خط امام

به گزارش مجاهدت از خبرنگار ساجد دفاع‌پرس، شهید «خسرو شقاقی آزاد» ۲۴ تیر سال ۱۳۴۶ در تهران چشم به جهان گشود. وی تا دوم راهنمایی درس خواند و با شروع جنگ تحمیلی، به عنوان سرباز ارتش در جبهه حضور یافت. تا این‌که سرانجام دوم خرداد سال ۱۳۶۷، در دهلران بر اثر اصابت ترکش به شهادت رسید.

این شهید والامقام نامه‌ای خطاب به خانواده خود نوشته است که در ادامه متن آن را می‌خوانید:

با عرض سلام خدمت پدر و مادر و خانواده عزیزم:

شاید هنگامی که این نامه به دست شما برسد من در کنار شما نباشم و اگر لیاقت داشته باشم در راه خدا و اهداف انقلاب و آرمان‌های امام خمینی و دفاع از میهن و خاک مقدس این مرز و بوم به درجه شهادت نائل شوم و دوباره در کنار همرزمانم قرار گیرم.

پدر و مادر عزیزم، دوست دارم اگر فرزندتان به درجه شهادت دست یافت با افتخار سخن بگویید و بدانید که هرکسی به این مهم دست نمی‌یابد. از این پیش آمد ناراحت نباشید؛ چون فرزندتان به عرش رسیده است. مادرم تو خودت می‌دانی که با هر اشک تو دشمنان خشنود و خوشحال می‌شوند دوست دارم به خواهرانم دلداری بدهی و مانند همیشه آن‌ها را به ساده زیستی و حجاب و مرام فاطمی رهنمون کنی.

پدرم از شما تقاضا دارم برادرانم را به خط امام و اهداف شهدای خط امام همچون گذشته رهنمون کنی. پدرم و برادران عزیزم شما می‌دانید که از این به بعد وظیفه ما نسبت به این جامعه دو چندان می‌شود و باید بدانیم که هدف از دفاع و انقلاب پرشکوه اسلامی چیست؟ مطمئن هستم همگی واقف هستید شما می‌دانید این انقلاب به سادگی به پیروزی نرسیده و ما باید از جان گذشتگی دشمنان را از این خاک بیرون بیندازیم.

برادران و خواهرانم مراقب همدیگر و پدر و مادر باشید. دیگر عرضی ندارم امیدوارم خداوند یاور شما باشد. ما را از دعای خود محروم نفرمایید.

السلام علیکم و رحمه الله و برکاته

خسرو شقاقی آزاد

فرزند شما و سرباز امام و وطن

۶۷/۱/۲۵

انتهای پیام/ 113

به گزارش مجاهدت از خبرنگار دفاع‌پرس از ارومیه، «محمد کاظم ناصحی فرد» در سال 1336 در شهر ارومیه پا به عرصه هستی گذاشت. در دوران کودکی او بچه آرام و سربه راه و همیشه در اطاعت والدین‌اش بود و بسیار مودبانه با آنها برخورد می کرد.

حسن خلق بالایی داشت و اخلاق خوب و رفتار شایسته و صله ارحام از خصوصیات بارز این شهید و عامل محبوبیتش در بین مردم بود.

او در کلاس‌های نهج البلاغه شرکت می کرد قرآن را با صوت دلنشینی تلاوت می‌کرد و جز افراد فعال مسجد محله بود و وفای به عهد او زبان زد خاص و عام بوده و هنوز هم دوستان و اطرافیان از این خصوصیتش یاد می کنند.

محمدکاظم از هنگامی که جنگ آغاز شد احساس مسئولیتش بیشتر شد و خود را موظف می دانست در جبهه‌های نبرد حضور داشته باشد.

اولین اعزام او به جبهه در سال 1361 و در سن 25 سالگی بود. او شور و حال بلاوصفی در اعزام داشت و از اینکه به ندای حق لبیک گفته بود بسیار خرسند و خوشحال بود، زیرا معتقد بود ما مسلمانان هیچ وقت نمی‌توانیم بی‌تفاوت نشسته و شاهد تجاوز دشمن به کشور اسلامی‌مان باشیم.

او که خود را از قفس دنیا رهائیده بود جنگ و جبهه را بهترین سکوی پرش به نزد مقربان درگاه الهی می‌دانست و لذا دوست داشت هرچه زودتر پرواز کند. اعمال و رفتار و کردار و گفتارش موید این قضیه بود.

وقتی محمدکاظم ناصحی فرد بار آخر که به جبهه اعزام می شد پدرش در مکه مکرمه بودند.

با این حال نتوانست صبر کند تا او برگردد حال و هوای عجیبی داشت و بی قرار بود لذا بدون دیدن و وداع با پدرش بار سفر را می‌بندد.

وی برای شهادت خیلی بی‌تابی می‌کرد و در هنگام تشییع جنازه شهدا به حال آنها غبطه می‌خورد و در اکثر تشییع جنازه‌های شهدا با حال و هوای غریبی شرکت می کرد.

