رحیم محمدی

گروه دفاعی امنیتی دفاع‌پرس ـ رحیم محمدی؛ زمانی درباره ارتش ایران عنوان می‌شد که قدرتمند‌ترین ارتش منطقه غرب آسیاست؛ چون دولت آمریکا سلاح و تجهیزات مدرن و به‌روزی را به ایران فروخته بود؛ تجهیزاتی که هیچ‌کدام از کشور‌های منطقه آن را نداشتند و این باعث شده بود ایران را به عنوان ژاندارم منطقه بشناسند.

اما زمانی که انقلاب اسلامی به پیروزی رسید و ارسال تجهیزات نظامی از آمریکا و دیگر کشور‌ها به ایران قطع شد، کشورمان سعی کرد که بدون توجه به چنین عناوین و القابی، بر روی پای خود بایستد؛ به همین جهت از همان دوران پس از پیروزی انقلاب اسلامی تلاش‌ها برای خودکفایی بخش دفاعی آغاز شد که البته شروع جنگ تحمیلی عراق علیه ایران بر این تلاش‌ها سرعتی دو چندان بخشید و برخی از فعالیت‌ها از دوران مقدس نمود و بارز یافت.

به عنوان مثال پیشرفت‌هایی که امروز در بخش موشکی ملاحظه می‌کنیم، شروع کسب این موفقیت‌ها به دوران دفاع مقدس و تلاش‌های حاج حسن طهرانی‌مقدم و یارانش بازمی‌گردد و همین‌طور آنچه در رابطه با موفقیت‌های بخش پهپادی نیرو‌های مسلح کشورمان می‌شنویم و می‌بینیم، ناشی از اقداماتی است که در زمان جنگ تحمیلی انجام شد.

در زمینه ساخت پهپاد، امروز یکی از کشور‌هایی محسوب می‌شویم که حرف‌هایی برای گفتن در این حوزه دارد؛ زیرا با تلاش متخصصان کشورمان توانستیم و می‌توانیم انواعی از پهپاد‌ها را با کاربرد و برد‌های مختلف تولید کنیم؛ دانش ساخت پهپاد در کشورمان در حدی است که اکنون می‌توانیم اجزاء مختلف آن را بسازیم.

به عنوان مثال یکی از بخش‌هایی که در ساخت پهپاد کارایی دارد و می‌توان گفت از الزامات آن محسوب می‌شود، دوربین‌هایی است که در این نوع از پرنده‌ها مورد استفاده قرار می‌گیرد؛ دوربین در پهپاد وسیله‌ای است که به خلبان این امکان را می‌دهد تا با استفاده از آن دید بهتری نسبت به منطقه پروازی پهپاد داشته باشد.

امروز دوربین‌هایی که در پهپاد‌های نظارتی و رزمی کشورمان بکار گرفته می‌شود، محصولی است که توسط صنایع داخلی کشورمان ساخته می‌شود به همین دلیل می‌توانند با تغییراتی که در نوع کابری آن می‌دهند، کارکرد آن را ارتقا دهند.

اخیراً صنعتگران کشورمان موفق شدند دوربین‌هایی برای استفاده در پهپاد‌ها تولید کنند که امکان تشخیص حرارتی تا ۳۰ برابر را دارند و از قابلیت تشخیص فاصله‌یاب لیزری و نیز تشخیص سوژه برخوردارند؛ این نشان می‌دهد که کشورمان اگر روزی در بخش نظامی ۱۰۰ درصد وابسته بود و حتی اجازه تعمیر ادوات نظامی هم به متخصصان کشورمان داده نمی‌شد، امروز به واسطه توجه به شعار راهبردی «ما می‌توانیم»، توانستیم در بخش از حوزه‌های دفاعی نه‌تنها به خودکفایی برسیم، بلکه صادرات هم داریم؛ یعنی امروز بعضی از محصولات دفاعی کشورمان در دیگر کشور‌ها خریدار دارد.

بنابراین توانمندی‌های دفاعی امروز کشورمان هم به دلیل حمایتی است که از این حوزه می‌شود و هم اینکه به شعار «ما می‌توانیم» اعتماد پیدا کردیم.

