دولت سوریه

گروه جهاد و مقاومت مشرق – کتاب «به طرف سنگر تدارکات» را نعمت‌الله سلیمانی‌خواه بر اساس خاطراتی درباره تدارکات و پشتیبانی در جنگ نوشته و آن را انتشارات فاتحان منتشر کرده است.

از لحن خاطره‌ای که از این کتاب برایتان انتخاب کرده‌ایم برمی‌اید که راوی آن سردار محسن رفیقدوست باشد اما در کتاب به نام او اشاره‌ای نشده است.

*شوخی جدی، عصا قورت داده

در عملیات فاو از زور خستگی داخل سنگر حسابی خوابم برده بود. ساعت هشت – نه شب بود که آمدند و گفتند: فرمانده با شما کار دارد.

به زحمت پا شدم نشستم. بدجوری به خواب نیاز داشتم. دلم می‌خواست باز هم بخوابم، اما فکر این که آقا محسن رضایی حتماً کار مهمی دارد، مرا سر پا نگه داشت. سلانه سلانه رفتم به طرف سنگر فرماندهی عملیات. با همان خواب آلودگی و چشمان قرمز شده از فرط بی‌خوابی وارد سنگر شدم. دیدم شهید شفیع‌زاده فرمانده توپخانه سپاه با محسن رضایی نشسته‌اند و هر دو رنگ‌شان پریده. آقای رضایی که او هم از فرط خستگی و بی‌خوابی نای حرف زدن نداشت، به زحمت به حرف آمد و گفت: ببین برادر شفیع زاده چه می‌گوید؟

قیافه شفیع‌زاده نگران‌تر و ملتهب‌تر نشان می‌داد. رو کردم به او و پرسیدم: خب، چه می‌گویی؟

من و آقا محسن را خطاب قرار داد و با لحنی گلایه‌آمیز گفت: شما عملیات را برای بیست روز آفند و چهل روز پدافند طراحی کرده بودید و بر همین مبنا هم به ما مهمات دادید؛ ولی امروز پنجاه روز است که ما داریم حمله می‌کنیم! این چهار پنج نوع مهمات را اگر با همین آهنگ و روندی که الآن داریم شلیک می‌کنیم ادامه دهیم به طور حتم فقط تا چهل و هشت ساعت دیگر مهمات داریم.

بعد، با آن قیافه نجیبش به چشمهای من خیره شد و حرف آخرش را زد: حاجی من چهل و هشت ساعت دیگر یک دانه هم گلوله ندارم. می‌دانستم که ما مهمات زیادی در حد یک کشتی بزرگ سی و پنج هزار تنی خریداری کرده‌ایم که قرار بود چند روز پیش از آن به بندر برسد؛ ولی نرسیده بود. حالا عمدی بود یا سهوی نمی‌دانم؟

داخل سنگر فرماندهی و مقابل مردانی مثل شفیع‌زاده و محسن رضایی مانده بودم که چه باید کرد؟ کمی فکر کردم و بعد رو به شفیع‌زاده گفتم: شما خیالات راحت باشد. بلند شو برو و شلیک کن.

آقای رضایی نگاه تندی به من کرد و گفت: خودت می‌دانی چه به او می‌گویی؟! معنی حرف شفیع‌زاده این است که بعد از چهل و هشت ساعت باید دستهایمان را ببریم بالا. این توپ ۱۲۲ است که ما داریم با آن خط را می‌زنیم‌ها! اگر به قبضه‌ها مهمات نرسد، کارمان همینجا تمام است.

دیگر کاملاً خواب از سرم پریده بود. همان طور که ایستاده نگاهشان می کردم، قرص و محکم گفتم: اصلاً تا حالا فهمیده‌اید از کجا آمده است؟ چه کسی خریده؟ چه کسی آورده؟ چه کسی برده؟ شما که نمی‌دانید این را هم بگذارید به عهده من.

نگاهی به ساعتم انداختم. چند دقیقه‌ای به ساعت ده شب مانده بود. گوشی تلفن ثابت و محرمانه‌ای را که بغل دست آقا محسن رضایی بود، برداشتم و از همان جا زنگ زدم به مصطفی طلاس وزیر دفاع سوریه. اصلاً در این فکر نبودم که در شهر دمشق الآن ساعت چند است؟ به وزیر دفاع سوریه گفتم من این چند قلم مهمات را می‌خواهم و تا چند ساعت دیگر هم هواپیما می‌آید تا آنها را به ایران بیاورد.

طلاس گفت: این مهمات‌هایی که تو می‌خواهی ما توی وزارت دفاع تولید نمی‌کنیم. اینها مهمات‌های خریداری شده ارتش است. من حرفی ندارم کمک کنم ولی به رییس ستاد ارتش، حکمت شهابی زنگ بزن و جریان را به او بگو.

