پایانِ یک ارتش
گروه دفاعی امنیتی دفاعپرسـ رحیم محمدی؛ چند روزی است که در محافل رسانه‌ای و سیاسی جهان نام عملیاتی با عنوان «طوفان‌الاقصی» بار‌ها بیان و عنوان می‌شود؛ عملیاتی که رزمندگان فلسطینی توانستند در یک غافلگیری تمام‌عیار، به عمق ۴۰ کیلومتری اراضی اشغالی فلسطین حمله کرده و بنابر آمار‌های اعلام‌شده بیش از هزار نفر از صهیونیست‌ها را به هلاکت برسانند و بیش از ۱۰۰ نفر از آن‌ها را هم اسیر کنند؛ همچنین در روز نخست این عملیات نیروهای مقاومت فلسطین پنج هزار تیر موشک و راکت به سوی اهدافی در سرزمین‌های اشغالی فلسطین شلیک کردند.
عملیات طوفان‌الاقصی نشان داد آنچه که در رابطه با ارتش مجهز و قدرتمند رژیم صهیونیستی اعلام می‌شد، ادعا‌هایی پوچ بودند؛ زیرا در رابطه با ارتش رژیم کودک‌کش صهیونیستی عنوان شده بود که دارای قوی‌ترین سامانه‌های پدافندی است؛ به‌عنوان مثال درباره کارکرد عالی سیستم پدافندی موسوم به «گنبد آهنین» مطالب بسیاری منتشر شده است؛ بدین‌صورت که این سامانه را در نوع خود جزو بهترین تجهیزات پدافندی ذکر می‌کنند.
سامانه‌ای که برای مقابله با پرتابه‌هایی با برد کم مانند راکت، گلوله‌های توپ و خمپاره طراحی شده و از قابلیت رهگیری و انهدام هواپیما‌های دشمن که در ارتفاع پست پرواز می‌کنند، برخوردار است؛ همچنین بنا به گفته سازندگان سامانه «گنبد آهنین»، این سیستم پدافندی قابلیت فعالیت در شب و شرایط نامساعد جوی را هم دارد؛ به نحوی که می‌تواند همزمان با چندین هدف درگیر شود.
هرچند سازندگان این سامانه مشخصات فوق را بر روی کاغذ برای آن تعریف کردند، ولی در عمل دیدیم که این سامانه نتوانست مانع اصابت راکت‌های شلیک‌شده از نوار غزه شود؛ زیرا عکس‌ها و فیلم‌های متعددی در شبکه‌های مجازی پخش شده که حاکی از برخورد راکت‌ها به اهدافی در سرزمین‌های اشغالی است.
نکته بعدی که در رابطه با این ارتش عنوان شده، اشراف اطلاعاتی نسبت به تحرکات فلسطینیان است؛ این هم موضوعی بود که مبالغه‌آمیز بودن آن در «طوفان‌الاقصی» تأیید شد؛ چون اگر این اشراف اطلاعاتی وجود داشت به طور قطع و یقین باید از وقوع چنین عملیاتی آن هم قبل از انجام آن مطلع می‌شدند که اگر مطلع شده بودند، تلفات صهیونیست‌ها تا این اندازه افزایش نمی‌یافت.
همچنین اگر اشراف اطلاعاتی وجود داشت، باید از وجود مراکز ساخت و پرتاب راکت‌های فلسطینی‌ها آگاه می‌شدند و اجازه نمی‌دادند از زمان شروع عملیات روزانه چند ده فروند راکت از غزه به سمت شهرک‌های صهیونیست‌نشین شلیک شود.
موضوع دیگری که حکایت از پوشالی بودن قدرت ارتش این رژیم دارد، نحوه عملیات فلسطینیان است که به راحتی توانستند از موانع ایجادشده بر سر راه خود عبور کنند و به پایگاه‌های ارتش صهیونیستی یورش ببرند و علاوه بر کشتن نظامیان صهیونیست، تعداد زیادی نیز اسیر بگیرند که البته در میان اسرا از فرماندهان ارشد ارتش نیز نفراتی دیده می‌شود.
علاوه براین، بار‌ها عنوان شده که صهیونیست‌ها از انواع وسایل جاسوسی و شنود، پهپاد و حتی جاسوس در مناطق فلسطینی‌نشین برخوردارند؛ حال باتوجه به این موضوع چطور جاسوسان، پهپاد‌های جاسوسی و وسایل شنود چنین ارتشی نتوانسته محل آموزش کماندو‌های فلسطینی را رصد و شناسایی کند که اگر این موضوع محقق می‌شد، رزمندگان فلسطینی موفق نمی‌شدند با پاراموتور از آسمان، با خودرو و حتی موتورسیکلت از زمین و بعضاً قایق‌های تندرو از دریا به مواضع صهیونیست‌ها حمله کنند، چندین شهرک آن‌ها را به تصرف خود درآورند و خسارت‌های زیادی به تأسیسات و ادوات نظامی از جمله تانک‌های معروف «مرکاوا» وارد کنند.
در واقع این نشان می‌دهد با وجود اخبار زیادی که در رابطه با ابهت ارتش رژیم صهیونیستی مطرح شده، همه آن‌ها چیزی جز تبلیغات نبوده است؛ این ارتش هرچند در جنگ شش روزه توانست بر اعراب پیروز شود، اما پس از وقوع انقلاب اسلامی در ایران و حمایت جمهوری اسلامی از گروه‌های مقاومت در فلسطین و لبنان، در هیچ جنگی نتوانسته به پیروزی دست یابد؛ به‌عنوان مثال در جنگ ۳۳ روزه با حزب‌الله لبنان و جنگ‌های ۵۲ روزه، ۲۲ روزه، ۲ روزه و یک روزه با فلسطینیان در غزه نتوانست به خواسته‌های خود دست یابد و رژیم اشغالگر قدس مجبور به آتش‌بس شد.
پس آن‌گونه که شواهد موجود نشان می‌دهد، اگر چه میزان تسلیحات نظامی صهیونیست‌ها با کمک آمریکا به‌شدت افزایش یافته، ولی علی‌رغم این موضوع، ارتش رژیم صهیونیستی به لحاظ قوای انسانی تحلیل رفته و این یعنی روز به روز این رژیم و به‌ویژه ارتش آن به پایان حیات ننگین خود نزدیک‌تر می‌شود.
انتهای پیام/ 231
این مطلب به صورت خودکار از این صفحه بارنشر گردیده است
پایانِ یک ارتش بیشتر بخوانید »
