خرمشهر

به گزارش مجاهدت از گروه حماسه و جهاد دفاع‌پرس، عملیات بیت‌المقدس روز دهم اردیبهشت‌ در غرب رودخانه کارون و خرمشهر و با رمز «یا علی بن ابیطالب (ع)» با هدف آزادسازی شهر‌های خرمشهر، هویزه و جاده اهواز – خرمشهر؛ خارج کردن شهر‌های اهواز، حمیدیه و سوسنگرد و نیز جاده اهواز ـ آبادان از برد توپخانه دشمن و همچنین تأمین مرز بین‌المللی به‌ صورت مشترک توسط نیرو‌های سپاه پاسداران و ارتش جمهوری اسلامی ایران انجام شد.

طی این عملیات پنج هزار و ۳۸ کیلومتر از اراضی اشغالی ازجمله شهر‌های خرمشهر و هویزه و نیز پادگان حمید و جاده اهواز خرمشهر آزاد شدند.

بهره‌گیری از انگیزه‌های ریشه‌دار دینی و میهنی برای آزادسازی خرمشهر، طراحی مناسب و برنامه‌ریزی شده، انسجام ارتش و سپاه، سرعت عمل، راهکار عبور از رودخانه، گستردگی منطقه نبرد، تأثیرات منطقه‌ای و بازتاب جهانی، عواملی هستند که زوایای گوناگون نبرد بیت‌المقدس را نسبت به سایر نبرد‌های دوران هشت سال جنگ تحمیلی متمایز می‌کنند.

مرکز اسناد و تحقیقات دفاع مقدس مصمم است با تکیه‌ بر آثار و اسناد موجود در این مرکز همزمان با سالروز آغاز این عملیات غرورآفرین، جلوه‌های شکوه مقاومت و پایداری این حماسه عظیم را به روایت فرماندهان حاضر در عملیات منتشر کند.

روایت احمدی میان دشتی

دریادار دوم «احمدی میان دشتی» فرمانده وقت پدافند هوایی سپاه پاسداران در دوران دفاع مقدس در تاریخ شفاهی خود که قرار است توسط مرکز اسناد و تحقیقات دفاع مقدس منتشر شود، درباره عملیات بیت‌المقدس می‌گوید: در این عملیات، کار پدافند هوایی راحت‌تر شده بود، فرماندهان آتشبار‌ها مشخص و توجیه شده و تجربه لازم را به دست آورده بودند.

دفاع از پل‌های شناور

در دو نقطه روی رودخانه کارون، پل شناور در محور عملیاتی قرارگاه فتح نصب شد، دو پل شناور هم در محدوده عملیاتی قرارگاه نصر نصب شد که عمده قوای خودی برای عبور از کارون از این پل‌ها استفاده کردند. در محدوده قرارگاه قدس در شمال منطقه طراح و در هویزه هم بر روی کرخه پلی نصب شد.

مأموریت پدافند هوایی در مرحله اوّل عملیات حفظ این پل‌ها بود. این پل‌ها راهبردی و بسیار در موفقیت عملیات تأثیرگذار بود. اگر دشمن می‌توانست این پل‌ها را منهدم کند امکان عبور و انتقال عمده قوا به سمت دشمن میسر نمی‌شد.

آتش به اختیار پدافند هوایی؛ مانع اصلی هدف‌گیری دقیق هواپیما‌های دشمن

با این توضیحات پدافند هوایی باید به گونه‌ای طراحی و برنامه‌ریزی می‌کرد که تجهیزات و امکانات در اختیارش را برای انجام مأموریت در عقبه‌ها، مراقبت از پل‌ها و در مرحله دوم پوشش جاده اهواز – خرمشهر برای پشتیبانی از نیرو‌های پیاده در حال پیشروی تا منطقه هدف به کار گیرد.

