امام صادق (ع)؛ احیاگر دین خدا
به گزارش مجاهدت از گروه فرهنگ و هنر دفاع‌پرس- علی عبدالصمدی؛ هفدهم ربیع الاول مصادف با میلاد با سعادت ختم رسل، خاتم الانبیاء، زینت الاوصیا، محمد ابن عبدالله صلوات الله علیه و آله و سلم و نیز زادروز موسس مذهب جعفری حضرت امام جعفر صادق علیه السلام است.
بنا بر روایات اهل تشیع، هفدهمین روز از ربیع الاول سالروز میلاد با سعادت حضرت محمد مصطفی (ص) خاتم الاوصیا است. ایشان فرزند عبدالله و آمنه و نوه‌ی عبدالمطلب کلیددار و امین خانه‌ی کعبه بودند. مدتی پیش از تولد ایشان پدرشان از دنیا رفت و امنه و محمد در کنار عبدالمطلب زندگی می‌کردند پس از وفات عبدالمطلب، عموی گرامی ایشان ابوطالب مسئولیت نگهداری ایشان را بر عهده گرفت.
محمد در دوران جوانی بازرگان امین و معتمدی شد تا جایی که با زنی تاجر، موحد و پارسا به نام خدیجه ازدواج کرد. ایشان در چهل سالگی به پیامبری مبعوث شدند و تا شصت و سه سالگی یعنی آخرین لحظه‌ی حیات طیبه‌ی خود دست از تبلیغ و ترویج دین اسلام بر نداشتند. دوران بیست و سه ساله نبوت ایشان سراسر وقایع و رویداد‌های پر فراز نشیب بود. گرایش ستم دیدگان به سوی اسلام ناب محمدی، آزار و اذیت مومنان در مکه، شهادت سمیه و یاسر و بسیاری بی عدالتی‌های دیگر باعث شد تا ایشان تصمیم به مهاجرت به یثرب بگیرند؛ همان یثربی که بعد‌ها مدینه النبی نام گرفت. غزوات و جنگ‌های زیادی در طول حیات و نبوت ایشان روی داد، اما اهم درگیری بین مسلمانان و مشرکان قطعا جنگی بود که منجر به فتح مکه شد. ابوسفیان تسلیم شد و اسلام آورد.
مهم‌ترین ثمره و نتیجه‌ی حیات نبوی تربیت مسلمانان راستینی است که هر کدام الگویی تمام عیار برای تمامی جوامع بشری هستند. حضرت فاطمه زهرا سلام الله علی‌ها الگوی زنان عالم، حضرت علی علیه السلام، قهرمان بی بدیل تاریخ بشریت، امام حسن علیه السلام اسوه‌ی عفو، بخشش و صبر، امام حسین علیه السلام نماد مقاومت و ایثار همگی تربیت شده‌ی دامان پر مهر و عطوفت رسول الله بوده اند. تربیت اسلامی ایشان بر روی صحابه نیز تاثیر مستقیمی داشته است و علم و دانش بسیاری از صحابه ناشی از آموزش‌های حضرت محمد صلوات الله علیه و آله است.
مجموعه‌ی کاملی از خصائص علمی و اخلاقی نبوی به نواده‌ی ایشان حضرت امام جعفر صادق علیه السلام به ارث رسید. امام صادق (ع) از سمت پدری فرزند امام باقر العلوم، نوه‌ی امام سجاد، نتیجه‌ی امام حسین و از نسل مولا علی علیه السلام هستند و از سمت مادری فرزند ام فروه دختر محمد ابن ابی بکر بوده اند. در حقیقت تاسیس مذهب جعفری توسط ایشان تجلی و تبلور دوباره‌ی آموزه‌های پاک، زلال و نورانی اسلام ناب محمدی است. علم اللهی رسول الله در سیره امام جعفر صادق متجلی می‌شود. تاسیس مذهب جعفری به دست امام صادق (ع) احیاء دوباره‌ی دین اسلام بود در دورانی که بنی امیه رو به اضمحلال بود و خلافت صفاکان بنی عباسی در حال شکل گیری بود. آن امام همام با دوری گزینی از سیاست‌های شوم دو جناح که هر دو ادعای مسلمانی نیز داشتند، اهتمام در زنده نگهداشتن آیین حقیقی اسلام ورزیدند.
نتیجه‌ی آموزه‌های امام صادق علیه السلام تاسیس مکتب بزرگی بود که بسیاری از علمای اسلام خواه شیعه خواه اهل سنت، تلمذ ایشان را کردند و از ایشان مستفیض شدند. زراره ابن اعین، یزید ابن معاویه عجلی، ابوبصیر مرادی، محمد ابن مسلم ثقفی کوفی، جابر ابن حیان، مالک ابن انس، ابو ضمره مدنی، حاتم ابن اسماعیل حارثی و… از زمره‌ی علمای شیعه و اهل سنتی بودند که در تلمذ و یا نقل احادیث ایشان و پدر بزرگوارشان امام باقرالعلوم (ع) در جهان اسلام شناخته شده هستند.
این روز با سعادت فرصت مغتنمی جهت شناخت هر چه بیشتر اهل بیت و سیره‌ی ایشان و شناساندن آن به سایر ادیان و مذاهب جهان است.
انتهای پیام/۱۳۳
این مطلب به صورت خودکار از این صفحه بارنشر گردیده است
امام صادق (ع)؛ احیاگر دین خدا بیشتر بخوانید »
