حزب اتحادملت

سرویس سیاست مشرق – «وبلاگ مشرق» خوانشی روزانه در لابه‌لای اخبار و مطالب رسانه‌های کشور است. ما درباره این خوانش البته تحلیل‌ها و پیشینه‌هایی را نیز در اختیار مخاطبان محترم می‌گذاریم. ۷:۳۰ هر روز با بسته ویژه خبری-تحلیلی مشرق همراه باشید.

***

به شرط تأیید صلاحیت در انتخابات شرکت می‌کنیم!

سیدحسین موسوی تبریزی، دبیر تشکل اصلاح‌طلب موسوم به “مجمع محققین و مدرسین حوزه” اخیراً در بخشی از یک مصاحبه که سایت صبح ما آنرا منتشر کرد، پیرامون رویکـرد مجمع مدرسین حوزه علمیه قم درباره انتخابات ریاست‌جمهوری گفته است:

“تصمیم ما در مجمع مدرسین این بوده که اگر گزینه ما تأیید ‌صلاحیت شود برای حفظ منافع ملی و مردم با تمام وجود در انتخابات شرکت می‌کنیم و مردم را نیز به حضور در انتخابات دعوت می‌کنیم. این اتفاق در شرایطی رخ خواهد داد که گزینه مورد نظر مجمع مدرسین حوزه علمیه قم تایید ‌صلاحیت شود و بتواند در رقابت‌های انتخاباتی حضور داشته باشد.“[۱]

*این جز از مظلومیت نظام اسلامی نیست که یک کنشگر سیاسی در امربری از هسته سخت اصلاحات بر گزینه “تحریم خاموش انتخابات” تأکید و اظهار می‌کند که شرکت ما در انتخابات منوط به تأیید صلاحیت گزینه ماست!

اظهارات موسوی تبریزی در حالی است که انتخابات ناموس سیاست است و عبور از آن خیانتی است که به هیچ دلیلی توجیه نمی‌شود.

ضمن اینکه این رجال جریان چپ هستند که باید پاسخ بدهند چرا با فتنه ۸۸ اجازه ندادند سابقه نامزدهای بالقوه آنها پاکیزه بماند!؟

لازم به اشاره است بر فرض محال که اصلاح‌طلبان هیچ نامزد حائز صلاحیتی در انتخابات نداشته باشند (که خواهند داشت)؛ یک جریان سیاسی در هنگامی که هیچ نامزد حائز صلاحیتی ندارد؛ ‌ مکلّف به ائتلاف با یک نامزد نزدیک به خود است. نظیر رفتاری که چپ‌ها در انتخابات سال ۹۲ انجام دادند. اما اکنون به دلیل استشمام بوی “فتنه اقتصادی” دیگر حاضر به تکرار آن نیستند و به جای تن دادن به قواعد دموکراسی؛ به افتادن جرقه بر هیمه اعتراضات و تکرار آبان ۹۸ دل بسته‌اند.

***

این تندیس حاج‌قاسم ماست!؟

شاهکار شهرداری تهران در ارائه یک تندیس ضعیف از شهید سلیمانی

شهرداری اصلاح‌طلبان تهران اخیراً اقدام به رونمایی از یک تندیس از شهید حاج‌قاسم سلیمانی کرده است که یک کار به شدت ضعیف ارزیابی می‌شود.

به گزارش خبرنگار مجاهدت به نقل از فارس، این تندیس که در ابتدای بزرگراه سپهبد شهید سلیمانی، مسیر غرب به شرق نصب شد از جنس فایبرگلاس است و ۳ متر و ۴۰ سانت ارتفاع دارد.[۲]

در ادامه تصویری از این تندیس ضعیف را مشاهده می‌کنید:

*اگرچه مسئله انطباق کامل در هنر مجسمه و تندیس‌سازی مطرح نیست اما در فقره این تندیس شهرداری تهران شاهد ارائه یک کار به شدت ضعیف هستیم. به نحوی که حاج قاسم تجسم شده در این تندیس فرسنگ‌ها با تصویر ذهنی مردم از شهید سلیمانی و زندگانی سملبیک او تفاوت دارد.

ما در ادامه و برای تقریب ذهنی بیشتر پیرامون انتقادی که به تندیس ضعیف رونمایی شده از سوی سازمان عریض و طویل شهرداری تهران داریم؛ تصاویری از تندیس رونمایی شده از شهید سلیمانی در کشور لبنان و نیز تندیسی از این شهید عزیز که به سفارش بنیاد شهید سلیمانی ساخته شده است را نیز منتشر می‌کنیم و قضاوت پیرامون کیفیت و شباهت تندیس تولید شده در شهرداری تهران و دو تندیس دیگر را بر عهده مخاطبان محترم می‌گذاریم…

***

ما قول می‌دهیم چهره ایران را برای خوشامد آمریکا اصلاح کنیم!

حزب اصلاح‌طلب اتحاد ملت اخیراً از برنامه انتخاباتی خود رونمایی کرده است.

