حزب کارگزاران

سرویس سیاست مشرق- کمتر از دو سال پس از اعلام خبر مرگ اصلاحات توسط یکی از تئوریسین‌های اصلی جبهه اصلاحات حالا جناح چپ آرام‌آرام خودش را برای شرکت در انتخابات مجلس گرم می‌کند. در آن زمان سعید حجاریان در یک مقاله تند در وب‌سایت مشق نو اعلام کرد که اصلاحات صندوق محور مرده است و با یک تدفین شکوهمند باید آن را دفن کرد، اندکی بعد شیخ پنهان اصلاح‌طلبان نیز به صحنه آمده و با نوشتن یک بیانیه طولانی و طوفانی با مجمع روحانیون مبارز نقطه پایانی برای ستادهای انتخاباتی اصلاح‌طلبان قرارداد.

آن اطلاعیه آن‌قدر تند بود که محمدعلی ابطحی عضو تشکیلاتی مجمع روحانیون مبارز اعلام کرد که موسوی خوئینی دو پرده تندتر از میرحسین موسوی است! ابطحی گفته بود که بیانیه مجمع روحانیون مبارز را موسوی‌خوئینی‌ها نوشته و سایرین امضاء کرده‌اند، در آن بیانیه تحریم انتخابات از سوی زعمای اصلاح‌طلب آمده بود که مجمع روحانیون مبارز انتخابات را مهندسی‌شده و نشانه‌ای از خلافت اسلامی می‌دادند.

در آن زمان بستن ستادهای انتخاباتی و حرکت به‌سوی تحرکات جامعه‌محور از سوی جناح چپ با استقبال اصلاح‌طلبان ساختاری چون مصطفی تاج‌زاده قرارگرفته و آن را نشانه‌ای مثبت برای اقدامات بیشتر در آینده ارزیابی کردند. در آن زمان تاج‌زاده در یک برنامه شبانه اینترنتی در کلاب هاوس گفته بود که راه اصلاحات تنها از خیابان می‌گذرد.

البته در همان زمان بخش گسترده‌ای از اصلاح‌طلبان معتقد بودند که نباید پرونده اصلاحات پارلمانتاریستی را برای همیشه بسته و با صندوق انتخابات قهر کرد، اما آوار شکست انتخاباتی و پیش از آن کارنامه رحم اجاره‌ای (دولت روحانی) چنان سنگین بود که این جریان اکثریت جرئت و شجاعت اظهارنظر در برابر اقلیت تندرو و رادیکال را نداشت. ازجمله این افراد بهزاد نبوی بود که باوجود مخالفت با محفل تاج‌زاده هیچ‌گاه سعی نکرد با آن‌ها رودررو شود.

جریان اقلیت به دلیل داشتن تشکیلات رسانه‌ای در داخل و خارج از کشور توانسته بود هژمونی خود را بر کل جریان جبهه اصلاحات غلبه داده و روی ستادهای انتخاباتی سایه بی اندازد؛ اما حالا نزدیک به دو سال پس‌ازآن ماجراهای عجیب اصلاح‌طلبان ریشه‌دار به‌تدریج از لاک دفاعی بیرون آمده و خود را برای حضور در آوردگاه انتخاباتی در مجلس شورای اسلامی و خبرگان رهبری آماده می‌کنند.

اسامی ۱۵ عضو حقیقی دوره جدید جبهه اصلاحات اعلام شد

روز گذشته کمال‌الدین پیرموذن عضو جبهه اصلاحات و نماینده اصلاح‌طلب دوره نهم مجلس شورای اسلامی اسامی ۱۵ عضو حقیقی جبهه اصلاحات ایران را که اخیراً انتخاب شدند را اعلام کرد، نکته قابل‌توجه آن بود که باوجودآنکه بهزاد نبوی چریک پیر اصلاحات مدتی پیش اعلام کرده بود از جبهه اصلاحات کناره‌گیری کرده است، اما نماش در میان فهرست قابل‌توجه است.

در این فهرست حضور یکی از اعضای ارشد و تشکیلاتی گروهک آمریکایی ملی – مذهبی نیز جای تأمل دارد؛ این فرد باوجود داشتن سوابق امنیتی مورد اقبال اصلاح‌طلبان قرار داشته و به نظر سرپل همکاری برخی گروه‌های لیبرال با اصلاح‌طلبان است.

درباره رباست جبهه اصلاحات نیز حرف و حدیث زیاد است. پیرموذن گفته است که اگر بهزاد نبوی ریاست جبهه را بپذیرد او مانند انتخابات ریاست جمهوری رئیس ستاد انتخاباتی اصلاح‌طلبان خواهد بود، در غیر این صورت این تشکیلات سیاسی به سراغ گزینه‌های دیگری خواهد رفت. از محسن آرمین، محسن هاشمی، حسن رسولی و آذر منصوری به‌عنوان گزینه‌هایی نام‌برده شده است که ممکن است به‌زودی جای بهزاد نبوی را در جبهه اصلاحات بگیرند. برخی اخبار حکایت از آن دارد که شانس محسن هاشمی برای پذیرش این کرسی از سایرین بیشتر بوده و اقبال اصلاح‌طلبان به‌سوی عضو حزب کارگزاران است.

بهزاد نبوی درباره مشخصات جبهه اصلاحات در ترکیب آن گفته است:

کار انتخاب لیست ۱۵ نفر عضو حقیقی دوره جدید جبهه اصلاحات به پایان رسیده و اعضای آن مشخص شدند ترکیب جبهه تغییرات محسوسی نداشته اما تعدادی عوض شدند و سعی شده از چهره‌های جوان هم در این ترکیب استفاده شود.

راهبرد اصلاح‌طلبان برای ورد به انتخابات نیز جالب‌توجه است، مروری بر محتواهای تولیدشده از سوی رسانه‌های اصلاح‌طلب بیانگر آن است که چپ‌ها ضمن برجسته‌سازی اخبار منفی از شرایط کشور ضمن تلاش برای تأثیرگذاری بر اذهان نخبگان و عموم مردم، «کاهش تاب‌آوری اجتماعی» را در دستور کار خود داشته و از جانب دیگر پیشنهادهایی را بر اساس راهبردهای ترسیمی خود به حاکمیت برای حل مشکلات طرح و بیان می‌کنند.

کمال‌الدین پیرمؤذن، عضو جبهه اصلاحات درباره راهبرد اصلاح‌طلبان در انتخابات می‌گوید:

جلساتی که مورد چگونگی حضوردرانتخابات با نهادها و چهره‌های سیاسی برگزار کردیم، امیدواریم تا بتوانیم در یک فضای رقابتی بار دیگر شاهد حضور جریان اصلاحات در مجلس شورای اسلامی باشیم و همچنان با تکیه‌بر خواسته‌های اصلاح‌طلبانه کشور را وارد ریل رشد، تولید و … کنیم.

