دراگان اسکوچیچ

به گزارش مجاهدت از مشرق، بیژن ذوالفقارنسب معتقد است رئیس برکنار شده فدراسیون صرفاً با استفاده از راهکارهای تبلیغاتی، سال گذشته توانست چنین سمتی را به دست آورد. او شرایط کنونی فدراسیون را به نقد کشید:

شهاب‌الدین عزیزی خادم سرانجام با تصمیم هیئت رئیسه فدراسیون از سمت خود عزل شد .این اتفاق را چطور ارزیابی می‌کنید؟

مایه تأسف است که با وجود سپری شدن چند دهه از فوتبال حرفه‌ای در ایران، هنوز نسبت به شرایط شناخت کافی پیدا نکرده‌ایم. آقای عزیزی خادم اسفندماه سال گذشته با رأی قاطع به عنوان رئیس فدراسیون فوتبال ایران انتخاب شد و باید این مسئله را در تمام ابعاد تحلیل کنیم. افرادی که پارسال به رئیس شدن ایشان رأی دادند، آگاهانه چنین کاری کردند و بی‌احترامی است اگر بگوییم اشراف کامل نداشتند و از سر ناآگاهی چنین تصمیمی گرفتند. حالا باید از همان افراد پرسید با اتکا به چه معیار و دانشی به ایشان رأی داده بودند؟ در کمال احترام باید بگویم متأسفم برای آنهایی که اسفندماه سال گذشته به عزیزی خادم رأی دادند تا رئیس فدراسیون فوتبال شود.

بیشتر بخوانید:

عجیب اما واقعی درباره هاشمیان و مهدوی کیا

بعضی از موافقان ایشان معتقد بودند عزیزی خادم می‌تواند پول به فوتبال ایران تزریق  کند و به همین خاطر رأی دادند.

اولاً که چنین اتفاقی برای فوتبال ایران رخ نداد و در ثانی، فراموش نکنیم آقای عزیزی خادم در فوتبالیست بود و نه سابقه مدیریتی شاخصی در فوتبال ایران داشت. پول بادآورده می‌تواند فساد ایجاد کند. همان‌طور که گفتم، متأسفم برای جامعه ورزش که پارسال به ایشان برای رئیس شدن رأی داد. رأی اسفندماه سال گذشته به عزیزی خادم کاملاً اشتباه بود.

پس چگونه ایشان رئیس فدراسیون شد؟

فکر می‌کنم فقط به خاطر تبلیغات وسیعی که روی خود و توانایی‌های مورد ادعای خود انجام داد، توانست رئیس فدراسیون فوتبال شود.

به نظر شما اگر علی کریمی سال گذشته انتخاب می‌شد، چنین اتفاقاتی رخ نمی‌داد؟

نه. شاید اگر آقای کریمی انتخاب می‌شد این اتفاقات به وقوع نمی‌ پیوست. علی کریمی می‌توانست با استفاده از کارنامه ارزشمند ملی که دارد، به ملاقات مدیران مهم فدراسیون‌های اروپایی برود و از طریق آنها دانش مدیریتی خود را هم افزایش بدهد.

طی یکی دو ماه گذشته بارها این بحث مطرح شد که پای فال‌گیر ها و رمال ها به فدراسیون باز شده است. نظر شما در رابطه با این مسئله چیست؟

این مسئله آنقدر عمیق است که ترجیح می‌دهم آن را باور نکنم. اگر واقعاً اعتقاد به جادوگری در فدراسیون فوتبال وجود داشت، مایه تأسف است.

در چنین شرایطی تکلیف سرمربی تیم ملی چه می‌شود؟ اسکوچیچ باید بماند یا برود؟

اگر در این رابطه اختیار داشته باشم، بلافاصله پس از دیدارهای نوروزی تیم ملی جمعی متشکل از ۱۵، ۲۰ نفر از نخبگان عرصه مدیریت و مربیگری فوتبال ایران را دعوت می‌کنم و از آنها پیرامون این مسئله می‌پرسم. تکلیف سرمربیگری تیم ملی برای جام جهانی حداکثر باید تا انتهای فروردین ماه مشخص شود.

به گزارش مجاهدت از مشرق، سهیل مهدی رئیس کمیته مسابقات سازمان لیگ در واکنش به انتقادات اخیر مطرح شده در رابطه با ساعت برگزاری مسابقات در ساعات پایانی روز و مسائل دیگر مربوط به برنامه ریزی مسابقه دربی استقلال و پرسپولیس در تاریخ ۲۶ اسفند اظهاراتی را مطرح کرد.

