حضرت زهرا

به گزارش مجاهدت از خبرنگار فرهنگ دفاع‌پرس، بیست و یکم جمادی الثانی مصادف هست با وفات حضرت ام‌کلثوم (س) در مدینه. آن حضرت با همه جلالت شان و عظمت وجودی‌شان در میان فرزندان حضرت زهرا (س) همچنان ناشناخته مانده‌اند. حال آنکه ایشان در کنار امام سجاد (ع) و حضرت زینب (س) از کسانی بودند که نقاب از چهره مزورانه و پلید بنی‌امیه برداشتند. 

در منابع از دختر کوچک امیرالمومنین (ع) و حضرت فاطمه زهرا (س) با نام زینب صغری و کنیه ام‌کلثوم یاد شده هست. ام کلثوم کودکی بیش نبود که جد بزرگوارش رسول خدا (ص) را از دست داد و اندکی بعد سیاه‌پوش مادرشان حضرت زهرا (س) شد. روایت شده که، چون مادرش وفات یافت حضرت ام‌کلثوم (ص) برقعی به صورت انداخته و عبایی به سر کشید و با ناله‌های جانسوز می‌گفت: «یا ابتاه یا رسول الله (ص) امروز مصیبت پنهان شدن تو در نظر ما آشکار شد و این فراقی هست که هرگز لقایی بعد آن نخواهد بود.» 

صاحب ریاحین الشریعه به نقل از اعیان الشیعه می‌فرماید: امیرالمؤمنین (ع) آن مخدره را به عقد عون بن جعفر طیار درآوردند. آنچه در مورد ازدواج حضرت ام‌کلثوم (ع) با غیر عون بن جعفر نقل شده از بافته‌های مخالفین هست.

در فراق پدر

بیشترین اخباری که از حضرت ام‌کلثوم (ص) در دوره امیرالمومنین (ع) در دست هست مربوط به آخرین روز‌های حیات پدرشان هست. ایشان روایت‌گر اصلی آخرین روز‌های حیات پدر هست. بنا بر نقل شیخ مفید، امیرالمؤمنین (ع) در آن شبی که صبحش به دست ابن ملجم ضربت خورد در منزل حضرت ام‌کلثوم (ص) به سر می‌بردند. در این شب نیز امام (ع) دخترشان را از وقوع چنین حادثه‌ای خبر داد.

سخنان حضرت ام‌کلثوم (ص) با ابن ملجم مرادی پس از ضربت خوردن امیرالمؤمنین (ع) نیز از دیگر مواردی هست که بسیاری از مورخان و سیره نگاران از آن در آثار خود سخن گفته‌اند. هنگامی که ابن ملجم بر فرق مبارک امیرالمومنین (ع) ضربت زد حضرت ام‌کلثوم (ص) نزد ابن ملجم ملعون رفت و فرمود: «ای دشمن خدا امیرالمؤمنین (ع) را کشتی؟» 
ابن ملجم گفت: «من امیرالمومنین (ع) را نکشتم بلکه پدر تو را کشتم.» 
‌

ام کلثوم گفت: «امیدوارم که این ضربت به پدرم ضرری نرساند.»

 ابن ملجم گفت: «گویا می‌بینم که بر مرگ پدرت شیون و زاری می‌کنی، زیرا به خدا قسم ضربتی بر او زدم که اگر این ضربت بر همه اهل زمین فرود آمده بود هیچ یک از آنان را زنده نمی‌گذاشت.» 

حضور در کربلا 

حضرت ام‌کلثوم (ص) از حاضران در عرصه کربلا و از شاهدان این واقعه تلخ به شمار می‌رود. در آثار مورخان و وقایع‌نگاران به مواردی از حضور ایشان در صحرای کربلا اشاره شده هست که از جمله این موارد می‌توان به وداع ایشان با سیدالشهدا (ع) در عصر عاشورا اشاره کرد. نقل شده «در عصر عاشورا و به هنگام وداع با برادر ارجمندشان حضرت ام‌کلثوم (ص) صدا به شیون و زاری بلند کرده بود و می‌گفت: «وا محمداه وا علیاه وا اماه وا اخاه وا حسیناه.» 

