دیپلماتیک

گروه دفاعی امنیتی دفاع‌پرس‌‌ـ رحیم محمدی؛ جنگ تحمیلی عراق علیه ایران ۴۳ سال پیش به فرماندهی صدام و با تشویق‌های آمریکا آغار شد. آمریکا که به دلیل پیروزی انقلاب اسلامی در ایران، جایگاه مهم و راهبردی خود را در ایران از دست داده بود و بعد از آن‌که توطئه‌های مختلف آمریکا در کشورمان از جمله کودتا و اقدامات تجزیه‌طلبانه به نتیجه نرسید، به زعم خود بهترین اقدام ممکن برای سرنگون ساختن این نظام نوپای اسلامی را در تشویق صدام برای حمله به ایران دانست.

بنابراین برای اینکه مانع از گسترش تفکر این انقلاب شود که در نوع خود با انقلاب‌های دیگر جهان تفاوت اصلی و اساسی به لحاظ ماهیتی داشت، حمله‌ای سراسری علیه مرز‌های کشورمان توسط ارتش عراق صورت گرفت و به دنبال آن، دشمنان توانستند بخش‌هایی از کشورمان را به اشغال خود درآورند.

هرچند آن‌ها انتظار داشتند به دلیل شرایط انقلابی در کشور و نبودِ آمادگی‌های لازم برای دفاع در برابر حملات آن‌ها، یک هفته‌ای به تهران برسند، اما به دلیل عدم شناخت مردم ایران که تن به اشغال کشورشان نمی‌دهند و برای حفاظت از خاک و آب میهن‌شان از همه چیز خود می‌گذرند، هیچ‌گاه نتوانستند آنچه را در سر می‌پروراندند، عملی کنند و به همین دلیل وقتی سلسله عملیات‌های پیروزمندانه رزمندگان کشورمان آغاز شد، برای اینکه از شکست ترس و واهمه داشتند، دست به دامان کشور‌های غربی و شرقی شدند و بدین ترتیب جنگی جهانی علیه مردمی که تازه انقلاب کرده و نظام حکومتی تشکیل داده را شکل دادند.

جنگی که در آن یک طرف (عراق) هرآنچه نیاز داشت، اعم از سلاح‌های نظامی جدید، پول و اطلاعات آن‌هم در حجم زیادی در اختیارش قرار می‌گرفت و در سوی دیگر جنگ، (ایران) به واسطه تحریم‌های اعمال‌شده علیه آن، امکان خرید تسلیحات مورد نیاز از بازار‌های جهانی را نداشت؛ لذا برای آن‌که بتواند بخش کوچکی از نیاز‌های اساسی جبهه‌های جنگ را تامین کند، مجبور بود اقلام خود را از دلالان آن‌هم با قیمت‌های بسیار بالا تهیه کند.

جبهه مقابل نه‌تنها از پشتوانه مالی و نظامی دولت‌های شرقی و غربی و حتی عربی برخوردار بود، بلکه در مجامع بین‌المللی هم اقدام مؤثری در توقف جنگ و تنبیه متجاوز به لحاظ سیاسی و دیپلماتیک صورت نمی‌گرفت؛ در حالی که هنگام اشغال کویت توسط ارتش عراق، بلافاصله شورای امنیت سازمان ملل این اقدام را محکوم کرد و برای حمله نظامی از سوی آمریکا، اجازه لازم را صادر کرد.

بنابراین مقطع جنگ هشت ساله عراق با ایران که آن را با عنوان «دفاع مقدس» می‌شناسیم، مقطعی است که باید به درستی ابعاد و زوایای مختلف آن به درستی شناخته شود و برای شناخت نسل‌های آتی با آنچه در آن مقطع حیاتی بر مردم کشورمان گذشته، تلاش و مجاهدت صورت گیرد؛ چون اگر نسل‌های بعدی با آنچه در دوران جنگ تحمیلی عراق علیه ایران آن‌هم در مدت هشت سال رخ داد، آشنا شوند، می‌توانند مسائل درس‌آموز و راهبردی را بیاموزند.

