وقتی به برکت دولت حقوقدانها، لالهزار تبدیل به «نالهزار» میشه
وقتی به برکت دولت حقوقدانها، لالهزار تبدیل به «نالهزار» میشه بیشتر بخوانید »
سرویس سیاست مشرق – روزانه میتوان از لابهلای گزارشها و عناوین خبری رسانههای مکتوب و حتی غیر مکتوب، نکات قابلتوجهی استخراج کرد؛ موضوعاتی که میتواند برای مخاطبین قابل استفاده و محوری برای تحلیل باشد، در گزارش روزانه “ویژههای مشرق” نکات و تأملات قابلاستخراج از رسانهها برای مخاطبین عرضه خواهد شد؛ با «ویژههای مشرق» همراه شوید.
*******
** عبدی: مشکل برجام این بود که ناقص بود
«عباس عبدی» فعال سیاسی اصلاح طلب که در دولت اصلاحات به اتهام فروش اطلاعات به بیگانگان به ۸ سال زندان محکوم شد در یادداشتی در روزنامه اعتماد نوشت:«توافق با چین یا هر کشور دیگری مستلزم وارد شدن در بازی بینالمللی است. اگر اشتباهی که در برجام رخ داد را در اینجا هم تکرار کنیم، به همان میزان و بیشتر متضرر میشویم. معنادار نبود که بخواهیم، فقط مساله هستهای را از طریق دیپلماسی حل کنیم و سایر مسائل فراموش شود. نتیجه همین وضعیتی میشود که میبینیم».
عبدی در بخش دیگری از این یادداشت نوشت:«همچنین بدون حضور در FATF آنان با ما همکاری نخواهند کرد. اصولا با کشوری همکاری راهبردی میکنند که در مسیر نظام بینالمللی باشد…شرط لازم این همکاری ورود نسبی به ساختار نظام بینالملل است، اگر این را نمیخواهید یا نمیپذیرید، وارد همکاری راهبردی با چین نشوید که فقط اتلاف وقت است. شرط لازم این نیز احیای برجام است».
مشکل طیف غربگرا این است که هیچ شناختی از معادلات بین الملل ندارد و با ابتدایی ترین اصول سیاست خارجی نیز بیگانه است.
عباس عبدی که پیش از این «الگوی پیشرفت ایران» را «خیالی» نامیده بود، مدعی است که ایران باید «نظم بین المللی» را بپذیرد. «نظم بین المللی» از نگاه طیف غربگرا، پذیرش بی چون و چرای خوی غارتگری و زورگویی آمریکاست. به همین خاطر است که عبدی در یادداشت مذکور تاکید می کند که مشکل برجام این است که ناقص بوده و همه مسائل را پوشش نداده است.
این دقیقا تکرار اظهارات ترامپ و پمپئو و البته تکرار اظهارات بایدن و بیلنکن است. آمریکا می گوید ایران حق ندارد برای دفاع از خود از قدرت موشکی برخوردار باشد، ایران حق ندارد که با داعش و دیگر گروهک های تکفیری تروریستی بجنگد و آنان را کیلومترها دورتر از خاک خود زمین گیر کند، ایران حق ندارد داروی بیماران خاص و از جمله داروی کودکان ایرانی را از طریق دانش هسته ای تأمین کند و…
این همان نظم بین المللی است که عباس عبدی و دیگر همفکران وی با حسرت از آن یاد می کنند.
در حال حاضر سند همکاری ایران و چین، مقامات آمریکایی را عصبی و پریشان کرده است. رسانه های غربی اذعان کرده اند که این سند همکاری، ضربه سختی به تحریم های ضدایرانی وارد کرده و مانعی جدی در مسیر باج خواهی های آمریکا از ایران ایجاد خواهد کرد.
سوال اینجاست، چرا هرگاه ایران در مسیر بی اثرکردن تحریم ها قدم می گذارد، داد و فریاد عده ای در داخل بلند می شود؟! به نظر شما لقب «کاسبان تحریم» زیبنده این جماعت نیست؟
** آخوندی: اگر دولت روحانی نبود،الان قحطی تمام ایران را گرفته بود
«علی ربیعی» سخنگوی دولت و وزیر استیضاح شده «تعاون،کار و رفاه اجتماعی» در یادداشتی در روزنامه ایران نوشت:«عدهای دوگانهای تازه اما بیمعنا میان خنثی کردن تحریم و رفع تحریم را به فضای گفتوگوی سیاسی جامعه سرایت دادهاند و توجه نداشتند که نه تنها این دوگانه هیچ نسبتی با واقعیتهای اداره کشور ندارد بلکه دولت در چهار سال گذشته با در پیش گرفتن هر دو جنبه فوق از هیچ تلاشی برای تسهیل معیشت مردم فروگذار نکرده است».
