به گزارش مجاهدت به نقل ازمشرق، محمد سرشار، مدیر شبکه پویا در کانال تلگرامی خود نوشت: دکتر پیمان جبلی مسیر بسیار دشواری را پیش رو دارد. او باید یک “سازمان اداری مدیر رسانه” را به یک “سازمان رسانهای” تبدیل کند.
این تحول در نگاه به شیوه اداره صداوسیما، توان بسیارزیادی را لازم دارد و تابآوری بسیار بالایی را میطلبد.
برای دکتر جبلی آرزوی موفقیت میکنم.
صداوسیما هم “مسوول تامین مصرف رسانهای مخاطب” و هم یک “رسانه پخشی(برودکستی)” است. پس دو راهبرد اصلی آن در بازاریابی محتوا، “راهحل جامع” و “بخشبندی مخاطب” است.
یعنی سازمان صداوسیما باید براساس تودههای مخاطب (زبان، مکان، سن، جنسیت، گرایش موضوعی، گرایش قالبی یا …) بازطراحی شود.
”سازمان اداری” صداوسیما برمبنای تفکیک رادیو/ تلویزیون/فضای مجازی طراحی شده اما “سازمان رسانهای” صداوسیما باید براساس “پاسخ جامع رسانهای مناسب هر بخش مخاطب” (مانند مکان: محلی/ملی/جهانی، سن: کودک/جوان/پیر،
جنسیت: زن، موضوع: دین/سلامت/ورزش، قالب: داستانی/مستند و …) طراحی شود.
مفهوم “پاسخ جامع رسانهای مناسب هر بخش مخاطب” در سازمان رسانهای صداوسیما، یک مفهوم انتزاعی و غیرعملیاتی نیست. مثلا برای تامین مصرف رسانهای “زنان فارسیدان بزرگسال”، یک “مدیریت واحد” تصمیمگیری میکند که شبکه تلویزیونی، شبکه رادیویی، شبکه اینترنتی و … چه محتواهایی را پخش کنند.
از دیدگاهی دیگر، مفهوم “پاسخ جامع رسانهای مناسب هر بخش مخاطب” به معنای سنجیدن هزینه/فایده هر یک دقیقه تامین مصرف رسانهای مخاطب است.
در سازمان اداری صداوسیما، هزینه تمامشده هر دقیقه تامین مصرف رسانهای مخاطب محاسبه نمیشود و روشهای سنجش فایده نیز روشهای بهروز و دقیقی نیست.
”هزینه/فایده هر یک دقیقه تامین مصرف رسانهای مخاطب” یعنی صداوسیما باید بداند هزینههای اجاره ساختمان، منابع انسانی، انرژی، استهلاک تجهیزات، برنامهسازی، پخش زمینی/ماهوارهای/اینترنتی و… یک شبکه چقدر است و این مقدار هزینه چند دقیقه مخاطب را جذب کرده و چقدر برای او فایده داشته.
محاسبه هزینهتمامشده هر یک دقیقه تامین مصرف رسانهای عملا یعنی
باز شدن درهای سازمان رسانهای صداوسیما برای تولیدکنندگان خصوصی محتوا، رقابتیشدن فضای برنامهسازی و امکان تاسیس صندوقهای سرمایهگذاری پرخطر برای حمایت از استارتاپهای تولید محتوا.
برنده این شفافیت، مردم خواهند بود.