دولت سوریه

به گزارش مجاهدت از مشرق، استان سویدا در جنوب سوریه طی دو سال اخیر یکی از کانون‌های اعتراضات خیابانی علیه دولت بشار اسد بود و مردم در این منطقه نسبت به گرانی سوخت و شرایط معیشتی اعتراض داشته و با برگزاری تجمعات خواستار بهبود وضعیت معشیتی و ارتقا سطح خدمات عمومی همچون تامین برق و آب آشامیدنی بودند.

این اعتراضات در سویدا درحالی بود که مردم این منطقه به دلیل بافت مذهبی منحصر بفرد و اکثریت دروزی در مرحله اول بحران سوریه به دلیل نگرانی از حضور پررنگ تکفیری‌ها از همراهی با تحرکات تروریست‌ها خودداری کردند.

در این میان کشتار دروزیان در روستای «قلب لوزة» ادلب توسط جبهه النصره در سال ۲۰۱۵ بر موضع اهالی دروزی سویدا در عدم همراهی با مخالفان مسلح دولت سوریه در آن برهه تاثیرگذار بود.

همزمان دولت سوریه با همکاری شیوخ دروزی همچون «یوسف الجربوع» و «حمود الحناوی» موفق شد، تا دروزیان سویدا را با خود همراه کند و با وجود فعالیت قابل توجه تروریست‌ها در استان درعا (استان همجوار)، وضعیت باثباتی را در استان سویدا برقرار کند.

با این همه طی دو سال اخیر شرایط در سویدا تغییر کرده بود و اعتراضات معیشتی در این منطقه با نقش‌آفرینی برخی علمای دروزی همچون «حکمت الهجری» که به دروزیان مقیم فلسطین اشغالی نزدیک بودند، آغاز شد. در هفته‌های اخیر هم همزمان با سقوط شهرهای حلب و حماه قبل از درعا و قنیطره، شمال استان درعا به عنوان اولین شهر در جنوب سوریه از کنترل دولت خارج شود.

این وضعیت در حالی است که پیش از سقوط دولت بشار اسد این بحث در محافل فکری مطرح بود که با توجه به شکل‌گیری اعتراضات در سویدا و بافت دروزی نشین آن، این منطقه هم مانند ادلب به یک کانتون حائل میان سوریه و فلسطین اشغالی تبدیل شود که اداره آن به دروزی‌ها واگذار شود.

در همین زمینه «مهند حاج علی» تحلیلگر نظامی سوری به خبرنگار تسنیم گفته بود که «تحرکات در جنوب سوریه نه تنها استان درعا، بلکه حتی در سویدا و قنیطره، در راستای معامله قرن است تا شاید بدین شکل جنوب سوریه به کانتون‌های فرقه ای، تبدیل یا تجزیه شود یا اینکه تحت کنترل گروه‌های تروریستی قرار گیرد تا از این رهگذر، اعراب ۴۸ در فلسطین اشغالی به این مناطق کوچانده شوند.»

اکنون با توجه به تحرکات قابل توجه صهیونیست‌ها در جنوب سوریه به ویژه در مجاورت قنیطره زمزمه‌ها درخصوص آینده این استان و تجزیه آن بیش از پیش مطرح است. صهیونیست‌ها بطور جدی این ایده را دنبال می‌کنند تا استانی حائل را در جنوب سوریه شکل دهند که حدفاصل میان آنها و دولت آتی دمشق باشد؛ چراکه از منظر ژئوپلتیک این نگرانی در میان صهیونیست‌ها وجود دارد که سوریه در آینده‌ای نزدیک بار دیگر به صف دشمنان آنها بازگردد.

نویسنده: حمیدرضا کاظمی/کارشناس مسائل غرب آسیا

سرویس دفاع و امنیت مشرق _ سقوط دولت سوریه و اشغال دمشق از سوی گروهک های تروریستی اگرچه گزینه ای مطلوب و طراحی شده از قبل برای رژیم صهیونیستی محسوب می شود اما با توجه به غیر قابل پیش بینی بودن مواضع و اهداف گروه های تروریستی تکفیری، صهیونیست ها از نخستین ساعات سرنگونی دولت بشار اسد، طرح امنیتی جدید خود در خاک سوریه را اجرا کردند.

صهیونیست ها فعلی قصدی برای حمله مستقیم به نیروهای حاکم بر کشور سوریه ندارند، اما در ۳ روز گذشته آنها شدیدترین حملات هوایی، دریایی و موشکی تاریخ را به خاک سوریه انجام دادند تا عمده توان تجهیزاتی کلاسیک باقی مانده در سوریه را منهدم کرده و از دست یافتن مسلحین به آنها جلوگیری کنند.

همچنین صهیونیست ها به بهانه مسائل امنیتی دست به اشغالگری جدید زده و ده ها کیلومتر از منطقه جولان اشغالی وارد استان های قنیطره، درعا و ریف دمشق شده اند و در حال حاضر در فاصله ۲۴ کیلومتری از دمشق پایتخت سوریه حضور دارند.

