جو بایدن

به گزارش مجاهدت از مشرق، فرانسه که مدعی است زادگاه «اعلامیه حقوق بشر» است بار دیگر به دلیل نقض حقوق انسانی و قتل یک نوجوان توسط پلیس این کشور، در آتش معترضان خشمگین شعله ور شده است.

پاریس که سال گذشته در واکنش به ناآرامی های ایران با انقلابی خواندن تجریه طلبان و براندازان ایرانی و پذیرایی از آنها در الیزه، پا را از حد مداخله در امور ایران فراتر گذاشت و رسما هدایت کارزار ضربه به امنیت ملی و تمامیت ارضی ایران را بر عهده گرفت، این روزهای خود را چگونه روایت می کند؟

پنج روز از شروع اعتراضات گسترده در شهرهای بزرگ فرانسه می گذرد، خشم معترضین فرانسوی که دامنگیر دولت امانوئل مکرون شده است پس از شلیک مستقیم پلیس این کشور به «نائل مرزوق» و کشتن این نوجوان ۱۷ ساله و سپس روایت دروغ پلیس از این حادثه در حال زبانه کشیدن است.

این انباشت خشم نتیجه طبیعی اقدامات مشابه پلیس دولتی فرانسه در ماجرای کشته شدن آداما ترائوره در سال ۲۰۱۶ زمانی که در بازداشت نیروهای ژاندارمری فرانسه به سر می‌برد، و همچنین کشته شدن ۲ جوان دیگر در سال ۲۰۰۵ یعنی زمانی که ژاک شیراک سلف مکرون در کاخ الیزه ساکن بود است.

ناآرامی های ۲۰۰۵، فرانسه را به مدت ۳ هفته متشنج و ژاک شیراک، رئیس‌جمهوری وقت را مجبور به اعلام وضعیت اضطراری کرد. در آن زمان بیش از ۶۰۰۰ نفر دستگیر شدند. آن موج خشونت در شهری در حومه پاریس به نام «کلیشی سو بوآ» درگرفت و پس از آن اتفاق افتاد که ۲ جوان که از دست پلیس در یک پست برق مخفی شده بودند، بر اثر برق‌گرفتگی جان خود را از دست دادند.

معترض در ایران؛ اراذل و اوباش در فرانسه!

رفتار دولت فرانسه اما در واکنش به اعتراضات چیزی جز سرکوب شدید و اراذل و اوباش و متوحش خواندن شهروندان فرانسوی نبوده است. درست شبیه به سرکوب هفتگی جلیقه زردها در شنبه های سال ۲۰۱۸ و برخورد با معترضین اصلاحات مزایای بازنشستگی کابینه دولت مکرون در سال جاری میلادی.

با این سابقه و در حالی که بنا بر گزارش رسانه های غربی از جمله گاردین، پلیس فرانسه با مشکل عمیق نژادپرستی و تبعیض نژادی سیستماتیک مواجه است مقامات فرانسوی در عوض برای مردم خط و نشان کشیده و آنها را به برخورد قاطع تهدید کرده اند.

همین دیروز بود که اتحادیه اتحاد پلیس ملی فرانسه با اراذل و اوباش خطاب کردن معترضان و توصیف کردن مردم به حیوانات وحشی خواستار تحمیل نظم به جای درخواست آرامش در شهرها شدند. در این میان رئیس جمهور فرانسه هم مواضع در خور توجهی گرفته است.

امانوئل ماکرون روز جمعه پس از نشست امنیتی اضطراری جهت رسیدگی به اعتراضات، تاکید کرد که یک سوم از افراد دستگیر شده طی چند شب گذشته، جوان یا بسیار جوان بوده‌اند و این نشان می‌دهد که اینترنت نفوذ منفی بر کودکان و نوجوانان داشه است.

او گفته است: پلتفرم‌ها و شبکه‌های اینترنتی نقش عمده‌ای در رویدادهای روزهای اخیر داشته‌اند. ما مشاهده کرده‌ایم که شبکه‌های اجتماعی نظیر اسنپ‌چت، تیک‌تاک و سایر شبکه‌ها بستری برای شکل‌گیری و سازماندهی تجمعات خشونت‌آمیز بوده‌اند و آن‌ها به شکل تقلیدآمیزی به سوی این حرکات خشونت‌آمیز سوق داده می‌شوند و همچنین باعث شده تا از دنیای واقعی فاصله بگیرند.