به‌ هرحال ما هم با اختیاراتی که در قالب آتش به اختیار به جنگ‌افزار‌های پدافند هوایی داده بودیم، اجازه ندادیم نیرو‌های پیاده در مقابل بمباران هوایی دشمن مورد هدف دقیق هواپیما‌های دشمن قرار بگیرند.

مزه شیرین غنائم

در عملیات‌های قبلی، رزمندگان برای جمع‌آوری غنائم جنگی حساسیت زیادی نداشتند اما در این عملیات هر یگانی یک شابلون تهیه کرده بود که به محض رسیدن به غنائم جنگی نام یگان خودش را روی آن چاپ کند.

بااین‌حال، ما هم توانستیم در این عملیات در مجموع تعداد ۳۵ قبضه ضدهوایی به غنیمت بگیریم. اکثر توپ‌ها سالم به دست رزمندگان افتاد، بدین خاطر بود که با حمله یگان‌های رزمی قرارگاه فتح به عمق مواضع دشمن، اجازه عکس‌العمل از دشمن گرفته شد و با فرار آن‌ها، تجهیزات سالم به دست رزمندگان افتاد.

همانطور که گفتم نهضت جمع‌آوری غنائم جنگی در این عملیات شدت بیشتری به خود گرفته بود، هر یگانی سعی می‌کرد با جمع‌آوری غنائم بیشتری، یگان خودش را تقویت و سازمان رزم خود را گسترش دهد.

ما در اینگونه موارد سعی کردیم برای تعادل بخشیدن به تعداد توپ‌های غنیمتی هر یگان، از آن‌ها درخواست کنیم تا تعدادی از توپ‌های غنیمتی را به فلان یگان بدهند تا استعداد آتشبار پدافند هوایی آن یگان‌ها هم متناسب باشد.

انتهای پیام/ 118

به گزارش مجاهدت از گروه حماسه و جهاد دفاع‌پرس، عملیات بیت‌المقدس روز دهم اردیبهشت‌ در غرب رودخانه کارون و خرمشهر و با رمز «یا علی بن ابیطالب (ع)» با هدف آزادسازی شهر‌های خرمشهر، هویزه و جاده اهواز – خرمشهر و خارج کردن شهر‌های اهواز، حمیدیه و سوسنگرد و نیز جاده اهواز ـ آبادان از برد توپخانه دشمن و همچنین تأمین مرز بین‌المللی به‌صورت مشترک توسط نیرو‌های سپاه پاسداران و ارتش جمهوری اسلامی ایران انجام شد.

طی این عملیات، پنج هزار و ۳۸ کیلومتر از اراضی اشغالی از جمله شهر‌های خرمشهر و هویزه و نیز پادگان حمید و جاده اهواز خرمشهر آزاد شدند.

بهره‌گیری از انگیزه‌های ریشه‌دار دینی و میهنی برای آزادسازی خرمشهر، طراحی مناسب و برنامه‌ریزی شده، انسجام ارتش و سپاه، سرعت عمل، راهکار عبور از رودخانه، گستردگی منطقه نبرد، تأثیرات منطقه‌ای و بازتاب جهانی، عواملی هستند که زوایای گوناگون نبرد بیت‌المقدس را نسبت به سایر نبرد‌های دوران هشت سال جنگ تحمیلی متمایز می‌کنند.

مرکز اسناد و تحقیقات دفاع مقدس مصمم است با تکیه‌ بر آثار و اسناد موجود در این مرکز همزمان با سالروز آغاز این عملیات غرورآفرین، جلوه‌های شکوه مقاومت و پایداری این حماسه عظیم را به روایت فرماندهان حاضر در عملیات منتشر کند.

