دهلاویه

گروه استان‌های دفاع‌پرس – ابوالفضل بمانی؛ ‌«مصطفی چمران» وزیر دفاع، نماینده امام خمینی (ره) در شورای عالی دفاع و فرمانده ستاد جنگ‌های نامنظم بود که در دهلاویه به شهادت رسید.

مجید گلفشان از جانبازان دوران دفاع مقدس است که خاطره لحظه شهادت ‌چمران را در آخرین روز خرداد سال ۱۳۶۰ در مسیر دهلاویه به سوسنگرد به خوبی بیاد دارد.

وی متولد هفتم آذرماه سال ۱۳۳۸ و از معلمان بازنشسته قم است و در طول سال‌های دفاع مقدس پنج بار به جبهه اعزام و در دهلاویه و کرخه به درجه جانبازی نائل شده است.

یکی از خاطرات این معلم رزمنده و جانباز، دیدار با شهید چمران لحظاتی قبل از شهادت آن شهید بزرگوار است. به بهانه ایام سالگرد شهید مصطفی چمران با وی به گفتگو می‌نشینیم.

دفاع پرس: در‌باره نخستین اعزامتان به جبهه بفرمایید.

بنده ابتدا معلم یکی از روستا‌های شهر خمین بودم. خرداد ماه سال ۶۰ بعد از برگزاری امتحانات و اعلام نتایج، به قم برگشتم. اوایل جنگ بود و آتش تهاجمات دشمن روز بروز شعله ور می‌شد. این بود که با سه نفر از دوستانم برای انجام مقدمات اعزام، به تهران رفتیم و در ستاد جنگ‏های نا منظم ثبت نام کردیم و فردای همان روز راهی اهواز و سپس سوسنگرد شدیم.

دفاع پرس: در چه مناطقی از جبهه مستقر شدید؟

چند ساعتی که در سوسنگرد توقف داشتیم، برای نخستین بار خرابی‏های فراوان جنگ را در آنجا دیدیم. سپس به سمت روستای دهلاویه حرکت کردیم. به جایی رسیدیم که جاده‏ آسفالت توسّط یک خاکریز قطع شده بود. کنار جاده یک جیپ فرماندهی قرار داشت که بر اثر اصابت ترکش سوراخ سوراخ شده بود. جیپ متعلق به شهید ایرج رستمی فرمانده منطقه بود که شب قبل از ورود ما به شهادت رسیده بود. سمت راست جاده‏ آسفالته در امتداد خاکریز حرکت کردیم. بعد از طی طول ۲۰۰ متر به سمت چپ برگشتیم. آن جا خظ مقدم ما با نیرو‌های دشمن بعثی بود. پشت خاکریزی مستقر شده بودیم که در کنار آن یک کانال قرار داشت. سنگر‌های ما حفره‌های کوچک و بدون سقف بودند. خمپاره‌‏‏‏‏های عراقی مرتّب در اطراف ما به زمین می‌خورد.

دفاع پرس: با آب و هوای آن منطقه در آخرین روز‌های بهار سازگاری پیدا کردید؟

اواخر خرداد ‌بود گرمای شدید روز و هجوم پشه‏ها در شب، امان بچه‏ها را بریده بود. عراقی‏ها در داخل روستای دهلاویه بودند و ما خارج روستا. خط پدافندی سختی بود. بدون کمترین وسایل و تجهیزات در مقابل دشمن تا دندان مسلح قرار داشتیم. اما ایمان و اخلاص بچه‏ها باعث شده بود با تمام سختی‌هایی که در منطقه وجود داشت از جمله گرمای هوا، محکم و استوار بایستیم.

دفاع پرس: چگونه موفق به دیدار با شهید چمران شدید؟

در یکی از روز‌های استقرارمان در دهلاویه متوجه شدم که می‌گفتند: «دکتر چمران آمده!». من در آخرین سنگر بودم. بعد از سنگر انفرادی من میدان مین قرار داشت. می‏خواستم از سنگر خارج شوم که دکتر را مقابل خود دیدم. چند نفر همراه ایشان بودند. یکی از آن‏ها لباس ارتش بر تن داشت. با دکتر چمران دیده بوسی کردم. ایشان به من خسته نباشید گفتند و چند سؤال در مورد وضعیت منطقه پرسیدند و من هم پاسخ دادم.

دفاع پرس: از لحظه شهادت شهید چمران چه خاطره‌ای به یاد دارید؟

شهید چمران پس از آن احوالپرسی و گفت و شنود کوتاه با بنده، به مسیر خود ادامه دادند و کمی آن طرف‌تر با دوربین مشغول کنترل منطقه شدند. در این هنگام خمپاره‌ای در پشت خاکریز فرود آمد، اما آسیبی به کسی نرسید. لحظاتی بعد خمپاره‏ ۶۰ دیگری در بین دکتر و همراهانشان منفجر شد. بلافاصله خودم را به دکتر رساندم. بیهوش شده بودند. ترکش به سرو سینه شان اصابت کرده بود. آن نیروی ارتشی همراه دکتر به شهادت رسیده بود و یک نفر دیگر نیز از ناحیه‏ بازو به شدت مجروح شده بود.