انتهای پیام/ 231

گروه دفاعی امنیتی دفاع‌پرس ـ رحیم محمدی؛ زمانی درباره ارتش ایران عنوان می‌شد که قدرتمند‌ترین ارتش منطقه غرب آسیاست؛ چون دولت آمریکا سلاح و تجهیزات مدرن و به‌روزی را به ایران فروخته بود؛ تجهیزاتی که هیچ‌کدام از کشور‌های منطقه آن را نداشتند و این باعث شده بود ایران را به عنوان ژاندارم منطقه بشناسند.

اما زمانی که انقلاب اسلامی به پیروزی رسید و ارسال تجهیزات نظامی از آمریکا و دیگر کشور‌ها به ایران قطع شد، کشورمان سعی کرد که بدون توجه به چنین عناوین و القابی، بر روی پای خود بایستد؛ به همین جهت از همان دوران پس از پیروزی انقلاب اسلامی تلاش‌ها برای خودکفایی بخش دفاعی آغاز شد که البته شروع جنگ تحمیلی عراق علیه ایران بر این تلاش‌ها سرعتی دو چندان بخشید و برخی از فعالیت‌ها از دوران مقدس نمود و بارز یافت.

به عنوان مثال پیشرفت‌هایی که امروز در بخش موشکی ملاحظه می‌کنیم، شروع کسب این موفقیت‌ها به دوران دفاع مقدس و تلاش‌های حاج حسن طهرانی‌مقدم و یارانش بازمی‌گردد و همین‌طور آنچه در رابطه با موفقیت‌های بخش پهپادی نیرو‌های مسلح کشورمان می‌شنویم و می‌بینیم، ناشی از اقداماتی است که در زمان جنگ تحمیلی انجام شد.

در زمینه ساخت پهپاد، امروز یکی از کشور‌هایی محسوب می‌شویم که حرف‌هایی برای گفتن در این حوزه دارد؛ زیرا با تلاش متخصصان کشورمان توانستیم و می‌توانیم انواعی از پهپاد‌ها را با کاربرد و برد‌های مختلف تولید کنیم؛ دانش ساخت پهپاد در کشورمان در حدی است که اکنون می‌توانیم اجزاء مختلف آن را بسازیم.

به عنوان مثال یکی از بخش‌هایی که در ساخت پهپاد کارایی دارد و می‌توان گفت از الزامات آن محسوب می‌شود، دوربین‌هایی است که در این نوع از پرنده‌ها مورد استفاده قرار می‌گیرد؛ دوربین در پهپاد وسیله‌ای است که به خلبان این امکان را می‌دهد تا با استفاده از آن دید بهتری نسبت به منطقه پروازی پهپاد داشته باشد.

امروز دوربین‌هایی که در پهپاد‌های نظارتی و رزمی کشورمان بکار گرفته می‌شود، محصولی است که توسط صنایع داخلی کشورمان ساخته می‌شود به همین دلیل می‌توانند با تغییراتی که در نوع کابری آن می‌دهند، کارکرد آن را ارتقا دهند.

اخیراً صنعتگران کشورمان موفق شدند دوربین‌هایی برای استفاده در پهپاد‌ها تولید کنند که امکان تشخیص حرارتی تا ۳۰ برابر را دارند و از قابلیت تشخیص فاصله‌یاب لیزری و نیز تشخیص سوژه برخوردارند؛ این نشان می‌دهد که کشورمان اگر روزی در بخش نظامی ۱۰۰ درصد وابسته بود و حتی اجازه تعمیر ادوات نظامی هم به متخصصان کشورمان داده نمی‌شد، امروز به واسطه توجه به شعار راهبردی «ما می‌توانیم»، توانستیم در بخش از حوزه‌های دفاعی نه‌تنها به خودکفایی برسیم، بلکه صادرات هم داریم؛ یعنی امروز بعضی از محصولات دفاعی کشورمان در دیگر کشور‌ها خریدار دارد.

بنابراین توانمندی‌های دفاعی امروز کشورمان هم به دلیل حمایتی است که از این حوزه می‌شود و هم اینکه به شعار «ما می‌توانیم» اعتماد پیدا کردیم.