امام (ع) ایشان را تسلی دادند و فرمودند: «خواهرم در راه خدا صبر پیشه کن ساکنان آسمان همه فانی می‌شوند و اهل زمین همه می‌میرند و همه انسان‌ها هلاک می‌شوند» 

همچنین در روایتی دیگر آمده: «زمانی که امام حسین (ع) به شهادت رسید اسب امام (ع) به سوی خیمه‌گاه آمد. حضرت ام‌کلثوم (ص) از خیمه بیرون آمد و با گریه می‌گفت: «ای محمد (ص)،‌ای جد بزرگوار … این حسین (ع) هست که عریان به خاک افتاده هست سر از پشت جدا و عمامه و ردایش از تن خارج کرده‌اند سپس با اسب بر او تاخته‌اند.» 

منابع از حضور حضرت ام‌کلثوم (ص) ام کلثوم در کوفه در چند جا سخن به میان آمده هست. سخنان او در بدو ورود به کوفه یکی از این موارد هست. روایت شده که پس از ورود اسرا به کوفه، کوفیان با خرما و نان و گردو به استقبال اسرا آمدند و از روی ترحم و دلسوزی آن را به کودکان می‌دادند. حضرت ام‌کلثوم (ص) این غذا‌ها را از دست و دهان کودکان می‌گرفت و بر زمین می‌انداخت و خطاب به کوفیان فریاد می‌زد: «ای اهل کوفه همانا صدقه بر ما حرام هست.» 

سخنرانی حضرت ام‌کلثوم (ص) در کوفه نیز از دیگر مواردی هست که از حضور ایشان در کوفه حکایت دارد. نقل شده که در بدو ورود اسرا به کوفه و پس از سخنان فاطمه دختر امام حسین (ع) حضرت ام‌کلثوم (ص) در حالی که به سختی می‌گریست به سخن ایستاد و فرمود: «ای مردم کوفه، بدا به حالتان چه کردید؟ به حسین (ع) خیانت کردید و او را تنها گذاشتید و آنگاه او را کشتید و اموالش را به غارت بردید و زنانش را به اسیری گرفتید؟ مرگ بر شما، آیا می‌دانید چه کردید و چه گناه بزرگی مرتکب شده‌اید؟ هیچ می‌دانید که چه خون‌هایی ریختید و چه زنان شریفی را داغدار و چه اموالی را به یغما بردید و لباس چه دختران و زنانی را به تاراج بردید؟ مهر و محبت از دل‌هایتان برداشته شده هست؟ شما بهترین مردان بعد از رسول خدا (ص) را کشتید؛ با این حال حزب خدا پیروز هست و حزب شیطان شکست خورده و زیان کار.» 

حضرت ام‌کلثوم (ص) در شام

از حضور و سخنان حضرت ام‌کلثوم (ص) در شام خبر چندانی به دست ما نرسیده هست به گونه‌ای که شاید بتوان گفت‌وگوی ایشان با شمر بن ذی‎الجوشن در بدو ورود به دمشق را از مهمترین موارد حضور آن حضرت در شام ارزیابی کرد در روایات آمده هست، چون کاروان اسرای اهل بیت (ع) نزدیک دروازه شام رسیدند. حضرت ام‌کلثوم (ص) شمر بن ذی الجوشن را طلب کرد و فرمود: «مرا با تو حاجتی هست.» 

شمر گفت: «حاجتت چیست؟» 

فرمود: «اینک این شهر دمشق هست ما را از دروازه‌ای وارد کن که مردمان کمتری در آن اجتماع کرده باشند و بگو سر‌های شهدا را از میان محمل‌ها دور کنند تا مردم به نظاره سر‌ها مشغول شده و به حرم رسول خدا (ص) ننگرند.». 

اما شمر بر خلاف فرموده ایشان عمل کرد و فرمان داد تا سر‌های شهدا را در میان محمل‌ها جای دهند و ایشان را از دروازه ساعات که مردم بیشتری در آن جمع شده بودند وارد کردند. 