روایت سردار سرلشکر رحیم صفوی

نگرانی از استقرار نیرو‌های عراقی در ساحل رودخانه کارون

سردار سرلشکر سید یحیی (رحیم) صفوی از فرماندهان دوران دفاع مقدس در جلد اول از کتاب تاریخ شفاهی خود با عنوان «از سنندج تا خرمشهر» درباره عملیات بیت‌المقدس می‌گوید: چند روز قبل از عملیات، بزرگ‌ترین نگرانی بنده، هوشیار شدن بعثی‌ها و یگان‌های تقویتی بود که به منطقه می‌آوردند. آن‌ها داشتند نیروهایشان را افزایش می‌دادند و کار‌های مهندسی‌شان را تشدید می‌کردند.

مهم‌ترین اصل عملیاتی ما، گرفتن سرپل بزرگ در غرب رودخانه کارون بود. اگر بعثی‌ها به کنار رودخانه کارون می‌چسبیدند، ما دیگر نمی‌توانستیم سرپل بگیریم و در حقیقت راهکار قرارگاه فتح و نصر که تلاش اصلی را بر عهده داشتند، مسدود می‌شد.

قرارگاه قدس قرارگاه فرعی ما بود که مسئول درگیر کردن لشکر‌های ۵ مکانیزه و ۶ عراق در شمال منطقه عملیاتی بود، ولی تلاش اصلی عملیات بر عهده قرارگاه فتح و قرارگاه نصر بود.

ما از اینکه بعثی‌ها دائم داشتند نیرو به منطقه اضافه می‌کردند و چندین تیپ و لشکر آورده بودند نگران بودیم. ترس ما این بود که بعثی‌ها بفهمند ما چگونه می‌خواهیم از کارون عبور کنیم و نگذارند.

اشتباه بزرگ بعثی‌ها

ما باید روی رودخانه کارون پل شناور می‌زدیم و اگر نمی‌گذاشتند ما پل احداث کنیم، نمی‌توانستیم واحد‌های پیاده و زرهی و توپخانه‌مان را عبور دهیم و اصلاً گرفتن سرپل ناممکن می‌شد. بهترین کاری که بعثی‌ها می‌توانستند بکنند این بود که به پشت رودخانه کارون بچسبند و نگذارند ما از رودخانه عبور کنیم، ولی خداوند عقل آن‌ها را گرفته بود. اشتباه بزرگ بعثی‌ها این بود که به حاشیه رودخانه نچسبیدند؛ اگر چسبیده بودند، احتمال موفقیت عملیات بسیار ضعیف بود.

به همین دلیل ما با فرماندهان قرارگاه‌های مختلف مثلاً با «حسن باقری» فرمانده قرارگاه نصر، «غلامعلی رشید» فرمانده قرارگاه فتح و «احمد غلامپور» فرمانده قرارگاه قدس و حتی با فرماندهان یگان‌ها جلسات مستمر داشتیم و این موضوع را دنبال می‌کردیم.

عامل زمان هم جزء نگرانی‌های ما بود. من خیلی اصرار می‌کردم که عملیات را زودتر شروع کنیم. نگرانی ما این بود که هوشیاری بعثی‌ها کامل بشود و زمان عملیات و تاکتیک عملیات که عبور از رودخانه کارون بود، کشف بشود.

علاوه بر این، استقرار توپخانه‌ها و آتش پشتیبانی بسیار مهم بود. هماهنگی با هوانیروز و نیروی هوایی ارتش و چگونگی اجرای کار‌های مربوط به پشتیبانی را دائم دنبال می‌کردیم. بالاخره ما ۴۰ تا ۵۰ هزار نیرو را می‌بایست آب و غذا می‌دادیم.

همچنین انجام شدن کار‌های مهندسی سپاه و ارتش از دغدغه‌های ما بود. اگر پل‌ها نصب نمی‌شد، عملیات با مشکل مواجه می‌شد. مهندسی ارتش در احداث پل‌ها بسیار خوب عمل کرد. تانک‌های چیفتن انگلیسی حدود ۴۵ تن وزن دارد و عرض رودخانه هم بین ۱۰۰ تا ۱۵۰ متر بود. تانک را عبور دادیم؛ ببینیم پل می‌شکند و فرو می‌ریزد یا نه، چون ۴۵ تن بار باید از روی پل عبور می‌کرد. کار با موفقیت انجام شد.