عضو ارشد جبهه اصلاحات درباره شیوه ورود به انتخابات نیز گفته است:

طبق هماهنگی‌های صورت گرفته تعداد زیادی از چهره‌های شاخص جریان اصلاح‌طلبی با کاهش سقف مطالبات خود قرار است از فهرستی که در ائتلاف با جریان معتدل اصول‌گرا، طیف نزدیک به علی لاریجانی (رئیس پیشین مجلس)، تهیه خواهد شد از نامزدها حمایت کنند. اکثریت اصلاح‌طلبان خواهان حضور در انتخابات و پیروزی بر اقلیتی هستند که نه‌تنها اعتقادی به جمهوریت نظام ندارند بلکه بانی وضعیت اخیر کشور هم محسوب می‌شوند.

به گفته پیرموذن هدف اصلاح‌طلبان در دوازدهمین دوره انتخابات مجلس شورای اسلامی را کسب حداقل ۱۷۰ کرسی مجلس خواهد بود.

اقلیت رادیکال در جبهه اصلاحات انتخابات مجلس را تحریم می‌کند؟

روزنامه آرمان امروز که نزدیک به حزب کارگزاران است با انتشار خبر حضور همه‌جانبه جبهه اصلاحات در انتخابات مجلس یک تحلیل جالب‌توجه نوشته است که برخی از چهره‌های اصلاح‌طلب که به‌طور عمده در «حزب اتحاد ملت» حضور دارند تمایلی برای ادامه همکاری با جبهه اصلاحات را ندارند و تصمیم گرفته‌اند که از هم‌اکنون از ادامه مسیر صرف‌نظر کنند.

حزب اتحاد ملت (شاخه سیاسی حزب منحله مشارکت) ازجمله احزاب اقماری جبهه اصلاحات است که سعی دارد با اثرگذاری رسانه‌ای روی اکثریت این جناح قدیمی اصلاح‌طلبان را از شرکت در انتخابات بر حذر دارد، علائم موجود نشان می‌دهد که این اعضای این حزب در جبهه اصلاحات سعی دارند با اثرگذاری روی تصمیمات و افزایش بار احساسی این جبهه و تکیه‌بر برخی تئوری‌های سست چون اصلاحات ساختاری، برگزاری رفراندوم و تحریم انتخابات بدنه جوان جبهه اصلاحات را به‌سوی خود جذب کرده و آن‌ها را رودررو با اعضای پرتجربه و استخوان خردکرده‌ای چون بهزاد نبوی قرار دهند.

این حزب پرحاشیه در چند ماه اخیر با انتشار اخباری چون پیر شدن بهزاد نبوی و ناکارآمدی ساختار جبهه اصلاحات سعی دارد یک انشعاب سیاسی عمیق در جناح چپ ایجاد کند. حزب اتحاد بر این باور است که افرادی چون بهزاد نبوی حاضر نیستند بمب زیر پای ساختار سیاسی کشور گذاشته و دست به انتحار بزنند؛ ازاین‌رو تنها راه‌حل آن است که یا امثال چریک پیر حذف شوند یا آنکه بازی به‌هم‌خورده و اصلاح‌طلبان نتوانند به‌صورت یکدست در انتخابات شرکت کنند.

قابل‌توجه آنکه از مدتی پیش تصویب تغییر گفتمان در سیاست ورزی حزب اتحاد ملت نیز به تصویب رسیده است، این تغییر ایدئولوژی شورای مرکزی حزب اتحاد ملت تغییر گفتمان در سیاست ورزی این حزب به تصویب رسیده و به‌تمامی اعضای کمیته امور شعب و رؤسای شعب استانی این حزب ابلاغ‌شده است.

شورای مرکزی این حزب تأکید کرده است که تغییرات کلان در ساختار و سیاست‌های حکمرانی در پایان دهه ۹۰ به این‌سو و انسداد به وجود آمده در نظام انتخاباتی کشور که انتخابات را از معنا تهی کرده و عملاً الگوی سیاست ورزی انتخابات محور پاسخگوی مطالبات جامعه سیاسی کشور نیست و ما به ضرورت تغییر گفتمانی به سمت «سیاست ورزی جامعه‌محور» حرکت کرده‌ایم.

این حزب تصریح کرده است که امروز دیگر نمی‌توان از شرکت در انتخابات به هر قیمت دفاع کرد و جامعه نسبت به برگزاری انتخابات تهی از معنا که نه نشان از آزادی و رقابت در آن است نه اثر و ثمری در تحقق مطالبات از خلال آن متصور است بی‌تفاوت شده است.

این حزب همچنین با تأکید بر راهبرد «جامعه توانا، دولت توانا» معتقد است، ما باید به سمت قدرتمند شدن جامعه و توانمندسازی نهادهای اجتماعی حرکت کنیم و به سازمان‌یابی اجتماعی کمک کنیم. مطالبات اجتماعی امروز چنان اوج گرفته است که حتی طرح مسأله مقابله اجبار نوع پوشش و حجاب ازنظر جامعه تقلیل‌گرایانه است.

از نگاه این حزب رادیکال همه نیروهای سیاسی اصلاح‌طلب باید با الگوی سیاست ورزی جامعه‌محور شناخت دقیقی از مطالبات جامعه به دست آورده تا به‌واسطه کف خیابان مطالبات سیاسی پیش برود؛ اتحاد ملتی‌ها چون سلف خود (حزب مشارکت) معتقدند که کف خیابان باوجود داشتن هزینه بیشتر به‌مراتب زودتر از صندوق انتخابات چپ‌های رادیکال را به اهداف خود می‌رساند!

وضعیت اتحاد ملت در ساختار جبهه اصلاحات مشابه رفتار حلقه تقی شهرام در سازمان مجاهدین خلق در سال ۵۳ است، در آن زمان تقی شهرام به‌عنوان استراتژیست این گروهک چریکی به این نتیجه رسیده بود که مبارزه مسلحانه به بن‌بست رسیده و تنها راه‌حل تغییر ایدئولوژی در این تشکیلات است.

