حوزه هنری

به گزارش مجاهدت از خبرنگار فرهنگ دفاع‌پرس، نمایشگاه نقاشی سیدعلی میرفتاح با عنوان «سرسبز بود دره من» همزمان با هفته دفاع مقدس با موضوع و محوریت دفاع مقدس و مقاومت عصر امروز (سه‌شنبه) با حضور محمدمهدی دادمان رئیس حوزه هنری، یوسفعلی میرشکاک نویسنده و جمعی از هنرمندان در گالری ابوالفضل عالی حوزه هنری افتتاح شد.

میرفتاح درباره ایده خلق آثار این نمایشگاه اظهار داشت: وقتی اخبار غزه را می‌شنیدم شروع کردم به کار کردن و در فضای مجازی منتشر کردم، ولی جایی نمایش ندادم. از این آثار پنج اثر درباره غزه هست. در فضایی که به غزه بی‌اعتنایی می‌شد من سعی کردم به عنوان یک رسانه عمل کنم، پس در شبکه‌های مجازی منتشر کردم. چون نقاشی ماندگار هست، فکر کردم به ماندگاری مظلومیتی که مردم غزه دارند کمک کند، به‌خصوص برای کودکان غزه که بی‌دفاع هستند و کاری از دستشان برنمی‌آید.

وی به تشریح سبک هنری به کار رفته در این تابلو‌ها و متنی که در کناره هرکدام نقش بسته پرداخت و گفت: تکنیک آکریلیک روی بوم هست و سعی کردم خیلی رئال نباشد. هرچند رئالیسم هست، ولی خیلی در واقعیت گیر نکردم. من بخاطر کار‌های مطبوعاتی خیلی سال بود که کار نمی‌کردم. الان که فراغتی پیدا کردم به این وادی برگشتم و، چون اهل روزنامه‌نگاری و نوشتن هستم و کلمات توی ذهنم می‌آید، این پیوند شعر و کلمه که در کنار تابلو‌ها استفاده کردیم را می‌پسندم.

این هنرمند درباره آثار مربوط به دفاع مقدس عنوان کرد: این آثار پیوندی بود بین حس من نسبت به جنگ و این مقاومتی که الان هست. شروع کردم به مرور عکس‌هایی که از زمان جنگ بود و روی آنها کار کردم و این کار‌ها تولید شدند. دوستان در حوزه هنری اینها را دیدند و پیشنهاد برگزاری نمایشگاه را دادند.

میرشکاک: بنای کار میرفتاح بر تفکر و معناست

یوسفعلی میرشکاک پس از بازدید از نمایشگاه، درباره تفاوت بین آثار هنرمند نقاشی که صرفا در این وادی فعالیت دارد با آثار هنرمندی که دست به قلم و نویسنده‌ای تواناست، گفت: تفاوت کار ایشان با کسی که صرفا نقاش هست و به قول ما بحت و بسیط هست این هست که ایشان بنای کارش بر تفکر و معناست. فرم و تکنیک و رنگ و خط در خدمت معناست. به این معنا که تکنیک معنا را نمی‌خورد و معنا به تکنیک صدمه نمی‌زند؛ آن‌وقت در چند مرحله و ساحت قابلیت تأویل دارد. این ویژگی‌ها هم به‌خاطر سواد ایشان هست. چون فقط ژورنالیست ابتدایی نبود. ایشان آنقدر خواند که نویسنده و منتقد قابلی شد. الحمدلله ما با یکی از مواریث موفق سیدمرتضی آوینی مواجه هستیم.

میرشکاک آثار این نمایشگاه را دارای درجه عالی توصیف کرده و عنوان کرد: اگر این نمایشگاه در کشور‌های دیگر بود برخی تابلو‌ها بلافاصله فروش رفته بود، چون آنها قدر هنر و هنرمند را بهتر می‌دانند. من از گذشته شاهد رشد جناب میرفتاح بودم و دیدم چگونه جوانه‌ای بود که برخاست و قد کشید و در حوزه‌های مختلف ثمر داد.

در حاشیه برگزاری این نمایشگاه، هفت ویدئوپادکست برای معرفی هفت هنرمند که از پیشکسوتان هنر انقلاب هستند، به مخاطبان ارائه شد. این هنرمندان عبارتند از ابوالفضل عالی، حبیب‌اله صادقی، ناصر پلنگی، کاظم چلیپا، حمید شریفی آل هاشم، مصطفی گودرزی و حسین خسروجردی که هنرمندان نسل اول حوزه هنری هستند و آثاری تأثیرگذار در ارتباط با دفاع مقدس از ایشان به یادگار مانده هست.