آقای حسین خرازی که با تیپ امام حسین (ع) در قرارگاه فتح عمل می‌کردند، خودشان یک پل نفررو با سیم بُکسل و کف چوب درست کرده بودند که منتظر پل دیگران نباشند. البته پل نفر رو بود. این هم ابتکار برادران اصفهانی و ماشاءالله فکر خوب فرمانده تیپ ۱۴ امام حسین (ع) بود.

چهار عملیات بزرگ و آزادی هشت هزار کیلومتر مربع در ۹ ماه

از سوی دیگر؛ چون هنوز شیرینی پیروزی عملیات فتح‌المبین زیر زبان رزمندگان بود، ما می‌خواستیم دور هجوم و دور پیروزی‌ها بر عراق را کامل کنیم. ما با چهار عملیات بزرگ شکستن حصر آبادان در ۵ مهر، آزادسازی بستان در ۸ آذر ۱۳۶۰، فتح‌المبین در ۲ فروردین سال ۱۳۶۱ و بیت‌المقدس در ۱۰ اردیبهشت ۱۳۶۱ در طول ۹ ماه، توانستیم بیش از هشت هزار کیلومتر مربع از سرزمین‌های اشغال‌ شده به دست عراق را آزاد کنیم.

غافلگیری بعثی‌ها

مرکز اسناد و تحقیقات دفاع مقدس کتاب خاطرات فرمانده لشکر گارد عراق را ترجمه و چاپ کرده است. سرلشکر حمدانی می‌گوید: ما تصور نمی‌کردیم ایرانی‌ها بتوانند بعد از عملیات فتح‌المبین، عملیات بزرگ‌تر آزادسازی خرمشهر را انجام بدهند و صدام مصمم بود خرمشهر را حفظ کند.

وی می‌گوید: ما می‌دانستیم ایرانی‌ها می‌خواهند به قصدِ آزادسازی خرمشهر حمله کنند. البته آنان تاکتیک و زمان عملیات را نمی‌دانستند و ما با همین دو عامل، یعنی تاکتیک و زمان عملیات توانستیم تا اندازه‌ای آن‌ها را غافلگیر کنیم.

منبع

۱-اردستانی، حسین، از سنندج تا خرمشهر: تاریخ شفاهی دفاع مقدس: روایت سید یحیی (رحیم) صفوی، تهران، سپاه پاسداران انقلاب اسلامی: مرکز اسناد و تحقیقات دفاع مقدس، چاپ دوم، ۱۳۹۹، صفحات ۵۲۳، ۵۲۴، ۵۲۵، ۵۲۶، ۵۲۷

انتهای پیام/ 118

به گزارش مجاهدت از گروه حماسه و جهاد دفاع‌پرس، عملیات بیت‌المقدس روز دهم اردیبهشت‌ در غرب رودخانه کارون و خرمشهر با رمز «یا علی بن ابیطالب (ع)» با هدف آزادسازی شهر‌های خرمشهر، هویزه و جاده اهواز – خرمشهر؛ خارج کردن شهر‌های اهواز، حمیدیه و سوسنگرد و نیز جاده اهواز ـ آبادان از برد توپخانه دشمن و همچنین تأمین مرز بین‌المللی به‌صورت مشترک توسط نیرو‌های سپاه پاسداران و ارتش جمهوری اسلامی ایران انجام شد.

طی این عملیات پنج هزار و ۳۸ کیلومتر از اراضی اشغالی از جمله شهر‌های خرمشهر و هویزه و نیز پادگان حمید و جاده اهواز خرمشهر آزاد شدند.

