دین اسلام

به گزارش مجاهدت از گروه سایر رسانه‌های دفاع‌پرس، «مصطفی علی‌پور» خطیب و پژوهشگر علوم اسلامی در گفت‌وگویی با بیان اینکه تحریف، یکی از آسیب‌های خزنده و نامحسوس است که ادیان را تهدید می‌کند، اظهار داشت: آسیب تحریف، مخصوص دین اسلام نبوده و همه ادیان را تهدید و درگیر کرده است. در دین اسلام نیز از زمان پیامبر اکرم (ص) این جریان به‌طور نامحسوس کار خود را آغاز کرده و حوزه‌های مختلف از جمله تحریف شخصیت پیامبر (ص) و شریعت اسلام را درنوردید.

او ادامه داد: هر جا و در هر حوزه‌ای که متولیان امر، از تعریف، بازتعریف و تبیین آموزه‌های مهم غفلت کنند، جریان تحریف وارد شده و کار خود را آغاز می‌کند. در حوزه مکتب اسلام نیز هر زمان که متولیان و علما تعاریف و بازتعریف خود از مفاهیم مهم اسلامی را به‌روز نکردند، جریان تحریف وارد شده و کار خود را آغاز کرده است.

علی‌پور با بیان اینکه امام محمد باقر (ع) مبدأ حرکت علمی شیعه بودند، گفت: اوج جریان علمی شیعه با تربیت ۴ هزار شاگرد در زمان امام صادق (ع) و با شکل‌گیری جلسات احتجاج و مناظره در زمان امام رضا (ع) بود، اما امام باقر (ع) مبدأ و آغاز شکل‌گیری آن را کلید زدند. ایشان برای مقابله با جریان تحریف، به ارزیابیِ این جریان و فعالیت آن پرداختند و مشاهده کردند که جریان تحریف دو اقدام اساسی انجام داده است؛ اولین مورد آن، ایجاد سند چشم‌انداز برای فعالیت جریان خزنده تحریف و تغییر، از یک مفهوم ساده تا مفاهیم اساسی اسلام طی یک بازه زمانی بوده و فعالیت دوم نیز ایجاد سامانه نیروی انسانی برای جریان تحریف بود که در این سامانه نیروی انسانی، افراد متفاوت و متنوعی مثل علما، فقها، حافظان و … و با اتکا به ابزار‌های مختلفی مثل تهدید، تطمیع و عملیات رسانه‌ای وجود داشتند و این تنوع، کار را برای امام (ع) دشوار می‌کرد، زیرا وقتی افراد ظاهرالصلاح و موجه در جریانی حضور داشته باشند، مواجهه با آن‌ها دشوارتر است.

این پژوهشگر علوم اسلامی ادامه داد: امام باقر (ع) پروژه جریان تبیین و مقابله با تحریف را کلید زدند. در ابتدا سند چشم‌اندازی برای این جریان، تدوین و نظام نیروی انسانیِ آن را ایجاد کردند. این سند چشم‌انداز سرفصل‌های زیادی دارد که یکی از این سرفصل‌ها، تکثیر سرداران جهاد تبیین است که امام باقر (ع) بر آن همت گماشتند.

او اضافه کرد: امام باقر (ع) برای ایجاد این سامانۀ نیروی انسانی، شاگردان زیادی را در حوزه‌های مختلف تربیت کردند، این شاگردان نیز نسل به نسل شاگردان دیگری را تربیت کردند که حلقه یاران و اطرافیان ائمۀ بعد را تشکیل می‌دادند. در این چارچوب از جوان ۲۵ ساله تا پیرمرد ۱۰۰ ساله (جابر بن عبدالله انصاری) حضور داشتند. اطاعت‌پذیری، توان بالای علمی و تربیت شدن در مکتب اسلام، به‌طوری‌که نگرانی برای موضع‌گیری‌های مختلف آن‌ها وجود نداشته باشد، از ویژگی‌های این افراد بود؛ چنان‌که امام باقر (ع) به ابان بن تغلب فرمودند: «دوست دارم که امثال تو تکثیر شوند و به میان مردم روند.» امام صادق (ع) نیز به هشام ابن حکم که جوانی ۲۲ ساله بود، فرمودند: «امثال تو باید برای مردم منبر بروند.»

این خطیب و پژوهشگر علوم اسلامی تأکید کرد: امروز نیز برای مصون ماندن از جریان تحریف که نشانه‌های آن را در فضای جامعه می‌بینیم باید به تعریف و به‌روزرسانی مفاهیم اسلامی بپردازیم و برای این منظور به فعالان و سرداران جهاد تبیین و تعریف نیاز داریم. امروز تعداد چنین افرادی کم است و هریک به‌صورت جزیره‌ای در گوشه‌ای فعالیت می‌کنند، درحالی‌که برای فعالیت ثمربخش، این افراد باید به هم متصل شده و به سامانه و حلقه‌های زنجیر تبدیل شوند تا خروجی آن مقابله موفق با جریان تحریف باشد.

