گروه استانهای دفاعپرس- محمدرضا قربانزاده (روزنامه نگار و فعال رسانه)؛ در روزگاری که وفاداری به اصول، گاه در هیاهوی شعارها گم میشود، روایت زندگی شهید حاج رمضان تلنگری هست به جانهایی که هنوز در جستوجوی معنا هستند.
مجتبی ایزدی برادر سردار شهید محمد سعید ایزدی در همایش «امت احمد (ص)» که به تازگی در قم برگزار شد، از مردی گفت که چهل سال در سایه زیست، اما خورشید اطاعت را در دل خود روشن نگه داشت.
حاج رمضان نه یک چهره تبلیغاتی بود و نه در پی دیده شدن. او در سکوت در خانهای با پنجرههای بسته قدم میزد و اشک میریخت که نه از درد تنهایی بلکه از محرومیت حضور در جمع زائران اربعین بود.
اما حتی در آن لحظه دلش با فرمان ولیفقیه آرام بود و میگفت: «آقا فرمودهاند مواضع خود را حفظ کنید» و برای همین چهار ماه آفتاب را ندید.
این اطاعت بیچونوچرا، نه از سر ترس بلکه از عمق باور بود و حاج رمضان به ما آموخت که ولایتپذیری تنها در میدان جنگ یا در شعارهای پررنگ معنا نمییابد بلکه در لحظههای خلوت، در انتخابهای سخت و در سکوتهای پرمغز هست که معنا میگیرد.
او چهل سال زندگی مخفی داشت، اما هیچگاه از مسیر خود منحرف نشد و دغدغهاش نه شهرت بود و نه قدرت. تنها یک چیز برایش اهمیت داشت: رضایت رهبر انقلاب که در نگاه او پلی بود به رضایت امامزمان (عج) و در نهایت رضایت خداوند.
در روزگاری که بسیاری از ما درگیر روزمرگیها و دغدغههای شخصی هستیم یاد حاج رمضان دعوتی هست به بازگشت. بازگشت به اصل، به اخلاص، به اطاعت.
دعای مجتبی ایزدی در پایان سخنانش شاید بهترین جمعبندی این مسیر باشد: «خداوند دل امامزمان (عج) را از همه ما راضی کند؛ چراکه رضایت حضرت، رضایت خداست و اگر این رضایت حاصل شود، فرج نزدیک خواهد شد.»
انتهای پیام/