پس برای تبیین آثار و دستاورد‌های این دفاع که به تعبیر رهبر معظم انقلاب اسلامی «حفظ تمامیت ارضی، کشف عظمت توانایی‌های ملت، ایمن‌سازی کشور از تهاجم‌های نظامی محتمل، شناخت ظرفیت‌های انسانی ملت ایران، گسترش مرز‌های فکری و معرفتی انقلاب اسلامی، گسترش فرهنگ مقاومت و اتکا به نفس و رشد و استحکام فکر مقاومت در داخل کشور» هستند، باید خارج از هرگونه اظهارات وحدت‌شکن، تلاش مجاهدانه‌ای صورت گیرد.

انتهای پیام/ 231

گروه دفاعی امنیتی دفاع‌پرس – رحیم محمدی؛ جنگ فی نفسه برای هیچ کشوری خوب نیست، زیرا باعث می‌شود علاوه بر خسارات زیاد مادی، انسان‌های زیادی هم قربانی شوند و از سوی دیگر، چنانچه جنگی به مدت زیادی ادامه یابد، دولت‌ها مجبور می‌شوند برای تامین احتیاج‌های مردم و نیرو‌های نظامی، دست نیازبه سوی دیگر کشور‌ها دراز کنند که طبیعتاً نتیجه آن چیزی جز وابستگی نخواهد بود.

بر این اساس، دشمنان ملت ایران انتظار داشتند بر اثر آتش جنگی که توسط صدام علیه مردم ایران به بهانه‌های واهی روشن شد، ایران بواسطه آن که در شرایط انقلابی و جا به جایی حکومت داشت، شکست را پذیرا شود؛ بویژه اینکه ایران شعار «نه شرقی و نه غربی» را به عنوان سیاست خارجی خود انتخاب کرده بود؛ یعنی انقلاب اسلامی در ایران می‌خواهد بدون اتکا به کشور‌های بلوک شرق و غرب آن زمان، اداره امور کشور را خود بر عهده بگیرد.

پس وقتی ابرقدرت‌های آن زمان، ایران را در تحقق شعار یادشده مصمم دیدند، همان‌گونه که اشاره شد، جنگ را بوسیله صدام به مردم ایران تحمیل کردند؛ جنگی که در نهایت پس از هشت سال پایمردی مردم کشورمان با قبول شرایط ایران توسط رئیس جمهور وقت عراق به پایان رسید و طولانی‌ترین جنگ قرن با پیروزی ایران خاتمه یافت.

حال این سئوال پیش می‌آید که ایران در شرایطی که در جنگ نیابتی جهانی درگیر بود، چگونه توانست دشمن متجاوز را وادار به پذیرش شکست کند؛ جواب این پرسش را می‌توان در لا به لای سخنان امام خمینی (ره) ملاحظه کرد؛ بدین صورت که ایشان در سخنرانی‌ها و دیدار‌های مختلفی که داشتند، درباره جنگ تحمیلی و اثرات آن بر اوضاع و احوال حال و آینده کشور مطالبی را عنوان می‌کردند که اکنون بعد از گذشت ۳۴ سال از زمان ارتحال ایشان، وقتی نگاه دوباره به مطالب عنوان شده از سوی بنیانگذار انقلاب اسلامی در ایران می‌اندازیم، پی به عمق سخنان ایشان می‌برویم که نشان از آینده‌نگری و تعمق داشتن در بیان سخنان دارد.

به عنوان مثال، امام خمینی (ره) درباره برکات دفاع مقدس عنوان می‌کنند: «یکی از برکات این جنگ تحمیلی برای ملت ما همین معناست که ما سربازانمان و جوانان و دانشجویان افسری ما در دانشکدۀ افسری، علاوه بر تحصیل دوره‌های دانشکده، عملاً در جبهه‌ها حاضر می‌شوند و تعلیمات عملی می‌بینند و در علوم عملی، این میزان است، نه خواندن. خواندن مقدمۀ عمل است و شما امروز در میدان‌ها عمل را هم یاد می‌گیرید.»