این روزها گعده حجاریان؛ علوی‌تبار با پشتیبانی تاج‌زاده از درون زندان همان نقش تقی شهرام را برای جبهه اصلاحات بازی کرده و تمایل دارند یک تشکیلات سیاسی با خاصیت پارلمانتاریستی را به‌سوی یک گروهک شورشی تغییر وضعیت بدهند. البته به نظر می‌رسد که عقلای جناح چپ در برابر این واکنش‌های احساسی صف‌آرایی خواهند کرد، در مسابقه تولید رادیکالیسم آتش تا همیشه زیر خاکستر باقی نخواهد ماند!

به گزارش مجاهدت از مشرق، روزنامه کیهان در ستون خبر ویژه خود نوشت: حسین مرعشی در گفت‌وگو با ویژه‌نامه روزنامه سازندگی درباره استعفای بهزاد نبوی از ریاست جبهه اصلاحات نوشت: آقای نبوی همچنان عضو جبهه می‌مانند اما این که ایشان دوباره مسئولیت ریاست را بپذیرند، یا نه، نظرات متفاوتی وجود دارد. بعضی از دوستان در جبهه اصلاحات اساساً معتقدند که ادامه ریاست آقای نبوی در جبهه اصلاحات مناسب با فضای سیاسی پسامهسا نیست. در واقع فضا رادیکال‌تر شده و جبهه باید با فرمانی حرکت کند که روابط اجتماعی‌اش را تقویت و بازسازی کند؛ می‌گویند حضور آقای نبوی آرامبخش اسـت و جبهـه را خوب می‌تواند مدیریت کند اما این دوره با انتخاب چهره دیگری پیام سیاسی دیگری را باید به جامعه منتقل کرد.

این نظر طـرفـداران زیادی دارد اما آقای نبوی همیشـه در شرایط اجمـاع آراء رئیس‌ می‌شدند. الان هم اگر در مورد ایشان اجماع شود به نظر من می‌پذیرند اما اگر اجماع نباشد، ایشان از پذیرش مجدد این مسئولیت پرهیز می‌کنند.

وی افزود: جبهه اصلاحات چند نفر عضو حقوقی دارد که آنها اساساً همان ۴ رای‌ای که من به شما گفتم را دارند اما به رغم اینکه اقلیت خیلی کوچکی هستند اما صدای خیلی بلندی دارند.

حتی در بین آن ۴ نفر ۲ نفر خیلی تند حرف می‌زنند، آنها گاهی اوقات مطالبی را می‌گویند که در شأن و حق آقای مهندس نبوی شنیدن این نـوع پرخاش‌ها خیلی شایسته نبوده است. تصمیمی گرفته‌اند. از این جهت برای ایشان قدری دلخوری به وجود آمده است.

مرعشی در ادامه انتخاب روحانی در سال ۱۳۹۲ و حمایت از او را مناسب دانست اما در ادامه درباره انتخاب ۹۶ گفت: من به طور قاطع موافق کاندیداتوری آقای روحانی نبودم. من می‌گفتم اگر آقای دکتر حسن روحانی برای دور دوم کاندیدا نشود، خودش به شخصیت‌های ماندگار تاریخ ایران تبدیل می‌شود و این اعتبار را برای روز مبادا ذخیره می‌کند.

برای جایگزینی تعداد زیادی بودند. من با آقای مرحوم‌ هاشمی ۲ ماه قبل از فوت‌شـان دو بار ملاقات کردم. دو هفته پشت سر هم رفتم و به ایشان گفتم با رهبری بروید روی کسی دیگر توافق کنید. آقای روحانی کار خودش را کرده است‌، این سرمایه را نسوزانیم. بگذاریم ذخیره بماند و سراغ کسی برویم که الان در شرایط پسابرجام بتواند کشور را بهتر اداره کند. آقای‌ هاشمی جلسه اول گوش دادند و گفتند فکر می‌کنم‌، جلسه دوم گفتند نه موافق نیستم.

آقای ‌هاشمی آدم واقع‌گرایی بود و شاید فکر می‌کرد حسن روحانی در هیچ شرایطی کنار نمی‌رود و رأی‌ها تجزیه می‌شـود و شکست می‌خوریم. همان‌طوری که اصولگرایان در عبور نکردن از احمدی‌نژاد به خودشان و کشور ضربه زدند. ما اصلاح‌طلبان و میانه‌روها هم در عبور نکردن از آقای روحانی در سال ۹۶ به خودمان و کشور ضربه زدیم.

مرعشی در بخش دیگری از این گفت‌وگو و در پاسخ این سؤال که «شما هیچ گزینه‌ای به عنوان فروپاشی که این‌قدر در مورد آن هشدار می‌دهند را قبول ندارید؟ اظهار داشت: اصلاً فروپاشی اتفاق نمی‌افتد. نظامی که حداقل ۱۵ درصد جامعه جانشـان را برای آن می‌دهند، نیروهای مسـلح هم به آن وفادار هستند، در آن فروپاشی اتفاق نمی‌افتد. این‌ها آرزوهایی است که یک عده دارند و ‌محقق نمی‌شود.

سرویس سیاست مشرق- در میان انبوهی از گزارش‌ها و تیترهای خبری، در یک بسته کامل بانام «ویژه‌های مشرق» شمارا در جریان مسائل مهم و اثرگذار از نگاه روزنامه‌های کشور قرار می‌دهیم. در این ویژه‌نامه، نگاهی به آخرین مواضع جناح‌های سیاسی و تحولات مهم داخلی، خارجی، اوضاع اقتصادی و اجتماعی کشور انداخته می‌شود که مخاطبان بامطالعه آن به رهیافت‌های مهم، نکات و تأملات از سیر وقایع اثرگذار دست خواهند یافت، در این بخش با ما همراه باشید.

********

روزنامه‌های امروز یکشنبه ۱۷ مهرماه در حالی چاپ و منتشر شد که حضور رئیس‌جمهور در مراسم آغاز سال تحصیلی دانشگاه الزهرا و تحلیل اجتماعی اغتشاشات اخیر در صفحات نخست روزنامه‌های امروز برجسته شده است.

رئیس‌جمهور دانشگاه الزهرا (س) را برای سخنرانی در آیین آغاز سال تحصیلی جدید انتخاب کرد. قاب حضور حجت‌الاسلام سید ابراهیم رئیسی در جمع دانشجویان دختر، آن‌هم در ایامی که رسانه‌ها و جریانات ضدانقلاب تمام اهتمام خود را بر فاصله انداختن میان مطالبات زنان و نظام جمهوری اسلامی معطوف کرده‌اند با بازخورد گسترده‌ای در شبکه‌های اجتماعی همراه بود.

