حسین امیرعبداللهیان

به گزارش مجاهدت از مشرق، «محمد بن عبدالرحمن آل ثانی» معاون نخست‌وزیر و وزیر خارجه قطر که به تهران سفر کرده، ظهر امروز (پنجشنبه) هفتم بهمن ماه با حضور در محل وزارت امور خارجه جمهوری اسلامی ایران با  حسین امیرعبداللهیان وزیر امور خارجه دیدار و گفت‌وگو کرد. 

وزرای امور خارجه دو کشور در این دیدار ضمن گفت‌وگو در باره مسائل دوجانبه در خصوص موضوعات و تحولات مهم منطقه از جمله اوضاع افغانستان و یمن بحث و تبادل نظر کردند.

بیشتر بخوانید:

وزیر خارجه قطر با امیرعبداللهیان دیدار و گفتگو کرد

حسین امیرعبداللهیان در این دیدار با اشاره به سرعت تحولات منطقه‌ای و بین‌المللی بر لزوم رایزنی‌های نزدیک‌تر ایران و قطر و تلاش برای برقراری صلح و ثبات در یمن و افغانستان تأکید کرد.

* افزایش تحرکات نظامی در خصوص یمن به باز تولید جنگ می‌انجامد

رئیس دستگاه دیپلماسی کشورمان در خصوص تحولات منطقه نیز تأکید کرد: در هفته‌های اخیر شاهد افزایش تحرکات نظامی در خصوص یمن بوده‌ایم و این موارد به باز تولید جنگ در یمن و منطقه انجامیده و مسیر صلح را تخریب می‌کند.

امیرعبداللهیان روز دوشنبه چهارم بهمن ماه در مراسم اختتامیه همایش ملی ایران و همسایگان در اظهاراتی گفت: این روزها اتفاقی بین یمن و یکی دیگر از همسایگان در حال وقوع است. آنچه بین یمن و برخی از همسایگان و کشورهایی که در عملیات نظامی علیه یمن مشارکت دارند، می‌گذرد، یک موضوع یمنی است. ثانیا جمهوری اسلامی ایران در تمامی مراحل از ابتدای بحران یمن و جنگ علیه این کشور، به صراحت طرح سیاسی چهار ماده‌ای را ارائه و همواره از تحقق و پیگیری آن طرح حمایت کرده است.حتما برای ما ملاحظه و مشاهده بیش از ۶ سال جنگ و خونریزی در یمن قابل تحمل نیست و هیچ یک از کشورهای منطقه و وجدان‌های آگاه در جهان، جنگ را روشی برای راه‌حل در این بحران نمی‌دانند. ما گسترش دامنه جنگ را نگران کننده می‌دانیم و از عربستان سعودی و امارات عربی متحده می‌خواهیم که با روش سیاسی و با رویکردی سازنده برای پایان دادن به محاصره انسانی در یمن و پایان جنگ و پذیرش آتش بس در یمن و ورود به گفت‌وگوهای یمنی – یمنی اقدام کنند. 

* وزیر خارجه قطر: نگران افزایش تنش جدید در منطقه هستیم 

وزیر خارجه قطر نیز در دیدار با امیرعبداللهیان گفت: ما نیز نگران افزایش تنش جدید در منطقه هستیم و اعتقاد داریم بحران یمن راه حل نظامی ندارد و از طریق گفت‌وگو باید به راه حل برسند و این وضعیت به نفع هیچ یک از طرف‌ها نیست.

وزرای خارجه سه‌شنبه شب پنجم بهمن ماه نیز تلفنی گفت‌وگو کرده بودند. وزرای امور خارجه در این گفت‌وگوی تلفنی علاوه بر تبادل نظر درباره مسائل منطقه‌ای و تاکید بر لزوم تقویت دیپلماسی و گفت‌وگو در حل و فصل مسائل، در خصوص برخی موضوعات مهم مورد علاقه گفت‌وگو کردند.

مسائل و تحولات جاری در منطقه و تداوم‌ رایزنی و مشورت بین دو کشور در مسیر حفظ و تأمین صلح و ثبات در عرصه منطقه‌ای و جهانی از مسائل  مورد توجه و مشورت وزرای امور خارجه جمهوری اسلامی ایران  و قطر در این گفت‌وگوی تلفنی بود. وزرای امور خارجه جمهوری اسلامی ایران و قطر همچنین در خصوص توسعه بیشتر مناسبات دوجانبه ایران و قطر در حوزه‌های مختلف سیاسی، اقتصادی و فرهنگی رایزنی و تبادل نظر کردند.

امیرعبداللهیان چندی پیش به دو کشور عمان و قطر سفر و با مقامات این کشورها دیدار و گفت‌وگو کرد.

معاون نخست‌وزیر و وزیر خارجه قطر ۲۱ دی ماه در دیدار امیرعبداللهیان از علاقه‌مندی این کشور برای گسترش همکاری‌ها با جمهوری اسلامی ایران به ویژه در حوزه اقتصادی خبر داد.

