رأی بد

سرویس سیاست مشرق – «وبلاگ مشرق» خوانشی روزانه در لابه‌لای اخبار و اتفاقات کشور است. ما درباره این خوانش البته تحلیل‌ها و پیشینه‌هایی را نیز در اختیار مخاطبان محترم می‌گذاریم. ۷:۳۰ هر روز با بسته ویژه خبری-تحلیلی مشرق همراه باشید.

***

طعم خوب “رأی بد” برای ظریف

محمدجواد ظریف، وزیر سابق امور خارجه به تازگی در یک میتینگ سیاسی برای مسعود پزشکیان تبلیغ کرد.

به گزارش مجاهدت از ایلنا، ظریف در این سخنرانی به مواردی اشاره کرده که بخش‌هایی از آنرا در ادامه می‌خوانید:

_ (در اشاره به کارنامه دولت روحانی) برخلاف همه محاسبات و پیشگویی‌ها، اثر انتخاب خود را دیدید، احترام جهان و احترام همه ملت‌ها که منادی گفتگوی تمدن ها را داشتیم بطوریکه تمام دروغ ها را نقش برآب کرد!

_ انتخاب می کنیم جوانان بجای پناه بردن به کشورهای خارجی با عشق و امید در کشور بمانند، انتخاب می کنیم که پدران و مادران در آرزوی فرزندانشان حسرت نخورند. انتخاب می کنیم ایران و ایرانی در همه جا سرفراز باشد و تحریم نکنند تا مجبور شوند ایران و ایرانی را تکریم کنند.[1]

*آقای ظریف اگر می‌خواهد یک سیاستمدار منطقی و راستگو باشد طبعا باید حرف راست بزند و منطقی رفتار کند.

آنچه که مردم از اثر انتخاب خود در سال‌های 92 و 96 دیدند به جز ناکارآمدی، تحریم بیشتر و بیدستاوردی چه بود؟!

مگر این آقای ظریف نبود که صراحتا و پس از آنهمه مذاکره اعلام کرد ما نمی‌توانیم حتی یک حساب ساده در بانک‌های انگلیس باز کنیم؟

و مگر این شخص آقای روحانی نبود که مدت‌ها پس از مذاکرات؛ سوگمندانه گفت:‌ مگر کشورها دیوانه‌اند که با آمریکا مذاکره و توافق کنند.

از باب احترام جهان نیز اینکه ظریف در آمریکا نمی‌توانست خارج از خطوط ترسیمی پلیس حرکت کند و به عیادت همکار خود برود و یا صحبت‌های ترامپ درباره تروریست نامیدن مردم ایران برای هر جویای حقیقتی کافیست.

آقای ظریف گویا فراموش کرده است که باراک اوباما در صبح روز معاهده برجام و برای اینکه ته‌مانده دستاورد را هم از دست ظریف بگیرد دست به تحریم ایران زد!

بماند که حتی مضحک‌ترین بخش‌های توافقات موقت ژنو از قبیل “ماجرای سنگ‌های قیمتی” هم نتوانست مردم را روی صندلی‌های نمایش برجام نگه دارد!

ما همچنین یادآوری می‌کنیم زمانی را به آقای ظریف که ماجرای “پناه بردن جوانان ایرانی به کشورهای خارجی” از سوی معاون علمی رئیس‌جمهور روحانی مورد تردید قرار گرفت و دکتر سورنا ستاری به درستی از این گفت که مسئله فرار مغزها از آن کلاه‌های گشادی است که روی سر کشور گذاشته‌اند![2]

ستاری استدلال کرد که این مسئله یک پروپاگاندای تبلیغاتی علیه ایران بیشتر نیست.

نتیجه آنکه مسئله فرار مغزها و جوانان اگر درست باشد بیشتر در دهه 90 و در دولت متبوع ظریف بروز کرده و اگر غلط باشد یعنی ظریف هم جزو کسانی است که کلاه روی سر کشور می‌گذارند!

