دانشگاه تهران

به گزارش مجاهدت از گروه فرهنگ و هنر دفاع‌پرس، نشست دانشجویی ایران قوی به میزبانی بسیج دانشجویی دانشگاه تهران برگزار شد.

 امام ۳ اصل مهم را در مبحث عدالت مطرح می‌کرد

در ابتدای این نشست، حجت‌الاسلام قنبریان استاد و کارشناس مسائل دینی با بیان اینکه قبل از انقلاب اسلامی در بهمن ۴۱ ماجرای انقلاب سفید را داریم، اظهار داشت: این اتفاق همزمان با روی کارآمدن دولت جان اف کندی رخ داد که در ایران انقلاب آمریکایی بود. به مرور این انقلاب سفید به دلایلی به ضد خودش تبدیل شد. این انقلاب سفید انقلاب علیه تبعیض هم بود. تبعیضی که از عناصری بود که منجر به انقلاب ۵۷ شد.

وی افزود: یکی از اصلی‌ترین سویه‌های انقلاب مبارزه با تبعیض و فقر بود. اصول قانون اصلی که ناظر به رفع تبعیض است. از اصول ابتدایی در انقلاب اسلامی بود. شعار همه با هم در جهاد سازندگی که امام فرمودند از شعار‌هایی بود که از جهاد به بقیه مراکز منتقل شد. سویه از فقه تا مسائل برنامه ریزی سویه‌اش به سمت مبارزه با تبعیض بود که انصافا موفقیت‌هایی هم در پی داشت.

این استاد دانشگاه با اشاره به اصول امام خمینی (ره) در حوزه عدالت اجتماعی تصریح کرد: امام سه اصل مهم را در مبحث عدالت مطرح می‌کردند: نخستین اصل مد نظر امام خمینی (ره)، حفظ منافع محرومان؛ دومین اصل که خیلی تاکید داشتند گسترش مشارکت عمومی مردم بود. به کرات ما در این سال‌ها مردمی بودن را می‌شنویم، ولی در واقع همان قشر خاص مدنظر است و واژه‌ها دستمالی شده اند. ۳۴ میلیون مردم داریم که هیچ مشارکتی در اقتصاد ندارند و همین باعث شده که با عقب‌ماندگی مواجه شدیم.

با روسیه برای تولید دو واحد نیروگاه برق هسته‌ای قرارداد داریم

در بخش دیگری از این نشست، پژمان شیرمردی معاون سازمان انرژی اتمی با اشاره به تاریخچه استفاده از انرژی هسته‌ای در کشورمان اظهار داشت: موضوع هسته‌ای کشور از سال ۱۳۳۵ در همین دانشگاه تهران آغاز شد. از سال ۳۵ تا ۵۳ ما فراز و فرود‌های مختلفی در حوزه‌ی هسته‌ای داشتیم و در سال ۱۳۴۶ اولین راکتور تحقیقاتی ساخته شد که هدف انجام مطالعات بر روی مواد بود. اولین دستگاه شتاب دهنده هم در همین دانشگاه تهران افتتاح شد. از سال ۵۳ تا ۵۷ هم یک فصل جدیدی در صنعت هسته‌ای بود که قرارد با آلمان در راستای ساخت راکتور در بوشهر و قرارداد با فرانسه در همین راستا بود. برنامه این بود که ۲۳هزار مگاوات برق داشته باشیم.

وی افزود: پس از وقوع انقلاب، آلمان عقب نشینی کرد و تا سال ۷۴ دوران سختی را گذراندیم. چرا که راکتور نیمه کار مانده بود و بعد از قرارداد با روسیه مجددا آغاز شد. این راکتور در سال ۱۳۹۰ اولین راکتور پرقدرت وارد صنعت برقی کشور می‌شود که البته اصالت روسی دارد. بنابراین تا امروز با استفاده از راکتور اتمی بوشهر بیش از هشتاد میلیون بشکه نفت برای کشور صرفه جویی کردیم.

معاون سازمان انرژی اتمی با بیان اینکه امروز در کشور‌های توسعه یافته تنوع در سبد انرژی بسیار مهم است، تصریح کرد: اگر به یک منبع انرژی اکتفا کنیم و مشکلی رخ بدهد، عملا برای تامین انرژی دچار مشکل می‌شویم. در واقع، با استفاده از راکتور‌های هسته‌ای روش جایگزین در تامین انرژی خواهیم داشت.