رئیس‌جمهور فرانسه ضمن آنکه از والدین خواست تا فرزندان خود را در منزل نگه‌دارند، گفت: جوانانی که به خیابان‌ها آمده‌اند، همانند بازی‌های ویدئویی رفتار می‌کنند؛ بازی‌هایی که اثرات مخربی بر روی آن‌ها داشته است.

مکرون در ایران باد کاشت در فرانسه توفان درو کرد

این اظهارات مکرون که به نظر می رسد رئیس جمهور فرانسه را به «کارما» دچار ساخته در شرایطی بیان می شود که دولت مکرون در پاییز و زمستان سال گذشته از پیشگامان فضاسازی جهانی علیه ایران نسبت به برخورد با اغتشاشات و محدود کردن فضای مجازی برای جلوگیری از اقدامات تروریستی و ناامن سازی کشور بود.

به عنوان نمونه کاترین کولونا مهرماه ۱۴۰۱ پیشگام وضع تحریم های ضدایرانی شد که توسط دو نهاد اصلی اتحادیه اروپا یعنی پارلمان و کمیسیون اروپا به دلیل آنچه که سرکوب شدید و خشونت‌بار معترضان ایرانی خواندند اعمال شد.

در ادامه این تلاش‌های فرانسه ۶۰ نماینده پارلمان اروپا با صدور بیانیه‌ای از جامعه جهانی خواستند تا ارتباط و دسترسی آزادانه مردم ایران به اینترنت و جهان را تضمین کند.

اتفاقاتی که البته این روزها در جریان حمله پلیس آلبانی به مقر گروهک منافقین و ضبط کامپیوترها و سرورهای این سازمان افتاد و رسوایی که برای اکانت های سازمانی و فیک این گروه برای اقدامات تروریستی در ایران به بار آورد منظور الیزه و متحدان غربی اش از دسترسی آزادانه ایرانی ها به اینترنت را بیشتر روشن کرده است!

علاوه بر این موارد، مکرون چهارشنبه، ۲۰ مهر ۱۴۰۱، در صفحه کاربری توییتر خود نوشت: «برای جوانان و مردانی که برای حقوق زنان مبارزه می‌کنند، برای آن‌چه در این مبارزه جهانی است، فرانسه سرکوب‌های اعمال شده توسط ایران را محکوم می‌کند».

رئیس جمهور فرانسه همچنین در واشنگتن در کنار همتای آمریکایی خود جو بایدن، در بیانیه مشترکی از اغتشاشات ایران حمایت و ادعا کردند: «ما به مردم ایران به ویژه زنان و جوانان که شجاعانه برای به دست آوردن آزادی حقوق بشر و آزادی های اساسی خود اعتراض می کنند، احترام می گذاریم.»

ساکن کاخ الیزه که در حمایت از آشوب های ایران سر به افراط گذاشته بود در دیدار با برخی از اپوزیسیون بدنام ایرانی اعلام کرد «فرزندان انقلاب ایران، در حال انجام انقلاب خود هستند».

ماکرون پیش از آن در سخنرانی خود در نشست «مجمع صلح پاریس» اغتشاشات ایران را «انقلاب» خوانده و در اشاره به دیدارش با برخی افراد معلوم الحال گفته بود: «بر احترام و ستایش خود برای انقلابی که رهبری می‌کنند، تأکید می‌کنم.»

مواضع ناشیانه و هیجانی مکرون تا جایی پیش رفت که او دوشنبه ۲۳ آبان در مصاحبه با رادیو فرانسه ادعا کرد، «وضعیت سیاسی کنونی در ایران، جایی که اعتراضات علیه دولت آغاز شده، وضعیت را در رابطه با توافق هسته‌ای ایران تغییر زیادی داده و احتمال توافق با این کشور را سست کرده است».

حالا به فاصله چندماه از حمایت خود از برخی افراد تجزیه طلب ضد ایرانی مردم کشورش را «جوانان فریب خورده فضای مجازی» می نامد و پلیس تحت امرش با «اراذل و اوباش و متوحش خواندن مردم فرانسه» به آنها چنگ و دندان نشان می دهد.

به گزارش مجاهدت از مشرق، شبکه ۷ رژیم صهیونیستی در این باره فاش کرد که جیک سالیوان رئیس شورای امنیت ملی آمریکا گفته که جو بایدن رئیس جمهوری ایالات متحده به دنبال آن است که تا پایان سال جاری میلادی از نتانیاهو برای سفر به واشنگتن دعوت کند.

وی افزود: اما بایدن برای نتانیاهو شرط گذاشته که با احزاب مخالف اسرائیل برای حل موضوع اصلاح قضایی به توافق برسد.