تمام این گزاره‌های تاریخی که اتفاقا در همین نزدیکی هم رخ داده‌اند نشان می‌دهد که آقای ظریف نه بر اساس کارنامه و نه بر اساس سبک و سیاق سیاسی؛ شأنیت آنرا ندارد که برای مردم “رأی خوب” را تبیین کند.

***

حرف‌های پسر کروبی درباره خصومت و حسادت برخی اصلاح‌طلبان

مهدی کروبی، از اصلاح‌طلبان ستادی است که به دلیل فعالیت‌های خود در فتنه 88 و توبه نکردن علنی از آن رفتارهای غلط در حصر خانگی قرار دارد.

حسین کروبی، فرزند وی با تازگی در اظهاراتی که اعتمادآنلاین آنها را منتشر کرد ضمن اعلام حمایت کروبی از مسعود پزشکیان گفته است:

“اگر خصومت و حسادت برخی اصلاح طلبان در سال ۱۳۸۴ نبود مهدی کروبی رئیس جمهور بود و بلای محمود احمدی نژاد بر سر ملت فرود نمی آمد و پرونده هسته ای ایران به شورای امنیت نمی‌رفت و تحریم‌ها شکل نمی‌گرفت‌. او در همه سال‌های حصر غیرقانونی بر امید و اصلاح و مبارزه قانونی تاکید کرده است.”[3]

*اختلافات درونی اصلاح‌طلبان وارد مرحله جنون شده و انتخابات هم برای آن به مثابه یک کاتالیزور عمل کرده است.

کار این اختلافات که بویژه میان چپ‌های ستادی و مسعود پزشکیان بروز یافته به جایی رسیده است که حتی اخیرا دیدیم که محمدرضا تاجیک، از تئوریسین‌های ستادی جریان چپ صراحتا و در یک مصاحبه تأکید کرد که پزشکیان نمی‌تواند دریچه‌ای بگشاید.[4]

برخی محافل تحلیلی از این می‌گویند که چپ‌های ستادی؛ پزشکیان را حامل اصلاح‌طلبی نمی‌دانند و حتی معتقدند او پروژه نظام برای افزایش مشارکت انتخاباتی است! از همین رو یا در قبال پزشکیان سکوت کرده‌اند و یا مثل تاجیک صراحتا در نقد او سخن می‌گویند.

برایندهای تحلیلی از این می‌گوید که اصلاح‌طلبان ستادی معتقدند کاراکتر پزشکیان توانایی جذب آرای خاموش و خاکستری را هم ندارد و از همین رو اعلام حمایت از وی بیفایده است.

***

استدلال جالب آیت‌ا… عاملی برای مشارکت انتخاباتی

اگر رأی ندهیم؛ فردا نباید گلایه کنیم

آیت‌ا… سیدحسن عاملی، عضو مجلس خبرگان رهبری و امام جمعه اردبیل؛ طی سخنانی در خطبه‌های این هفته نماز جمعه به اهمیت حضور در انتخابات اشاره کرد و خطاب به کسانی که نمی‌خواهند رأی بدهند، گفته است: در حال حاضر توصیه اول ما شرکت در انتخابات است. مبادا دفتر حسنات عزیزان از این حسنه بزرگ خالی باشد. بدون تردید انتخاب انسان صالح و شایسته برای تولیت امور مسلمان ها از تمام حسنات بالاتر است. از طرفی “حضور در صحنه”، مانور قدرت و اقتدار و انسجام ملی در برابر دشمنانی است که بیش از ۴۰ سال است در کمین کشور ما و ملت ما هستند. هیچ انسان عاقلی در برابر دشمن غدّار خود چراغ سبز نشان نمی دهد و هیچ عاقلی تعیین سرنوشت خود را به کس دیگری نمی‌سپارد. (کنایه از رأی ندادن!)