این برنامه که قرار است در اختیار نامزدهای نزدیک به حزب اتحاد قرار گیرد حاوی عبارت‌ها و سرفصل‌های عجیبی است که در ادامه بخش‌هایی از آنرا به روایت روزنامه شرق می‌خوانید:

_ حذف نظارت استصوابی

_ اجرای کامل برجام در پرونده هسته‌ای و الگوسازی از آن برای تعاملات سازنده بین‌المللی

_ تنش‌زدایی و اتخاذ رویکرد تعاملی در سطح منطقه از طریق بازسازی چهره مقتدر و صلح‌طلب کشور، پرهیز از ماجراجویی در سیاست خارجی، بهبود روابط با تمامی همسایگان با استفاده از تجارب دولت‌های هاشمی و خاتمی

_ تنش‌زدایی در سطح بین‌الملل به‌طور عام و با آمریکا به‌طور خاص از طریق اصلاح چهره کشور و نشان‌دادن وجهه صلح‌طلبی و آرامش‌خواهی جمهوری اسلامی ایران، مدیریت سطح خصومت‌ها، ساماندهی روابط با آمریکا و عدم توقف در مناسبات و وقایع گذشته فی‌مابین

_ رفع تحریم‌های آمریکا در رأس برنامه‌های اقتصادی دولت آینده! [۳]

*ما پیش از این و در تحلیل برنامه انتخاباتی عباس آخوندی نیز تأکید کردیم که برخی، برنامه انتخاباتی را با لجبازی‌های کودکانه اشتباه گرفته‌اند و با تأکید بر آزمودن آزموده! بیشتر به دنبال حک کردن چند جای پا در یک گفتمان سیاسی درمانده هستند نه اینکه عزمی جدی برای رئیس جمهور شدن داشته باشند. [۴]

رئوس اشاره شده از برنامه حزب اتحاد نیز که منطقا موجب سرشکستگی معتقدان آن خواهد بود در چارچوب همین پازل قابل تحلیل است و قضاوت مخاطبان محترم درباره مفادّ اشاره شده؛ خاصّه پس از طی شدن قریب به ۸ سال از دولت آقای روحانی با همین شعارها، خواندنی خواهد بود…

***

1_http://sobhema.news/?p=13093

2_https://www.farsnews.ir/photo/14000217000624

3_https://sharghdaily.com/fa/main/detail/281968

4_mshrgh.ir/1214090

سرویس سیاست مشرق – روزانه می‌توان از لابه‌لای گزارش‌ها و عناوین خبری رسانه‌های مکتوب و حتی غیر مکتوب، نکات قابل‌توجهی استخراج کرد؛ موضوعاتی که می‌تواند برای مخاطبین قابل‌ استفاده و محوری برای تحلیل باشد، در گزارش روزانه “ویژه‌های مشرق” نکات و تأملات قابل‌استخراج از رسانه‌ها برای مخاطبین عرضه خواهد شد؛ با  «ویژه‌های مشرق» همراه شوید.

******

** وعده «صبح بدون تحریم» با برجام موشکی و منطقه ای!

روزنامه آرمان در مطلبی با عنوان «اروپا وارد میدان شده است» نوشت:«اینکه اتحادیه اروپا اعلام می‌کند که برای قانع کردن دولت بایدن وارد عرصه شده است تا آنها را به برجام بازگرداند و تحریم‌های ایران را لغو کند و اینکه مدیر آژانس اعلام می‌کند که زمان تنگ است و باید سریعا برجام احیا شود، این را نشان می‌دهد که جهان به جمع‌بندی برای توافق با ایران رسیده است. آنها امروز صحبت از هفته‌ها می‌کنند و به دنبال این هستند تا هر چه سریع‌تر برجام را احیا کنند و این خود یک امیدواری مثبت در این عرصه است»

این روزنامه اصلاح طلب در ادامه نوشت:«ما به تجدیدنظر نیاز داریم و باید در این خصوص فکر شود. باید مسائل یک بار برای همیشه حل شود…اروپا واسطه شده است تا زودتر بایدن را راضی کنند…آنها قصد دارند تا در ابتدا برخی از تحریم‌ها را برداشته و مقدمات تجارت ایران با جهان را مهیا کنند و به‌دنبال آن این توافق ضمنی را با ایران داشته باشند که پس از ملموس شدن لغو تحریم‌ها درخصوص مسائل دیگر نیز صحبت کنند که شاید بیشتر نظر آنها بر مسائل منطقه خاورمیانه باشد و به موضوعات دیگر نپردازند. آنها به دنبال یک نظر مثبت ضمنی ایران در این خصوص هستند تا برخی از تحریم‌ها را لغو کنند و به نظر می رسد اروپا این مسیر را در پیش گرفته است».

روزنامه آرمان در این مطلب تصریح کرد:«باید با آگاهی پیش برویم تا در وهله اول بتوانیم تحریم نفتی و بانکی را برداریم. این امر کمک می‌کند تا دست ایران باز و اقتصاد متحول شود. این مسیر یک گشایش است و باید هوشمندانه در آن گام برداشت. به مرور سایر مسائل و اختلافات نیز قابل حل خواهد بود».