روزنامه وطن امروز با تیتر «قاب واقعیت» درباره این دیدار نوشته است:

رئیسی دست روی نقطه‌ای گذاشت که مثال نقض تمام ادعاهای ضدانقلاب به‌حساب می‌آمد. از سوی دیگر دانشگاه به‌عنوان یکی از میدان‌هایی که رسانه‌های ضدانقلاب به‌عنوان پایگاه براندازی روی آن سرمایه‌گذاری کرده‌اند نقطه دیگری برای اثبات تلاش نظام اسلامی برای ارتقای سطح سواد جامعه به‌حساب می‌آید؛ دانشگاهی که هم از سوی نظام اسلامی در کشورمان گسترش پیدا کرد و هم تبدیل به یکی از منابع قدرت آفرین ایران اسلامی در برابر دشمنانش شد.

در ادامه این گزارش آمده است:

 خشم رسانه‌ها و فعالان ضدانقلاب تا جایی پیش رفت که صادق صبا که از اعضای هیات تحریریه رسانه سعودی اینترنشنال است با انتشار توئیتی تهدیدآمیز به دانشجویان دختری که در سخنرانی رئیس‌جمهور شرکت کرده بودند حمله کرده و آن‌ها را از فردای براندازی جمهوری اسلامی ترساند! احتمالاً فروریختن قاب موهوم رسانه‌های ضدانقلاب که زنان و نهاد دانشگاه را در برابر نظام اسلامی تصویر می‌کردند آن‌هم با ثبت یک قاب نمادین از سوی رئیس‌جمهور را باید مهم‌ترین انگیزه ضدانقلاب برای حمله به دانشجویان حاضر در دانشگاه الزهرا (س) دانست.

روزنامه همشهری در تحلیلی درباره حضور رئیسی در دانشگاه الزهرا نوشته است:

حضور رئیس‌جمهور در مراسم آغاز سال جدید تحصیلی در دانشگاه‌ها در حالی بود که رئیسی هفته گذشته نیز به همراه وزیر علوم، تحقیقات و فناوری با مسئولان دانشگاه شریف دیدار کرد و مسئولان این دانشگاه با وی گفت‌وگو و مسائل روز را بررسی کردند. وی در آن دیدار تأکید کرده بود که نباید اجازه داد قداست علمی و اخلاقی و اعتبار و خوش‌نامی جامعه نخبگی دانشگاه شریف با برخی رفتارهای تحمیلی از بیرون دانشگاه مخدوش شود. رئیسی همچنان عنوان کرده بود که «مطمئن هستیم شریفی‌ها اجازه نمی‌دهند که بدخواهان و منافقان، شرافت این دانشگاه را مخدوش کنند و قطعاً شریف باشرافت باقی خواهد ماند.»

راه‌حل اصلاح‌طلبان در اغتشاشات

روزنامه سازندگی در شماره امروز خود بیانیه حزب کارگزاران را به تیتر یک تبدیل کرده است، در بخشی از این بیانیه آمده است:

خشونت از هر سمتی که اعمال شود، بی‌تردید مذموم و محکوم است و لازم است به‌طور مطلق از آن پرهیز شود. لزوم این خویشتن‌داری در خصوص نهادها و دستگاه‌هایی که ابزار اعمال خشونت بیشتری در دست دارند، بیشتر احساس می‌شود. پلیس به‌عنوان نهاد حافظ امنیت و بر اساس وظایف حرفه‌ای خود باید همدلانه و مسئولانه به کنترل اوضاع بپردازد و در این مسیر هیچ‌گونه خشونتی پذیرفتنی نیست. معترضان نیز باید بدانند که آسیب زدن به اموال عمومی و برخورد خشن با نیروهای انتظامی و حافظ امنیت نتیجه‌ای در برندارد و تنها به خشونت بیشتر منتج می‌شود!

روزنامه هم‌میهن نیز در ادعایی جدید مدعی اعمال خشونت دربرخورد با اغتشاشات شده و نوشته است:

دیروز شنبه روز آغاز سال تحصیلی دانشگاه‌ها بود، برخی گمان می‌کردند که پس از رویداد دانشگاه شریف دیگر شاهد اتراضات نباشیم؛ اما برخورد صورت گرفته با دانشجویان باعث افزایش خشم و خشونت شد!

روزنامه اعتماد نیز در یادداشتی با همین دست خط اصلاح‌طلبانه مسئله اعمال خشونت از سوی پلیس در اغتشاشات را موردنقد قرار داده و نوشته است:

نترسید! اعتراضاتی که از اواخر شهریورماه ۱۴۰۱ آغازشده است انقلاب نیست، اصلاحات را آغاز کنید. روی این خبر – توصیه با آن دسته از سیاست‌گذارانی است که در خلوت خود شکست‌های سیاست‌گذاری در جمهوری اسلامی را پذیرفته‌اند، اما در دام شبیه‌سازی موقعیت خود با یکی، دو سال آخر حکومت پهلوی گیر افتاده‌اند.

در ادامه این یادداشت آمده است:

بااین‌همه بترسید! پدیده‌ای که در حال حاضر انقلاب نیست، می‌تواند در آینده به انقلاب تبدیل شود؛ اگر شکست‌های سیاست‌گذاری‌های خود را نپذیرید و تن به اصلاح و جبران آن‌ها ندهید. حرف بر سر این است که سیاست ناکارآمد را می‌توان اصلاح کرد یا کنار گذاشت، اما دولت ناکارآمد را خیر. دولت در شرف ناکارآمدی اگر سیاست‌های خود را اصلاح نکند یا با استیضاح برمی‌افتد یا با تداومش زمینه وقوع انقلاب را فراهم می‌کند.

در حالی خط عملیات روانی اعمال خشونت از سوی پلیس در اغتشاشات از سوی رسانه‌های اصلاح‌طلب هدایت‌شده است که در طی چند روز گذشته فراجا با حداکثر سعه‌صدر و تحمل درصحنه حاضر بوده است. حمایت چپ‌های ستادی از داعشی‌ها با هدف گرفتن رأی در انتخابات علاوه بردادن خوراک لازم به رسانه‌های ضدانقلاب مسیر اقتدار نظام را نیز نشانه گرفته است. کاملاً مشخص است که حساب مردم عزیز و فهیم کشورمان- با گرایش‌های سیاسی مختلف و نوع پوشش و ظاهر متفاوت- با حساب اوباش و آشوبگرانی که این روزها نظم و آسایش مردم را به زده‌اند، از هم جداست.

