حسین مرعشی

به گزارش مجاهدت از مشرق، روزنامه کیهان در ستون خبر ویژه خود نوشت: حسین مرعشی در گفت‌وگو با ویژه‌نامه روزنامه سازندگی درباره استعفای بهزاد نبوی از ریاست جبهه اصلاحات نوشت: آقای نبوی همچنان عضو جبهه می‌مانند اما این که ایشان دوباره مسئولیت ریاست را بپذیرند، یا نه، نظرات متفاوتی وجود دارد. بعضی از دوستان در جبهه اصلاحات اساساً معتقدند که ادامه ریاست آقای نبوی در جبهه اصلاحات مناسب با فضای سیاسی پسامهسا نیست. در واقع فضا رادیکال‌تر شده و جبهه باید با فرمانی حرکت کند که روابط اجتماعی‌اش را تقویت و بازسازی کند؛ می‌گویند حضور آقای نبوی آرامبخش اسـت و جبهـه را خوب می‌تواند مدیریت کند اما این دوره با انتخاب چهره دیگری پیام سیاسی دیگری را باید به جامعه منتقل کرد.

این نظر طـرفـداران زیادی دارد اما آقای نبوی همیشـه در شرایط اجمـاع آراء رئیس‌ می‌شدند. الان هم اگر در مورد ایشان اجماع شود به نظر من می‌پذیرند اما اگر اجماع نباشد، ایشان از پذیرش مجدد این مسئولیت پرهیز می‌کنند.

وی افزود: جبهه اصلاحات چند نفر عضو حقوقی دارد که آنها اساساً همان ۴ رای‌ای که من به شما گفتم را دارند اما به رغم اینکه اقلیت خیلی کوچکی هستند اما صدای خیلی بلندی دارند.

حتی در بین آن ۴ نفر ۲ نفر خیلی تند حرف می‌زنند، آنها گاهی اوقات مطالبی را می‌گویند که در شأن و حق آقای مهندس نبوی شنیدن این نـوع پرخاش‌ها خیلی شایسته نبوده است. تصمیمی گرفته‌اند. از این جهت برای ایشان قدری دلخوری به وجود آمده است.

مرعشی در ادامه انتخاب روحانی در سال ۱۳۹۲ و حمایت از او را مناسب دانست اما در ادامه درباره انتخاب ۹۶ گفت: من به طور قاطع موافق کاندیداتوری آقای روحانی نبودم. من می‌گفتم اگر آقای دکتر حسن روحانی برای دور دوم کاندیدا نشود، خودش به شخصیت‌های ماندگار تاریخ ایران تبدیل می‌شود و این اعتبار را برای روز مبادا ذخیره می‌کند.

برای جایگزینی تعداد زیادی بودند. من با آقای مرحوم‌ هاشمی ۲ ماه قبل از فوت‌شـان دو بار ملاقات کردم. دو هفته پشت سر هم رفتم و به ایشان گفتم با رهبری بروید روی کسی دیگر توافق کنید. آقای روحانی کار خودش را کرده است‌، این سرمایه را نسوزانیم. بگذاریم ذخیره بماند و سراغ کسی برویم که الان در شرایط پسابرجام بتواند کشور را بهتر اداره کند. آقای‌ هاشمی جلسه اول گوش دادند و گفتند فکر می‌کنم‌، جلسه دوم گفتند نه موافق نیستم.

آقای ‌هاشمی آدم واقع‌گرایی بود و شاید فکر می‌کرد حسن روحانی در هیچ شرایطی کنار نمی‌رود و رأی‌ها تجزیه می‌شـود و شکست می‌خوریم. همان‌طوری که اصولگرایان در عبور نکردن از احمدی‌نژاد به خودشان و کشور ضربه زدند. ما اصلاح‌طلبان و میانه‌روها هم در عبور نکردن از آقای روحانی در سال ۹۶ به خودمان و کشور ضربه زدیم.

مرعشی در بخش دیگری از این گفت‌وگو و در پاسخ این سؤال که «شما هیچ گزینه‌ای به عنوان فروپاشی که این‌قدر در مورد آن هشدار می‌دهند را قبول ندارید؟ اظهار داشت: اصلاً فروپاشی اتفاق نمی‌افتد. نظامی که حداقل ۱۵ درصد جامعه جانشـان را برای آن می‌دهند، نیروهای مسـلح هم به آن وفادار هستند، در آن فروپاشی اتفاق نمی‌افتد. این‌ها آرزوهایی است که یک عده دارند و ‌محقق نمی‌شود.