به گزارش مجاهدت از شفقنا، وی تصریح می‌کند: کسانی که گلایه‌ای از مدیریت کشور دارند دقت کنند که جمهوری اسلامی سلایق متفاوت اقتصادی و سیاسی را در معرض انتخاب ملت قرار داده است. حالا موسم رفع گلایه با انتخاب فرد اصلح، سلیقه اصلح و تفکر اصلح است و بعد از انتخاب، فردا دیگر جای گلایه نیست.[5]

*استدلال آیت‌ا… عاملی در لزوم رأی دادن و البته رأی خوب دادن جامع و مانع است.

در عین حال و در باب ذکر مثال و توضیح پیرامون جمله آخر ایشان مبنی بر اینکه “فردای انتخابات دیگر جای گلایه نیست” باید گفت که این یک منطق کمتر گفته شده در ساحت دموکراسی ایرانی است.

به این معنی که مردم؛ اعم از آنها که رأی می‌دهند یا رأی نمی‌دهند؛‌ باید بدانند که اوضاع کشور طی 4 سال آینده ماحصل رأی آنهاست.

به این معنی که فردی که رأی نمی‌دهد یعنی اجازه داده است که سیاستمدار ضعیف رئیس‌جمهور شود و فردی هم که رأی می‌دهد اما به “رأی خوب” و کارنامه نامزدها اهمیتی نمی‌دهد باید بداند که در قبال کژی‌ها و بی‌عملی‌های بزرگ 4 سال آینده مسئول است.

این دو جماعت طبعا در فرداروز انتخابات نباید بابت هیچ مشکلی گلایه کنند و اجرا نشدن وعده‌های مهم نامزد پیروز هم یقینا بر عهده آنهاست.

در همین زمینه می‌توان به مثالی از کشور فرانسه نیز اشاره کرد که در جریان اعتراضات اقتصادی جلیقه‌زردهای معترض به وضعیت معیشت؛‌ رسانه‌های بزرگ فرانسه در هنگام مصاحبه با معترضین؛ نخستین سؤالی که می‌پرسیدند این بود که به چه کسی رأی داده‌اید؟!

کنایه از اینکه اعتراض شما بلاوجه است و رئیس‌جمهور ماکرون که عامل وضعیت اقتصادی فعلی است؛‌ انتخاب خود شماهاست!

لذاست که انتظار می‌رود همه یکان‌یکان آحاد جامعه و ایضا جوانان و نوجوانان عزیز رأی‌اولی در انتخابات شرکت کنند و جدای از حب و بغض‌های شخصی و اهمیت دادن به مقولات نامهم؛ “رأی خوب”‌را بر اساس کارنامه نامزدها داخل صندوق بیاندازند تا معیشت خودشان بهبود یابد و سرعت پیشرفت کشور هم بیشتر شود.

***

1_ https://www.ilna.ir/fa/tiny/news-1496308

2_ mshrgh.ir/1019636

3_ https://www.etemadonline.com/tiny/news-664039

4_ mshrgh.ir/1614511

5_ https://fa.shafaqna.com/?p=1827646

سرویس سیاست مشرق _ “محمد سروش‌محلاتی”، از شاگردان مرحوم منتظری و فردی که زمانی گفته بود نظام جمهوری اسلامی مشکل عقل دارد؛ اخیراً طی اظهاراتی که سایت جماران آنها را منتشر کرد، گفته است: در جمهوریت، مسأله از رأی‌گیری آغاز می‌شود اما هرگز انحصار و اختصاص در رأی‌گیری ندارد. اولا این رأی بر مبنای یک حق است و همان حق سبب می‌شود که مردم بتوانند نظارت بر قدرت هم داشته باشند. هر دو با هم است و هر مقداری که نقش مردم در رأی، انتخاب و تعیین مسئولین امور کاهش پیدا کند، یا قدرت نظارت مردم کاهش پیدا کند، به همان میزان جمهوریت ضعیف می‌شود.