شرط بایدن برای سفر نتانیاهو به واشنگتن همزمان با برگزاری بیست و ششمین تظاهرات سراسری در سرزمین‌های اشغالی علیه بی بی صورت می‌گیرد.

رهبران احزاب مخالف کابینه رژیم صهیونیستی اصلاحات قضایی کابینه نتانیاهو را برای تضعیف دستگاه قضایی و تلاش این چهره برای جلوگیری از محاکمه خود به خاطر سه پرونده فساد مالی و رشوه خواری می‌دانند و معتقدند که این اقدامات کابینه، رژیم صهیونیستی را به سمت درگیری و جنگ داخلی و فروپاشی تدریجی سوق خواهد داد.

تصویب این طرح اخیرا توسط نتانیاهو به تعویق افتاد اما معترضان تأکید بر لغو کامل این طرح دارند.

به گزارش مجاهدت از مشرق، با اعلام سفر «بنیامین نتانیاهو»، نخست‌وزیر رژیم صهیونیستی به پکن که با انتقادات گسترده‌ای در سرزمین‌های اشغالی مواجه شده است؛ «تزوی بریِل»، تحلیلگر امور خاورمیانه یادداشتی در روزنامه «هاآرتص» منتشر کرده که دیدگاه‌ها درباره این سفر را نشان می‌دهد.

طبق گزارش پایگاه اینترنتی شبکه «المیادین»، هاآرتص در مقدمه گزارش خود به قلم بریِل می‌نویسد: نتانیاهو ممکن است با «شی جین پینگ»، رئیس جمهور چین دیدار کند و عکسی هم در کنار او بیاندازد، اما باید به خاطر داشته باشد که «رئیس جمهور چین، یک رهبر بزرگ است و نسبت به او در سطح بالاتری قرار داد؛ پکن برای تثبیت بیشتر جایگاه خود در خاورمیانه به تل‌آویو نیازی ندارد».

هاآرتص در ادامه نوشت: نتانیاهو بر این باور است که دیدارش با شی، «خاری در چشم جو بایدن»، رئیس‌ جمهور آمریکا خواهد بود. او با توجه به سردی شدید روابطش با کاخ سفید، «تنوع گزینه‌های جایگزین خود را به مردم اسرائیل نشان می‌دهد تا واشنگتن در مورد آن تجدیدنظر کنند».

در بخش دیگری از این گزارش آمده است: اگرچه چین بزرگ‌ترین مخالف ایالات متحده در جنگ برای هژمونی جهانی است؛ با این حال، اسرائیل آن دستاورد راهبردی مورد انتظاری نیست که پکن برای تکمیل و گسترش نقش خود در عرصه بین‌المللی، «از نظر سیاسی و دیپلماتیک» منتظر آن باشد.

روز سه‌شنبه (۲۷ژوئن) بود که دفتر نخست‌وزیر رژیم صهیونیستی، قصد او برای سفر به چین را تایید و اعلام کرد که ایالات متحده ماه‌ها قبل از این طرح آگاه است. در بیانیه منتشرشده از سوی دفتر نتانیاهو، آمده است که نتانیاهو امروز با هیأتی از اعضای کنگره آمریکا دیدار و آن‌ها را در جریان سفر آتی خود به پکن براساس دعوت نامه‌ای که از چین دریافت کرده است، قرار داد.

روزنامه صهیونیستی هاآرتص در ادامه گزارش خود و درباره جنبه اقتصادی سفر نتانیاهو به پکن هم نوشت: «پیش از اینکه نتانیاهو پا به پکن بگذارد، چین سرمایه‌های سیاسی و اقتصادی عظیمی از خاورمیانه، از جمله اقتصاد اسرائیل، را به دست آورده است».

در ادامه گزارش هاآرتص آمده است: همکاری‌های اسرائیل و چین به طور کلی، و در زمینه نظامی و فناوری به طور ویژه با شرایط و دستورات خاصی در استراتژی واشنگتن محدود شده است. واشنگتنی که آرزو دارد متحدان خود را در آغوشش نگه دارد و هرگونه تمایل به چین را آسیبی غیرقابل تحمل برای شراکت خود با متحدان می‌داند.

نویسنده این گزارش در ادامه تصریح می‌کند: «اگر نتانیاهو معتقد باشد که با سفر به پکن می‌تواند انگشتان تهدید را به سوی واشنگتن بگیرد، بهتر است به یاد داشته باشد که این کشور آمریکا است که ابزار و تسلیحات حیاتی را در اختیار اسرائیل قرار می‌دهد؛ علاوه بر این واشنگتن است که بیش از هر چیز، پشتیبان دیپلماتیک همیشگی تل‌آویو در عرصه‌های بین‌المللی است».

