حوادث فلسطین

خبرنگاری که تازه بابا شده بود!

یحیی صبیح خبرنگار اهل غزه این‌بار در صفحه اینستاگرامی‌اش میان هزاران پست و استوری که رنگ خون و آوارگی داشت، تصویر متفاوتی منتشر کرده بود. تصویر دختر تازه متولد شده‌اش را که میان پتوی صورتی‌ پیچیده و به صورتش چسبانده بود. بعد از سال‌ها بالاخره خدا دختری را به خانه‌شان هدیه داده بود. یحیی در گوش سنا اذان می‌گفت و سنا بی‌قرار گریه می‌کرد و با انگشتان کوچک ریش‌های بلند بابا را نوازش می‌داد.

یحیی خبر نداشت که این اولین دیدار دختر و پدری‌شان در واقع آخرین دیدارشان است اما سنای یک روزه می‌دانست این آخرین آغوش باباست، می‌دانست این محاسن چند ساعت دیگر در رستوران تایلندی با خون خضاب می‌شوند و خبر شهادت بابایش دست به دست در رسانه‌ها می‌چرخد. رستوران تایلندی بعد از جنگ تقریبا گوشه دنج خبرنگاران غزه شده بود.

هم در خیابان اصلی بود و حضورشان در آنجا رفت و آمد را به محل حوادث آسان‌تر می‌کرد و هم وضعیت برق و اینترنت در آنجا نسبتا بهتر بود. یحیی صبیح هم آن روز بعد از آنکه دخترکش را چند دقیقه‌ای بغل گرفت، راهی رستوران شده بود تا مثل همیشه اخبار را پوشش بدهد و نگذارد یک سطر از جنایت‌‍های اسرائیل هم نانوشته بماند. در آن چند ساعت بارها عکس سنا کوچولویش را نگاه کرده بود. دعا دعا می‌کرد غزه ارام بگیرد و موشک‌های اسرائیلی حداقل همین یک روز دست از سرشان بردارند تا او زودتر به خانه برود و یک دل سیر سنا را بغل بگیرد اما موشک اسرائیلی دقیقاً همان‌جا را نشانه گرفت. و یحیی با دفترچه و دوربینش، خود سوژه‌ی خبری شد که قرار بود دیگران درباره‌اش بنویسند.

آنچه خواندید فقط روایت چند نفر از کسانی است که حوالی آن رستوران نفس می‌کشیدند و اسرائیل زندگی و آرزوهایشان را یک جا با یک بمب از انها گرفت، خدا می‌داند پشت آن میزهای پلاستیکی چند نفر دیگر امید به دلشان سنجاق کرده بودند و انتظار روزهای دیگر زندگی‌شان را می‌کشیدند. خدا می‌داند از آن ۳۳ نفر شهید چند نفرشان عاشق بودند، چند نفرشان مادر بودند و چندنفرشان قرار بود داماد شوند، نمی‌دانم!