به گزارش مجاهدت از مشرق،علی علوی طی یادداشتی در روزنامه جوان نوشت: روزنامه سازندگی و اخیراً روزنامه هم‌میهن مستمراً یادداشت‌هایی به قلم محسن هاشمی و حسین مرعشی و برخی دیگر با این عنوان و مضمون که «اگر هاشمی الان بود، چه می‌کرد» منتشر می‌کنند و این غیر از ایام فوت آن مرحوم در زمان‌های دیگر نیز جاری و ساری است. محتوای این یادداشت‌ها نیز حول این محورهاست که اگر هاشمی الان بود، از افراط (مثلاً در قضیه آشوب و کشف حجاب) پرهیز می‌کرد یا هاشمی بانی امنیت بود و از این گونه موارد.

به فرزند و آن فامیل دیگر آقای هاشمی باید دو نکته را گوشزد کرد. ابتدا اینکه درباره ادعای پرهیز از افراط آقای هاشمی در حوادث اخیر که بهانه‌اش حجاب بود، بهتر است پشت سر درگذشته حرف نزنند و مطلب وارونه از قول او به مردم القا نکنند. مرحوم هاشمی همانی بود که در سال‌های جنگ که مسئله حجاب اصولاً در ایران مطرح نبود، آن قدر به این مسئله حساس بود که در خطبه‌های نماز جمعه به آن اولویت داد و گفت برخی زنان کمی از موی خود را بیرون می‌گذارند و ما دیگر نمی‌توانیم این را تحمل کنیم و زنانی را که کمی از موی خود را بیرون می‌گذاشتند تهدید به بازداشت و نگهداری در اردوگاه‌های کار اجباری کرد. پس معرفی مرحوم هاشمی به عنوان یک افراط‌گریز باید مستند به سوابق او باشد، نه به‌دلخواه بازماندگان.

ممکن است فرزند و فامیل ایشان بگویند هاشمی عوض شد و دیگر آن هاشمی زمان جنگ نبود و برای تأیید سخن خود مثال بیاورند که هاشمی روزگاری فرمانده جنگ و سراپا در تدارک پیشرفته‌ترین سلاح‌ها برای حفظ امنیت کشور بود،، ولی همین هاشمی در اواخر عمر، توسعه صنعت موشکی ایران را خلاف امنیت کشور و ایران را بی‌نیاز به موشک می‌دانست و از ژاپن و جاهای دیگر مثال می‌زد. پس هاشمی عوض شده بود و ما داریم درباره هاشمی متأخر صحبت می‌کنیم که در همین مقوله امنیت به مؤلفه‌های دیگری غیر از موشک باور پیدا کرده بود.

این ادعا دو مشکل دارد. اول اینکه داشتن نیروی قوی نظامی نافی بهره‌مندی از دیگر مؤلفه‌های قدرت و امنیت نیست و این مغالطه آشکاری است که مؤلفه‌های اقتصادی و سرمایه اجتماعی را مقابل مؤلفه نظامی قرار می‌دهد. نفی هرکدام به سود دیگری غلط است، چه از طرف مرحوم هاشمی یا بستگان او باشد و چه از طرف طرفداران قدرت موشکی (که اصولاً طرفداران قدرت موشکی چنین ادعایی ندارند). مشکل دوم آنکه کشور و مردم چه گناهی کرده‌اند که برخی شخصیت‌های سیاسی، تقسیم‌بندی متقدم و متأخر دارند و کشور باید با تغییر سن و حال و احوال ایشان، رویکرد خود را عوض کند؟!

اما نکته دوم. بستگان مرحوم هاشمی و حزب سازندگی بهتر است کمی مطابق منظومه فکری اصلاح‌طلبان و روشنفکران این جریان که یکسره بر نفی شخص‌محوری و شخصیت‌پرستی است، عمل کنند. تا کی باید از مرحوم هاشمی- مستند و غیرمستند و راست و دروغ- خاطره و رویداد ذکر کرد و کشور و مردم را به مسیر او فراخواند؟! اصلاح‌طلبان که بسیاری از امور صدر اسلام را برای همان زمان مناسب می‌دانند و بسیاری از فرامین و آموزه‌های معمار انقلاب را مناسب زمان خود امام یا حتی نامناسب برای همان زمان می‌دانند، چگونه برای شخصیت هاشمی، یادداشت‌های مستمر «اگر هاشمی الان بود» می‌نویسند؟!