این روزنامه اصلاح طلب وعده داده است که اگر مذاکرات حول مسائل منطقه ای و موارد دیگر- از جمله توان موشکی ایران- را کلید بزنیم، تحریم ها لغو شده و گشایش اقتصادی رقم خواهد خورد.

دولتمردان و طیف اصلاح طلب در سالهای گذشته نیز با تاکید بر لزوم مذاکرات هسته ای و رسیدن به توافق، تاکید داشتند که اگر توافق هسته ای امضا شود، صبح بدون تحریم فرا رسیده و تحریم ها به تاریخ خواهد پیوست و گشایش عظیم اقتصادی ایجاد خواهد شد. بر همین اساس در صنعت هسته ای محدودیت های گسترده اعمال شد اما نه تنها صبح بدون تحریم فرا نرسید، بلکه در پسابرجام دامنه تحریم ها گسترده تر شد.

در روزهای گذشته «ند پرایس» سخنگوی وزارت خارجه آمریکا در نشست خبری گفت:«تمایل داریم که برجام را از نظر محدودیت‌های هسته‌ای تقویت و تمدید کرده و از آن به عنوان بستری برای توافق‌های بعدی آن استفاده کنیم که دیگر حوزه‌های مورد نگرانی را پوشش دهد».

پرایس در ادامه گفت:«همه ما آن [حوزه‌های مورد نگرانی] را می‌دانیم؛ موشک‌های بالستیک، حمایت از گروه‌های نیابتی و تعدادی دیگر از مسائل که باید در [برجام] مشمول شوند. اما پیشنهادی که روی میز است، این است که برجام یک شروع است. اگر ایران تمایل داشته باشد آن تعهدات را بدهد، ما هم امید داریم بتوانیم توافق (برجام) را تمدید و تقویت کنیم و سپس توافق‌های آتی را درباره حوزه‌های مورد نگرانی حاصل کنیم».

ماهیت اصلی مذاکره در عرف سیاسی بر پایه معامله و «داد و ستد» است. اما تجربه های گذشته- در توافقات ایران و دیگر کشورهای جهان با آمریکا- ثابت کرده که دولت آمریکا در مذاکره فقط در پی ستاندن(گرفتن) است؛ آن هم ستاندن مولفه های قدرت ساز طرف مقابل. در حقیقت مذاکره از دیدگاه دولت آمریکا صرفا ابزاری برای چیدن محصول فشارهایی است که پیش از مذاکره به کشور مقابل وارد کرده است. 

برخلاف ادعای فعالین اصلاح طلب، تا زمانیکه دولتمردان به آمریکا و شرکای اروپایی واشنگتن خوشبین باشند و اعتماد کنند و در مقابل به جوانان مومن و متخصص بی اعتماد باشند و از اجرای دقیق اقتصاد مقاومتی و رونق تولید و بهره مندی از توان عظیم داخلی غفلت کنند، خسارت ها ادامه دارد و خبری از گشایش اقتصادی نیست.  

** قدم زدن ظریف با مقام آمریکایی،یک دستاورد است

روزنامه ایران در مطلبی نوشت:«طبیعی به نظر می‌رسد که در ماه‌های پایانی عمر دولت بر هجمه‌ها علیه آن افزوده شود و رقبای جدید که در صدد تشکیل کابینه آینده هستند تمام ضعف‌ها و کمبودها را بر سر دولت بشکنند...اگر به کارنامه…محمد جواد ظریف بنگریم مذاکرات موفق برجام و شکستن تابو برای گفت‌وگوی رودررو با مقامات امریکایی و قدم زدن با وزیر امور خارجه امریکا در حین مذاکرات، استقامت در برابر فشارهای خارجی و حفظ عزت ملی، توجه به دیپلماسی اقتصادی، انتخاب‌های صحیح در شرایط دشوار جهانی و همراه کردن افکار عمومی جهان با سیاست‌های ایران در قبال برجام و انزوای دولت ترامپ در این عرصه گوشه‌ای از دستاوردهایی است که تیغ تیز انتقادات را به سوی وی نشانه رفته است».

ارگان رسانه ای دولت در ادامه نوشت:«این روزها در شرایطی که کلیت دولت بیش از هر روز دیگر تحت فشار است بعید به نظر می‌رسد تا مخالفان دولت و رقبای آن به حرف رئیس دولت توجه کنند و بگذارند دولت در ماه‌های پایانی خود راحت به فعالیت‌هایش بپردازد...دولت روحانی چه بخواهد چه نخواهد در ماه‌های پایانی انتقادات سنگین‌تر از حال را به خود خواهد دید و وزرای مهمش در تیررس خواهند بود پس بهتر است که به جای ایستادگی در این امواج در آنها شنا کند».

متاسفانه ارگان رسانه ای دولت در اقدامی تحقیرآمیز، قدم زدن ظریف با «جان کری» وزیر خارجه دولت اوباما را جزو دستاوردهای وزارت خارجه نامیده است!