یحیی گل‌محمدی در نشست خبری بازی این هفته مانند مسئولان ذوب‌آهن که به بازی شان در ساعت ۱۹ مقابل استقلال انتقاد داشتند سوالی را مطرح کرده و گفته نمی داند چرا بازی پرسپولیس را ساعت ۱۹ و ۳۰ گذاشته اند. چه پاسخی در این باره دارید؟

بهر حال ما برای برنامه‌ریزی مسابقات باید ذینفع های برگزاری این رقابت‌ها را هم در نظر بگیریم که یکی از آنها پخش تلویزیونی مسابقات است. کنداکتور صدا و سیما در زمستان به ما اعلام می کند که چه ساعتی و در چه روزهایی برای برنامه‌ریزی پخش مسابقات مناسب تر است. طبیعتاً وقتی بازی ها را ساعت ۲ یا ۳ بعد از ظهر که همه مشغول کار و تحصیل هستند برنامه ریزی کنیم بیننده کمتری مسابقات را دنبال خواهد کرد.

دلایل دیگرتان چیست؟

مسائل دیگر مربوط به بحث سرمای هواست. ما در یکی دو ماه گذشته سعی کردیم بازی ها را تا قبل از ساعت ۱۹ یا ۲۰ به پایان برسانیم ولی حالا که هوا از آن سرما افتاده موضوع دیگری را هم مد نظر قرار می‌دهیم.

چه موضوعی؟

با توجه به اینکه شهر تهران به لحاظ پروازی، کانکشن های بهتری نسبت به شهرستانها دارد تلاش می‌کنیم بازی تهران را آخرین بازی برنامه ریزی کنیم. ضمن اینکه ما در این هفته هر ۸ مسابقه را در یک روز داریم و برای اینکه مخاطب بیشتری از طریق تلویزیون مسابقات را دنبال کند بسته اولویت و اهمیت مسابقات تلاش کردیم تا رقابت ها بیشترین بیننده را داشته باشد. ازطرفی پروازهای شهرستان هایی مثل اراک، تبریز، اصفهان و از این دست به نقاط دیگر کشور در ساعات پایانی شب کمتر است. جمیع این مسائل موجب می‌شود تا ما با ملاحظات مختلف اینگونه برنامه‌ریزی کنیم که البته خیلی زود با گله گذاری مواجه می شود گرچه هیچ کس نیامد بگوید وقتی حدفاصل چهار روزه بازی‌ها را در اصلاحیه جدید به شش روز افزایش دادیم برای تیم ها بهتر است! ما از باشگاهی توقع تشکر نداریم ولی به محض این که کوچکترین اتفاقی می‌افتد انتقادات شروع می شود. البته ما عادت داریم چون سازمان لیگ مثل مرغ است که هم در عزا و هم در عروسی سرش را میبرند. با این همه در سال جدید برنامه ها به شکل مناسب تری تدوین خواهند شد.

برنامه هفته بیست و سوم و بازی دربی را چرا در تاریخ ۲۶ اسفند برنامه ریزی کردید؟

ابتدا قرار بود هفته های بیست و سوم و بیست و چهارم را در اسفندماه و تا شب عید برگزار کنیم تا پس از آن بازیکنان به اردوی تیم ملی بروند اما در صحبتی که اسکوچیچ مطرح کرد و گفت می‌خواهد صبح روز ۲۷ اسفند بازیکنان ملی‌پوشش در اردوی تیم ملی باشند تا تست بدهند و مقدمات پروازشان به کره فراهم شود، تصمیم گرفتیم برای منافع فوتبال ملی یک هفته از مسابقات برنامه ریزی شده قبلی را به سال آینده موکول کنیم. همین یک هفته، باعث شد تا فاصله بین هفته ها در اسفند ماه بیشتر شود و از این طریق کمکی هم به تیمهای باشگاهی شد که این علیرغم میل ما بود و می‌دانیم که این اتفاق برنامه‌های لیگ در سال جدید را تحت تاثیر قرار می دهد و باید امیدوارم باشیم که کرونا یا تعطیلات غیرمنتظره آن را تحت تأثیر قرار ندهد.

در تعطیلات نوروز هم مسابقه لیگ خواهیم داشت؟

در ایام عید فقط برای فولاد خوزستان و سپاهان بازی داریم که به مسابقات آسیایی می روند. مابقی مسابقات پس از تعطیلات و احتمالاً در روزهای ۱۴ و ۱۵ فروردین استارت می خورند. در واقع ما برنامه هفته بیست و چهارم به بعد را احتمالا ظرف روزهای آینده اعلام خواهیم کرد. اما تلاش داریم در ایام ماه مبارک، مسابقات جام حذفی را برگزار کنیم تا از این طریق برنامه مان کمی جلو بیفتد.