دفاع پرس: پس از این حادثه چه اقدامی انجام دادید و چه احساسی داشتید؟

بعد از انفجار، شهید چمران را با برانکارد به آمبولانس رساندیم. آمبولانس به سرعت دور شد تا در سوسنگرد اقدامات اولیه را انجام دهد و به بیمارستان اهواز برود. به سنگر خودم برگشتم. کسی حال حرف زدن نداشت. بغض راه گلویم را بسته بود. همه در حال دعا و مناجات برای سلامتی دکتر چمران بودیم، ولی ظاهرا دکتر در طول مسیر به شهادت رسیده بود. وضعیت شهید چمران به سرعت در منطقه پیچید. آن شب تا صبح خوابم نبرد. در سنگر دراز کشیدم. به ستاره‌‏‏‏‏های بیشمار آسمان دهلاویه چشم دوختم و به مرور خاطره‏ اولین و آخرین دیدارم با شهید چمران پرداختم. بعد از گذشت ۴۲ سال هنوز چهره‏ خندان، محاسن پر پشت و اسلحه کلاش قنداق تاشوی این شهید بزرگوار از خاطرم محو نشده است.

انتهای پیام/

انتهای پیام/۸۰۱

به گزارش مجاهدت از فضای مجازی دفاع‌پرس، کاربران شبکه اجتماعی با توجه به سالروز شهادت «دکتر چمران» هشتگ اسطوره ماندگار را ترند کردند.

انتهای پیام/ ۸۰۱

به گزارش مجاهدت از گروه دفاعی امنیتی دفاع‌پرس، وزارت دفاع و پشتیبانی نیرو‌های مسلح به مناسبت ۳۱ خرداد سالروز شهادت دکتر «مصطفی چمران» نخستین وزیر دفاع جمهوری اسلامی ایران، بیانیه‌ای صادر کرد.

 در متن این بیانیه آمده است:

۳۱ خرداد، یادآور عظمت، اندیشه‌مداری و حماسه‌آفرینی‌های بزرگ مردی از پیروان مکتب امام خمینی (ره) است که در مسیر نورانی انقلاب شکوهمند اسلامی و آرمان‌های والای آن عاشقانه کوشید و پرفروغ درخشید و با عملکرد جهادی خود نمونه‌ای آموزنده از یک انسان الهی برای نسل‌های آتی به نمایش گذاشت.

مطالعه و تفکر در نحوه زندگی شهید دکتر مصطفی چمران و نگاه عمیق و کنجکاوانه به ابعاد و مؤلفه‌های شخصیتی آن دانشمند و عارف بزرگ به‌عنوان اسطوره‌ای از تعهد و تخصص، علم و عمل، بصیرت و پیشرفت که در سنگر‌های علم وجهاد به الگو‌های الهی و معنوی ماندگار تبدیل شده است، سبک سازنده و جاویدی را ارائه می‌نماید که برای همیشه تاریخ سرمشق و راهنمای انسان‌های آزاده، ظلم‌ستیز، نیک‌اندیش و ربانی خواهد بود؛ به گونه‌ای که باور عمیق به معنویت و توکل الهی و همچنین از خودگذشتگی و کارآمدی وی منبعث از علم و تجربه جهاد، نسخه‌های رهگشایی را به سوی کمال و سعادت فراروی انسان خدامحور، حق‌جو و آینده‌نگر قرار می‌دهد.

شهید چمران، مجاهد، معلم برجسته، فرمانده شجاع و انسانی تحول‌گرا و پرهیزگار بود که در دفاع از حق و مبارزه با باطل آرام و قرار نداشت؛ لذا بهره‌گیری از الگو‌های رفتاری، علمی و نقش‌آفرینی‌های تأثیرگذار این استاد شهید در عرصه مقاومت و مقابله با استعمار و استکبار، نیاز دائمی سربازان انقلاب و میهن در مسیر پیشرفت و ایجاد تمدن اسلامی است.

وزارت دفاع و پشتیبانی نیرو‌های مسلح ضمن گرامیداشت یاد و خاطره شهید والامقام دکتر مصطفی چمران، ادامه راه او را که مسیر جهاد برای پیاده‌سازی دین، مقاومت، عقلانیت و پیشرفت علم و دانش است، رسالت مهم خود می‌داند و با اجرای فرامین حکیمانه مقام عظمای ولایت و فرماندهی معظم کل قوا حضرت امام خامنه‌ای (مدظله‌العالی) به‌منظور دستیابی به فناوری‌های پیشرفته نظامی برای اقتدار و بالندگی نظام مقدس جمهوری اسلامی ایران در عرصه‌های منطقه‌ای و بین‌المللی، از هیچ تلاش و کوششی دریغ نخواهد کرد و این راه عزت و اقتدار را تا رسیدن به قله‌های افتخار ادامه خواهد داد.

انتهای پیام/ ۲۲۱