در شهریور سالجاری تصاویر و ویدئوی دیدار حقارت آمیز الکساندر ووچیچ، رئیس جمهور صربستان با دونالد ترامپ، رئیس جمهور سابق آمریکا در کاخ سفید بازتاب وسیعی در فضای مجازی داشت.

نکته قابل توجه اینجاست که نشریات حامی دولت و از جمله نشریه «صدا»-متعلق به حزب اتحاد ملت- از اقدام تحقیرآمیز رئیس جمهور صربستان استقبال کرده و از رفتار عجیب وی تمجید کردند.

نشریه صدا در همین رابطه در مطلبی نوشت:«آیا اقداماتی از جنس کنش رئیس‌جمهور صربستان را باید مایه شرمساری او دانست؟  فرض کنیم سیاستمدار صرب همچون متهمی در اتاق بازجویی و حتی یک برده در مقابل همتای آمریکایی خود نشسته است؛ اگر منافع صربستان چنین اقتضایی کند، باید اقدام رئیس‌جمهور این کشور را تمسخر کرد یا باید آن را عقلانیتی سیاسی خواند!؟  رئیس‌جمهور صربستان در بلندمدت سیاستمداری خواهد بود سرافراز و متعهد به منافع ملی، حتی اگر در کوتاه مدت بی‌هنران مدعی او را به باد تمسخر بگیرند…از نگاه رسانه‌های منتقد عکسی که ترامپ از مذاکره و مذاکره‌کننده می‌پسندد، این است: همچون برّه‌ای در مذبح و برده‌ای در مسلخ».

رئیس جمهور صربستان با آن خفت و خواری در مقابل ترامپ نشست؛ با اینحال حزب اتحاد ملت این رفتار را نشانه عقلانیت سیاسی دانسته و رئیس جمهور صربستان را انسانی سرافراز و متعهد به منافع ملی نامید!

حالا ارگان رسانه ای دولت، قدم زدن ظریف با کری را جزو دستاوردهای وزارت خارجه ایران نامیده است!

متاسفانه نگاه طیف اصلاح طلب به آمریکا، نگاه «ارباب-رعیتی» است. برای همین است که این طیف صراحتا آمریکا را کدخدای جهان نامیده و مدعی است تا با کدخدا نبندیم، نمی توانیم بر مشکلات غلبه کنیم.

** رکوردزنی تورم مسکن، نتیجه افتخار وزیر به «خانه نساختن»

روزنامه اعتماد در گزارشی با عنوان «رکوردزنی تورم مسکن در دی ماه» نوشت:«چند روز پس از انتشار گزارش «تحولات بازار مسکن پایتخت در دی ماه 99» توسط بانک مرکزی، مرکز آمار نیز به بررسی تورم بازار مسکن تا دی ماه سال جاری پرداخت. بر اساس این گزارش تورم دوازده ماه منتهی به دی، 71.8 درصد اعلام شده که بیشترین تورم سالانه از ابتدای سال جاری است. رکورد بیشترین تورم سالانه در این بازار از اسفند 96 تا ماه گذشته، مربوط به مرداد سال 98 است که 90.6 درصد برآورد شده بود. نکته‌ای که در گزارش مرکز آمار وجود دارد، بالا بودن تورم سالانه در دی ماه، با وجود کاهش آهنگ رشد قیمت‌ها در بازار مسکن از آبان ماه است. به نظر می‌رسد روند کوتاه‌مدت قیمت‌ها در این بازار، کاهشی است، اما قیمت‌ها در بلندمدت همچنان افزایشی هستند».

این روزنامه اصلاح طلب در ادامه نوشت:«در بخش دیگری از گزارش مرکز آمار، عدد تورم نقطه به نقطه بازار مسکن نیز برآورد شده است. در سال‌های 97 تا دی ماه 99، بیشترین تورم نقطه به نقطه مربوط به آبان سال جاری با عدد 114.7 درصد بود. به بیان دیگر متوسط قیمت هر مترمربع واحد مسکونی در آبان سال جاری نسبت به آبان سال 98 افزایش 114.7 درصدی داشته است. نکته در این است که طی ماه‌های تیر تا آبان سال جاری تورم نقطه به نقطه افزایش 90 درصدی داشته و از 58.9 به 114.7 درصد رسیده است».

روحانی- تیر 99- در جلسه هیات دولت گفت:«نسبت به مسکن اعتراف می‌کنم که عقب‌ماندگی در دولت یازدهم داشتیم چرا که برخی طرح‌های ما اجرایی و عملیاتی نشد. تلاش کردیم مسکن‌های ناتوان و بدون خدمات را به جایی برسانیم و دچار عقب‌ماندگی شدیم و در دولت دوازدهم با تلاش فراوان باید این عقب‌ماندگی را جبران کنیم».