راز حمله بزرگ صهیونیست‌ها به بندر لاذقیه چه بود؟

دو شب پیش بود که ارتش رژیم صهیونیستی حمله ای بزرگ و ترکیبی را علیه ناوگان نیروی دریایی و تاسیسات بندر لاذقیه در ساحل غربی سوریه انجام داد.

در این حمله جنگنده های نیروی هوایی رژیم صهیونیست ده ها تیر بمب و موشک را به سمت تاسیسات بندری لاذقیه شلیک کردند.

ناوچه های ساعر نیروی دریایی اسرائیل نیز حملات موشکی و راکتی بزرگی را به ناوچه ها، قایق های موشک انداز اوزا و کشتی های گارد ساحلی نیروی دریایی سوریه انجام دادند.

دست کم ۶ فروند ناوچه اوزا و چندین کشتی و قایق بزرگ و کوچک دیگر و بخش بزرگی از تاسیسات اسکله لاذقیه در حملات صهیونیست ها منهدم شدند.

انهدام تقریبا کامل نیروی دریایی سوریه و از بین بردن بخش قابل توجهی از زیرساخت بندر لاذقیه به صهیونیست ها این اطمینان خاطر را می دهد که تا سالهای طولانی دولت حاکم بر سوریه توانی برای گشت زنی در شرق مدیترانه، تلاش برای کشف میادین گازی و استخراج منابع فسیلی و رقابت با کمپانی های اسرائیلی را نخواهد داشت؛ همچنین صهیونیست با خیالی آسوده کشتی ها و قایق های گشتی خود را به نزدیکی سواحل غربی سوریه اعزام خواهند کرد (زیرا دیگر خطر کشف راداری و حمله با موشک های ضد کشتی وجود ندارد) تا از هر گونه کمک‌رسانی به گروه های مقاومت از طریق مسیر دریایی شرق مدیترانه جلوگیری کنند.

قطع دسترسی سوریه به آسمان و دریا پس از حملات سنگین اسرائیل

به ادعای ارتش رژیم صهیونیستی، نیروی هوایی و دریایی این رژیم در مدت دو شبانه روز با مشارکت چندین ناو نیروی دریایی و ۳۵۰ هواگرد نیروی هوایی دست کم ۳۲۰ هدف استراتژیک را در خاک سوریه منهدم کرده اند.

تصاویر متعددی از انهدام بالگردها، جنگنده ها، تاسیسات راداری و سامانه های پدافندی ارتش سابق سوریه در این حملات منتشر شده است.

صهیونیست ها مدعی هستند حدود ۷۰ تا ۸۰ درصد توان رزم کلاسیک سوریه را منهدم کرده اند؛ تقریبا هیچ پایگاه هوایی در مرکز و جنوب سوریه تا مدت طولانی فعال نخواهد بود و با بمباران سنگین بندر لاذقیه و خروج نیروی دریایی روسیه از طرطوس ارتباط دریایی سوریه با جهان خارج نیز بسیار محدود خواهد شد.

در واقع اکنون رژیم صهیونیستی هرگونه توان هوایی و پدافندی در خاک سوریه را خنثی کرده است تا سیادت کامل برای عملیات هوایی در آسمان این کشور داشته باشد؛ ناوگان دریایی سوریه را منهدم کرده و توان آنها برای گشت زنی در شرق مدیترانه را بسیار محدود کرده است و از طریق زمینی نیز بخش قابل توجهی از خاک سوریه را به بهانه ایجاد حائل امنیتی اشغال کرده است که مشخص نیست تا چه زمانی ادامه خواهد یافت.

به گزارش مجاهدت از مشرق، محسن مهدیان طی یادداشتی نوشت: پس از سقوط سوریه یک ادعا از سوی سه گروه مطرح شده است و آن اینکه سقوط اسد یعنی شکست سیاست های ایران در سوریه.

گروه اول براندازها هستند. تکلیف دسته اول روشن است. مواجب می گیرند تا بگویند روز شب است.

دسته دوم جمعی از غربزده های داخلی هستند. می گویند سقوط سوریه یعنی محاسبات غلط ما در گذشته. به تصورشان امروز غرب در سوریه پیروز میدان است و معتقدند از همان ابتدا باید با برنده می بستیم و به اشتباه هزینه کردیم.

اما دسته سوم جمعی از متدینین هستند. کسانی که می گویند سقوط سوریه و بازگشت تروریست ها یعنی به هدر رفتن خون شهدای مدافع حرم.

این متن پاسخ به گروه دوم و سوم است؛ واقعا ثمره خون شهدای مدافع حرم، شهید حججی ها و شهید همدانی ها و شهید صدرزاده ها چه بود؟

یکم. مهمترین دلیل همان است که بارها رهبرانقلاب بدان اشاره کرده است. اینکه جریان داعش به عنوان تروریست های تکفیری و ضدشیعی اگر از سوریه حذف نمی شدند باید در کرمانشاه و همدان و تهران با آنها مواجه می شدیم. لذا مهمترین ثمره خون شهدای مدافع حرم حفظ امنیت ملی و خاک و نوامیس کشور بود. امروز داعش تکفیری و خونریز تبدیل به القاعده یا جریان تروریست ری برند شده ایست که دریوزگی غرب و اسرائیل را می کند.

