دهلاویه

صوت و تصویر …………..خدایا ، تو را شکر می کنم که غم ها و دردهای شخصی مرا که کثیف و کشنده بود از من گرفتی و غم ها و دردهائی خدائی دادی که زیبا و متعال بود .
خدایا ، تو تار و پود وجود مرا با غم و درد سرشتی ، تو مر ا به آتش عشق سوختی ، در کوره غم گداختی ، در طوفان حوادث ساختی و پرداختی ، تو مرا در دریای مصیبت و بلا غرق کردی و در کویر فقر و حرمان و تنهائی سوزاندی .
خدایا تو را شکر می کنم که مرا سنگ زیرین آسیا کردی و به من قدرت تحمل دادی که این همه درد و فشار را که در تصورم نمی گنجید بر قلب و روحم حمل کنم ، از مجالس جشن و شادی بگریزم و به مراکز خطر و بلا و درد و رنج پناه ببرم .
( نیایشی از شهید دکتر مصطفی چمران ، در ایران ، کتاب ” نیایش ها ” ، صفحه ۱۱۴ ، انتشارات بنیاد شهید چمران ، وصال شیرازی شماره ۵۷ )

تصویر اول دکتر چمران پشت دوربین دیده بانی روی تپه شحیطیه شمال سوسنگرد و قبل از ارتفاعات الله اکبر ، سال ۱۳۵۹ . این تپه و ارتفاعات در ۳۱ اردیبهشت ماه ۱۳۶۰ با برنامه ریزی دکتر چمران در یک رزم جانانه آزاد شد .
بقیه تصاویر قبلا توضیح داده شده است .

 

منبع

chamran.dr.mostafa@

*بازنشر مطالب شبکه‌های اجتماعی به منزله تأیید محتوای آن نیست و صرفا جهت آگاهی مخاطبان از فضای این شبکه‌ها منتشر می‌شود.

………ای خدای بزرگ ، آن روزها که زمین و آسمان به دشمنی من برخاستند ، و همه قدرت های بزرگ و شیطانی عالم علیه من تجهیز شدند ، و از زمین و آسمان گلوله مرگ می بارید ، و هوا مسموم شده بود و ظلمت جهل و ظلم و کفر بر عالم سیطره یافته بود ، تو ای خدای من به من جرأت دادی که کلمه حق را با صدای بلند اعلام کنم و به من شجاعت دادی که در برابر قدرتمندان زمان بایستم و به من رحمت کردی که لحظه ای از طریق حق منحرف نشوم .
ای خدای بزرگ ، تو را شکر می کنم که آرزوها را در دلم خشک کردی ، خوف مرگ را از من گرفتی ، لذت شهادت را به من نمودی ، در مقابل ظلم و کفر مرا روئین تن کردی .
( نیایشی از شهید دکتر مصطفی چمران ، در لبنان ، کتاب ” نیایش ها ” ، صفحه ۹۰ ، انتشارات بنیاد شهید چمران ، وصال شیرازی شماره ۵۷ )

تصویر دکتر چمران در تهران و زمانی که وزیر دفاع بود ، در یک روز صبح جمعه در یک هیات مذهبی در میدان توحید خیابان پرچم تقریبا مقابل کانون توحید در حالیکه نوجوانی را در آغوش گرفته است ، سال ۱۳۵۸ . اگر کسی از این نو جوان نام و نشانی دارد اعلام فرماید .

منبع

chamran.dr.mostafa@

*بازنشر مطالب شبکه‌های اجتماعی به منزله تأیید محتوای آن نیست و صرفا جهت آگاهی مخاطبان از فضای این شبکه‌ها منتشر می‌شود.

صوت و تصویر ………..خدایا ، وجودم اشک شده است ، همه وجودم از اشک می جوشد ، می لرزد ، می سوزد و خاکستر می شود ، اشک شده ام و دیگر هیچ .
به من اجازه بده که در جوارت قربانی شوم و بر خاک ریخته شوم و از وجود اشکم غنچه ای بشکفد که نسیم عشق و عرفان و فداکاری از آن سرچشمه بگیرد .
( نیایشی از شهید دکتر مصطفی چمران ، روزهای نزدیک به شهادت در خوزستان ، کتاب ” نیایش ها ” ، صفحه ۱۴۱ ، انتشارات بنیاد شهید چمران )

تصاویری از شهید چمران بعد از زخمی شدن و بازگشت از بیمارستان یک شبه به مقر ستاد جنگهای نامنظم م نزدیک دو ماه مجبور شد در اطاق خود بماند تا پای او که از چند نقطه زخمی شده بود التیام بیاید و بتواند حرکت کند ، البته اول با چوب زیربغل و سپس با عصا . اولین عکس در حال نماز روی تخت و عکسهای دیگر هم در همان تخت و اطاق . اهواز ، مقر ستاد جنگهای نامنظم آبان و آذر ماه سال ۱۳۵۹ .

 

منبع

chamran.dr.mostafa@

*بازنشر مطالب شبکه‌های اجتماعی به منزله تأیید محتوای آن نیست و صرفا جهت آگاهی مخاطبان از فضای این شبکه‌ها منتشر می‌شود.