یکی از بانیان اصلی وضع موجود مسکن، عباس آخوندی، وزیر مستعفی راه و شهرسازی دولت روحانی است. آخوندی در جلسه تودیع خود در اظهارنظری تأمل برانگیز گفت:«حضرات هر روز تبلیغ می کنند که این دولت حتی یک مسکن هم نساخته  است، این افتخار دولت است که حتی یک واحد مسکونی را نساخت. از ابتدا قرار نبود دولت خانه ای بسازد».

کارشناسان معتقدند که بی عملی دولت در تکمیل مسکن مهر و عدم اجرای وعده مسکن اجتماعی و همچنین بی عملی دولت در به سرانجام رساندن طرح اخذ مالیات از واحدهای مسکونی خالی و عدم نظارت بر بازار اجاره مسکن، وضع فعلی را رقم زده است.

آخوندی در آبان ماه ۱۳۹۲ و هم‌زمان با توقف طرح مسکن مهر از شروع طرح جدیدی به نام «مسکن اجتماعی» باهدف حمایت از گروه‌های کم‌درآمد خبر داد. اما با وجود وعده های مطرح شده، این طرح روی کاغذ باقی ماند و عملا اجرایی نشد.

آخوندی که تا قبل از شروع کار در دولت یازدهم خود را ملزم به ادامه و اصلاح طرح مسکن مهر می دانست و حتی در جلسه رای اعتماد، تاکید کرد که «شخص من هرگز با مسکن مهر مخالف نبوده و نیستم و من جزو اولین کسانی بودم که این موضوع را وارد نظام برنامه‌ریزی ایران کردم» پس از رای اعتماد از مجلس تا آخرین روز کار خود در وزرات راه و شهرسازی، به صورت مداوم به انتقاد به این طرح و سنگ اندازی در روند تکمیل آن پرداخت.

لازم به ذکر است که عباس آخوندی یکی از رکوردداران بیشترین فعالیت بخش خصوصی در کابینه بوده و مدیرعامل یا عضو هیئت مدیره بیش از ده شرکت و نهاد اقتصادی خصوصی است. 

سرویس سیاست مشرق- به نظر می رسد که جریان سیاسی غربگرا در داخل کشور، با معکوس‌شدن همه پیش بینی‌ها و ارزیابی‌هایی که از نتیجه انتخابات آمریکا داشتند (که ترامپ را برنده قطعی می دیدند)، فرصت را برای خود بسیار تنگ می‌بیند و می‌خواهد در فرصت باقی‌مانده تا انتخابات ۱۴۰۰، روند اضمحلال خود را متوقف، خود را احیاء کند و پیروز بازی جا بزند.

از این رو، این روزها، اتاق‌های فکر، گعده‌ها، تاریکخانه‌های نظریه‌پردازی و محافل سیاست‌گذاری این جریان، روزهای بسیار شلوغ و متراکمی را برای تعیین شتابناک سرفصل‌های عملیات روانی و هماهنگی نیروها در رده‌های مختلف، از سر می گذرانند.

یک خروجی این روزهای شلوغ و متراکم کاری این محفل‌های پس پردهٔ جریان مورد نظر، این می‌شود که در یک روز (۱۹ آذر)، به ناگهان چهره‌های مختلف وابسته به این اردوگاه، که «ظاهرا» در طیف‌های مختلف فکری هم هستند، به میدان می‌آیند و سیلی از مصاحبه، یادداشت، توئیت، پست و … به راه می‌افتد که سرفصل‌های مشترکی دارند که در راس این سرفصل‌های مشترک، القاء عاجل بودن نیاز به «مذاکره با بایدن، تهدید تلویحی نظام نسبت به عواقب نپذیرفتن این مطالبه و در نهایت برجسته کردن «محمدجواد ظریف» به عنوان گزینه اصلی و چه بسا تنها گزینه نظام برای «مذاکره» با بایدن است!

برای نمونه، علی شکوری راد، دبیرکل حزب تندرو «اتحاد ملت»، در توئیتی نوشت:

” اگردکتر جواد ظریف همان‌طور که خود گفته در زمانی که نماینده ایران در سازمان ملل بوده است باجو بایدن که در آن زمان سناتور بوده ارتباط و دوستی داشته‌است اخلاقا باید اکنون به او تبریک بگوید و کسی هم نباید مانع او شود. او می‌تواند در پیام تبریک خود انتظارات جمهوری اسلامی را بیان کند. “

صادق زیباکلام، از لیبرالیست‌های مطرح وطنی، هم توئیت کرد:

“هنوز عرق بایدن خشک نشده که توپخانه آمریکاستیزی تندروها بغرش درآمده. شکست ترامپ هم باعث قوت قلبشان شده و سنگین تر دارن شلیک میکنند. سخنانشان هم همان مطالبی است که چهل سال است تکرار میکنند. لیبرالها، غربزدهها و سازشکاران بدنبال مذاکره هستند، اما انقلابیون همچنان بمقاومت ادامه میدهند. “

سیدمحمد صدر، دیپلمات پیشین نزدیک به لیدر اصلاحات و عضو مجمع تشخیص هم در مصاحبه‌ای در همین روز گفت:

“‌ مذاکره با آمریکا می‌تواند بر سر موضوعاتی فراتر از برجام انجام شود؛ همه چیز به بازگشت بایدن به برجام بستگی دارد… او گفته قصد پیوستن مجدد به این توافق را دارد. بدون FATF حتی پس از لغو تحریم‌ها و اجرای برجام هم مشکل خواهیم داشت. “

یا غلامعلی رجایی، فعال سیاسی اصلاح‌طلب و از نزدیکان خاندان هاشمی، در گفت‌وگو با جماران گفت::

“نارضایتی عمومی در شرایط فعلی جامعه، منجر به کاهش اقتدار اجتماعی می‌شود. پشتوانه هر نظام سیاسی، محبوبیت اجتماعی و اقتدار آن است و الان در این وضعیت گرانی که قیمت‌ها دو تا سه برابر شده و دلار ۳۰ هزار تومان را رد کرده است، به شدت این اعتبار اجتماعی در معرض تهدید قرار گرفته است.

اگر هدف اصول‌گرایان نیز این است که کشور آسیب بیشتری نبیند و بتوانیم از شرایط بحرانی فعلی عبور کنیم، بعید است که با مذاکره مخالفت کنند. من فکر نمی‌کنم نفعی در عدم مذاکره با آمریکا وجود داشته باشد. “

این‌ها تنها مشتی نمونه خروار، از مانور رسانه‌ای هماهنگ جریان غرب‌شیفته، فقط در یکی دو روز اخیر بوده است. اما در همین روز، یادداشتی به قلم یکی از وابستگان اردوگاه اصلاحات منتشر شد، که از باب هویت نویسنده، محل انتشار متن و اصطلاحا کدهای مهمی که در این یادداشت وجود دارد، بسیار قابل تامل است.

وبسایت و کانال تلگرامی «مشق نو» ، وابسته به طیفی از عناصر رادیکال جریان اصلاحات، با محوریت سعید حجاریان، یادداشتی از «ناصر سرمدی» با عنوان «انتخاب بایدن و فرصت‌ها» منتشر کرده است.

ناصر سرمدی‌پارسا که به «حمید سرمدی» هم شناخته می‌شد، هیچ‌گاه چهره دست‌به قلم و رسانه‌ای نبوده است و این شاید یکی از نادر نوشته‌هایی است که به قلم او منتشر شده است. او از نزدیکان سید محمد خاتمی بوده است که در سال ۷۶ نیز در ستاد وی فعالیت می‌کرد و در دولت اصلاحات نیز یکی از مناصب مهم امنیتی را بر عهده گرفت.

 این تنها مقاله یا یادداشت آقای سرمدی است که در فضای مجازی قابل دسترسی است و از تریبون همکاران پیشین خود چون حجاریان و محمدرضا تاجیک و نادر صدیقی، منتشر نموده است.

اما سرمدی پارسا در بخش آغازین یادداشت خود نوشت:

” طبعا ساده‌اندیشی است اگر تصور کنیم که با رفتن ترامپ و آمدن بایدن مشکلات برجام و تحریم‌ها به‌راحتی برطرف خواهد شد. بلکه نظر به اصل ادعای بایدن در موضوع بازگشت به برجام و البته با توجه به تغییر شرایط قبلی امضای این توافق و افزایش ملاحظات اعضای اروپایی آن، میدان جدیدی پیش‌روی دیپلماسی کشور گشوده می‌شود تا قدرت چانه‌زنی و ظرفیت و توانایی طرفین به محک سنجش درآید. ضعف موضع ایران به‌واسطه تشدید تحریم‌ها، یکپارچگی اروپا با آمریکای بایدن، تغییر ملاحظات میدانی و برجسته‌تر شدن پرونده‌های مفتوح علیه ما مثل موشک‌های دوربرد، دخالت در امور منطقه، حقوق بشر و… این احتمال را قوت می‌بخشد که ۱+۵ جدید با آمریکا به سمت اصلاح برجام و بار کردن قیود و شروط جدید بر آن برود. “

در همین ابتدای یادداشت، این مسوول دوران اصلاحات، تکلیف را معلوم کرده که ایران به واسطه دلایل ذکر شده در موضع «ضعف» است و پیشاپیش خبر می دهد که در گفتگو برای «برجام جدید» از نوع «بایدنی»، مباحثی فراتر از بحث هسته‌ای مطرح خواهد شد که او از آن‌ها نام می برد.

او می گوید که موشک‌های دوربرد، دخالت در امور منطقه و حقوق بشر” پرونده‌های مفتوح علیه ماست و به زعم او (و همفکران) حالا که که ما در موضع «ضعف» هستیم، باید آماده مطرح شدن این مسایل روی میز مذاکره باشیم. وقتی سرمدی همصدا با سردمداران نظام سلطه، تحرکات «محور مقاومت» را، «مداخله در امور منطقه» می نامد، یعنی از همان بدو امر، موضع خود را روشن کرده است.