شما خود صاحب فکر و اندیشه‌اید. از خودتان و اندیشه‌های خودتان بگویید، شاید مردم پذیرفتند. پروبال دادن به شخصیت‌های سیاسی بعد از مرگ‌شان و صاف و صوف کردن تناقضات متقدم و متأخر آنان، مناسب سیاست‌ورزی روشنفکرانه و اندیشمندانه نیست. شخصیت‌محوری و شخص‌پرستی نیز مذموم است. دست‌کم منظومه فکری روشنفکرانه اصلاح‌طلبی را نقض نکنید و به سخره نگیرید.

مرحوم هاشمی بدون جانبداری‌های شما برای مردم ایران خاطره‌انگیزتر است تا با القای تفکرات شما در قالب شخصیت او. خود دانید!

به گزارش مجاهدت از مشرق؛ حسین مرعشی دبیر کل حزب کارگزاران سازندگی در رابطه با ممنوعیت فعالیت حزبی فائزه هاشمی گفت: در این رابطه چیزی به ما ابلاغ نشده است و ایشان در جلسات حزب حضور فعال دارد.  

وی در ادامه درباره خبر محسن اسلامی، دبیر کمیسیون ماده ده احزاب مبنی بر تصمیم گیری در خصوص مجمع عمومی حزب کارگزان پس از جلسه با دبیر کمیسیون نیز اظهار بی اطلاعی کرد.  

این درحالی است که این فرد در جلسات حزب حضور فعال دارد و طبق گفته دبیر کل حزب کارگزاران در آخرین جلسه حزب که در هفته قبل برگزار شده نیز حضور یافته است که به نوعی می‌توان این را بی اعتنایی به حکم صادره از سوی مراجع ذیصلاح تلقی کرد.  

عکس زیر مربوط به جلسه روز دوشنبه ۳۱ مرداد ماه ۱۴۰۱، شورای مرکزی حزب کارگزاران سازندگی است.  

سرویس سیاست مشرق– در میان انبوهی از گزارش‌ها و تیترهای خبری، در یک بسته کامل بانام «ویژه‌های مشرق» شمارا در جریان مسائل مهم و اثرگذار از نگاه روزنامه‌های کشور قرار می‌دهیم. در این ویژه‌نامه، نگاهی به آخرین مواضع جناح‌های سیاسی و تحولات مهم داخلی، خارجی، اوضاع اقتصادی و اجتماعی کشور انداخته می‌شود که مخاطبان بامطالعه آن به رهیافت‌های مهم، نکات و تأملات از سیر وقایع اثرگذار دست خواهند یافت، در این بخش با ما همراه باشید.

*******

روزنامه‌های امروز سه‌شنبه یکم شهریورماه در حالی چاپ و منتشر شد که سکوت واشنگتن، ادعاها و کارشکنی‌های تل اویو در مورد برجام و پلن B ایران درصورت شکست آن در صفحات نخست روزنامه‌های امروز برجسته شده است.

این روزها منابع‌غربی به صورت کاملا هدفمند به تولید اخبار پیرامون توافق می‌پردازند، هدف آن است که با افزایش گمانه‌زنی محاسبات طرفین برهم خورده و نتایج نهایی تغییر کند. روزنامه جام‌جم با تحلیل روایت‌های مختلف درباره برجام نوشته است:

واقعیت این است که این مذاکرات بیش از آن‌که مذاکرات هسته‌ای باشد، مذاکرات برای رفع تحریم‌های ظالمانه غرب است. ایران هرآنچه باید انجام بدهد، تاکنون انجام داده است. اکنون این غرب و خصوصا آمریکاست که پس از بازی‌های فرسایشی سیاسی و دیپلماسی در دولت یازدهم و دوازدهم، حالا حدود یک‌سال است که علی‌رغم کاسته‌شدن میزان اختلافات در متن توافق، در دو سه نقطه راهبردی متوقف شده است و با زیاده‌خواهی درصدد امتیازدهی‌های ناچیز و امتیاز ستاندن‌های بزرگ است.

این واقعیت واضح و روشن در سه نکته اساسی وجود دارد و به‌صراحت از سوی تیم مذاکره‌کننده برای طرف‌های مقابل تبیین شده است. اول این‌که تهران اطمینان پیدا کند که رفع تحریم‌ها به نحوی موثر و پایدار اجرا می‌شود و دوما آمریکا و غرب این موضوع را رسما و کتبا تضمین دهد و نکته سوم نیز این که موضوعات سیاسی و غیرفنی مانند پرونده PMD (ادعاهای غرب در اتهام‌زدن به ایران برای استفاده غیرصلح‌آمیز) نباید به‌عنوان اهرم فشار علیه ایران باقی بماند.

