حضرت عباس

گروه حماسه و جهاد دفاع‌پرس ـ سیده محدثه هاشمی‌زاده؛ رزمندگان اسلام در دوران دفاع مقدس با آگاهی نسبت به این موضوع که ممکن است اسیر، زخمی و یا شهید شوند، به میدان نبرد می‌رفتند. آن‌ها دل در گرو رهبر و آرمانی بسته بودند که راه حقیقت و اسلام ناب را به آن‌ها نشان می‌داد. اسلامی که به خاطر برقراری احکام آن در سرزمین‌شان، سال‌ها رنج و مرارت زندان، تبعید، شکنجه و شهادت بهترین دوستان، برادران و عزیرانشان را متحمل شده بودند.

درست زمانی که انقلابشان به پیروزی و ثمر رسیده بود، جنگ را به کشورشان تحمیل کردند که باعث شد جوانان غیرتمند و با شهامت این سامان وارد صحنه نبرد شوند.

جوانان به تأسی از حضرت اباالفضل (ع) پرچمدار و علمدار کربلا به جبهه‌های جنگ در دوران دفاع مقدس می‌رفتند و در این مسیر هر سختی‌ای را به جان می‌خریدند. هنگامی که مجروح می‌شدند هیچ انتظار و توقعی نیز نداشته و ندارند و همواره به این نکته اذعان دارند که به خاطر اعتلای دین حق به جبهه‌ها رفته‌اند. آن‌هایی که سال‌ها در هیئت‌ها عزاداری می‌کردند و علمدار و پرچمدار بودند این‌بار در جبهه نبرد به علمدار کربلا اقتدا کرده و جانباز شدند.

وقتی وارد آسایشگاه جانبازان می‌شوی چهره‌های مقاوم و نستوهی را می‌بینی که سال‌ها پیش از این، مردان جبهه حق در میدان کارزار بوده‌اند و در حال حاضر در جهادی بزرگ‌تر، مشغول تهذیب نفس هستند و عزم جهادی و روحیه مقاومت و ایثار را در صولتشان نظاره می‌کنی. مردان جبهه حق که دیروز جنگاورانی دلیر بودند، امروز هم انسان‌هایی وارسته و عاشق هستند که بیش از همهء آنچه در دنیا و پیرامونشان می‌گذرد به اخلاق و منویات رهبری توجه دارند.

به خود نمی‌اندیشند، چرا که ارزش‌ها، اخلاق و فضای جامعه اسلامی برای آن‌ها دغدغه شده است. جانباز خودش را جزئی از جامعه می‌بیند، کارش را کوچک می‌شمرد، ولی وظیفه خودش در قبال جامعه را بزرگ احساس می‌کند. یاد سنگر و نماز شب و خودسازی‌های جبهه می‌کند و می‌گوید برای آن ارزش‌ها و تداوم مسیر حق نباید از فضا‌ی دوران دفاع مقدس غفلت کنیم. به بنده‌های خدا و کارهایشان احتیاجی نیست و چشم امیدمان به سرچشمه لایزال هستی است و عاقبت به خیری و رضای خدا را طلب می‌کنند.

در دوره‌ای که از دفاع مقدس گذشته و بسیاری از نسل جوان جنگ را ندیده و آن را لمس نکرده‌اند، هنوز بدن جانبازان تیر و ترکش دارد، هنوز زخم‌ها و درد‌های فراوانی دارد، ولی هنوز هم ایثارگری می‌کنند و از جامعه انتظاری ندارند.

انتهای پیام/ 191

گروه حماسه و جهاد دفاع‌پرس: پس از شهادت حضرت زهرا (س)، امیرالمومنین (ع) از برادرش عقیل که در علم نسب‌شناسى آگاهى کامل داشت، درخواست کرد تا از قبیله‌اى که اجدادش از شجاعان و دلیر مردان باشند، همسرى شایسته پیدا کند.

پس از مدتى عقیل زنى از طایفه «بنى کلاب» یعنی فاطمه دختر حزام بن خالد را به امام علی (ع) معرفى کرد که داراى آن ویژگى‌ها بود؛ با ازدواج امیرالمومنین و فاطمه کلابیه، این زن فرزندان حضرت فاطمه (س) را بیشتر از فرزندان خود دوست مى‌داشت؛ فاطمه کلابیه آن قدر به فکر فرزندان حضرت زهرا (س) بود که می‌گفت: «وی را فاطمه صدا نزنند تا این فرزندان با شنیدن نام مادرشان ناراحت نشوند و تاکید داشت وی را خادمه آستان آل‌الله خطاب کنند و خود را کنیز فرزندان حضرت زهرا (س) می‌نامید.»