انتهای پیام/ 231

گروه دفاعی امنیتی دفاع‌پرس‌ـ رحیم محمدی؛ چند روزی است که در محافل رسانه‌ای و سیاسی جهان نام عملیاتی با عنوان «طوفان‌الاقصی» بار‌ها بیان و عنوان می‌شود؛ عملیاتی که رزمندگان فلسطینی توانستند در یک غافلگیری تمام‌عیار، به عمق ۴۰ کیلومتری اراضی اشغالی فلسطین حمله کرده و بنابر آمار‌های اعلام‌شده بیش از هزار نفر از صهیونیست‌ها را به هلاکت برسانند و بیش از ۱۰۰ نفر از آن‌ها را هم اسیر کنند؛ همچنین در روز نخست این عملیات نیروهای مقاومت فلسطین پنج هزار تیر موشک و راکت به سوی اهدافی در سرزمین‌های اشغالی فلسطین شلیک کردند.

عملیات طوفان‌الاقصی  نشان داد آنچه که در رابطه با ارتش مجهز و قدرتمند رژیم صهیونیستی اعلام می‌شد، ادعا‌هایی پوچ بودند؛ زیرا در رابطه با ارتش رژیم کودک‌کش صهیونیستی عنوان شده بود که دارای قوی‌ترین سامانه‌های پدافندی است؛ به‌عنوان مثال درباره کارکرد عالی سیستم پدافندی موسوم به «گنبد آهنین» مطالب بسیاری منتشر شده است؛ بدین‌صورت که این سامانه را در نوع خود جزو بهترین تجهیزات پدافندی ذکر می‌کنند.

سامانه‌ای که برای مقابله با پرتابه‌هایی با برد کم مانند راکت، گلوله‌های توپ و خمپاره طراحی شده و از قابلیت رهگیری و انهدام هواپیما‌های دشمن که در ارتفاع پست پرواز می‌کنند، برخوردار است؛ همچنین بنا به گفته سازندگان سامانه «گنبد آهنین»، این سیستم پدافندی قابلیت فعالیت در شب و شرایط نامساعد جوی را هم دارد؛ به نحوی که می‌تواند همزمان با چندین هدف درگیر شود.

هرچند سازندگان این سامانه مشخصات فوق را بر روی کاغذ برای آن تعریف کردند، ولی در عمل دیدیم که این سامانه نتوانست مانع اصابت راکت‌های شلیک‌شده از نوار غزه شود؛ زیرا عکس‌ها و فیلم‌های متعددی در شبکه‌های مجازی پخش شده که حاکی از برخورد راکت‌ها به اهدافی در سرزمین‌های اشغالی است.

نکته بعدی که در رابطه با این ارتش عنوان شده، اشراف اطلاعاتی نسبت به تحرکات فلسطینیان است؛ این هم موضوعی بود که مبالغه‌آمیز بودن آن در «طوفان‌الاقصی» تأیید شد؛ چون اگر این اشراف اطلاعاتی وجود داشت به طور قطع و یقین باید از وقوع چنین عملیاتی آن هم قبل از انجام آن مطلع می‌شدند که اگر مطلع شده بودند، تلفات صهیونیست‌ها تا این اندازه افزایش نمی‌یافت.

همچنین اگر اشراف اطلاعاتی وجود داشت، باید از وجود مراکز ساخت و پرتاب راکت‌های فلسطینی‌ها آگاه می‌شدند و اجازه نمی‌دادند از زمان شروع عملیات روزانه چند ده فروند راکت از غزه به سمت شهرک‌های صهیونیست‌نشین شلیک شود.

موضوع دیگری که حکایت از پوشالی بودن قدرت ارتش این رژیم دارد، نحوه عملیات فلسطینیان است که به راحتی توانستند از موانع ایجادشده بر سر راه خود عبور کنند و به پایگاه‌های ارتش صهیونیستی یورش ببرند و علاوه بر کشتن نظامیان صهیونیست، تعداد زیادی نیز اسیر بگیرند که البته در میان اسرا از فرماندهان ارشد ارتش نیز نفراتی دیده می‌شود.

علاوه براین، بار‌ها عنوان شده که صهیونیست‌ها از انواع وسایل جاسوسی و شنود، پهپاد و حتی جاسوس در مناطق فلسطینی‌نشین برخوردارند؛ حال باتوجه به این موضوع چطور جاسوسان، پهپاد‌های جاسوسی و وسایل شنود چنین ارتشی نتوانسته محل آموزش کماندو‌های فلسطینی را رصد و شناسایی کند که اگر این موضوع محقق می‌شد، رزمندگان فلسطینی موفق نمی‌شدند با پاراموتور از آسمان، با خودرو و حتی موتورسیکلت از زمین و بعضاً قایق‌های تندرو از دریا به مواضع صهیونیست‌ها حمله کنند، چندین شهرک آن‌ها را به تصرف خود درآورند و خسارت‌های زیادی به تأسیسات و ادوات نظامی از جمله تانک‌های معروف «مرکاوا» وارد کنند.

