حنیف غفاری

نسل‌کشی در غزه و بازی با کلمات غربی‌ها

نسل‌کشی در غزه و بازی با کلمات غربی‌ها


گروه سایر رسانه‌های دفاع‌پرس – حنیف غفاری؛ سران اتحادیه اروپا تمام قد از نسل کشی و جنایت‌های رژیم اشغالگر قدس در نوار غزه حمایت کرده اند. در عین حال، نگرانی‌های اتحادیه اروپا درباره خسارت‌هایی که در آینده ممکن است گریبانگیر تل آویو، واشنگتن و غرب شود، هر روز افزایش می‌یابد. ورود بی محابای صهیونیست‌ها به جنگ زمینی در غزه از سویی و اطلاعاتی که از شکاف جدی میان فرماندهان ارتش رژیم اشغالگر قدس به دستگاه‌های امنیتی غرب مخابره شده است، هزینه‌های بازی اروپا را در زمین تل آویو به شدت افزایش داده است.

در این میان، اروپاییان دست به واژه سازی می‌زنند تا به واسطه آن تا حدودی قدرت مدیریت صحنه را به سود منافع خود و صهیونیست‌ها پیدا کنند، اما جبهه مقاومت و اکثریت قریب به اتفاق افکار عمومی دنیا تسلیم گزاره‌های القایی و کاذب نمی‌شوند.

به تازگی جوزپ بورل، مسئول سیاست خارجی اتحادیه اروپا در سخنان خود از کلید واژه‌ای با عنوان توقف بشردوستانه حملات رژیم صهیونیستی به غزه استفاده کرد. واقعیت این است، توقف بشردوستانه به معنای آتش بس واقعی نیست و نوعی تاکتیک در راستای آزادی اسیران صهیونیست، بازتعریف مناسبات مخدوش ارتش رژیم صهیونیستی، القای کاذب نوع دوستی اروپاییان و درنهایت، آماده سازی سریع صهیونیست‌ها برای حملات بیشتر (در آینده‌ای نزدیک) علیه نوار غزه است.

اصلی‌ترین دغدغه سیاستمدارانی مانند امانوئل مکرون رئیس جمهور فرانسه، ریشی سوناک نخست وزیر انگلیس و اولاف شولتز صدراعظم آلمان نابودی مطلق مقاومت در غزه و تبدیل منطقه به حیاط خلوت رژیم اشغالگر قدس است. اصرار پشت پرده اروپاییان بر ایده کوچ اجباری ساکنان غزه به نقاط دیگر در همین راستا ارزیابی و تحلیل می‌شود.

اتحادیه اروپا که از کشتار بیش از ۳ هزار کودک فلسطینی با عنوان ادعایی «دفاع مشروع صهیونیست‌ها» یاد می‌کند، کمترین دغدغه‌ای درباره ایجاد حاشیه‌ای امن برای زندگی ساکنان نوار غزه نداشته است، ندارد و نخواهد داشت. واژه سازی‌ها و مصداق یابی‌های انحرافی افرادی همچون بورل و دیگر مقام‌های اروپایی نه تنها با هدایت و مدیریت سران کاخ سفید و رژیم صهیونیستی انجام می‌شود، بلکه ترویج آن‌ها از سوی رسانه‌های غربی نیز کاملاً هدفمند شکل می‌گیرد.

حماس و دیگر اضلاع محور مقاومت نسبت به ماهیت واژه سازی‌ها و اهداف پشت پرده آن به خوبی آگاه هستند. خرید زمان برای احیای کالبد بحران زده رژیم اشغالگر قدس با عزم مقاومت در مواجهه تمام عیار برابر اشغالگران مواجه شده و قدرت مانور افرادی همچون بورل و دیگران را سلب کرده است. فراموش نکنیم بخش مهمی از بازی خونین مشترک آمریکا، رژیم اشغالگر قدس و اتحادیه اروپا در نوار غزه معطوف به خلق فرامتن‌ها و الگو‌های تبلیغاتی و رسانه‌ای جدید حول میدان نبرد شکل می‌گیرد.

آنچه مانع تثبیت چارچوب‌های خطرناک غربی‌ها می‌شود، منظومه مقاومت و قدرت تحلیل بازی دشمن از سوی اضلاع و متعلقات آن است. قطعاً تل آویو و حامیان غربی‌اش در ابعاد فرامتنی جنگ غزه نیز همانند ابعاد عملیاتی و متنی آن بازنده‌ای تمام عیار خواهند بود.

منبع: راهبرد معاصر

انتهای پیام/ ۱۳۴

این مطلب به صورت خودکار از این صفحه بارنشر گردیده است

نسل‌کشی در غزه و بازی با کلمات غربی‌ها بیشتر بخوانید »

بازی خوردن سیاسی زلنسکی از ناتو

بازی خوردن سیاسی زلنسکی از ناتو



دبیرکل ناتو تلاش کرد با نوعی گفتاردرمانی کاذب، اوکراین را در صحنه جنگ با روسیه حفظ کند. در صورت ادامه جنگ اوکراین یا حتی انعقاد پیمان صلح، این کشور جایی در ناتو نخواهد داشت.