 روزنامه ایران اما روایتی دیگر از خشونت‌های شکل‌گرفته در اغتشاشات داشته و می‌نویسد:

هم‌زمان با فروکش کردن ناآرامی‌ها و اعتراضات در سطح کشور طی هفته گذشته، دیروز شنبه برخی شهرها به‌ویژه شهر تهران شاهد آشوب و خرابکاری نقطه‌ای بود. شانزدهم مهر، ده‌ها نقطه از شهر تهران شاهد شیوه‌ای مشابه در تخریب و آشوب توسط عوامل میدانی و سازمان‌دهی شده ضدانقلاب بود؛ به‌نحوی‌که در نقاطی که به نظر می‌رسد از پیش تعیین‌شده باشد.

در ادامه این گزارش آمده است:

تیم‌های ۵ تا ۱۰ نفره با تخریب و آتش زدن اموال عمومی به‌ویژه مخازن زباله، منطقه را دچار هرج‌ومرج و با ایجاد بار ترافیکی، عبور و مرور عموم مردم را با اخلال مواجه کردند. بر اساس این گزارش، در این نقاط تیم‌های آشوب، ضمن سردادن شعارهای ساختارشکنانه، ایجاد مانع برای کسب‌وکار مغازه‌داران و تجار بازار و تحریک جوانان و دانشجویان برای پیوستن به آن‌ها و تحرکات سوء، اقدام به درگیری با پلیس و تخریب اموال عمومی کردند.

روزنامه کیهان نیز به خشونت‌های صورت گرفته از سوی عناصر داغشی مسلک در خیابان پرداخته و نوشته است:
افعی سرخود را به دیوار می‌کوبد؛ این حال‌وروز جبهه درمانده معارض انقلاب اسلامی است که علی‌رغم نهایت به کار بستن دشمنی خود، ایران قوی و ملت آگاه و وفادار ایران اسلامی را می‌بیند و تروریست‌های اجاره‌ای خود را به خیابان می‌فرستد و عقده‌گشایی می‌کند. ‌ دیروز عده اندکی اوباش اجاره‌ای دشمن در برخی نقاط سطل زباله آتش زدند و راه‌بندان ایجاد کردند. دشمنِ کم‌آوردن، تودهنی خورده و ناامید از ملت مؤمن و مبارز تقلای تعطیلی چرخه اقتصاد و آموزش در کشور دارد. دشمن فاقد پایگاه میان مردم است و می‌خواهد با اوباش اجاره‌ای خود چوب لای چرخ کسب‌وکار و تولید علم و فناوری بگذارد.

روزنامه جوان نیز خشونت شدید در اغتشاشات را عامل رسوایی صحنه‌گردانان اصلی خوانده و می‌نویسد:

اغتشاشات اخیر در کنار هزینه‌هایی که بر مردم ایران تحمیل کرد، ابعاد دیگری از دشمنی‌های گردانندگان نظام سلطه علیه مردم ایران را آشکار ساخت و درستی مسیری را که مردم ایران در طی بیش از چهار دهه برای حفظ استقلال، تمامیت ارضی و تجلی اقتدار ایران طی کرده‌اند، اثبات کرد.

در ادامه سرمقاله جوان آمده است:

اگرچه این واقعیت در برخی دیگر از فرازهای تاریخ انقلاب در جریان تشدید تحریم‌های اقتصادی و یا تهدیدات نظامی و یا حمایت مستقیم آمریکایی‌ها از فتنه‌هایی که عوامل داخلی برای مقابله با نظام اسلامی در تیر ۱۳۷۸ و یا خرداد ۱۳۸۸ طراحی و به اجرا درآورده بودند، آشکارشده بود، اما شتاب‌زدگی دشمنان نظام در جریان اغتشاشات اخیر و توهم آن‌ها در احتمال تأثیر این آشوب‌ها در فروپاشی نظام اسلامی در اثر این آشوب‌ها و اغتشاشات، سبب شد که بسیار سریع‌تر، صریح‌تر و عریان‌تر وارد ماجرا شده و به دلیل حمایت از اغتشاشات نزد مردم ایران رسواتر شوند، به‌گونه‌ای که روز گذشته رابرت مالی مسئول پرونده ایران در وزارت خارجه امریکا، با تغافل نسبت به مواضع اخیر مسئولان این رژیم علیه مردم ایران، مدعی شد که امریکا در پی براندازی نظام ایران نیست!

سرویس سیاست مشرق- در میان انبوهی از گزارش‌ها و تیترهای خبری، در یک بسته کامل بانام «ویژه‌های مشرق» شمارا در جریان مسائل مهم و اثرگذار از نگاه روزنامه‌های کشور قرار می‌دهیم. در این ویژه‌نامه، نگاهی به آخرین مواضع جناح‌های سیاسی و تحولات مهم داخلی، خارجی، اوضاع اقتصادی و اجتماعی کشور انداخته می‌شود که مخاطبان بامطالعه آن به رهیافت‌های مهم، نکات و تأملات از سیر وقایع اثرگذار دست خواهند یافت، در این بخش با ما همراه باشید.

*******

روزنامه‌های امروز یکشنبه دهم مهرماه در حالی چاپ و منتشر شد که انتقاد رئیس جمهور از شیوه خصوصی‌سازی و گارد جنگی اروپا در حفاظت از خطوط انرژی و تحلیل اغتشاشات در صفحات نخست روزنامه‌های امروز برجسته شده است.

 اغتشاشات اخیر در چند محله تهران همچنان سوژه داغ روزنامه‌ها در روزهای اخیر است. روزنامه هم‌میهن در تیتر یک امروز خود به بررسی درخواست‌های احزاب و تشکل‌های سیاسی از وزارت کشور پرداخته و به نقل از محمود صادقی، دبیرکل انجمن اسلامی مدرسین دانشگاه‌ها نوشته است:

 وزارت کشور در بسیاری موارد می‌گوید چنین درخواستی به ما نرسیده است. به همین دلیل این بار این درخواست را شماره و ثبت کردیم که چنین بهانه‌ای نداشته باشند. استانداردهای دوگانه در کشور در خیلی حوزه‌ها وجود داد و برای راهپیمایی‌هایی که در تایید خودشان است نیاز به اخذ مجوز نمی‌بینند و با مواردی هم که جنبه تخریبی داشته، عملا هیچ برخوردی نکرده‌اند. از جمله حمله به سفارت انگلستان!

افشین حبیب‌زاده، عضو شورای مرکزی حزب اسلامی کار نیز به این روزنامه گفته است که اگر قرار باشد درخواست مجوز داده شود اما با آن مخالفت ششده و اساسا اجازه تجمع ندهند، طبیعتا گفت‌وگویی بین مردم و دولت برقرار نخواهد شد.