ربیعی در ادامه نوشت:«مسأله بعد تثبیت بازار و تلاش برای کاهش اثر تحریمها بر زندگی مردم است. در این جا به اطلاع مردم میرسانم که نه تنها دولت هیچ برنامهای برای افزایش قیمتها بخصوص در مورد کالاهای اساسی تا پایان کار خود نخواهد داشت بلکه برای کاهش قیمتهای کاذب برنامه نظارتی سختگیرانهتری را در دستور کار خود دارد».
همچنین «عباس آخوندی» از اعضای ارشد ستاد میرحسین موسوی در سال 88 و وزیر مستعفی راه و شهرسازی در دولت روحانی در مصاحبه با «خبرآنلاین» در پاسخ به این سوال که «به این دولت رأی دادیم پس چه شد؟» گفت:«خیلی چیزها شد. خیلی اتفاقات مثبت افتاد. من ناراحتی از دولت آقای روحانی را میفهمم. ولی، آن طرف هم حواسمان باشد ما ذیل فصل ۷ منشور سازمان ملل بودیم. سایه جنگ روی سر این مملکت بود. یعنی ما سال ۹۲ را یادمان نرود. اگر روند سال ۹۲ ادامه پیدا کرده بود، الان قحطی تمام ایران را گرفته بود. ما دچار انواع منازعات فراوان بودیم یعنی وضعمان به مراتب بدتر از این بود».
آخوندی در بخش دیگری از این مصاحبه گفت:«سالوسگری پدر این مملکت را درآورده است. من دنبال لاکچری بودن و این حرفها نیستم، چون در نهایت باید همانی باشید که هستید. برای من مهم نیست که پولدار باشم یا نباشم ولی فقیر هم نیستم، الحمدالله یک زندگی طبقه متوسط را دارم و آدم متوسطی هستم ولی به نظر من این حرفها(که می گویند آدم پولداری هستی) همه اش انحراف است».
در حال حاضر وضعیت موجود اقتصادی، مردم را گلایه مند کرده و مردم با مشکلات عدیده اقتصادی و معیشتی دست به گریبان هستند. در این میان، اظهاراتی همچون «اگر دولت روحانی نبود،الان قحطی تمام ایران را گرفته بود» و «دولت از هیچ تلاشی برای تسهیل معیشت مردم فروگذار نکرده» چیزی جز توهین به شعور مردم نیست.
مقامات ارشد دولت روحانی از وعده «چرخش همزمان چرخ سانتریفیوژها و چرخ کارخانه ها» و «ایجاد آنچنان رونق اقتصادی که دیگر هیچکس به پول یارانه نیاز نداشته باشد» و «افزایش ارزش پول ملی» و…رسیده اند به اینکه «اگر ما نبودیم، ایران را قحطی فرا گرفته بود»!
روحانی در خرداد 92 در جریان رقابت های انتخابات ریاست جمهوری گفته بود:«مشکل در عدم مشورت، خودشیفتگی، عدم استفاده از ابزار علمی برای اداره کشور و بیثباتیهاست…کشوری که در حساسترین نقطه جهان قرار گرفته و دارای موقعیت ژئوپولوتیک و ژئواستراتژیک در منطقه است، درارای شاهراه شمال به جنوب است، دومین منبع گاز و نفت جهان است، مردم ما چرا در مشکلات معیشتی باشند؟ مشکل کجاست؟ مشکل از مدیریت آغاز می شود. مشکل از تصمیمات فردی شروع می شود، مشکل از عدم مشورت آغاز می شود».
روحانی در ادامه گفته بود:«اگر امروز مشکلات اقتصادی داریم و اگر امروز گرانی و بیکاری وجود دارد، اگر امروز فساد اداری وجود دارد و اگر امروز ضربه بر اخلاق و فرهنگ در جامعه ما مشاهده میشود و اگر امروز روابط ما با جهان با مشکلات فراوان توأم است، همه و همه به خاطر این است که یک دولت کارآمد و یک مدیریت درست در تدبیر صحیح در کار انجام نگرفته است».