مادر شهید می‌گوید: محمدکاظم نسبت به نماز اول وقت سفارش می کرد. خودش هم نمازش سر وقت بود. یک روز تازه از جبهه برای مرخصی آمده بود دیدم خیلی سرفه می کند. گفتم: «کاظم جان دو سه روز نرو جبهه تا حالت کمی بهتر شود». با آن حال مریضش دستم را فشرد و گفت: «مادرم اگر من به بهانه مریضی به جبهه نروم و استراحت کنم چگونه طاقت بیاورم برادرانم آنجا با جانشان بازی می کنند». دیگر من چیزی نگفتم.

همیشه سفارش می کرد «اگر در خط امام حرکت کنیم هیچ انحرافی ما را تهدید نخواهد کرد».

«محمدکاظم ناصحی فرد» سرانجام در منطقه سومار و در عملیات عاشورا بر اثر بمباران هوایی رژیم بعثی عراق، سرش مورد اصابت ترکش قرار گرفته و به شهادت می‌رسد. او در روز عاشورا به سالار و سرور خود امام حسین (ع) لبیک گفت.

انتهای پیام/

به گزارش مجاهدت از خبرنگار دفاع‌پرس از اردبیل، معلم «حسن رجب زاده» ۱۰ مرداد سال ۱۳۳۳ در شهرستان اردبیل به دنیا آمد و سرانجام ۹ اردیبهشت ۱۳۶۵ بر اثر اصابت ترکش در فاو به شهادت رسید و پیکر پاکش در گلزار شهدای علی آباد شهرستان اردبیل به خاک سپرده شد.

وصیت‌نامه شهید حسن رجب‌زاده:

وصیت نامه خود را با درود و سلام به رهبر انقلاب اسلامی امام خمینی و با سلام بر شهدای به خون خفته کربلای ایران شروع می‌کنم.

به طوری که می دانید تقریباً شش سال از جنگ تحمیلی عراق گذشته و چندی پیش امام عزیزمان فرمان تاریخی خود را اعلام کرد که «شرکت در جبهه ها از اهم واجبات است»و من نیز به نوبه خود با آگاهی به ندای حسین زمان لبیک گفته و عازم جبهه شدم تا شاید من نیز دین خود را به اسلام عزیز، ادا نمایم.

امیدواریم که خداوند ما را در این راه استوار و پایدار نماید. می‌دانم گناهان من بسیار می باشد ولی امیدوارم خداوند از گناهانم درگذرد.

امیدوارم که کسانی که در خود توان رزمی می‌بینند حتما به جبهه آمده تا فردا ناراحت نباشند و خود را سرزنش نکنند.

و سخنی چند برای پدرم که قبل از هر چیز مرا حلال کنی تا خداوند از من درگذرد. پدر گرامی اکنون این سعادت به من دست داده تا عازم جبهه بشوم، این را مدیون شما پدر با ایمان هستم که در تربیت من زحمت زیادی کشیدی تا راهم را خوب انتخاب نمایم‌.

و اما مادرم میدانم که چقدر در بزرگ کردنم زحمت کشیدی و با ایمانی کامل مرا عازم جبهه نمودی امیدوارم مرا حلال نموده و با صبر و استقامت خبر شهادت مرا تحمل کنی.

مادرم بعد از من زحمت دو فرزندم نعمت و مصطفی به گردن مادرش و شماست. امیدواریم چنان تربیت کنید تا به راه عموهایش و من ادامه دهند تا روح من از شما و آنها شاد گردد.

مادرم حالا که توفیق زیارت برادرم کریم را نداشتم امیدوارم بعد از آزاد شدن کریم حتما بر سر خاکم بیاورید تا بوی او را از زیر قبر حس کنم.

و اما همسرم در مدت ۶ سال زندگی خودم از شما بسیار راضی بوده و شما را بسیار اذیت کرده‌ام امیدوارم که مرا حلال کنی و از بچه ها به خوبی مواظبت کن و در تربیت آنها کوشا باش و امیدوارم بعد از شهادت من غمی به خود راه نداده و همیشه در خط امام بوده و در مراسم مذهبی و نماز جمعه شرکت کرده و حتما بچه ها را همراه خود به نماز ببر تا از این کودکی عادت کنند.

و اما خواهرم شما نیز حجاب خود را حفظ کرده و همیشه از اسلام عزیز دفاع کنید. و برادرم تو نیز هر موقع توان رزمی داشتی حتما سنگر رحیم و کریم و بنده حقیر را خالی نگذار و به ندای رهبر لبیک گفته و عازم جبهه‌ها شو.

در خاتمه همه کسانی که مرا می شناسند امیدوارم که مرا حلال کنند.

خدایا خدایا تا انقلاب مهدی خمینی را نگه دار.

انتهای پیام/