مصادق بارز این سخنان ایشان را می‌توان در طراحی و اجرای عملیات‌های بزرگی همچون فتح المبین، الی بیت المقدس، والفجر ۸ و کربلای ۵ دانست؛ عملیات‌هایی که فرماندهان عالی‌رتبه و دوره‌دیده ارتش عراق در نحوه انجام آن‌ها متحیر ماندند و اذعان داشتند که این نحوه عملیات ایرانی‌ها را در هیچ دانشگاه عالی فرماندهی ارتش به آن‌ها آموزش نداده اند و شاید به همین دلیل است که اکنون نحوه عبور رزمندگان ما از اروند در جریان عملیات والفجر هشت و آزادسازی فاو در دانشگاه‌های نظامی سایر کشور‌ها تدریس می‌شود.

بنیانگذار انقلاب اسلامی همچنین در سخنان دیگری در خصوص رشد خلاقیت‌ها در جنگ هم اظهار داشتند: «انزوا اگر پیدا شد، انسان خودش را بهتر پیدا می‌کند. دیروز چند تا، دو سه تا جوان آمدند و یک تفنگی را که من خوب نمی‌شناسم تفنگ چه هست، آوردند نشان دادند، گفتند: این را ما خودمان درست کردیم. وقتی هم به ارتش نشان دادیم گفتند صحیح است و خوب است و وسایل را فراهم می‌کنیم. این برای این است که چنانچه ما منزوی نبودیم، هیچ وقت به فکر این کار نمی‌افتادند.»

نمونه عینی این سخنان را امروز می‌توان در زمینه ساخت انواع موشک‌ها و پهپاد‌ها دانست که اکنون عاملی بازدارنده در برابر دشمنان شده است.

اما بعد از رحلت امام (ره)، وقتی شاگرد ایشان ردای امامت و رهبری مردم را برتن کرد، همگان دیدند که ایشان نیز به حق شاگرد خلف مکتب امام خمینی (ره) هستند؛ زیرا اگر رهبری و درایت حکیمانه مقام معظم رهبری نبود، برخی‌ها به دنبال آن بودند تا در چندین جنگ منطقه ای، ایران هم درگیر شود؛ مانند حمله موشکی عراق به اسرائیل که عده‌ای در داخل خواهان آن بودند تا ایران هم در کنار صدام قرار گیرد و یا زمانی که آمریکا و متحدانش به عراق حمله کردند، باز برخی می‌خواستند که پای ایران را هم به این جنگ باز کنند و یا حتی زمانی که دیپلمات‌های کشورمان در افغانستان به شهادت رسیدند، سپاه قصد آن را داشت که حمله‌ای را علیه عاملان این ماجرا انجام دهد و حتی برای این منظور اقدامات اولیه را هم آغاز کرده بود که در تمامی این موارد با منع فرمانده معظم کل قوا، ایران از افتادن در آتش جنگی که موجب می‌شد کشورمان بیش از گذشته آسیب ببیند، جلوگیری به عمل آمد.

انتهای پیام/ 231

به گزارش مجاهدت از گروه اخبار داخلی دفاع‌پرس، حجت‌الاسلام والمسلمین «سید ابراهیم رئیسی» رئیس جمهور در پیامی روز ملی جمهوری سوسیالیستی ویتنام را به رئیس جمهور و مردم این کشور تبریک گفت.

متن این پیام بدین شرح است:

موفقیت‌های ویتنام در عرصه‌های ملی و بین‌المللی در دهه‌های اخیر، مرهون اتحاد و همبستگی ملت بزرگ ویتنام و رهبرانی مانند جناب‌عالی برای نیل به رشد و توسعه بوده است.

در آستانه فرارسیدن پنجاهمین سالگرد روابط دیپلماتیک دو کشور، امیدوارم شاهد تعمیق روابط دوستانه دو ملت و همکاری‌ها در عرصه‌های مختلف اقتصادی، سیاسی و فرهنگی باشیم.

انتهای پیام/ 161