منبع: ایسنا

انتهای پیام/ ۱۳۴

گروه سایر رسانه‌های دفاع‌پرس- قاسم جعفری؛ روز‌ها و سال‌های آغازین دهه شصت را خوب به یاد دارم که طلبه ساده‌ای بودم در حجره مدرسه علمیه ـ البته هنوز هم به شکر حق جدا از برخی تغییرات و تحولات طبیعی و مورد انتظار همان طلبه ساده‌ام ـ دوست هم‌حجره‌ای داشتم که مثل خودم بچه روستایی بود و همچون خیلی‌ها با نداری و سختی دست و پنجه نرم می‌کرد.

یک روز که گویا فشار فقر زمین گیرش کرده بود گفت می‌خواهم بروم جبهه شهید شوم و از شرّ تمام این مشکلات و تیرگی روزگار خلاصی یابم! رفتن به جبهه و جهاد آن هم با این نیت واقعا سؤال‌انگیز بود و با آموخته‌های اندک آن سن و سالم از معارف دینی ناسازگاری داشت.

کمی با او مباحثه کردم و، چون دچار انقباض شدید روحی بود به شیوه‌ای که روحیه فرو پاشیده‌اش را تشدید نکند، بحث را فیصله داد. شاید به ماه نرسید که حقیر توفیق هجرت به سرزمین جهاد را یافتم و تا امروز از آن عزیز که امیدوارم بر مدار سعادت زندگی کند بی خبرم.

البته همیشه این خیال خوش در ذهنم خلجان داشته است که چه خوب می‌شد با شهادتی در راه خدا راه میان‌بر تا بهشت را می‌رفتم و دیگر از جاده عمری کم و بیش ادامه‌دار این همه فراز و فرود، غم و اندوه، بلا و امتحان و … را در بحر متلاطم زندگی تجربه نمی‌کردم، اما عرضه حال و اعتقاد به آیینه حق‌نمای معارف دینی به ما ثابت می‌کند که هنر اصلی به توفیق و تقدیر الهی ماندن و ثبات قدم داشتن است، بی آنکه از روح تحسر و غبطه ما نسبت به شهدای عزیز چیزی کاسته شود.

امام سجاد علیه‌السلام می‌گوید: «خدایا تا بر مسیر بندگی می‌روم عمرم را دراز کن و قبل از سرسپردگی به شرور و افتادن در چراگاه شیطان و مستوجب عذاب شدن جانم را بستان!» هر جوانی که از امام (ره) درخواست دعا برای شهادت داشت او می‌فرمود برای پیروزی‌تان دعا می‌کنم.  

عالم وارسته آیت‌الله مشکینی قدس نفسه در خطبه نماز فطر هر ساله با اصرار و الحاح درک رمضانی دیگر را تمنا می‌کرد. واصلان به حقیقت دنیا را مزرعه آخرت می‌دانند و از اینکه فرصت بیشتری برای کشت و برداشت بیشتر نصیب‌شان شود با طیب خاطر استقبال می‌کنند.  

شهادت تحفه بی‌نظیر الهی است، اما برای آنان که صابر و محتسب هستند، مقام جانبازی و اسارت هر لحظه‌اش اجر شهادت به ارمغان دارد. رزمنده‌ای و ایثارگری که ده‌ها ماه با دشمن خدا جنگیده است بسته به خلوص نیت اجری کمتر از شهیدان آسمانی ندارد. خدا رفعت‌شان دهد، امثال حاج قاسم‌ها را که از عمق جان می‌خواندند: «اَحْیِنی یا رَبِّ سَعیدا وَ تَوَفَّنی شهیدا»؛ خدایا! مرا سعید زنده بدار و شهید بمیران.

به تعبیری شهادت فضلی بی مثال است، اما تعجیل و تاجیل آن را باید به حکمت خدایی‌اش واگذارد. امام علی (علیه‌السلام) برای خود و فرمانده بی‌نظیرش مالک، شهادت در پایان کار را طلب کرده است. عمر طولانی برخی برای یاری دین و خدمت به خلق خدا برکت است. بی حکمت نیست که سید علی خامنه‌ای (مدظله‌العالی) از حادثه تروریستی تیر ماه سال شصت نجات می‌یابد تا حکومتی را که تحقق اسلام ناب داعیه اوست سکانداری کند. تا به حال هر رزمنده و بسیجی و جانباز از ایشان دعای شهادت خواسته‌اند او برای سلامت و توفیق خدمت آنان دعا کرده است.