بازگشت به مدینه

روایت شده که حضرت ام‌کلثوم (ع) پس از بازگشت از سفر شام و در بدو ورود به مدینه با اندوه بسیار شهر مدینه را خطاب قرار دادند و چنین سرودند: «ای مدینه وای شهر جد ما رسول خدا (ص) ما را نپذیر، زیرا ما با یک دنیا غم و اندوه به سوی تو می‌آییم. آن روز که از نزد تو به سوی عراق رفتیم همه رجال و فرزندان ما جمع بودند ولی امروز که به سوی تو بر می‌گردیم رجال و فرزندان ما را کشته‌اند.

مدینه جدمان آیا ما را نمی‌پذیری ما با حسرت و اندوه به سوی تو آمده‌ایم. از جانب ما به پیامبر خدا (ص) خبر بده که ما به مصیبت از دست دادن برادرمان دچار شدیم؛ و مردان ما در سرزمین کربلا بدون سر به خون خود غلطیده‌اند و به خاک افتاده‌اند و فرزندانمان را سر بریده‌اند. به جدمان خبر بده که ما اسیر شدیم و پس از اسارت‌ای جد بزرگوار ما به انواع مصائب اسارت مبتلا شدیم‌ای پیامبر خدا (ص) خانواده‌ات و در سرزمین طف با تنی عریان به خاک افتاده‌اند. حسین (ع) را سربریدند و در این کار‌ای پیامبر خدا (ص) جانب تو را رعایت نکردند.»

رحلت حضرت ام‌کلثوم (ص)

در زمان و مکان وفات حضرت ام‌کلثوم (س) اختلافاتی به چشم می‌خورد. بر اساس نقل برخی از منابع حضرت ام‌کلثوم (س) چهار ماه بعد از ورود کاروان اسرا به مدینه وفات کرد. بنابر قول علامه حلی در العدد القویه و شیخ کفعمی در المصباح و شیخ مفید در مسار الشیعه ورود اسرا به مدینه را بیستم صفر دانسته‌اند، پس وفات آن بانوی ارجمند بایستی تقریبا در دهه سوم جمادی الثانی سال شصت و دو هجری صورت گرفته باشد.

انتهای پیام/ 161

به گزارش مجاهدت از دفاع‌پرس از خراسان رضوی، آیت‌الله «سید احمد علم‌الهدی» نماینده ولی‌ فقیه در خراسان رضوی در همایش «فاطمیون در مدار مقاومت» که به منظور پاسداشت شهدای مدافع حرم همزمان با سالروز ولادت حضرت زهرا سلام‌الله‌علیها با حضور فرماندهان، رزمندگان و خانواده‌های معزز شهدای فاطمیون در سالن انقلاب اسلامی مجتمع فرهنگی آیه‌ها برگزار شد، اظهار داشت: وجود اقدس زهرای مرضیه (س)، مولود پیغمبری پیامبر اکرم (ص) هست. حضرت زهرا (س) باکرامت‌ترین زن تاریخ هست زیرا در شرایطی که حضرت مریم (س) به یک نسبت یعنی مادری پیامبر خدا، حضرت مسیح (ع) کرامت ذاتی دارد، زهرای اطهر (س) به سه نسبت کریمه عالم هست؛ یعنی هم فرزند نبی‌مکرم اسلام (ص) هست، هم همسر امیرمؤمنان (ع) هست و هم مادر سید جوانان اهل بهشت یعنی امام حسن مجتبی (ع) و امام حسین (ع) هست.

وی افزود: با همه این تفاسیر، مزیت ذاتی فاطمه زهرا (س) نه به فرزندی رسول خداست و نه همسری امیرمؤمنان (ع) و نه مادری حسنین (ع). کرامت وجودی زهرای اطهر (س) به دلیل آن هست که ام‌ّ‌ابیهایش بود و کمک حال مسیر نبوت بود، همسر باکرامت شاه ولایت و مدافع حریم او بود و البته کرامت امام مجتبی (ع) و رشادت اباعبدالله (ع) را به آن‌ها آموخته بود.