به گزارش مجاهدت از مشرق، تیم ملی ایران به جام جهانی صعود کرده و با دراگان اسکوچیچ کروات رکورد بی‌نظیری به جا گذاشته است. دراگان از ابتدای شروع کارش به‌ عنوان سرمربی تیم ملی تا به حال شکستی نداشته و موفق شده در سریع‌ترین حالت ممکن، ایران را به جام جهانی قطر برساند. نتایجی که در دور انتخابی به دست آورده و رکوردهایی که در همین مدت جابه‌جا کرده، او را شایسته نشستن روی نیمکت تیم ملی در جام جهانی هم می‌کند؛ به‌ویژه این که با نسل کنونی فوتبال ایران که تقریبا بسیاری از آنها در باشگاه‌های به نسبت خوب اروپایی مشغول بازی هستند، این امید می‌رود که ایران برای اولین بار در تاریخ، در صورت قرارگرفتن در گروهی متعادل بتواند به مرحله بعدی جام جهانی هم صعود کند.

با این حال، دراگان از روزی که به عنوان سرمربی انتخاب شده تا حتی همین روزها که بدون شکست به کار ادامه می‌دهد مخالفان سرسختی داشته است. عده‌ای شیوه انتخاب او به عنوان سرمربی تیم ملی را نمی‌پسندند و سرمربی کنونی را حاصل زدوبندهای پشت پرده می‌دانند؛ عده‌ای می‌گویند کاریزمای ملی ندارد و به درد سرمربیگری در تیم‌های باشگاهی می‌خورد و عده‌ای دیگر هم نتایج درخشانی را که او به دست آورده، به پای بازیکنان باکیفیت تیم ملی می‌گذارند. حتی فضا به‌ گونه‌ای پیش رفته که در آستانه جام جهانی دوباره شایعه تغییر روی نیمکت تیم ملی به گوش می‌رسد و عنوان می‌شود که ایران باید با یک مربی باکیفیت‌تر راهی قطر شود.

اگر چه بخشی از این انتقادها به‌ویژه آنهایی که مربوط به دستاورد فنی دراگان اسکوچیچ به تیم ملی است بی‌انصافی به نظر می‌رسد ولی این رویه، یک امر را مشخص می‌کند که دراگان هم مثل بسیاری دیگر از مربیانی که روی صندلی تیم ملی نشسته‌اند حاشیه امنیتی نخواهد داشت. اگر چه بعید است در ترکیب فنی تیم ملی برای جام جهانی قطر تغییری ایجاد شود ولی بالاخره زمانی که وقت تغییرات برسد، آن وقت باید به سراغ گزینه‌هایی رفت که شایستگی نشستن روی نیمکت تیم ملی به عنوان سرمربی را داشته باشند. شاید مهم‌ترین بحث درباره تیم ملی این است که باید هدایت این نسل از بازیکنان تیم ملی به دست یک مربی کارکشته خارجی سپرده شود ولی استفاده از خارجی‌ها ظاهرا با ایدئولوژی دولت کنونی سازگاری ندارد و طبیعی است که در بین آنها بحث به کار گماشته‌شدن مربی ایرانی به جای خارجی‌ها در تیم ملی طرفدار بیشتری داشته باشد.

واضح است که اگر قرار باشد بر اساس دو، سه فصل اخیر در فوتبال ایران نتیجه‌گیری شود، سه مربی بیشتر شانس نشستن روی نیمکت تیم ملی را نخواهند داشت. اولی یحیی گل‌محمدی، سرمربی کنونی پرسپولیس است. یحیی در بین مربیان نسل جدید فوتبال ایران کارنامه درخشان‌تری دارد. او با پرسپولیس به قهرمانی رسیده و توانسته در سال بعد از قهرمانی هم دوباره یک تیم مدعی بسازد.

علاوه بر این موارد، در لیگ قهرمانان آسیا هم نتایج درخوری گرفته و بعد از سال‌ها کارکردن در فوتبال ایران به عنوان سرمربی، دیگر مربی بی‌تجربه‌ای نیست. او پیش‌تر توانایی و هنر مربیگری‌اش را در تیم‌های دیگر از جمله پدیده و ذوب آهن و چند جای دیگر هم نشان داده و ثابت کرده توانایی رقم‌زدن تفاوت‌ها را با استفاده از اندیشه‌های مربیگری دارد. فاکتور دیگری که یحیی از آن سود می‌برد تربیت بازیکنان است؛ درست است که اعتقاد چندان زیادی به بازیکنان جوان ندارد ولی به واسطه حضورش در تیم‌های مختلف، شاگردهای متعددی پرورانده که حالا بسیاری از آنها در سایر تیم‌های لیگ برتری، در زمره برترین‌های تیم خودی هستند. به این ترتیب، با در نظر گرفتن دو فرض اولیه، یکی قطع همکاری با دراگان اسکوچیچ در تاریخی نامعلوم و دومی اعتقاد به مربی ایرانی، یحیی گل‌محمدی بیشترین بخت را برای نشستن روی نیمکت تیم ملی خواهد داشت.