بهره‌گیری از انگیزه‌های ریشه‌دار دینی و میهنی برای آزادسازی خرمشهر، طراحی مناسب و برنامه‌ریزی شده، انسجام ارتش و سپاه، سرعت عمل، راهکار عبور از رودخانه، گستردگی منطقه نبرد، تأثیرات منطقه‌ای و بازتاب جهانی، عواملی هستند که زوایای گوناگون نبرد بیت‌المقدس را نسبت به سایر نبرد‌های دوران هشت سال جنگ تحمیلی متمایز می‌کنند.

مرکز اسناد و تحقیقات دفاع مقدس مصمم است با تکیه‌ بر آثار و اسناد موجود در این مرکز همزمان با سالروز آغاز این عملیات غرورآفرین، جلوه‌های شکوه مقاومت و پایداری این حماسه عظیم را به روایت فرماندهان حاضر در عملیات منتشر کند:

روایت سردار علی اسحاقی؛ مسئول واحد جنگال سپاه در دوران دفاع مقدس

سردار علی اسحاقی؛ مسئول واحد جنگال سپاه در دوران دفاع مقدس در باره عملیات بیت‌المقدس می‌گوید: «ما همه مکالمات دشمن را لحظه‌به‌لحظه انتقال می‌دادیم. همه تحرکات، پاتک‌ها و جابجایی‌ها را انتقال می‌دادیم. نکته مهم، همین شایعه فرار بود که فرمانده سپاه سوم با عدنان خیرالله، وزیر دفاع صحبت می‌کرد و به او می‌گفت، وضعیت این‌طوری است.

خیرالله می‌گفت «شما که وضعتان خوب است و این‌قدر امکانات دارید، ایرانی‌ها چطوری توانستند به شما برسند و شمارا به این شکل منهدم کنند؟!» فرمانده سپاه سوم، با جسارت به او می‌گفت «شما اینجا نیستید که ببینید؛ بسیجی‌های سر به سجده چه جوری ارتش تادندان‌مسلح شمارا تعقیب می‌کنند و این‌ها چطوری دارند فرار می‌کنند.» [۱]ایرانی‌ها آمدند، همه را له کردند

«هنگام ورود بچه‌ها به خرمشهر، اصلاً بی‌سیمی از عراقی‌ها فعالیت نمی‌کرد. یک سکوت رادیویی مطلق ۴ تا ۱۰ روز در کل منطقه حاکم بود. عراقی‌ها منطقه ر ا تخلیه کرده و فرار کرده بودند.

ارتباطات خیلی دور را می‌گرفتیم. عراقی‌ها خودشان رفته بودند در عماره و القرنه، با خانواده‌هایشان با تلفن تماس گرفته بودند.

ما ارتباط این‌ها را داشتیم که تعریف می‌کردند و می‌گفتند؛ شما این تبلیغات عراقی‌ها را باور نکنید. ایرانی‌ها آمدند همه را له کردند.

حالا رژیم بعثی چاخان هم می‌کرد و می‌گفت؛ اگر نیرو‌های ما این‌طرف شط العرب مقاومت نکرده بودند، الآن ایرانی‌ها تا خانه‌های شما تا بغداد آمده بودند!» [۲]

منابع

[۱] اردستانی، حسین، عملیات‌های دوره آزادسازی- بیت‌المقدس، تاریخ شفاهی دفاع مقدس، روایت محسن رضایی، جلد ششم، تهران، مرکز اسناد و تحقیقات دفاع مقدس، چاپ اول، ۱۳۹۸، صفحه ۳۷۶.

[۲] ایزدی، یدالله، جنگ الکترونیک: تاریخ شفاهی دفاع مقدس: روایت: علی اسحاقی، تهران، سپاه پاسداران انقلاب اسلامی: مرکز اسناد و تحقیقات دفاع مقدس، چاپ اول،۱۳۹۷، صفحات ۱۹۴، ۱۹۵.

انتهای پیام/ 118