دوم. سوریه همواره محل درگیری کردها و ترکیه و عربستان و رژیم صهیونیستی بوده است. ورود ایران به سوریه باعث شد موازنه قدرت در سوریه و بلکه منطقه بهم بخورد. این موضوع عمق راهبردی ما در منطقه را تقویت و از نفوذ بیشتر آمریکا جلوگیری کرد. در آن مقطع محور واشنگتن – تل‌آویو سعی در اجرایی‌سازی نقشه خاورمیانه بزرگ را داشتند که با نقش‌آفرینی ایران، ناکام ماندند.

سوم. سوریه نقطه استراتژیک اتصال ایران به مدیترانه و غرب آسیا بود. بنادر سوریه از این جهت یک فرصت استثنایی برای ایران محسوب میشد تا نفت و گاز و کالای خود را به اروپا صادر کند. از سوی دیگر بتواند از طریق سوریه و با تهاتر کالا بخشی از تحریم های ظالمانه غرب را دور بزند. صادرات نفت ایران به سوریه و ساخت نیروگاه گازی وبرقی و اکتشافات و بهره برداری نفتی در سوریه که همه این موارد طی سالهای گذشته به قرارداد میان دو کشور تبدیل شده بود، ثمره حضور مستشاری ایران در سوریه بود. همه این فرصت ها متکی به حضور اسد در قدرت بود.

چهارم و از همه مهمتر سهم حضور ایران در تقویت محور مقاومت بود. این نیز هم وجه راهبردی داشت و هم ضروری از جهت دفاع از امنیت ملی. اساسا حضور ایران در سوریه کمک کرد محور مقاومت در بخش های مختلف به یک حلقه منسجم تبدیل شود که امروز ثمره اش را می بینیم و رژیم صهیونیستی با یک گروه چریکی و البته سازمان یافته زمین گیر شده است. اگر شرارت رژیم صهیونیستی در همان سالها از طریق حضور ایران در سوریه کنترل نمی شد نه تنها محور مقاومت قدرت نمی گرفت و بلکه امنیت ایران نیز به خطر می افتاد.

همه این موارد به غیر از ماموریت ایدئولوژیک جمهوری اسلامی است که با دعوت دولت سوریه زمینه تحقق پیدا کرد و از حفظ حرمین شریف تا دفاع از مظلوم و ایستادن مقابل غاصب را در بر می گرفت.

خلاصه اینکه برکت خون شهدای مدافع حرم جاریست و از همان برکت است که امروز درباره ثمرات حضور مستشاری ایران حرف می زنیم واگرنه باید از پشیمانی درباره یک غفلت بزرگ تاریخی می نوشتیم.

به گزارش مجاهدت از مشرق، پایگاه عبری زبان روتر نت گزارش داد، امیشای اشتاین خبرنگار شبکه تلویزیونی کان در صفحه مجازی خود در شبکه اجتماعی فاش کرد، اسرائیل به دنبال از بین بردن تمامی زیرساخت‌های نظامی متعلق به دوره بشار است در سوریه است.

این خبرنگار به نقل از یک منبع آگاه اسرائیلی خبرداد، هدف فعلی اسرائیل از بین بردن هر مقدار ممکن از توانمندی‌های تسلیحاتی و نظامی دولت سوریه است تا نیروهای برانداز نتوانند آن را از ارتش اسد، در اختیار خود قرار دهند، این مسئله به شکل ویژه‌ای به ادوات نظامی و از جمله تانک‌ها و موشک‌ها مربوط می‌شود.

در همین راستا خبرنگار رادیو ارتش رژیم صهیونیستی هم در گزارشی اعلام کرد، ارتش اسرائیل حملات هوایی را علیه سوریه در حال انجام دارد که طی چند دهه اخیر بی سابقه بوده است و هدف از آن از بین بردن توانمندی‌های نظامی ارتش سوریه است.

به گفته این خبرنگار تاکنون بیش از ۲۵۰ مورد حمله هوایی انجام گرفته و در چارچوب آن تانک ها، جنگنده ها، بالگردها، کشتی‌های جنگی، سامانه‌های پدافند هوایی، موشک‌ها کارخانه‌های نظامی و تاسیسات امنیتی سوریه مورد هدف قرار گرفته‌اند.

این رسانه افزود: اسرائیل تصمیم راهبردی خود را برای از بین بردن تمام توانمندی‌های نظامی پیشرفته و راهبردی باقی مانده در سوریه گرفته است.

دولت جدید سوریه باید همه چیز را از صفر آغاز کند و با کلاشینکف و ام ۱۶ کار خود را آغاز و به تدریج توانمندی‌های نظامی کشور را از نو بسازد.