او سپس موضع خود را در مسایل داخلی را هم بلافاصله روشن می کند، و بلافاصله بعد از این که کد «دخالت در امور منطقه» را لا به لای حرفش می پیچد، پاراگراف بعدی را این‌گونه آغاز می کند:

“جریان افراطی موسوم به دولت پنهان که غیر خود را نفوذی، عامل دشمن، فریب‌خورده و… می‌خواند آمریکای بایدن و احتمال زنده شدن برجام را سم مهلک برای حیات سیاسی خود تلقی کرده و با همه توان با آن مقابله خواهد کرد. خصوصاً در زمانی‌که با به بار نشستن هجمه سنگین ستادهای عملیات روانی و ارتش سایبری‌اش علیه دولت و اصلاح‌طلبان از یک طرف و بی‌کفایتی و ضعف شدید دولت روحانی از طرف دیگر، زمینه را برای به‌دست گرفتن دولت آینده هموار می‌بیند و مجلس را با آن مشارکت تاریخی همراه خود دارد. لذا از هم اکنون اتاق‌های فکر تخریب و تقابل فعال شده و علیه احیای برجام بسیج خواهند شد. “

به بیان ساده‌تر، بعد از این که نویسنده همدلی و همراستایی خود را با «آمریکای بایدن» ، با همان سه واژه «دخالت در امور منطقه‌ای» ، بروز می دهد، از «دولت پنهان» سخن می گوید که جبهه مقابل آمریکای بایدن و متحدان داخلی آن را روشن کند.

«دولت پنهان» کلیدواژه ابداع شده در «محفل امنیتی» جریان غربگراست که هسته طراح این جریان، به ویژه چهره‌های سابقا «امنیتی» حزب منحله مشارکت و سازمان منحله مجاهدین انقلاب عضو آن هستند. چهره‌های رادیکال رسانه‌ای این محفل همچون مصطفی تاجزاده و حجاریان و شکوری‌راد و… و. در دو سال اخیر (که سوءمدیریت دولت اعتدال عیان شده است) آن را به عنوان علت‌العلل همه مشکلات کشور علم کرده و بارها از آن استفاده کرده‌اند.

منظور از «دولت پنهان» در واقع اما همان «جریان انقلابی» است که تا امروز اجازه نداده نظام سلطه و همراهان و همفکران داخلی آن، ایران را در هاضمهٔ فراخ خود فرو ببرند و کشور را با سیاست‌ها و فشارهای خود به وادی فلاکت مطلق و حتی تجزیه بکشانند.

«دولت پنهان» مورد نظر این جریان همان است که تاکنون اجازه ترکتازی مطلق به تسلیم‌طلبان را نداده است. «دولت پنهان» همان ملات اصلی دیواری به اسم جمهوری اسلامی است که با وجود همه ضربات مهلک و ویرانگری که از بیرون و درون در این سه سال به آن وارد شد، اجازه فرو ریختن این دیوار را نداده است و طبیعی است که مقصود و هدف اصلی کینه‌توزی و غرض‌ورزی استحاله‌طلبان قرار گیرد.

سرمدی البته این قدر هوشمند است که با یک گزاره (“بی کفایتی و ضعف شدید دولت روحانی”)، به نحوی ظریف فاصله «ظاهری» با دولت روحانی را حفظ کند، اما بلافاصله ضمیر ناخودآگاهش او را لو می دهد و مدعی حمله «ستادهای عملیات روانی» و «ارتش سایبری» آن دولت پنهان ادعایی به “دولت و اصلاح‌طلبان” می شود و ناخواسته، واقعیت درهم‌تنیدگی و جدایی ناپذیری مطلق دولت و اصلاحات را معترف می شود و آن‌ها را یک:کاسه می نماید. به هر حال این دولت، همان است که به گفتهٔ دوست و رفیق مشارکتی آقای سرمدی، یعنی محمدرضا خاتمی، اصلاح‌طلبان «تضمین» آن بودند.

 سرمدی پارسا، پاراگراف بعدی را با تهدیدی تلویحی همراه می سازد:

“موضوع انتخابات ۱۴۰۰ با توجه به قهر مردم از صندوق رأی و ناامیدی از اصلاح امور از این مسیر و نیز رشد سرطانی فساد در ساختارهای کشور واجد اهمیت بسیار زیاد برای بقای جمهوریت نظام و تداوم حمایت مردمی از آن خواهد بود. مجموعه شرایط فعلی کشور که بدون شک می‌توان آن را «بحران تمام‌عیار» نامید، اوضاع را به‌سمت تقویت -احتمالی- شورش‌های شدیدتر از حوادث قبلی سوق می‌دهد و خطر فروپاشی را برجسته‌تر می‌کند. لذا چنانچه انتخابات ریاست‌جمهوری خرداد سال آینده بر روال مشارکت حداقلی همانند انتخابات مجلس برگزار شود، موضوع عدم مشروعیت و شکاف دولت-ملت به اوج خواهد رسید و با توجه به شرایط عمومی کشور و ناامیدی مردم تهدیدات بزرگ امنیتی رخ خواهد داد. لذا کشور به یک تجدیدنظر در نحوه برگزاری انتخابات با هدف جلب اعتماد و مشارکت حداکثری و کسب اعتبار مجدد به‌طور محسوس نیازمند است.“