در ادامه گزارش هاآرتص، این تحلیلگر صهیونیست تاکید می‌کند که «سفر بنیامین نتانیاهو به چین را نمی‌توان عاملی برای شکاف بین ایالات متحده و اسرائیل دانست، زیرا شکافی که از آن صحبت می‌کنیم، در حال حاضر هم وجود دارد و به واقعیت تبدیل شده است».

در بخش‌های پایان گزارش این روزنامه صهیونیستی آمده است: واشنگتن آگاه است که «تفکیک بین خانه آمریکایی و خانه چین دیگر عملی نیست»؛ همچنین آمریکا متوجه است که قادر نخواهد بود همکاری عمیق بین کشورهای عربی و چین را به عقب برگرداند یا قوانین رفتاری محکمی را حتی به نزدیکترین متحدان خود دیکته کند.

سفر نخست‌وزیر رژیم صهیونیستی به پکن و برنامه‌ریزی‌ها برای دیدار وی با رئیس‌جمهور چین پس از آن صورت می‌گیرد که جو بایدن، رئیس جمهور آمریکا از دیدار با او و دعوتش به کاخ سفید، خودداری می‌کند؛ این امتناع هم در پس زمینه اعتراضات ادامه‌دار شهرک‌نشینان صهیونیستی به طرح کابینه نتانیاهو برای اصلاحات قضایی و نارضایتی‌های سیاسی تل‌آویو است که بارها عصبانیت و مخالفت آمریکا را سبب گردید.

طی ماه‌های گذشته و در ابتدای آغاز بحران داخلی رژیم صهیونیستی بود که بایدن از نتانیاهو درخواست کرد در مورد اصلاحات قضایی به توافقی داخلی با ائتلاف مخالفان دست یابد. بعد از بایدن مقامات کاخ‌سفید و سفرای واشنگتن نیز نگرانی خود را در مورد تبعات این طرح جنجالی ابراز کردند، اما نتانیاهو نپذیرفت. نخست‌وزیر کابینه تل‌آویو در پاسخ به انتقادات آمریکایی گفت: «اسرائیل تصمیماتش را بر اساس خواست شهرک‌نشینان خود اتخاذ می‌کند، نه بر اساس فشارهای خارجی، از جمله از سوی بهترین دوستان ما».

حالا سفر نتانیاهو به پکن بعد از به وجودآمدن چنین وضعیتی در روابط با واشنگتن، به موضوع مهم محافل سیاسی و رسانه‌ای صهیونیست‌ها تبدیل شده و موجب اعتراض بسیاری در تل‌آویو شده است. «رام بن باراک»، مقام ارشد سابق موساد و مخالف نتانیاهو، درباره دیدار نخست‌وزیر تل‌آویو با رئیس‌جمهور چین در چنین شرایطی تصریح کرد که این دیدار یک «اشتباه راهبردی درجه یک» برای نتانیاهو خواهد بود.

اخیراً و با ورود تنش‌ها به سومین ماه متوالی، اختلافات واشنگتن و تل‌آویو علنی شده است. نتانیاهو چند روز پیش زمانی که با روزنامه عبری «جروزالم پست» مصاحبه می کرد، گفت: «چیزهایی وجود دارد که تل آویو و واشنگتن بر سر آن اختلاف دارند». او در واقع به موضوع وجود تنش‌ها اعتراف کرد.

روزنامه صهیونیستی «تایمز اسرائیل» در گزارش انتقادی خود از این سفر و زمانی که جزئیاتش مشخص نشده بود، می‌نویسد: «نتانیاهو قصد دارد با سفر به چین این پیام را به آمریکا بدهد که تل‌آویو گزینه‌های دیپلماتیک دیگری [به جز واشنگتن] هم دارد».

«آموس یادلین»، رئیس سابق اطلاعات نظامی ارتش رژیم صهیونیستی هم اذعان کرده بود: «سفر نتانیاهو به چین، تقلید از عربستان است. این سفر به منافع اسرائیل لطمه می‌زند؛ اسرائیل برای پیشبرد اهداف استراتژیک خود از جمله جلوگیری از تسلیح ایران به بمب هسته‌ای و عادی‌سازی با عربستان، به دولت بایدن نیاز دارد».

