمیز بزند. به ادعای پلیس، این مرد پیش از خفگی، در حال پرتاب کردن زباله و فریاد زدن بر سر مسافران بوده است. به گفته رسانه‌ها، جردن نیلی، جوان بی‌خانمان ۳۰ ساله پس از مرگ مادرش در سال ۲۰۰۷ دچار بیماری روحی و روانی شده بود و بیشتر اوقات خود را در مترو سپری و از مسافران درخواست پول و غذا می‌کرد.

بی‌اعتمادی نژادی در آمریکا

به دلیل پایبند نبودن آمریکا به رعایت حقوق شهروندان غیرسفیدپوست، این کشور از طرف بسیاری از ناظران و فعالان حقوق بشر مورد انتقاد قرار داشته و از این منظر، آمارهای مربوط به نابرابری نژادی در ایالات متحده تأسفبار ارزیابی می‌شود. این نشان می‌دهد نژادپرستی در آمریکا نه یک مسئله موقتی بلکه یک مشکل حاد ساختاری و حاصل شکاف‌های عمیق و گسترده اجتماعی و اقتصادی است. افکارسنجی مؤسسه معتبر گالوپ هم نشان می‌دهد تلقی آمریکایی‌ها از رابطه بین سفیدپوستان و سیاه‌پوستان از سال ۲۰۰۱ تا سال ۲۰۲۱ به‌شدت تیره و تار شده است. براساس این نظرسنجی ۷۰ درصد افراد بزرگسال سفیدپوست در سال ۲۰۰۱ معتقد بودند رابطه بین سفیدپوستان با سیاه‌پوستان بسیار خوب است ولی این آمار در پایان سال ۲۰۲۱ به ۴۳درصد کاهش یافته است. همچنین در سال ۲۰۰۱، حدود ۶۲درصد افراد بزرگسال سیاه‌پوست معتقد بودند رابطه خوبی بین سفیدپوستان و سیاه‌پوستان وجود دارد ولی این آمار در پایان سال ۲۰۲۱ به ۳۳درصد کاهش یافته است.

این در حالی است که در چند سال اخیر و به دنبال کشته شدن دو مرد سیاه‌پوست، اریک گارنر و جورج فلوید، در سال‌های ۲۰۱۴ و ۲۰۲۰ به دست افسران پلیس، جنبشی با عنوان «نمی‌توانم نفس بکشم» علیه نژادپرستی حاکم بر نظام سیاسی ایالات متحده به راه افتاده است. در ماه می سال ۲۰۲۰، درک شووین، افسر پلیس شهر مینیاپولیس زانوی خود را ۸دقیقه و ۴۶ ثانیه روی گردن جورج فلوید قرار داد در حالی که او غیرمسلح و دستبند زده

شده بود.

فیلمی که توسط ناظران حادثه گرفته شد، نشان داد فلوید در حالی که سه افسر دیگر تماشا می‌کردند چندین بار گفت «من نمی‌توانم نفس بکشم» تا جان داد. پس از حادثه، این مفهوم به شعار اعتراضی گسترده‌ای علیه بی‌عدالتی و نژادپرستی سازمان‌یافته بر ضد سیاه‌پوستان در ایالات متحده تبدیل شده‌است. در پی آن هشتگ «ICantBreathe#» در دسامبر ۲۰۲۰ بیش از ۱٫۳میلیون بار با همراهی گسترده مردم توییت شد و برای نخستین برخی تیم‌های ورزشی تی‌شرت‌هایی با این شعار بر تن کردند.

منبع: روزنامه قدس

به گزارش مجاهدت از سرویس جهان مشرق، «فابیون جوسپه کارلو کریسیو»، روزنامه‌نگار و تحلیل‌گر آلترناتیو ایتالیایی، در مقاله‌ای برای پایگاه خبری «Gospa news»(۶ ژانویه) به کمپین تبلیغاتی رسانه‌های غربی علیه جمهوری اسلامی ایران در موضوع اعدام مجیدرضا رهنورد، واکنش نشان داد.

مخاطبان گرامی، آنچه در ادامه می‌خوانید صرفاً ترجمه گزیده گزارش‌ها و مقالات مذکور است و محتوا و ادعاهای مطرح‌شده در این گزارش صرفاً جهت تحلیل و بررسی رویکردها و دیدگاه‌های اندیشکده‌ها، مؤسسات مطالعاتی و رسانه‌ها منتشر شده است و هرگونه ادعا و القائات احتمالی این مقالات هرگز مورد تأیید مشرق نیست.