او سپس تصریح می‌کند:

“اگر مشارکت مردم کاهش پیدا کند، آن وقت نظام می‌تواند اسلامی باشد؟! مگر امام نفرمودند تولی امور و تشکیل حکومت بستگی به آراء اکثریت مسلمین دارد؟!”[1]

*بخش اول اظهارات سروش‌محلاتی صحیح است و اشکالی به آن وارد نیست.

لکن در ادامه این مقدمه‌ی صحیح شاهد بیان جملات غلطی هستیم که مدعی هستند اگر مشارکت مردم در یک انتخابات کم باشد؛ آنگاه نظام اسلامی دیگر مشروعیت ندارد و اسلامی نیست!

گوینده همچنین برای اثبات این نتیجه‌گیری غلط؛ جمله‌ای را به نقل از امام راحل مطرح می‌کند بر این مضمون که امام(ره) فرموده‌اند تشکیل حکومت بستگی به آراء اکثریت مسلمین دارد.

دقت شود که منظور امام امت از این جمله اکثریت واجدان شرکت در انتخابات نیست بلکه اکثریت شرکت‌کننده در انتخابات است.

و گرنه این یک تصور غیر عقلانی است که فرض کنیم امام خمینی(ره) بعنوان یک فیلسوف بزرگ و فردی عقلانیت محور؛ نداند که مشارکت انتخاباتی از آنجا که یک حق فردی است؛ گاهی ممکن است پایین باشد.

ضمن اینکه ملاک صحت یک انتخابات و قوام یک نظام سیاسی هم بسته به توان هیئت حاکمه یک کشور در اجرای مُرّ قانون و حفاظت از آرای شرکت‌کنندگان است نه بسته به میزان مشارکتی که طبعا گاهی زیاد است و گاهی کم!

از همینجا ثابت می‌شود که مشارکت بالای انتخاباتی اگرچه یک امتیاز است لکن ملاک اثبات مشروعیت یا اسلامیت یک نظام سیاسی هم نیست زیرا همانطور که اشاره شد؛ این قانون است که بعنوان میثاق ملی باید مورد پاسداشت اکثریت جامعه و حکومت باشد و مادام که این پاسداشت در منصه‌های مختلفی مثل انتخابات، رعایت قوانین موضوعه کشور، حفظ امنیت کشور و پیشبرد سیاست‌های کلان نظام مشاهده می‌شود پس یک نظام سیاسی هم حمایت اکثریتی را دارد و هم طبق مبانی ما در ایران، اسلامی است.

مجددا تأکید می‌شود که مشارکت انتخاباتی یک حق فردی است که البته امکان اجباری‌سازی از سوی حکومت را ندارد (زیرا حقوق فردی از قبیل آزادی و استقلال و… در منطق جمهور اجبارپذیر نیستند) فلذا بسته به تصمیم شخصی افراد؛ ممکن است در مقاطع مختلف؛ کم یا زیاد باشد.

لذا مشارکت به لحاظ ماهیت؛ اساسا آیینه مشروعیت یا اسلامیت یک نظام نیست بلکه آیینه سطح فعالیت رجال و احزاب سیاسی، میزان ترقی تحلیل سیاسی در جامعه و سطح حضور نخبگان در جامعه است.

چه اینکه هرچقدر این پارامترها در سطح بالاتری باشند؛ میزان مشارکت انتخاباتی نیز بالاتر خواهد بود.

در اینجا لازم به اشاره است که برخی مشارکت نداشتن در انتخابات را نشانه اعتراض می‌دانند.

این حرف غیر عقلانی در حالی است که انتخابات و صندوق رأی مثل دکتر و مطب پزشکی است و فردی که مشکل دارد یا بیمار است؛ منطقا نمی‌تواند، بگوید در اعتراض به مشکل یا بیماری از انتخابات و پزشک حذر می‌کند!