سرویس سیاست مشرق _ “مذاکره با آمریکا”؛ گزاره‌ای داغ طی ۹ سال اخیر که حواشی زیادی پیرامون آن در سپهر سیاست و دیپلماسی ایران وجود دارد. از دیروز و تجربه روحانی و دولت اعتدال تا امروز و زمزمه‌های مذاکره در دولت رئیسی! +

در این باره البته همیشه ۲ سؤال اساسی وجود داشته است:

۱_ مذاکره مجاز هست یا نیست؟

۲_ مذاکره کنیم برای چه چیزی؟

پاسخ اجمالی به سؤال اول آنست که طبیعتا مذاکره بین ایران و آمریکا نه تنها غیر مجاز که غیر ممکن است و مگر به اقتضای مصلحت و بصورت موردی، چنین کاری به صلاح نیست.(این معنا در بیانات متواتر مقام معظم رهبری پیرامون مذاکره با آمریکا نیز قابل استحصال است)

پاسخ گذرا به سؤال دوم نیز آنست که اگرچه تحریم‌های آمریکا طی ۴۳ سال عمر انقلاب به یمن کارآمدی نظام اسلامی به حد کمی از تأثیر رسیده و هر روز هم کمتر می‌شود اما مذاکره در اقتضای مصلحت نیز صرفا برای کمتر کردن اثر همان تحریم‌های کم‌اثر شده است.

اما به مصداق معروف “ولی افتاد مشکل‌ها”، در بازه میانی این ۲ پاسخ رخدادهای بیشماری وجود دارد.

از عزم و علاقه برخی رجال برای مذاکره به هر قیمتی، تا تحلیل غلطی که می‌گوید رفع مشکلات اقتصادی منوط به مذاکره است، امیدهای غلط به تأثیر روانی خبر مذاکره با آمریکا و… البته به رخدادهای این بازه بایستی اتفاقات پیرامونی نظیر پیدا شدن جاسوس در تیم مذاکراتی دولت اعتدال، خروج آمریکا از برجام و مهمتر از همه بیدستاوردی برجام برای مردم ایران را نیز افزود.

مع‌الوصف اکنون به امروزی رسیده‌ایم که در دولت رئیس‌جمهور رئیسی نیز زمزمه‌های مذاکره شنیده شده و در عین حال گفته می‌شود که وزارت خارجه دولت ایران برای مذاکره با آمریکا پیش‌شرط‌هایی دارد. اتمام تمام تحریم‌های سال‌های اخیر، تضمین برای احترام همیشگی آمریکا به برجام، راستی‌آزمایی قول‌های آمریکا و لمس اثرات تغییر رفتارهای کاخ سفید.[۱]

البته همانطور که محرز است این پیش‌شرط‌ها قبل از طرح زمزمه‌ها مبنی بر مذاکره مستقیم دولت رئیسی با آمریکا در وین نیز وجود داشت و مسئله مذاکره اکنون تأملات جدیدی را طلب می‌کند.

یکی از مهمترین رئوس تأملات اشاره شده توجه به سابقه و گذشته مذاکرات ایران و آمریکاست.

دولت آقای رئیسی باید به این نکته مهم توجه داشته باشد که هرگز نخواهد توانست بیش از روحانی برای مذاکرات نرمش به خرج دهد.

نرمشی که البته دیدیم و خواندیم که چطور به “خسارت محض”، “دستاورد تقریبا هیچ” و تحریم‌های بیشتر منجر شد.

جالب است که روحانی در این راه حتی از “اقدامات نابجا” هم پرهیز نکرد و رفتارهایی مثل تماس تلفنی با اوباما و یا پیاده‌روی وزیر خارجه‌اش با جان کری را نیز مرتکب شد اما دست آخر صحنه را با شکست خود از بابت عملی نشدن وعده‌های آمریکا ترک کرد.

اکنون آیا آقای رئیسی قصد انجام اقداماتی بیش از آنچه که روحانی کرد را دارد؟!

پاسخ حتما منفی است.

پس نتیجه معادله هم حتما چیزی بیشتر از آنچه روحانی به دست آورد نخواهد بود. آن هم با آمریکایی که امروز دستان سران آن به خون شهید سلیمانی آلوده است و فهرستی از قاتلان حاج قاسم بر روی میز اجراکنندگان عدالت قرار گرفته است. و آمریکایی که بعد از برجام دستکم 600 مورد تحریم جدید بر ملت ایران تحمیل کرده است.

رجال و خواص سیاسی کشور بایستی بر این مدار اشراف داشته باشند که آمریکا همان آمریکا و رابرت مالی (کسی که گفته می‌شود مسئول تیم مذاکرات غیر مستقیم آمریکا و ایران در وین است) هم همان رابرت مالی کمپ دیوید است.[۲]

این واقعیت‌ها طلب می‌کند تا هرگونه ذوق‌زدگی و یا اقدام نابجا از درون و بیرون دولت ایران الساعه متوقف شود و مسئولان ذیربط با تفرّس آینده بر اساس نگاه به گذشته؛ بدانند که با خسارت محض و دستاورد تقریبا هیچ مواجه هستند.

اگرچه در این وادی رعایت مصالح و ترتیبات عنداللزوم دیپلماتیک اشکالی ندارد اما مجددا تأکید می‌شود که در بحث مذاکره با آمریکا با فرمول راضی کردن کدخدا، هرگز کسی نمی‌تواند بهتر از آنچه روحانی به ارمغان آورد، بیاورد: “خسارت محض”!

***

۱_mshrgh.ir/۱۳۳۱۱۴۱

۲_mshrgh.ir/۱۱۷۴۷۷۰