وی با اشاره به مزیت‌های استفاده از انرژی هسته‌ای بیان داشت: وقتی یک راکتور هسته‌ای راه اندازی می‌شود به صورت مستقیم برق می‌گیریم، یکی از مزیت‌ها تولید برق پایدار است بدون هزینه‌های جانبی.

شیرمردی، دیگر مزیت استفاده از راکتور‌های هسته‌ای را نگاه به این انرژی به عنوان یک انرژی پاک ، دانست و تاکید کرد: یکی از مشکلات استفاده از سوخت‌های فسیلی گاز‌های گلخانه‌ای و گاز‌های سمی است که روزانه با مشکلات آن مواجه هستیم. استفاده از راکتور‌های هسته‌ای راهکار مناسبی برای جلوگیری از ورود این گاز‌ها به جو است.

وی افزود: نسل امروز متولی حفظ انرژی برای نسل‌های آینده است. در بخش تولید برق دو واحد نیروگاه تولید برق با کشور روسیه قرارداد داریم و به سرعت دنبال می‌شود. مهم‌ترین نکته‌ای که در این باب وجود دارد این است که باید به سمت بومی سازی در حوزه انرژی اتمی حرکت کنیم.

 بزرگترین دستاورد انقلاب اسلامی، ایران قدرتمند با پایگاه مردمی است

سردار سرلشکر پاسدار محمد علی جعفری فرمانده قرارگاه حضرت بقیةالله (عج) در بخش دیگری از این نشست با اشاره به دستاوردهای انقلاب اسلامی اظهار داشت: بدون تردید بزرگترین دستاورد مادی و معنوی انقلاب اسلامی، ایران قدرتمند با پایگاه مردمی است که با این ویژگی‌ها بعید می‌دانم کشوری را داشته باشیم که در این مدت زمان کوتاه به این اقتدار پایدار رسیده باشد.

وی افزود: دشمنان همه‌ی توان خودشان را بسیج کردند که این نظام را از پای در بیاورند، ولی نتوانستند و یکی از عواملی که در شکل گیری این اقتدار موثر بوده، همین تهدید‌های دشمنان بوده است. جمهوری اسلامی ایران همچون یک درخت تنومند و قدرتمند است که شکست ناپذیر است.

تحریم‌های آمریکا باعث شد به خودکفایی برسیم

مهدی چمران رئیس شورای شهر تهران در ادامه این نشست با بیان اینکه یکی از مباحثی که مطرح شد سازماندهی حرکت مردمی بود، ولی برای این کار باید الگو نشان دهیم، خاطر نشان کرد: شهید چمران یکی از این الگو‌ها بود، ایشان در کمترین امکانات نشان دادند که می‌شود کار کرد و می‌شود چنین بود. شهید چمران وزیر دفاع شدند، اولین کسی که از لحاظ جایگاه سازمانی نظامی نبودند، ولی نه به این معنی که نظامی‌گری بلد نبودند.

وی ادامه داد: هنگامی به ایشان گفتم که آمریکا گفته ایران را تحریم می‌کنیم و دیگر فروش نظامی نخواهیم داشت و به ما تجهیزات نمی‌دهند. گفتند خداراشکر چرا که تا الان به دوستان صنایع دفاعی می‌گفتم که بیاید خودمان بسازیم و با این اتفاق الان خودمان می‌سازیم و همین اتفاق در راستای تحقق خودکفایی ما بود.

ادامه دارد…

به گزارش مجاهدت از گروه فرهنگ و هنر دفاع‌پرس، چاپ سوم کتاب تاریخ تحلیلی جنگ ایران و عراق توسط انتشارات مرز و بوم و از سوی مرکز اسناد و تحقیقات دفاع مقدس منتشر شده و در نمایشگاه کتاب تهران در حال عرضه است.

کتاب در ده فصل سازماندهی شده است و موضوع جنگ عراق با ایران را از ابعاد مختلف بویژه در حوزه های نظامی و سیاسی و دیپلماسی و فرهنگی بررسی و تجزیه و تحلیل کرده است.

در این کتاب به تمامی وقایع رخ داده در دوره جنگ پرداخته شده و روایت کاملی از چرایی بروز جنگ و سیر تحولات دفاع مردم ایران در برابر ارتش متجاوز عراق تا چگونگی خاتمه یافتن جنگ ارائه شده و به حماسه آفرینی های رزمندگان نیز پرداخته شده است.

جلد اول کتاب شامل پنج فصل و ۷۱۲ صفحه و جلد دوم هم شامل فصل ششم تا فصل دهم می باشد که در ۶۰۶ صفحه انتشار یافته است.