بلکه اتفاقا در شرایط التهاب و بروز مشکل باید شاهد مشارکت بیشتری در انتخابات باشیم؛ تا با رأی خوب؛ ریل‌گذاری جدیدی در مسیر پیشرفت کشور شکل بگیرد و کسانی بر سر کار اجرائیات کشور بیایند که ضعف‌های قبلی‌ها را نداشته باشند.

این شبهه نیز از سوی عده‌ای مطرح می‌شود که صندوق رأی یا به عبارتی همان پزشک؛ خود عامل مشکل و بیماری ماست و ما نمی‌توانیم برای رفع مشکل به او رجوع کنیم!

شبهه مذکور هم غیر عقلانی است زیرا حکومت دیکتاتوری و پزشک جاعل در سابقه خود هرگز التزام به رأی اکثریت و یا شفای بیمار ندارد و انتخابات و ویزیت نمایشی هیچگاه به رخدادهای تعیین کننده با رأی مردم که متواتر هم هستند منتج نشده است.

پس می‌بینیم که انتخابات –با هر میزان مشارکتی- در ایران همواره یک ملجأ و یک راه امید ملی برای تغییر ریل اجرائیات کشور است و حاکمیت نیز نشان داده است که در صورت رأی‌آوری هر تفکری؛ اما پای رأی بد یا رأی خوب مردم ایستاده است.

پس می‌توان و باید برای مبارزه با هر مشکلی در اجرائیات کشور، به صندوق رأی امید داشت.

با خوانش دقیق این استدلال‌ها و حجت‌ها همچنین بهتر می‌توان “دشمنان ملت” و کاسبان گرانی و مشکلات را شناخت.

از آنها که مشارکت کم انتخاباتی را نشانه نامشروع و غیر اسلامی بودن نظام توصیف می‌کنند تا آنها که با قید “مشارکت مشروط” برای حضور انتخاباتی شرط تعیین کرده‌اند و به جنگ “مشارکت ملزوم” یا همان “عقلانیتِ حضور در انتخابات برای رفع مشکلات” آمده‌اند.

گفتنیست، برخی رجال ستادی جریان اصلاحات، تا این لحظه اعلام کرده‌اند که انتخابات مجلس دوازدهم در سالجاری را تحریم خواهند کرد!

تئوری مشارکت مشروط انتخاباتی، نخستین‌بار از سوی سعید حجاریان مطرح شد.[2]

***

1_https://www.jamaran.news/fa/tiny/news-1596733

2_https://www.tasnimnews.com/fa/news/1398/01/25/1988807

سرویس سیاست مشرق – «وبلاگ مشرق» خوانشی است روزانه در لابه‌لای اخبار و اتفاقات کشور. ما درباره این خوانش البته تحلیل‌ها و پیشینه‌هایی را نیز در اختیار مخاطبان محترم می‌گذاریم.

۷:۳۰ هر روز با بسته ویژه خبری-تحلیلی مشرق همراه باشید.

***

افزایش میزان گردشگری داخلی با وجود مشکلات اقتصادی

گزارش‌های مختلف از استانهای کشور حاکی از آن است که میزان سفرهای نوروزی مردم نسبت به سال های گذشته افزایش یافته است.

مثلا مدیر کل اداره میراث فرهنگی و گردشگری استان کرمان خبر داده است که میزان اقامت نوروزی گردشگران در کرمان نسبت به مدت مشابه سال گذشته 20 درصد افزایش یافته است.[1]

و یا مدیر مجتمع سیاحتی علیصدر همدان، میزان بازدیدهای نوروزی از این مجتمع را 15 درصد بیشتر از سال گذشته معرفی کرده است.[2]

در همین حال سایت جماران اخیرا به نقل از “ستاد هماهنگی خدمات سفر” از ۳.۵ درصد کاهش سفرهای خارجی ایرانی‌ها در روزهای ابتدایی نوروز ۱۴۰۲ خبر داد و آمار اقامت مسافران نوروزی در سراسر کشور را ۱۹ میلیون نفر اعلام کرد.[3]

*این آمار امیدبخش حاکی از آنست که نگاه عمده ای از مدعیان جامعه شناسی و سیاست ورزی در ایران که دائما از سیه روزی و ناامیدی و غمگینی مردم ایران سخن می گویند؛ هرگز یک نگاه درست نیست.