نمایشگاه «سرسبز بود دره من» از ۴ تا ۱۸ مهر ۱۴۰۳، از ساعت ۹ تا ۱۸، در روز‌های شنبه تا چهارشنبه، در نگارخانه عالی حوزه هنری، پذیرای علاقمندان هست.

انتهای پیام/ 121

به گزارش مجاهدت از خبرنگار گروه فرهنگ دفاع‌پرس، تاریخ جنگ تحمیلی مملو از خاطرات تلخ و شیرین بسیاری هست، خاطراتی که برخی از آنها بار‌ها گفته شده و برخی هنوز در یاد رزمندگان و یادگاران جنگ تحمیلی مانده هست. مرور این خاطرات هر چند بار‌ها و بار‌ها شنیده باشیم هنوز حلاوت خود را از دست نداده هست. 

زنده یاد رسول ملاقلی‌پور از کارگردانان سینمای دفاع مقدس که از همان ابتدای جنگ به عنوان عکاس و مستندساز وارد جبهه‌های نبرد شده بود، خاطرات بسیاری از آن دوران داشت. وی بخشی از این خاطرات را در آثار سینمایی خود برای همیشه ثبت و ضبط کرد.
ملاقلی‌پور همچنین در صد و چهل و چهارمین برنامه شب خاطره که در آذر ۱۳۸۴ در حوزه هنری برگزار شده بود، به نقل یکی از خاطرات خود پرداخت که در ادامه می‌خوانید:

عکاسی بدون نگاتیو

 در جمع خرمشهری‌ها یک عکاسی بود که از بچه‌های قدیمی حوزه هنری بود مشغول عکاسی از رزمندگان خرمشهری بود. من دیدم یک تعدادی از شهرستانی‌ها که نوجوان و پیرمرد و… در بین‌شان بود، ترک هم بین آنها زیاد بود، آمدند که عکس بگیرند؛ گفتند نباید از شما عکس بگیرم بروید واحد خودتان. 

این بچه‌ها که از آنها عکس نگرفته بودند، و در واقع غیر از خرمشهری‌ها از بقیه عکس نگرفتند. برگشتند بین خاکریز‌های موقتی که احداث شده بود. آنجا بغض کردند. من هم در دوره‌ای بودم که در کوله پشتی‌ام دوربین سوپر ۸ و دوربین عکاسی بود. اما من نمی‌توانستم عکس بگیرم از آنها که دلیلش را متوجه می‌شوید. در بین بچه‌ها یک نوجوان ۱۵ ساله بود که اگر اشتباه نکنم عباس نام داشت. در تاریک و روشن هوا دیدم که بغض کرده هست. رفتم پیشش و گفتم: چرا گریه می‌کنی؟ حالا از تو عکس نگرفتند، مهم نیست.

کلی سربه‌سرش گذاشتم تا به حرف آمد و گفت: من پدر و مادر ندارم. در یتیم خانه بزرگ شدم. عشقم کشیده بود یک عکس یادگاری بگیرم. با اینکه کسی را ندارم تا جایی این عکس را بگذارد و راجع من بعد‌ها صحبت بکند، اما دلم می‌خواست این عکس را داشته باشم.

گفتم: خوب این عکس را من می‌گیرم.

گفت: نه. نمی‌خواهم.

من دست کردم تو کوله‌پشتی و دوربین عکاسی‌ام را درآوردم. متوجه یک اتفاق تلخ شدم، وقتی من در دارخوین بودم یادم رفتم بروم اهواز نگاتیو بخرم. فیلم‌های خام من تمام شده بود و دوربین من یا اسلحه من هیچ فشنگی نداشت، خشابش خالی بود. احساس کردم به عنوان یک آدم باید یک حالی باید به این پسر ۱۵ ساله بدهم. فلاش را روی دوربین عکاسی گذاشتم، باطری هم داشت، فلاش بزرگی هم داشتم. شروع کردم میزان کردن آن.

اما عباس با دست جلوی صورتش را گرفت بغض هم داشت که در تاریک و روشن دیده می‌شد. یک فلاش زدم که صورتش را در ویزور دیدم. با خوردن نور فلاش دانه دانه بچه‌های بسیجی که حدودا سه هزار نفر می‌شدند پیدایشان شد. تعدادی از این بسیجی‌ها داشتند سوار کامیون‌ها می‌شدند و در حال خواندن نوحه بودند که بروند دم خط. با خوشحالی آمدند و گفتند: اخوی فیلم داری؟ عکس می‌اندازی؟

گفتم: بله. همه بیایید.