با ژنرال مصطفی طلاس خداحافظی کردم و گوشی را گذاشتم. آقا محسن و شفیع‌زاده همان طور با لبخندی بر لب نگاهم می‌کردند.

گوشی را دوباره برداشتم و اینبار درنگ و تأمل بیشتری کردم. آن موقع شب و با هر کدام، باید یک نوع صحبت می‌کردم؛ با آن یکی به شوخی حرف می‌زدم و با این یکی باید جدی و عصاقورت داده. شماره را گرفتم و به رئیس ستاد ارتش سوریه زنگ زدم و با او خیلی محترمانه و جدی صحبت کردم. بالاخره، نتیجه صحبتها این طور شد که هر دو پیش حافظ اسد بروند و اجازه آن مقدار مهماتی را که ما می‌خواستیم بگیرند و من هم هواپیما بفرستم برود دمشق.

منتظر ننشستم تا آن دو جواب بدهند. فوری زنگ زدم به سعیدی‌کیا، وزیر راه و ترابری و گفتم: همه هواپیماهای باری‌ات را می‌خواهم که هر دو سه ساعت یکی به فرودگاه دمشق برود؛ جمبوجت‌ها را هم می‌خواهم.

آقای سعیدی کیا گفت: من هم خودم به جبهه می‌آیم.

به شهید ستاری فرمانده نیروی هوایی هم زنگ زدم و گفتم هواپیماهای باری ارتش را هم می‌خواهم. حالا فقط یک کار دیگر مانده بود؛ کاری که اهمیتش کمتر از بقیه کارهایی که قرار بود انجام شود، نبود. زنگ زدم به دکتر ولایتی، وزیر امور خارجه و گفتم: همین الآن خودرو می‌فرستی سفارت شوروی، سفیر شوروی را با احترام سوار کنند بیاورند در دفترت. بغل دست خود می‌نشانی که او تلفنی با مسکو تماس بگیرد و اجازه ده پرواز را از فراز خاک شوروی به هواپیماهای ما بدهد. چون آن موقع اجازه پرواز از روی ترکیه را نداشتیم، مجبور بودیم از روی

شوروی عبور کرده و بعد به سوریه برویم.

حالا دیگر به جز صبر و انتظار کار دیگری از دستم برنمی‌آمد؛ فقط دعا می‌کردم که این بار هم پیش فرماندهان عالی جنگ روسپید شوم. به محض این که جواب مثبت را از مسکو گرفتیم اولین هواپیماهای ما به طرف سوریه پرواز کرد و رفت و پس از تنها سی و شش ساعت ما پای قبضه‌های توپ‌هایمان مهمات گذاشتیم.

به گزارش مجاهدت از مشرق، رامی سامینی تحلیل‌گر روزنامه یدیعوت آحارانوت در مقاله‌ای در این رابطه ادعا کرد، سوریه کشوری ساختگی است که باید تجزیه شود چون حقی برای ادامه حیات نداشته و اصولا یک دولت عربی یا قومیتی نیست.

به زعم این نویسنده، سوریه دقیقا بعد از کنفرانس سان ریمو در سال ۱۹۲۰ و پس از تجزیه امپراطوری عثماین شکل گرفته است و هیچ دلیلی برای آنکه همچنان به همین شکل یکپارچه باقی بماند وجود ندارد.

به زعم این تحلیل‌گر صهیونیست از همان ابتدا هم قرار بود این مساحت به پنج منطقه تحت کنترل طوایف مختلف یعنی دروزیان، علویان، کردها و دو منطقه سنی نشین، تقسیم شود، اما با فشارهایی که فرانسه وارد کرد، در پایان به شکلی که امروز دولت سوریه است یکپارچه باقی ماند، همانطور که همسایه‌اش لبنان هم یک کشور ساختگی مسیحیان بود که البته به مرور زمان مسیحیان قبضه خود را بر این کشور از دست دادند.

در بخش دیگری از این مقاله آمده است، آرامش ساختگی که در سوریه بعد از فروپاشی دولت اسد به وجود آمده اشتیاق تحلیل‌گران را برانگیخته و باعث شده است تا آنها به شدت نسبت به تبدیل شدن تروریست‌ها به داعیان صلح سخن گفت و ابراز امیدواری حداقل یک بار این امر در خاورمیانه شکل بگیرد که البته به طور حتم رخ نخواهد داد، چون پیش از آن نیز این رؤیای آنها با عرفات و شاید تشکیلات خودگردان و حتی حماس هم محقق نشده است.