در واقع این نشان می‌دهد با وجود اخبار زیادی که در رابطه با ابهت ارتش رژیم صهیونیستی مطرح شده، همه آن‌ها چیزی جز تبلیغات نبوده است؛ این ارتش هرچند در جنگ شش روزه توانست بر اعراب پیروز شود، اما پس از وقوع انقلاب اسلامی در ایران و حمایت جمهوری اسلامی از گروه‌های مقاومت در فلسطین و لبنان، در هیچ جنگی نتوانسته به پیروزی دست یابد؛ به‌عنوان مثال در جنگ ۳۳ روزه با حزب‌الله لبنان و جنگ‌های ۵۲ روزه، ۲۲ روزه، ۲ روزه و یک روزه با فلسطینیان در غزه نتوانست به خواسته‌های خود دست یابد و رژیم اشغالگر قدس مجبور به آتش‌بس شد.

پس آن‌گونه که شواهد موجود نشان می‌دهد، اگر چه میزان تسلیحات نظامی صهیونیست‌ها با کمک آمریکا به‌شدت افزایش یافته، ولی علی‌رغم این موضوع، ارتش رژیم صهیونیستی به لحاظ قوای انسانی تحلیل رفته و این یعنی روز به روز این رژیم و به‌ویژه ارتش آن به پایان حیات ننگین خود نزدیک‌تر می‌شود.

انتهای پیام/ 231

گروه دفاعی امنیتی دفاع‌پرس‌ـ رحیم محمدی؛ چند روزی است که در محافل رسانه‌ای و سیاسی جهان نام عملیاتی با عنوان «طوفان الاقصی» بار‌ها بیان و عنوان می‌شود؛ عملیاتی که رزمندگان فلسطینی توانستند در یک غافلگیری تمام‌عیار، به عمق ۴۰ کیلومتری اراضی اشغالی فلسطین حمله کرده و بنابر آمار‌های اعلام‌شده بیش از هزار نفر از صهیونیست‌ها را به هلاکت برسانند و بیش از ۱۰۰ نفر از آن‌ها را هم اسیر کنند؛ همچنین در روز نخست این عملیات نیروهای مقاومت فلسطین پنج هزار تیر موشک و راکت به سوی اهدافی در سرزمین‌های اشغالی فلسطین شلیک کردند.

عملیات طوفان الاقصی  نشان داد آنچه که در رابطه با ارتش مجهز و قدرتمند رژیم صهیونیستی اعلام می‌شد، ادعا‌هایی پوچ بودند؛ زیرا در رابطه با ارتش رژیم کودک‌کش صهیونیستی عنوان شده بود که دارای قوی‌ترین سامانه‌های پدافندی است؛ به‌عنوان مثال درباره کارکرد عالی سیستم پدافندی موسوم به «گنبد آهنین» مطالب بسیاری منتشر شده است؛ بدین‌صورت که این سامانه را در نوع خود جزو بهترین تجهیزات پدافندی ذکر می‌کنند.

سامانه‌ای که برای مقابله با پرتابه‌هایی با برد کم مانند راکت، گلوله‌های توپ و خمپاره طراحی شده و از قابلیت رهگیری و انهدام هواپیما‌های دشمن که در ارتفاع پست پرواز می‌کنند، برخوردار است؛ همچنین بنا به گفته سازندگان سامانه «گنبد آهنین»، این سیستم پدافندی قابلیت فعالیت در شب و شرایط نامساعد جوی را هم دارد؛ به نحوی که می‌تواند همزمان با چندین هدف درگیر شود.

هرچند سازندگان این سامانه مشخصات فوق را بر روی کاغذ برای آن تعریف کردند، ولی در عمل دیدیم که این سامانه نتوانست مانع اصابت راکت‌های شلیک‌شده از نوار غزه شود؛ زیرا عکس‌ها و فیلم‌های متعددی در شبکه‌های مجازی پخش شده که حاکی از برخورد راکت‌ها به اهدافی در سرزمین‌های اشغالی است.