البته این ادعا درحالی از سوی اصلاح‌طلبان مطرح شده است که در فتنه سال ۸۸ در طی هشت ماه آنها کشور را با تجمعات کور به آشوب کشیده و بسیاری از سران این فتنه بدون محاکمه همچنان در حال قانون شکنی هستند. از سویی دریافت مجوز از سوی احزاب دارای پروانه فعالیت یک پروسه مشخص و قانونی داشته و تا به حال تشکل‌های مختلف از جمله خانه کارگر به سادگی درخواست تجمع داده و پلیس امنیت آن را تامین کرده است.

روزنامه آرمان ملی نیز به مسئله برگزاری تجمع قانونی پرداخته و نوشته است:

آنچه مسلم است هم جامعه و حتی نمایندگان مجلس با این رویکرد موافقند. چنانکه اخیرا دبیر کمیسیون حقوقی و قضایی مجلس با استقبال از اظهارات رئیس‌جمهوری درباره لزوم نظام‌مند کردن طرح پیشنهادها، انتقادات و احیانا اعتراضات و همچنین اصلاح برخی قوانین و روندها گفته؛ مجلس در اجرای وظیفه قانون‌گذاری خود آمادگی دارد که لوایح دولت را در این زمینه با اولویت در روند قانون‌گذاری قرار دهد و در قالب قانون جهت اجرا به دولت تقدیم کند.

در ادامه این گزارش آمده است:

 حتی مرتضی طاهری، مداح اهل بیت(ع) نیز به این مساله واکنش نشان داده و گفته است که باید مجرا و مسیر قانونی برای اعتراضات مردمی اندیشیده شود. حال اینکه باید منتظر ماند و دید که دولت واقعا عزمی جدی در این خصوص دارد و قرار است که طی مصوبه‌ای مکان‌هایی را برای اعتراض مسالمت آمیز در نظر بگیرد یا اینکه مثل دوره‌های قبل این مساله به محاق فراموشی خواهد رفت.

روزنامه سازندگی نیز به تحلیل اغتشاشات اخیر پرداخته است، ارگان رسانه‌ای حزب کارگزاران تحلیل علی ربیعی، سخنگوی دولت یازدهم و دوازهم از اعتراضات و رخدادهای اخیر را روی جلد امروز خود آورده و نوشته است:

موضوعاتی اینچنین به تعبیری مثل یک «اثر پروانه‌ای» یا به تعبیر دیگری مثل «شوک ناگهانی» به جامعه، عمل می‌کنند و سبب می‌شود مسائل مزمن شده به حالت انفجاری سرباز کند. به همین علت اگر علت یک حرکت اجتماعی بزرگ را به یک موضوع محدود کنیم، به نظر من تقلیل گرایانه به مساله نگاه کرده‌ایم و درک ما از پدیده‌ای که دارد رخ می‌دهد، درست و کامل نخواهد بود.

روزنامه «ایران» از طرح دشمن برای پروژه تجزیه طلبی و تروریسم گزارش داده و با عنوان «سوریه سازی» از زاهدان نوشته است:

روزی که اولین گلوله از اسلحه معارضان سوری در دمشق خارج شد کمتر کسی فکر می‌کرد سوریه در حال قربانی شدن برای یک طراحی غربی جهت شکل گیری جنگ داخلی، تجزیه و دخالت کشورهای آمریکایی و اروپایی است. اما این اتفاق رقم خورد و مردم این کشور اصلی ترین قربانیان آن شدند.

حوادث تروریستی زاهدان در کنار کشف مقادیر زیادی سلاح و مواد منفجره در مناطق مختلف کشور را شاید بتوان به عنوان ورود رسمی سناریونویسان ضدایرانی برای سوریه سازی ایران عنوان کرد. گرچه قطعاً این اتفاق به دلایل گوناگون از جمله پشتوانه مردمی کشور، نیروهای مسلح مقتدر و تجربه به بلوغ رسیده ملت ایران نمی تواند به غایت مطلوب خود برسد اما باید با حساسیت به این دست تحرکات که تلاش دارند ایران را به لبه پرتگاه ناامنی ببرند توجه داشت.

اما روزنامه کیهان روز گذشته خبر داده است که تعدادی اوباش اجاره‌ای به دفتر این روزنامه حمله کرده‌اند! کیهان گزارش داده که تروریست‌ها و اراذل اجاره‌ای روز گذشته در اقدامی هدفمند و معنادار با حمله به ساختمان موسسه کیهان در تهران به بخش‌های از ساختمان این موسسه آسیب زدند.

این روزنامه در گزارش این واقعه نوشته است:

در فتنه‌هایی مانند ۸۸ و آبان ۹۸ هم همین وضعیت بود، زمانی که شهروندان در برخی نقاط کشور در اعتراض به نتایج انتخابات و یا افزایش قیمت بنزین، تجمعات پراکنده و مسالمت‌آمیزی برگزار کردند، آشوبگران و اشرار وارد صف معترضان شدند و با حمایت ضدانقلاب و واردآوردن خسارات به ساختمان‌ها و اماکن دولتی و خودروهای شهروندان و حتی حمله به مساجد، حوزه‌های علمیه و مصلای نماز، اعتراضات را به انحراف کشاندند

پرواضح است پس‌ازآنکه طی یکی دو روز آینده، مرزبندی‌ها شفاف‌تر و صف شهروندان از اشرار جدا شود، مردم با بصیرت و انقلابی ایران مجددا همانند روزهای گذشته چنان صحنه‌گردانی می‌کنند که بار دیگر تیر دشمنان نظام به سنگ می‌خورد. لازم به ذکر است که دیروز جمعی از شهروندان در نقاط مختلف کشور و همچنین دانشجویان دانشگاه‌های تهران در اعتراض به آشوب‌ها تجمع کردند و خواستار برخورد جدی با اغتشاشگران شدند؛ خواسته مردم آگاه ایران این است؛ «به جنایتکاران امان ندهید.

دانشگاه می‌تواند بستر استدلال نرم باشد  نه آتش گرم!

روزنامه جوان به بهانه اغتشاشت در اطراف دانشگاه تهران نوشته است:

شاید این اعتراضات دانشگاهی را هرچند پراکنده بتوان نوعی اعتراض به فضای ناسالم اغتشاش و آشوب و آتش‌افروزی آن‌هم با لیدری مشتی وطن‌فروش بی‌سواد و خارج از محیط دانشگاه دانست. دانشگاه بستر سخن نرم است، نه آتش گرم. این را باید به فال نیک گرفت که دانشگاه سخن بگوید، نه اینکه خیابان بوق بزند!