تک تکی، دوتایی، بچه محل بودند، بچه‌های مسجد بودند. من تند تند عکس می‌گرفتم، در حالی که فیلمی وجود نداشت و این جرات را هم نداشتم به اینها بگویم. فیلمی وجود ندارد و همه دارند عکس یادگاری می‌گیرند و به من می‌گویند شماره تلفن بده، آدرس بده، ما کجا بیاییم عکس بگیریم. من مگر جرات می‌کردم در حوزه اندیشه و هنر اسلامی در خیابان حافظ کار می‌کنم.

تنها چیزی که به ذهنم رسید این بود که من از این بسیجی‌ها آدرس بگیرم. گفتم: شما‌ها به من آدرس بدهید، من عکس‌ها را می‌فرستم.

حدود دوهزار یا سه هزار عکس گرفتم و همین تعداد آدرس و شماره تلفن بچه‌ها را گرفتم و ریختم در کوله‌پشتی ام. در حالی که عکسی نگرفته بودم. به هیچ‌کدام هم نگفتم. همه سوار کامیون‌های ده‌تن شدیم. با ترس و لرز حقیقتا نمی‌خواستم بمیرم. می‌خواستم زنده بمانم. می‌خواستم صاحب خانه بشوم، صاحب زندگی بشوم. مثل بقیه آدم‌ها، مثل آن بسیجی‌ها تصمیم نگرفته بودم شهید بشوم.

انتهای پیام/ 161

به گزارش مجاهدت از خبرنگار دفاع‌پرس از اراک، کتاب دریاچه ماهی خاطرات مصطفی یعقوبی، به قلم مهرنوش یعقوبی طی جلسه‌ای در کتابخانه حصیبی اراک با حضور نویسندگان استانی و مدرس و کارشناس کارگاههای آموزشی حوزه هنری کشور، محمد قاسمی پور رونمایی شد.

در ابتدای این جلسه کتاب توسط قاسمی پور مورد نقد و بررسی و در قالب نکات آموزشی، مباحثی مطرح و به سوالات هنرجویان پاسخهایی داده شد.

کتاب «دریاچه ماهی» به تازگی توسط انتشارات سوره مهر منتشر و روانه بازار نشر شده هست. این کتاب خاطرات مصطفی یعقوبی از رزمندگان دوران دفاع مقدس هست. این اثر جنگ را از زاویه دید مصطفی یعقوبی یک روستازاده نقل و تأثیراتی را که بر زندگی او داشته، بازگو می‌کند.

مهرنوش یعقوبی نویسنده «دریاچه ماهی» دختر مصطفی یعقوبی هست که همواره خاطرات دوران خدمت سربازی پدرش برایش جذاب و شنیدنی بوده و تصمیم می‌گیرد این خاطرات را که از کودکی تاکنون از زبان پدرش شنیده بنویسد. از غواصان کربلای ۴، تا شهادت فرمانده‌اش شهید محمود مرادی، از درس‌هایی که پدرش گرفته تا رنج‌هایی که کشیده، از شهادت بهترین دوستش تا تنهایی‌اش در سد دز. این کتاب در ۱۳ فصل نگارش شده که دهه پنجاه و دوران نوجوانی راوی را تا سال ۶۷ و پایان خدمت سربازی روایت می‌کند.

نویسنده گفت‌وگو با مصطفی یعقوبی را از اردیبهشت سال ۱۳۹۸ آغاز و سپس گفت‌وگوها را بر اساس توالی رویدادها و محتوایشان فصل‌بندی و بازنویسی کرده هست. نویسنده به گفته خودش سعی کرده به اصل خاطرات وفادار بماند و آن‌ها را بدون دخل و تصرف روایت کند.

نویسنده در این کتاب تلاش کرده هست بدون اغراق، احساسات و عواطف راوی را به نگارش درآورد و به خواننده کمک کند با فراز و نشیب‌های ماجرا و تحولات فکری و احساسی شخصیت اصلی داستان همراهی و همذات‌پنداری کند. از دیگر موضوعات قابل توجه «دریاچه ماهی» پرداختن به موضوع «خصیصه انسان‌سازی» جبهه هست. چنانکه در دل روایت به تغییر مثبت و رشد فکری، عقیدتی، احساسی و هیجانی راوی پی می‌بریم. اینکه راوی چگونه در مواجهه با حوادث جنگ و جبهه و رویارویی با انسان‌های مختلف، درست در سن بلوغ و خامی، اعزامش به خط مقدم سبب تحولش می‌شود.

این کتاب با ۲۸۶ صفحه، شمارگان ۳۰۰ نسخه و قیمت ۲۵۵ هزار تومان عرضه شده هست. همچنین خاطر نشان می‌کند، این برنامه با مشارکت حوزه هنری، اداره کل حفظ آثار و نشر ارزشهای دفاع مقدس استان مرکزی و نهاد کتابخانه‌های استان برگزار شده هست.

انتهای پیام/