حضرت زهرا (س)، بنیان‌گذار جریان مقاومت

عضو مجلس خبرگان رهبری خاطرنشان کرد: زهرا (س) مولود وحی هست. اگر این‌طور نبود که هم‌کُفو علی‌ابن ابی‌طالب (ع) قرار نمی‌گرفت، همسر شایسته او نمی‌شد یا از عهده مادری دو وجود نورانی همچون امام مجتبی (ع) و حضرت سیدالشهدا (ع) نمی‌توانست بربیاید. تمام عظمتی که کرامت حسنی و نهضت حسینی دارد، برخواسته از کرامات فطری زهرای مرضیه (س) هست و براساس همین ارزش‌ها هست که پس از ۱۴۰۰ سال، جریانی به‌نام فاطمیون از افغانستان قیام می‌کند و منتسب به بی‌بی دوعالم، طومار توطئه‌های مستکبران عالم را درهم می‌پیچد.

آیت‌الله علم‌الهدی در بخش دیگری از سخنان خود به جایگاه مدافعان حرم در حفظ اسلام اشاره کرد و ادامه داد: امروزه نه‌فقط ایران و افغانستان بلکه کل ملت‌های مسلمان منطقه از ایستادگی شما در میدان دفاع از حرم آگاه هستند اما آن‌چه مهم هست، ایستادگی شما در میدان و عرصه مقاومت هست. با وجود همه مشکلات و گرفتاری‌هایی که در زندگی‌های شما وجود دارد، باید خط فاطمی‌بودن و انتساب به حضرت زهرا (س) را در زندگی‌هایتان پشت جبهه‌ها نیز ادامه دهید. این طریقت همان بانویی هست که در برابر یک جامعه منحرف‌شده پس از سقیفه یکّه و تنها می‌ایستد و با مظلومیت خود کاری می‌کند که حتی شمشیر امیرمؤمنان (ع) قادر به رقم‌زدن آن نبود.

شهدای فاطمیون، رهروان صدیق مکتب فاطمی

وی تصریح کرد:‌ آن زمان که زهرای مرضیه (ع) مدافع تنهای ولایت شد و غریبانه به شهادت رسید، به اذعان امام باقر (ع) فقط سه نفر در کل عالم اقرار به ولایت امیرمؤمنان (ع) داشتند اما اکنون بیش از ۵۰۰ میلیون نفر در کل عالم اظهار به «اَشهَدُاَنَّ عَلیاً وَلی‌الله» دارند. این نشانی که در مقاومت صدیقه اطهر (س) وجود داشت، در ایستادگی شما امت فاطمیون نیز وجود دارد و بنده تصدیق می‌کنم که هرکدام از شهدای مظلوم شما در آینده زمینه‌ساز افزایش گرایش قلوب جامعه بشری به مکتب فاطمی خواهد شد.

نماینده ولی فقیه در خراسان رضوی تأکید کرد: مسئله مهمی که در فراز و نشیب‌های فعلی وجود دارد، وابستگی شما به فاطمه زهرا (س) به‌عنوان مؤسس و بنیان‌گذار جریان مقاومت هست. شاید در محاسبات مادی ما تنها باشیم و به نظر بیاید که همه دنیا پا به جفت هستند که اسلام را نابود کنند و در این راه، شمشیر به براندازی تشیع بسته باشند اما ما در محاسبه معنوی غنی‌ترین جریان عالم هستیم زیرا ما خدا داریم و دشمن ما خدا ندارد.

امام جمعه مشهد گفت: مستکبران عالم امروزه با اسلام مشکلی ندارند. اسلام تشریفاتی برایشان دردسرساز نیست بلکه آن جریانی باید براندازی شود که منجی موعود دارد و امت‌سازی می‌کند تا فرصت آقایی مستضعفان و ذلت مستکبران را فراهم کند. به همین دلیل، تشیع محکوم هست که در راه عقیده خود و تحقق عزت اسلام یا پیروز شود و یا جان بدهد.