عدالت واقعی کجاست؟

در ایالات متحده دموکراتیک که در آن یک پلیس می تواند بدون تبعات، یک سرباز کهنه‌کار نیروی هوایی را بکشد که اشتباه کرد و دقیقا دو سال پیش، برای اعتراض به تقلب آشکار در انتخابات کاخ سفید وارد کاپیتول هیل(مقر کنگره) شد؟

یا مرد آشوبگری که در جریان ناآرامی‌های ایران دو نیروی امنیتی را به قتل رساند اما در همان لحظه کشته نشد. او را محاکمه کردند و سپس به اعدام با طناب دار محکوم شد؟

این‌ها، داستان غم انگیز اشلی بابیت، ۳۵ ساله، کهنه سرباز نیروی هوایی است که تنها «گناه» او این بود که حامی سرسخت نامزد شکست‌خورده انتخابات ریاست جمهوری ۲۰۲۰ بود و داستان پایان تراژیک «مجیدرضا رهنورد» جوان ۲۳ ساله ایرانی.

«مجیدرضا رهنورد» به اتهام کشتن دو تن از نیروهای شبه نظامی بسیج و مجروح کردن چهار تن دیگر، توسط دادگاهی در شهر مشهد، به اعدام محکوم شد. گاردین نوشت:

«بسیج، وابسته به سپاه مخوف کشور، در خط مقدم سرکوب دولتی بوده است.»

این روزنامه می افزاید:

«نگرانی‌ها از این که ایران در حال آماده شدن برای اعدام ده ها معترض دیگر است، پس از این‌که مقامات یک مرد ۲۳ ساله را در یک قتل در ملاء عام از جرثقیل به دار آویختند، در حال افزایش است.»

پس یعنی یک اغتشاشگر می تواند پلیس کشورش را بکشد؟

راستی عاقبت مهاجم اسلام‌گرای تندرو در پل لندن(عثمان خان) چه شد؟

اشلی، کهنه سرباز آمریکایی برای حمایت از ظن ادعایی اما موجّه در مورد تقلب در رای‌گیری در مهمترین دموکراسی غربی به تظاهرات رفت. او با وجود اینکه غیرمسلح بود، به طرز وحشیانه‌ای با گلوله کشته شد.

قبل از آموزش قوانین دموکراتیک به کشورهای دیگر، ایالات متحده باید آن‌ها را در روح خود بیاموزد.

پیش از صدور دموکراسی با جنگ‌های خونین مانند سوریه و اوکراین، میراث (دمکراتیک) واشنگتن باید بتواند سوابق یک آشوبگر یا مجرم خرده‌پا مانند جورج فلوید را قبل از کشتن او، پردازش کند.

در غیر این صورت، دولت دموکراتیک ایالات متحده بدتر از جمهوری بنیادگرای اسلامی است که در آن قاتل دو پلیس حق محاکمه (حتی مشروط) قبل از مرگ را دارد.

ایران کشوری است که توسط یک حکومت دینی بنیادگرا اداره می شود. هر کسی که بخواهد در آن زندگی کند یا به آن‌جا برود، این را می داند. همانطور که می داند رژیم های نظامی خطرناکی در تایلند، میانمار و بسیاری از کشورهای آفریقایی وجود دارند.

سیاست ایالات متحده آمریکا و اتحادیه اروپا مبنی بر مجرم‌انگاری دولت تهران که سعی می کند قوانین خود را حفظ کند، در حالی که در بسیاری از کشورهای سرخ جهان(میانمار، چین، تایلند و…) کودکان، راهبه ها و کشیش ها بی دلیل کشته می شوند، واقعاً کثیف است.

{این استاندارد دوگانه}شاید به این دلیل است که آن دولت‌ها یا تروریست های داعشی در کشورهایی چون لیبی و سوریه، دوستان ناتو هستند{که صدایی نسبت به جنایت‌هایشان از دولت‌های غربی بلند نمی شود}؟

شاید{این استاندارد دوگانه}به این دلیل باشد که در ایران نیز توطئه‌ای مشابه آنچه قبلا در لبنان و عراق توسط سازمان‌های به اصطلاح مردم‌نهاد غربی برای آزادی و صلح انجام شد، وجود دارد، که برای اعتراض از کوکتل مولوتف استفاده می شود؟

این سوالات، صرفا مواد تحلیل ژئوپلیتیکی برای یک مقاله خوب است.