چاپ سوم کتاب دارای حدود یکصد صفحه مطالب جدید اضافه نسبت به چاپ قبلی می باشد و اطلاعات درج شده در آن کامل تر است. مطالعه این کتاب به علاقمندان به تاریخ معاصر ایران به ویژه به دانشجویان و اساتید تاریخ و علوم نظامی و مدیریت پیشنهاد می شود.

انتهای پیام/ 121

به گزارش مجاهدت از خبرنگار حماسه و جهاد دفاع‌پرس، سردار شهید دکتر علی اصغر فولادگر از اساتید دانشگاه هنر تهران و دانشگاه امام حسین (ع) از رزمندگان و فرماندهان پیشکسوت دوران دفاع مقدس بود که در فاجعه منای سال ۱۳۹۴ به شهادت رسید.

کتاب فولاذ نوشته «محمدعلی قربانی» به زندگی این شهید پرداخته است. در بخشی از این کتاب روایتی از نگاه تربیتی و فرهنگی شهید فولادگر آمده است که در ادامه می‌خوانید.

حاجی سال ۷۷ فرمانده پایگاه بسیج ما شد. یکی از بچه‌های شهرک ما اهل خلاف بود. پدرش هم نظامی بود و برادر‌های خوبی هم داشت؛ ولی این یکی اهل سیگار و مزاحمت برای نوامیس مردم و از این کار‌ها شده بود. همیشه دم مدرسه دخترانه بود. آن زمان هم بحث دختر فراری و این مسائل بود. مثلاً می‌شنیدیم که فلانی دختر فراری گیر آورده. خب شهرک هم نزدیک پایانه جنوب بود. آن شخص دو سه سال از ما بزرگ‌تر بود. دعوایی هم بود و زیاد درگیری ایجاد می‌کرد. هر روز تقریبا با بچه‌های بسیج درگیر می‌شد. روزی نبود که با این آقا کتک‌کاری نکنیم و ماشین کلانتری دنبالش نباشد. در آن مقطع این شخص خیلی اسمش به فساد دررفته بود. یک بار داخل شهرک داشتم می‌رفتم سمت ماشین حاجی. دیدم که همان شخص در ماشین حاجی نشسته.

سرش را انداخته بود پایین و حاجی داشت برایش صحبت می‌کرد. خیلی کنجکاو شدم. رفتم پشت یکی از کاج‌هایی که کاشته بودند، مخفی شدم. از آنجا نگاه کردم ببینم حاجی چی دارد به طرف می‌گوید. شاید سه چهار متر با آن‌ها فاصله داشتم. دیدم همین‌طور که سرش پایین است گاه‌گداری چیزی هم می‌گوید. بعد دیدم که حاجی بغلش کرد و همین‌طور که بغلش کرده بود آن شخص هم گریه‌اش گرفته بود. با خودم می‌گفتم: «مگه اون گریه هم بلده.» همین‌طور که حرف می‌زد و گریه می‌کرد حاجی دستش را گرفت و بوسید. جلوی شیشه ماشین بود. من یخ کردم. این صحنه این‌قدر برای من تکاندن و غیرقابل هضم بود که حد نداشت. مثلاً انتظار داشتم حاجی پدر طرف را دربیاورد و بدهد بازداشتش کنند؛ اما کاملاً برعکس بود.

بعد از آن دیدم که آن شخص اصلا مدتی غیب شد. در شهرک پیدایش نمی‌شد. مدتی گذشت تا این‌که این بنده‌خدا را در صف نانوایی دیدم. باور کنید قبلش اهل صف ایستادن هم نبود. خیلی مؤدب با من سلام علیک کرد. من هم نگفتم که آن چیز‌ها را دیدم. خیلی عوض شده بود. متوجه شدم که نبودنش به‌دلیل این است که سر کار می‌رود و بعد‌ها فهمیدم که کار را هم حاجی برایش ردیف کرده بود. نمی‌دانم چی بینشان گذشته بود. یادم نمی‌آید حاجی دست کسی از بچه‌ها را بوسیده باشد. آن آدم کاملاً شخص دیگری شد. قطعا آدم با یک برخورد عوض نمی‌شود. آن هم کسی که به‌لحاظ شخصیت منفی در شهرک معروف شده بود. حتماً حاجی مدت‌ها روی او کار کرده بود و شاید سفری با خودش برده بود و ما شاهد یک جلسه‌اش بودم.

انتهای پیام/ ۱۴۱