طی ماه‌های اخیر و از اوایل روی کار آمدن کابینه راست‌گرا و افراطی نتانیاهو، رسانه‌های صهیونیستی و آمریکایی به طور یکسان از رو به وخامت رفتن روابط واشنگتن و تل‌آویو در چند وقت اخیر صحبت کردند؛ در همین رابطه روزنامه آمریکایی «فارین پالیسی» اعلام کرد که «روابط بین واشنگتن و اسرائیل دیگر معنی ندارند».

گزارش‌ها حاکی از آن است که سفر آتی، چهارمین سفر نتانیاهو به چین خواهد بود. یکی دیگر از جنبه‌های قابل توجه برنامه نتانیاهو این است که این سفر در حالی انجام می‌شود که اخیراً «محمود عباس»، رئیس تشکیلات خودگردان فلسطین هم به پکن سفر کرده بود.

وزارت امور خارجه چین رو جمعه، نهم ژوئن پس از اعلام تمایل خود برای تسهیل گفت‌وگو بین فلسطین و رژیم صهیونیستی، اعلام کرد که عباس، رئیس تشکیلات خودگردان هفته آینده به پکن سفر خواهد کرد. «هوآ چونینگ»، سخنگوی وزارت امور خارجه چین در این باره گفته بود: بنا به دعوت رئیس‌جمهور کشور ما، محمود عباس از ۱۳ تا ۱۶ ژوئن در پکن خواهد بود.

روزنامه انگلیسی «گاردین» در گزارشی درباره سفر عباس، رئیس تشکیلات خودگردان فلسطین به پکن و دیدارش با «شی جین پینگ» رئی‌جمهور چین، نوشته بود: این سفر در چارچوب طرح صلح خاورمیانه پکن است و بیش از آنکه در جهت صلح باشد، برای تقویت موقعیت چین در صحنه بین‌المللی است.

به گزارش مجاهدت از مشرق، هیلی در یک سخنرانی انتخاباتی با تمرکز بر رویکرد سیاست ‌خارجی خود در مورد چین، با انتقاد از سیاست‌های بایدن در برابر پکن، آن‌ها را در راستای تنش‌ زایی دانست و گفت برای حفظ صلح و جلوگیری از وقوع جنگ اقدام و رییس‌جمهوری انتخاب کنیم که با این تهدید روبه‌رو شود.

وی افزود: بایدن از تحقیق جدی درباره منشا ویروس کووید۱۹ و نقش چین در سرپوش گذاشتن بر آن، خودداری کرد و در راستای جلوگیری از گسترش ردپای چین در خاک آمریکا نیز اقدام چندانی صورت نداده است.

هیلی افزایش شمار کشورهای همسو با رویکرد چین هراسانه آمریکا را از طریق تعمیق روابط نظامی با ژاپن، کره جنوبی، استرالیا و همچنین حرکت در مسیر تقویت روابط با هند و فیلیپین ضرروی دانست.

این عضو تندروی حزب جمهوری‌خواه آمریکا ادامه داد: کشورهای اروپایی نیز باید در این زمینه رویکردی مشابه با آمریکا را اتخاذ کرده و چین را یک تهدید قلمداد کنند.

وی با اشاره به سفر هفته گذشته آنتونی بلینکن وزیر امور خارجه آمریکا به چین، گفت: این سفر یک «دعوت نامه طلاکاری شده برای تهاجم بیشتر چینی‌ها» بود و نه کمتر.

سفیر ایالت متحده در سازمان ملل در دوره ریاست جمهوری ترامپ، در انتقاد از رییس سابق خود که اکنون به رقیب انتخاباتی‌اش تبدیل شده است، خاطر نشان کرد: اگرچه در مورد تمرکز برای مروادات تجاری چین حق با ترامپ بود اما او درباره سایر تهدیدها از سوی پکن اقدامات محدودی انجام داد.

هیلی با بیان اینکه «چین برای آمریکا صرفا یک رقیب نیست و یک دشمن است»، تصریح کرد: [پکن] خطرناک‌ترین تهدید خارجی است که ایالات متحده پس از جنگ جهانی دوم با آن مواجه شده است. وی چین را یک خطر بزرگ برای امنیت ملی ایالات متحده خواند و ادامه داد: آمریکا باید هم از داخل کشور هم از طریق اقتصادی و نظامی [به پکن] پاسخ دهد.

