دولت یمن

گروه بین‌الملل دفاع‌پرس: «حسین بدرالدین الحوثی» بنیان‌گذار و اولین رهبر جنبش انصارالله یمن، از شیعیان زیدی‌مذهب بود و تحت تأثیر اندیشه‌های امام خمینی (ره)، دشمنی با آمریکا و رژیم صهیونیستی را شعار خود قرار داد و مسئله فلسطین را جزو اولویت‌های خود و جنبش خودش بیان کرد.

وی فعالیت‌های سیاسی خود را با مبارزه با نفوذ افکار انحرافی مانند وهابیت آغاز کرده بود و ابداع‌کننده شعار معروف حوثی‌ها به نام صَرخه است.

زندگی‌نامه

سید حسین، در سال ۱۹۶۰میلادی برابر با شعبان سال ۱۳۷۹ قمری در منطقه «رویس» استان صعده یمن به دنیا آمد و در محیطی علمی پرورش یافت، زیرا وی فرزند بدرالدین امیر الدین الحوثی یکی از سرشناس‌ترین مراجع دینی زیدی‌ها در یمن بود و به همین دلیل خانواده آنان در کنار علم به مسائل سیاسی نیز توجه داشتند. به گفته «عبدالرحیم الحمران» که با یکی از خواهران حسین الحوثی ازدواج کرد، پدر بزرگ حسین، علامه امیر الدین بود که در برابر ظالمان قد علم کرده و موضعی قاطعانه داشت و در آن زمان اعلام کرد که نباید در نماز جمعه برای حاکمان ظالمان دعا خوانده شود؛ زیرا دعا برای ستمگران و ظالمان، آنان را روسفید می‌کند.

خصوصیات اخلاقی

حسین بدرالدین الحوثی، سیاستمدار، فرمانده نظامی، بنیان‌گذار جنبش انصارالله یمن و اولین رهبر این جنبش است. مذهب او و خانواده‌اش را شیعه زیدی جارودی عنوان کرده‌اند. دوستان و استادانش او را به داشتن ذکاوت، برتری علمی و مطالعات گسترده توصیف می‌کنند و او را با اوصافی همچون شجاعت، بصیرت و سعه صدر می‌شناسند. نسبت خانوادگی او به امام حسن (ع) می‌رسد. گفته می‌شود پدرش بدرالدین الحوثی، از بارزترین مراجع مذهب زیدی بوده است.

فعالیت سیاسی

در ۲۸ سالگی به رهبری گروه حوثی‌ها انتخاب شد. در این راه، از برادران بزرگتر خود پیشی گرفته و از تأیید پدرش برخوردار بود. این رویداد پس از کشته شدن برادرش حسین الحوثی بنیانگذار جنبش حوثی‌ها در سال ۲۰۰۴ اتفاق افتاد. پس از کشته شدن برادرش حسین و دستگیری پدرش بدرالدین، در صعده ماند و به مرتب کردن صفوف پیروان و مدیران گروهش پرداخت. او در تثبیت گام‌های فکری و سیاسی گروه در صعده و توسعه آن در مناطقی در عمران و صنعا، موفق شد.

فعالیت‌های سیاسی و اجتماعی

حسین حوثی، فعالیت‌های سیاسی خود را با مبارزه علیه نفوذ وهابیت در یمن آغاز کرد. او در سال ۱۹۹۳میلادی و با هدف محرومیت‌زدایی از استان صعده، به نمایندگی از حزب حق، وارد مجلس نمایندگان یمن شد. وی در منازعه بین حزب اشتراکی و دو حزب مؤتمر و اصلاح، بر ایجاد مصالحه تأکید داشت و از همراهی با دولت در برپایی جنگ خودداری کرد.

سید حسین از حضور در دوره بعد مجلس نمایندگان خودداری و انجمن شباب المؤمن را تأسیس کرد که بعد‌ها جنبش انصارالله یمن نامیده شد. هدف اولیه تشکیل این انجمن، انجام کار‌های فرهنگی بود. پس از وقوع حادثه یازده سپتامبر و حمله آمریکا به افغانستان و عراق و حضور نظامی آن در منطقه و خلیج عدن، حرکت ضداستکباری و ضدآمریکایی سید حسین شروع شد.

حسین حوثی فعالیت‌های اجتماعی متعددی برای مردم منطقه خود انجام داد که از جمله آن‌ها ایجاد جمعیت خیریه مَرّان، تأسیس مدارس دینی، تأسیس مراکز بهداشتی و فعالیت‌های عمرانی مختلف است.

دیدگاه درباره اسرائیل و آمریکا

استکبارستیزی از جمله ویژگی‌های حسین حوثی به شمار رفته است. او همواره به مردم یمن در خصوص نفوذ آمریکا در این کشور هشدار می‌داد. از نگاه او، آزادی فلسطین محور بیداری و پویایی مسلمانان به شمار می‌رفت. وی بر زنده‌نگه‌داشتن روز قدس و وجوب تحریم کالا‌های اسرائیلی و آمریکایی، تأکید داشت. سید حسین برای آزادی فلسطین، امیدی به حکام کشور‌های اسلامی نداشت. وی به دلیل بدعهدی اسرائیل، هرگونه سازش با آن را غیرممکن می‌دانست.

دیدگاه درباه جمهوری اسلامی ایران و امام خمینی (ره)

سید حسین حوثی مسیر انقلاب اسلامی ایران را تنهاراه آزادی ملت‌های مسلمان می‌دانست. او نظام جمهوری اسلامی ایران را الگوی مناسبی برای مسلمانان معرفی می‌کرد و بر این عقیده بود که هرکسی در مقابل انقلاب اسلامی ایران بایستد، خدا او را مجازات خواهد کرد. حوثی، معتقد بود امام خمینی (ره) با زنده‌کردن سنت برائت از مشرکین، مردم را با معنای صحیح و قرآنی حج آشنا کرد.

سید حسین از بنیان‌گذار نظام جمهوری اسلامی با عنوان «امام» یاد می‌کرد و افکار او را نجات‌دهنده می‌دانست. وی امام خمینی (ره) را رحمت الهی برای ملت‌های عرب می‌دانست و می‌گفت آن‌ها خود را از این نعمت محروم کرده‌اند. او امام خمینی (ره) را امامی عادل، باتقوا و مستجاب‌الدعوه می‌دانست.

شهادت

حسین حوثی در سال ۱۴۲۵ قمری مصادف با ۲۰۰۴ میلادی در منطقه مَرّان در محاصره ارتش دولت یمن به ریاست علی عبدالله صالح قرار گرفت. او پس از مقاومتی هشتاد روزه، طبق یک نقل، در درگیری تن‌به‌تن به شهادت رسید. به گزارش مجاهدت از دیگری، پس از این‌که از ناحیه سر و پا آسیب دید و بینایی‌اش از دست داد، به وی امان داده شد؛ اما پس از دستگیری، او را به شهادت رساندند.

انتهای پیام/ ۱۳۴