در ادامه این گزارش آمده است:

دشمن درصدد وارونه‌نمایی واقعیت‌های موجود در مذاکره کنونی است. آنچه در بیرون و پیرامون مذاکره رقم می‌خورد، روایتی است که جبهه منسجم غربی – عبری – عربی از مذاکره به کمک توان شبکه‌سازی رسانه‌ای ارائه می‌دهد. درواقع، مذاکره وین امروز در کانون جنگ روایت‌های نظام سلطه قرار گرفته است. البته برآیند اظهارات ضلع غربی میز مذاکرات وین این بود که با پایان‌یافتن گفت‌وگوها، متن نهایی آماده شده و طرفین مذاکرات باید با بیان کلمه بله یا خیر نظر خود را در مورد متن نهایی اعلام کنند.

روزنامه ابتکار به یک پرسش جالب پاسخ داده و نوشته است، اگر مذاکرات شکست بخورد چه اتفاقی خواهد افتاد؟ این روزنامه به نقل از سخنگوی وزارت خارجه می‌نویسد:

ایران از خطوط قرمز خود عبور نخواهد کرد، تهراتن به دنبال توافق خوب، قوی و پایدار است. توافق خوب به این معناست که منافع اقتصادی ایران از این توافق تامین و پایدار باشد و همچنین برای ایران اثبات شود که طرف مقابل به تعهداتش عمل می‌کند و در این حوزه مسئولانه عمل خواهد کرد. ایران برای بار دوم از یک سوراخ گَزیده نخواهدشد. در واقع پلن B ایران استمرار سیاست خارجی موجود بدون توجه به روند مذاکرات رفع تحریم‌ها بوده و خواهد بود.

روزنامه هم‌میهن نیز به پیش‌بینی حصول توافق یا شکست آن پرداخته و نوشته است:

واقعیت آن است که به دلیل وجود برخی ناپایداری‌های سیاسی در طرفین نمی‌توان نظر قاطعی دراره سرنوشت برجام داد؛ اما امیدواری‌ها نسبت به یک ماه قبل افزایش یافته است. این روزنامه نوشته است که جوزپ بورل بورل پاسخ ایران به پیش‌نویس جدید را معقول خوانده و همین مورد امید به توافق را بلا می‌برد.

روزنامه آرمان‌ملی نیز در سرمقاله خود با عنوان «اراده ایران و آمریکا، توافق است» نوشت:

آنچه از شرایط و فضای حول محور برجام می‌توان برداشت کرد اینکه اراده سیاسی ایران و آمریکا برای رسیدن به توافق است. این مهم‌ترین نکته‌ای است که باید در نظر گرفت و تحولات پیرامون برجام نشان می‌دهد که اراده وجود دارد و از طریق تبادل نظر در خصوص متنی که اروپا ارائه کرده خود را نشان داده و طرفین نظرات خود را به یکدیگر منعکس کردند؛ لذا همین که مذاکرات ادامه دارد و آقای جوزپ بورل مسئول سیاست خارجی اتحادیه اروپا از احتمال از سرگیری مذاکرات در این هفته خبر داده نشانه مثبتی است که نشان می‌دهد ما به توافق نهایی نزدیک هستیم.

این روزنامه با تعیین ضرب‌ الاجل برای توافق نوشت:

قبل از اجلاس شورای حکام آژانس بین‌المللی انرژی اتمی باید مساله ایران و آژانس در مورد مسائل پادمانی و آن مساله ابعاد احتمالی فعالیت هسته‌ای غیر صلح‌آمیز ایران که در سه مکان از سوی آژانس شناسایی شده حل و فصل شود؛ لذا به نظر می‌رسد که بیش‌ترین وقت طرفین روی این نقطه متمرکز است که چگونه این مساله با آژانس حل و فصل شود که بتواند متن پیبشنهادی آژانس را نهایی کند. البته مسائل ایران آژانس به این زودی حل نمی‌شود و باید راه‌حلی که اختلاف ایران و آژانس طی آن حل شود در این مذاکرات مطرح باشد. احتمالا ایران مکانیسمی را پیشنهاد کند که اعتماد آژانس را جلب کند که آژانس بعد از این می‌تواند کنترل موثری روی فعالیت‌های هسته‌ای ایران داشته باشد. اگر ایران با آژانس بر روی این مدل راستی آزمایی به توافق برسد باقی مانده مسائل پادمانی نیز داخل این مکانیزم قابل حل و فصل خواهد بود.