این سیاست‌مدار آمریکایی در تلاش برای ترویج چین هراسیِ درباره تنش‌ها میان پکن و تایوان گفت: ما و متحدانمان باید تمام آنچه که تایوان برای دفاع از خود نیاز دارد را در اختیار آن قرار دهیم، باید از حضور پررنگ نیروی دریایی آمریکا در تنگه تایوان اطمینان حاصل کنیم و به چین القا کنیم که درصورت حمله به تایوان پاسخ‌ها تنها به تحریم‌ها محدود نمی‌شود.

هیلی برخلاف جانت یلن وزیر خزانه‌داری آمریکا که جدایی اقتصادی از چین را یک اشتباه بزرگ خوانده بود، معتقد است که جدایی کامل اقتصادی از چین، به شدت به آن آسیب خواهد زد.

وی در این اظهارات درخصوص پیشرفت نیروی دریایی چین که اکنون بزرگ‌ترین ناوگان دریایی جهان را در اختیار دارد نیز ابراز نگرانی کرد.

به گزارش مجاهدت از مشرق، با گذشت بیش از یکسال از آغاز جنگ اوکراین و آینده نامشخص این درگیری میان مسکو و کی‌یف که از حمایت ناتو به سرکردگی آمریکا برخوردار است، شورش گروه شبه نظامی واگنر علیه کرملین و گذشت ۳۶ ساعت نفس‌گیر، بار دیگر زمینه‌ای را فراهم کرده است تا بحث‌ها در مورد آینده این جنگ و اهداف آمریکا و اروپا در قبال روسیه موضوعیت یابد.

گروه شبه نظامی واگنر جمعه دوم تیرماه به رهبری یوگنی پریگوژین مدعی شد که نیروهای مسلح روسیه یک حمله موشکی به اردوگاه این گروه انجام دادند؛ وزارت دفاع روسیه این ادعاها را رد کرد اما نیروهای این گروه کنترل چندین ساختمان غیرنظامی در روستوف را در اختیار گرفته و به سمت مسکو حرکت کردند.

ولادیمیر پوتین رئیس‌جمهوری روسیه در یک سخنرانی تلویزیونی اقدامات رئیس واگنر را یک شورش مسلحانه و خیانت توصیف کرد؛ پوتین با وساطت الکساندر لوکاشنکو همتای بلاروسی خود طی توافقی این قضیه را خاتمه داد و در نتیجه مذاکرات رئیس‌جمهوری بلاروس و فرمانده گروه واگنر، پریگوژین تحرکات نیروهای خود را در روسیه متوقف کرد و به آن‌ها دستور داد به اردوگاه‌هایشان بازگردند.

خبرها از تمرد واگنر و تغییر جهت سلاح‌های این گروه شبه نظامی به سمت مسکو برای جهان جالب توجه بود اما تصاویر و خبرها از پیشروی لحظه به لحظه واگنر برای آمریکا و متحدان غربی به طور حتم خیره‌کننده‌تر بود. با این حال، چنان که سی‌ان‌ان اذعان کرد: با آغاز شورش واگنر، آمریکا و متحدانش مراقب بودند که فریاد پیروزی سر ندهند و کشورهای غربی اکنون تلاش می‌کنند تا از این تمرد، بهره برداری سیاسی کرده و از درون روسیه بر پوتین اعمال فشار کنند.

از آغاز جنگ اوکراین تاکنون، بسیاری از دولت‌های غربی در مقابل تصمیم‌های دشواری قرار گرفته‌اند و چگونگی واکنش در برابر شورش واگنر یکی از دشوارترین‌ تصمیم‌گیری‌ها بود. کلیدواژه خبر سی‌ان‌ان، بهره‌برداری سیاسی از شورش واگنر و اعمال فشار داخلی بر مسکو است که می‌تواند موجزترین تفسیر از عملکرد آینده غرب در قبال روسیه باشد. از زمان آغاز جنگ اوکراین تاکنون، بسیاری از دولت‌های غربی در مقابل تصمیم‌های سختی قرار گرفته‌اند و چگونگی واکنش در برابر شورش واگنر یکی از دشوارترین‌ تصمیم‌گیری‌ها بود.

با ختم شدن غائله واگنر، روزنامه نیویورک تایمز به نقل از منابع آگاه نوشت سازمان‌های جاسوسی آمریکا از روزها پیش دریافته بودند که رهبر این گروه شبه نظامی به دنبال اقدام علیه مقام‌های ارشد نظامی روسیه است؛ با این حال از افشای این اطلاعات خودداری کردند زیرا بیم از آن داشتند که رئیس‌جمهوری روسیه آن‌ها را به طراحی کودتا در این کشور متهم کند.