گرچه این تهدید تلویحی سرمدی، مطلب تازه‌ای نیست و تنها تکرار حرف‌های مکرّر دوستان هم‌محفلی خود، دست‌کم از دی ماه ۹۶ به این سو است. رفقای آقای سرمدی چون حجاریان، علوی‌تبار، تاجیک و تاجزاده در سه سال گذشته، در هر یادداشتی، مصاحبه‌ای یا میزگردی، همین جنس تهدیدات را نسبت به نظام مطرح کردند که کوتاه و مختصر آن این بود “که اگر نظام کوتاه نیاید، شورش می شود! “.

اما این که چهرهٔ امنیتی سابق (که دست‌کم به لحاظ رده سازمانی از همه هم‌محفلی‌های خود ارشدتر بوده)، فردی کم‌حرف و دور از جار و جنجال رسانه‌ای و اصولا بدون سابقه‌ای از حضور رسانه‌ای، به ناگهان احساس وظیفه کرده و دست به قلم برده تا همان حرف‌های مکرر را در این «مقطع زمانی» بنویسد، برای اهل فن، اشارات و معانی خاص خود را دارد.  

با این حال، هدف اصلی این احساس وظیفه آقای سرمدی، در فراز دیگری از این یادداشت رخ می نماید، آن‌جا که به عنوان «راهکار پیشنهادی» پیش روی نظام می نویسد:

” در طرف ایران از هم اکنون روی چهره‌ای که برچسب سیاسی نداشته باشد، از وجاهت و مقبولیت و نیز توانایی و کفایت نسبی برخوردار باشد، توانایی جلب اعتماد رهبری را برای کسب اطمینان از همراهی و هماهنگی ساخت قدرت داشته باشد، تمرکز نموده و با رفع تنگ‌نظری‌های شورای نگهبان انگیزه مشارکت مردمی و برگزاری انتخابات مقبول فراهم گردد. این پیشنهاد با مفروض و بدیهی دانستن اصل ضرورت پایان دادن به تخاصم دائمی با آمریکا ایراد شده است. مسئله‌ای که هزینه‌های بسیاری را به مردم کشور تحمیل کرده و بالاخره بایستی روزی تعیین تکلیف شود. از جمله افراد مناسب برای این منظور می‌توان آقای ظریف را نام برد. ایشان ضمن برخورداری از ظرفیت‌های مناسب، با رهبری هماهنگ بوده و حساسیت‌های جریان صاحب قدرت را تحریک نخواهد کرد… د. “

سرمدی، یادداشت نادر و بی‌سابقه خود را با تکرار تلویحی همان «تهدید» به پایان می برد:

”  اما واقعیت میدان سیاسی کشور و تجربه گران‌بهای گذشته نشان داده است که تنها انتخاب واقعی مردم برای اداره بی‌دردسر کشور کافی نیست و درست یا غلط متغیرهای دیگر آشکار و پنهان بایستی مورد اعتنا باشند تا بلکه از این مسیر آسایش و رفاه مردم و توسعه کشور به‌طور نسبی محقق گردد و راه‌های دیگر نظیر شورش و تعیین تکلیف نظام از کف خیابان با هزینه‌های سنگین از سر کشور دور شود.

به نظر می‌رسد این نظر و پیشنهادات شبیه آن کما فی‌السابق مورد کمترین توجه توسط صاحبان قدرت قرار نخواهد گرفت لیکن از باب وظیفه و دلسوزی ناگزیر از تقریر آن شده‌ام تا چه تقدیر شود. “

به هر روی، به نظر می رسد که تکرار سناریوی سال ۹۲، ایجاد دوقطبی «مقاومت-معیشت» (این بار با بسترهای آماده‌تری که به لطف بی‌کفایتی و سوءمدیریت‌های عیان در کشور ایجاد شده) با چاشنی تهدید «شورش» و «اردوکشی خیابانی»، تنها سناریوی یک جریان خاص سیاسی برای بقای به هر قیمت در قدرت است.

قهرمان‌سازی از محمدجواد ظریف و نمایاندن او به عنوان تنها «گزینه» نظام، و تلاش همه‌جانبه برای واداشتن کشور به طی دوباره مسیری است که یک بار (با صرف هزینه‌های گزاف) از سال ۹۲ تا ۹۷ طی شد و محصول و خروجی آن پراید ۱۶۰ میلیونی، دلار ۳۲ تومانی، خانه میانگین متری ۲۵ میلیونی در تهران و…بوده است.

از همین روست که به ناگهان، چهره‌های معمولا پشت‌پردهٔ جریان خاص سیاسی احساس تکلیف کرده‌اند و، شاید به نمایندگی از «دوستان»، شخصا به میدان رسانه آمده‌اند تا به زعم خود، با نظام «اتمام حجت» کنند.