اما داستان مرگ اشلی بابیت، داستان واقعی از دست رفتن یک زندگی، بدون پاسخی منصفانه است…

وزارت دادگستری آمریکا تحقیقات در مورد مرگ اشلی بابیت را تعطیل کرد. دفتر دادستانی ناحیه کلمبیا(واشینگتن) در ایالات متحده در بیانیه‌ای اعلام کرد که این دفتر و بخش حقوق مدنی وزارت دادگستری ایالات متحده اتهامات جنایی را علیه افسر پلیس کنگره ایالات متحده که در تیراندازی مرگبار به اشلی بابیت ۳۵ ساله دخیل بود، پیگیری نخواهد کرد:

“دفتر دادستانی ایالات متحده در بخش فساد دولتی و حقوق مدنی در ناحیه کلمبیا و بخش حقوق مدنی، به همراه بخش امور داخلی اداره پلیس کلانشهر (IAD)، تحقیقات کاملی در مورد تیراندازی خانم بابیت انجام دادند. مقامات فیلم های ویدئویی منتشر شده در رسانه های اجتماعی، اظهارات افسر درگیر و دیگر افسران و شاهدان حوادث، شواهد فیزیکی از صحنه تیراندازی و نتایج کالبد شکافی را بررسی کردند. بر اساس آن تحقیقات، مقامات دریافتند که شواهد کافی برای حمایت از تعقیب کیفری افسر پلیس وجود ندارد. مقامات IAD امروز به نماینده خانواده خانم بابیت از این تصمیم اطلاع دادند. “

این بیانیه اضافه کرد:

«تحقیق هیچ مدرکی را، فراتر از یک شک منطقی صرف، نشان نداده که ثابت کند که افسر مربوطه عمداً کد ۱۸ U.S.C. § ۲۴۲ را نقض کرده است … به طور خاص، تحقیقات هیچ مدرکی را نشان نداد که ثابت کند، در زمانی که افسر یک گلوله به سمت خانم بابیت شلیک کرد، به طور منطقی به این نتیجه نرسیده بود که لازم است این کار را برای دفاع از خود یا دفاع از اعضای کنگره و دیگرانی که در حال خارج شدن از کنگره بودند، انجام دهد. دادستانی ایالات متحده و وزارت دادگستری ایالات متحده با اذعان به از دست رفتن غم‌انگیز جان مقتول و ابراز تسلیت به خانواده‌ی خانم بابیت، تحقیقات در مورد این موضوع را مختومه کرد. “

برعکس قوانین ایران، دموکراتیک‌های آمریکایی، قبل از کشتن فرصت محاکمه نمی دهند…

{نتیجه این که}ناگهان تیری در رفت… همان‌طور که در مورد جان اف کندی یا آبراهام لینکلن هم صرفا تیری به طور ناگهانی در رفت!

پایگاه خبری Lawfare در این زمینه گزارش داد:

“تحقیقات رسمی در مورد تیراندازی مرگبار به اشلی بابیت توسط ستوان مایکل بیرد، عضو پلیس کنگره ایالات متحده در ۶ ژانویه ۲۰۲۱ به پایان رسید. وزارت دادگستری در ماه آوریل اعلام کرد که به دنبال اتهامات جنایی نخواهد بود و پلیس کاپیتول نیز اعلام کرده است که اقدامات بیرد “قانونی و در چارچوب خط‌مشی این اداره” بوده است. خانواده بابیت یک دادخواست «مرگ غلط» تنظیم کرده اند، و بیرد اکنون در معرض دید عموم قرار گرفته و برای مصاحبه با اخبار شبانگاهی NBC روبه‌روی دوربین قرار گرفته است. “

با این حال، بحث آن در افکار عمومی ادامه دارد و در این زمینه، تیراندازی به اشلی بابیت به طور خاص، بحث برانگیز شده است. این جنجال به خودی خود آشناست -نحوه رفتار پلیس و قتل‌های صورت‌گرفته توسط پلیس از تابستان ۲۰۱۴ و به ویژه تابستان ۲۰۲۰ مورد توجه عمومی قرار گرفته است – اما واکنش عمومی به این تیراندازی خاص به شیوه‌ای منحصربه‌فرد بروز یافته است.

بسیاری از صاحب نظران و مفسران راستگرا، با بزرگداشت خانم بابیت، که شنلی منقوش به تصویر نامزد شکست‌خورده و بدون هیچ اسلحه‌ای وارد ساختمان کنگره شد، مخالفت خود را نسبت به این موضع پلیس و وزارت دادگستری نشان دادند. به عنوان مثال، تاکر کارلسون، مجری شبکه‌ی فاکس نیوز، پرسش از مرگ بابیت را این‌گونه مطرح کرده است که «آیا ماموران فدرال ناشناس اینک اجازه دارند زنان غیرمسلح معترض به حکومت را بکشند؟»، و حتی انتقاد ولادیمیر پوتین، رئیس‌جمهور روسیه از این قتل به عنوان یک «ترور» را تکرار کرد.