گزارشگر شبکه خبری فرانس ۲۴ از آمریکا نیز صبح یکشنبه با اعلام این مطلب که اطلاعاتی از احتمال شورش واگنر در اواسط ژوئن (تیر) در اختیار کاخ سفید و پنتاگون قرار گرفته بود، دو دلیل را برای مطلع نکردن ولادیمیر پوتین از این احتمال ذکر کرد: نخست آنکه میلی برای کمک به پوتین در مواجهه با این شورش وجود نداشته است و دیگر آنکه خود ایالات متحده از سوی مقام‌های کرملین به دست داشتن در این شورش متهم میشد.

آمریکا از روز نخست جنگ اوکراین به حمایت همه جانبه از دولت کی‌یف پرداخته است اما در جنجال شورش واگنر تلاش کرد تا کوچک‌ترین موضع‌گیری در حمایت از مزدوران پریگوژین نداشته باشد. انفعال دولت آمریکا در شرایطی که خبرها از تلاش ولودیمیر زلنسکی رئیس‌جمهوری اوکراین برای برقراری تماس با پریگوژین و اعلام آمادگی برای کمک به او در نبرد علیه مسکو مخابره شد، اعتراض تند نیکی هیلی نماینده سابق آمریکا در سازمان ملل را نیز به همراه داشت. این نامزد جمهوری‌خواه انتخابات ۲۰۲۴ آمریکا با انتقاد از موضع کاخ سفید درمورد تحولات اخیر روسیه، اعلام کرد که جو بایدن رئیس‌جمهوری این کشور و کامالا هریس معاون او هنگام شورش ناکام گروه واگنر در روسیه خوابشان برده بود.

آمریکا و شرکای او با نگاهی فرصت‌طلبانه به شورش واگنر، به دنبال تخصیص کمک‌های مالی بیشتر و تقویت جبهه اوکراین برای جنگ با روسیه خواهند بود. جو بایدن در واکنش به تحولات روسیه گفت: ما روشن کردیم که نقشی نداریم، ما در این موضوع دخالتی نداشتیم. ما به پوتین هیچ بهانه‌ای ندادیم تا غرب و ناتو را مقصر وضعیت کنونی بداند. ما در آن هیچ نقشی نداشتیم. این تحولات بخشی از اختلاف‌ها در داخل نظام روسیه بود.

آتش قیام واگنر با میانجی‌گری بلاروس خاموش شد و بخش‌های زیادی از این روایت شاید تا ابد در تاریخ، ناشناخته باقی بمانند اما از مجموع آنچه ذکر شد می‌توان اینچنین استنباط کرد که با وجود تکرار مداوم اسم واگنر در فتوحات روسیه در خاک اوکراین، نگرانی کاخ سفید از ارتکاب اشتباه محاسباتی در مورد قدرت دولت روسیه و دست کم گرفتن پوتین در مورد چگونگی سرکوب این شورش، دولتمردان آمریکایی را به سکوت واداشت.

تحولات چند روز اخیر، چنان که غربی‌ها مدعی هستند، پیامی از تضعیف دولت ولادیمیر پوتین بود. این برداشت آمریکا و شرکای او، به معنای تخصیص کمک‌های مالی بیشتر و تقویت جبهه اوکراین برای جنگ با روسیه خواهد بود. چنان که اروپا اعلام کرده است، انتقال تسلیحات نظامی به جبهه کی‌یف و ارائه کمک‌های آموزشی به سربازان اوکراینی دو برابر خواهد شد.

تارنمای پولیتیکو نوشت، غرب به رغم وانمود کردن به سکوت و حفظ بی‌طرفی بعد از ناآرامی‌های ناشی از شورش گروه واگنر، اوکراین را برای انجام حمله‌های بزرگ‌تر تحت فشار قرار داده است.

شورش واگنر علیه روسیه در شرایطی اتفاق افتاد که با وجود ضدحمله اعلامی اوکراین، شرایط به نفع کی‌یف نبود و پیروزی نظامی اوکراین بر روسیه با وجود سرازیر شدن سیل سلاح‌ها غیر ممکن به نظر می‌رسید. چگونگی مدیریت شورش واگنر توسط دولت پوتین در روزها، هفته‌ها و ماه‌های آتی تعیین‌کننده است و آمریکا با رصد دقیق تحولات داخلی روسیه، به حمایت قوی‌تر از اوکراین ادامه خواهد داد.