به گزارش مجاهدت از مشرق، حنیف غفاری طی یادداشتی نوشت: ولودیمیر زلنسکی، رئیس‌جمهور اوکراین از سران ناتو به‌شدت عصبانی است. این خشم نهفته بعضاً در مواضع وی و وزیر امور خارجه دولتش در زمینه ناکافی بودن حمایت‌های میدانی و نظامی غرب از کی یف ظهور و بروز می‌یابد.

زلنسکی و همراهانش به وضوح دریافته‌اند دیگر باید رؤیای عضویت در ناتو را برای همیشه به فراموشی بسپارند، زیرا در هرگونه پیمان صلحی که با مسکو در آینده‌ای نزدیک یا دور منعقد شود، عضویت نداشتن اوکراین در پیمان آتلانتیک شمالی کف خواسته ها و مطالبات کاخ کرملین خواهد بود.

نکته قابل توجه اینکه بازیگران غربی نیز این مطالبه را از هم‌اکنون پذیرفته‌اند و در اتاق‌های فکری که با هدف بررسی ابعاد جنگ اوکراین و آینده‌پژوهی آن در غرب (آمریکا و اروپا) برگزار می‌شود، گزینه احتمالی همچون عضویت اوکراین در ناتو برای همیشه کنار گذاشته شده است.

در چنین شرایطی ینس استولتنبرگ، دبیرکل ناتو برای نخستین بار پس از وقوع جنگ اوکراین به کی‌یف سفر کرد و دوباره به زلنسکی وعده‌های پوچ در زمینه عضویت کشورش در ناتو داد. رهبران ناتو از سال ۲۰۰۴ میلادی (زمان وقوع انقلاب نارنجی) وعده داده بودند اوکراین روزی به ائتلاف سازمان پیمان آتلانتیک شمالی ملحق خواهد شد و استولتنبرگ این وعده را در ۱۴ ماه گذشته تکرار کرده؛ گرچه این سازمان هیچ جدول زمانی برای عضویت اوکراین تعیین نکرده است.

دبیرکل ناتو در نشست مطبوعاتی کی‌یف با خبرنگاران اوکراینی گفت: اجازه دهید واضح بگویم، جایگاه واقعی اوکراین در خانواده اروپا-اقیانوس اطلس است. جایگاه واقعی اوکراین در ناتوست.

در ماورای نمایش تبلیغاتی دبیرکل ناتو، زلنسکی صرفاً بر روی وعده‌های بر زمین مانده سران ناتو مبنی بر تجهیز نظامی کامل‌تر اوکراینی‌ها تمرکز کرد و نسبت به از دست رفتن کنترل حداقلی ارتش اوکراین بر بخش‌هایی از شهر راهبردی باخموت هشدار داد. به عبارت بهتر، حتی زلنسکی این بار (برخلاف همیشه) کمترین اشاره‌ای به سخنان استولتنبرگ نکرد، زیرا به وضوح می‌داند تاریخ مصرف وعده‌های غرب درباره عضویت اوکراین در ناتو مدت‌هاست پایان یافته است.

این بار نیز دبیرکل ناتو تلاش کرد با نوعی گفتاردرمانی کاذب، اوکراین را در صحنه جنگ با روسیه حفظ کند. فراموش نکنیم، در صورت ادامه جنگ اوکراین یا حتی انعقاد پیمان صلح میان دو طرف منازعه، این کشور جایی در ناتو نخواهد داشت. چندی پیش مقام‌های ارشد فرانسوی به صراحت اعلام کردند، در بهترین حالت ممکن اوکراین در آینده می‌تواند حکم یکی از شرکای ناتو را ایفا کند؛ اما عضویت در پیمان آتلانتیک شمالی موضوعی نیست که بتوان آن را درباره اوکراین محقق کرد.

برخی کشورهای دیگر عضو ناتو مانند اسپانیا، ترکیه، مجارستان و … نیز فارغ از شرایط حاکم بر دوران جنگ، مخالف کلیت عضویت اوکراین در پیمان آتلانتیک شمالی هستند، زیرا به حفظ روابط سیاسی، اقتصادی و حتی نظامی خود با روسیه و حتی در مواردی گسترش این رابطه اعتقاد دارند. در چنین شرایطی سخنان استولتنبرگ در کی‌یف حتی برای سران ناتو نیز محلی از اعراب ندارد، طبعاً تکلیف امثال زلنسکی کاملاً مشخص است.

منبع: فارس

این مطلب به صورت خودکار از این صفحه بارنشر گردیده است

بازی خوردن سیاسی زلنسکی از ناتو بیشتر بخوانید »

جنگ اوکراین و آمریکای غرق در بحران‌های خودساخته

جنگ اوکراین و آمریکای غرق در بحران‌های خودساخته



«حنیف غفاری» کارشناس مسائل بین‌الملل در یادداشتی با اشاره به اظهارات رئیس سازمان سیا می‌نویسد: برخلاف تصور اولیه مقام‌های آمریکایی، جنگ اوکراین نمی‌تواند مصداق تنش مدیریت‌شده در نظام بین‌الملل باشد.