گزینه دوم هم سرمربی تیم رقیب پرسپولیس یعنی فرهاد مجیدی است. شاید این پیش‌داوری خیلی زود باشد ولی نباید فراموش کرد فرهاد مجیدی هم دیگر آن مربی احساسی سابق نیست؛ مردی که نمی‌خواست اشتباهاتش را قبول کند و شکست‌هایش را به همه‌ چیز ربط می‌داد مگر اشتباهات خودش. فرهاد هنوز با استقلال جامی نگرفته ولی او در چند فصل اخیر آن‌ قدر پخته شده (هم از لحاظ شخصیتی و هم از لحاظ فوتبالی) که بتواند در موقعیت‌های سخت، تصمیمات درستی بگیرد. تیمی که او امسال ساخته، تیم سر حالی نشان داده و تغییرات تاکتیکی مورد نیاز در استقلال هم گواه بلوغ تاکتیکی این سرمربی است.

فرهاد پیش‌تر در تیم امید ایران مدت زمان کوتاهی سرمربیگری کرده و شناخت مناسبی از جوانان باپتانسیل فوتبال ایران به دست آورده است. بر خلاف گل‌محمدی، او اعتقاد خاصی به بازیکنان جوان دارد و برای ساختن تیمی آینده‌دار می‌تواند گزینه مناسبی باشد. در بحث نتیجه‌گیری هم با وجود موفق‌نبودن در کسب جام تیمش را همواره در زمره مدعیان نگه داشته و در دو جام حذفی و لیگ همیشه مدعی کسب قهرمانی بوده است. فرهاد نه به اندازه یحیی ولی شانس حضور در جمع سه نفر کاندیدای احتمالی برای سرمربیگری در تیم ملی را دارد.

گزینه سوم و نهایی که اگر قرار باشد برحسب دستاوردهای امروزی‌اش، شانسی برای نشستن روی نیمکت تیم ملی داشته باشد، جواد نکونام است. همین حالا بسیاری اعتقاد دارند در طول پنج سال آینده، او به بهترین مربی لیگ تبدیل می‌شود. نکونام بر خلاف دو گزینه قبلی، تجربه حضور طولانی‌مدت در فوتبال اروپا را دارد و رکورددار بازی‌های ملی هم هست. او آن‌ قدر با سرمربیان مختلف و مشهور کار کرده که اگر از هر کدام از آنها یک فوت و فن آموخته باشد، آینده سرمربیگری‌اش را تضمین کرده است. نکونام در فوتبال ایران در آستانه دروکردن جام است. او فصل پیش با فولاد، استقلال را در فینال جام حذفی شکست داد و اولین جام دوران حرفه‌ای‌اش به عنوان سرمربی را به دست آورد.

«نکو» همین چند روز پیش، پرسپولیس، دیگر تیم مطرح ایران را هم در سوپرجام برد تا حالا هر دو جام مهم و فعلی دوران حرفه‌ای‌اش را با برتری برابر تیم‌های قدر ایران به دست آورده باشد. کارنامه او در عین جوانی پر از اتفاقات هیجان‌انگیز است؛ صعود نساجی به لیگ برتر، کسب سهمیه لیگ قهرمانان آسیا با فولاد، قهرمانی در جام حذفی و فتح سوپرجام، جواد را مربی خوش‌آتیه‌ای نشان می‌دهد. نکونام البته به سخت‌کوشی عجیب و غریبی معروف است و همکارانش گواه می‌دهند که بیش از هر مربی دیگری در لیگ برنامه‌ریزی دارد و آنالیز می‌کند. او در مقطعی، مربیگری در تیم ملی را هم تجربه کرده و با کارکردن در این فضا آشنایی دارد. برگ برنده نکونام استراتژی و بازی‌خوانی خوب حریفان است؛‌ موضوعی که باعث شده به‌سرعت در مقایسه با دیگر مربیان نسل جدید، در فوتبال ایران پیشروی کند. با فرمانی که این مربی جوان در پیش گرفته، اگر روی نیمکت تیم ملی ایران به عنوان سرمربی نشست، نباید زیاد تعجب کرد.