برآیند تحولات و اظهار نظر اخیر پوتین نشان داد که پایان جنگ اوکراین از طریق مذاکره در اولویت غرب قرار نداشته و در این شرایط، شورش واگنر، فرصتی را برای غرب فراهم کرده است تا امیدها از شکست روسیه در منازعه نظامی تقویت شود. ولادیمیر پوتین هفته گذشته (۱۶ ژوئن/۲۶ خرداد) برای نخستین بار، پیش‌نویس اسنادی که بهار گذشته در جریان مذاکرات صلح مسکو و کی‌یف در حال بررسی بود را به نمایش گذاشت. پوتین گفت: مسکو و کی‌یف در طول این مذاکرات در مورد شرایط کلی بی‌طرفی اوکراین و ضمانت‌های امنیتی برای این کشور توافق کرده بودند اما کی‌یف به طور ناگهانی اسنادی را که هیات اوکراینی امضا کرده بود، کنار گذاشت.

جنجال داخلی روسیه در شرایطی اتفاق افتاد که با وجود ضدحمله اعلامی اوکراین، شرایط به نفع کی‌یف نبود و پیروزی نظامی اوکراین بر روسیه با وجود سرازیر شدن سیل سلاح‌ها غیر ممکن به نظر می‌رسید.

از طرفی، غرب در حالی بر تفسیر شورش واگنر به عنوان نشانه‌ای از تضعیف کرملین اصرار دارد که جبهه آمریکا و متحدانش، از آغاز جنگ اوکراین، اتهام‌ها مبنی بر اینکه با جنگ اوکراین، هژمونی توخالی غرب آشکار شده را متحمل شده‌اند. به بیان دقیق‌تر، بی‌ثباتی روسیه، مرهمی بر اعتراض‌های گسترده خیابانی علیه فعالیت‌های ناتو و ارسال سلاح به کی‌یف و همچنین انتقادهایی است که غرب به موجب ناهماهنگی‌ها و اختلاف نظرها در هر موضوع مرتبط با جنگ اوکراین متحمل شده است. روزنامه لا وانگواردیا اسپانیا پیشتر در گزارشی نوشت: غرب پس از پیروزی در جنگ سرد، اکنون صلح را از دست داده و نه تنها پس از پایان جنگ اوکراین، دنیا دیگر مثل قبل نخواهد بود، بلکه این درگیری نشان داد که هژمونی غرب بیش از پیش توخالی شده است.

غرب از آغاز جنگ اوکراین با اعمال بسته‌های متعدد تحریمی به دنبال فروپاشی و تخریب داخلی روسیه از بُعد اقتصادی است و روانه شدن شورشیان واگنر به سمت مسکو می‌توانست برای دستیابی آمریکا به فروپاشی داخلی روسیه همچون کاتالیزور عمل کند.

بی ثباتی سیاسی روسیه نه فقط ساکنان این کشور را تحت تاثیر قرار خواهد داد،بلکه پیامدهای جدی برای جامعه بین‌المللی به همراه خواهد داشت. شکست نظامی روسیه اگر چه خواسته آمریکا و متحدان غربی او است اما ایجاد بی‌ثباتی در این کشور نگرانی‌هایی به همراه دارد. بی ثباتی سیاسی در کشوری که به عنوان یک قدرت هسته‌ای شناخته می‌شود، از پیامدهای غیر قابل پیش‌بینی و احتمالا فاجعه‌بار خبر می‌دهد. بی ثباتی روسیه نه فقط ساکنان این کشور را تحت تاثیر قرار خواهد داد، بلکه پیامدهای جدی برای جامعه بین‌المللی به همراه خواهد داشت.

عزم همه جانبه آمریکا برای عمیق‌تر کردن شکاف ایجاد شده در جبهه روسیه، دستور کار کاخ سفید در آینده‌ای نزدیک خواهد بود؛ و پیش بینی می شود تهیه تسلیحات، بودجه یا سایر منابع برای حمایت از سایر بازیگرانی که به دنبال تضعیف روسیه باشند، از برنامه‌های احتمالی دولت بایدن باشد.

چنان که در روزهای گذشته نیز درشت‌نمایی چالش داخلی روسیه به خط خبری رسانه‌های غربی تبدیل شد، کارزارهای تبلیغاتی یا اطلاعات نادرست با هدف ایجاد اختلاف و تضعیف اعتماد به نهادها و دولتمردان روسی با قدرت بیشتری ادامه خواهد داشت. در این شرایط، چنان که از روز نخست جنگ اوکراین نیز به موازات، شاهد پروپاگاندای رسانه‌ای بوده‌ایم، بعد از شورش یک روزه واگنر، این حمله‌های رسانه‌ای علیه کرملین تشدید خواهد شد.