در این گزارش آمده است:

اعتراض‌های دسته‌جاتی از دانشجویان در برخی از دانشگاه‌ها که به‌رغم تجهیز همه امکانات رسانه‌ای معاند، ماهیتی متفاوت نسبت به اغتشاشات هفته گذشته داشت، با این‌حال همین اعتراضات مشکل هویتی داشت و این چیزی است که شایسته محیط دانشگاه نیست. اگر از برخی دانشجویان حاضر در این جمع‌ها که اغلب دانشجوی کارشناسی و ترم پایینی هستند و در اتمسفری غیرواقعی از دانشگاه سیر می‌کنند و از سوی دانشجویان تحصیلات تکمیلی هم حمایت نمی‌شوند، سؤال کنید مطالبه شما چیست، بعید است پاسخ روشن و یکدستی ارائه کنند!

به گزارش مجاهدت از مشرق، سعدالله زارعی طی یادداشتی در روزنامه کیهان نوشت: ایجاد اغتشاش در ایران از سوی سرویس‌های اطلاعاتی غرب به‌عنوان مکمل‌ تحریم‌ها موضوع شناخته شده‌ای است و به سند نیاز ندارد.

این سیاست‌ پس از آنکه تحریم‌ها علی‌رغم «حداکثری شدن» دچار افت تأثیر گردیدند، از سیاستی مکمل به سیاستی اصلی تبدیل گردید. این هم موضوعی است که به ارائه سند نیاز ندارد.

آنچه آمریکایی‌ها از سال ۱۳۹۶ دنبال کردند، معنایی غیر از این نداشته و اظهار نظرات مقامات رسمی آنان هم جز این نبوده است.

از سوی دیگر از همین زمان و به‌ویژه پس از انتخابات مجلس شورای اسلامی در سال ۱۳۹۸ مشخص شد که ایران در حال یک چرخش اساسی در محیط داخلی است و عنقریب همه چیز در ایران به سوی جریان اصیل و انقلابی تغییر می‌کند.

چندی پیش از آن دکتر محمدجواد ظریف در جلسه شورای روابط خارجی آمریکا گفته بود اگر ما شکست بخوریم حتماً مخالفان شما در ایران روی کار می‌آیند نه اینکه نظام سیاسی به نفع شما دگرگون شود.

این قبیل تحلیل را هم بارها از سوی چهره‌های رسانه‌ای‌تر این جریان شنیده بودیم و لذا جریان غیرانقلابی هیچ تردیدی در شکست خود نداشت.

از این منظر، اگر ریاست‌جمهوری آقای حسن روحانی یک پروژه بوده، جمع‌بندی این جریان از سال ۹۸ این بود که کار تمام است و شکست قطعی می‌باشد و دوره حاکمیت نیروهای انقلابی دوباره آغاز می‌شود.

بنابراین برنامه این جریان این شد که هرچه بتوانند از فروغ مشارکت مردم بکاهند تا از یک‌سو پیروزی نیروهای انقلاب کم‌اثرتر شود و از سوی دیگر زمینه‌ای فراهم شود تا به عدد نیروهای مخالف نظام که آماده ورود رادیکال به صحنه سیاست هستند، افزوده شود.

خیلی‌ها این سؤال را می‌پرسند که چرا رفتار دولت‌ روحانی در دو سال آخر عمدتاً روی ایجاد نارضایتی و ناامیدی استوار گردید. از سوی دیگر از لحظه برگزاری انتخابات، به جای تاکید بر جمعیت واجد شرایطی که پای صندوق‌ها آمده و عمدتاً به آیت‌الله رئیسی رأی داده بودند، به جماعت دیگری که به هر دلیل رأی نداده بودند و البته مسبوق به سابقه هم بود، پرداختند.

در کشور، انتخابات‌های با مشارکت ۵۴ درصد و حدود ۶۰ درصد هم مکرر برگزار شده بود ولی هیچ‌گاه نقطه مرکزی تحلیل داخلی‌ها روی «غائبین» نرفته بود اما این بار موضوع اصلی در تحلیل‌های خارجی و داخلی، رأی‌نداده‌ها گردید کما اینکه تا همین الان هم علی‌رغم آنکه ۱۵ ماه از زمان برگزاری انتخابات ریاست‌جمهوری گذشته، هنوز در تحلیل‌های من درآوردی این گروه کفه رأی‌نداده‌ها سنگین‌تر از کفه رأ‌ی‌داده‌هاست!

در کنار این تحلیل‌ها، از دل این جریان کسانی از ضرورت توجه به خیزش‌های اجتماعی و اعتراضات خیابانی صحبت می‌کردند و بعضی با صراحت نوشتند وقتی گفت‌وگوی داخلی میان حاکمیت و نخبگان به بن‌بست می‌رسد – یعنی زمانی که نظام نمی‌خواهد رانت ویژه‌ای به شکست‌خوردگان در انتخابات بدهد – نوبت مردم است که علیه حکومت به خیابان بیایند و آنگاه اصلاح‌طلبان باید با آنان همراه شوند و به زبان آنان تبدیل گردند – یعنی مدیریت کار را برعهده بگیرند – در اثنای این مباحث بعضی از عناصر شاخص این جریان، مثل بعضی چهره‌های حزب کارگزاران، وانمود می‌کردند میانه‌ای با این حرف‌ها نداشته و اعتقادی به رادیکالیزه کردن فضا ندارند و از این طرف هم عده‌ای باور کرده بودند که این جریان سرعقل آمده و زمان تحویل گرفتن دوباره آن از سوی نظام فرا رسیده است.

اما زمانی که یکی از اعضای این جریان که خود این جریان وی را رادیکال و افراطی معرفی می‌کرد و مدعی جدا بودن صف خود از آنان بود، دستگیر شد، همه اجزا و عناصر اصلی این جریان اعم از کارگزاران و بقیه پای کار وی آمدند و وعده‌های آشتی‌جویانه قبلی خود را فراموش کردند!

کما اینکه پس از آن که متن نوشته میرحسین موسوی بر یک کتاب منتشر گردید – که در آن به شهیدان سلیمانی و همدانی و در واقع کل مدافعان حرم، به سختی جسارت شده بود، یعنی ضریب رادیکالیزم را تا اقدام علیه مقدسات مردم بالا بردند تا تحریک حداکثری اتفاق بیفتد و اوضاع بهم بریزد، اینها باز حاضر به جدا کردن صف خود از او نشدند و در واقع از او حمایت عملی نمودند!

یک وجه دیگر موضوع بحث حجاب و عفاف و نهادهای رسمی مسئول در این امر بود. کاملاً واضح است که حجاب و عفاف، مسئله‌ای نیست که نظام جمهوری اسلامی آن را پدید آورده باشد.