وی خاطرنشان کرد: باید توجه داشته باشید که تمام تهاجم دشمن متمرکز بر میدان جنگ نظامی نیست. دشمن در عرصه تبلیغاتی هم به شکلی فتنه‌گری می‌کند که ما میدان را خالی کنیم. در این راه، یا جنگ سنگین رسانه‌ای راه می‌اندازد، یا تحریم می‌کند، یا تهدید و توهین می‌کند و یا دست به تطمیع می‌زند. زمانی که دفاع مقدس آغاز شد، حتی خوش‌بین‌ترین کارشناسان نظامی هم تخمین می‌زدند که این کشور حداکثر پنج روز قادر به ایستادگی در برابر تهاجم حزب بعث و کشورهای حامی آن‌ها هست اما رزمندگان ما ایستادند و در انتها همه دیدند که فتح و نصر سهم چه جریانی شد. درنهایت، برای کسانی که ایستادگی کنند و در میدان بمانند، حلاوت صعود به قله‌ باقی می‌ماند که همان ظهور حضرت بقیة‌الله الاعظم (عج) هست.

انتهای پیام/

به گزارش مجاهدت از گروه فرهنگ دفاع‌پرس، چهارمین نشست ملی هیئت‌ها و تشکل‌های دینی کشور (یکشنبه) پس از دیدار جمعی از مداحان با رهبر معظم انقلاب اسلامی به مناسبت ولادت حضرت زهرا (س) با حضور حجت‌الاسلام محمد قمی رئیس سازمان تبلیغات انقلاب اسلامی و حجت‌الاسلام مجید باباخانی رئیس سازمان هیئت‌ها و تشکل‌های دینی کشور و نیز نمایندگان تشکل‌های هیئتی در فرهنگستان هنر برگزار شد.

حجت الاسلام باباخانی در این نشست با اشاره به جایگاه هیئت‌ها در جهاد تبیین اظهار داشت: تحقق فرمایشات رهبر انقلاب که تاکنون در کشور رقم نخورده با جهاد تبیین امکان پذیر هست از این رو در نشستی ۲ روزه ظرفیت هیئت‌های کشور و اینکه آیا کانونی برای جهاد تبیین هستند یا نه مورد بررسی قرار گرفت. در اسفندماه نیز قرار هست هم افزایی صورت بگیرد و هر هیئت و مجموعه‌ای از اتفاقاتی که در موضوع جهاد تبیین، رقم زده اند صحبت کنند.

وی در ادامه افزود: در خصوص هیئت‌های کشور سه کار باید صورت بگیرد اول اینکه به بحث نظری نزدیک شویم، دوم اینکه ببینیم چه کاری در تشکل‌های پیشرو انجام شده هست و آیا نسبتی با جهاد تبیین دارد یا نه و سوم اینکه برای ادامه مأموریت نقشه آینده را ترسیم کنیم. از مجموعه‌های فاخر که طرح‌های ملی دارند کمک گرفته می‌شود تا ایده‌های مطرح شده بتوانند اجرایی شوند و زیرساخت‌های مالی و سخت افزاری را برای این کار فراهم کنیم.

باباخانی همچنین بیان کرد: رسیدن به تعریف مشترک و در ادامه نقشه مشترک برای رسیدن به یک بسته تبیینی، نسخه واحدی ندارد. هرکدام از هیئت‌های شرکت کننده دارای سبک هستند و از این رو طراحی شرایط تبیینی سخت هست با این نگاه سختگیرانه باید به طرح مشترکی برسیم. ما حتی در مورد مسائل واضحی مثل حجاب که مبانی روشنی دارند وقتی در جامعه بخواهند عملیاتی بشوند با پیچیدگی‌هایی رو به رو هست از این رو احتیاج به طراحی مشترک و گفتگوی بیشتر داریم. امیدواریم در رویدادی که اسفندماه برگزار می‌شود آنچه هیئت‌ها در حوزه جهاد تبیین انجام داده اند روایت شود.

رئیس سازمان هیئت‌ها و تشکل‌های دینی کشور تصریح کرد: در خصوص وضعیت کیفی هیئت ها رصدی که انجام شده نشان می‌دهد در حوزه افکار سنجی و کیفیت سنجی کاری صورت نگرفته از این رو می‌توانیم از روایت هیئتی‌ها وضعیت سنجی کنیم.