در شرایطی که روزنامه اصلاح‌طلب آرمان از ایجاد مکانیسیم برای مسائل پادمانی سخن گفته؛ روزنامه وطن امروز از کارشکنی مدیر کل آژانس خبر داده و نوشته است:

مدیر کل آژانس بین‌المللی انرژی اتمی دیروز در مصاحبه‌ای با شبکه خبری «سی‌ان‌ان» بار دیگر ادعاهای اثبات‌نشده درباره تحقیقات از برخی اماکن در ایران را تکرار کرد. رافائل گروسی در این مصاحبه خطاب به ایران گفت: به ما اطلاعات و پاسخ‌های ضروری و دسترسی به افراد و اماکن را بدهید تا بتوانیم درباره چیزهای خیلی زیادی که هنوز به توضیحات نیاز دارند، شفاف‌سازی کنیم! رابرت مالی، رئیس تیم مذاکره‌کننده آمریکایی هفته گذشته گفته بود: در صورتی که آژانس پایان اختلافات خود با ایران را اعلام کند، واشنگتن موافقت خود را با بستن پرونده تضمین‌ها درباره ایران اعلام خواهد کرد.

دنیای فردا دنیای گفتمان‌هاست یا موشک‌ها؟

روزنامه سازندگی ارگان خبری حزب کارگزاران در سرمقاله خود به قلم حسین مرعشی درخواست «خلع سلاح کشور در برابر دشمن» را مطرح کرده و نوشته است:

بیش از چهار دهه است که رقابت‌های امنیتی و تسلیحاتی، تبدیل به رقابت اقتصادی شده است. اگر ۵۰ سال قبل کلاهک هسته‌ای علامت داشتن قدرت بود، امروز اقتصاد ملاک قدرت جهانی است. امروز تعداد کلاهک موشکی نمی‌تواند تعیین کننده قدرت باشد، اگر قرار بود کسی با قدرت نظامی آقای منطقه شود صدام از همه شایسته‌تر بود!

مرعشی با تکرار تز هاشمی در بستن درب شهرهای موشکی نوشته است: تجربه نشان داده است که در بلند مدت سلاح نمی‌تواند نقش تعیین کننده در تدوین قدرت کشورها داشته باشد. افزایش قدرت نظامی ایران باعث می‌شود تا کشورهای منطقه نیز به سوی مسابقه تسلیحاتی حرکت کنند.

این یادداشت عجیب از سوی دبیرکل حزب کارگزاران در حالی به نگارش درآمده است که مرعشی به خود زحمت نداده تا حداقل آمار خرید تسلیحاتی در منطقه را یک‌بار با خود مرور کند. تا تفاوت بلندپروازی و بازدارندگی را متوجه شود.

درحالی‌که عربستان سعودی تنها در طول یک سال گذشته بیش از ۶۳ میلیارد دلار صرف خرید تسلیحات کرده است، دبیرکل یک حزب اصلاح‌طلب در تهران؛ جمهوری اسلامی ایران را متهم به میلیتاریزه کردن منطقه کرده است.

سخنان مرعشی حرف تازه‌ای نبوده و تکرار همان جمله معروف «دنیای فردا، دنیای گفتمان‌هاست، نه موشک‌ها…» در سال ۹۵ از سوی هاشمی‌رفسنجانی است. در آن زمان برخی عناصر نفوذی در دولت سعی داشتند با تحمیل برجام ۲ و ۳ کشور را خلع سلاح کرده تا به تعبیر خودشان ایران را جهانی سازی یا نرمال سازی کنند.

البته چند روز پس از توئیت هاشمی و در یازدهم فروردین همان سال، رهبر معظم انقلاب اسلامی در دیدار جمعی از مداحان اهل‌بیت گفتند: اینکه بعضی‌ها بیایند بگویند «فردای دنیا، فردای مذاکره است، فردای موشک نیست»، این حرف اگر از روی ناآگاهی گفته شده باشد، خب ناآگاهی است، اگر از روی آگاهی گفته شده باشد، خیانت است. چطور ممکن است؟ اگر چنانچه نظام جمهوری اسلامی دنبال علم برود، دنبال فنّاوری برود، دنبال مذاکره‌ی سیاسی برود، دنبال کارهای گوناگون تجاری و اقتصادی برود -که همه‌ی این‌ها لازم است- امّا قدرت دفاعی نداشته باشد، توانایی دفاع کردن نداشته باشد، هر بی‌سَروپایی وهر دولت فزرتی کذائی‌ای او را تهدید می‌کند که اگر فلان کار را نکردید، ما موشک می‌زنیم؛ خب اگر شما امکان دفاع نداشته باشید، مجبورید عقب‌نشینی کنید.