** ریشه مشکلات اقتصادی، داخلی است
روزنامه آرمان در مطلبی با طرح این پرسش که «برخی ریشه مشکلات اقتصادی و اجتماعی جامعه را در بیرون از مرزها جستوجو میکنند. آیا در واقع چنین است؟» در ادامه نوشت:«ریشه اتفاقات اخیر صددرصد داخلی بوده و مسائل ناچیزی وجود دارد که به عامل بیرونی ارتباط داشته باشد. برخی از مسئولان ریشه اصلی نابسامانیهای اخیر را به خارج از کشور نسبت میدهند. این دیدگاه به منزله آن است که مسئولان در داخل کشور هیچ کارهاند و برخی در بیرون از مرزها برای کشور تصمیمگیری میکنند. این دیدگاه به صورت کلی اشتباه است. در سالهای اخیر قیمت دلار در کشور همواره با نوسان مواجه بوده است. آیا دلیل این مساله را باید در خارج از مرزها جستوجو کرد؟ خیر. دلیل این مساله سیاستهای اقتصادی اشتباهی است که مسئولان در پیش گرفتهاند».
این روزنامه اصلاح طلب در ادامه نوشت:«واقعیت این است که تورم در کشور در سال گذشته تاکنون35 درصد افزایش پیدا کرده و اغلب کالاهای مورد نیاز مردم تا سه برابر گرانتر شده است. در شرایط کنونی اغلب کارگران در وضعیت نامناسب اقتصادی زندگی میکنند و بسیاری از مغازهداران با رکود مشتری مواجه هستند. از سوی دیگر بیکاری روز به روز در جامعه در حال افزایش است».
چندی پیش «بهمن آرمان» کارشناس اقتصادی حامی دولت با انتقاد از ادعای فعالین اصلاح طلب در حواله دادن تمامی مشکلات اقتصادی به تحریم ها، گفت: «اگر به بحران به وجود آمده در بورس توجه کنیم این بحران بیش از آنکه به سیاست خارجی ارتباط داشته باشد به ندانمکاری و نداشتن مدیریت کافی مدیران ارتباط پیدا میکند. ساختن مسکن و آزادراهها در کشور که متأثر از تحریمها نیست». بنابر تاکید کارشناسان، 70 الی 80 درصد مشکلات کشور ناشی از سوءمدیریت در دولت است.
بر همین اساس مواردی همچون دلار 4200 تومانی، تاکید وزیر مسکن بر اینکه «افتخار می کنم که حتی یک واحد مسکن برای مردم نساختیم»، تاکید وزیر نفت مبنی بر اینکه نباید پالایشگاه بسازیم و باید واردکننده بنزین باشیم و پرواز قیمت مرغ و تخم مرغ و روغن و برنج و لوازم خانگی و…هیچ ربطی به تحریم ها ندارد.
به گزارش خبرنگار مجاهدت به نقل از گروه دیگر رسانههای خبرگزاری فارس، خبرآنلاین گفتوگویی با عباس آخوندی، وزیر راه و شهرسازی دولت روحانی انجام داده است که بخشهای مهم آن در ادامه از نظر میگذرد.
بحث درباره کاندیداتوری قبل از بحث درباره گفتمان، راهزنی است
– هنوز هیچ تصمیمی برای کاندیداتوری نگرفته ام، اصلی ترین بحث من این است که باید یک گفتمانی مطرح شود، من با این روش فعلی خیلی موافق نیستم، چرا که اسم افراد را می آورند ولی، معلوم نیست که این افرادی که میخواهند بیایند چه کار میخواهند بکنند.
– اول باید بگوییم چه گفتمانی برای خارج کردن ایران از این تنگنای سیاسی، اقتصادی و بین المللی داریم، بعد ببینیم چه کسی میتواند این گفتمان را اجرا کند. قبل از بحث در مورد گفتمان، بحث کاندیداتوری به نظر من یک نوع راهزنی است.
جریانات سیاسی بهجای مطرحکردن گفتمان افراد را مطرح میکنند
– جریانات سیاسی برای این هستند که در یک چنین موقعیتهای بحرانی یک راهکار خروج از بحران را به مردم ارائه دهند.
– متاسفانه مدتی است جریانات سیاسی کمتر حرف سیاسی می زند و به جای اینکه بگویند چه نگاه و برنامهای برای خروج کشور از این تنگنا دارند، بیشتر افرد را مطرح می کنند.
گفتوگوی تمدنها برای ایران اقتدار آفرید!