نکته بعدی که در رابطه با این ارتش عنوان شده، اشراف اطلاعاتی نسبت به تحرکات فلسطینیان است؛ این هم موضوعی بود که مبالغه‌آمیز بودن آن در «طوفان الاقصی» تأیید شد؛ چون اگر این اشراف اطلاعاتی وجود داشت به طور قطع و یقین باید از وقوع چنین عملیاتی آن هم قبل از انجام آن مطلع می‌شدند که اگر مطلع شده بودند، تلفات صهیونیست‌ها تا این اندازه افزایش نمی‌یافت.

همچنین اگر اشراف اطلاعاتی وجود داشت، باید از وجود مراکز ساخت و پرتاب راکت‌های فلسطینی‌ها آگاه می‌شدند و اجازه نمی‌دادند از زمان شروع عملیات روزانه چند ده فروند راکت از غزه به سمت شهرک‌های صهیونیست‌نشین شلیک شود.

موضوع دیگری که حکایت از پوشالی بودن قدرت ارتش این رژیم دارد، نحوه عملیات فلسطینیان است که به راحتی توانستند از موانع ایجادشده بر سر راه خود عبور کنند و به پایگاه‌های ارتش صهیونیستی یورش ببرند و علاوه بر کشتن نظامیان صهیونیست، تعداد زیادی نیز اسیر بگیرند که البته در میان اسرا از فرماندهان ارشد ارتش نیز نفراتی دیده می‌شود.

علاوه براین، بار‌ها عنوان شده که صهیونیست‌ها از انواع وسایل جاسوسی و شنود، پهپاد و حتی جاسوس در مناطق فلسطینی‌نشین برخوردارند؛ حال باتوجه به این موضوع چطور جاسوسان، پهپاد‌های جاسوسی و وسایل شنود چنین ارتشی نتوانسته محل آموزش کماندو‌های فلسطینی را رصد و شناسایی کند که اگر این موضوع محقق می‌شد، رزمندگان فلسطینی موفق نمی‌شدند با پاراموتور از آسمان، با خودرو و حتی موتورسیکلت از زمین و بعضاً قایق‌های تندرو از دریا به مواضع صهیونیست‌ها حمله کنند، چندین شهرک آن‌ها را به تصرف خود درآورند و خسارت‌های زیادی به تأسیسات و ادوات نظامی از جمله تانک‌های معروف «مرکاوا» وارد کنند.

در واقع این نشان می‌دهد با وجود اخبار زیادی که در رابطه با ابهت ارتش رژیم صهیونیستی مطرح شده، همه آن‌ها چیزی جز تبلیغات نبوده است؛ این ارتش هرچند در جنگ شش روزه توانست بر اعراب پیروز شود، اما پس از وقوع انقلاب اسلامی در ایران و حمایت جمهوری اسلامی از گروه‌های مقاومت در فلسطین و لبنان، در هیچ جنگی نتوانسته به پیروزی دست یابد؛ به‌عنوان مثال در جنگ ۳۳ روزه با حزب‌الله لبنان و جنگ‌های ۵۲ روزه، ۲۲ روزه، ۲ روزه و یک روزه با فلسطینیان در غزه نتوانست به خواسته‌های خود دست یابد و رژیم اشغالگر قدس مجبور به آتش‌بس شد.

پس آن‌گونه که شواهد موجود نشان می‌دهد، اگر چه میزان تسلیحات نظامی صهیونیست‌ها با کمک آمریکا به‌شدت افزایش یافته، ولی علی‌رغم این موضوع، ارتش رژیم صهیونیستی به لحاظ قوای انسانی تحلیل رفته و این یعنی روز به روز این رژیم و به‌ویژه ارتش آن به پایان تاریخ خود نزدیک‌تر می‌شود.

انتهای پیام/ 231

گروه دفاعی امنیتی دفاع‌پرس‌‌ـ رحیم محمدی؛ جنگ تحمیلی عراق علیه ایران ۴۳ سال پیش به فرماندهی صدام و با تشویق‌های آمریکا آغار شد. آمریکا که به دلیل پیروزی انقلاب اسلامی در ایران، جایگاه مهم و راهبردی خود را در ایران از دست داده بود و بعد از آن‌که توطئه‌های مختلف آمریکا در کشورمان از جمله کودتا و اقدامات تجزیه‌طلبانه به نتیجه نرسید، به زعم خود بهترین اقدام ممکن برای سرنگون ساختن این نظام نوپای اسلامی را در تشویق صدام برای حمله به ایران دانست.