ثمره ازدواج حضرت علی (ع) با فاطمه کلابیه، چهار پسر رشید به نام‌های عباس، عبدالله، جعفر و عثمان بود؛ از این رو امام علی (ع) او را «ام‌البنین» یعنى مادر پسران نامید و به این نام شهرت یافت؛ پسران ام‌البنین (س) همگی در کنار امام زمان خویش یعنی امام حسین (ع) در کربلا به شهادت رسیدند.

ام‌البنین (س) در طول عمر پربرکت خویش مکررا به فرزندانش، درس ولایت‌مداری می‌داد و از آن‌ها درخواست می‌کرد که در همه حال از ولایت دفاع کنند و پشتیبان امام زمان خود باشند؛ به‌عنوان مثال هنگامی‌که امام حسین (ع) قصد ترک مدینه و تشرف برای حج را داشت که به‌دنبال آن به‌سوی عراق هجرت کردند، ام‌البنین به همراهان سیدالشهدا (ع) سفارش می‌کرد که «چشم و دل مولایم امام حسین (ع) و فرمان‏بردار او باشید.»

در تاریخ آمده پس از واقعه کربلا، بشیر که فرستاده امام سجاد (ع) بود در مدینه ام‌البنین (س) را ملاقات می‌کند تا خبر شهادت فرزندانش را به او بدهد، اما ام‌البنین (س) پس از دیدن او می‌گوید: «ای بشیر! از امام حسین (ع) چه خبر داری؟ بشیر گفت: خدا به تو صبر دهد که عباس تو کشته گردید. ام‏‌البنین (س) فرمود: از حسین (ع) مرا خبر ده!» بشیر خبر شهادت بقیه فرزندان او را هم اعلام کرد، ولی ام‏‌البنین پیوسته از سیدالشهدا (ع) خبر می‏گرفت و با بصیرتی بی‌نظیر می‌گوید: «یا بشیر اَخْبِرْنِی عَنْ اَبِی عَبْدِاللّه (ع) أولادی وَ مَن تَحتَ الخَضراء کُلُّهُم فداءُ لأبی عَبدِاللهِ الحُسین (ع)» یعنی‌ ای بشیر خبر از (امام من) اباعبدالله الحسین (ع) بده. فرزندان من و همه آنچه زیر این آسمان است فدای اباعبدالله (ع) باد.

ام‌البنین (س) مظلومیت امام حسین (ع) را به گوش نسل‌های آینده رساند

ولایت‌مداری و بصیرت ام‌البنین (س) پس از واقعه عاشورا، مثال‌زدنی بود؛ این مادر چهار شهید کربلا، با استفاده از مرثیه‏‌خوانی و نوحه‌سرایی، ندای مظلومیت امام حسین (ع) و یاران باوفایش را به گوش نسل‏‌های آینده رساند تا در اجر شهدای کربلا شریک باشد؛ ام‌البنین (س) تا آخر عمر مبارک خود، نام مبارک حضرت سیدالشهدا (ع) را تکرار می‌کرد و مدافع حریم اهل‌بیت (علیهم‌السلام) بود.

ام‌البنین (س) پس از وفات حضرت زینب کبری (س) دارفانی را وداع گفت؛ تاریخ‏نگاران سال ارتحال او را متفاوت نگاشته‏‌اند، به‌طوریکه عده‏‌ای آن را سال ۷۰ هجری قمری بیان کرده‏‌اند و عده دیگری تاریخ وفات ایشان را سیزدهم جمادی‌الثانی سال ۶۴ هجری قمری دانسته‌اند که نظر دوم از شهرت بیشتری برخوردار است؛ در ایران اسلامی نیز سیزدهم جمادی‌الثانی به نام «روز تکریم مادران و همسران شهد» ثبت شده است.

طی این چهار دهه مادران و همسران شهدا در جمهوری اسلامی ایران از شهدای انقلاب اسلامی و امنیت گرفته تا شهدای هشت سال دفاع مقدس و مدافعان حرم، ام‌البنین (س) را الگوی خود قرار داده‌اند و به تاسی از ایشان، حمایت از امام زمان خویش، ولایت‌مداری و بصیرت را سرلوحه منش و روش‌شان قرار داده‌اند.

رهبر معظم انقلاب اسلامی در دیدار خود با خانواده شهید محسن فخری‌زاده دانشمند برجسته دفاعی و هسته‌ای کشورمان به نکته‌ای مهم در خصوص همسران شهدا اشاره کردند؛ ایشان تاکید کردند که همسران شهدا در اجر آن‌ها شریک هستند. به‌راستی که همسران و مادران تمامی شهدا از جمله شهدای ایران اسلامی در اجر و ثواب خون فرزندان و همسرانشان شریک خواهند بود.

گزارش از مهدی مهدیار

انتهای پیام/ ۴۲۱