این موضوعی اسلامی و ملی است. یعنی از یک‌سو اسلام و قرآن کریم بر حفظ آن تصریح دارد و از نصوص است و از سوی دیگر مردم ایران خواهان آن هستند (کما اینکه در یک نظرسنجی که اخیراً در کشور برگزار شد، نزدیک به ۹۰ درصد از مردم ایران از اقدامات حکومتی برای حفظ حجاب و عفاف حمایت کرده بودند).

این جریان شروع کرد به زیرسؤال بردن تلاش حاکمیت بر حفظ این ارزش دینی و ملی! این اقدامات گاهی در قالب واژگان «حجاب اجباری» و گاهی در قالب «گشت ارشاد» صورت می‌گرفت. در این میان گاهی از میان سطور آنان عبارتی به چشم می‌خورد که خط آنان را لو می‌داد؛ آن عبارت این بود که «حجاب را امنیتی نکنید».

در واقع با ملاحظه حوادث بعدی و خطی که از خارج دنبال می‌شد، معلوم بود که این جریان در حال تبدیل بی‌حجابی به اغتشاش است و در واقع در حال تبدیل کردن بی‌حجابی به موضوعی امنیتی است. الان دیگر تشت رسوایی این جریان از بام افتاده و می‌توان استنادات فراوانی برای این موضوع ارائه نمود.

به هر حال جریان خارجی استکبار جهانی که سیاست قبلی تحریم‌های اقتصادی علی‌رغم آنکه آنان را کمرشکن می‌خواند، در سال‌های اخیر شکست خورده ارزیابی کرد و ضرورت محوریت‌بخشی به حربه‌ای دیگر را یادآور ‌شد و جریان داخلی غربگرا که سیاست به دست‌گرفتن مناصب جمهوری اسلامی را در حال شکست کامل ارزیابی می‌کرد، به هم رسیدند و در یک پروژه مشترک و به گمان اینکه می‌توانند درصد قبال توجهی از غائبان انتخابات ۱۴۰۰ را به صحنه بیاورند و اوضاع ایران را به هم بریزند، وارد میدان شدند اما آنچه در عمل اتفاق افتاد با آنچه آنان باور و انتظار داشتند متفاوت شد.

آنان برای اینکه وضعیت را به سرعت امنیتی نمایند دو عنصر را به هم پیوند زدند؛ قومیت و جنسیت. قربانی قرار دادن یک زن از یکی از قومیت‌ها نیاز بود تا هم از ظرفیت زنان – که دربردارنده نیمی از جمعیت ایران می‌باشند – استفاده شود و هم از ظرفیت یک قوم که در مناطقی از کشور و در پایتخت جمعیتی دارد استفاده شود.

«یک دختر کُرد»! در تحلیل‌های آنان آمده بود که بخشی از جمعیت تهران را مهاجران کرد تشکیل می‌دهد که عمدتاً در مشاغل سخت مشغول به کار هستند و می‌توانند به‌صورت طعمه مورد سوءاستفاده قرار گیرند.

اما آنچه در عمل اتفاق افتاد عدم توجه مردم به‌طور عمده و زنان به‌طور خاص و کُردها به‌صورت اخص بود. دامنه اغتشاشاتی که این جریان به هم پیوسته داخلی و خارجی، با برنامه دقیق سرویس‌های اطلاعاتی دشمنان ایران راه انداخت از دامنه اغتشاشاتی که در سال‌های ۹۶ و ۹۸ راه افتاد، بسیار کمتر بود. گرچه آنان نیز در مقام مقایسه با جمعیت تهران قابل ملاحظه نبودند.

حمله به نیروهای انتظامی و اقدام علیه حجاب و عفاف چیزی نبود که بتواند مورد حمایت مردم غیور و نجیب‌ و امام حسینی ایران قرار گیرد. مردم به چشم خود می‌بینند که نیروهای جوان انتظامی برای خدمت وارد کار شده‌اند و میزان مداخله آنان به اندازه‌ای است که وظیفه آنان اقتضا می‌کند نه اینکه دنبال بهانه برای برخورد باشند و اصولاً مطالبات مردم ایران در طول این سال‌ها همواره این بوده که چرا فکری برای رفع ناهنجاری‌هایی مثل بدحجابی نمی‌شود، نه اینکه مخالف تلاش حکومت و نیروی انتظامی در دفاع از حجاب و عفاف باشند.

به هر حال این جریان آلوده با حمله به نیروی انتظامی و اصل حجاب یک بار دیگر به کاهدان زد.

در این صحنه، یک عده‌ای در فضاهای مجازی دست به هیاهو علیه مدافعان حجاب و عفاف زدند که می‌تواند برخاسته از دلایل متفاوت باشد، اما در این میان بعضی چهره‌های سیاسی و اجتماعی هم بودند که از روی نسخه‌ای نوشته شده به ایفای نقش پرداختند.

حساب این‌ها از افراد عادی که به اشتباه و احیاناً به‌دلیل عواطف مطالبی نوشته‌اند، جداست.

وقتی امثال خاتمی، پزشکیان، ظریف، همتی و… به محض وقوع رویداد دست به واکنش تخریبی علیه مدافعان امنیت و موضوع حجاب می‌زنند، در حالی که برای آنان امکان دسترسی به اطلاعات دقیق وجود دارد و اسناد هم در دسترس آنان می‌باشد، موضوع به‌کلی متفاوت می‌شود و از آنان پذیرفته نیست. به‌خصوص اینکه همه می‌دانیم توطئه خارجی بدون تکیه به پایگاه داخلی به نتیجه نمی‌رسد.

ادعاهای ضددینی و ضدانقلابی محافلی نظیر بی‌بی‌سی و… بدون بهره‌گیری از پشتیبانی نظری چهره‌هایی در داخل ایران مدلل و موجه نمی‌باشد. بر این اساس الان زمان آن است که این‌ها مورد مؤاخذه قرار گیرند.

آنان باید برای آنچه گفته‌اند سند ارائه کنند و برای اتهاماتی که وارد کرده و سندی ندارند، پاسخگو باشند. کشور نمی‌تواند این موضوع را در حالی که باطن این حوادث، درگیری میان مردم و قربانی شدن عده‌ای است، رها کند.

چرا که رها کردن آن می‌تواند به تکرار جرم و حوادث منجر شود. نظام نمی‌تواند نسبت به کسانی که زمینه‌ساز درگیری هستند و باعث ریخته شدن خون افراد بی‌گناه می‌شوند، سکوت کند.