– آقای خاتمی گفتوگوی تمدنها را مطرح کرد و این در ظاهر یک شعار بود ولی یک موقعیتی برای ایران در سطح جهان ایجاد میکرد، سازمان ملل پذیرفت یک جریان جهانی مفهوم گفتگو را در سطح جهان بپذیرد.
– این یک اقتدار بود و در سال ۸۴ تمام اینها را کنار گذاشتند و یک منطق دیگری گذاشتند که ما خیلی مقتدر هستیم چون میتوانیم اسلحه بسازیم، قبلش هم ما اسلحه میساختیم یعنی همواه برای دفاع از کشور اسلحه تولید میکردیم مگر میشود کشور را بدون دفاع گذاشت؟
ناطق با خاتمی رقابت داشت اما الان برای یکدیگر پپسی باز میکنند!
– آدمها در طول حیات سیاسی شان تغییر میکنند اینطور نیست که شما بگویید اینها همچنان در یک جایی میایستند.
– درست است، آقای ناطقی که با آقای خاتمی آن رقابت را داشت الان برای یکدیگر پپسی باز میکنند یعنی آدمها در طول حیات سیاسیشان تغییر میکنند.
اصلاحات تضعیف شد چون از گفتمان به شخصیت رسید
– در مورد اینکه چرا موقعیت اصلاحات به تدریج در جامعه تضعیف شد باید بگویم در سال ۷۶ اصلاحات برای خودش یک گفتمان آورد و از سال ۸۴ به بعد شخصیت آورد و دیگر نگفت چه گفتمانی دارد.
– درست است آقای میرحسین شخصیت تاریخی داشت ولی نهایتا ما از سال ۸۴ به بعد گفتمان روشنی که بگوییم میخواهیم چه کار کنیم را نداریم.
– ما الان یک مرحله قبل از انتخابات داریم و یک مرحله روز اخذ رای داریم. تا روز اخذ رای بحث شما باید این باشد که بتوانید در اصلاح گفتمان عمل کنید، ولی بعدش که ثبت نامها تمام شد باید انتخابات را روی گزینههای موجود ببرید و آن وقت دیگر بین گزینهها یکی را انتخاب میکنید ولی تا قبل از آن باید حرف آزاد بزنید و در اصلاح و شکلگیری یک گفتمان مؤثر کمک کنید.
روحانی باید به مردم میگفت نمیتوانم این تعهداتی که کردم را انجام دهم
– دولت آقای روحانی به شدت مقصر است که به تعهدات خودش عمل نکرد و وقتی دید که نمیتواند قراردادش را با مردم ایفا کند، باید به مردم میگفت.
– ببینید مثلا قرار است من این ساختمان را برای شما بسازم؛ یا می توانم بسازم یا نمی توانم. اگر میتوانم که میسازم و آن را تحویل شما میدهم اما اگر نمیتوانم باید به شما بگویم که نمیتوانم بسازم، ولی اگر نمیتوانم اینکار را کنم اما به شما میگویم که میتوانم در حق شما جفا کردم.
– ایشان باید به مردم میگفت من نمیتوانم این تعهداتی که کردم را انجام دهم. وقتی ایشان نمیتوانست به تعهد اجتماعیش عمل کند باید به مردم میگفت که ایهاالناس من نمیتوانم به تعهد اجتماعی عمل کنم بلکه شخص جدید بیاید که بتواند به تعهدات جدیدش عمل کند.
دولت باید انتخابات زودرس برگزار میکرد
– این همه دولت در دنیا هستند که نمیتوانند به تعهداتشان عمل کنند، چکار می کنند؟ انتخابات زودرس انجام می دهند.
– وقتی میگوییم دموکراسی، باید به قاعده دموکراسی وفادار باشیم و دموکراسی یعنی من به عنوان کسی که نامزد میشوم آماده بستن یک قرارداد اجتماعی با یک ملت هستم.
– این یعنی دارم قرارداد می بندم که اگر من رئیس جمهور شما شدم اینکارها را میکنم و بعد که رئیس جمهور شدم یا در سیاست عملی میتوانم اینکارها را کنم یا نمیتوانم. اگر توانستم که چه بهتر و اگر نتوانستم و دیدم به هر دلیلی امکان انجام کار نیست باید به مردم راستش را بگویم و بگویم که از عهده من خارج است و کس دیگری را انتخاب کنید که اینکار را انجام دهد. دموکراسی یعنی همین!
انتهای پیام/