در ادامه این مقاله نویسنده تاکید می‌کند، با توجه به داده‌های موجود، منافع اسرائیل در محو شدن دولت سوریه است، باید این کشور تجزیه شده و جای آن را پنج منطقه خودمختار به عهده بگیرند که اکنون نیز به شکل بالفعل وجود دارند، اسرائیل در عین حال باید قبضه خود را بر شرایط داخلی سوریه نیز مستحکم تر کند به ویژه این حضور باید در بخش درزی نشین بیشتر باشد، چون این منطقه برنامه‌هایی برای ملحق شدن به اسرائیل را دارد، شاید این الحاق به معنای کلمه نباشد بلکه شاهد یک نوع خودمختاری و خودگردانی را تحت حمایت اسرائیل شاهد باشیم.

اما نوک پیکان و اوج این برنامه‌ها باید در حمایت نظامی و سیاسی علنی از اقلیت کرد که حدود چهار میلیون نفر هستند، بوده باشد، تصور کنید یک دولت کرد در کنار مرزهای شرقی اردوغان شکل بگیرد.

به گزارش مجاهدت از مشرق، رئیس یک سازمان مستقر در آمریکا به نام «کارگروه اضطراری سوریه» اندکی بعد از هجوم عناصر یک گروه شبه‌نظامی به دمشق و سرنگونی دولت «بشار اسد» در حساب کاربری‌اش در ایکس (توییتر سابق) نوشت: «سوریه آزاد شد.»در ادامه پیام این گروه آمده بود: «مأموریت تکمیل شد.

کارگروه اضطراری سوریه مفتخر است اعلام کند که رژیم اسد، روسیه و ایران رسماً در سوریه از مردم سوریه شکست خوردند؛ مردمی که تنها به خودشان اتکا کردند و از هیچ کمک بیرونی از جامعه بین‌المللی برخوردار نبودند.»

در پاسخ به این بیانیه یک کاربر با لحنی آمیخته به طنز و کنایه خطاب به حساب کاربری این گروه نوشته بود که آمدن یکی از سران القاعده که ارتباطات عمیقی با گروه تروریستی داعش و سازمان‌های اطلاعاتی غرب دارد «دقیقاً همان آزادی‌ای بود که دنبالش می‌گشتم.» شبکه خبری پرس‌تی‌وی در یک گزارش تحقیقی به ابعاد و زوایای پنهان نقش‌آفرینی کارگروه اضطراری سوریه در براندازی حکومت بشار اسد پرداخته و نوشته این گروه از مدت‌ها پیش پروژه تغییر حکومت در سوریه را دنبال می‌کرده است.

این گروه تحت حمایت یک سازمان بسیار بدنام دیگر به نام «آژانس آمریکا برای توسعه بین‌المللی» (USIAD) قرار دارد که تحت پوشش مفاهیمی مانند دموکراسی، حقوق بشر و غیره در تلاش برای براندازی دولت‌های ناهمسو با آمریکا است. بسیاری از تحلیلگران USAID را یکی از سازمان‌های تابعه «سازمان اطلاعات مرکزی آمریکا» (سیا) می‌دانند که به نیابت از این سازمان جاسوسی عملیات‌های مخفیانه آن را در کشورهای مختلف پیاده‌سازی می‌کند.

این سازمان تحت پوشش شعارهایی مانند «پایان دادن به جنایت‌ها علیه غیرنظامیان سوریه» از حوالی سال ۲۰۱۱ برنامه‌های واشنگتن برای تغییر دولت سوریه از طریق تحریم‌های فلج‌کننده و منحرف کردن افکار عموم علیه دولت وقت سوریه از طریق عملیات‌های روانی را پی گرفته است.

تنها یک روز بعد از آنکه بشار اسد از دمشق خارج شد «مواز مصطفی»، مدیر اجرایی کارگروه اضطراری سوریه با «جیک سالیوان»، مشاور امنیت ملی کاخ سفید دیدار کرد.

هدف از این دیدار احتمالاً گفت‌وگو با این مقام آمریکایی درباره پروژه‌ای بود که در سوریه «تکمیل» شده بود. کارگروه اضطراری و دلارهای آمریکاییاسناد فاش‌شده نشان می‌دهند که گروه «کارگروه اضطراری سوریه» در سال‌های گذشته میلیون‌ها دلار برای پیشبرد اهداف آمریکا و متحدانش در سوریه دریافت کرده است.

این پول‌ها از کانال USAID به این گروه رسیده‌اند. «ماکس بلومنتال»، روزنامه‌نگار تحقیقی آمریکا چند وقت پیش با انتشار یک سند در حساب کاربری‌اش در شبکه ایکس افشا کرد که این گروه ۱۵۳۵۳۵ دلار پول از USAID دریافت کرده است. او با انتشار عکس زیر در ایکس نوشته بود: «هدیه ۱۵۳۵۳۵ دلاری کارگروه اضطراری سوریه را که از USAID از سازمان‌های تابعه سیا دریافت کرده ببینید.»