به گزارش مجاهدت از مشرق، «حنیف غفاری» کارشناس مسائل بین‌الملل، در یادداشتی به ارائه دیدگاه‌های خود در خصوص جنگ اوکراین و رمزگشایی از سخنان رئیس سازمان سیا در این خصوص پرداخته و این چنین می‌نویسد: گذشت یک سال از جنگ اوکراین، قدرت خطرپذیری روسیه را در برابر اقدامات تحریک‌آمیز واشنگتن علیه مسکو دوچندان کرده و افزایش مخالفت‌ها با استمرار جنگ اوکراین در غرب در شکل‌گیری این روند بی‌تأثیر نبوده است، ویلیام برنز، رئیس سازمان اطلاعات مرکزی آمریکا (سیا) به تازگی در گفت و گو با شبکه «سی.بی.اس» نکات قابل تأملی درباره دغدغه‌های امنیتی آمریکا در نظام بین الملل بیان کرد.

در بخشی از این مصاحبه درباره جنگ اوکراین اعتراف کرد، روابط خصمانه آمریکا و روسیه به حد کنترل ناپذیری رسیده است. وی گفت: فکر می‌کنم حتی در شدیدترین روابط خصمانه با روسیه قرار داریم و در این وضعیت نیز باز نگه داشتن خطوط ارتباطی مهم است. در حال حاضر تماس زیادی با روسیه وجود ندارد.

رمزگشایی از سخنان رئیس سازمان سیا چندان دشوار نیست. برنز خواسته یا ناخواسته از شکست راهبرد «خلق تنش های مدیریت شده» درحوزه امنیتی و سیاست خارجی آمریکا پرده برداشت. حدود یک سال قبل، زمانی که اصرار ناتو مبنی بر گسترش ناتو به شرق و محاصره راهبردی روسیه به عاملی برای واکنش روسیه و آغاز جنگ اوکراین تبدیل شد، مقام های آمریکایی معتقد بودند بحرانی کنترل شده یا قابل کنترل را برای مهار بازی روس ها در نظام بین الملل خلق کرده‌اند.

اتخاذ سیاست‌های مداخله جویانه خطرناک تسلیحاتی در جنگ اوکراین از سوی آمریکا و پیشبرد راهبرد نخ نمای «هم جنگ هم صلح» در برخی برهه‌های زمانی یک سال اخیر نشان می‌داد واشنگتن در این معادله خود را متغیری مستقل و دیگران ازجمله روسیه را متغیری وابسته پنداشته و این درحالی است که حتی برخی اعضای ناتو مانند مجارستان، یونان، کرواسی و… نیز پیروی مطلق از دستورات آمریکا را در جنگ اوکراین در دستورکار قرار ندادند و در مواردی با خواسته‌های واشنگتن در این منازعه پیچیده مخالفت کردند.

آمریکا حتی در درون ناتو نیز نتوانست به فرمانده بلامنازع یا همان متغیر مستقل مطلق تبدیل شود؛ در چنین وضعیتی نسبت روسیه با آمریکا مشخص است. گذشت یک سال از جنگ اوکراین ، قدرت خطرپذیری روسیه را در برابر اقدامات تحریک آمیز واشنگتن علیه مسکو دوچندان کرده و افزایش مخالفت ها با استمرار جنگ اوکراین در غرب در شکل گیری این روند بی تأثیر نبوده است.

اظهارات برنز نشان می‌دهد، برخلاف تصور اولیه مقام‌های آمریکایی، جنگ اوکراین نمی‌تواند مصداق تنش مدیریت شده در نظام بین‌الملل باشد. ابراز نگرانی رئیس سازمان سیا از بسته شدن خطوط ارتباطی روسیه و آمریکا بازتابی از نگرانی بزرگتر وی مبنی بر بروز رفتارهای غیر قابل پیش بینی از سوی مسکوست. در این صورت، واشنگتن نه تنها قدرت مدیریت بحران خودساخته‌ای به نام جنگ اوکراین، بلکه قدرت پیش بینی صحنه در دیگر نقاط جهان را نیز از دست خواهد داد.

توهم‌پردازی نظریه‌پردازان دموکرات و جمهوری‌خواه که مبتنی بر پیش فرض تسلط مطلق آمریکا بر پدیده‌های خودساخته شکل می‌گیرد، در حال تبدیل شدن به هزینه‌هایی واقعی و جبران‌ناپذیر در سیاست خارجی این کشور است. در چنین شرایطی مدیریت بحران‌ها جای خود را به هضم واشنگتن در بحران‌ها خواهد داد.

این قاعده درباره جنگ اوکراین نیز صادق است. شاید واشنگتن هیچ گاه تا این حد هزینه‌های اصرار خود بر محاصره راهبردی روسیه را به وسیله گسترش ناتو به شرق بالا ندیده است.

این مطلب به صورت خودکار از این صفحه بارنشر گردیده است

جنگ اوکراین و آمریکای غرق در بحران‌های خودساخته بیشتر بخوانید »