امروز در بوران حوادث و طوفان آشوب ماندن و از حق دفاع کردن اجری دارد که شهیدان هم بر آن رشک می‌برند. مدتی قبل که در بیت‌الزهرای حاج قاسم ره در دیار کریمان بودیم یک همرزمش می‌گفت موقعی قصد سفر به سوریه داشتیم، از او خواستیم برای شهادتمان دعا کند؛ پاسخ داد به زودی فتنه‌هایی بزرگ شکل می‌گیرد و آنانی که پای کارند برای دفاع از حریم ولایت چنان وارد گود می‌شوند که حتی شهدا به حالشان غبطه می‌خورند.

حوادث سه ماهه اخیر محک خوبی بود تا صادقان از مدعیان شناخته شوند. گر چه مثل همیشه دشمن در سیاه‌چاله اشتباه محاسباتی سقوط کرد و تمام سرمایه‌های پنهانی‌اش را رو کرد. برخی مشهورین در گروه‌های مختلف هنری، ورزشی، سیاسی، فرهنگی، دانشگاهی، حوزوی و … پرده از نفاق چند دهه برداشتند و آشکارا در صف دشمنان قرار گرفتند.

برخی‌ها که به خاطر همین مردم و ارزش‌های دینی و انقلابی برای خود اعتباری کسب کرده‌اند، آبرو و شخصیت و دارایی خود را حتی بر موجودیت نظام ترجیح دادند؛ یا سکوت کردند یا جوری حرف زدند که وجدان دردشان را مرهم کنند و از سویی مبادا براندازان و فتنه‌گران از دستشان برنجند! عده‌ای سعی کردند هر چقدر جان و ناموس دلبستگان به نظام را نادیده می‌گیرند در لفافه حتی با صراحت در حمایت از سربازان میدانی ارباب فتنه ترکیبی دهان واکنند و قلم بفرسایند! عده‌ای که در مواقع غنیمت و برداشت محصول معمولا صف اولی‌اند در این ایام که مردم و نظام نیاز به یاری داشتند با جاخالی دادن ترجیح دادند به نحوی گم باشند که تو گویی اصلا نبوده‌اند.

اما بنازم به آنان که در پای خوبی‌ها ایستادند و در موضع نیاز دست یاری‌شان را از ملت و نظام مردمسالار اسلامی در لحظه نیاز دریغ نکردند. نظامی که تراث فرهنگی، اجتماعی و سیاسی اسلام ناب و ثمره خون دل خوردن‌ها و مساعی همه‌جانبه مجاهدان علم و بیان و بنان و جهاد و رزم فی سبیل‌الله هزاران راست‌قامت تاریخ این سرزمین اهورایی است.

امام‌المتقین (ع) فرمود: در میانه میدان و دگرگونی روزگار جوهر مردان آشکار می‌شود. این سه ماه پر تلاطم که بر ملت تحمیل شد، یکی از همان مقاطع است، در حدی قیامت دنیایی بود که سر ضمیر و درون بسیاری را برملا کرد. اما مؤمنان واقعی و مدعیان صادق به درستی «مِنَ المُؤمِنینَ رِجالٌ صَدَقوا ما عاهَدُوا اللَّهَ عَلَیهِ ۖ فَمِنهُم مَن قَضىٰ نَحبَهُ وَمِنهُم مَن یَنتَظِرُ ۖ وَما بَدَّلوا تَبدیلًا» (اﻷحزاب: ۲۳) را معنا کردند.  

در پایان این مقال دعایی را تقدیم می‌کنم که امام هادی علیه‌السلام به یکی از اصحاب خاص و پا به رزمش ابوهاشم الجعفری آموخت «ای شنواترین و‌ای بیناترین!‌ای سریع‌الحساب‌ترین و‌ای بهترین حکم‌کنندگان بر محمد و آلش درود فرست. رزق مرا توسعه بخش عمرم را طولانی کن با رحمتت بر من منت گذار. مرا در گروهی قرار ده که برای دینت از آنان یاری می‌جویی و دیگری را در این مقصود بر من انتخاب مکن».

مسئولان امور در رده‌های مختلف، علمای بلاد، اساتید حوزه و دانشگاه و فرهنگیان شریف، صاحب‌نظران و فعالان اجتماعی فرهنگی و سیاسی و .. هریک باید در حال خویش بنگرند در این دوره پر تلاطم و عصر اضطراب اندیشه‌ها توفیق یاری خدا و دینش را یافتند یا خیر؟

راستی حاج قاسم، شهید قدس و ساکنان بهشت عدن هم‌نشینان انبیاء و اولیا و متنعم از غفران و رضوان الهی به حال کدام افراد غبطه می‌خورند؟

منبع: فارس

انتهای پیام/ ۹۱۱