دقت شود که این افزایش سفرهای داخلی در بحبوحه مشکلات اقتصادی، گرانی بیقاعده و انتقادات از عملکرد مسئولان دولت رخ داده است. رخدادی که نشان میدهد نگاه مردم ایران به زندگی و مسائل روز یک نگاه منطقی است. نگاهی منطقی که مشکلات را در کنار امیدها می بیند، خود را در بن‌بست احساس نمی کند و مهمتر از همه اینکه بر خلاف نظر برخی مدعیان جامعه شناسی و سیاست ورزی، با وجود تمام مشکلات اما می خواهد در ساحت ایران عزیز زندگی کند، شاد باشد و ببالد.

این آمار امیدبخش در عین حال تکلیف سنگین‌تری را در مقابل مسئولان دولتی قرار می دهد… چه اینکه اگر مشکلات اقتصادی و گرانی بیقاعده نبود؛ مردم عزیز ایران حتما تعطیلات شیرین تری می داشتند و با مشکلات کمتری در تسهیلات سفر خود برخوردار بودند. اما ناکارآمدی، نبود نظارت بر بازار و منزوی کردن نخبگان سبب شده است که زندگی مردم با مشکلات عدیده ای مواجه شود.

مسئله کاهش سفرهای خارجی نیز طبعا به دلیل وجود گرانی های بیقاعده رخ داده است که البته این اتفاق در روی دیگر خود افزایش سفرهای داخلی را رقم زده است.

***

مقصران گرانی در حاشیه‌ی امن!

فرزاد آقایی، مدیرکل تعزیرات حکومتی استان تهران اخیرا طی اظهاراتی در قرارگاه گشت‌های مشترک طرح نوروز و ماه مبارک رمضان گفته است: یکی از حوزه‌های ورود سازمان تعزیرات حکومتی در بازار شب عید، موضوع میوه و تره بار بود که میوه از جهت تأمین و تنظیم بازار وضع خوبی نداشت.

به گزارش مجاهدت از ایسنا، وی افزود: با اینکه جهاد کشاورزی مسئولیت عرضه ۴ هزار تن پرتقال و ۲ هزار تن سیب را به عهده گرفته بود اما متاسفانه تا شب عید نتوانست هزار تن نیز توزیع کند و از طرف دیگر میوه‌های توزیع شده به خصوص سیب، کیفیت لازم را نداشت.
مدیرکل تعزیرات حکومتی استان تهران با بیان اینکه میوه در میدان ارزان‌تر از قیمت تنظیم بازاری بوده است، گفت: روسای شعب با توجه به نارضایتی مردم به صورت شبانه‌روزی در میادین تره و بار مستقر شدند و سعی کردیم میوه باکیفیت و قیمت مناسب به دست مردم برسد.[4]

*نکته ای که در اظهارات آقایی دائما خود را به ذهن متبادر می کند اینست که پس مقصر این رخدادها کیست و چرا نامی از او یا آنها برده نمی شود؟!

باید دانست که همین سکوتها در قبال مقصران گرانی بازار است که موجب شده معیشت مردم به گروگان “گرانی بیقاعده” برود و دچار تلاطم شود.

***

1_https://irna.ir/xjM4XZ

2_https://irna.ir/xjM4Pf

3_https://www.jamaran.news/fa/tiny/news-1589374

4_isna.ir/xdNBHz