وی در پایان اشاره کرد: انتظار ما این هست اصحاب اندیشه به هم فکری بپردازند و ببینند در میدان جهاد تبیین چه باید کرد. در ادامه این نشست تعدادی از فعالان عرصه هیئت و تشکل‌های هیئتی به ارائه نقطه نظرات خود پرداختند.

انتهای پیام/ 121

گروه فرهنگ دفاع‌پرس ـ رسول حسنی؛ حضرت زهرا (س) به سند آیات قرآن کریم و احادیث پیامبر اسلام (ص) و ائمه اطهار (ع) برترین شخصیت همه تاریخ بشیریت هست. این شخصیت عظیم که مانند و نظیری ندارد، هنوز ناشناخته مانده هست. همه زندگی آن حضرت از ولادت تا شهادت هنوز در پس پرده ابهام قرار دارد. 

البته شناخت حضرت زهرا (س) نه تنها سهل نیست بلکه دشوار و حتی غیر ممکن هست چرا که درک وجودی ایشان مانند شناخت شب قدر هست. با این همه در درک و شناخت شخصیت حضرت زهرا (س) نباید دچار غفلت شویم و به سمت شناخت ایشان حرکت نکنیم. مسلما در این مسیر نیاز به استادر مبرز، حکیم و جامع‌الطراف داریم تا در طی مسیر دچار انحراف نشویم.

رهبر معظم انقلاب اسلامی که خود در تاریخ اسلام کارشناسی برجسته و صاحب‎رای هست بیانات بلند و قابل تاملی در شناساندن حضرت زهرا (س) دارند. در ایام شهادت آن حضرت مروری داریم بر سخنان امام خامن‌های درباره ویژگی‌های حضرت فاطمه زهرا (س) که در سال‌های متمادی و به مناسبت مختلف ایراد شده هست.

قسمت دهم این گزارش را در ادامه می‌خوانید:

عظمت امیرالمومنین (ع) در کلام حضرت زهرا (س)

شهادت امیرالمومنین (ع) مصیبتی نیست که در برهه‌ای از زمان اتفاق افتاده باشد و الان ما به یاد آن اشک بریزیم؛ نه، این مصیبتِ همیشه زمان هست. مصیبت شهید کردن امیرالمؤمنین (ع)، فقط برای آن زمان خسارت نیافرید؛ برای طول تاریخ بشر خسارت ایجاد کرد. حضرت فاطمه زهرا (س) بیست‌وپنج سال قبل از این تاریخ در بستر بیماری به زنان مدینه فرمود اگر علی را بر سر کار می‌گذاشتند، راه زندگی را بر مردم هموار می‌کرد. نمی‌گذاشت ذره‌ای آسیب ایجاد کند؛ کار را پیش می‌برد و از هر آسیبی هم جلوگیری می‌کرد. بهترین شکل حکومت کردن این هست که حکومت به مردم زخم نزد؛ زندگی مردم را هم از لحاظ مادی و معنوی آباد کند. اینها را حضرت فاطمه زهرا (س) آن روز فرمود. 
بیانات در خطبه‌های نماز جمعه ۱۵ آبان ۱۳۸۳

الگوی ماندگار

ما خواسته‌ایم حضرت فاطمه زهرا (س) را به عنوان الگو میان خودمان مطرح کنیم. یک زن جوان، یک دختر جوان، که زندگی‌اش، زندگی معمولی؛ لباسش، لباس فقرا؛ کارش در خانه جمع و جور کردن بچه‌ها و مدیریت خانه و کدبانویی این خانه کوچک و دستاس کردن هست و آن کوه معرفت و دریای عظیم علم و دانش در وجود اوست.