بنابراین برای اینکه مانع از گسترش تفکر این انقلاب شود که در نوع خود با انقلاب‌های دیگر جهان تفاوت اصلی و اساسی به لحاظ ماهیتی داشت، حمله‌ای سراسری علیه مرز‌های کشورمان توسط ارتش عراق صورت گرفت و به دنبال آن، دشمنان توانستند بخش‌هایی از کشورمان را به اشغال خود درآورند.

هرچند آن‌ها انتظار داشتند به دلیل شرایط انقلابی در کشور و نبودِ آمادگی‌های لازم برای دفاع در برابر حملات آن‌ها، یک هفته‌ای به تهران برسند، اما به دلیل عدم شناخت مردم ایران که تن به اشغال کشورشان نمی‌دهند و برای حفاظت از خاک و آب میهن‌شان از همه چیز خود می‌گذرند، هیچ‌گاه نتوانستند آنچه را در سر می‌پروراندند، عملی کنند و به همین دلیل وقتی سلسله عملیات‌های پیروزمندانه رزمندگان کشورمان آغاز شد، برای اینکه از شکست ترس و واهمه داشتند، دست به دامان کشور‌های غربی و شرقی شدند و بدین ترتیب جنگی جهانی علیه مردمی که تازه انقلاب کرده و نظام حکومتی تشکیل داده را شکل دادند.

جنگی که در آن یک طرف (عراق) هرآنچه نیاز داشت، اعم از سلاح‌های نظامی جدید، پول و اطلاعات آن‌هم در حجم زیادی در اختیارش قرار می‌گرفت و در سوی دیگر جنگ، (ایران) به واسطه تحریم‌های اعمال‌شده علیه آن، امکان خرید تسلیحات مورد نیاز از بازار‌های جهانی را نداشت؛ لذا برای آن‌که بتواند بخش کوچکی از نیاز‌های اساسی جبهه‌های جنگ را تامین کند، مجبور بود اقلام خود را از دلالان آن‌هم با قیمت‌های بسیار بالا تهیه کند.

جبهه مقابل نه‌تنها از پشتوانه مالی و نظامی دولت‌های شرقی و غربی و حتی عربی برخوردار بود، بلکه در مجامع بین‌المللی هم اقدام مؤثری در توقف جنگ و تنبیه متجاوز به لحاظ سیاسی و دیپلماتیک صورت نمی‌گرفت؛ در حالی که هنگام اشغال کویت توسط ارتش عراق، بلافاصله شورای امنیت سازمان ملل این اقدام را محکوم کرد و برای حمله نظامی از سوی آمریکا، اجازه لازم را صادر کرد.

بنابراین مقطع جنگ هشت ساله عراق با ایران که آن را با عنوان «دفاع مقدس» می‌شناسیم، مقطعی است که باید به درستی ابعاد و زوایای مختلف آن به درستی شناخته شود و برای شناخت نسل‌های آتی با آنچه در آن مقطع حیاتی بر مردم کشورمان گذشته، تلاش و مجاهدت صورت گیرد؛ چون اگر نسل‌های بعدی با آنچه در دوران جنگ تحمیلی عراق علیه ایران آن‌هم در مدت هشت سال رخ داد، آشنا شوند، می‌توانند مسائل درس‌آموز و راهبردی را بیاموزند.

پس برای تبیین آثار و دستاورد‌های این دفاع که به تعبیر رهبر معظم انقلاب اسلامی «حفظ تمامیت ارضی، کشف عظمت توانایی‌های ملت، ایمن‌سازی کشور از تهاجم‌های نظامی محتمل، شناخت ظرفیت‌های انسانی ملت ایران، گسترش مرز‌های فکری و معرفتی انقلاب اسلامی، گسترش فرهنگ مقاومت و اتکا به نفس و رشد و استحکام فکر مقاومت در داخل کشور» هستند، باید خارج از هرگونه اظهارات وحدت‌شکن، تلاش مجاهدانه‌ای صورت گیرد.

انتهای پیام/ 231