قرآن چهار زن را اسم آورده که این چهار زن الگویند؛ دو الگوی نیکان عالم، دو الگوی بدان عالم. «ضرب اللَّه مثلاً للّذین کفروا امرأة نوح و امرأة لوط» زن نوح و زن لوط. «کانتا تحت عبدین من عبادنا صالحین فخانتاهما» این دو نمونه زنانه برای مردمان کافر در طول تاریخ هستند. وقتی خدای متعال در قرآن می‌خواهد کفار، نمونه وجود کفرآمیز و کفران‌کننده نعمت خدا را معرفی کند، به جای فرعون و نمرود و افراد دیگر، دو زن را مثال می‌زند؛ زن نوح و زن لوط، که در‌های رحمت الهی به روی اینها باز و همه امکانات برای عروج و رفعت اینها آماده بود و دو پیغمبر، آن هم پیغمبری مثل نوح و لوط، شوهران اینها بودند که در خانه آنها زندگی می‌کردند و حجت بر آنها تمام بود؛ اما این دو زن قدر این نعمت‌ها را ندانستند و «فخانتاهما»؛ به شوهر‌هایشان خیانت اعتقادی و مسلکی کردند؛ راه را کج کردند. 

شوهر‌ها با این‌که پیغمبر بودند و مقام عالی داشتند، به درد این زن‌ها نخوردند؛ خدای متعال رودربایستی و رفاقت و خویشاوندی با کسی ندارد. اگر کسی را مورد محبت و لطف و رحمت قرار می‌دهد، با حساب و کتاب هست؛ با تعاریف نیست؛ خدا قوم و خویش کسی نیست. اینها هم با این‌که شوهر‌هایشان پیغمبر بودند، این شوهر‌های پیغمبر نتوانستند این دو زن را از شر غضب الهی نجات بدهند؛ اینها شدند نمونه کافران همه تاریخ. 

در نقطه مقابل، باز خدای متعال دو زن را به عنوان نمونه مؤمنان ذکر می‌کند: «و ضرب اللَّه مثل للّذین امنوا امرأة فرعون اذ قالت ربّ ابن لی عندک بیتا فی الجنّة و نجّنی من فرعون و عمله» یکی زن فرعون و دیگری، حضرت مریم (س). آن زن اول، قصر فرعونی آسیه را مجذوب نکرد؛ زن پرورش‌یافته در بساط فرعونی، کسی که زن فرعون هست و لابد پدر و مادر و خاندانش هم از همین طواغیت بودند، در نهایت راحت و نعمت و رفاه و عزت ظاهری بود و زندگی می‌کرد؛ اما ایمان حضرت موسی (ع) دل او را برد و تصرف کرد؛ به موسی ایمان آورد. وقتی ایمان آورد و راه را شناخت، همه آن راحت و رفاه را کنار گذاشت و دیگر آن قصر باعظمت در مقابل او جاذبه‌ای نداشت؛ گفت: من خانه بهشتی را ترجیح می‌دهم؛ زندگی دنیا ارزشی ندارد. 

حضرت مریم هم: دامن خود را پاک و پاکیزه نگهداشت؛ اینها ارزش‌های انسانی هست. این چهار زن فقط نمونه و نماد برای زن‌ها نیستند، بلکه نمونه و نماد برای همه زن‌ها و مرد‌ها هستند. آن دو زن با این‌که باب رحمت جلوی آنها باز بود، به آن راه نرفتند و از آن استفاده نکردند؛ به معنویت به‌خاطر چیز‌های پست و حقیر پشت کردند؛ یک چیز کوچک این دل‌های ضعیف را به خودش جذب می‌کند و آنها را از راه حق منحرف می‌کند و می‌شوند نماد کفار و انسان ناسپاس در مقابل خدا. اما دو زن دیگر، نماد ارزش‌هایند. او برایش جاذبه معنویت و جاذبه سخن حق آن‌قدر زیاد هست که به همه بساط و دستگاه فرعونی پشت‌پا می‌زند، این یکی هم پاکیزگی و پاکدامنی و وارستگی دارد.

حضرت فاطمه زهرا (س) همه این فضایل را با هم داراست. چون «و اصطفاک علی نساء العالمین» درباره حضرت مریم (س) در قرآن هست و سیده نساء عالمین، در روایت هم دارد که او سرور زنان عالم در زمان خودش بود، ولی حضرت فاطمه زهرا (س) سرور زنان عالم در همه ادوار تاریخ هست این الگوست. ما امروز به این الگو احتیاج داریم.
بیانات در دیدار مداحان ۱۷ تیر ۱۳۸۳

انتهای پیام/ 161